แชร์

บทที่ 44

สาวรับใช้ที่อยู่ด้านข้างรีบวิ่งไปพยุงหญิงชราทันทีและอุทานว่า "ท่านเป็นอะไรไปฮูหยินผู้เฒ่า?!"

ทันใดนั้นดวงตาของนางหลิงก็เปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ "ฮูหยินผู้เฒ่าซู โปรดอย่าให้อะไรเกิดขึ้นกับท่านเลย วันนี้เป็นวันที่พระชายากลับจวนนับเป็นเรื่องน่ายินดี หากเกิดอะไรขึ้นกับท่าน คนนอกจะพูดถึงพระชายาอย่างไร…? พวกเขาจะชี้ไปที่ใบหน้าของนางเรียกนางว่า ‘ดาวหายนะ’ อย่างแน่นอน... "

การแสดงออกของนางล้วนแล้วแต่เป็นการสาปแช่ง

นอกจากนี้ยังเป็นการเตือนผู้คนในจวนด้วยว่าหากเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหญิงชรา ต้นเหตุก็เป็นเพราะซูชิงอู่อย่างแน่นอน

เย่เสวียนถิงไม่ได้โง่ เขาจะไม่เข้าใจความหมายของสิ่งที่นางหลิงพูดได้อย่างไร?

ตอนนี้ซูชิงอู่ตัดสินใจตัดขาดกับอัครเสนาบดีแล้ว เขาจึงไม่จำเป็นต้องเกรงใจอีกต่อไป

“เจ้า นำป้ายชื่อของข้าไปที่พระราชวังเพื่อเชิญหมอหลวงซุนมาที่นี่”

“ตามรับสั่งขอรับ!”

องครักษ์รีบเร่งไปเชิญหมอหลวงทันที

แต่หญิงชรากลับยืนตัวตรงแล้วพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า "ไม่ต้อง ข้าไม่เป็นไร เช่นนั้นข้าจะไม่รบกวนท่านอ๋อง"

เย่เสวียนถิงพยักหน้า "เช่นนั้นก็ดี"

จากนั้นเขาก็ยืนอยู่ที่ประตูและไม่พูดอะไร

ต่อให้ฮ่องเต้จ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status