ตอนที่ 1
หลายปีต่อมา
ประตูห้องทำงานผู้บริหารหนุ่ม เจ้าของตำแหน่งหนุ่มเนื้อหอมหลายปีซ้อนถูกผลักเข้ามา โดยที่เลขาหน้าห้อง ยังไม่ได้ทันได้แจ้งให้ผู้บริหารหนุ่มรับทราบ ส่งผลให้เจ้าของห้องเงยหน้ามองผู้บุกรุกโดยไม่ได้รับอนุญาตด้วยสายตาแข็งกร้าว ทว่าสาวไฮโซคนดังหาได้สนใจ เจ้าตัวเดินหน้าเชิดเข้าไปโอบรอบลำคอของผู้บริหารหนุ่มแล้วแนบปากที่แก้มสาก
“แซนด้า” คลินท์ อธิวัฒน์ คาร์เตอร์ ผู้บริหารธนาคารยักษ์ใหญ่ของอังกฤษถึงกับถอนหายใจ ก่อนจะเบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากของสาวไฮโซ
“พี่ไม่ดีใจเหรอที่แซนด้ามาหา” แซนด้า สาวไฮโซ ลูกสาวนักธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์เอ่ยเสียงกระเง้ากระงอด พลางเลื่อนเก้าอี้ทำงานของผู้บริหารหนุ่มออกเล็กน้อยแล้วเบียดตัวเข้าไปนั่งบนตักกว้าง แล้วยกมือโอบลำคอหวังจะทาบปากจูบ
“แซนด้า หยุดได้แล้ว”
“พี่คลินท์ รังเกียจแซนด้ามากเลยเหรอ แค่จูบก็ไม่ได้” สาวไฮโซต่อว่าด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
“กลับไปได้แล้ว พี่จะทำงาน” คลินท์บอกเสียงดุๆ สีหน้าบ่งบอกชัดว่าไม่พอใจกับการกระทำของหญิงสาว
“ก็แค่จูบมันไม่เสียเวลางานของพี่มากนักหรอก” แซนด้ายังคงเอาแต่ใจ เพราะถูกเลี้ยงดูมาแบบนี้ตั้งแต่เด็ก จึงไม่ชอบให้ใครขัดใจ
“แต่พี่ว่าเธอคงไม่ได้คิดจะทำแค่จูบ” คลินท์เอ่ยบอก เมื่อตอนนี้มือของอีกฝ่ายกำลังจะปลดเนคไทของเขา
“แล้วถ้าแซนด้าอยากทำมากกว่าจูบจริงๆ พี่คลินท์จะให้แซนด้าทำหรือเปล่า”
“เธอก็รู้ว่าพี่ให้เธอไม่ได้”
“แล้วพี่ไม่ต้องการเหรอ” แซนด้าเอ่ยถาม และนึกอิจฉาผู้หญิงที่เขาเคยพาขึ้นเตียง แต่กับเธอ ที่เป็นถึงว่าที่คู่หมั้นเขากลับเมินเฉย แม้แต่กอดยังไม่คิดทำ
“พี่ไม่ต้องการเธอ แล้วเธอก็กลับไปได้แล้ว พี่จะทำงาน” เสียงทุ้มย้ำช้าๆ ชัดๆ ด้านไฮโซสาวก็ชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็ไม่หยุดการกระทำของตัวเอง เพราะเธออยากรู้ว่าเขาจะทนได้สักแค่ไหน
“พี่คลินท์ เมื่อไหร่พี่จะสนใจแซนด้ามากกว่างานของพี่ซะที แซนด้าต้องการพี่ พี่ไม่รู้เลยหรือไง”
“พี่เคยบอกเธอไปแล้วว่างานสำคัญกับพี่มากกว่าเรื่องอื่น แต่ถ้าพี่ต้องการ พี่ก็มีผู้หญิงของพี่” คลินท์มองสายตาดุๆ มือของไฮโซสาวเลยต้องหยุด
“พี่คลินท์!!” แซนด้าร้อนรุ่มในอกจนอยากจะอาละวาดให้มันรู้แล้วรู้รอด แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะกลัวคลินท์จะไม่อนุญาตให้เธอมาหาเขาที่ทำงานอีก สองมือของสาวไฮโซเลยได้แต่กำแน่น และพยายามระงับอาการโกรธเกรี้ยวในใจให้เบาลง
“พี่จะทำงาน เธอกลับไปได้แล้ว”
“ที่พี่อ้างงานทั้งปีทั้งชาติ เพราะพี่ยังไม่ลืมเมียของพี่ใช่ไหม พี่ถึงไม่สนใจแซนด้า”
“อย่าลากคนอื่นมาเกี่ยวเรื่องนี้แซนด้า แล้วพี่ก็เคยบอกเธอไปแล้วว่าพี่ยังไม่พร้อมจะรักใคร แล้วลูกชายของพี่ยังเล็ก พี่ต้องดูแลลูกชายของพี่ก่อน” คลินท์พยายามให้เหตุผลอย่างใจเย็น
“ลูกพี่ก็มีคุณย่าคอยดูแลให้อยู่แล้ว พี่ยังจะห่วงอะไรอีก หรือที่พี่ให้ความสนใจแต่ลูกชายของพี่ เพราะพี่ยังอาลัยอาวรณ์แม่ของลูกพี่อยู่ แต่เท่าที่แซนด้าได้ยินมา เมียของพี่ไม่มีอะไรดีสักอย่าง แล้วที่ร้ายไปกว่านั้นก็คือเมียของพี่หน้าเงิน เพราะแค่คุณย่าลองใจมันด้วยการเสนอเงินให้สิบล้าน เมียของพี่ก็เลือกเงิน แล้วก็หอบเงินหนีกลับประเทศทั้งที่เพิ่งคลอดลูกได้ไม่กี่วัน”
“มันไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้นแซนด้า”
“พี่แน่ใจว่าไม่เกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น”
“ถ้าเธอไม่เชื่อ ก็เรื่องของเธอ” คลินท์ตะคอกกลับ เพราะแค่ได้ยินเรื่องในอดีตเขาก็อยากตามไปหักคอเธอให้ตายคามือนัก
‘นิธารา ผู้หญิงอย่างเธอต้องได้รับโทษที่สาสม’ คลินท์โกรธแค้นคนหน้าเงิน แค้นที่เธอทิ้งลูกของเขาไปอย่างไม่ไยดี ทั้งที่เขาบอกให้เธอรอให้เขาเรียนจบ แล้วเขาจะกลับมาหาเธอกับลูก แล้วแต่งงานกัน แต่ทุกอย่างพังทลายลงเมื่อเขาได้รับรู้ว่าเธอทิ้งเขากับลูกไปแล้ว พร้อมกับเงินก้อนโต
“ท่าทางพี่ดูยังไม่หมดรักมัน เพราะอะไรเหรอ ผู้หญิงคนนี้มันมีอะไรดี ทำไมพี่ยังรักมัน ทั้งที่พี่ก็รู้ว่ามันรักเงินของพี่มากกว่า” แซนด้าเอ่ยถามเสียงกราดเกรี้ยว
“เลิกพูดเรื่องนี้ซะทีแซนด้า แล้วก็กลับไปซะ! พี่จะทำงาน “ คลินท์เอ่ยเพื่อตัดปัญหาไม่อยากทะเลาะด้วยการไล่ไฮโซสาว
“พี่คลินท์!” แซนด้าแผดเสียงใส่ สีหน้าบ่งบอกชัดเจนว่าไม่พอใจ เมื่อโดนไล่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“กลับไปซะ!”
“แซนด้าไม่กลับ! แซนด้าจะอยู่รอจนกว่าพี่จะเลิกทำงาน” แซนด้ายื่นคำขาดเสียงแหลมสูง พลางเดินไปนั่งหน้าเชิดอยู่บนโซฟา
“ถ้าเธอรอได้ก็รอไป อีกครึ่งชั่วโมงพี่ต้องเข้าประชุม” คลินท์โต้กลับด้วยความเหนื่อยหน่ายใจ
“แล้วพี่จะเลิกประชุมกี่โมง” แซนด้าเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ แต่ก็ต้องทน เพราะค่ำนี้เธอจะต้องเขาควงไปงานปาร์ตี้กับเพื่อนๆ
“พี่บอกไม่ได้”
“ไม่ได้ก็ไม่ได้ แต่คืนนี้พี่ต้องไปงานปาร์ตี้กับแซนด้า ห้ามเบี้ยวเด็ดขาด แล้วพี่ก็ไปรับแซนด้าที่บ้านด้วย ไม่งั้นแซนด้าจะโทรไปฟ้องคุณย่าว่าพี่คลินท์ไม่สนใจแซนด้า” แซนด้ายกเอาผู้อาวุโสที่ชายหนุ่มเคารพรักมาขู่ เพราะรู้ดีว่ามันได้ผลทุกครั้ง
คลินท์มองหน้าหญิงสาวด้วยสายตาเรียบเฉย ก่อนถามออกไป “งานปาร์ตี้อะไร”
ตอนที่ 2“ไม่บอกค่ะ แต่ตอนสองทุ่มพี่คลินท์ไปรับแซนด้าที่บ้านด้วยนะ” พูดจบแซนด้าก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปโอบรอบลำคอ แนบริมฝีปากลงบนแก้มสากอย่างเอาใจพร้อมเสียงออดอ้อน “นะคะพี่คลินท์ พี่คลินท์ไปรับแซนด้านะคะ แล้วเราจะไปงานปาร์ตี้ด้วยกัน งานนี้เพื่อนๆ ของแซนด้าอยากเจอพี่กันหลายคนเลย พี่อย่าให้เพื่อนของแซนด้ารอเก้อเลยนะคะ นะคะพี่คลินท์”“แล้วจะไปรับ” คลินท์ยอมตกลงในที่สุด ด้านแซนด้าก็ยิ้มกว้างดีใจ ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ หวังจะมอบจูบปากหวานๆ ให้ แต่อีกคนเบี่ยงหลบแล้วสั่งให้เธอกลับไป หากไม่กลับ คืนนี้เขาจะไม่ปาร์ตี้ แซนด้าเลยจำใจทำตามคำสั่ง พร้อมกับหมายมั่นว่ายังไงคืนนี้เธอกับเขาจะต้องไปจบกันที่เตียงให้ได้ !******ประเทศไทย“นิด! ทางนี้” ศุภิสรา เจ้าของร้านผ้าไหมกวักมือเรียกเพื่อน เมื่อเห็นเดินเข้ามาในร้านแล้วกำลังมองหาเธออยู่“เอย รอนานหรือเปล่า พอดีรถติด นิดเลยมาช้า&rdq
ตอนที่ 3หนึ่งเดือนต่อมาที่ร้านอาหารชื่อดัง สองหนุ่มสาวที่ตกลงจะหมั้นหมายกันเร็วๆ นี้ตามความเห็นชอบของคุณหญิงฤทัยรัตน์ที่เมตตาส่งเสียลูกสาวหัวหน้าแม่บ้านไปเรียนต่อถึงเมืองนอก เพื่อหวังจะให้มาช่วยงานลูกชาย“นิด! นิด! เป็นอะไรหรือเปล่า” สิริ ทายาทเจ้าของโรงพยาบาลชื่อดัง แต่เจ้าตัวหันไปเปิดบริษัทในสายงานด้านการออกแบบสินค้า ที่ตัวเองถนัดเอ่ยถามว่าที่คู่หมั้นสาว เมื่อพูดคุยกันไปได้ครู่เดียวว่าที่คู่หมั้นก็เงียบไปซะดื้อๆ“เปล่าค่ะ” คนกำลังตกอยู่ในภวังค์รีบปฏิเสธ“แต่ท่าทางนิดเหมือนมีอะไร หรือไม่ชอบอาหารที่พี่สั่งมาให้ ถ้างั้นนิดสั่งใหม่ได้นะ ไม่ต้องเกรงใจพี่”“ไม่ใช่ค่ะพี่สิริ อาหารอร่อยมาก แต่นิดคิดอะไรเพลินไปหน่อย นิดขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้พี่รำคาญ”“พี่ไม่ได้รำคาญนิด ว่าแต่นิดมีเรื่องไม่สบายเหรอ บอกพี่ได้หรือเปล่า” สิริยื่นมือไปวางทาบบนหลังมือเล็กโดยที่ทั้งสองไม่รู้ว่าภาพนั้นได้ถูกบ
ตอนที่ 4 ที่ห้องทำงานคลินท์นั่งมองภาพของสองหนุ่มสาวคู่หนึ่งผ่านหน้าจอโทรศัพท์ด้วยใบหน้าเรียบเฉย ก่อนจะยิ้มนิดๆ เมื่อรับฟังคำรายงานจากลูกน้องว่าเดือนหน้า หนุ่มสาวในภาพจะเข้าพิธีหมั้นหมายกันตามความเห็นชอบของผู้ใหญ่“อย่าฝันว่าจะได้มีความสุข นิธารา” คลินท์พูดขึ้นด้วยแววตาแข็งกร้าว เพราะมันถึงเวลาแล้วที่เขาจะไปเอาคืนผู้หญิงหน้าเงิน หลังจากเขาต้องทุ่มเทเวลาให้กับลูกชายและงานที่บริษัทแทนผู้เป็นย่าที่วางมือไปหลายปี“คุณคลินท์จะไปหรือเปล่าครับ” บารอน บอดี้การ์ดหนุ่มเอ่ยถามเสียงเรียบ คาดเดาว่างานนี้เจ้านายไปแน่“เมียฉันจะหมั้นทั้งที ยังไงฉันก็ต้องไปแสดงความยินดีอยู่แล้ว”“แล้วผมจะให้คุณคอนนี่จัดการเรื่องการเดินทางให้เจ้านายเลยนะครับ”“จัดการได้เลย เพราะงานทางนี้ก็ลงตัวแล้ว แล้วระหว่างที่ฉันอยู่เมืองไทย ฉันจะฝากให้คอนนี่ดูแลงานแทน”“แล้วคุณฟล
ตอนที่ 5“ผมบอกแล้วไงว่าไม่ต้องกลัว” สิริเริ่มลูบไล้ขาสวยๆ ของผู้ช่วยเลขา“ลาน ลานจอดรถนะคะคุณสิริ” พิณแก้วทักท้วงเสียงสั่นๆ ร่างกายเกิดอาการบางอย่างเมื่อมือของเจ้านายหนุ่มล้วงเข้ามาด้านใน แล้วก็ลูบไล้เนินเนื้อ“ใช่ ลานจอดรถ” สิริตอบรับเสียงแหบพร่า สอดนิ้วเข้าขอบกางเกงชั้นในแล้วเข้าไปสัมผัสกับกลีบเนื้อ เขาคลึงนิ้วเบาๆ“คุณสิริ อ่า” พิณแก้วครางออกมาอย่างซ่านเสียว“ชอบมั้ย” คนถามกดนิ้วแทรกลึกลงไปในกลีบเนื้อแล้วขยับเบาๆ ก่อนจะเร็วขึ้นตามลำดับ“อ่า คุณสิริขา อย่าทำพิณ”“แล้วคุณจะชอบ พิณแก้ว” สิ้นเสียงแหบพร่าสิริก็ขยับนิ้วเร็วและแรงขึ้นจนผู้ช่วยเลขาคนสวยกรีดร้องออกมาลั่นรถ ด้านสิริก็โน้มหน้าลงไปตวัดลิ้นลงบนเนินเนื้อ ทำเอาผู้ช่วยเลขาถึงกับดิ้นพล่าน ปากก็ร้องให้หยุด แต่กลับเด้งสะโพกเข้าใส่ใบหน้าหล่อเหลาของเจ้านายหนุ่ม“ที่รัก” เมื่อส่งผู้ช่วยเลขาได้อีกครั้ง สิริก็หันมาประคองใบหน้าสวยแล้วประกบปากจูบอย่างดูดด
ตอนที่ 6“ฟลินท์! มาหาย่า” ผู้เป็นย่าตวาดสั่งเด็กน้อยเสียงดัง“คุณย่า อย่าตวาดลูกผม”“งั้นแกก็ให้ลูกแกอยู่กับย่าสิ”“ไม่ครับ ผมก็จะพาลูกผมไปด้วย ส่วนเรื่องที่คุณย่าคิดจะรั้งลูกของผมเอาไว้เพื่อใช้เป็นข้อต่อรองกับผม ผมว่าคุณย่าเลิกใช้วิธีนี้เถอะครับ ส่วนเรื่องผู้หญิงคนนั้นผมกลับไปหาแน่ แต่ผมไม่ได้คิดจะกลับไปคืนดี” คลินท์บอกเสียงแข็ง พลางโอ๋ลูกชายตัวน้อยไปด้วยและเพียงไม่กี่นาทีลูกชายก็หยุดร้อง“ตาคลินท์! นี่แกกล้าขัดคำสั่งย่าเหรอ” คุณเซียล่าตวาดกลับด้วยความไม่พอใจเมื่อหลานชายเริ่มแข็งข้อใส่“ผมไม่ได้อยากขัดคำสั่งคุณย่า แต่ผมเบื่อกับเรื่องนี้เต็มทนแล้ว แล้วผมขอร้อง คุณย่าอย่าตวาดใส่ลูกผมอีก” คลินท์ปรับโทนเสียงให้อ่อนลง แต่ความไม่พอใจก็ยังฉายชัดบนใบหน้าหล่อเหลา“แกมันหลงลูกของแกมากไปแล้วนะตาคลินท์ แล้วอย่าให้ฉันรู้ว่าแกกลับไปหลงนังแม่มันอีกก็แล้วกัน ไม่งั้นทรัพย์สมบัติทุกอย่างของพ่อแม่แก ฉันจะยกให้คนอื่น” ผู้เ
ตอนที่ 7เช้าวันต่อมา“นิดมาแต่เช้าเชียวนะ” กมลวรรณที่เพิ่งมาถึงบริษัทเอ่ยทักว่าที่คู่หมั้นของเจ้านายหนุ่มอย่างอารมณ์ดี ผิดกลับคนถูกทักที่หน้าตาไม่ค่อยสดใส“สวัสดีค่ะพี่มล มาแต่เช้าเหมือนกันเลยนะคะ”“แต่ก็ช้ากว่านิดแหละ ว่าแต่ใกล้วันหมั้นแล้ว ทำไมนิดไม่ลาพักร้อนล่ะ จะได้มีเวลาเตรียมตัว หรือพอใกล้ๆ วันหมั้น นิดจะลาออกไปเลย” “นิดคงไม่ลาออกหรอกพี่มล” พูดจบก็เหลียวมองโต๊ะทำงานเล็กน้อยเพราะตอนนี้เธอระแวงมากจริงๆ นับตั้งแต่ได้รับจดหมายลึกลับเมื่อหลายวันก่อน ที่ข้างในนั้นมีภาพถ่ายของพี่สิริกับพิณแก้ว ท่าทางสนิทสนมกันมาก ก่อนที่เธอจะหยิบซองจดหมายเก็บเข้าลิ้นชัก กมลวรรณสงสัยแต่ก็ไม่คิดถาม“แล้วถ้าคุณสิริขอให้ลาออกเตรียมตัวเป็นแม่บ้าน นิดจะไม่ยอมลาออกเหรอ แต่พี่ว่ามาทำงานก็ดีเหมือนนะ จะได้มีเพื่อนคุย แล้วจะได้รู้ได้เห็นอะไรดีๆ ด้วย จริ
ตอนที่ 8สักพักกมลวรรณก็เดินมาที่โต๊ะทำงานของนิธารา หลังได้เห็นสีหน้าของเจ้านายหนุ่มที่ดูไม่ดีเลย แล้วก่อนจะเดินเข้าห้องทำงานยังหันมาสั่งให้พิณแก้วเข้าไปพบในห้องทำงาน“นิด”“พี่มล มีอะไรเหรอคะ” นิธาราวางมือจากงานเงยหน้าขึ้น“ทะเลาะกับคุณสิริเหรอ เมื่อครู่พี่เห็นคุณสิริทำหน้าตาราวกับไปโกรธใครมางั้นแหละ” กมลวรรณเอ่ยถามอย่างไม่อ้อมค้อม“ค่ะ แต่ก็ปกตินะคะ เพราะช่วงนี้นิดกับพี่สิริทะเลาะกันเกือบทุกวัน นิดเริ่มชินแล้ว” นิธาราบอกแบบไม่ปิดบัง“พี่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านิดกับคุณสิริจะทะเลาะกันเกือบทุกวัน คนกำลังจะหมั้นกันแท้ๆ” พูดแล้วก็อยากจะบอกเรื่องที่ตัวเองไปเห็นมากับตา เมื่อครั้งไปร้านอาหารแล้วได้เห็นเต็มตาว่าเจ้านายหนุ่มกับพิณแก้วขึ้นรถไปด้วยกัน“เชื่อเถอะพี่มล”“นิด...” กมลวรรณหยุดพูดแล้วก็มองซ้ายมองขวาจนแน่ใจว่าพนักงานคนอื่นๆ เพราะไม่อยากให้ใครมาได้ยิน“มี
ตอนที่ 9 “พี่ทำนิดตกใจเหรอ ขอโทษทีนะ” กมลวรรณเอ่ยขอโทษเมื่อเห็นชัดๆ ว่านิธาราดูตกใจมากทีเดียว “ไม่ ไม่เป็นไรพี่มล” “แล้วตกลงนิดเอาเอกสารไปให้คุณสิริหรือยัง ถ้ายังฝากพี่ได้นะ” “ยะ...ยังเลยพี่มล พอดีนิด...นิดลืมเอกสารอีกชุดหนึ่งเลยกลับมาเอา พี่มล เอ่อ...” นิธาราไม่รู้จะพูดอะไรดีเพื่อจะรั้งให้เลขาของว่าที่คู่หมั้นอยู่ต่อ เพราะกลัวอีกฝ่ายจะกลับไปเจอ เหมือนที่เธอเพิ่งเจอมากับตัว“มีอะไรเหรอ แล้วนิดไม่สบายหรือเปล่า หน้าตาซีดๆ นะ พี่ว่าไปนั่งพักก่อนดีกว่านะ”“ได้พักสักหน่อยก็ดีเหมือนกัน พี่มล” นิธาราตอบเสียงแผ่วๆกมลวรรณพาคนหน้าซีดไปนั่งพักที่มุมพักผ่อนของพนักงานที่ตอนนี้ไม่มีใครใช้ จากนั้นเธอก็เดินไปชงโกโก้ร้อ
ตอนที่ 17สิริเห็นแล้วก็กัดฟันลุกขึ้นยืนแล้วเข้าไปกระชากคู่หมั้นออกจากหนุ่มฝรั่งด้วยความโกรธ“พี่สิริ! นิดเจ็บนะ” นิธาราฟาดมือลงบนแขนคู่หมั้นหนุ่มไม่ยั้งเพื่อให้เขาปล่อย“พี่จะทำให้เธอเจ็บกว่านี้อีก ถ้าเธอยังให้ท่าไอ้ฝรั่ง!”“หยุดดูถูกนิดซะทีพี่สิริ” พูดจบก็จะสะบัดตัวออกจากคู่หมั้นหนุ่ม ก่อนจะวิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงเรียกของสิริ“นิด! กลับมา” สิริตะโกนสั่งเสียงดังลั่น ทว่าคู่หมั้นสาวไม่คิดจะสนใจ“เรียกให้ตาย คู่หมั้นของคุณก็ไม่กลับมา” คลินท์เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“แกหุบปากไปเลยไอ้ฝรั่ง แล้วอย่าคิดว่าแกจะได้นอนกับคู่หมั้นของฉัน ถ้าฉันไม่อนุญาต!” สิริหันมาตอบเสียงกร้าว เพราะเขาถือไพ่เหนือกว่าอีกฝ่ายเห็นๆ ในเมื่อเขาเป็นคู่หมั้น“ผู้ชายอย่างคุณนี้น่า...” คลินท์หยุดหายใจแล้วพูดต่อ “น่าจะไปส่องกระจกดูตัวเองบ้างว่ามีอะไรเหนือกว่าผม” พูดจบก็กดยิ้มนิดๆ บนมุมปาก แล้วเขาก็แ
ตอนที่ 16“พี่สิริ ปล่อยนิด” นิธาราเอ่ยขอร้อง“ไม่ปล่อย!” สิริตะคอกใส่“พี่สิริ! ปล่อยนิดนะ” นิธาราขอร้องน้ำตาคลอ เพราะเจ็บที่แขนจากแรงบีบของคู่หมั้นหนุ่ม“พี่ไม่ปล่อยให้นิดไปเสนอตัวให้มัน! ในเมื่อพี่ยังไม่ได้นิด นิดก็อย่าหวังจะได้ไปจากพี่” สิริบอกเสียงกร้าว ทำเอาคนถูกจับไว้หยุดดิ้น เธอมองหน้าคนที่ตัวเองนับถือมาตลอดอย่างผิดหวัง“พี่สิริ ปล่อย!”“พี่ไม่ปล่อยให้เธอไปอ่อยไอ้ฝรั่งหรอก แต่ถ้าอยากจะไปนอนกับมันมาก ก็บอกมันไปว่าให้รอหลังจากพี่ได้เธอแล้ว!” สิริตะคอกกลับด้วยใบหน้าดุดัน ขณะเดียวกันคนที่ถูกกล่าวถึงก็ยืนกอดอกมองคนทั้งสองโต้เถียงกัน โดยไม่คิดจะห้าม เพราะเขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าอดีตคนรักจะเอาตัวรอดได้อย่างไร“พี่สิริ!” นิธาราตกใจไปกับคำพูดของคู่หมั้นหนุ่ม“ไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้นิด เพราะยังไงนิดก็ต้องเป็นของพี่” ขาดคำนั้น ฝ่ามือเล็กก็สะบัดใส่ใบหน้าของคู่หมั้นหนุ่ม&ld
ตอนที่ 15“นิดไม่สนใจหรอกค่ะ” หญิงสาวบอกอย่างไม่ใส่ใจ“นิด! ทำตามที่พี่บอกเดี๋ยวนี้” สิริตวาดใส่เสียงดังทำให้เอาคุณหญิงฤทัยรัตน์แทบจะลมจับไปเสียให้ได้ เมื่อจู่ๆ หนุ่มสาวที่กำลังจะสวมแหวนหมั้นเถียงกัน“สิริ ยัยนิด มีอะไรกันก็ค่อยเคลียร์กันทีหลังได้ไหม” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ็ดเบาๆ พร้อมกับทำหน้าตาดุใส่เพื่อเร่งให้ทั้งสองหยุดเถียงแล้วก็จัดการหมั้นกัน“ทำหน้าให้ดีๆ นิด” สิริรับปากมารดาแล้วหันมากระซิบสั่งคู่หมั้นสาว“ค่ะ” นิธารารับคำอย่างเลี่ยงไม่ได้“ดี” คู่หมั้นหนุ่มยิ้มอย่างผู้ชนะ“สิริ” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ่ยเรียกลูกชายเสียงต่ำเมื่อลูกชายยังไม่จัดการสวมแหวนหมั้นเสียที“เดี๋ยวนี้เลยครับคุณแม่”“งั้นก็สวมแหวนสิ แขกพากันสงสัยแล้ว” คุณหญิงฤทัยรัตน์เร่ง ก่อนที่สิริจะหยิบแหวนเพชรสวมให้คู่หมั้นสาว จากนั้นคู่หมั้นสาวก็หันไปหยิบแหวนมาสวมให้กับคู่หมั้น จังหวะนั้นเธอได้เห็นใครบางคนเข้
ตอนที่ 14“พิณไม่กลัวคุณหรอกค่ะ แต่ตอนนี้คุณลงไปได้แล้วนะคะ อย่าทำให้คุณหญิงโกรธเลย”“ผมไปก็ได้ แต่คุณอย่าโกรธคุณแม่ของผมได้ไหม”“พิณไม่โกรธท่านหรอกค่ะ”“ขอบคุณที่รัก” ขาดคำสิริก็จูบลา ก่อนจะยอมลงไปในงาน แล้วเดินไปหาผู้เป็นแม่“ทำไมแกลงมาช้า” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ็ดลูกชายเบาๆ เพราะกลัวคนอื่นจะได้ยิน“ถึงมาช้าแต่ผมก็มาทันฤกษ์นะครับคุณแม่” สิริตอบกลับหน้าทะเล้น“แกนี่จริงๆ เลย” คุณหญิงฤทัยรัตน์ส่ายหน้าอย่างระอาลูกชาย ขณะเดียวกันก็มีสายตาคู่หนึ่งคอยมองดูอยู่ และก็รู้ว่าคู่หมั้นหนุ่มหายไปไหน“นิด” คนเป็นแม่ขานเรียกเมื่อเห็นสีหน้าลูกสาวแล้วรู้สึกไม่สบายใจ“คะแม่” นิธาราเอ่ยถามด้วยสีหน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะแม่ไม่ได้เพียงแค่สะกิด แต่ยังหยิกเธอจนเนื้อเขียว“จะอะไรอีกล่ะ ดูเราทำหน้า งานหมั้นตัวเองทั้งแท้ๆ แทนที่จะทำหน้าตาให้มันดีๆ นี่อะไรทำหน้าทำตาเหมือนโดนบังคับให้หมั
ตอนที่ 13“แต่งงานกันไปก็รักกันเองนั่นแหละ นิดต้องจำเอาไว้ว่าคุณหญิงมีบุญคุณกับครอบครัวของเรา แล้วถ้าไม่ได้คุณหญิงจ่ายค่ารักษาให้แม่ครั้งนั้น แม่คงตายไปแล้ว”“นิดรู้ แต่นิดไม่อยากหมั้นไม่อยากแต่งงานกับพี่สิริจริงๆ นะแม่ แล้วผู้หญิงอย่างนิดก็ไม่คู่ควรกับพี่สิริด้วย นิด...นิดกลัวจะทำให้คุณหญิงผิดหวัง” คนมีอดีตบอกเสียงสั่นเครือ รู้สึกผิดทุกครั้งที่ปิดบังเรื่องมีลูกต่อมารดา รวมไปถึงครอบครัวของคุณหญิง ที่เมตตาส่งเสียเงินทองให้เธอไปเรียนต่างประเทศ แต่เธอกลับทำให้ท่านต้องผิดหวัง มิซ้ำหนำยังเธอยังปกปิดทุกคนเอาไว้อีก“นิดมีคนรักเหรอ” คนเป็นแม่ถามเสียงดุ“นิด...”“ไม่ต้องมาพูดอะไรแล้ว ยังไงแม่ก็ไม่ยอมให้นิดไปยกเลิกงานหมั้นแน่ๆ แล้วถ้านิดไม่เชื่อฟังแม่ จะได้เห็นดีกัน!”“แม่!” นิธาราร้องเรียกเมื่อโดนยื่นคำขาดมาแบบนี้ แต่แม่กลับไม่สนใจซ้ำยังวางสายใส่เธอ พอโทรไปหาอีกท่านก็ไม่รับสาย ทำเอาคนไม่อยากหมั้นได้แต่นั่งหน้าเครียด ปวดหัวจนแทบระเบิด
ตอนที่ 12“นิดแน่ใจ”“พี่จะเชื่อก็แล้วกัน” พูดจบก็หันมาปลดเสื้อผ้าตัวเองออก นิธาราจึงใช้โอกาสนี้ผลักว่าที่คู่หมั้นหนุ่มสุดแรง ด้านสิริก็หัวเสียเมื่อว่าที่คู่หมั้นสาวหนีไปคว้ามีดปอกผลไม้มาขู่เขา“นิด! วางมีดลง”“พี่ก็ออกไปจากห้องนิดก่อนสิ แต่ถ้าพี่ไม่ออกไป นิดจะโทรเรียกตำรวจ” นิธาราแกว่งมีดในมือไปมาเพื่อข่มขู่“เรียกตำรวจงั้นเหรอ”“นิดจะโทรแจ้งตำรวจจริงๆ ถ้าพี่สิริยังไม่ออกไป”“นิด! พี่ไม่ทำอะไรนิดแล้ว นิดวางมีดลงเถอะ แล้วพี่ก็ขอโทษที่ล้อเล่นกับนิดแรงไป นิดวางมีดลงนะ” สิริหว่านล้อมและหาจังหวะไปคว้าตัวว่าที่คู่หมั้นสาว แล้วถ้าได้ตัวเขาจะลงโทษให้สาสม!“ออกไป!” นิธาราไม่ยอมทำตามคำร้องของ่ายๆ เพราะตอนนี้เธอไม่ไว้ใจเขา“นิด! พี่บอกว่าไม่ทำก็ไม่ทำ ทำไมไม่เชื่อกันบ้าง แล้วก็จำเอาไว้ด้วยว่านิดไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายพี่ เพราะครอบครัวของพี่มีบุญคุณกับนิด จำเอาไว้!” สิริตอบกลับเสียงห้วนจัด ก
ตอนที่ 11“ฉันจะเชื่อหล่อนสักครั้ง แต่ถ้าหล่อนไม่รักษาคำพูด ฉันไม่รับประกันความปลอดภัยของลูกชายหล่อน!” คุณเซียล่าวางสายทันทีเมื่อพูดจบทิ้งให้คนปลายสายได้แต่ร้องเรียกผ่านไปตามสาย ครั้นจะกดโทรกลับไปโทรศัพท์ก็ถูกแย่งคืนไปแล้ว“ขอโทรศัพท์ให้ฉันเถอะ” นิธาราเอ่ยขอร้องชายหน้าตาเหี้ยมเสียงสั่น เพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของลูกชาย“อย่าเรื่องมาก!” ชายหน้าเหี้ยมตะคอกกลับพร้อมกับที่โทรศัพท์ก็ส่งเสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง นิธาราจึงขอร้องให้เธอได้พูดคุยกับคุณเซียล่า แต่อีกฝ่ายกลับหันมองด้วยสายตาขุ่นขวางแล้วกดวางสาย นิธาราได้แต่นั่งนิ่งมาตลอดทางกระทั่งรถตู้ขับกลับมาที่เดิม“ลงไป!” รถตู้ยังไม่ทันจอดสนิทชายหน้าเหี้ยมก็ตวาดไล่ เมื่อได้รับคำสั่งจากคนทางไกลว่าอย่าเพิ่งทำอะไรเหยื่อสาว ด้านนิธาราก็รีบพาตัวเองลงจากรถก่อนที่รถตู้คันดังกล่าวจะเคลื่อนออกไปสวนกลับรถอีกคันขับเข้ามา“สวัสดีครับ คุณนิด” เจ้าของรถดกระจกลงแล้วกล่าวท
ตอนที่ 10“นิดก็บอกไปตรงๆ เลยว่าคุณสิริมีคนอื่น พี่ว่าคุณหญิงคงเข้าใจ” กมลวรรณเอ่ยแนะนำ“นิดก็ภาวนาขอให้คุณหญิงเข้าใจเหมือนกันพี่มล”“งั้นพี่จะช่วยภาวนาอีกคนนะ แต่ถ้านิดถอนหมั้นกับ คุณสิริจริงๆ นิดไม่เสียใจเหรอ”“นิดไม่เสียใจเลยพี่มล”“นิดนี่ก็พูดแปลกๆ พูดเหมือนตัวนิดไม่ได้รักคุณสิริ”“นิด...”“อย่าบอกนะว่านิดไม่ได้รักคุณสิริ” เห็นทีทางอ้ำๆ อึ้งๆ แล้วกมลวรรณก็พูดขึ้นเสียงดัง“พี่มล เบาๆ ค่ะ”“โทษที พี่ลืมตัวไป ว่าแต่นิดไม่ได้รักคุณสิริจริงเหรอ”นิธาราพยักหน้าแทนการพูดตอบ ทำเอากมลวรรณถึงกับถอนใจ แล้วก็คิดไม่ตกกับเรื่องนี้ ถ้าหากทางคุณหญิงไม่ยอมให้ยกเลิกงานหมั้น“พี่มล ตอนเที่ยงเราไปหาทานด้วยกันนะ” นิธาราเปลี่ยนเรื่อง เพราะยิ่งพูดเธอก็ยิ่งเครียด“จะเที่ยงแล้วเหรอ”“ยังหรอกพี่มล นิดแค่ชวนไว้ก่อน”
ตอนที่ 9 “พี่ทำนิดตกใจเหรอ ขอโทษทีนะ” กมลวรรณเอ่ยขอโทษเมื่อเห็นชัดๆ ว่านิธาราดูตกใจมากทีเดียว “ไม่ ไม่เป็นไรพี่มล” “แล้วตกลงนิดเอาเอกสารไปให้คุณสิริหรือยัง ถ้ายังฝากพี่ได้นะ” “ยะ...ยังเลยพี่มล พอดีนิด...นิดลืมเอกสารอีกชุดหนึ่งเลยกลับมาเอา พี่มล เอ่อ...” นิธาราไม่รู้จะพูดอะไรดีเพื่อจะรั้งให้เลขาของว่าที่คู่หมั้นอยู่ต่อ เพราะกลัวอีกฝ่ายจะกลับไปเจอ เหมือนที่เธอเพิ่งเจอมากับตัว“มีอะไรเหรอ แล้วนิดไม่สบายหรือเปล่า หน้าตาซีดๆ นะ พี่ว่าไปนั่งพักก่อนดีกว่านะ”“ได้พักสักหน่อยก็ดีเหมือนกัน พี่มล” นิธาราตอบเสียงแผ่วๆกมลวรรณพาคนหน้าซีดไปนั่งพักที่มุมพักผ่อนของพนักงานที่ตอนนี้ไม่มีใครใช้ จากนั้นเธอก็เดินไปชงโกโก้ร้อ