บทที่ 662

เมื่อหลิงอวี๋ได้ยินว่าเกิ่งเสี่ยวหาวกำลังมา นางก็ทิ้งเซียวหลินเทียนไปหาเกิ่งเสี่ยวหาวที่เรือนบุหงา

เซียวหลินเทียนรู้สึกมิพอใจเล็กน้อยที่จนถึงทุกวันนี้เจ้าน้องชายหลิงอวี๋มักจะเมินเขา

เขามาถึงตำหนักอ๋องอี้แต่กลับมิได้มาพบเจ้าของตำหนักเช่นเขา ทว่าขอพบเพียงหลิงอวี๋

ทันทีที่หลิงอวี๋ได้ยินว่าอีกฝ่ายกำลังจะมา นางก็มิสนใจเขาและรีบวิ่งไปทั้งอย่างนั้น

ผลก็คือหลิงอวี๋กลับมาอย่างมีความสุขหลังจากหายไปนานกว่าครึ่งชั่วยาม

“เซียวหลินเทียน นี่คือตั๋วเงินของท่าน! หม่อมฉันคืนให้เพคะ! หม่อมฉันให้ดอกเบี้ยพิเศษท่านเพิ่มอีกห้าหมื่นด้วยเพคะ!”

หลิงอวี๋ยื่นตั๋วเงินหลายใบให้กับเซียวหลินเทียน

เซียวหลินเทียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง นี่มันหมายความว่าอย่างไร?

“ก็ครั้งก่อนตอนวันเกิดของหม่อมฉันท่านให้ตั๋วเงินมาสองแสน ตอนนี้หม่อมฉันก็นำมาคืนให้กับเจ้าของเดิมแล้ว! เซียวหลินเทียน ขอบพระทัยสำหรับความช่วยเหลือของท่านเพคะ!”

หลิงอวี๋ยัดตั๋วเงินใส่มือของเซียวหลินเทียนแล้วพูดด้วยรอยยิ้มที่สดใส

“วันนี้หม่อมฉันอารมณ์ดี ครั้งก่อนเสี่ยวห่าวชวนพวกท่านไปทานอาหารที่ภัตตาคารจี๋เสียง หม่อมฉันขอให้เขาเตรียมงานเลี้ยงไว้แล้ว!”

“อีก