เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 444
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 445
“แค๊ก” จั๋วซือหรานไอเบา ๆ ความจริงนางรู้สึกคำนี้ไม่เหมาะสมเช่นกัน จากนั้นนางคิดอยู่ครู่หนึ่ง นางเปลี่ยนใช้คำใหม่ "เช่นนั้น...ดูดซับ ดูดซับ"เมื่อเห็นท่าทางที่ค่อนข้างไม่มั่นใจของนาง ใบหน้าของ เฟิงเหยียน ซึ่งยังคงแข็งทื่อเล็กน้อย จึงค่อย ๆ ผ่อนคลายอีกครั้งเขาเหลือบมองจั๋วซือหราน "เพราะพลังศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลถูกผนึกบนร่างกายของข้า แต่นั่นไม่ใช่วิธีการทั่วไป ดังนั้นในความเป็นจริงแล้ว ข้าไม่สามารถควบคุมพลังเหล่านี้ได้อย่างสมบูรณ์ จึงมีพลังบางส่วนต้องไหลออกมาโดยเปล่า ๆ "เมื่อได้ยินคำพูดของเฟิงเหยียน จั๋วซือหรานเข้าใจ "นี่คือส่วนที่ฉันได้รับใช่ไหม"เฟิงเหยียนพยักหน้าเล็กน้อยและฟังจากคำพูดของเฟิงเหยียน จั๋วซือหรานเดาออกว่า พลังศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลเฟิงที่ถูกผนึกไว้ในตัวเขานั้นเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่พลังที่ใช้หมดได้ แต่เหมือนเป็นแกนกลางแห่งพลังบางอย่างแม้ว่าจะพลังเหล่านั้นถูกใช้จนหมด ตราบใดที่ยังมีแกนกลางของพลังศักดิ์สิทธิ์นี้อยู่ ก็สามารถพลิตพลังใหม่อย่างต่อเนื่องแต่จั๋วซือหรานรู้สึก... มีบางอย่างผิดปกตินักทันใดนั้นนางไม่ทันจับความรู้สึกผิดปกติในสมอง ดังนั้นนางจึงไม่พูดอะไรต่อ หล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 446
“ใช่แล้ว” เฟิงเหยียนพยักหน้าจั๋วซือหรานยังคงจ้องตาเขาอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ” ฉูนจวีน บอกว่า สำหรับการดำรงอยู่ของเจ้า ตระกูลเฟิงมีสองเสียงที่แตกต่างกัน และมีจุดยืนที่แต่ต่งกันสองฝ่าย ดังนั้นในการฝึกฝนของตระกูล เจ้าถูกคนทำลายและทำให้เจ้าได้รับบาดเจ็บสาหัส จนกระทั่งขาของเจ้าเกือบสูญเสียไปแล้ว ผู้ก่อเรื่องเหล่านี้คือผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับการดำรงชีวิตของเจ้าใช่หรือไม่ "“ใช่” เฟิงเหยียนยังคงตอบรับอย่างไร้ความรู้สึก“เป็นพวกเขาจริง ๆ หรือ” จั๋วซือหรานถาม “พวกเขาไม่อยากให้เจ้ามีชีวิตอยู่ พวกเขาหวังว่าตระกูลจะพัฒนาได้อย่างเป็นธรรมชาติ และพวกเขาหวังว่าสมาชิกในตระกูลมีแรงกดดันมากขึ้น เพื่อบุกทะลวงและตื่นตัว คนเหล่านั้นเหตุผลพอสมควรที่ต้องทำลายเจ้าจริง ๆ ”“แต่ผู้คนที่มีจุดยืนไม่เหมือนกันไม่อยากให้เจ้าแสดงทัดษณะกันเก่งในการฝึกฝนของตระกูล ไม่อยากให้ลัทธิเลือกเจ้า พวกเขาเล่นงานเจ้าในระหว่างการฝึกฝนก็ได้ และพวกเขามีเหตุผลที่จะทำลายเจ้าไม่ใช่หรือ”หลังจากได้ยินนางพูดเช่นนี้ เฟิงเหยียนมองนางและไม่พูดอะไรเลยเขาเงียบเช่นนี้ แสดงถึงทัศนคติของเขา เขาเห็นด้วยกับคำพูดของจั๋วซือหราน จั๋วซือหรานยิ่งมั่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 447
จั๋วซือหรานฟังคำพูดของเฟิงเหยียน นางรู้สึกว่าคำพูดเหล่านั้นสมเหตุสมผลนางเอื้อมมือออกไปและเอามือของเฟิงเหยียนออกจากศีรษะของนาง แต่นางคิดออกเรื่องหนึ่ง...นางขมวดคิ้วเล็กน้อย ราวกับว่านางนึกถึงอะไรบางอย่าง และแม้แต่การเคลื่อนไหวเพื่อปล่อยมือของเฟิงเหยียนก็หยุดลง“แต่” จั๋วซือหรานพูดและขมวดคิ้วแน่นขึ้น “แล้ววันนี้ข้าทำผิดมากเลยไม่ใช่หรือ”จั๋วซือหรานคิดถึงภาพที่นางเดิมเต็มพลังต่อหน้าเหล่าผู้อาวุโส แม้ว่าเหล่าผู้อาวุโสไม่ทันตอบสนองเนื่องจากสถานการณ์ฉุกเฉินในขณะนั้นแต่หากพวกเขากลับไปคิดอีกที พวกเขาอาจจะสามารถเข้าใจเหตุผลได้“ไม่เป็นไร” ดูเหมือนเฟิงเหยียนไม่กังวลเรื่องนี้“จริงหรือ” จั๋วซือหรานมองเขาเมื่อเห็นชายผู้นี้ซึ่งไม่แยแสมาโดยตลอด ตอนนี้เขายิ้มเล็กน้อย “ใช่ ข้าบอกไปแล้วน่ะ ข้าไม่ได้เย็นชา”จั๋วซือหรานจำคำพูดของเขาในก่อนหน้านี้ได้ ดังนั้นนางจึงไม่ถามต่อนางรู้มาโดยตลอดว่า ท่านอ๋องนี้ไม่ใช่ธรรมดา ตราบใดที่เขาไม่เย็นชาจนไม่สนใจว่าจะถูกเอารัดเอาเปรียบ ก็ไม่ควรเป็นปัญหาใหญ่“เช่นนั้นก็ดี” จั๋วซือหรานพยักหน้าเฟิงเหยียนกล่าวว่า "ตอนนี้ดึกมาแล้ว ข้าจะให้คนพาเจ้าไปพักผ่อน ส่วนส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 448
"จี๊ด--!"หนอนกู่ที่นอนอย่างอ่อนนุ่มเพื่อให้นางบีบเล่น จู่ ๆ ก็ยกกรงเล็บของมันขึ้นมาหนวดทุกอันบนร่างกายยืนตรงราวกับเข็มแหลมคมโปร่งแสงที่มีหนามแหลมบาง ๆ อยู่บนนั้นแถมยังอ้าปากค้างอีกด้วยเผยวงกลมฟันโปร่งแสงแต่แหลมคมคล้ายหนวดบนลำตัว“ฮะ” จั๋วซือหรานจับมันเข้าใกล้ นางมองที่ปากของมันและสังเกตอย่างละเอียด “เก่งสินะ มันมีฟันจริง ๆ หรือ ข้าไม่ได้สังเกตเลย…”และเห็นได้ชัดว่าเมื่อจั๋วซือหรานบีบตัวมันโดยตรงและยกมันขึ้นมาที่ดวงตาของนาง มันให้ความรู้สึกเหมือนแมวหรือสุนัขที่ถูกบังคับด้วยชีวิตมันดูอ่อนแอ น่าสงสาร และทำอะไรไม่ถูก ซึ่งแตกต่างจากตอนที่มันแสดงฟัน ยื่นหนวดขึ้น และส่งเสียงเตือนเมื่อเผชิญหน้ากับเฟิงเหยียน“ดังนั้นมันไม่ใช่อารมณ์ไม่ดี แม้ว่าข้าไม่รู้ว่าทำไม…” เฟิงเหยียนพูดและมองไปที่จั๋วซือหราน และดูเหมือนว่าจะมีอารมณ์ที่มีความหมายบางอย่างแวบขึ้นมาในดวงตาของเขาจากนั้นเขาพูดต่อ "มันแค่เชื่อฟังเจ้า"หลังจากจั๋วซือหรานได้ยินเขาพูดเช่นนี้ แม้ว่าการสีหน้าของนางไม่มีการเปลี่ยนแปลงด ๆ แต่นางมีความคิดแวบขึ้นมาในใจ เป็นเพราะมันชอบพื้นที่น้ำพุวิเศษหรือไม่ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมมันจึงเชื่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 449
หลังจากเฟิงเหยียนได้ยินคำพูดของจั๋วซือหราน เขาเลิกคิ้วขึ้นและมองหนอนพิษกู่ในมือของเขาเห็นได้ชัดว่ามันเป็นเพียงหนอนพิษกู่ตัวหนึ่ง แต่ทำไมเขาถึงมองอะไรในดวงตาพวกนั้นล่ะแต่มันน่าทึ่งมาก แม้แต่เฟิงเหยียนก็ยังมองเห็นความสมเพชเล็กน้อยในดวงตาของมันอย่างอธิบายไม่ถูกดูเหมือนมันกำลังขอความช่วยเหลือจากจั๋วซือหรานจริง ๆ“เป็นไปได้” เฟิงเหยียนกล่าวจั๋วซือหรานยื่นมือไปหาขนมชาม อย่างที่นางคิดไว้จริง ๆ ทันทีที่นางยื่นมือไปหาขนมชาม ทันใดนั้นขนมชามก็เริ่มบิดตัวและต่อสู้อย่างรุนแรงในมือของเฟิงเหยียนพลังนั้นแข็งแกร่งมากจนเฟิงเหยียนแทบจะจับมันไม่ไหวเฟิงเหยียนไม่มีเจตนาที่จะทำร้ายมัน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้บีบมันแรง ๆ ดังนั้นมันจึงหลุดออกจากนิ้วของเฟิงเหยียน อย่างรวดเร็วหลังจากหลุดออกมา ในกลางอากาศ หนวดโปร่งใสบนร่างกายของมันก็พองขึ้นทันทีแต่มันไม่ได้กลายเป็นหนามแหลมคมเหมือนที่มันเคยเตือนเฟิงเหยียนมาก่อนแต่มันกลับกลายเป็นหนวดที่อ่อนนุ่ม และทันใดนั้นก็เกี่ยวมือของจั๋วซือหรานจากนั้นมันก็สั้นลงอย่างรวดเร็ว ปิดระยะห่างระหว่างตัวมันกับจั๋วซือหรานอย่างรวดเร็วหนวดเหล่านั้นนิ่มมาก และไม่เพียงแต่นา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 450
“ฮะ” จั๋วซือหรานได้ยินเสียงของเขา นางจึงเงยหน้าขึ้นและมองเขา จากนั้นนางส่ายหัวเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร ข้าแค่รู้สึกว่าในใต้หล้านี้มีสิ่งมหัศจรรย์ทุกประเภท หนอนพิษกู่ที่ดุเช่นนี้กลับชอบข้ามากจริง ๆ บางทีข้าอาจจะสามารถประสบความสำเร็จในทักษะการเล่นพิษกู่ได้นะ”เฟิงเหยียนมองไปที่จั๋วซือหราน "หากเจ้าประสบความสำเร็จในทักษะการเล่นพิษกู่ แล้วเจ้าจะทำอย่างไรต่อ"“แน่นอนว่าข้าต้องล้างแค้นด้วยวิธีที่อีกฝ่ายใช้สิ ใครกล้าใช้หนอนพิษกู่มาใส่ร้ายข้า ข้าก็จะไม่ยอมให้มันใส่ร้ายข้าแน่นอน แต่...หากข้าได้ใช้เรื่องที่นางถนัดมาตบหน้านาง ข้าต้องสะใจแน่ ๆ”จั๋วซือหรานยิ้ม "เพราะนี่คือสิ่งที่ข้าทำมตลอด"นางไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อ เพราะนางเข้าใจได้ว่า เฟิงเหยียน ซึ่งเป็นซื่อจื่อของตระกูลเฟิง ตระกูลของเขาประสบเรื่องเช่นนี้ แม้ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ระหว่างการเอาผลประโยชน์ของผู้อื่นหรือการที่ถูกผู้อื่นเอาผลประโยชน์ก็ตามแต่เขาไม่เหมือนจั๋วซือหราน เขาไม่ได้เลิกกับตระกูลโดยสิ้นเชิงดังนั้นเขากับตระกูลยังคงต้องประสบความรุ่งเรืองด้วยกันและความสูญเสียพร้อมกัน ดังนั้นในฐานะที่เป็นซื่อจื่อของตระกูล ตอนนี้เฟิงเหยียน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 451
จากนั้นจั๋วซือหรานออกจากจวนตระกูลเฟิงเดิมทีนางอยากเดินออกจากประตูใหญ่ แต่เฟิงเหยียนให้เดินผ่านประตูลับที่สวนของเขา“จะได้ไม่ก่อเรื่องอื่น” เฟิงเหยียนกล่าวจั๋วซือหรานเข้าใจความหวังดีและการพิจารณาของเฟิงเหยียนเพราะแม้ว่านางช่วยตระกูลเฟิงพ้นจากความเสี่ยง แต่ก็เป็นความจริงอย่างที่... จั๋วซือหรานพูดเอง หากผู้ร้ายตัวจริงไม่ปรากฏตัวหนึ่งวันความผิดคงยังต้องตกอยู่ที่นาง จั๋วซือหรานแม้ว่าเหล่าผู้อาวุโสไม่ได้หาเรื่องนาง แถมพวกเขายังให้ปฏิบัติความเคารพและพูดสุภาพกับนางอย่างมาก แต่พวกเขาอาจอยากให้นางในจวนเฟิงและอยู่ใต้จมูกของพวกเขาได้หากจั๋วซือหรานต้องการออกจากจวนเฟิง เหล่าผู้อาวุโสคงไม่ดีใจหรอกนะแม้ว่าเหล่าผู้อาวุโสที่นางช่วยไว้ไม่พูดอะไรก็จริง แต่ในตระกูลใหญ่อย่างตระกูลเฟิงมีผู้อาวุโสหลาย ๆ คนดังนั้นจั๋วซือหรานจึงต้องเดินออกจากประตูลับในลานบ้านของเฟิงเหยียนนางจากไปอย่างไม่ลังเล และมุ่งหน้าไปยังทิศทางของ หน่วยสืบสวนพิเศษโดยตรงถนนและซอยที่หน่วยสืบสวนพิเศษตั้งอยู่มักจะไม่ค่อยมีคนเดินผ่านในตอนกลางวัน ตอนกลางคืนยิ่งไม่มีผู้คนเดินผ่านแถวนี้จั๋วซือหรานเดินบนถนนที่ 'ไม่มีคนอยู่' เส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 452
“โห--!” คนคนหนึ่งส่งเสียงการหายใจไม่คล่องจากลำคอ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ เหมือนเขาไม่คาดคิดว่าจั๋วซือหรานจะทำเช่นนี้ส่วนอีกคนหนึ่งถูกบีบจนหายใจไม่คล่อง บัดนี้ใบหน้าของเขาแดงก่ำและคอเริ่มหนาการกระทำของคนทั้งสองคือการเอื้อมมือไปแงะมือของ จั๋วซือหรานออกจากคอของพวกเขา เพื่อให้นางไม่บีบคอพวกเขาเช่นนี้ต่อแต่พวกเขาไม่สามารถหลุดพ้นจากความแข็งแกร่งของ จั๋วซือหรานเลยและพวกเขารู้สึกว่าเมื่อเล็บของพวกเขากำลังเจาะเข้าไปในมือของจั๋วซือหราน มันเหมือนกับว่าพวกเขากำลังขุดเข้าไปในหยกหรือเครื่องลายครามบางชนิด เรียบและแข็งพวกเขาไม่สามารถทำให้มือของนางรับบาดเจ็บใด ๆจั๋วซือหรานกดคนสองคนเข้ากับกำแพง จากนั้นนางเอียงหัวและมองดูคนสองคนที่อยู่ข้างหน้านางแม้ว่าพวกเขาสวมเสื้อผ้าของแคว้นชาง แต่รูปร่างหน้าตาของพวกเขาก็มีลักษระต่างแดนอย่างเห็นได้ชัดจั๋วซือหรานเลิกคิ้ว "พวกเจ้าเอง"พวกเขาทั้งสองตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เหมือนพวกเขากำลังสับสนอย่างสิ้นเชิง พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่า จั๋วซือหราน จะพูดเช่นนี้ ฟังดูเหมือน...นางรู้จักพวกเขาเช่นนั้นหรือ“เจ้า... รู้จักเราหรือ” หนึ่งในนั้นอาจจะสับสนเล็กน้อย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29
บทล่าสุด
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 732
เขาสัมผัสได้ว่าบนบาดแผลทั้งสองที่ถูกดาบของนางแทงไว้ จนทำให้หินต้องห้ามยังแตกก่อนหน้านี้เวลานี้มันคันยุบยิบ ราวกัยว่า...กำลังผสานอย่างรวดเร็วจั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นเสียงต่ำ "รักษาให้เจ้าก่อน อีกเดี๋ยวถ้าสู้ขึ้นมา จะได้ไม่ขี้เกียจ"ซางถิงเกือบจะโมโหจนหัวเราะขึ้นมายังไม่ทันที่เขาจะได้พูด ในกลุ่มคนเหล่านั้นที่ล้อมเข้ามา ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น"จั๋วซือหราน เจ้าสังหารลูกหลานตระกูลข้าไป แอบเรียนวิชาลับตระกูลข้า โทษนี้สมควรตาย แต่เห็นแก่ว่าเจ้าไม่ใช่คนในตระกูลเรา ไม่เข้าใจกฏเกณฑ์ของตระกูล จะไว้ชีวิตเจ้า แล้วจะพาเจ้ากลับไปช่วยอธิบายให้หน่อย ว่าไปร่ำเรียนวิชาลับตระกูลเรามาจากที่ไหน"จั๋วซือหรานพอได้ยินเนื้อหานี้ "เข้ามาเพราะความสามารถข้าจริงๆ ด้วย"ซางถิงหัวเราะเฮอะขึ้นมา เอ่ยเสียงต่ำกับจั๋วซือหรานว่า " ข้าก็บอกว่าแล้วไม่ได้มาหาข้า ในเมื่อมันไม่เกี่ยวกับข้า ข้าไปได้แล้วใช่ไหม?"จั๋วซือหรานหัวเราะเหอะๆ " อย่าสิ ข้ารักษาให้เจ้าแล้วนะ รับแล้วก็ตอบแทนกันหน่อยมันเป็นมารยาท"ซางถิงกัดฟัน "แล้วทำไมเจ้าไม่พูดเสียหน่อยว่าบาดแผลพวกนั้นมันมายังไง..."ตอนนี้เอง เสียง 'คาดโทษ' จั๋วซือหรานก่อนหน้านี้ก
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 731
เพราะเวลาค่อนข้างดึกแล้ว กระทั่งสนามประลองทางนี้ก็ยังเงียบสงบ ดังนั้นที่นี่ต่อให้สู้กันขึ้นมาตอนนี้ ก็ไม่ได้ดึงดูดสายตาใครยิ่งไปกว่านั้น ตลาดมืดก็มีกฏของตลาดมืด คนของตลาดมืดก็มีวิถีการดำรงชีวิตของตนเองเช่นกันในนี้กฏที่ใช้ได้ทั่วไปข้อหนึ่งคือ...อย่ายุ่งเรื่องชาวบ้านดังนั้นพวกเขาต่อให้ตายกันที่นี่ ก็น่าจะไม่ส่งผลกระทบอะไรมากนักตลาดมืดฝังศพเอาไว้แทบทุกที่ นี่คือที่มาของคำพูดนี้ดังนั้นในกลุ่มคนเหล่านี้ หลังจากเข้ามาล้อมซางถิงกับจั๋วซือหรานแล้ว เดิมทีรอบๆ ก็ยังมีคนอยู่อีกส่วนหนึ่งดูจากท่าทางแล้วไม่ธรรมดาเลย ทยอยกันกระจายตัวออกเหมือนสัตว์ ตอนนี้ที่นี่จึงสงบมาก...แทบไม่มีคนเลยคืนเดือนมืดลมพัดแรง ค่ำคืนแห่งการสังหารดูจากเสื้อผ้าคนเหล่านี้ อันที่จริงยังมองไม่ออกถึงตัวตนฐานะแท้จริงของพวกเขาแตว่า ขอแค่คนรู้จริงเรื่องกลุ่มอย่างซางถิง ก็จะมองออกถึงกลุ่มได้อย่างรวดเร็วซางถิงมองกลุ่มออกจากเครื่องมือควบคุมสัตว์ของพวกเขาอย่างรวดเร็วซางถิงเอียงหน้าเล็กน้อย บอกกับจั๋วซือหรานด้านหลังว่า "ระวังด้วย คนพวกนี้ ทั้งหมดเป็นคนของโถงตัดหัวตระกูลซาง"โถงตัดหัว?" จั๋วซือรหานฟังคำนี้แล้วก็เอ่ย
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 730
แต่ยังไม่ทันได้แตะไหล่ของจั๋วซือหราน นางก็มีปฏิกิริยากลับมาอย่างรวดเร็ว“เจ้า” จั๋วซือหรานเห็นหน้าคนด้านหลังอย่างชัดเจนผมสีขาวรุงรังกับดวงตาสีฟ้าทึมที่เป็นเอกลักษณ์ แสดงชัดถึงตัวตนฐานะของเขา นี่คือคู่มือที่ประลองกับนางบนเวทีเมื่อครู่นี้นั่นเองดวงตาสีฟ้าทึมของเขาจ้องมองจั๋วซือหราน “ข้ายังคิดว่าเจ้าไปแล้วเสียอีก ทำไม? กำลังรอข้าหรือ?”จั๋วซือหรานมองเขา “เจ้านี่...มั่นใจในตัวเองเสียจริงนะ”“ใช่สิ” รอยยิ้มในดวงตาสีฟ้าทึมของเขายิ่งเพิ่มมากขึ้น “ข้ากับเจ้ามันคนประเภทเดียวกัน เป็นพวกที่มั่นใจในตนเองแบบนั้น”จั๋วซือหรานหัวเราะ จากนั้นจึงเห็นแขนที่ห้อยอยู่ข้างตัวเขา ยังมีเลือดสดไหลอาบลงมา กลิ่นคาวเลือดบนตัวเขายังไม่หายไป“เจ้าน่าจะรักษาแผลก่อนแล้วค่อยมาพูดจาคุยโตนะ” จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้น“เรื่องเล็กน่า” ซางถิงเอ่ยตอบจั๋วซือหรานคิดๆ เอ่ยขึ้นว่า “เมื่อครู่เจ้าออมมือไว้ ไม่งั้นคงไม่เจ็บขนาดนี้”“ใช่เลย ข้าออมมือไว้ ก็เลยลดความยุ่งยากลงไปได้พอควร” ซางถิงตอบจั๋วซือหรานยิ้ม “อินเจ๋ออันไม่ใช่ความยุ่งยากหรือ?”“เขา? เขาจะไปยุ่งยากอะไร...” ซางถิงดูไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้ เอ่ยต่อว่า “ข้าออมมือ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 729
ได้ยินคำนี้ ฮั่วจือโจวยกมุมปากขึ้น “คุณหนูเฟิงสือ เจ้าคิดมากเกินไปแล้ว ข้าก็แค่อยากร่วมมือกับแม่นางจิ่วเท่านั้น”เฟิงหร่านมองเขา แม้บนปากจะไม่คัดค้าน แต่ในใจก็แอบคิด นั่นก็เพราะเจ้ายังสัมผัสไม่ได้ถึงเสน่ห์ของพี่หญิงจั๋วเท่านั้นส่วนเจี่ยงเทียนซิงที่อยู่ข้างๆ พอได้ยินคำพูดของเฟิงหร่าน ก็ไม่ได้ส่งเสียงอะไร เพียงแต่รอยยิ้มในดวงตาค่อยลดลงมาเท่านั้นครู่ต่อมา จึงเอ่ยเสียงต่ำขึ้นว่า “แต่ว่าตระกูลเฟิงของพวกเจ้า ไม่ใช่ว่าดูถูกซือหรานหรอกหรือ เพราะอะไรกัน? พวกเจ้าเห็นสิ่งนี้เป็นของไร้ค่า แต่ก็ไม่ยอมให้คนอื่นได้ครอบครองหรือ? ใหญ่โตเสียจริง”สำหรับคำพูดของเจี่ยงเทียนซิง เฟิงหรานกระทั่งโต้แย้งก็ยังแย้งออกมาไม่ได้นางริมฝีปากสั่นระริก ครึ่งมาจึงบอกว่า “สรุปคือ หลังจากนี้จะมีวิธีเอง”ฝูซูมองจากข้างๆ เขารู้แน่นอนว่าคุณหนูของตนเองยอดเยี่ยมแค่ไหนทำให้คนหลงใหลได้แค่ไหนและก็รู้ว่าคุณหนูเฟิงสือถูกคุณหนูทำให้หลงไปแล้ว การที่พูดแบบนี้ออกมาก็ไม่ได้ผิดอะไรแต่ปฏิกิริยาของเจี่ยงเทียนซิงนี่ กลับทำให้ฝูซูอดเหลือบมองเขาขึ้นมากหน่อยไม่ได้ในใจฝูซูก่อนหน้านี้ก็รู้สึกว่าเจี่ยงเทียนซิงคนนี้เหมือนจะ...รู้สึก
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 728
“นี่ฝูซูกับเฮยหลิงยังไว้หน้าพวกเจ้าอยู่นะ ถึงยังไม่จับตะเกียบ ไม่อย่างนั้นพวกเจ้าแค่น้ำแกงก็ไม่ได้ชิมด้วยซ้ำ” เจี่ยงเทียนซิงวางตะเกียบลงหัวเราะฮั่วจือโจวไม่อยากเชื่อ ถามขึ้นว่า “นี่คือของที่แม่นางจั๋วจิ่วทำหรือ? จริงหรือเปล่า?”“เป็นของที่คุณหนูข้าทำเอง” ฝูซูพยักหน้าอินเจ๋ออันมองเขา ถามขึ้นว่า “คุณชายฮั่ว ยอมรับแล้วหรือยัง?”ฮั่วจือโจวถอนหายใจเบาๆ พยักหน้าเจี่ยงเทียนซิงเห็นท่าทางแขกยึดครองตำแหน่งเจ้าภาพของอินเจ๋ออันแล้วก็หัวเราะพรวดขึ้นมา “เปาน้อย เจ้าเองก็ไว้หน้าตัวเองหน่อยดีไหม คำพูดนี้ข้าต่างหากที่ควรถาม? เจ้าน่ะยอมรับแล้วหรือยัง?”“ถ้าข้าไม่ยอมรับ แล้วข้าจะเอาเงินมาให้พวกเจ้าด้วยตัวเองทำไมกัน?!” อินเจ๋ออันจ้องอย่างมาดร้ายไปทางเจี่ยงเทียนซิงตัวเขาเองอาจจะไม่ทันสังเกต ว่าตนเองกระทั่งลืมไปแล้วว่าต่อต้านชื่อเรีย ‘เปาน้อย’ อยู่เฟิงหร่านนั่งอยู่ข้างๆ ไม่พูดอะไรมาตลอด สนใจแค่การกินอาหารบนโต๊ะอย่างรวดเร็วราวพายุดูดเท่านั้นนางกินไปด้วย พิจารณาชายหนุ่มสามคนนี้ไปด้วยในใจจู่ๆ ก็เกิดความรู้สึกวิตกกังวลขึ้นมาเฟิงหร่านเกิดวิตกกังวลขึ้นมาแทนพี่ชายตนเอง นางชื่นชมในใจ พี่หญิงจั๋วน
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 727
สายตาฮั่วจือโจวมองจั๋วซือหรานอย่างลึกซึ้งตระกูลขุนนางเหล่านี้ล้วนเป็นแบบเดียวกัน จั๋วซือหรานเองก็เดินออกมาจากตระกูลขุนนาง ดังนั้นจึงเข้าใจเป็นอย่างดีต่อให้ทุกคนจะเป็นลูกหลานในตระกูลเหมือนกัน และก็จะมีพวกลูกหลานที่ได้รับการปฏิบัติกับให้ความสำคัญมากกว่า และก็จะมีลูกหลานที่ถูกมองข้ามหรือเมินเฉยแต่นี่ก็จะขึ้นอยู่กับฝีมือของรุ่นพ่อและฝีมือของตนเองดูจากจั๋วซือหรานแล้วมองออกไม่ยาก กระทั่งฝีมือของรุ่นพ่อก็ยังไม่แน่ว่าจะสำคัญ เพราะพ่อของนางนั้นไม่อยู่มานานแล้วมีเพียงฝีมือของตนเองที่ถูกให้ความสำคัญมากที่สุดดังนั้นในฐานะที่เป็นลูกหลานในตระกูล หากคิดจะได้รับการให้ความสำคัญของตระกูล อย่างน้อยก็ต้องทำผลงานออกมาให้ได้สถานการณ์ของฮั่วจือโจวตอนนี้ก็น่าจะเป็นเช่นนี้เขามีฝีมืออยู่บ้าง และมีอุดมการณ์ของตนเองด้วยเช่นกัน แต่ก็จำเป็นต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ จะตัดสินใจอย่างบุ่มบ่ามไม่ได้เพราะในตระกูลเช่นนี้ คนมากมายล้วนเป็นแบบเดียวกัน โอกาสอาจจะมีแค่ครั้งเดียว ถ้าทำผลงานไม่ได้ หลังจากนี้ทรัพยายากรก็อาจจะไม่เอนมาทางเขาอีกแล้วจุดนี้ จั๋วซือหรานไม่ลังเลที่จะพูดออกมาสายตาฮั่วจือโจวหยุดอยู่ที่แ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 726
จั๋วซือหรานยิ้มๆ “ก็ต้องตั้งแต่ตอนที่เจ้าตามพวกเราเข้ามาแล้วน่ะสิ”ฮั่วจือโจวลุกขึ้นยืน เดินตรงเข้ามาทางนี้ นั่งลงข้างโต๊ะพวกเขา“เมื่อครู่แผนของแม่นางจิ่ว ข้าได้ยินแล้ว” ฮั่วจือโจวเองก็ไม่ปิดบัง พูดออกมาตรงๆเขาพูดประโยคนี้ออกมา ก็หวังว่าจั๋วซือหรานจะไม่ต้องมาเสียเวลาคิดมากในเรื่องนี้แล้วแต่ฮั่วจือโจวคิดไม่ถึงว่าจั๋วซือหรานจะพูดว่า “ข้าจงใจพูดออกมาให้เจ้าได้ยิน”สีหน้าฮั่วจือโจวตกตะลึงไปทันที “อะไรนะ?”จั๋วซือหรานยิ้มตาโค้งเอ่ยขึ้นว่า “คุณชายสามฮั่วฟังแผนการของข้าแล้วรู้สึกอย่างไรบ้าง?”“ไม่เลว” ฮั่วจือโจวตอบ “มิน่าสี่ตระกูลที่เหลือจึงมองเจ้าเป็นหนามยอกอก”รอยยิ้มบนหน้าจั๋วยังไม่จางหาย “ถ้าข้าไม่จงใจพูดให้เจ้าได้ยิน แล้วจะกล่อมให้เจ้ามาร่วมมือได้อย่างไรกัน?”“ร่วมมือ?” ฮั่วจือโจวตกตะลึงจั๋วซือหรานตอบ “อืม ข้าไม่มีเจตนาจะทำให้ตระกูลฮั่วต้องลำบากใจ ถ้าแค่ตระกูลฮั่วไม่ทำให้ข้าลำบากใจน่ะนะ แต่ข้าเองก็เข้าใจ บุ่มบ่ามไปแย่งธุรกิจของคนอื่น ดูแล้วยังไงก็ไม่เหมาะสม และยังเป็นในสถานการณ์ที่ข้ามั่นใจว่าข้าคว้ามันมาได้ด้วย”ฟังคำพูดนี้ของจั๋วซือหรานแล้ว ฮั่วจือโจวก็หัวเราะขึ้นมา เขาก
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 725
“ทำให้มันคึกคักขึ้น?” เฟิงหร่านตาเป็นประกาย ความชื่นชมต่อตัวจั๋วซือหรานของนางไม่ได้แค่นิดหน่อยแล้วตอนนี้มองจั๋วซือหรานด้วยตาเป็นประกาย “พี่หญิงจั๋ว จะทำให้มันคึกคักขึ้นได้อย่างไรหรือ?”จั๋วซือหรานคิดๆ เอ่ยขึ้นว่า “วิธีการมีอยู่เยอะเลยทีเดียว ก็ให้เจ้าไปแสดงพ่นไฟ เฮยหลิงไปแสดงหน้าอกทลายหินอะไรแบบนั้น หรือไม่ข้าก็ให้พวกแมลงไปแสดงละครหุ่นกระบอก? ต้องสนุกคึกคักแน่ๆ...”“พ่น พ่น...พ่นไฟ??” ในสายตาเฟิงหร่านเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อก็จริง สำหรับนางที่เป็นคุณหนูลูกขุนนางเช่นนี้ทุกการกระทำทั้งหมดของจั๋วซือหราน กระทั่งแค่ลมหายใจของนาง ก็ดูจะผิดแปลกไปจากคนอื่นๆ ในตระกูลขุนนางเหล่านั้น “พ่นไฟเป็นไหม? ถ้าไม่เป็นเดี๋ยวไว้ข้าหาเวลาสอนเจ้า” จั๋วซือหรานวางตะเกียบลง “สรุปคือ ถ้าถึงเวลาต้องเปิดกิจการ ก็หาการแสดงอะไรมา จากนั้นพอเปิดร้านก็เตรียมการให้ลูกค้าแต่ละโต๊ะหลังจากที่กินอาหารเสร็จ ก็มอบอาหารเพิ่มให้อีกหนึ่งจานแบบไม่ต้องจ่ายเงินอะไรแบบนี้”“ประชาชนกินเพื่ออยู่ ขอแค่ของอร่อย ยังต้องกลัวว่าจะไม่มีใครมาอีกหรือ” จั๋วซือหรานคิดคิด เอ่ยต่อว่า “ไหนจะเรื่องที่อาหารของที่นี่รสชาติแย่แค่ไหน น่าจะไ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 724
จั๋วซือหรานตอบ “เดี๋ยวเจ้าลองชิมก็รู้แล้ว...”ผ่านไปครู่หนึ่ง อาหารก็ส่งขึ้นมา หน้าตาแย่เอามากๆเจี่ยงเทียนซิงจึงเพิ่งได้ยินประโยคหลังของจั๋วซือหราน “...ไม่ใช่ห่วยแตกแบบธรรมดาด้วย”เจี่ยงเทียนซิง “...”เฟิงหร่าน “...”ฝูซู “...”เฮยหลิง “...”ทุกคนทยอยกันพูดไม่ออกจั๋วซือหรานหยิบตะเกียบขึ้นมา คีบคำหนึ่งส่งเข้าปาก หลังจากเคี้ยวไปสองคำ ก็ขมวดคิ้วขึ้นมา “พวกเจ้าลองชิมสิ ห่วยแตกแบบไม่ธรรมดาจริงๆ”เฮยหลิงยังพอไหว ถึงอย่างไรก่อนหน้านี้ก็ใช้ชีวิตยากลำบากมาแล้ว ขยับตะเกียบ หลังจากกินคำแรกไปเห็นได้อย่างชัดเจน ว่าเขาเหมือนจะโกรธขึ้นแล้วเฟิงหร่านเองพอเห็นสถานการณ์ จึงวางตะเกียบลงเงียบๆเจี่ยงเทียนซิงถาม “เจ้าหิวแล้ว แต่จงใจมายังร้านอาหารที่รสชาติแย่หรือ?”จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้น “ลองชิมดูก่อน แบบนี้ภายหลังจะได้มีความแตกต่าง”เจี่ยงเทียนซิงก็เชื่อฟังคำพูดของนาง คีบขึ้นมาพอส่งเข้าปาก จึงเพิ่งมีปฏิกิริยากับคำพูดของจั๋วซือหราน “...ภายหลัง?”ตอนนี้เอง อะไรบางอย่างที่อยู่ในปาก ในที่สุดก็ทำเอาประสามรับรสของเขาถูกปะทะอย่างรุนแรง“ถุด” เจี่ยงเทียนซิงพ่นอาหารในปากออกมา รู้สึกว่าคำวิจารณ์ก่อน
