เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 749
บทที่เกี่ยวข้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 750
......ตกกลางคืนณ จวนอันกั๋วโหวจู่ ๆ ไฟดวงเล็กก็สว่างวาบ จากนั้นก็ลามเป็นไฟที่ลุกโหมขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเกิดเหตุเพลิงไหม้ ก็มีเสียงอุทานมากมาย “ไปเอาน้ำมาดับไฟเร็ว จวนโหวไหม้หมดแล้ว!”คนรับใช้ของจวนโหวทั้งหมดรีบออกมาจากห้องและวิ่งไปตักน้ำที่บ่อน้ำที่อยู่ใกล้ที่สุดถานมู่ชิงได้ยินเสียงอึกทึกจึงลุกเดินออกจากห้องของตัวเอง เขาเห็นห้องที่บิดาของเขาพักผ่อนอยู่ไม่ไกลมีเปลวเพลิงลุกไหม้อยู่ประกายไฟพวยพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า เขาเงยหน้ามองตาไปและเห็นเงาดำหลายเงาปรากฏขึ้นอยู่บนหลังคา ซึ่งเงาเหล่านั้นวิ่งเร็วมาก!ท่าทางของเขาแข็งค้างไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็เอ่ยขึ้นเสียงดัง “มีนักฆ่า รีบไล่ตามไปเร็วเข้า!”องครักษ์ลับหลายคนของจวนโหวไล่ตามคนเหล่านั้นตามคำสั่งของผู้เป็นนายไปยังทิศทางที่พวกเขาจากไปถานมู่ชิงรีบวิ่งไปที่ประตูห้องของบิดา เมื่อเห็นประตูที่ถูกไฟไหม้ เขาก็คิดจะพังเข้าไป แต่กลับถูกคนที่อยู่ใกล้ ๆ รั้งเอาไว้“ซื่อจื่อ ไฟโหมแรงเกินไป ท่านห้ามพังเข้าไปนะขอรับ!”ถานมู่ชิงมองดูเรือนที่พังทลายลงมา ใบหน้าของเขาซีดขาวราวกับกระดาษ เขารู้สึกอ่อนแรงไปทั้งร่าง หากไม่มีคนคอยประคอง เขาก็คงจะล้มลง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 751
เช้าวันรุ่งขึ้น จวนอันกั๋วโหวก็ได้จัดพิธีไว้อาลัยข่าวที่อันกั๋วโหวถูกลอบสังหารเมื่อคืนได้แพร่กระจายไปทั่วเมืองฉีในทันทีซูชิงอู่ที่เพิ่งมาถึงจวนโหวด้วยรถม้า เปิดม่านมองไปยังฝูงชนจำนวนมากที่มางาน พลางขมวดคิ้วเบา ๆ แล้วพูดว่า “เหตุใดถึงเร็วเช่นนี้?”แม้สายลับจากแคว้นอู๋ตะวันตกจะถูกนางทำให้ตื่นตระหนก แต่การลอบสังหารอันกั๋วโหวเพื่อแก้แค้นเป็นผลลัพธ์ที่นางไม่คาดคิดมาก่อน นึกไม่ถึงว่าอันกั๋วโหวจะตายหลังจากที่นางจากไปช่างบังเอิญเสียจริงขณะนี้คนที่ทำหน้าที่เป็นสารถีคือฉินซานส่วนหลิ่วจ้งอิ๋นกับหลินอิงนั่งอยู่ตรงข้ามของเย่เสวียนถิงและซูชิงอู่ทั้งภายในและภายนอกรถม้าต่างเงียบเชียบ เย่เสวียนถิงเพียงแค่นั่งตรงตำแหน่งนั้นก็ทำเอาคนทั้งสองกลัวจนไม่กล้าส่งเสียงหัวหน้าตระกูลหลิ่วสั่งให้หลิ่วจ้งอิ๋นมาคุ้มกันนางและเย่เสวียนถิงโดยเฉพาะ และบอกว่าเจ้าเด็กนี่เป็นคนพาซูชิงอู่มาที่นี่ เขาก็ต้องเป็นคนส่งนางกลับให้เรียบร้อยเนื่องจากเย่เสวียนถิงรู้ว่าเขาลักพาตัวซูชิงอู่ไป สายตาที่อีกฝ่ายมองมาจึงค่อนข้างผิดปกติหลิ่วจ้งอิ๋นคิดว่าตนต้องถูกเก็บมาจากข้างทางแน่นอน ไม่เช่นนั้นท่านพ่อของเขาจะผลักเขาเข้าไป
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 752
ซูชิงอู่เงยหน้ามองถานมู่ชิงแล้วพูดว่า “ขอแสดงความเสียใจด้วย”ถานมู่ชิงหลุบตาลงและไม่พูดอะไร แต่ถามขึ้นว่า “เมื่อครู่ข้าได้ยินมาจากบ่าวรับใช้ว่าพระชายาจับกลุ่มคนที่สังหารบิดาของข้าได้แล้ว เป็นเรื่องจริงหรือ?”ซูชิงอู่พยักหน้า “แน่นอนว่าเป็นเรื่องจริง”เย่เสวียนถิงได้ให้คนมารายงานในนามของซูชิงอู่ และไม่ได้เปิดเผยตัวตนของเขาขณะนี้จะให้ใครทราบเรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาดเพื่อหลีกเลี่ยงเรื่องยุ่งยากที่ชายแดนและเขาก็สั่งให้องครักษ์เงาลำดับที่สิบเจ็ดปลอมตัวเป็นเขา การซ่อนตัวในเงามืดก็ถือเป็นการพรางตัวอย่างหนึ่งเพราะนั่นจะทำให้เหยียนจั๋วและคนอื่น ๆ จากแคว้นอู๋ตะวันตกคิดว่าเขาจงใจพูดว่าจะออกจากชายแดนไปช่วยพระชายา แต่ในความเป็นจริงเขาวางแผนที่จะซ่อนตัวอยู่ในความมืดและจัดการกับผู้ที่อยู่ในชายแดนที่ริเริ่มก่อเรื่องหลังจากที่เขาจากไปการจากไปว่าเป็นเพียงเรื่องโกหกและแผนตลบหลังก็เท่านั้นด้วยวิธีนี้ ก็จะสามารถทำให้แคว้นอู๋ตะวันตกหวาดกลัวและคิดว่าเขาไม่ได้ออกจากเมืองชายแดนซูชิงอู่หันกลับไปมองเย่เสวียนถิง ก็เห็นเขาพยักหน้าเบา ๆขณะนั้นเอง มีคนหลายคนเดินแบกกระสอบเข้ามาคนเหล่านี้โยนกระสอบลงบนพ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 753
ณ พระราชวังแห่งแคว้นหนานเย่เมื่อเย่ชิวหมิงเห็นกล่องไม้ที่องครักษ์นำมาให้ส่งกลิ่นเหม็นอยู่เบื้องล่าง ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างด้วยความตกใจเขายืนขึ้นวางมือบนโต๊ะทรงงาน พลางทำสายตาตกตะลึง“เจ้าบอกมาว่าศีรษะที่อยู่ในกล่องใบนี้เป็นของใคร?”“เรียนองค์รัชทายาท เป็นเจียวเถิงท่านลุงรองของท่านพ่ะย่ะค่ะ”ทันใดนั้นเย่ชิวหมิงก็ทรุดตัวลงบนเก้าอี้ รู้สึกว่ามีคลื่นลูกใหญ่กำลังโหมกระหน่ำอยู่ในจิตใจเขาเอ่ยทั้งที่หน้าซีด “ไปเชิญเสด็จแม่ของข้ามาที่นี่เดี๋ยวนี้!”เขาได้ฟังต้นสายปลายเหตุทั้งหมดแล้ว และหลังจากยืนยันว่าศีรษะนั้นเป็นของใคร หัวใจของเขาก็ราวจมดิ่งลงสู่ก้นทะเลสาบเหมือนถูกบังคับให้ลงไปในน้ำที่เย็นจัดหลังจากที่เจียวกุ้ยเฟยรู้ว่าถูกเรียกเข้าพบ ไม่นานนางก็มาถึงตำหนักบูรพาที่องค์รัชทายาทประทับอยู่ฉีหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ข้างกายเย่ชิวหมิงอย่างเงียบ ๆ มาตลอดก็ก้าวไปปรนนิบัติรินชาให้นางด้วยความเคารพเจียวกุ้ยเฟยเหลือบมองฉีหว่านเอ๋อร์ด้วยดวงตาสีเข้ม แต่นางไม่ได้พูดอะไรและมองไปที่เย่ชิวหมิงซึ่งมีสีหน้ามืดมน“ลูกเอ๋ย ที่เจ้าเรียกแม่มาที่นี่หรือเพราะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นหรือ? แล้วเหตุใดตำหนักถึงมีกลิ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 754
ดังนั้นเขาจะรู้สึกลำบากใจมากทุกครั้งที่ต้องจัดการเรื่องของตระกูลเจียวและหลังจากที่เขากลายเป็นองค์รัชทายาท เขาก็เลื่อนตำแหน่งและเพิ่มเงินเบี้ยหวัดของผู้อาวุโสหลายคนในตระกูลเจียวอย่างต่อเนื่องแต่น่าเสียดายที่บุญคุณเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ สำหรับตระกูลเจียวที่ละโมบโลภมากขึ้นทุกวัน มันกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยที่ไม่มีค่าอะไรเจียวกุ้ยเฟยยืนขึ้น ขอบตาของนางเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที นางหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดน้ำตาตรงหางตาของนาง “เจ้าไม่เข้าข้างลุงของเจ้าก็ช่าง แต่กลับพูดว่าการตายของเขายังไม่สาสมพอ...เจ้าทำให้แม่เสียใจเป็นอย่างยิ่ง หากครั้งนี้เจ้าไม่ล้างแค้นด้วยการสังหารฆาตกรที่ฆ่าลุงของเจ้า แม่ก็จะเอาหัวโขกพื้นฆ่าตัวตายต่อหน้าเจ้า!”คำพูดของนางดูจริงจังมากจนทำให้เย่ชิวหมิงหน้าถอดสีขณะที่เขาเฝ้าดูเจียวกุ้ยเฟยจากไป ความโศกเศร้าอย่างสุดซึ้งก็แวบขึ้นมาในดวงตาของเขาฉีหว่านเอ๋อร์ที่อยู่อีกด้านดูเหมือนจะสังเกตเห็นว่าเขากำลังสับสน จึงเป็นฝ่ายเดินไปหาเขา จากนั้นก็ตบหลังมือของเขาอย่างปลอบโยน “องค์รัชทายาทอย่าได้กังวลไปเลย”เมื่อข้างกายเขารู้สึกถึงความอบอุ่น ความรู้สึกร้อนใจของเย่ชิวหมิงก็ทุเลาลง“หว่าน
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 755
เจียวกุ้ยเฟยแทบไม่อยากเชื่อหูของตัวเอง“พวกเจ้าว่าอย่างไรนะ? สำนักสงฆ์ฮุ่ยชิงอะไรกัน!”นั่นคือสถานที่ซึ่งไทเฮาและฮองเฮาเคยถูกคุมขังไม่ใช่หรือ?ยิ่งไปกว่านั้น นางก็เคยส่งคนไปลอบปลงพระชนม์ไทเฮาที่นั่นด้วย!“นี่คือคำสั่งขององค์รัชทายาท พวกกระหม่อมเองก็ไม่ทราบแน่ชัด ขอเชิญกุ้ยเฟยตามพวกกระหม่อมไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ”“ให้เย่ชิวหมิงมาพบข้า!”เจียวกุ้ยเฟยโกรธมากจนหน้าเปลี่ยนสีอย่างรวดเร็วทันใดนั้นก็มีร่างหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอกประตู ซึ่งเย่ชิวหมิงได้พาคนมาด้วยเขาทำสีหน้าจนใจ “เสด็จแม่ หากท่านยังต้องการรักษาชีวิตของตัวเอง ก็ฟังลูกเถิดพ่ะย่ะค่ะ”เย่ชิวหมิงทำเช่นนี้เพื่อให้ได้ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับทั้งสองฝ่ายประการแรก มันจะสามารถทำให้ซูชิงอู่หายโกรธได้ และประการที่สองมันสามารถปกป้องชีวิตของเจียวกุ้ยเฟยได้...เขาเชื่อว่าหากเขาไม่ทำอะไรเลย เมื่อถึงตอนที่พระชายาเสวียนกลับมา ก็จะถึงเวลาตายของเจียวกุ้ยเฟยเป็นแน่!นางคือมารดาผู้ให้กำเนิดของเขา เขาจะทนดูนางตายต่อหน้าต่อตาได้อย่างไรเจียวกุ้ยเฟยโกรธมากจนรู้สึกเวียนหัว “เย่ชิวหมิง เจ้า...เจ้ามันไร้หัวใจและอกตัญญู เจ้าคิดจะทำอะไรกับข้ากันแน่ แ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 756
ในค่ำคืนอันเงียบสงัด รอบข้างล้อมรอบด้วยนายทหารที่ขวางประตูบ้านตระกูลเจียวแม้วันนี้ซูชิงอู่จะจับกุมหัวหน้าตระกูลเจียวและคนอื่น ๆ ได้ แต่ใช่ว่าสมาชิกทุกคนในตระกูลเจียวจะอยู่ที่นี่ ยังมีอีกหลายคนที่กระจัดกระจายไปตามที่ต่าง ๆนางหลุบตาลงและคลี่ยิ้มออกมา นางป่าวประกาศออกมาด้วยรอยยิ้มสดใสว่า “ข้านี่แหละคือกฎหมาย!”หัวหน้าตระกูลเจียวตกตะลึง ไม่อยากเชื่อเลยว่าซูชิงอู่จะกล้าพูดเช่นนี้ต่อหน้าธารกำนัล!“พระชายาเสวียน ท่านกำลังดูหมิ่นอำนาจของฮ่องเต้และไม่เห็นฝ่าบาทอยู่สายตา!”ซูชิงอู่เลิกคิ้ว นางเคยเห็นฮ่องเต้อยู่ในสายตาตอนไหนกัน?ฮ่องเต้เฒ่าเป็นเพียงหุ่นเชิดให้ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ แม้แต่อาณาจักรของตัวเองก็ยังรักษาเอาไว้ไม่ได้“ข้าขอบอกเจ้าไว้เลยนะ แม้วันนี้ข้าจะทำลายจวนตระกูลเจียวของพวกเจ้า แต่ก็ไม่มีใครทำอะไรข้าได้!”หัวหน้าตระกูลเจียวย่อมไม่เชื่อ เขายิ้มเยาะและพูดว่า “องค์รัชทายาทใกล้จะเสด็จมาถึงแล้ว มาดูกันซิว่าท่านจะยังหยิ่งผยองอยู่ต่อหน้าพระองค์ได้หรือไม่ นอกจากนี้ราชองครักษ์ของเมืองหลวงก็จะสังหารเหล่าโจรกบฏของพวกท่านจนสิ้น!”“โจรกบฏรึ?”ซูชิงอู่เลิกคิ้วและพูดเสียงเย็น “เจียวกุ้ยเฟ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 757
“หยุดเดี๋ยวนี้ ใครอนุญาตให้พวกเจ้าทำเช่นนี้ พวกเจ้าไม่รู้รึว่าที่นี่คือที่ใด?”หลิ่วจ้งอิ๋นเอ่ยอย่างคนปากเสีย “รู้สิ หน้าประตูก็มีป้ายเขียนไว้ไม่ใช่รึ? จวนตระกูลเจียวใช่หรือไม่ ข้านี่อ่านตัวอักษรเก่งใช้ได้นะเนี่ย”คำพูดเหล่าดังกล่าวทำให้เจียวกุ้ยเฟยหน้าเปลี่ยนสีด้วยความโกรธนางไม่รู้จักหลิ่วจ้งอิ๋น ดังนั้นนางจึงพูดกับซูชิงอู่ “พระชายาเสวียน เจ้ารู้ว่าที่นี่คือเขตแดนของตระกูลเจียว แต่ก็ยังไม่บอกให้คนของเจ้าหยุด หรือว่าเจ้าคิดจะก่อกบฏ?”ซูชิงอู่มองเจียวกุ้ยเฟยด้วยสีหน้าเย็นชาพร้อมส่งรอยยิ้มแปลก ๆ มาให้เจียวกุ้ยเฟยขนลุกไปทั้งตัวเมื่อนางเห็นรอยยิ้มนั้นนางรู้ดีว่าซูชิงอู่แข็งแกร่งเพียงใด ดังนั้นนางจึงกล้าสร้างปัญหาเฉพาะตอนที่อีกฝ่ายไม่อยู่ นางคิดว่าซูชิงอู่จะไม่กลับมา แต่คาดไม่ถึงว่าจะได้พบอีกฝ่ายเร็วเช่นนี้!นางกระเดือกน้ำลายสองอึกใหญ่ ความกลัวทำให้นางไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้ชั่วขณะซูชิงอู่ค่อย ๆ เอ่ยปาก “ปากของกุ้ยเฟยก็เอาแต่พูดว่ากบฏอย่างนั้นกบฏอย่างนี้ เป็นผู้กระทำที่รู้จักชิงกล่าวบิดเบือนความจริงก่อนเสียจริง!”เจียวกุ้ยเฟยกัดฟัน “ซูชิงอู่ หากเจ้าเห็นแก่ความเป็นพันธมิตรที่เรา
บทล่าสุด
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 930
คนขายเนื้อทำสีหน้าหวาดกลัว “คนผู้นี้เลวทรามถึงเพียงนี้เลยรึ?”“เจ้าคอยระวังตัวเอาไว้ก็ไม่เป็นไรแล้ว ทางนั้นตรวจดูเสร็จรึยัง? ไปกันต่อเถิด!”เมื่อกองกำลังทำการค้นหาเสร็จเรียบร้อย คนขายเนื้อก็ยิ้มมุมปากเบา ๆเขาคิดไม่ถึงเลยว่าคนเหล่านี้จะพบเบาะแสทางตะวันตกของเมืองเร็วถึงเพียงนี้หากเขาไม่ได้เตรียมพร้อมมาก่อนหน้านี้และรีบปลอมตัวโดยไว เขาก็คงจะถูกจับได้ไปแล้วคนขายเนื้อรีบเข้าไปยังพื้นที่ด้านในสุดของร้านเขาเหลือบมองหนอนกู่ที่ซ่อนเอาไว้ในตู้ในหนึ่ง และเมื่อเปิดตู้ใบนั้น ดวงตาของเขาก็ฉายแววน่ากลัวออกมาผ่านมาหลายปี ดูเหมือนโลกภายนอกจะลืมความน่ากลัวของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว เริ่มแรกนั้นพวกเขาได้ครอบครองตำแหน่งระดับสูงของราชวงศ์ในแคว้นต่าง ๆ ซึ่งไม่ได้เป็นเพียงตำแหน่งในนามแต่มันสามารถแทรกแซงแคว้นนั้น ๆ และพลิกสถานการณ์ได้ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือการแอบเข้าไปในพระราชวังเพื่อช่วยเหลือเจียงเฟยเอ๋อร์หากต้องการเข้าไปในพระราชวังมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนาได้ก็ต้องใช้วิธีที่ต่างออกไปบุรุษผู้นั้นออกจากร้านขายเนื้อหมูที่ถูกตรวจค้นเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับปิดประตูร้านแสร้งทำเป็นออกไปทำธุร
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 929
หลังจากซูชิงอู่ส่งชิงอวี่ออกไปก็ยังคงตื่นเต้นอยู่เล็กน้อยซูชิงอู่หาคนมาวาดภาพเหมือนเจ้าอาวาสในปีที่แล้วและส่งต่อให้คนอื่น ๆ เพื่อช่วยกันค้นหา ซึ่งมันก็ผ่านมานานมากแล้ว และมีเพียงชิงอวี่เท่านั้นที่นำข่าวที่ได้รับการยืนยันกลับมาแจ้งนางแม้จะยังไม่ได้เจอคนผู้นั้น แต่ก็หมายความว่านางจะได้รู้ความจริงของการตายของท่านแม่เสียทีหลังจากสงบสติอารมณ์ได้ ซูชิงอู่ก็ตัดสินใจเดินทางไปทันทีนางอยากไปเจอจิ้งซินผู้นั้นด้วยตนเองและถามเขาว่าเหตุใดตอนนั้นเขาถึงฆ่าท่านแม่ของนาง!คืนเดียวกันนั้นซูชิงอู่ได้พูดคุยเรื่องนี้กับเย่เสวียนถิงเมื่อเย่เสวียนถิงได้รับรู้เรื่องราวก็พยักหน้าเบา ๆ และตัดสินใจอย่างทันทีว่า “ข้าจะส่งคนไปจับเขามาให้เจ้า”ซูชิงอู่ได้ยินอีกฝ่ายตอบง่าย ๆ และห้วนก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงและหัวเราะ“ได้”ตอนนี้มีศิษย์พี่ของเจียงเฟยเอ๋อร์คอยจับตาดูอยู่ในเมืองหลวง ซูชิงอู่จึงไม่สามารถไปหาคนผู้นั้นพร้อมกับชิงอวี่ได้บรรยากาศในเมืองหลวงเริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆแม้แต่ฮ่องเต้เช่นเย่ชิวหมิงก็สังเกตเห็นสัญญาณของเหตุการณ์ร้ายแรงบางอย่างที่กำลังจะตามมาเขาเคยได้ยินซูชิงอู่พูดว่าศัตรูที่ซ่อนตัวอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 928
ไป๋เฟิงก้มหัวลงอย่างเชื่อฟัง ราวกับมันได้กลายเป็นแมวตัวใหญ่ไปแล้วซูชิงอู่อดหัวเราะไม่ได้ “เจ้าคงเหนื่อยแย่ วันนี้ทำได้ดีมาก”ในที่สุดก็ได้ใช้ประโยชน์จากไป๋เฟิง สมกับที่เลี้ยงมันมานานไป๋เฟิงยืนขึ้นและอ้าปากหาว ส่วนสิงโตขนทองคำที่อยู่ข้าง ๆ ย่องเข้ามาทางด้านหลังซูชิงอู่ และใช้หัวถูเอวของนางดูเหมือนว่ามันต้องการให้ซูชิงอู่ลูบมันด้วยคนอื่น ๆ มองไปยังซูชิงอู่ที่มีร่างกายบอบบางยืนอยู่ตรงหน้าสัตว์ดุร้ายทั้งสอง พวกเขาทั้งหมดก็พูดไม่ออกอยู่นานนี่มัน...ร้ายกาจเกินไปแล้ว!แม้แต่กลุ่มบุรุษร่างใหญ่เช่นพวกเขาก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้สัตว์ดุร้ายทั้งสองแม้แต่ครึ่งก้าว ทว่าซูชิงอู่กลับสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับพวกมันได้อย่างกลมกลืนเหมือนพวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงของนางเมื่อไม่ถูกยุงกัดและกินยาสมุนไพรที่ผสมไว้แล้ว ม้าทุกตัวในสนามฝึกก็สงบลงและกลับสู่ภาวะปกติทันทีที่ซูชิงอู่กลับมาถึงตำหนัก ก็เห็นหรงหย่าวิ่งเข้ามา“พระชายา เมื่อครู่มีคนมาพบท่านและบอกว่ามีเรื่องด่วนต้องรายงาน”“มีเรื่องด่วนอะไรรึ?”หรงหย่าส่ายหัว “ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน ท่านไปดูก่อนเถิด”ซูชิงอู่สั่งให้คนพาผู้ส่งข่าวเข้ามาทันทีนางจ้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 927
เลือดของแมลงวันติดอยู่ที่มือของซูชิงอู่ส่งกลิ่นแปลก ๆ ออกมาเมื่อซูชิงอู่มองชัด ๆ นางก็ได้รู้ว่ามันไม่ใช่แมลงวันแต่เป็น…แมลงมีปีกชนิดหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายแมลงวันปากของแมลงมีความคมมาก สามารถเจาะทะลุขนของสัตว์บางชนิดได้ง่าย ทว่าแมลงมีปีกชนิดนี้ไม่สนใจมนุษย์และจะกัดเฉพาะสัตว์เท่านั้นที่แท้นี่คือสาเหตุหลักที่ทำให้สัตว์ในเมืองหลวงบ้าคลั่งในช่วงหลายวันนี้!ซูชิงอู่ยังสังเกตเห็นว่ายุงเหล่านี้ถูกพิษและเมื่อพวกมันแพร่พันธุ์ ในไข่ก็มีสารพิษดังกล่าวติดไปด้วยขอเพียงแมลงเหล่านี้ยังกัดสัตว์ต่อไป สารพิษก็จะค่อย ๆ สะสมทีละน้อยสุดท้ายก็ถึงขั้นทำให้เสียสติ!คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้มีเจตนาชั่วร้ายหากนางไม่ค้นพบสิ่งนี้ก่อน เกรงว่าม้าศึกทั้งหมดจะต้องตายไปด้วยความบ้าคลั่งอีกทั้งยังไม่อาจทราบสาเหตุได้แน่นอนว่าม้าศึกเป็นส่วนสำคัญในกองทัพ หากทหารม้าเสียม้าไป ก็คงไม่ต่างไปจากคนอ่อนแอไร้ค่า...ซูชิงอู่ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว“นำม้าทุกตัวไปไว้ในที่ปิดและหาทางฆ่าแมลงมีปีกเหล่านี้ให้สิ้นเสีย”รองแม่ทัพที่ติดตามนางมารีบจำคำสั่งนี้เอาไว้ทันที“รับทราบพ่ะย่ะค่ะพระชายา!”เขาก็รีบกระจายคำสั่งออก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 926
เมื่อเย่เสวียนถิงได้ยินสิ่งที่ซูชิงอู่พูด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเยือกเย็น “ข้าจะส่งคนไปตรวจสอบ”ซูชิงอู่ส่ายหัวทันที “ยาพิษนี้คงไม่ได้อยู่ในอาหารสัตว์ อีกทั้งเมื่อมาลองคิดดู สัตว์ป่าจำนวนมากที่อยู่ใกล้เมืองหลวง รวมไปถึงม้าศึกล้วนติดพิษกันหมด มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่ไม่เป็นอะไร นี่เป็นเรื่องที่แปลกมาก และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่มีใครสามารถวางยาพิษม้าศึกในเมืองหลวงได้อย่างเงียบ ๆ ”การวิเคราะห์ของซูชิงอู่นั้นสมเหตุสมผลมาก แม้แต่เย่เสวียนถิงเองก็ขมวดคิ้วขึ้นมาหากหาสาเหตุไม่พบก็แก้ปัญหาไม่ได้แม้จะรักษาม้าหนึ่งในนั้นจนหายขาด แต่ก็จะกลับมามีอาการเดิมในอีกไม่ช้าไม่ไกลกันนักก็มีนายทหารระดับสูงนายหนึ่งวิ่งเข้ามาเขาหอบหายใจและกล่าวว่า “ท่านอ๋อง ทำการตรวจสอบเสบียงอาหารแล้วไม่พบสิ่งผิดปกติพ่ะย่ะค่ะ”“น้ำล่ะ?”“ตรวจสอบน้ำแล้วเช่นกัน ไม่มีร่องรอยของการวางยาพิษเลยพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อได้ยินรายงาน เย่เสวียนถิงก็ขมวดคิ้วหนักกว่าเก่าคราวนี้แย่แล้วสิซูชิงอู่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ช่วยทำให้ม้าทุกตัวสงบลงก่อนได้หรือไม่ เดี๋ยวข้าจะเข้าไปดูรางอาหารม้าเอง”“ได้พ่ะย่ะค่ะพระชายา กรุณารอสักครู่ ก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 925
เริ่มแรก เขาสงสัยในเรื่องที่ซูชิงอู่เคยพูดจนเกิดความคิดจินตนาการบางส่วนขึ้นมา เรียกได้ว่าตอนกลางวันก็เอาแต่นึกถึง ตกกลางคืนก็เก็บมาฝันอีกแต่เขาไม่เคยได้ยินซูชิงอู่พูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลยจริง ๆเนื่องจากความฝันนั้นมันดูเพ้อเจ้อเกินไป เย่เสวียนถิงจึงไม่พูดออกมา เพราะกลัวว่ามันจะเป็นการเพิ่มภาระให้กับซูชิงอู่อย่างไม่มีเหตุผลหลายวันมานี้ซูชิงอู่อาศัยอยู่กับลูกน้อยทั้งสามของนางเพื่อชดเชยช่วงเวลาที่นางห่างพวกเขาไปนานเด็ก ๆ ที่เพิ่งจะอายุได้ไม่กี่เดือนแต่กลับต้องห่างจากอ้อมอกของพ่อแม่ นั่นทำให้ซูชิงอู่รู้สึกผิดขึ้นมาดังนั้นนางจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องภายนอกมากนักทันใดนั้นนางก็นึกอะไรออกและถามว่า “เสวียนถิง ช่วงนี้หมาป่าเหล่านั้นที่อยู่ข้างนอกเป็นอย่างไรบ้าง?”เย่เสวียนถิงเงยหน้าขึ้นและพูดว่า “ไม่ได้มีเพียงสัตว์ร้าย แต่ยังกระทบไปถึงม้าศึกด้วย ไม่รู้ว่าเหตุใดถึงเริ่มไม่เชื่อฟังคำสั่งกัน”“เดี๋ยวข้าจะไปตรวจสอบเรื่องนี้เสียหน่อย”ซูชิงอู่รู้สึกได้โดยไม่รู้ตัวว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้เรื่องจะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยและไม่มีผลกระทบกับมนุษย์มากนัก แต่นางก็รู้สึกอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 924
ทันใดนั้นหมอหลวงซุนก็เหมือนจะคิดอะไรออก “เหมือนกับตอนที่พระชายาใช้ดอกไม้ชนิดหนึ่งเพื่อทำให้ม้าพยศคลั่งใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”“อืม ทำนองนั้นแหละ”สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่นางพบในเภสัชตำรับ และหากใช้มัน ผลลัพธ์ที่ได้จะน่าทึ่งมากแม้ลงมือไปอย่างกะทันหัน แต่ก็ไม่มีใครจับได้ปรมาจารย์มือวางพิษที่แท้จริงคือผู้ที่วางยาพิษโดยไม่ทิ้งหลักฐานใด ๆ เอาไว้“ขอบพระทัยพระชายาสำหรับคำชี้แนะ หลังจากที่ได้พูดคุยกับท่าน กระหม่อมก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ซูชิงอู่ปิดเภสัชตำรับ “ข้าท่องเภสัชตำรับนี้จนจำขึ้นใจ และเข้าใจเนื้อหาด้านในได้คร่าว ๆ เพียงแต่ยังไม่พบวิธีที่จะไขความลับที่อยู่ในนั้น หวังว่าท่านจะช่วยเรื่องนี้ได้”คราวนี้ ทุกคนเชื่อมั่นในคำพูดของซูชิงอู่สิ่งที่พวกเขาไม่ได้สนใจ แต่พระชายากลับนำมาใช้งานได้ถึงขั้นนี้ ยังมีอะไรที่ต้องพูดกันอีกหรือ?ตาแก่เช่นพวกเขาที่อาศัยว่าตนอายุมากทำตัวอาวุโสดูถูกผู้อื่นนั้นเทียบเทียมพระชายาไม่ได้เลย!หลังจากที่ซูชิงอู่อธิบายเรื่องนี้จบ นางก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและแอบหลบออกมาทางประตูใหญ่นางกลัวว่าคนเหล่านั้นจะถามนางว่านางศึกษาเรียนรู้ทักษะทางการ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 923
หมอหลวงซุนขมวดคิ้วเล็กน้อย“อย่าพูดไร้สาระ นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? พระชายาไม่จำเป็นต้องโกหกพวกเราเลย โกหกพวกเราไปแล้วนางจะได้ประโยชน์อะไร?”คำพูดนี้ก็ถือว่ามีเหตุผลทุกคนต่างพูดไม่ออกทำได้แค่นั่งเงียบ ๆ แล้วพลิกหน้าอ่านต่อไปพลิกหน้ากระดาษตั้งแต่เช้าจรดค่ำ และอ่านจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้นตำราทั้งเล่มถูกอ่านจนจบอย่างรวดเร็ว ทุกคนในสำนักหมอหลวงไม่ได้นอนมาสองวันสองคืน และตอนนี้ทุกคนดูเหนื่อยและมีสีหน้าทรุดโทรมเมื่ออ่านหน้าจนถึงสุดท้าย แม้แต่หมอหลวงซุนก็ตกอยู่ในความเงียบเพราะเภสัชตำรับเล่มนี้บันทึกเฉพาะโรคและวัตถุดิบยาที่ธรรดาทั่วไปมาก ๆ บางส่วนเท่านั้นข้อแตกต่างเพียงหนึ่งเดียวคือผู้อาวุโสเช่นพวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับวัตถุดิบยาหลายประเภทและพัฒนาแนวคิดใหม่ ๆแม้จะไม่ไร้ประโยชน์ แต่ความคาดหวังกับผลลัพธ์ก็แตกต่างกันมากเลยทีเดียวถึงขั้นทำให้พวกเขาขาดความมั่นใจและอดไม่ได้ที่จะคิดว่านี่น่ะหรือคือเภสัชตำรับที่ตระกูลฟางเฝ้าหวงแหนมานานหลายปี?ดวงตาของหมอหลวงซุนเต็มไปด้วยสีแดงก่ำที่เกิดจากการอดนอน“ในเมื่อเภสัชตำรับของตระกูลฟางไร้ประโยชน์ เช่นนั้นพระชายาไปเรียนรู้ทักษะด้านการแพทย์มา
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 922
“นี่คือวัตถุดิบยาและปริมาณที่คนผู้นั้นทำการวางยา ที่สำนักหมอหลวงของพวกท่านมีสิ่งนี้อยู่แล้ว หากจะทำยาถอนพิษก็คงไม่ใช่เรื่องยากกระมัง”“ไม่ยากพ่ะย่ะค่ะ ไม่ยาก!”หมอหลวงซุนยิ้มร่าราวกับได้รับสมบัติเขามองซูชิงอู่ที่ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาว แต่กลับเก่งกาจกว่าเหล่าคนชราเช่นพวกเขาเมื่อรวมกับเภสัชตำรับของตระกูลฟางที่ซูชิงอู่พูดถึง หมอหลวงเฒ่าก็ดีใจจนเนื้อเต้นหากได้เรียนรู้และกลายเป็นคนที่เก่งกาจเหมือนพระชายา ระดับความรู้ของเขาก็จะเพิ่มขึ้นไปด้วยหรือไม่?แต่หมอหลวงซุนไม่เคยรู้เลยว่าทุกสิ่งที่ซูชิงอู่เรียนรู้ไม่ได้มาจากเภสัชตำรับของตระกูลฟางในเภสัชตำรับเล่มนั้นมีความแตกต่างตรงจุดไหน ตัวซูชิงอู่ในตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำแม้ตอนตายไปในชาติก่อน เภสัชตำรับก็ถูกทำลายและไม่มีใครเห็นความลับที่ซ่อนอยู่ในนั้นจุดเด่นเพียงหนึ่งเดียวของเภสัชตำรับเล่มนั้นคือบันทึกข้อมูลวัตถุดิบยาจำนวนมากที่คนทั่วไปไม่ทราบและสรรพคุณลับบางส่วนบรรดาผู้อาวุโสของสำนักหมอหลวงพากันมาช่วยคิดค้นยาถอนพิษเพื่อที่จะได้อ่านเภสัชตำรับนั้นเร็ว ๆในที่สุดเช้าวันรุ่งขึ้นยาที่สามารถฟื้นฟูสติของสัตว์ร้ายได้ก็ถูกส่งมาให้ฮ่องเต้
