MasukShare
บทที่ 38
Terakhir Diperbarui:
2025-04-28 11:11:06“อ้า ฮือๆๆ ผมกลัวแล้ว ผมกลัว... อย่าฆ่าผมเลย” คีตะภัทรได้แต่กรีดอ้อนวอนและมือข้างซ้ายสั่นเทา จังหวะเดียวกันนั้นจอมทัพก็เอาปลายมีดแตะที่คางของคีตะภัทรให้เงยขึ้นช้าๆ
“ผมขอโทษ” คีตะภัทรได้แต่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ขณะที่สายตาจอมทัพแข็งกระด้าง“มันสายเกินไปแล้ว” จอมทัพบอกเสียงเหี้ยม ก่อนจะจิกผมคีตะภัทรอีกครั้งจากนั้นจึงเหวี่ยงไปให้โจว์จัดการต่อ“ส่งมันกลับบ้าน ให้พ่อแม่มันดูสภาพ และบอกไปเลยว่าฝีมือฉัน เตรียมรับแรงกระแทกที่จะแรงกว่านี้” “อย่า อย่าทำอะไรครอบครัวผมเลยนะ ไว้ชีวิตเราเถอะ” คีตะภัทรได้แต่ยกมือไหว้ด้วยความหวาดกลัว ขณะที่จอมทัพมีสีหน้าเย็นชาขึ้นมาก “ขอร้องแล้วเหรอ ไม่เก่งเหมือนก่อนหน้านี้เลย” “ฮือๆๆ” “ฉันจะทำให้พวกแกตายอย่างช้าๆ ตายไปเอง เหมือนอย่างที่เกิดขึ้นกับต้าเอส ยังเหลือใครอีกนะ แม่และพี่สาวแกใช่ไหม ส่วนน้องสาวน่ะ สวยขนาดนั้น... น่าจะเอามาเล่นเกมกันซะก่อน” “อย่า... อย่าทำอะไรยัยเล็กนะ”&nbs
Bab terkait
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 39
“ให้คนไปส่งคีตะภัทรหรือยัง” จอมทัพเปลี่ยนเรื่องคุยทันที“เฮ้อ ครับ แต่ก็อีกหลายชั่วโมงกว่าจะถึง คุณท่านครับ”“พรุ่งนี้เจอกันโจว์ ตอนนี้ฉันอยากอยู่ตามลำพัง...” เขาบอกพร้อมกับมองเข้าไปด้านใน ขณะที่อลินเดินออกมาที่โต๊ะกินข้าวอีกครั้ง“ทั้งชีวิตผมไม่เคยห้ามคุณท่านเลยในทุกๆ การตัดสินใจ เพราะคุณท่านตัดสินใจเด็ดขาดเสมอและไม่เคยพลาด แต่วันนี้ผมอาจจะขอไว้สักเรื่อง คือคุณเล็ก นั่นหัวใจคุณท่านนะ” โจว์บอกด้วยความเป็นห่วง ทำเอาจอมทัพกัดฟันแน่นพร้อมกับดวงตาเริ่มแดงก่ำ ทว่าสีหน้ายังคงดุดันเช่นเดิม ไม่รู้เจ้านายจะฟังหรือไม่ แต่โจว์อยากจะพูด“หัวใจของฉันมันแตกสลายไปแล้ว” เขาด้วยน้ำเสียงกดต่ำก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน โจว์ก็ได้แต่ถอนหายใจและหลับตาด้วยความเครียด จากนั้นจึงหันไปมองเจ้านายเล็กน้อย แล้วปลีกตัวกลับไปยังบ้านพักของตัวเอง“นั่นหัวใจของคุณนะ” คำพูดของโจว์ผุดขึ้นมาในความคิด เมื่อจอมทัพกำลังมองอลินที่กำลังตักข้าวรอ เขามองแต่เพียงเบื้องหลังของเธอ เธอก็รู้สึกได้แหละว่าเขายืนอยู่ หวังจะหั
Terakhir Diperbarui : 2025-04-29รอยรักเชลยอสูร บทที่ 1
จอมทัพ หรือชื่อเล่น ต้าเฉิน เจ้าของกาสิโนในต่างประเทศ และเป็นเจ้าของโรงแรมระดับห้าดาวในเมืองไทย 1 แห่ง เขาเป็นลูกครึ่งเสี้ยว บิดาเป็นชาวไต้หวันลูกครึ่งอเมริกัน และแม่เป็นคนไทย จึงสามารถมีธุรกิจที่ต่างประเทศได้ วันนี้เข้ากลายเป็นเจ้าของทั้งหมด เพราะทั้งบิดาและมารดาเสียชีวิต ต้องบินไปกลับไต้หวันเมืองไทย และอเมริกาเป็นว่าเล่น มาเมืองไทยคราวละเป็นเดือน แต่ไปเมืองนอกคราวละหลายๆ เดือนเช่นกัน ทว่ารอบนี้แทนที่เขาจะได้มาตรวจงานที่เมืองไทยอย่างเดียว กลับต้องมาจัดพิธีศพน้องสาว ที่เขาต้องดูแลแทนพ่อกับแม่ตั้งแต่ ม.6 ยันเรียนจบปริญญา ไม่รู้เพราะปัญหาชีวิตที่ไม่เคยปรึกษาพี่ชายคนนี้ ส่งผลให้เธอเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า จึงทำให้ต้าเอสจบชีวิตลงที่คอนโดมิเนี่ยมภายในพิธีศพถูกจัดขึ้นที่มูลนิธิ ไทย- จีน โดยมีจอมทัพเป็นเจ้าของมูลนิธิ เป็นผู้นำและคอยให้ความช่วยเหลือเหล่าคนไทยเชื้อสายจีนมาโดยตลอด ซึ่งมูลนิธิตั้งอยู่ด้านหน้าของหมู่บ้านนั่นเอง แขกเหรื่อหมุนเวียนกันเขามาร่วมงานทั้งวัน จอมทัพและลูกน้องก็ปลีกตัวมารับแขก แต่ถึงกระนั้นก็แทบจะไม่เชิญใคร รับรู้กันเฉพาะคนรู้จักกันแค่ระแวกใกล้ๆ ก็พอ เพราะการตายของต้าเ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17รอยรักเชลยอสูร บทที่ 2
ห้องประชุมที่ว่าคือ อยู่บ้าน คฤหาสน์ที่เป็นดั่งศูนย์กลางการทำงานเกือบทั้งหมด มีห้องกระชุมขนาดใหญ่ ห้องทำงาน ห้องออกกำลังกายและห้องมืด จอมทัพพร้อมด้วยผู้ติดตามนั่งรถกลับมาที่บ้าน ตึกที่มีไว้สำหรับประชุมอยู่ด้านหน้าพอดี เป็นทรงโดม บริเวณบ้านถูกจัดเอาไว้แบบโค้งครึ่งวงกลม พอมาถึงจอมทัพก็เดินนำเข้ามาด้านใน ผ่านห้องประชุม ห้องโถง ยาวไปจนถึงด้านหลังของห้องประชุมคือห้องออกกำลังกาย และห้องมืดที่ประตูเป็นเหล็ก เมื่อเดินถึงห้องออกกำลังกาย จอมทัพเดินไปพลางถอดเสื้อสูทไปพลาง พร้อมกับส่งให้ลูกน้องถือ ตอนนี้เหลือไว้เพียงเสื้อเชิ้ตสีขาว ก่อนจะพับแขนเสื้อขึ้นตรงแขนศอก เผยให้เห็นรอยสักที่แขนทั้งสองข้าง เสร็จแล้วก็ถอดเข็มขัด ถอดนาฬิกา ขณะเดียวกันเขาพยายามข่มอารมณ์ที่เดือดพล่านอยู่ในใจเอาไว้ จนกระทั่งลูกน้องเปิดประตูห้องมืด เสียงดัง เอี๊ยด! ปัง! ทำเอาร่างหนึ่งซึ่งถูกคลุมศีรษะเอาไว้ด้วยผ้าสีดำถึงกับสะดุ้งตกใจ ร่างนั้นถูกมัดอยู่กับเก้าอี้ เนื้อตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว จอมทัพเดินเข้าไปช้าๆ พร้อมกับปลดกระดุมเสื้อไปด้วย ในจังหวะเดียวกันนั้นลูกน้องคนหนึ่ง ก็กระชากผ้าคลุมศีรษะออก เพื่อให้เห็นหน้ากันชัดๆ ชาย
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17รอยรักเชลยอสูร บทที่ 3
“ไม่... ไม่บอก ฉันจะไม่บอก” เขายังคงพูดด้วยน้ำเสียงขาดหายเช่นเดิม “เอาอะไรมารับประกันดีวะโจว์” จอมทัพหันไปถามลูกน้อง ซึ่งก็รู้ใจดีเหลือเกิน ลูกน้องคนสนิทถือมีดไปปักกลางโต๊ะ เท่านั้นแหละชายหนุ่มที่โดนซ้อมถึงกับตาโตด้วยความตกใจ ก่อนจะถูกนำตัวไปแล้วจับศีรษะฟุบหน้ากับโต๊ะ ลูกน้องคนหนึ่งก็จับมือเอาไว้พร้อมกับกางนิ้วออกจากกันให้หมดทุกนิ้ว “ห๊า! ไม่... ไม่นะ... พวกแกจะทำอะไร อย่า! อย่า! ได้โปรด อย่าทำอะไรฉันเลย” ชายหนุ่มเอ่ยขอร้องเสียงสั่น พร้อมกับเนื้อตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว แต่ก็ไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อสู้“เกี่ยวก้อยสัญญากัน แต่นิ้วก้อยน่ะขอนะ” จอมทัพก้มหน้ากระซิบเสียงเหี้ยมก่อนจะจับมีดคมๆ เอาไว้ปักไว้กึ่งกลางระหว่างนิ้วก้อยกับนิ้วนาง“มะ มะ ไม่ อย่าคุณเฉิน อย่า อ๊า!!!! อื้อ!!!” เสียงร้องดังลั่นห้อง เมื่อจอมทัพกดมีดลงไปบนนิ้วก้อยแรงๆ แรงสุดเท่าที่กำลังจะมี กระทั่งนิ้วก้อยขนาดสะบั้นไปหนึ่งข้อ จอมทัพทำลงไปด้วยสีหน้าเย็นชา ไม่สะทกสะท้าน ส่วนลูกน้องก็ปิดผ้ายัดปากชายหนุ่มเอาไว้เพื่อไม่ให้ร้องไปมากกว่านี้ “อื้อ!!!” ชายหนุ่มได้แต่ร้องในลำคอ ดีดดิ้นทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับดวงตาเหลือกล
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17รอยรักเชลยอสูร บทที่ 4
“เอสเป็นซึมเศร้า” จอมทัพตอบสั้นๆ พร้อมกับปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติ แววตากลับมาเป็นปกติเช่นกัน เพื่อตำรวจจะได้ไม่ต้องมีประเด็น หรือสงสัยไปมากกว่านี้ เพราะเขาจะจัดการด้วยตัวเอง“อาจจะมีความเครียดจากข่าวที่เกิดขึ้นด้วย” ตำรวจให้ความเห็น“ข่าวเหรอ” จอมทัพถามย้ำก่อนจะเหลือบมองตำรวจแต่ไม่ได้พูดอะไรต่อ“คุณเอสเล่าอะไรให้คุณฟังบ้างไหมครับ” ตำรวจถามจอมทัพเพิ่มเติม ซึ่งเขาได้แต่เหลือบมองเท่านั้น ภายในใจมีคำตอบมากมาย แต่ไม่ตอบ“เราเป็นพี่น้องที่ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ ต่างคนต่างเติบโตกันคนละที่ แต่เมื่อไม่มีพ่อแม่ผมก็พยายามดูแลเขา แต่เขาแทบจะไม่เล่าอะไรให้ฟัง ที่ผ่านบอกแค่ว่าเครียดน่ะ ไม่อยากออกไปเจอใคร ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ ผมบอกแค่ว่าเดี๋ยวผมก็กลับมา แต่ไม่ทันซะแล้ว” จอมทัพตอบแบบเลี่ยงๆ ไป “กระแสโซเชียลช่างรุนแรง สามารถฆ่าคนตายได้เลย” “ถ้าผมมีเวทมนต์ ผมจะเป่าทุกคนที่เกี่ยวข้องให้เป็นผุยผง” จอมทัพเอ่ยด้วยน้ำเสียงกดต่ำ น่ากลัว จนตำรวจถึงกับมองหน้และเหลือบมองบอดี้รอบๆ ตัว ซึ่งทุกคนก็จ้องเขม่งเลยทีเดียว เรียกได้ว่าสายตาไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย ซึ่งตำรวจก็รู้แหละว่าจอมทัพเป็นใคร มีอิทธิพลครอบคลุมระดับใ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17รอยรักเชลยอสูร บทที่ 5
“คุณ! คุณ! ได้ยินผมไหม” คนรับใช้ถาม ชายที่ปริศนาก็พยักหน้าแต่ไม่ได้ลืมตา คนรับใช้จึงเพ่งมองอีกครั้งให้แน่ใจ พร้อมกับจับตัวพลิก “คุณกรณ์! คุณกรณ์! โอ๊ยตายแล้ว” คนรับใช้เรียกด้วยความตกใจก่อนจะเข้าไปพยุง พร้อมกับสาวใช้อีกคน “นิ่ม ไปเรียกคุณๆ เดี๋ยวนี้ เร็ว” เขาสั่งอีกครั้ง จากนั้นสาวใช้คนเดิมก็วิ่งเข้าบ้านทันที ซึ่งเจ้านายทั้งหลายก็ยืนมองอยู่ก่อนแล้ว“มีอะไรเหรอนิ่ม” นราพี่สาวคนโตของบ้านเอ่ยถามด้วยความตกใจ “คุณกรณ์ คุณกรณ์อยู่หน้าบ้าน เหมือนถูกปองร้ายมาเลยค่ะ สภาพดูไม่ได้เลย” สิ้นคำของสาวใช้ ทุกคนก็วิ่งไปที่หน้าบ้านพร้อมกับตะโกนบอกคนขับรถให้เอารถออกโดยด่วน “กรี๊ด! กรณ์ เกิดอะไรขึ้น กรณ์” นรากรี๊ดลั่นด้วยความตกใจ เมื่อเห็นเลือดโทรมกายของชายหนุ่ม“พาคุณกรณ์ไปหาหมอเถอะครับ” คนรับใช้บอก “รถกำลังมา รถกำลังมา” นราละล่ำละลักเอ่ยเสียงสั่น แทบจะเป็นลมอยู่แล้ว เพราะสภาพของกรณ์นั้นไม่รู้จะอยู่หรือตาย และในจังหวะเดียวกันนั้นรถก็แล่นมาจอดด้านหน้าพอดี ทุกคนจึงได้พยุงกรณ์ขึ้นรถ คุณหนูใหญ่ก็ขึ้นไปนั่งประคองเอาไว้ เพราะเป็นคนสนิท “ให้เราตามไปไหม พี่นรา” น้องอีกคนเอ่ยถาม“ไปๆๆ ขับรถตามไป” นราตอบเสีย
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17รอยรักเชลยอสูร บทที่ 6
“มะ มะ มัน... ชื่อต้าเฉิน ผมรู้จักว่าเขาเป็นนักธุรกิจ แต่ไม่ใช่”“มันให้ลูกน้องซ้อมคุณเหรอเนี่ย” “เปล่า ตัวเขาเอง เขาซ้อมผมด้วยมือของเขาเอง ไม่ให้ลูกน้องยุ่ง เขาเป็นมังกร” “เราจะทำยังไงดี ระ ระ เราต้องหนีหรือเปล่า” คีตะภัทรถามขึ้น “เราจะหนีทำไม ในเมื่อเราไม่ได้ทำอะไรผิด นังนั่นมันฆ่าตัวตายเองต่างหาก” นราตอบ“แต่มันก็เพราะ... เพราะเรานะพี่นรา เราทำให้สังคมประนามมันและเราทำให้มันเครียด”“ก็สมควรแล้วนี่ มันชั่ว เลว ต่ำ แล้วที่มันทำกับครอบครัวเราละ แทบจะบ้านแตก”“เรา ห้ามไปไหนมาไหนคนเดียว คุณนราต้องจ้างบอดี้การ์ด เขาเอาจริงแน่ และไม่รู้ว่าจะโชคดีเหมือนผมที่รอดมาหรือเปล่า” กรณ์ยังคงบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนเพลีย“คนตัวตั้งตัวตี และออกความเห็นเรื่องนี้ คือคุณกรณ์นะครับ แล้วพวกเราจะกลัวทำไม” คีตะภัทรพูดขึ้นทันที “ก็เพราะพวกคุณต้องการให้เป็นแบบนั้นไม่ใช่เหรอ” “เอาล่ะๆ ไม่ต้องเถียงกัน แต่ว่าเราควรบอกคุณพ่อไหม” “บอกพ่อ พ่อก็จะยิ่งเอาเรื่องเราน่ะสิถ้ารู้ความจริงน่ะ อย่าโง่สิพี่นรา เท่านี้คุณพ่อก็... ก็เหมือนคนไม่มีวิญญาณแล้วเพราะเอาแต่คิดถึงนังนั่น งั้นขอคุณพ่อจ้างบอดี้การ์ดสักสองสามคน เพื่อความ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17รอยรักเชลยอสูร บทที่ 7
“นี่มันโรงพยาบาลนะ มันไม่กล้าทำอะไรโจ่งแจ้งหรอกน่า” “ก็ได้ครับ งั้นผมกลับก่อน เจอกันพรุ่งนี้” เมื่อพูดจบคีตะภัทรก็ออกไปจากห้องพัก ขับรถกลับบ้านคนเดียว เพราะคนขับรถต้องอยู่เป็นเพื่อนนราก่อน แต่ให้ตายสิ จิตตกและระแวงไปหมด“คุณกรณ์ เขาทำอะไรคุณนอกเหนือจากนี้หรือเปล่า” นราอดถามไม่ได้เมื่ออยู่กันสองคน“มันซ้อมผม ด้วยตัวเอง ไม่ให้ลูกน้องยุ่ง มัน... เก่งมากคุณนรา โหด เหี้ยม น่ากลัว ถ้าไม่เป็นเพราะอยากให้ผมมาส่งข่าวล่ะก็ ป่านนี้ผมอาจจะตายแล้วก็ได้” “อยากเห็นหน้าจริงๆ เลย” “อย่าอยากเห็นเลยครับ มันน่ากลัวจริงๆ คุณคิดไม่ถึงหรอกเวลามีปืนจ่ออยู่ตรงหน้ามันเป็นยังไง ในห้องมืดที่มีแสงนิดเดียว เขาสามารถฆ่าผมได้เพียงแค่หมัดกับเท้า ผมแทบคลาน ตอนที่มันตัดนิ้วผม ผมเคยเห็นแต่ในหนัง” “ทำไมมันถึงโหดเหี้ยมแบบนี้” นราบอกเสียงสั่น นึกหวาดกลัว แต่เจอกับตัวเองจะเป็นอย่างไร เหมือนในหนังไหม คงน่ากลัวเกินจะคาดเดา “เราเลิกพูดเรื่องนี้นะครับ ผมว่าคุณพักเถอะ ผมก็จะพัก” เขาพูดมาเยอะแล้ว และอ่อนเพลียเหลือเกิน แต่ที่มีแรงพูดอยู่ก็เพราะว่าใจร้อนอย่างบอกเท่านั้นเอง ทุกคนจะได้ตื่นกลัว จะเหลือก็แต่น้องคนเล็กนั่นแหละที่ยั
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17
Bab terbaru
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 39
“ให้คนไปส่งคีตะภัทรหรือยัง” จอมทัพเปลี่ยนเรื่องคุยทันที“เฮ้อ ครับ แต่ก็อีกหลายชั่วโมงกว่าจะถึง คุณท่านครับ”“พรุ่งนี้เจอกันโจว์ ตอนนี้ฉันอยากอยู่ตามลำพัง...” เขาบอกพร้อมกับมองเข้าไปด้านใน ขณะที่อลินเดินออกมาที่โต๊ะกินข้าวอีกครั้ง“ทั้งชีวิตผมไม่เคยห้ามคุณท่านเลยในทุกๆ การตัดสินใจ เพราะคุณท่านตัดสินใจเด็ดขาดเสมอและไม่เคยพลาด แต่วันนี้ผมอาจจะขอไว้สักเรื่อง คือคุณเล็ก นั่นหัวใจคุณท่านนะ” โจว์บอกด้วยความเป็นห่วง ทำเอาจอมทัพกัดฟันแน่นพร้อมกับดวงตาเริ่มแดงก่ำ ทว่าสีหน้ายังคงดุดันเช่นเดิม ไม่รู้เจ้านายจะฟังหรือไม่ แต่โจว์อยากจะพูด“หัวใจของฉันมันแตกสลายไปแล้ว” เขาด้วยน้ำเสียงกดต่ำก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน โจว์ก็ได้แต่ถอนหายใจและหลับตาด้วยความเครียด จากนั้นจึงหันไปมองเจ้านายเล็กน้อย แล้วปลีกตัวกลับไปยังบ้านพักของตัวเอง“นั่นหัวใจของคุณนะ” คำพูดของโจว์ผุดขึ้นมาในความคิด เมื่อจอมทัพกำลังมองอลินที่กำลังตักข้าวรอ เขามองแต่เพียงเบื้องหลังของเธอ เธอก็รู้สึกได้แหละว่าเขายืนอยู่ หวังจะหั
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 38
“อ้า ฮือๆๆ ผมกลัวแล้ว ผมกลัว... อย่าฆ่าผมเลย” คีตะภัทรได้แต่กรีดอ้อนวอนและมือข้างซ้ายสั่นเทา จังหวะเดียวกันนั้นจอมทัพก็เอาปลายมีดแตะที่คางของคีตะภัทรให้เงยขึ้นช้าๆ“ผมขอโทษ” คีตะภัทรได้แต่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ขณะที่สายตาจอมทัพแข็งกระด้าง“มันสายเกินไปแล้ว” จอมทัพบอกเสียงเหี้ยม ก่อนจะจิกผมคีตะภัทรอีกครั้งจากนั้นจึงเหวี่ยงไปให้โจว์จัดการต่อ“ส่งมันกลับบ้าน ให้พ่อแม่มันดูสภาพ และบอกไปเลยว่าฝีมือฉัน เตรียมรับแรงกระแทกที่จะแรงกว่านี้”“อย่า อย่าทำอะไรครอบครัวผมเลยนะ ไว้ชีวิตเราเถอะ” คีตะภัทรได้แต่ยกมือไหว้ด้วยความหวาดกลัว ขณะที่จอมทัพมีสีหน้าเย็นชาขึ้นมาก“ขอร้องแล้วเหรอ ไม่เก่งเหมือนก่อนหน้านี้เลย”“ฮือๆๆ”“ฉันจะทำให้พวกแกตายอย่างช้าๆ ตายไปเอง เหมือนอย่างที่เกิดขึ้นกับต้าเอส ยังเหลือใครอีกนะ แม่และพี่สาวแกใช่ไหม ส่วนน้องสาวน่ะ สวยขนาดนั้น... น่าจะเอามาเล่นเกมกันซะก่อน”“อย่า... อย่าทำอะไรยัยเล็กนะ”&nbs
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 37
“น้องสาวหน้าตาสวยดีนะ” จอมทัพแสร้งพูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา“ไม่ใช่แค่น้องสาวสวยครับ พี่สาวคนโตก็สวย แถมแซ่บร้าย หึๆ” โจว์แทรกขึ้นและหัวเราะราวกับมีแผน“พวกมึง ต้องการอะไรวะ” คีตะภัทรถามด้วยความหวาดกลัว ทั้งที่รู้แหละว่าต้องการชีวิต เหมือนที่ทำกับกรณ์ แต่เป็นห่วงพี่สาวและน้องเพราะเป็นผู้หญิง“ต้องการอะไรเหรอ เห็นสภาพไอ้กรณ์หรือยัง มึงก็คงมีสภาพไม่ต่างกับมัน หรืออาจจะมากกว่า”“กูจะฟ้องพ่อ จะบอกตำรวจ” คีตะภัทรบอกเสียงสั่น“ฟ้องพ่ออย่างนั้นเหรอ มึงไม่ใช่ลูกรักเขา และตอนนี้เขาก็ทิ้งพวกมึงไปแล้ว ไปอยู่บ้านเล็กหลังไหนก็ไม่รู้” จอมทัพบอกราวกับรู้ดี ใช่เขาสืบรู้หมดแหละ“ก็เพราะน้องมึงทำกูบ้านแตก” สิ้นคำของคีตะภัทร จอมทัพก็ลุกพรวดแล้วเดินตรงเข้าไปหา“ใช่ เอสทำบ้านแตก แต่มึงไม่มีสิทธิ์ทำกับเอสแบบนี้”“มันโง่ มันอ่อนแอเองต่างหาก เพราะมันอ่อนแอไง มันถึงตาย” สิ้นคำของคีตะภัทรจอมทัพก็เหวี่ยงหมัดต่อยไปที่ปากคีตะภัทรทันที
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 36
“ถอยไป” เธอบอกเสียงห้วน“ผมถามว่าหิวเหรอ คุณยังไม่ตอบ”“สีหน้าฉันเหมือนคนหิวเหรอคะ”“โดนสักนิดเดี๋ยวก็รู้เรื่อง” เขาหาเรื่องหื่นกับเธอไม่เลือกเวลาเลยหรือเนี่ย นี่เธอกำลังโกรธอยู่นะ เธอคิด“หยาบคาย” เธอว่า พลางกัดฟันแน่นก่อนจะเบี่ยงตัวแล้วเอาไหล่ชนเขาเพื่อให้หลบ กิริยาไม่น่ารักเอาเสียเลย แต่ก็ไม่แปลกใจหรอกหากจะทำ เขาคิด“ซักผ้าแล้ว ทำกับข้าวด้วย วันนี้อยากกินอะไรอร่อยๆ” เขาเอ่ยขึ้นพลางทำลอยหน้าลอยตา จังหวะเดียวกันเธอก็หันกลับมามอง จ้องกันเขม่ง แล้วเธอจะสู้อะไรเขาได้นอกเสียจากทำตาม ว่าแล้วจึงรีบเดินไปยังห้องซักรีด เพื่อจะได้ซักเสื้อผ้าให้กับเขาจอมทัพเดินตามไปด้วยความที่ไม่ไว้ใจในความเป็นแม่บ้านแม่เรือนของอลินเพราะเธอเป็นลูกคุณหนู คงทำอะไรไม่เป็นพอๆ กับเขานี่แหละ ซึ่งผิดคาดอลินซักผ้าได้ เพราะเป็นเครื่องซักผ้าอัตโนมัติ อยู่คอนโดก็จ้าง บ้างก็ซักเองโดยที่คอนโดมีบริการให้ซักเองด้วย ทว่าสิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอต้องชะงักคือ ต้องแยกเสื้อผ้าของเขา“กางเกงใน” เธอ
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 35
“พวกมึงเป็น” ใครคีตะภัทรถาม ด้วยน้ำเสียงสั่น แต่ชายหนุ่มไม่ตอบกลับเอาปืนจ่อขมับคีตะภัทรเอาไว้แล้วกระชากให้ขึ้นไปบนรถ ส่วนรถก็ของคีตะภัทรก็จอดทิ้งเอาไว้อย่างนั้นแหละเพราะชายชุดดำไม่ต้องการทำให้มันเงียบอยากให้ทุกคนรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น จึงทิ้งรถเอาไว้ให้เป็นเบาะแส เมื่อขึ้นมาบนรถแล้วชายแปลกหน้าพร้อมคนขับรถก็แล่นออกไปจากซอยทันทีมาถึงตอนนี้คิดพยายามมองหน้าทุกคนว่าใช่คนที่รู้จักหรือไม่ แต่คิดว่าคงไม่ใช่แน่เพราะไม่อย่างนั้นคงไม่เอาปืนมาจ่อสมองกัน“พวกมึงเป็นใครบอกมาเดี๋ยวนี้นะ คีตะภัทรถาม“เป็นเวรกรรม ชายแปลกหน้าตอบพร้อมกับหัวเราะในลำคอ ทำให้คีตะภัทรถลึงตามองด้วยความตกใจ และตัวสั่นเทามากกว่าเดิม นั่น ทำให้รู้แล้วว่าชายแปลกหน้าทั้งหมดนี้น่าจะเป็นคนของต้าเฉินยังไม่ผิดแน่นอน“พวกมึงเป็นคนของต้าเฉินใช่ไหม” คีตะภัทรถามเสียงสั่น“ฉลาดแล้วนี่” ชายแปลกหน้าตอบ แล้วหัวเราะชอบใจ“พวกมึงต้องการอะไร” คีตะภัทร
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 34
“ไปขออนุญาตคุณท่านก่อนนะครับ”“เล็กรู้คำตอบดีอยู่แล้ว”“นั่นนะสิครับ หรือคุณเล็กจะโทรบอกก็ได้แล้ว บอกทุกคนให้หมดว่าคุณเล็กกับอะไร พวกเขาจะได้เตรียมตัว”“ทำไมคุณโจว์ใจร้ายแบบนี้ล่ะ”“พวกคุณใจร้ายกับคุณท่านมากกว่าด้วยซ้ำ เขาเหลือกันสองคนพี่น้อง เขากำลังจะกลับมาหาคุณเอส แต่คุณเอสไม่รอ ไม่แม้แต่จะได้คุยกัน ภาพแรกที่เห็นในรอบหกเดือนคือ ภาพที่คุณเอสแขวนคอ คุณเล็กคิดว่าคุณท่านจะทำใจได้เหรอครับ พวกคุณเคยคิดไหมว่าสิ่งที่ทำคือกดดัน ฆ่าคนทางอ้อม ใช้โซเซียลได้อย่างโหดเหี้ยม”“เล็กไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้”“มันฆ่าคนมานักต่อนักแล้ว คุณเล็กก็รู้ คุณเล็กเองก็รู้เห็นไปกับครอบครัว คุณเจ็บปวดเสียใจผมรู้ เสียพ่อให้ผู้หญิงอื่น แต่ไม่ควรทำลายชีวิตคนให้ต้องจบชีวิตแบบนี้ คุณเอสผิด... ใช่ มันมีวิธีที่จะจัดการที่ดีกว่านี้” ขณะที่โจว์พูดอยู่นั้นเธอก็น้ำตาคลอ เหมือนโดนด่าแบบสุภาพ แต่ถ้าเป็นจอมทัพล่ะก็คงไม่สอนเธ
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 33
“เมียฉัน วันนี้มีหลายอย่างให้ทำเลย” เขาบอกพลางหรี่ตามองเธอ และยกยิ้มมุมปาก ครั้นเธอจะเถียงคนก็เยอะแยะ ทำได้แค่กัดฟัน“ถ้างั้น ผมจะไปทำงานอื่นดีกว่า มีอะไรก็โทรเรียกก็แล้วกันครับ”“อืม” จอมทัพตอบสั้นๆ จากนั้นทั้งโจว์และลูกน้องทั้งหมดจึงได้แยกย้ายและหน้าที่ขนของลงเป็นของอลิน“พูดคำว่าเมียอีกคำ ฉันต่อยคุณแน่”“ก็เมียไหมล่ะ นี่ก็ผัว” เขาตอบหน้าตาเฉย พลางชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง“ไม่ได้เป็น” เธอเค้นเสียงและทำหน้าบึ้งใส่“ก็ใส่เข้าไปเต็มลำขนาดนั้น แค่ยังไม่เสร็จ”“คุณ!” เธอไม่รู้จะเถียงอย่างดี จึงได้แต่ยกมือขึ้นผลักอกเขาแรงๆ แล้วเดินไปยังท้ายรถ ทยอยขนทุกอย่างลงแล้วเดินดุ่มๆ เข้าไปในบ้าน ชอบใจเขาเสียจริงที่ทำให้เธอมีน้ำโหได้เนี่ย คิดแล้วก็เผลอยิ้มแต่เพียงชั่วครู่เท่านั้นเขาก็ต้องหุบยิ้มในทันที จากนั้นก็เดินเข้าบ้าน ไปนั่งชิลๆ ในห้องนั่งเล่น พลางหยิบไวน์มารินจิบ
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 32
“อ้าว ป้าก็นึกว่าสามคนผัวเสียซะอีก เห็นยุคนี้นิยมโลกหลายใบ เลยนึกว่ามีเหมือนเขาบ้าง” แหมป้าขายผักฟิวป้าข้างบ้านจริงๆ เชียว“แล้วคุณคนนี้ก็ไม่ใช่...” “เอาผักนี้ครับ เอาอันนี้ด้วย อุ้ยอันนี้ด้วยครับ” จอมทัพรู้ว่าเธอจะพูดอะไรจึงแทรกพูดสารพัด“โจว์ช่วยเลือกที” จอมทัพยังเสริมขึ้นอีก แล้วทำเป็นเลือกนั่นนั่นแล้วส่งให้ป้าคนขาย จ่ายเงินเสร็จก็คว้ามืออลินออกไปจากหน้าร้าน ไปยังร้านอื่นๆ โดยมีโจว์เป็นคนนำ เพราะจ่ายตลาดเก่งที่สุดแล้วล่ะ ได้เนื้อสัตว์สารพัดเพื่อจะได้นำไปเก็บไว้ในตู้เย็น“คุณจะขังฉันไว้ที่บ้านพักตากอากาศกี่ปี ซื้อไปเยอะแยะขนาดนั้น” อลินอดแซวไม่ได้ เมื่อยังเดินอยู่ในตลาด“ได้ทั้งชีวิต” จอมทัพตอบเสียงเรียบ เหมือนไม่คิดอะไร แต่อลินกลับเหลือบมอง“หยุดมองผมด้วยสายตาแบบนั้น” จอมทัพว่า“อยากมองตายล่ะ” เธอเถียงกลับ จากนั้นก็ไม่พูดอะไรอีก“อารมณ์งอนผัว
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 31
“โจว์ไปกับฉัน ฉันจะพาเชลยฉัน ไปจ่ายตลาด” จอมทัพเอ่ยน้ำเสียงเยาะอีกครั้ง“ครับ” โจว์ก็รับคำอย่างว่าง่าย พร้อมกับเดินไปที่รถและเปิดให้เจ้านาย“เชิญครับ” เขาผายมือ จอมทัพจึงดันอลินขึ้นไปนั่งก่อน จากนั้นจอมทัพจึงตามขึ้นไปประกบ และเมื่อเคลื่อนรถออกไปจากหน้าบ้านได้ อลินก็เอามือดันเขาออกไปให้ห่างๆ แล้วหันมามองอย่างเอาเรื่อง“จะเอายังไงคะ” เธอถามแบบหาเรื่อง“สนุกดีออก หรือชอบแบบที่ผมทำกับไอ้กรณ์”“ฉันไม่รู้ว่าคุณทำอะไรคุณกรณ์” ดูเหมือนการย้ำของเขา จะทำให้เธออยากรู้มากขึ้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่มีโอกาสได้ถามเลย“หึๆ” เขาได้แต่หัวเราะใจลำคอ ก่อนจะเปิดโทรศัพท์เพื่อเอาคลิปให้เธอดู เท่านั้นแหละเธอก็ช้อก อ้าปากค้างไปเลย เพราะไม่คิดว่าผุ้ชายที่เคยขึ้นชื่อว่าสุภาพบุรุษกับเธอจะ...“คุณมัน... ชั่วร้ายที่สุด” เธอไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาต่อว่าเขา ส่วนเขาน่ะหรือได้แต่หัวเราะชอบใจ
