แชร์

บทที่ 753

ณ พระราชวังแห่งแคว้นหนานเย่

เมื่อเย่ชิวหมิงเห็นกล่องไม้ที่องครักษ์นำมาให้ส่งกลิ่นเหม็นอยู่เบื้องล่าง ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ

เขายืนขึ้นวางมือบนโต๊ะทรงงาน พลางทำสายตาตกตะลึง

“เจ้าบอกมาว่าศีรษะที่อยู่ในกล่องใบนี้เป็นของใคร?”

“เรียนองค์รัชทายาท เป็นเจียวเถิงท่านลุงรองของท่านพ่ะย่ะค่ะ”

ทันใดนั้นเย่ชิวหมิงก็ทรุดตัวลงบนเก้าอี้ รู้สึกว่ามีคลื่นลูกใหญ่กำลังโหมกระหน่ำอยู่ในจิตใจ

เขาเอ่ยทั้งที่หน้าซีด “ไปเชิญเสด็จแม่ของข้ามาที่นี่เดี๋ยวนี้!”

เขาได้ฟังต้นสายปลายเหตุทั้งหมดแล้ว และหลังจากยืนยันว่าศีรษะนั้นเป็นของใคร หัวใจของเขาก็ราวจมดิ่งลงสู่ก้นทะเลสาบ

เหมือนถูกบังคับให้ลงไปในน้ำที่เย็นจัด

หลังจากที่เจียวกุ้ยเฟยรู้ว่าถูกเรียกเข้าพบ ไม่นานนางก็มาถึงตำหนักบูรพาที่องค์รัชทายาทประทับอยู่

ฉีหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ข้างกายเย่ชิวหมิงอย่างเงียบ ๆ มาตลอดก็ก้าวไปปรนนิบัติรินชาให้นางด้วยความเคารพ

เจียวกุ้ยเฟยเหลือบมองฉีหว่านเอ๋อร์ด้วยดวงตาสีเข้ม แต่นางไม่ได้พูดอะไรและมองไปที่เย่ชิวหมิงซึ่งมีสีหน้ามืดมน

“ลูกเอ๋ย ที่เจ้าเรียกแม่มาที่นี่หรือเพราะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นหรือ? แล้วเหตุใดตำหนักถึงมีกลิ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status