บทที่ 277

หลิงอวี๋ส่ายศีรษะ “หม่อมฉันยังไม่คิดแน่ชัด! แล้วก็ไม่แน่ใจว่าใช่นางแน่หรือไม่!”

“เป็นนางก็ไม่แปลกใจ เดาว่ามิชอบที่ท่านอดีตเสนาบดีเอ็นดูหม่อมฉัน ไม่อยากเตรียมสินเดิมให้หม่อมฉันมาก หรือหวั่นหม่อมฉันแย่งหน้าหลิงเยี่ยน…”

หลิงอวี๋กำลังคิดก็นึกถึงเรื่องสินเดิมจริง ๆ

นางจำที่แม่นมลี่เคยพูดถึงได้คลุมเครือ ท่านตาอดีตอัครเสนาบดีหลานมีบุตรีแค่คนเดียวคือมารดาในปีนั้น

ตอนที่หลานฮุ่ยจวนออกเรือน สินสมรสที่ท่านอดีตอัครเสนาบดีหลานยกให้มากมายนัก!

แต่ครั้นหลิงอวี๋ออกเรือน นอกจากสินสมรสที่ท่านอดีตเสนาบดีให้แล้วหลิงเสียงเซิงกับหวางซือแค่ให้สินสมรสของหลานฮุ่ยจวนเล็กน้อยพอเป็นสัญลักษณ์เท่านั้น

เพียงแต่ตอนนั้นหลิงอวี๋ไร้กังวล ทั้งรีบออกเรือนกับเซียวหลินเทียนจึงมิได้สนใจว่าหลานฮุ่ยจวนมีสินเดิมมากน้อยเท่าใดกันแน่

“รอข้ากลับไปตรวจสอบก็รู้แล้ว!”

หลิงอวี๋นึกถึงหลิงผิงพลันถามว่า “ท่านช่วยตรวจสอบได้หรือไม่ว่าหลังหลิงผิงถูกขับออกตำหนักแล้วไปที่ใด?”

“นางคือนางรับใช้ที่หวางซือส่งให้หม่อมฉัน บางทีนางอาจรู้เบื้องหลังอยู่บ้าง!”

หลิงผิงกับหลิงหลานอยู่ด้วยกันมาหลายปีรู้จักกันดีอย่างไม่ต้องสงสัย

ขอแต่หาหลิงผิงพบก็