Mag-log inShare
บทที่ 1401
Kaugnay na kabanata
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1402
“ด้านใน...”ไท่เฟยเส้าชี้ออกไปราวกับว่าเห็นเป็นเรื่องสกปรกที่มิอาจเอ่ยออกมาต่อหน้าผู้คนจำนวนมากถึงเพียงนี้ได้ จึงหันไปเอ่ยกับฟางเอ๋อร์ “เจ้ารายงานองค์จักรพรรดิสิ!”ฟางเอ๋อร์คุกเข่าลงกับพื้นแล้วเล่าเรื่องที่บอกกับไท่เฟยเส้าและทุกคนเมื่อครู่ไปอีกรอบยังมิทันจะสิ้นเสียงนาง ขุนนางเหล่านั้นก็ส่งเสียงฮือฮาขึ้นมาทันทีพวกเขายังมิทันได้พูดอะไร อันเจ๋อก็ตะคอกออกมาอย่างร้อนใจเสียก่อน “พูดจาเหลวไหล! แม่ทัพเผยกับพระชายาองค์รัชทายาทมิใช่คนเช่นนี้ พวกเขาจะทำเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร!”ฉินซานเองก็สีหน้าเรียบเฉยไปเช่นกัน เขามิเชื่อว่าเผยอวี้กับหลิงอวี๋จะแอบนัดพบกันแต่ยังมิทันที่เขาจะได้พูดอะไร ใต้เท้าวางที่เป็นพวกของจ้าวฮุยก็ตะโกนขึ้นมา “แม่ทัพอัน เจ้าจะช่วยเขาพูดบิดเบือนความจริงไปเพราะว่าเจ้าเป็นสหายของเผยอวี้มิได้กระมัง!”“หญิงชายชู้ล้วนติดอยู่ข้างในกันทั้งคู่เช่นนี้จะผิดพลาดได้หรือ?”“ฝ่าบาท ให้คนไปคุมตัวพวกเขาออกมาเถิดพ่ะย่ะค่ะ กล้าทำเรื่องผิด ๆ ในวังเช่นนี้ ทั้งยังทรยศฝ่าบาทอีก นี่เป็นความผิดขั้นร้ายแรงมากแล้ว ยังจะกล้าสังหารคนอื่นเพื่อปิดปากอีก ความผิดนี้มิอาจให้อภัยได้เลย! ควรตัดสินประหา
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1403
ความเคลื่อนไหวเล็ก ๆ ขององค์ชายคังกับไท่เฟยเส้านั้นคนอื่นอาจจะมิได้สังเกต แต่เซียวหลินเทียนสังเกตเห็นได้เขาจึงยิ่งมั่นใจเลยว่าเรื่องวุ่นวายในวันนี้หนีมิพ้นสองคนนี้อย่างแน่นอนความโกรธในใจของเซียวหลินเทียนก็ยิ่งพุ่งสู่งขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนหน้านี้ตนเป็นอ๋องอี้ พวกคนเลวทั้งหลายเหล่านี้ก็เปลี่ยนสารพัดวิธีมาลอบสังหารและใส่ร้ายเขาและภรรยาตอนนี้ตนเป็นจักรพรรดิแล้ว พวกเขาก็ยังมิลดละ ยังคิดที่จะใช้วิธีที่มิอาจให้คนอื่นรับรู้ได้เหล่านี้มาจัดการพวกเขาอีกนี่เห็นว่าตนรังแกได้ง่าย ๆ อย่างนั้นหรือ?ได้เลย วันนี้เขาจะทำให้คนพวกนี้เห็นความร้ายกาจของตน!“ไท่เฟยเส้า ท่านแน่ใจหรือว่า คนที่อยู่ข้างในคือแม่ทัพเผยกับพระชายาองค์รัชทายาทจริง ๆ?”เซียวหลินเทียนเอ่ยถามอย่างเย็นชา“ไท่เฟยเส้า คิดให้ดีแล้วค่อยตอบ มิเช่นนั้นท่านเองจะถูกลงโทษไปด้วยเช่นกัน! หากข้าตรวจสอบแน่ชัดแล้วว่าเป็นการใส่ร้ายจะมิปล่อยไปง่าย ๆ แน่!”ไท่เฟยเส้าขมวดคิ้ว นางรู้สึกว่ามีหลุมพรางอยู่ในคำพูดของเซียวหลินเทียน เพราะว่านางเคยดูแลวังหลังมา นางรู้ว่าในทุกเรื่องจะต้องเหลือทางหนีทีไล่ให้ตนไท่เฟยเส้าจึงทำเป็นเอ่ยอย่างลังเล “ฝ่าบาท
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1404
หลิงอวี๋หันหลังบังสายตาของทุกคนเอาไว้ มือของนางแตะไปที่ชีพจรของเผยอวี้ ก็เห็นว่าเผยอวี้ลืมตาขึ้นมาขยิบตาให้นางอย่างรวดเร็วแล้วหลับตาลงไปหลิงอวี๋จึงแอบโล่งใจ เผยอวี้มิได้เป็นอะไร เช่นนั้นการบาดเจ็บนี้ก็เป็นของปลอมสมองของหลิงอวี๋ประมวลผลอย่างรวดเร็ว มือของนางก็มิได้หยุด นางดึงเสื้อของเผยอวี้ออก เมื่อเห็นก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นเผยอวี้แทงตรงหน้าอกตนเองบริเวณภายนอก แต่มิได้บาดเจ็บถึงภายใน หากมองจากภายนอกเช่นนี้จะดูอันตรายมาก แต่ในความเป็นจริงแล้วมิได้อันตรายใด ๆหลิงอวี๋ยังคงทำเป็นพันแผลให้เผยอวี้อย่างรวดเร็ว พลางเอ่ยอย่างดีใจ “แม่ทัพเผยโชคดีเพคะ มิได้บาดเจ็บถึงหัวใจ หากเข้าไปอีกเพียงเล็กน้อย หม่อมฉันก็มิสามารถช่วยเหลือเขาได้แล้ว!”เซียวหลินเทียนกังวลเรื่องอาการบาดเจ็บของเผยอวี้จึงยืนอยู่ข้าง ๆ ตลอด เขาก็เห็นเช่นกันว่าเผยอวี้มิได้บาดเจ็บจนถึงแก่ชีวิตจึงได้โล่งใจไปแต่ภายนอกเขากลับแสร้งต่อว่าออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว “มือสังหารผู้นี้กำเริบเสิบสานเกินไปแล้ว กล้าที่จะทำเช่นนี้ในวัง ข้ามิปล่อยไปแน่นอน!”“จ้าวซวน ให้แม่ทัพสือค้นหาในวังทันที จับตัวมือสังหารมาให้จงได้!”องค์ชายคังร้อนใจขึ้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1405
คำพูดนี้ของเซียวหลินเทียนทำเอาใต้เท้าวางกับองค์ชายคังต่างก็มิกล้าพูดอะไรตามใจอีกเซียวหลินเทียนในตอนนี้เป็นจักรพรรดิ คำพูดของเขาก็คือพระราชโองการ“ผู้ที่มิเกี่ยวข้องออกไปรอข้างนอกกันให้หมด!”สตรีบรรดาศักดิ์เหล่านั้นถูกท่านอ๋องเฉิงเชิญไปพักผ่อนที่ห้องข้างนอกก่อนแล้ว เซียวหลินเทียนก็ให้หมิ่นกูเอาอาหารมาส่งให้ที่ศาลาเหยาฮั๋วและให้กินที่นี่แต่สตรีบรรดาศักดิ์เหล่านี้มีหรือจะมีแก่ใจกินอาหาร ในวังเกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ งานเลี้ยงส่งท้ายปีก็พังไปหมดแล้วก่อนหน้านี้ยังวางแผนอยู่ว่า หลังจบงานเลี้ยงก็จะสามารถกลับไปอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัวและฉลองปีใหม่ด้วยกันได้ เกรงว่าความปรารถนานี้จะล้มเหลวไปเสียแล้วอารมณ์ของไทฮองไทเฮาก็ยิ่งแย่ลงไปอีก การสวรรคตของจักรพรรดิอู่อันเพิ่งจะจบลงไป ตอนนี้เซียวทงก็มาถูกคนสังหารตายในวังอีกนี่แต่ละคนจะมิให้ตนเองได้หมดห่วงเลยหรือ!จ้าวฮุยกับองค์ชายคังและพวกขุนนางล้วนรออยู่ในสวน พวกเขาอยากจะดูว่าท่านอ๋องเฉิงจะไต่สวนอย่างไรท่านอ๋องเฉิงมิได้สนใจพวกเขา เริ่มแรกเขาสั่งการกองทัพหลวงให้พาตัวฟางเอ๋อร์กับหลิวเจินไปไว้ที่ห้องหนึ่งเพื่อควบคุมตัวไว้ก่อนหลิงอวี๋มิได้รี
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1406
ฮูหยินวางกับฮูหยินหลินมองหน้ากันในทันที สิ่งเหล่านั้นที่พวกนางพูดกันเป็นคำพูดที่ปลุกปั่นและกระตุ้นความรู้สึกของเหล่าสตรีบรรดาศักดิ์ มีหรือจะกล้าพูดอีกครั้งต่อหน้าเซียวหลินเทียน“พูดมา!”เซียวหลินเทียนตะคอกออกมาอย่างน่าเกรงขาม “หากมิพูดจะถือว่าฝ่าฝืนราชโองการ!”ตุ้บ… ตุ้บ...ฮูหยินวางกับฮูหยินหลินตกใจจนคุกเข่าลงไปทั้งคู่“หม่อมฉันมิกล้าฝ่าฝืนพระราชโองการเพคะ หม่อมฉันพูดแล้วเพคะ...”ฮูหยินวางจึงกัดฟันพูดในสิ่งที่ตนพูดไปอีกครั้งฮูหยินหลินเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้จึงทำได้เพียงพูดสิ่งที่ตนพูดไปเช่นกัน“หึ เมื่อครู่ข้าพูดว่าอย่างไร? เจ้าสองคนพูดมาอีกรอบ!”วันนี้เซียวหลินเทียนตั้งใจว่าจะจัดการกับสตรีขี้นินทาเหล่านี้ พวกนางเห็นว่าคำพูดของตนไม่มีน้ำหนักคล้ายกับเมื่อก่อนตอนที่เป็นอ๋องอี้จริง ๆ อย่างนั้นหรือ?ฮูหยินวางแทบจะร้องไห้ออกมาแล้ว นางเสียใจอย่างยิ่ง เหตุใดตนจึงพูดมากเช่นนี้ ก่อนหน้านี้เซียวหลินเทียนบอกว่า ‘หากคดีนี้ยังไต่สวนมิชัดเจนแล้วผู้ใดกล้าใส่ร้ายผู้อื่นตามอำเภอใจอีก ก็ลงโทษเสียให้หมดข้อหาหมิ่นประมาท!’ตอนนี้คดียังมิชัดเจน นางก็ชี้เป้าไปที่พระชายาองค์รัชทายาทกับแม่ทัพเผ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1407
ทันทีที่อันซินได้ยินก็ลากคุณหนูอีกสามสองคนที่มาด้วยกันก้าวออกมาพลางเอ่ย “ท่านอ๋องเฉิง พระชายาองค์รัชทายาทให้หลิวเจินไปเชิญองค์หญิงหกจริง ๆ เพคะ แต่นางมิกลับมา หม่อมฉันยังบอกว่าจะช่วยไปเชิญองค์หญิงหกให้พระชายาองค์รัชทายาทเลยเพคะ!”“พระชายาองค์รัชทายาทกับพวกเราอยู่ด้วยกันตลอด ได้มาศาลาเหยาฮั๋วกับหลิวเจินที่ไหนกัน ชัดเจนเลยว่าหลิวเจินกำลังโกหกเพคะ!”คุณหนูอีกสองสามคนล้วนช่วยเป็นพยานให้หลิงอวี๋หลิวเจินร้อนใจแล้วเอ่ยขึ้นมา “พวกท่านเป็นลูกสาวตระกูลร่ำรวย แต่บ่าวเป็นเพียงบ่าว พวกท่านย่อมช่วยเพียงพระชายาองค์รัชทายาทอยู่แล้ว!”“ท่านอ๋องเฉิงเพคะ บ่าวกล้าสาบานต่อสวรรค์ พระชายาองค์รัชทายาทพาบ่าวมาที่ศาลาเหยาฮั๋วจริง ๆ เพคะ! พระนางคงเห็นว่าเรื่องแดงขึ้นมาแล้วจึงแอบหนีออกไปทางด้านหลัง!”ไท่เฟยเส้าฟังอยู่ด้านข้างก็รู้สึกกังวลขึ้นมา หรือว่าหลิงอวี๋จะหนีรอดจากเหตุการณ์นี้ได้อีกแล้ว?นางเห็นอยู่แท้ ๆ ว่าแผนการราบรื่นดีและทำทั้งสองอย่างด้วยกันแล้วเพื่อที่ต่อให้หลิงอวี๋รอดพ้นจากเรื่องที่หนึ่งก็จะมิอาจรอดพ้นเรื่องที่สองได้ ไหนเลยจะคิดว่าเรื่องราวจะไปไกลเกินการควบคุมของตนนางมีหรือจะยอมแพ้ให้หลิงอ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1408
หลิงอวี๋เหลือบมองไท่เฟยเส้าอย่างดูถูกแล้วยิ้มเยาะพลางเอ่ย “คนที่ร้อนตัวมิใช่หม่อมฉันหรอก แต่เป็นไท่เฟยเส้าเองกระมัง!”“องค์จักรพรรดิให้สิทธิ์ในการไต่สวนกับท่านอ๋องเฉิงแล้ว ท่านอ๋องเฉิงยังมิทันได้ตัดสิน ไท่เฟยเส้าก็วิ่งออกมาพูดเช่นนี้ ผู้ใดร้อนตัวมองปราดเดียวก็เข้าใจแล้ว!”หลิงอวี๋หันไปทางเซียวหลินเทียน พลางเอ่ยด้วยเหตุผล“ฝ่าบาทเพคะ ก่อนหน้านี้องค์ชายคังก็เคยใส่ร้ายหม่อมฉันมาแล้วครั้งหนึ่ง การใส่ร้ายหม่อมฉันซ้ำ ๆ เช่นนี้ช่างยากที่จะรู้เจตนาที่แท้จริง หม่อมฉันขอเพียงให้ฝ่าบาททรงรอให้คดีนี้ได้รับการไต่สวนจนเสร็จสิ้นแล้วให้คำอธิบายหนึ่งแก่หม่อมฉันด้วยเถิดเพคะ”“มิเช่นนั้น วันนี้หม่อมฉันคงต้องตายอยู่ที่นี่เพื่อให้สมความปรารถนาขององค์ชายคังกับไท่เฟยเส้าที่อยากจะบีบหม่อมฉันให้ตายไป!”นี่...ไท่เฟยเส้ากับองค์ชายคังต่างมิกล้าพูดสิ่งใดอีก หากพูดต่อไป พวกเขาจะกลายเป็นผู้ร้ายที่บีบให้พระชายาองค์รัชทายาทต้องตาย แล้วพวกเขาก็คงจะถูกประณามจนต้องจมน้ำลายตาย“พระชายาองค์รัชทายาทอย่าได้หุนหันพลันแล่น อดทนรอฟังข้าไต่สวนคดีก่อน!”ท่านอ๋องเฉิงรู้ว่าหลิงอวี๋มิแสวงหาความตายหรอก จึงได้ปลอบใจออกไป ทั้ง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1409
เผยอวี้ยื่นมือออกไปชี้หลิวเจินพลางเอ่ยอย่างโมโห “พวกเขาประคองสตรีผู้หนึ่งอยู่ แต่เพราะว่ากระหม่อมยังเบลออยู่จึงมองมิชัด แต่สัญชาตญาณของกระหม่อมรู้สึกได้ว่าอันตรายจึงพยายามจะพุ่งไปหาพวกเขา...”“ไหนเลยจะคิดว่าในมือของชายผู้นั้นจะมีกริชอยู่ เขาจึงแทงมาทางกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ!”“ฤทธิ์ยาในตัวกระหม่อมยังมิหมดจึงทำให้การเคลื่อนไหวช้าและหลบมิทันจึงถูกแทงพ่ะย่ะค่ะ!”“ก่อนที่กระหม่อมจะหมดสติไปยังได้ยินหลิวเจินพูดกับชายผู้นั้นด้วยว่า ในเมื่อก่อเรื่องจนถึงแก่ชีวิตแล้ว ในเมื่อลงมือทำไปแล้วก็ต้องทำต่อ นางจึงล่อลวงพระชายาองค์รัชทายาทมาสร้างสถานการณ์...”“ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นกระหม่อมก็มิรู้แล้วพ่ะย่ะค่ะ!”หลิงอวี๋ได้ฟังคำพูดของเผยอวี้แล้วก็แอบยิ้ม เผยอวี้กับตนห็นตรงกันโดยปริยาย ต่างโยนความผิดเรื่องการสังหารเซียวทงไปให้หลิวเจิน เมื่อเป็นเช่นนี้ หลิวเจินจะยังพูดอะไรได้อีกเล่า!ต้องจัดการหลิวเจินก่อนแล้วจึงจะตรวจสอบในขั้นต่อ ๆ ไปได้“ไปเรียกตัวขันทีที่คอยดูแลพู่กันและหมึกในวันนี้มาให้แม่ทัพเผยชี้ตัว!”ท่านอ๋องเฉิงออกคำสั่ง องครักษ์กองทัพหลวงจึงไปพาตัวขันทีมาในขณะเดียวกัน ท่านอ๋องเฉิงก็
Pinakabagong kabanata
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2210
สิ่งที่เย่หรงคิด หลงเพ่ยเพ่ยก็คิดถึงเช่นกัน นางกล่าวกับเย่หรงอย่างขัดแย้งในใจ“เจ้าคิดจะบอกเรื่องที่เฉาฮุยยังมีชีวิตอยู่ให้พี่หญิงอวิ๋นฟังรึ?”“แต่เช่นนี้ก็มิยุติธรรมกับพี่เขยหยวน เขาและพี่หญิงอวิ๋นก็มีลูกชายด้วยกันอีกคนแล้ว หากบอกพี่หญิงอวิ๋นว่าเฉาฮุยยังมีชีวิตอยู่ จะเป็นการทำลายครอบครัวของพวกเขาเสียเปล่า!”“ข้ามิชอบที่ชายาเจ้าแห่งทะเลทำกับเฉาฮุยเช่นนี้ แต่พี่เขยหยวนและหลานชายตัวน้อยของข้าเป็นผู้บริสุทธิ์!”“อีกอย่าง พี่เขยหยวนก็ดีต่อพี่หญิงอวิ๋นมาก ก่อนหน้านี้ข้ายังอิจฉาพี่หญิงอวิ๋นที่ได้ลงเอยกับคนที่ดี!”เย่หรงยิ้มเย็นชา “เช่นนั้นยุติธรรมกับเฉาฮุยแล้วหรือ? เขายังมีบิดามารดาที่ต้องกตัญญูเลี้ยงดู ท่านหญิงอวิ๋นมิช่วยเขาออกมา แล้วจะมีใครช่วยเขาได้อีก?”“ชั่วชีวิตของเขาจะต้องอยู่ในคุกน้ำไปตลอดหรือ? นี่มันโหดร้ายยิ่งกว่าการฆ่าเขาทิ้งเสียอีก!”หลงเพ่ยเพ่ยพูดมิออกเดิมทีเฉาฮุยมีอนาคตที่สดใส เพียงเพราะรักใคร่กับท่านหญิงอวิ๋น ถึงต้องตกอยู่ในชะตากรรมอันน่าเศร้าเช่นนี้มิอาจกตัญญูเลี้ยงดูบิดามารดาได้ บุตรชายก็มากลายเป็นของผู้อื่น การที่เขาสามารถทนอยู่ต่อไปในคุกน้ำได้ คาดว่าคงเพราะยังมี
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2209
ชีวิตนี้หาสหายรู้ใจได้ยากนัก!หลงเพ่ยเพ่ยยิ้ม นางก็รู้สึกว่าตนกับเย่หรงพูดคุยสื่อสารกันง่ายเช่นกันเย่หรงฉลาด ที่สำคัญที่สุดคือมิใช่บุรุษประเภทหัวโบราณคร่ำครึ มิเหมือนพวกพี่สามที่เอะอะก็วางตนเป็นผู้ใหญ่สั่งสอนนางเฮ้อ หากสามีในอนาคตของนางสามารถพูดคุยกันได้เหมือนเย่หรง เช่นนั้นสามีภรรยาจะมิรักใคร่กลมเกลียวกันมากหรอกหรือ?หลงเพ่ยเพ่ยคิดแล้วพลันหน้าแดงเรื่อ นี่นางกำลังคิดฟุ้งซ่านอะไรอยู่!“พวกเรามาคิดกันก่อนดีกว่าว่าอีกประเดี๋ยวหากพบเสด็จย่าแล้วจะทำอย่างไรดี!”หลงเพ่ยเพ่ยมิกล้าคิดฟุ้งซ่านต่อไป รีบเปลี่ยนเรื่องคุย“ท่านกังวลว่าท่านหญิงชิงเฉิงและท่านหญิงอวิ๋นจะก่อกวนหรือ?”เย่หรงก็ดึงความคิดกลับมา พวกเขาใกล้จะถึงภูเขาศักดิ์สิทธิ์แล้ว ต้องคิดหาข้ออ้างให้ดี“อืม ท่านหญิงชิงเฉิงมิใช่คนประเภทที่จะเจรจาด้วยง่าย ๆ ท่านหญิงอวิ๋นยังพอคุยง่ายอยู่บ้าง แต่ในเมื่อพวกนางรับคำสั่งจากชายาเจ้าแห่งทะเลมาเพื่อถ่วงเวลาเสด็จย่า ย่อมมิยอมให้ข้าบรรลุเป้าหมายแน่!”หลงเพ่ยเพ่ยเผยสีหน้าอมทุกข์เย่หรงพลันนึกถึงข่าวลือเกี่ยวกับท่านหญิงอวิ๋นขึ้นมา แม้ท่านหญิงอวิ๋นจะเป็นธิดาแท้ ๆ ของชายาเจ้าแห่งทะเล แต่ช่วงห
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2208
“โอ้ ใต้หล้านั้นแตกต่างจากใต้หล้าของพวกเราหรือ?”หลงเพ่ยเพ่ยถูกเย่หรงกระตุ้นความอยากรู้ จึงจ้องมองพลางถาม“อืม บ้านเรือนที่นั่นสูงเท่าภูเขา สูงที่สุดอาจถึงร้อยชั้นได้ ทั้งยังมีรถมากมายที่มิต้องใช้ม้าลาก วิ่งได้เร็วมาก!”เย่หรงเล่าให้หลงเพ่ยเพ่ยฟังไปเรื่อย ๆเมื่อพูดถึงเครื่องบินก็ทำให้หลงเพ่ยเพ่ยเบิกตากว้าง นางมองเย่หรงอย่างงง ๆ “เจ้าโกหกกระมัง จะมีเครื่องมือที่สามารถบรรทุกคนขึ้นไปบนฟ้าได้อย่างไร!”“มีจริง ๆ ข้ามิได้โกหกท่าน พี่หญิงหลิงหลิงจำได้มากกว่าข้าเสียอีก รอมีโอกาสให้นางเล่าให้ท่านฟัง ท่านก็จะเชื่อว่าข้ามิได้โกหกท่าน!”เย่หรงเริ่มตื่นเต้น “ท่านหญิง ท่านปู่มิได้บอกหรือว่าคันฉ่องคุนหลุนของตงกู่อวี้สามารถพลิกฟ้าคว่ำปฐพีได้?”“หากพวกเราได้คันฉ่องคุนหลุนมา มิต้องรอเวียนว่ายตายเกิด ข้าจะพาท่านไปดูใต้หล้านั้น! ท่านจะต้องชอบใต้หล้านั้นอย่างแน่นอน!”เย่หรงพูดจนหลงเพ่ยเพ่ยใจเต้นระรัว นางกล่าวออกไปโดยมิต้องคิด “ได้ เช่นนั้นรอพวกเราช่วยแดนเทพผ่านพ้นภัยพิบัติครั้งนี้ไปได้ พวกเราหาคันฉ่องคุนหลุนเจอแล้วก็ไปด้วยกัน ไปดูใต้หล้าที่เจ้าพูดถึงกัน!”“ตกลงตามนี้!”เย่หรงยกมือขึ้น หลงเพ่ยเพ่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2207
คนหนึ่งคือคนที่ตนรัก อีกคนคือสหายที่ดีที่สุดของตน!แต่พวกเขากลับร่วมมือกันหลอกลวงตน!หยางหงหนิงหันหลังเดินออกไปด้วยใบหน้าบึ้งตึง นางจะมิปล่อยชายชั่วหญิงโฉดคู่นี้ไปแน่!สิ่งที่นางมิได้มาครอบครอง ยอมทำลายทิ้งเสียดีกว่ายอมให้คนอื่นได้ไป!หยางหงหนิงกลับไปที่รถม้าของตน เค้นเสียงลอดไรฟันออกมาคำหนึ่ง “ไปภูเขาศักดิ์สิทธิ์!”ด้านหน้า เย่หรงและหลงเพ่ยเพ่ยต่างก็ร้อนใจดั่งไฟเผา ฮองเฮาเสด็จไปสองชั่วยามแล้ว พวกเขาจะตามทันพระนางหรือ?อีกทั้งต่อให้ตามทัน มีท่านหญิงชิงเฉิงและท่านหญิงอวิ๋นอยู่ พวกนางต้องช่วยชายาเจ้าแห่งทะเลขัดขวางมิให้ฮองเฮาเรียกตัวหลิงอวี๋เข้าเฝ้าแน่“ท่านหญิง พวกเราจะไปทันหรือไม่? ชายาเจ้าแห่งทะเลจะลงมือกับพี่หญิงหลิงหลิงแล้วหรือไม่?”เย่หรงถามอย่างร้อนรนหลงเพ่ยเพ่ยก็ร้อนใจเช่นกัน หลิงอวี๋ยังรอให้นางช่วยชีวิตอยู่ แต่นางก็มิรู้ว่าจะสามารถทูลขอพระราชโองการจากฮองเฮาได้สำเร็จหรือไม่“พวกเราพยายามเต็มที่เถอะ! ขอเพียงตามเสด็จย่าทัน ต่อให้ข้าต้องคุกเข่าอ้อนวอนก็ต้องให้นางพาพี่หญิงหลิงหลิงออกมาให้ได้!”หลงเพ่ยเพ่ยกล่าวปลอบใจเย่หรงเห็นหลงเพ่ยเพ่ยวิ่งวุ่นไปทั่วกับตนก็นับว่าพยายามเ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2206
รองแม่ทัพจางยังคงกล่าวพลางยิ้มแย้ม “ท่านหญิงฉางเล่อมามิถูกจังหวะ วันนี้ฮองเฮาพร้อมด้วยท่านหญิงชิงเฉิงและท่านหญิงอวิ๋นพาคุณชายน้อยทั้งหลายเสด็จไปชมดอกไม้ที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์พ่ะย่ะค่ะ!”ว่ากระไรนะ?หลงเพ่ยเพ่ยนิ่งอึ้งไป ท่านหญิงชิงเฉิงและท่านหญิงอวิ๋นล้วนเป็นธิดาของเจ้าแห่งทะเล และเป็นลูกพี่ลูกน้องของหลงเพ่ยเพ่ยด้วยเหตุใดพวกนางถึงมิไปชมดอกไม้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้เล่า แต่กลับเลือกไปชมดอกไม้ในตอนที่ตนต้องการความช่วยเหลือจากเสด็จย่าพอดีนี่น่ะหรือ?“ไปนานเท่าใดแล้ว?”หลงเพ่ยเพ่ยสงสัยว่านี่เป็นการจัดฉากโดยเจตนาของชายาเจ้าแห่งทะเล“สองชั่วยามแล้วพ่ะย่ะค่ะ ตอนนี้น่าจะอยู่ในภูเขาศักดิ์สิทธิ์แล้วขอรับ!”รองแม่ทัพจางกล่าวพลางยิ้มหลงเพ่ยเพ่ยอยากจะชกหน้ายิ้ม ๆ ของรองแม่ทัพจางเสียสักหมัด เหตุใดนางมองรอยยิ้มของรองแม่ทัพจางแล้วเหมือนกำลังสมน้ำหน้าตนอยู่เลยเล่า“เจ้ามิได้หลอกข้าใช่หรือไม่?”หลงเพ่ยเพ่ยถามเสียงเย็นรองแม่ทัพจางกล่าวพลางยิ้ม “ท่านหญิงฉางเล่อพูดเล่นแล้ว ไหนเลยข้าน้อยจะกล้าหลอกท่านหญิง! หากมิเชื่อท่านลองถามใครดูก็ได้ว่าที่ข้าน้อยพูดเป็นเรื่องจริงหรือไม่!”“หากท่านหญิงมีธุระด่วนจร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2205
หลิงอวี๋ฟังแล้วก็อดอมยิ้มมิได้ เซียวหลินเทียนใช้คนตระกูลเก๋อมาจัดการชายาเจ้าแห่งทะเล กลอุบายนี้ช่างเด็ดขาดนักรถม้ามาถึงจวนเจ้าแห่งทะเล เมื่อหลิงอวี๋ลงจากรถก็มองไปยังคฤหาสน์หลังใหม่ที่กำลังก่อสร้างอีกครั้ง กำแพงล้อมรอบสร้างเสร็จแล้ว ดูจากขนาดแล้วใหญ่โตมากจริง ๆนางอดสงสัยมิได้ ข้างในมีเรือนบุหงาแบบเดียวกับตำหนักอ๋องอี้ของตนอย่างที่เถาจื่อบอกจริงหรือ?นางอยากเข้าไปดู อยากเห็นเหลือเกินว่าบ้านในอดีตของตนเป็นอย่างไร!“คุณหนูสิง เชิญ!”พ่อบ้านเว่ยเห็นหลิงอวี๋มองคฤหาสน์ฝั่งตรงข้ามก็ร้องเรียกอย่างมิอดทนหลิงอวี๋หันกลับมา เห็นประตูใหญ่หนาทึบของจวนเจ้าแห่งทะเลเปิดอ้าอยู่ ข้างในลานเรือนซับซ้อนลึกล้ำ มองสุดตามิเห็นปลายทางนี่คือที่ที่เต็มไปด้วยอันตรายโดยแท้!หลิงอวี๋ลอบสูดหายใจลึก ๆ แล้วเดินเข้าไป“ปัง!”ประตูใหญ่หนาทึบปิดลงด้านหลังนางหลิงอวี๋มิได้หันกลับไปมอง เพราะนั่นจะดูมิสง่างามนางรอให้พ่อบ้านเว่ยนำทางอยู่ข้างหน้า เพื่อหลีกเลี่ยงการเดินผิดทางแล้วถูกพ่อบ้านเว่ยหาเรื่องผิดพลาดมาตำหนิขณะเดียวกัน หลงเพ่ยเพ่ยก็ได้พาเย่หรงมุ่งหน้าไปยังวังหลวงแล้ว“อุบายนี้ของชายาเจ้าแห่งทะเลช่างร้า
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2204
จวนเจ้าแห่งทะเลตั้งอยู่ในย่านคหบดีและสูงศักดิ์ของเมืองหลวงแดนเทพ อันที่จริงอยู่ห่างจากคฤหาสน์อู่เพียงมิกี่ช่วงถนนเท่านั้นรถม้าวิ่งไปตามทางเรื่อย ๆ เถาจื่อพลันนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงกระซิบข้างหูหลิงอวี๋เบา ๆ“คุณหนู อีกประเดี๋ยวท่านจะเห็นคฤหาสน์หลังใหญ่ที่กำลังสร้างอยู่ตรงข้ามจวนเจ้าแห่งทะเล ที่นั่นฝ่าบาททรงสร้างให้ท่านเจ้าค่ะ!”“คราแรกที่พวกเรามาตามหาท่านในเมืองหลวงแดนเทพนั้นมิรู้ว่าจะต้องเสียเวลานานเท่าใด ฝ่าบาทจึงทรงให้สือหรงซื้อคฤหาสน์แถวนี้ไว้ล่วงหน้าแล้วรื้อสร้างใหม่ทั้งหมด!”“ฝ่าบาทตรัสว่า เจ้าแห่งทะเลคือบิดาของท่าน ในเมื่อเขามิยอมรับท่าน ฝ่าบาทก็จะทำให้เขาเห็นว่า ใช่ว่าท่านไม่มีบ้านเสียหน่อย แม้จวนเจ้าแห่งทะเลไม่มีที่ให้ท่าน ฝ่าบาทก็จะสร้างจวนหลังที่ใหญ่กว่าจวนเจ้าแห่งทะเลให้!”“คุณหนู ข้างในมีเรือนหลังหนึ่ง สร้างตามแบบเรือนบุหงาที่ตำหนักอ๋องอี้ในฉินตะวันตกของท่านไม่มีผิดเพี้ยน หากท่านได้เห็นจะต้องชอบอย่างแน่นอนเจ้าค่ะ!”ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋เคยได้ยินเผยอวี้พูดถึงคฤหาสน์หลังใหม่ที่พวกเขาสร้างแล้ว ตอนนั้นยังรู้สึกแปลกใจว่าเซียวหลินเทียนคิดจะอยู่เมืองหลวงแดนเทพเป็นการถาวรหรืออย่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2203
วิธีนี้ของหลิงอวี๋เป็นวิธีเดียวที่จะช่วยนางได้ในยามนี้ ด้วยเซียวหลินเทียนและคนอื่น ๆ ก็ยังคิดหาวิธีที่ดีกว่านี้มิออกเย่หรงกล่าวขึ้นทันที “ข้าจะไปหาหลงเพ่ยเพ่ย บอกนางมิต้องมาแล้ว ให้เข้าวังไปทูลขอเข้าเฝ้าฮองเฮาได้เลย!”“พี่หญิงหลิงหลิง ท่านต้องยื้อจนกว่าพวกเราจะมาช่วยท่านให้ได้นะ!”พูดจบ เย่หรงก็รีบร้อนออกไปเก๋อเฟิ่งฉิงมองหลิงอวี๋ด้วยสายตาซับซ้อน นางหวังให้หลิงอวี๋เข้าจวนเจ้าแห่งทะเลไปแล้วออกมามิได้แต่เรื่องนี้ก็พัวพันถึงความเป็นความตายของเซียวหลินเทียน นางมิอยากให้เซียวหลินเทียนต้องเกิดเรื่อง!ช่างขัดแย้งในใจเสียจริง!“อาอวี๋ เจ้าไปก่อนเถอะ... วางใจได้ ต่อให้ต้องก่อความวุ่นวายครั้งใหญ่ในเมืองหลวงแดนเทพ ข้าก็จะพาเจ้ากลับบ้านให้ได้!”เซียวหลินเทียนกล่าวอย่างหนักแน่นเขายังมีแผ่นป้ายไม้ที่ขันทีโม่ให้มา สามารถใช้ขอความช่วยเหลือจากแม่ทัพฝ่ายซ้ายได้ เซียวหลินเทียนตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะใช้แผ่นป้ายไม้นี้ช่วยหลิงอวี๋ขันทีโม่เคยบอกว่า เพียงอาศัยแผ่นป้ายไม้นี้ ก็สามารถทำให้แม่ทัพฝ่ายซ้ายช่วยตนทำเรื่องหนึ่งเรื่องได้หากแม่ทัพฝ่ายซ้ายสามารถช่วยคนได้เพียงคนเดียว เช่นนั้นเขาก็ยอมตายเ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2202
เผยอวี้และคนอื่น ๆ ต่างมองหน้ากันอย่างจนปัญญา นึกว่ามหาปราชญ์และเจ้าแห่งทะเลกลับไปแล้วพวกตนจะรอดพ้นจากครั้งนี้ไปได้ คาดมิถึงว่าชายาเจ้าแห่งทะเลจะใช้ไม้นี้อีกภายนอกดูเหมือนเป็นการเชิญ แต่จริง ๆ แล้วจะปฏิเสธมิไปได้หรือ?เซียวหลินเทียนสามารถแสร้งป่วยได้ แต่หลิงอวี๋เพิ่งจะปรากฏตัวต่อหน้าเจ้าแห่งทะเลไปเมื่อครู่ ตอนนี้ย่อมมิอาจใช้การแสร้งป่วยมาหลีกเลี่ยงได้อีกแล้ว“บอกไปว่าคุณหนูสิงกำลังรักษาอาการป่วยให้ข้าอยู่ เดี๋ยวค่อยไป!”ในสถานการณ์กะทันหันเช่นนี้เซียวหลินเทียนทำได้เพียงถ่วงเวลาไปก่อนแล้วค่อยคิดหาวิธี“เผยอวี้ เจ้าส่งคนไปแจ้งหลงเพ่ยเพ่ยกับเจ้าแห่งทิศใต้ ให้หลงเพ่ยเพ่ยไปเป็นเพื่อนอาอวี๋!”เป็นเรื่องความเป็นความตายของหลิงอวี๋ เผยอวี้รีบให้คนไปแจ้งหลงเพ่ยเพ่ยทันทีหลิงอวี๋นิ่งเงียบ นั่งคิดอยู่ข้าง ๆเพื่อชิงหยกหล้าสุขาวดีกลับคืนมา ในเวลานั้นชายาเจ้าแห่งทะเลสามารถลงมืออำมหิตกับหลานฮุ่ยจวนที่กำลังตั้งครรภ์ได้ครั้งนี้นางส่งพ่อบ้านมาเชิญตนไปจวนเจ้าแห่งทะเล พูดไปพูดมาก็เพื่อหยกหล้าสุขาวดีบนตัวนางนั่นเองส่วนการที่จะนำหยกหล้าสุขาวดีออกมาได้นั้นต้องใช้วิธีสลายโลหิตละลายกระดูก หรือว่าช
