แชร์

บทที่ 361

ยังดีที่มีคนเข้าใจ!

หลิงอวี๋มองเซียวหลินเทียนกระจ่าง เขาไม่ได้แค้นตนเพียงเพราะการยุยงของตระกูลเสิ่น ช่างปลื้มใจนัก

หากเซียวหลินเทียนยังสับสนเหมือนแต่ก่อน โดนคนเสี้ยมไม่กี่ประโยคก็เกลียดตนแล้ว เช่นนั้นหลิงอวี๋คงไม่รักษาขาเขาอีก!

“จ้าวซวนทูลท่านหรือยังว่าองค์ชายเว่ยแย่งกิจราชการท่าน?”

หลิงอวี๋นั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียงพลางดึงมือเซียวหลินเทียนมาตรวจชีพจร

ใจนางยังหวาดระแวงกับยาถอนพิษของชิวเฮ่า นางต้องตรวจเซียวหลินเทียนว่าล้างพิษแล้วจริงหรือไม่

“ทูลแล้วขอรับ แม้แต่เรื่องที่ไปขอยาก็บอกแล้ว!”

เซียวหลินเทียนนึกถึงวาจาที่จ้าวซวนเอ่ยก็โกรธจนคันฟัน

องค์ชายเว่ยส่งคนมาลอบฆ่าตนพลางวางพิษใส่ตน!

เขายังกล้าให้หลิงอวี๋คุกเข่าถอดรองเท้าให้ ราวกับเซียวหลินเทียนถูกทำให้อัปยศด้วย

“ข้าจะไม่ปล่อยไปอย่างนี้!”

ดวงตาเซียวหลินเทียนดุดัน “เจ้าวางใจ หนี้อัปยศก้อนนี้ ข้าจักทวงคืนให้พวกเจ้าแน่!”

หลิงอวี๋หัวเราะน้อย ๆ กล่าวมีนัยลึกซึ้ง

“องค์ชายเว่ยทรงงานที่กรมโยธาธิการ ท่านหมายชิงกิจราชการคืนก็มิใช่ไร้ทางเพคะ!”

เซียวหลินเทียนหัวเราะหยัน “เจ้าพูดถูก! ข้าฟังจ้าวซวนมาว่าองค์ชายคังคิดทวงคืนความยุติธรรมเพื่อข้า
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status