บทนำบทนำบทนำ
“คลินท์! รอฉันก่อนเพื่อน” เจ้าของเสียงวิ่งหน้าตั้งมาหาเพื่อนที่กำลังจะเดินไปเข้าห้องเรียน
“มีอะไร หรือแกมีสาวๆ จะมาแนะนำฉันอีกแล้ว” คลินท์ นักศึกษาหนุ่มขวัญใจสาวๆด้วยผลการเรียนดีเยี่ยม ด้านกีฬาก็เป็นเลิศมองมาที่เพื่อนด้วยสีหน้าเรียบเฉย เพราะเขาเจอเพื่อนตัวดีสรรหาสาวๆ มาให้เขาหลายคนแล้ว แต่เขาไม่สนใจ
“อืม” ราชันตอบรับในลำคอ
“ฉันไม่อยากรู้จัก” คลินท์เดินจากไปทันทีเมื่อพูดจบและไม่เคยคิดโกรธเพื่อนที่ทำแบบนี้ เพราะรู้ดีว่าเพื่อนคนนี้อยากให้เขามีแฟนเหมือนคนอื่นๆ แต่เขามันสนใจคนยาก
“แกมากับฉันก่อน เดี๋ยวเดียวเองเพื่อน” ราชันเดินเข้าดักหน้าเพื่อนเอาไว้ พลางทำหน้าขอร้อง
“แต่ฉันมีเรียน แกก็เหมือนกัน ราชัน”
“ฉันรู้แล้ว แต่แกมาทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ของฉันก่อน ไม่เสียเวลามากนักหรอก” ราชันขอร้องเพื่อนรัก จากนั้นก็ลากตัวเพื่อนให้มาพบกับสาวไทยและเมื่อมาถึง คนไม่อยากมาก็เอาแต่จ้องสาวไทยตาไม่กะพริบ จนคนพามาแนะนำถึงกับยิ้มขำ
“คลินท์! ไอ้คลินท์!” ราชันตะโกนใส่หูเพื่อน เมื่อเจ้าตัวเอาแต่ยืนจ้องสาวไทย ที่บังเอิญรู้จักตอนไปพบเจออีกฝ่ายในร้านอาหารไทยแล้วได้พูดคุยกันจนรู้ว่าเธอเรียนที่เดียวกับเขา เขาและเธอจึงตกลงเป็นเพื่อนกัน ก่อนจะพามาแนะนำให้เพื่อนสุดหล่อรู้จักบ้าง เพราะรู้ดีว่าไอ้หมอนี่มันชอบสาวไทย
“ราชัน แกเป็นบ้าอะไรมาตะโกนใส่ฉัน” คลินท์แก้เก้อที่เผลอไปจ้องมองหญิงสาวด้วยการหันไปตะคอกใส่เพื่อน พร้อมแสร้งตีหน้าขรึม
“ฉันว่าแกนั่นแหละที่บ้าไอ้คลินท์ ว่าแต่แกเป็นอะไร มาถึงก็เอาแต่จ้องเพื่อนฉัน”
“เปล่า”
“เอ่อ! เปล่าก็เปล่า แต่แกหันมานี้เลย ฉันจะแนะนำให้รู้จักกับนิด เพื่อนใหม่ของฉัน” ราชันใช้แขนล็อกคอคลินท์แล้วบังคับให้หันมาหาเพื่อนใหม่ แล้วพูดต่อ “ นี่นิด เพื่อนฉันเอง เป็นรุ่นน้องพวกเราที่มหาลัย เป็นไงคนนี้น่ารักตรงสเปกแกหรือเปล่า” ประโยคหลังราชันก้มลงมากระซิบถามเพื่อนด้วยแววตาขี้เล่น
“แกถามบ้าอะไร” คลินท์ทำหน้าเหี้ยมใส่เพื่อน แม้ว่าตัวเขาจะชอบผู้หญิงแบบที่เพื่อนว่ามาก็ตาม
“ก็เพราะฉันรู้ใจแกไง” ราชันฉีกยิ้มกว้างล้อเลียนเพื่อนที่ดูท่าตอนนี้จะอายที่มาเจอสาวในสเปก
“แกเหรอว่ะ รู้ใจฉัน” คลินท์ตีหน้าโหดใส่เพื่อนที่มันรู้ใจดี จนไม่ให้เขาได้ตั้งตัวบ้างเลยเมื่อจู่ๆ ก็มาเจอผู้หญิงที่เป็นสาวในสเปก
“แกไม่ต้องมาทำหน้าโหดใส่ฉันเลยไอ้คลินท์”
“ไอ้บ้า” คลินท์ต่อว่าเพื่อนเสียงห้วนๆ
“อ้าว!” ราชันทำหน้าเหี้ยมกลับไปบ้าง ก่อนจะสะกิดเพื่อนให้ทักทายสาวไทยคนสวย
“นิด คุยกับไอ้คลินท์ไปก่อนนะ” ราชันปลีกตัวออกไปเพื่อเปิดโอกาสให้ทั้งสองได้ทำความรู้จักกัน
“สวัสดีครับ ผมคลินท์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ” คลินท์แนะนำตัวเสียงทุ้มนุ่มน่าฟังแล้วเผยยิ้มมุมปาก
“สวัสดีค่ะ ฉันนิด ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน” นิธาราทักทายกลับไปบ้าง ก่อนจะวางตัวไม่ถูกเมื่อถูกเพื่อนใหม่จ้องตาไม่กะพริบอีกรอบ
“ผมขอโทษนะครับ ผมนี่เสียมารยาทจริงๆ” นานหลายนาทีกว่าที่เขาจะถอนสายตาจากใบหน้าสวย ก่อนจะยิ้มแก้เก้อ
“ไม่เป็นไรค่ะ” นิธาราตอบกลับเสียงอ้อมแอ้ม ก่อนที่กริ่งเข้าเรียนจะดังขึ้น
“ไปเข้าเรียนกันเถอะค่ะ”
“ครับ” คลินท์ขานรับพร้อมรอยยิ้ม ก่อนที่ทั้งสองจะแยกย้ายกันเข้าเรียน
กระทั่งเลิกเรียน คลินท์ก็เดินมารอนิธารา เพราะอยากทำความรู้จักให้มากกว่านี้ โดยมีราชันคอยเป็นแรงเชียร์ คลินท์ที่ชื่นชอบสาวไทยคนนี้เข้าเต็มเป้าจึงเดินหน้าจีบสาวไทยอย่างไม่ยอมแพ้ แม้ว่าอีกฝ่ายจะให้เป็นได้แค่เพื่อน เพราะอยากตั้งใจเรียนให้ดี เพื่อไม่ให้ผู้มีพระคุณต้องผิดหวังที่ส่งเสียเธอให้มาเรียนในมหาลัยชื่อดังของอังกฤษ แต่ในที่สุดเธอก็พ่ายแพ้ให้กับการดูแลเอาใจใส่ของเขาและตกลงคบหากัน จนเลยเถิดถึงขั้นเธอตกเป็นของเขา แล้วก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันกับเธอในวันที่แฟนหนุ่มเรียนจบ
ตอนที่ 1หลายปีต่อมาประตูห้องทำงานผู้บริหารหนุ่ม เจ้าของตำแหน่งหนุ่มเนื้อหอมหลายปีซ้อนถูกผลักเข้ามา โดยที่เลขาหน้าห้อง ยังไม่ได้ทันได้แจ้งให้ผู้บริหารหนุ่มรับทราบ ส่งผลให้เจ้าของห้องเงยหน้ามองผู้บุกรุกโดยไม่ได้รับอนุญาตด้วยสายตาแข็งกร้าว ทว่าสาวไฮโซคนดังหาได้สนใจ เจ้าตัวเดินหน้าเชิดเข้าไปโอบรอบลำคอของผู้บริหารหนุ่มแล้วแนบปากที่แก้มสาก“แซนด้า” คลินท์ อธิวัฒน์ คาร์เตอร์ ผู้บริหารธนาคารยักษ์ใหญ่ของอังกฤษถึงกับถอนหายใจ ก่อนจะเบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากของสาวไฮโซ“พี่ไม่ดีใจเหรอที่แซนด้ามาหา” แซนด้า สาวไฮโซ ลูกสาวนักธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์เอ่ยเสียงกระเง้ากระงอด พลางเลื่อนเก้าอี้ทำงานของผู้บริหารหนุ่มออกเล็กน้อยแล้วเบียดตัวเข้าไปนั่งบนตักกว้าง แล้วยกมือโอบลำคอหวังจะทาบปากจูบ“แซนด้า หยุดได้แล้ว” “พี่คลินท์ รังเกียจแซนด้ามากเลยเหรอ แค่จูบก็ไม่ได้” สาวไฮโซต่อว่าด้
ตอนที่ 2“ไม่บอกค่ะ แต่ตอนสองทุ่มพี่คลินท์ไปรับแซนด้าที่บ้านด้วยนะ” พูดจบแซนด้าก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปโอบรอบลำคอ แนบริมฝีปากลงบนแก้มสากอย่างเอาใจพร้อมเสียงออดอ้อน “นะคะพี่คลินท์ พี่คลินท์ไปรับแซนด้านะคะ แล้วเราจะไปงานปาร์ตี้ด้วยกัน งานนี้เพื่อนๆ ของแซนด้าอยากเจอพี่กันหลายคนเลย พี่อย่าให้เพื่อนของแซนด้ารอเก้อเลยนะคะ นะคะพี่คลินท์”“แล้วจะไปรับ” คลินท์ยอมตกลงในที่สุด ด้านแซนด้าก็ยิ้มกว้างดีใจ ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ หวังจะมอบจูบปากหวานๆ ให้ แต่อีกคนเบี่ยงหลบแล้วสั่งให้เธอกลับไป หากไม่กลับ คืนนี้เขาจะไม่ปาร์ตี้ แซนด้าเลยจำใจทำตามคำสั่ง พร้อมกับหมายมั่นว่ายังไงคืนนี้เธอกับเขาจะต้องไปจบกันที่เตียงให้ได้ !******ประเทศไทย“นิด! ทางนี้” ศุภิสรา เจ้าของร้านผ้าไหมกวักมือเรียกเพื่อน เมื่อเห็นเดินเข้ามาในร้านแล้วกำลังมองหาเธออยู่“เอย รอนานหรือเปล่า พอดีรถติด นิดเลยมาช้า&rdq
ตอนที่ 3หนึ่งเดือนต่อมาที่ร้านอาหารชื่อดัง สองหนุ่มสาวที่ตกลงจะหมั้นหมายกันเร็วๆ นี้ตามความเห็นชอบของคุณหญิงฤทัยรัตน์ที่เมตตาส่งเสียลูกสาวหัวหน้าแม่บ้านไปเรียนต่อถึงเมืองนอก เพื่อหวังจะให้มาช่วยงานลูกชาย“นิด! นิด! เป็นอะไรหรือเปล่า” สิริ ทายาทเจ้าของโรงพยาบาลชื่อดัง แต่เจ้าตัวหันไปเปิดบริษัทในสายงานด้านการออกแบบสินค้า ที่ตัวเองถนัดเอ่ยถามว่าที่คู่หมั้นสาว เมื่อพูดคุยกันไปได้ครู่เดียวว่าที่คู่หมั้นก็เงียบไปซะดื้อๆ“เปล่าค่ะ” คนกำลังตกอยู่ในภวังค์รีบปฏิเสธ“แต่ท่าทางนิดเหมือนมีอะไร หรือไม่ชอบอาหารที่พี่สั่งมาให้ ถ้างั้นนิดสั่งใหม่ได้นะ ไม่ต้องเกรงใจพี่”“ไม่ใช่ค่ะพี่สิริ อาหารอร่อยมาก แต่นิดคิดอะไรเพลินไปหน่อย นิดขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้พี่รำคาญ”“พี่ไม่ได้รำคาญนิด ว่าแต่นิดมีเรื่องไม่สบายเหรอ บอกพี่ได้หรือเปล่า” สิริยื่นมือไปวางทาบบนหลังมือเล็กโดยที่ทั้งสองไม่รู้ว่าภาพนั้นได้ถูกบ
ตอนที่ 4 ที่ห้องทำงานคลินท์นั่งมองภาพของสองหนุ่มสาวคู่หนึ่งผ่านหน้าจอโทรศัพท์ด้วยใบหน้าเรียบเฉย ก่อนจะยิ้มนิดๆ เมื่อรับฟังคำรายงานจากลูกน้องว่าเดือนหน้า หนุ่มสาวในภาพจะเข้าพิธีหมั้นหมายกันตามความเห็นชอบของผู้ใหญ่“อย่าฝันว่าจะได้มีความสุข นิธารา” คลินท์พูดขึ้นด้วยแววตาแข็งกร้าว เพราะมันถึงเวลาแล้วที่เขาจะไปเอาคืนผู้หญิงหน้าเงิน หลังจากเขาต้องทุ่มเทเวลาให้กับลูกชายและงานที่บริษัทแทนผู้เป็นย่าที่วางมือไปหลายปี“คุณคลินท์จะไปหรือเปล่าครับ” บารอน บอดี้การ์ดหนุ่มเอ่ยถามเสียงเรียบ คาดเดาว่างานนี้เจ้านายไปแน่“เมียฉันจะหมั้นทั้งที ยังไงฉันก็ต้องไปแสดงความยินดีอยู่แล้ว”“แล้วผมจะให้คุณคอนนี่จัดการเรื่องการเดินทางให้เจ้านายเลยนะครับ”“จัดการได้เลย เพราะงานทางนี้ก็ลงตัวแล้ว แล้วระหว่างที่ฉันอยู่เมืองไทย ฉันจะฝากให้คอนนี่ดูแลงานแทน”“แล้วคุณฟล
ตอนที่ 5“ผมบอกแล้วไงว่าไม่ต้องกลัว” สิริเริ่มลูบไล้ขาสวยๆ ของผู้ช่วยเลขา“ลาน ลานจอดรถนะคะคุณสิริ” พิณแก้วทักท้วงเสียงสั่นๆ ร่างกายเกิดอาการบางอย่างเมื่อมือของเจ้านายหนุ่มล้วงเข้ามาด้านใน แล้วก็ลูบไล้เนินเนื้อ“ใช่ ลานจอดรถ” สิริตอบรับเสียงแหบพร่า สอดนิ้วเข้าขอบกางเกงชั้นในแล้วเข้าไปสัมผัสกับกลีบเนื้อ เขาคลึงนิ้วเบาๆ“คุณสิริ อ่า” พิณแก้วครางออกมาอย่างซ่านเสียว“ชอบมั้ย” คนถามกดนิ้วแทรกลึกลงไปในกลีบเนื้อแล้วขยับเบาๆ ก่อนจะเร็วขึ้นตามลำดับ“อ่า คุณสิริขา อย่าทำพิณ”“แล้วคุณจะชอบ พิณแก้ว” สิ้นเสียงแหบพร่าสิริก็ขยับนิ้วเร็วและแรงขึ้นจนผู้ช่วยเลขาคนสวยกรีดร้องออกมาลั่นรถ ด้านสิริก็โน้มหน้าลงไปตวัดลิ้นลงบนเนินเนื้อ ทำเอาผู้ช่วยเลขาถึงกับดิ้นพล่าน ปากก็ร้องให้หยุด แต่กลับเด้งสะโพกเข้าใส่ใบหน้าหล่อเหลาของเจ้านายหนุ่ม“ที่รัก” เมื่อส่งผู้ช่วยเลขาได้อีกครั้ง สิริก็หันมาประคองใบหน้าสวยแล้วประกบปากจูบอย่างดูดด
ตอนที่ 6“ฟลินท์! มาหาย่า” ผู้เป็นย่าตวาดสั่งเด็กน้อยเสียงดัง“คุณย่า อย่าตวาดลูกผม”“งั้นแกก็ให้ลูกแกอยู่กับย่าสิ”“ไม่ครับ ผมก็จะพาลูกผมไปด้วย ส่วนเรื่องที่คุณย่าคิดจะรั้งลูกของผมเอาไว้เพื่อใช้เป็นข้อต่อรองกับผม ผมว่าคุณย่าเลิกใช้วิธีนี้เถอะครับ ส่วนเรื่องผู้หญิงคนนั้นผมกลับไปหาแน่ แต่ผมไม่ได้คิดจะกลับไปคืนดี” คลินท์บอกเสียงแข็ง พลางโอ๋ลูกชายตัวน้อยไปด้วยและเพียงไม่กี่นาทีลูกชายก็หยุดร้อง“ตาคลินท์! นี่แกกล้าขัดคำสั่งย่าเหรอ” คุณเซียล่าตวาดกลับด้วยความไม่พอใจเมื่อหลานชายเริ่มแข็งข้อใส่“ผมไม่ได้อยากขัดคำสั่งคุณย่า แต่ผมเบื่อกับเรื่องนี้เต็มทนแล้ว แล้วผมขอร้อง คุณย่าอย่าตวาดใส่ลูกผมอีก” คลินท์ปรับโทนเสียงให้อ่อนลง แต่ความไม่พอใจก็ยังฉายชัดบนใบหน้าหล่อเหลา“แกมันหลงลูกของแกมากไปแล้วนะตาคลินท์ แล้วอย่าให้ฉันรู้ว่าแกกลับไปหลงนังแม่มันอีกก็แล้วกัน ไม่งั้นทรัพย์สมบัติทุกอย่างของพ่อแม่แก ฉันจะยกให้คนอื่น” ผู้เ
ตอนที่ 7เช้าวันต่อมา“นิดมาแต่เช้าเชียวนะ” กมลวรรณที่เพิ่งมาถึงบริษัทเอ่ยทักว่าที่คู่หมั้นของเจ้านายหนุ่มอย่างอารมณ์ดี ผิดกลับคนถูกทักที่หน้าตาไม่ค่อยสดใส“สวัสดีค่ะพี่มล มาแต่เช้าเหมือนกันเลยนะคะ”“แต่ก็ช้ากว่านิดแหละ ว่าแต่ใกล้วันหมั้นแล้ว ทำไมนิดไม่ลาพักร้อนล่ะ จะได้มีเวลาเตรียมตัว หรือพอใกล้ๆ วันหมั้น นิดจะลาออกไปเลย” “นิดคงไม่ลาออกหรอกพี่มล” พูดจบก็เหลียวมองโต๊ะทำงานเล็กน้อยเพราะตอนนี้เธอระแวงมากจริงๆ นับตั้งแต่ได้รับจดหมายลึกลับเมื่อหลายวันก่อน ที่ข้างในนั้นมีภาพถ่ายของพี่สิริกับพิณแก้ว ท่าทางสนิทสนมกันมาก ก่อนที่เธอจะหยิบซองจดหมายเก็บเข้าลิ้นชัก กมลวรรณสงสัยแต่ก็ไม่คิดถาม“แล้วถ้าคุณสิริขอให้ลาออกเตรียมตัวเป็นแม่บ้าน นิดจะไม่ยอมลาออกเหรอ แต่พี่ว่ามาทำงานก็ดีเหมือนนะ จะได้มีเพื่อนคุย แล้วจะได้รู้ได้เห็นอะไรดีๆ ด้วย จริ
ตอนที่ 8สักพักกมลวรรณก็เดินมาที่โต๊ะทำงานของนิธารา หลังได้เห็นสีหน้าของเจ้านายหนุ่มที่ดูไม่ดีเลย แล้วก่อนจะเดินเข้าห้องทำงานยังหันมาสั่งให้พิณแก้วเข้าไปพบในห้องทำงาน“นิด”“พี่มล มีอะไรเหรอคะ” นิธาราวางมือจากงานเงยหน้าขึ้น“ทะเลาะกับคุณสิริเหรอ เมื่อครู่พี่เห็นคุณสิริทำหน้าตาราวกับไปโกรธใครมางั้นแหละ” กมลวรรณเอ่ยถามอย่างไม่อ้อมค้อม“ค่ะ แต่ก็ปกตินะคะ เพราะช่วงนี้นิดกับพี่สิริทะเลาะกันเกือบทุกวัน นิดเริ่มชินแล้ว” นิธาราบอกแบบไม่ปิดบัง“พี่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านิดกับคุณสิริจะทะเลาะกันเกือบทุกวัน คนกำลังจะหมั้นกันแท้ๆ” พูดแล้วก็อยากจะบอกเรื่องที่ตัวเองไปเห็นมากับตา เมื่อครั้งไปร้านอาหารแล้วได้เห็นเต็มตาว่าเจ้านายหนุ่มกับพิณแก้วขึ้นรถไปด้วยกัน“เชื่อเถอะพี่มล”“นิด...” กมลวรรณหยุดพูดแล้วก็มองซ้ายมองขวาจนแน่ใจว่าพนักงานคนอื่นๆ เพราะไม่อยากให้ใครมาได้ยิน“มี
ตอนที่ 17สิริเห็นแล้วก็กัดฟันลุกขึ้นยืนแล้วเข้าไปกระชากคู่หมั้นออกจากหนุ่มฝรั่งด้วยความโกรธ“พี่สิริ! นิดเจ็บนะ” นิธาราฟาดมือลงบนแขนคู่หมั้นหนุ่มไม่ยั้งเพื่อให้เขาปล่อย“พี่จะทำให้เธอเจ็บกว่านี้อีก ถ้าเธอยังให้ท่าไอ้ฝรั่ง!”“หยุดดูถูกนิดซะทีพี่สิริ” พูดจบก็จะสะบัดตัวออกจากคู่หมั้นหนุ่ม ก่อนจะวิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงเรียกของสิริ“นิด! กลับมา” สิริตะโกนสั่งเสียงดังลั่น ทว่าคู่หมั้นสาวไม่คิดจะสนใจ“เรียกให้ตาย คู่หมั้นของคุณก็ไม่กลับมา” คลินท์เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“แกหุบปากไปเลยไอ้ฝรั่ง แล้วอย่าคิดว่าแกจะได้นอนกับคู่หมั้นของฉัน ถ้าฉันไม่อนุญาต!” สิริหันมาตอบเสียงกร้าว เพราะเขาถือไพ่เหนือกว่าอีกฝ่ายเห็นๆ ในเมื่อเขาเป็นคู่หมั้น“ผู้ชายอย่างคุณนี้น่า...” คลินท์หยุดหายใจแล้วพูดต่อ “น่าจะไปส่องกระจกดูตัวเองบ้างว่ามีอะไรเหนือกว่าผม” พูดจบก็กดยิ้มนิดๆ บนมุมปาก แล้วเขาก็แ
ตอนที่ 16“พี่สิริ ปล่อยนิด” นิธาราเอ่ยขอร้อง“ไม่ปล่อย!” สิริตะคอกใส่“พี่สิริ! ปล่อยนิดนะ” นิธาราขอร้องน้ำตาคลอ เพราะเจ็บที่แขนจากแรงบีบของคู่หมั้นหนุ่ม“พี่ไม่ปล่อยให้นิดไปเสนอตัวให้มัน! ในเมื่อพี่ยังไม่ได้นิด นิดก็อย่าหวังจะได้ไปจากพี่” สิริบอกเสียงกร้าว ทำเอาคนถูกจับไว้หยุดดิ้น เธอมองหน้าคนที่ตัวเองนับถือมาตลอดอย่างผิดหวัง“พี่สิริ ปล่อย!”“พี่ไม่ปล่อยให้เธอไปอ่อยไอ้ฝรั่งหรอก แต่ถ้าอยากจะไปนอนกับมันมาก ก็บอกมันไปว่าให้รอหลังจากพี่ได้เธอแล้ว!” สิริตะคอกกลับด้วยใบหน้าดุดัน ขณะเดียวกันคนที่ถูกกล่าวถึงก็ยืนกอดอกมองคนทั้งสองโต้เถียงกัน โดยไม่คิดจะห้าม เพราะเขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าอดีตคนรักจะเอาตัวรอดได้อย่างไร“พี่สิริ!” นิธาราตกใจไปกับคำพูดของคู่หมั้นหนุ่ม“ไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้นิด เพราะยังไงนิดก็ต้องเป็นของพี่” ขาดคำนั้น ฝ่ามือเล็กก็สะบัดใส่ใบหน้าของคู่หมั้นหนุ่ม&ld
ตอนที่ 15“นิดไม่สนใจหรอกค่ะ” หญิงสาวบอกอย่างไม่ใส่ใจ“นิด! ทำตามที่พี่บอกเดี๋ยวนี้” สิริตวาดใส่เสียงดังทำให้เอาคุณหญิงฤทัยรัตน์แทบจะลมจับไปเสียให้ได้ เมื่อจู่ๆ หนุ่มสาวที่กำลังจะสวมแหวนหมั้นเถียงกัน“สิริ ยัยนิด มีอะไรกันก็ค่อยเคลียร์กันทีหลังได้ไหม” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ็ดเบาๆ พร้อมกับทำหน้าตาดุใส่เพื่อเร่งให้ทั้งสองหยุดเถียงแล้วก็จัดการหมั้นกัน“ทำหน้าให้ดีๆ นิด” สิริรับปากมารดาแล้วหันมากระซิบสั่งคู่หมั้นสาว“ค่ะ” นิธารารับคำอย่างเลี่ยงไม่ได้“ดี” คู่หมั้นหนุ่มยิ้มอย่างผู้ชนะ“สิริ” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ่ยเรียกลูกชายเสียงต่ำเมื่อลูกชายยังไม่จัดการสวมแหวนหมั้นเสียที“เดี๋ยวนี้เลยครับคุณแม่”“งั้นก็สวมแหวนสิ แขกพากันสงสัยแล้ว” คุณหญิงฤทัยรัตน์เร่ง ก่อนที่สิริจะหยิบแหวนเพชรสวมให้คู่หมั้นสาว จากนั้นคู่หมั้นสาวก็หันไปหยิบแหวนมาสวมให้กับคู่หมั้น จังหวะนั้นเธอได้เห็นใครบางคนเข้
ตอนที่ 14“พิณไม่กลัวคุณหรอกค่ะ แต่ตอนนี้คุณลงไปได้แล้วนะคะ อย่าทำให้คุณหญิงโกรธเลย”“ผมไปก็ได้ แต่คุณอย่าโกรธคุณแม่ของผมได้ไหม”“พิณไม่โกรธท่านหรอกค่ะ”“ขอบคุณที่รัก” ขาดคำสิริก็จูบลา ก่อนจะยอมลงไปในงาน แล้วเดินไปหาผู้เป็นแม่“ทำไมแกลงมาช้า” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ็ดลูกชายเบาๆ เพราะกลัวคนอื่นจะได้ยิน“ถึงมาช้าแต่ผมก็มาทันฤกษ์นะครับคุณแม่” สิริตอบกลับหน้าทะเล้น“แกนี่จริงๆ เลย” คุณหญิงฤทัยรัตน์ส่ายหน้าอย่างระอาลูกชาย ขณะเดียวกันก็มีสายตาคู่หนึ่งคอยมองดูอยู่ และก็รู้ว่าคู่หมั้นหนุ่มหายไปไหน“นิด” คนเป็นแม่ขานเรียกเมื่อเห็นสีหน้าลูกสาวแล้วรู้สึกไม่สบายใจ“คะแม่” นิธาราเอ่ยถามด้วยสีหน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะแม่ไม่ได้เพียงแค่สะกิด แต่ยังหยิกเธอจนเนื้อเขียว“จะอะไรอีกล่ะ ดูเราทำหน้า งานหมั้นตัวเองทั้งแท้ๆ แทนที่จะทำหน้าตาให้มันดีๆ นี่อะไรทำหน้าทำตาเหมือนโดนบังคับให้หมั
ตอนที่ 13“แต่งงานกันไปก็รักกันเองนั่นแหละ นิดต้องจำเอาไว้ว่าคุณหญิงมีบุญคุณกับครอบครัวของเรา แล้วถ้าไม่ได้คุณหญิงจ่ายค่ารักษาให้แม่ครั้งนั้น แม่คงตายไปแล้ว”“นิดรู้ แต่นิดไม่อยากหมั้นไม่อยากแต่งงานกับพี่สิริจริงๆ นะแม่ แล้วผู้หญิงอย่างนิดก็ไม่คู่ควรกับพี่สิริด้วย นิด...นิดกลัวจะทำให้คุณหญิงผิดหวัง” คนมีอดีตบอกเสียงสั่นเครือ รู้สึกผิดทุกครั้งที่ปิดบังเรื่องมีลูกต่อมารดา รวมไปถึงครอบครัวของคุณหญิง ที่เมตตาส่งเสียเงินทองให้เธอไปเรียนต่างประเทศ แต่เธอกลับทำให้ท่านต้องผิดหวัง มิซ้ำหนำยังเธอยังปกปิดทุกคนเอาไว้อีก“นิดมีคนรักเหรอ” คนเป็นแม่ถามเสียงดุ“นิด...”“ไม่ต้องมาพูดอะไรแล้ว ยังไงแม่ก็ไม่ยอมให้นิดไปยกเลิกงานหมั้นแน่ๆ แล้วถ้านิดไม่เชื่อฟังแม่ จะได้เห็นดีกัน!”“แม่!” นิธาราร้องเรียกเมื่อโดนยื่นคำขาดมาแบบนี้ แต่แม่กลับไม่สนใจซ้ำยังวางสายใส่เธอ พอโทรไปหาอีกท่านก็ไม่รับสาย ทำเอาคนไม่อยากหมั้นได้แต่นั่งหน้าเครียด ปวดหัวจนแทบระเบิด
ตอนที่ 12“นิดแน่ใจ”“พี่จะเชื่อก็แล้วกัน” พูดจบก็หันมาปลดเสื้อผ้าตัวเองออก นิธาราจึงใช้โอกาสนี้ผลักว่าที่คู่หมั้นหนุ่มสุดแรง ด้านสิริก็หัวเสียเมื่อว่าที่คู่หมั้นสาวหนีไปคว้ามีดปอกผลไม้มาขู่เขา“นิด! วางมีดลง”“พี่ก็ออกไปจากห้องนิดก่อนสิ แต่ถ้าพี่ไม่ออกไป นิดจะโทรเรียกตำรวจ” นิธาราแกว่งมีดในมือไปมาเพื่อข่มขู่“เรียกตำรวจงั้นเหรอ”“นิดจะโทรแจ้งตำรวจจริงๆ ถ้าพี่สิริยังไม่ออกไป”“นิด! พี่ไม่ทำอะไรนิดแล้ว นิดวางมีดลงเถอะ แล้วพี่ก็ขอโทษที่ล้อเล่นกับนิดแรงไป นิดวางมีดลงนะ” สิริหว่านล้อมและหาจังหวะไปคว้าตัวว่าที่คู่หมั้นสาว แล้วถ้าได้ตัวเขาจะลงโทษให้สาสม!“ออกไป!” นิธาราไม่ยอมทำตามคำร้องของ่ายๆ เพราะตอนนี้เธอไม่ไว้ใจเขา“นิด! พี่บอกว่าไม่ทำก็ไม่ทำ ทำไมไม่เชื่อกันบ้าง แล้วก็จำเอาไว้ด้วยว่านิดไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายพี่ เพราะครอบครัวของพี่มีบุญคุณกับนิด จำเอาไว้!” สิริตอบกลับเสียงห้วนจัด ก
ตอนที่ 11“ฉันจะเชื่อหล่อนสักครั้ง แต่ถ้าหล่อนไม่รักษาคำพูด ฉันไม่รับประกันความปลอดภัยของลูกชายหล่อน!” คุณเซียล่าวางสายทันทีเมื่อพูดจบทิ้งให้คนปลายสายได้แต่ร้องเรียกผ่านไปตามสาย ครั้นจะกดโทรกลับไปโทรศัพท์ก็ถูกแย่งคืนไปแล้ว“ขอโทรศัพท์ให้ฉันเถอะ” นิธาราเอ่ยขอร้องชายหน้าตาเหี้ยมเสียงสั่น เพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของลูกชาย“อย่าเรื่องมาก!” ชายหน้าเหี้ยมตะคอกกลับพร้อมกับที่โทรศัพท์ก็ส่งเสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง นิธาราจึงขอร้องให้เธอได้พูดคุยกับคุณเซียล่า แต่อีกฝ่ายกลับหันมองด้วยสายตาขุ่นขวางแล้วกดวางสาย นิธาราได้แต่นั่งนิ่งมาตลอดทางกระทั่งรถตู้ขับกลับมาที่เดิม“ลงไป!” รถตู้ยังไม่ทันจอดสนิทชายหน้าเหี้ยมก็ตวาดไล่ เมื่อได้รับคำสั่งจากคนทางไกลว่าอย่าเพิ่งทำอะไรเหยื่อสาว ด้านนิธาราก็รีบพาตัวเองลงจากรถก่อนที่รถตู้คันดังกล่าวจะเคลื่อนออกไปสวนกลับรถอีกคันขับเข้ามา“สวัสดีครับ คุณนิด” เจ้าของรถดกระจกลงแล้วกล่าวท
ตอนที่ 10“นิดก็บอกไปตรงๆ เลยว่าคุณสิริมีคนอื่น พี่ว่าคุณหญิงคงเข้าใจ” กมลวรรณเอ่ยแนะนำ“นิดก็ภาวนาขอให้คุณหญิงเข้าใจเหมือนกันพี่มล”“งั้นพี่จะช่วยภาวนาอีกคนนะ แต่ถ้านิดถอนหมั้นกับ คุณสิริจริงๆ นิดไม่เสียใจเหรอ”“นิดไม่เสียใจเลยพี่มล”“นิดนี่ก็พูดแปลกๆ พูดเหมือนตัวนิดไม่ได้รักคุณสิริ”“นิด...”“อย่าบอกนะว่านิดไม่ได้รักคุณสิริ” เห็นทีทางอ้ำๆ อึ้งๆ แล้วกมลวรรณก็พูดขึ้นเสียงดัง“พี่มล เบาๆ ค่ะ”“โทษที พี่ลืมตัวไป ว่าแต่นิดไม่ได้รักคุณสิริจริงเหรอ”นิธาราพยักหน้าแทนการพูดตอบ ทำเอากมลวรรณถึงกับถอนใจ แล้วก็คิดไม่ตกกับเรื่องนี้ ถ้าหากทางคุณหญิงไม่ยอมให้ยกเลิกงานหมั้น“พี่มล ตอนเที่ยงเราไปหาทานด้วยกันนะ” นิธาราเปลี่ยนเรื่อง เพราะยิ่งพูดเธอก็ยิ่งเครียด“จะเที่ยงแล้วเหรอ”“ยังหรอกพี่มล นิดแค่ชวนไว้ก่อน”
ตอนที่ 9 “พี่ทำนิดตกใจเหรอ ขอโทษทีนะ” กมลวรรณเอ่ยขอโทษเมื่อเห็นชัดๆ ว่านิธาราดูตกใจมากทีเดียว “ไม่ ไม่เป็นไรพี่มล” “แล้วตกลงนิดเอาเอกสารไปให้คุณสิริหรือยัง ถ้ายังฝากพี่ได้นะ” “ยะ...ยังเลยพี่มล พอดีนิด...นิดลืมเอกสารอีกชุดหนึ่งเลยกลับมาเอา พี่มล เอ่อ...” นิธาราไม่รู้จะพูดอะไรดีเพื่อจะรั้งให้เลขาของว่าที่คู่หมั้นอยู่ต่อ เพราะกลัวอีกฝ่ายจะกลับไปเจอ เหมือนที่เธอเพิ่งเจอมากับตัว“มีอะไรเหรอ แล้วนิดไม่สบายหรือเปล่า หน้าตาซีดๆ นะ พี่ว่าไปนั่งพักก่อนดีกว่านะ”“ได้พักสักหน่อยก็ดีเหมือนกัน พี่มล” นิธาราตอบเสียงแผ่วๆกมลวรรณพาคนหน้าซีดไปนั่งพักที่มุมพักผ่อนของพนักงานที่ตอนนี้ไม่มีใครใช้ จากนั้นเธอก็เดินไปชงโกโก้ร้อ