แชร์

บทที่ 750

......

ตกกลางคืน

ณ จวนอันกั๋วโหว

จู่ ๆ ไฟดวงเล็กก็สว่างวาบ จากนั้นก็ลามเป็นไฟที่ลุกโหมขึ้นเรื่อย ๆ

เมื่อเกิดเหตุเพลิงไหม้ ก็มีเสียงอุทานมากมาย “ไปเอาน้ำมาดับไฟเร็ว จวนโหวไหม้หมดแล้ว!”

คนรับใช้ของจวนโหวทั้งหมดรีบออกมาจากห้องและวิ่งไปตักน้ำที่บ่อน้ำที่อยู่ใกล้ที่สุด

ถานมู่ชิงได้ยินเสียงอึกทึกจึงลุกเดินออกจากห้องของตัวเอง เขาเห็นห้องที่บิดาของเขาพักผ่อนอยู่ไม่ไกลมีเปลวเพลิงลุกไหม้อยู่

ประกายไฟพวยพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า เขาเงยหน้ามองตาไปและเห็นเงาดำหลายเงาปรากฏขึ้นอยู่บนหลังคา ซึ่งเงาเหล่านั้นวิ่งเร็วมาก!

ท่าทางของเขาแข็งค้างไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็เอ่ยขึ้นเสียงดัง “มีนักฆ่า รีบไล่ตามไปเร็วเข้า!”

องครักษ์ลับหลายคนของจวนโหวไล่ตามคนเหล่านั้นตามคำสั่งของผู้เป็นนายไปยังทิศทางที่พวกเขาจากไป

ถานมู่ชิงรีบวิ่งไปที่ประตูห้องของบิดา เมื่อเห็นประตูที่ถูกไฟไหม้ เขาก็คิดจะพังเข้าไป แต่กลับถูกคนที่อยู่ใกล้ ๆ รั้งเอาไว้

“ซื่อจื่อ ไฟโหมแรงเกินไป ท่านห้ามพังเข้าไปนะขอรับ!”

ถานมู่ชิงมองดูเรือนที่พังทลายลงมา ใบหน้าของเขาซีดขาวราวกับกระดาษ เขารู้สึกอ่อนแรงไปทั้งร่าง หากไม่มีคนคอยประคอง เขาก็คงจะล้มลง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status