บทที่ 1236

เฮ่อเฉียง!

หลิงอวี๋เชื่อในหูตนเองว่าไม่มีทางฟังผิดไป

แม้ว่าเฮ่อเฉียงจะมิได้พูดคุยกับตนเองมากนัก แต่โทนเสียงของเขานั้นหลิงอวี๋ไม่มีทางลืม

เฮ่อเฉียงเป็นทูตขวาของหอเหยี่ยวราตรี เช่นนั้นหัวหน้าหอจะมิใช่เฮ่อหรงหรือ?

หลิงอวี๋มิคาดคิดเลยจริง ๆ ว่า เฮ่อหรงจะมีความเกี่ยวข้องกับหอเหยี่ยวราตรี เช่นนั้นที่เซียวหลินเทียนบอกว่าเขาแกล้งป่วยทั้งหมดนั่นก็สมเหตุสมผลแล้ว

มีเพียงแค่คนป่วยกระเสาะกระแสะมิดึงดูดความสนใจใครเท่านั้น จึงจะมีโอกาสมิพบใครเลยได้ตลอดทั้งปี แล้วแอบไปทำการค้าลับ ๆ เหล่านี้ได้

และมีเพียงผู้สูงศักดิ์ที่มีอำนาจเหนือใครเช่นเฮ่อหรงเท่านั้น จึงจะกล้าช่วยมือสังหารเหล่านั้นออกมาจากศาลาว่าการผู้ว่าราชการมณฑลได้

หลิงอวี๋ยิ่งคิดก็ยิ่งตกใจ แล้วเหงื่อเย็น ๆ ก็ออกมาโดยมิรู้ตัว

เฮ่อเฉียงสามารถนั่งตำแหน่งทูตขวาของหอเหยี่ยวราตรีได้ ความสามารถกับวรยุทธล้วนต้องแข็งแกร่งมาก นางจะเดินออกไปเงียบ ๆ โดยมิถูกจับได้ได้หรือ?

ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น จู่ ๆ เฮ่อเฉียงก็เอ่ยขึ้นมา “เจ้าได้รับบาดเจ็บ คืนนี้ก็อยู่ที่ทางลับนี่อย่าออกไปไหน คนของท่านอ๋องอี้ที่อยู่ด้านนอกจะต้องค้นหาไปทั่วทุกที่แน่นอน หลบอยู่สักคื