Share
บทที่ 1037
Related chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1038
“รีบไป…”หลิงอวี๋สาดผงยาออกไป มิทันได้ตรวจสอบอาการของมือสังหาร ก็ดึงเซียวหลินเทียนวิ่งหนีไปโดยมิรอช้าทว่าเซียวหลินเทียนยังมิทันได้ก้าว ลูกธนูหลายดอกก็พุ่งมาจากทิศทางต่าง ๆเซียวหลินเทียนกวัดแกว่งดาบเพื่อปัดป้องทว่าลูกธนูเหล่านั้นกลับหนาแน่นยิ่งขึ้นมิรู้จบ...คนสวมหน้ากากหลายคนในพุ่มไม้ลุกขึ้น ยิงธนูไปที่หลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนคนหนึ่งในนั้นมีดวงตาร้อนแรงราวพ่นไฟ จ้องมองเซียวหลินเทียนอย่างโหดเหี้ยมนางซ่อนตัวอยู่ในที่มืด สายตาคมกริบดุจยาพิษ หากหลิงอวี๋มองเห็นอย่างชัดเจนก็จะรู้สึกคุ้นเคยบุคคลนี้คือเซี่ยโฮ่วตานรั่วที่ถูกฉาเค่อฉีพาลงจากภูเขาไปในตอนแรกนางมิสามารถกลืนคำพูดที่ตนถูกหลิงอวี๋ดูถูกเหยียบย่ำได้ จึงบังคับให้ฉาเค่อฉีพานางกลับมาเพื่อหาโอกาสฆ่าหลิงอวี๋เสียมิคาดคิดว่าจะพบหลิงอวี๋กำลังถูกมือสังหารไล่ล่าเสียก่อนเซี่ยโฮ่วตานรั่วได้จังหวะเหมาะนึกว่าโอกาสมาถึงแล้ว รีบสวมหน้ากากพร้อมกับเหล่านางกำนัลแล้วดักรอเพื่อที่จะสังหารหลิงอวี๋เวลานี้ เซียวหลินเทียนถูกโจมตีทั้งด้านหน้าและด้านหลัง นางยิงธนูเพียงดอกเดียวก็สามารถฆ่าหลิงอวี๋ได้ แล้ว จากนี้จะได้มิต้องกล่าวขอโทษนางซึ่งหน้า
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1039
มือสังหารทั้งหลายมิคาดคิดว่าเซียวหลินเทียนผู้โลหิตโชกไปทั่วทั้งร่างและดูอ่อนแรงราวกับสายธนูที่จวนขาด จู่ ๆ จะเกิดพลังโจมตีกลับอันรุนแรงเช่นนี้เขาพุ่งเข้ามาด้วยพลังอันมหาศาลราวกับภูเขาถล่มทลาย ด้วยความเร็วที่คนทั่วไปมิสามารถจินตนาการได้พลังการระเบิดอันทรงพลังนั้นเปรียบเสมือนพายุระดับสิบ ลมพัดกระโชก ใบไม้ปลิวว่อน หินทรายปลิวไปตามลม คำรามอย่างบ้าคลั่ง กดดันจนทุกคนหายใจมิออกในทันทีแม้แต่จ้าวซวนและคนอื่น ๆ ยังรู้สึกได้ถึงเจตนาฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่สามารถทำลายล้างใต้หล้าได้ในดาบของเซียวหลินเทียน พลังแผ่กระจายออกกระทั่งอาภรณ์ของพวกเขาปลิวสะบัด…ใบไม้บนต้นไม้ก็ดูเหมือนจะต้านรับพายุที่โหมกระหน่ำและแผ่ขยายไปทั่วท้องฟ้ามิไหว ร่วงหล่นลงมาอย่างรวดเร็ว…ฉัวะ…เลือดอุ่น ๆ กระเซ็นออกมาสายแล้วสายเล่า ตัดกับใบไม้ที่ร่วงหล่นเต็มท้องฟ้า ป่าแห่งนี้เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดและฝนในทันที…แขนขาขาดกระเด็น เสียงกรีดร้องดังระงม…มือสังหารที่พุ่งเข้ามาเป็นกลุ่มแรกถูกเซียวหลินเทียนฟันเป็นสองท่อนโดยมิลังเล!หัวหน้ามือสังหารชุดดำเพิ่งตระหนักว่าสถานการณ์เริ่มมิดีและคิดจะวิ่งหนี แต่ก็ถูกเซียวหลินเทียนฟันศีรษะผ่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1040
จักรพรรดิอู่อันประทับอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลกวนเพื่อรอให้การแข่งขันจบลง ผลก็คือเห็นเซียวหลินเทียนที่ร่างโชกเลือดทั้งตัวอุ้มหลิงอวี๋ลงมาจากเขา จักรพรรดิอู่อันตกใจกับบาดแผลของเซียวหลินเทียนและหลิงอวี๋ เขาคำรามว่า “มือสังหารหน้าไหนกล้าลอบสังหารอ๋องอี้ในดินแดนของฉินตะวันตก พวกมันมิเห็นพวกเราอยู่ในสายตาแล้วรึ!” “สืบสวน ให้สืบสวนให้ดี สืบให้ได้ความว่าใครเป็นผู้สั่งการ ข้าจะต้องให้มันผู้นั้นชดใช้ด้วยเลือด!” จักรพรรดิอู่อันให้เซียวหลินเทียนรีบพาหลิงอวี๋กลับไปก่อน เมื่อกองทัพของเว่ยเหนือและเยวี่ยใต้กลับมา จักรพรรดิอู่อันก็มีสีหน้าเคร่งขรึมแล้วตรัสว่า “มีคนร้ายบังอาจสั่งให้คนไปลอบสังหารอ๋องอี้ในป่า การแข่งขันในวันนี้เกรงว่า อาจต้องยกเลิกไปก่อน การแข่งขันครั้งสุดท้ายจะจัดขึ้นในวันอื่น!” องค์ชายเว่ยและองค์ชายคังได้รับผลจากการล่าสัตว์ที่ดีในวันนี้ เมื่อได้ยินเช่นนั้น องค์ชายเว่ยก็พูดอย่างมิพอใจว่า “เสด็จพ่อ คำกล่าวของพระองค์มิยุติธรรม! น้องสี่ถอนตัวจากการแข่งขันก็จริง แต่ฉินตะวันตกของเรายังมีกระหม่อม น้องสามและน้องห้าที่สามารถเป็นตัวแทนได้พ่ะย่ะค่ะ!” องค์ชายเหยี่ยวแห่งเว่ยเหนือก็เผยรอยยิ้ม
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1041
“อาอวี๋… อาอวี๋…” ในรถม้า เซียวหลินเทียนอุ้มหลิงอวี๋ไว้ เลือดของนางไหลรินเปื้อนอาภรณ์ของเขาไปหมดเขาสัมผัสได้ว่าลมหายใจของนางยิ่งนานยิ่งรวยรินลงทีละน้อย เซียวหลินเทียนรู้สึกราวกับว่ามีมือที่มองมิเห็นขยำหัวใจของเขาไว้แน่น ทำให้หัวใจบีบรัดจนเจ็บปวดอย่างรุนแรง เขากลัวเหลือเกิน กลัวว่าดวงตาคู่งามของนางจะมิสามารถลืมขึ้นได้อีก... เขาจำได้ว่าก่อนหน้านี้นางเผชิญหน้ากับเซี่ยโฮ่วตานรั่วด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิและความมั่นใจเพียงใด“หม่อมฉันเชื่อว่าสิ่งที่เป็นของหม่อมฉัน มิว่าใครก็แย่งไปมิได้!” รอยยิ้มที่เจิดจ้าจนแสบตาเหมือนแสงอาทิตย์นั้นยังคงติดตรึงอยู่ในความทรงจำของเขา พริบตาเดียวเท่านั้น ใบหน้าที่เคยสดใสและสวยงามกลับซีดขาวราวกับหิมะ... “อาอวี๋… อดทนไว้นะ เจ้ามิได้บอกว่าเจ้ายังมีอะไรอีกหลายสิ่งที่ต้องทำหรอกหรือ? เจ้ามิได้บอกว่าจะหาเงินให้ได้มาก ๆ แล้วพาเยวี่ยเยวี่ยและแม่นมท่องเที่ยวไปทุกที่หรอกหรือ? เจ้าคงมิอยากผิดสัญญากับพวกนางหรอกใช่หรือไม่…” “เจ้าต้องอดทนไว้… เจ้าจะต้องมิเป็นอะไร!”เสียงของเซียวหลินเทียนสั่นเครือ หานเหมยที่คุกเข่าอยู่ข้างหลิงอวี๋เพื่อตรวจสอบบาด
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1042
แม้ว่าเถาจื่อจะใช้ยาห้ามเลือดที่ดีที่สุดของนางกับหลิงอวี๋แล้ว แต่ลูกธนูที่ปักอยู่ที่หลังของหลิงอวี๋ก็ยังคงมีเลือดไหลซึมออกมาอยู่เรื่อย ๆเซียวหลินเทียนรู้สึกว่าเส้นทางนี้ช่างยาวนานเหลือเกิน ช้าเสียจนมิถึงสักทีเลือดของหลิงอวี๋ไหลจากอาภรณ์ของนางเปื้อนไปถึงอาภรณ์ของเขา ผิวของเขาสัมผัสได้ถึงความเหนียวหนืดและความอุ่นร้อนเลือดร้อนราวกับน้ำเดือด แผดเผาความโกรธเกรี้ยวที่มิรู้ที่มาในตัวเซียวหลินเทียนให้พลุ่งพล่านขึ้นเขาพยายามซ่อนความกลัวของตัวเองอย่างสุดความสามารถ กอดหลิงอวี๋ไว้แน่น‘เจ้าจะมิตาย…’‘เจ้าจะต้องมิตาย!’เขาตะโกนอยู่ในใจ“ข้ายังติดหนี้เจ้าอีกมากมายและยังมิได้ชดใช้ เจ้าต้องให้โอกาสข้าได้ชดใช้เจ้า!”“อาอวี๋ เหตุใดเจ้าถึงได้โง่เขลาเช่นนี้ เหตุใดต้องเอาตัวมาขวางลูกธนูแทนข้าด้วย!”“แม้ตัวข้าเองจะบาดเจ็บเจียนตาย ข้าก็มิต้องการให้เจ้าตกอยู่ในอันตรายเลยสักนิด…”“ท่านอ๋อง... ถึงแล้วเพคะ... หมอเลี่ยวมาแล้ว…”มิรอให้เฉาอี้พูดจบ เซียวหลินเทียนก็อุ้มหลิงอวี๋พุ่งออกจากรถม้า รีบรุดเข้าไปคนรับใช้ในตำหนักอ๋องอี้ต่างก็ตื่นตระหนกกันหมด หมิ่นกูได้รับข่าวล่วงหน้าแล้ว จึงรีบสั่งการอย่างเ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1043
“อย่าตกใจ... อย่าตกใจ!”หมอเลี่ยวพลอยตกใจกับสีหน้าของเซียวหลินเทียน แต่ก็ยังคงปลอบโยนอย่างใจเย็น กดสำลีห้ามเลือดลงไปอย่างรวดเร็วหลี่ชุงก็ช่วยกันหยดน้ำยาห้ามเลือดลงบนบาดแผลของหลิงอวี๋เซียวหลินเทียนเฝ้ามองการกระทำของทั้งสองด้วยใจระทึกจนกระทั่งรู้สึกว่าหัวใจของหลิงอวี๋กลับมาเต้นอีกครั้ง เซียวหลินเทียนจึงถอนหายใจออก รู้สึกราวกับว่าตนก็กลับมามีชีวิตอีกครั้งเช่นเดียวกัน!แต่สถานการณ์ก็ยังมิน่าไว้วางใจนัก ลมหายใจของหลิงอวี๋แผ่วระโหย หัวใจเต้นช้าเป็นช่วง ๆ ราวกับนางสามารถสิ้นลมหายใจภายในอีกมิกี่อึดใจ!เซียวหลินเทียนภาวนาอยู่ในใจ จ้องมองใบหน้าซีดเซียวของหลิงอวี๋มิวางตาแม้ว่าจะเป็นใบหน้าที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขาบ่อยครั้ง แต่ดูเหมือนว่านี่เป็นครั้งแรกที่เซียวหลินเทียนได้พินิจมองนางอย่างใกล้ชิดขนตาของนางยาวมาก สั่นไหวเล็กน้อยตามจังหวะการหายใจเหมือนปีกเล็ก ๆ สองปีกที่เปราะบาง หากหายใจแรงเกินไปก็อาจหักได้!สันจมูกของนางโด่ง บอบบางและงดงามในเวลาเดียวกันริมฝีปากแดงเรื่อที่เคยชุ่มชื้น เวลานี้กลับซีดขาวเช่นเดียวกับสีหน้าของนางเซียวหลินเทียนจ้องมองริมฝีปากของนาง หวนนึกถึงเรื่องราวมากมาย.
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1044
คืนนั้น กลายเป็นฝันร้ายของหลิงอวี๋ไปอีกนานนางหวาดกลัวการที่ต้องอยู่คนเดียว กลัวความมืดยิ่งกว่าสิ่งใด!แม้ว่าเมื่ออายุมากขึ้น นางเพียรกดเก็บจุดอ่อนนี้ของตนไว้ในใจส่วนลึกแล้วก็ตาม พยายามแสดงด้านที่สดใสออกมากระนั้นฝันร้ายนี้ก็ยังโผล่มาทิ่มแทงนางเป็นครั้งคราวหลิงอวี๋ติดอยู่ในภวังค์ความมืดเช่นนี้ ความรู้สึกสิ้นหวังดังเดิมหวนกลับมาอีกครั้งนางอยากหลบหนี แต่หมอกควันสีดำนั้นเหมือนกับกระแสน้ำวนขนาดใหญ่ มิว่านางจะวิ่งหนีอย่างไรก็หนีมิพ้น“อาอวี๋…”มีเสียงเรียกนาง...นางปีติอย่างยิ่ง!นางมิได้อยู่คนเดียว ยังมีคนเรียกหานาง!ดูเหมือนจะเป็นเสียงของเซียวหลินเทียน แต่ฟังอีกครั้งก็ดูเหมือนมิใช่!เสียงนั้นเต็มไปด้วยความขมขื่น ความร้อนรน และความประหม่า...“เจ้าต้องอดทนนะ เยวี่ยเยวี่ยต้องการเจ้า แม่นมลี่และคนอื่น ๆ ก็ต้องการเจ้าเช่นกัน!”“หากเจ้าจากไปเช่นนี้ ท่านอดีตเสนาบดี หลิงหว่าน และคนอื่น ๆ จะต้องเสียใจเป็นแน่!”เสียงนั้นสั่นเครือเล็กน้อยเซียวหลินเทียนจริง ๆ ด้วย!หลิงอวี๋รู้สึกราวกับความมืดมีรอยแยก แสงสว่างส่องผ่านเข้ามา นางคิดจะเดินเข้าไปหาแสงสว่างนั้น...แต่เมื่อขยับตัว ความเจ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1045
เดิมทีท่านอดีตเสนาบดีโกรธเคืองเซียวหลินเทียนอยู่บ้าง ดั้นด้นไปล่าสัตว์แล้วไยต้องพาหลิงอวี๋ไปด้วยทว่าเมื่อเห็นเซียวหลินเทียนตาแดงก่ำ ความโกรธของท่านอดีตเสนาบดีก็หายไปสิ้น เขาฟังออกว่าในน้ำเสียงของเซียวหลินเทียนแฝงไว้ด้วยความกังวลและสิ้นหวัง…“เป็นไปมิได้! อวี๋เอ๋อร์เป็นเด็กดื้อรั้น ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ นางจะต้องทนอยู่ได้!”“อย่าเพิ่งร้อนใจไป เราจะคิดหาวิธีด้วยกัน!”แม้ท่านอดีตเสนาบดีจะเต็มไปด้วยความกังวล แต่เขาก็มิแสดงออก เขาเป็นผู้อาวุโส ต้องเป็นเสาหลักให้พวกเขา!หลิงหว่านโผล่หน้ามาเห็นหลิงอวี๋ที่หมดแรง ทันใดนั้นดวงตาก็แดงก่ำ น้ำตาแห่งความเจ็บปวดรินไหลอาบแก้มนางรีบหันหน้าหนีไปเช็ดน้ำตา พยายามฝืนใจพูดว่า “ท่านพี่หลิงหลิงเป็นคนจิตใจดี ช่วยชีวิตคนไว้มากมาย สวรรค์คงมิใจร้ายพรากนางไปแน่!”“ท่านปู่พูดถูก เราจะคิดหาวิธีด้วยกัน เราจะต้องช่วยชีวิตท่านพี่หลิงหลิงให้ได้!”“ท่านอ๋อง หม่อมฉันมีหมู่เลือดเดียวกับท่านพี่หลิงหลิง หม่อมฉันจะถ่ายเลือดให้ท่านพี่หลิงหลิงเองเพคะ!”หลิงหว่านเห็นสีหน้าของเซียวหลินเทียนเริ่มซีดเซียวลงเพราะเสียเลือดมาก จึงรีบสั่งหลี่ชุง “เปลี่ยนมาให้ข้า!”หลี่ช
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1290
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1289
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1288
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1287
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1286
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1285
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1284
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1283
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1282
