บทที่ 694

ในความทรงจำของเฟิ่งชูอิ่ง ท่านมหาราชครูเป็นขุนนางที่ซื่อสัตย์สุจริต นางคิดว่าครอบครัวแบบนี้น่าจะมีธรรมเนียมปฏิบัติที่ดีงาม

การที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในครอบครัวแบบนี้ถือเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก

นักโทษคนนั้นตอบว่า "ใช่ขอรับ ข้าได้สืบดูแล้ว เขาเป็นหลานชายของครอบครัวฮองเฮาจริงๆ"

เฟิ่งชูอิ่งสูดหายใจลึกแล้วพูดว่า "ได้ ข้ารู้เรื่องนี้แล้ว"

นักโทษคนนั้นร้องไห้พลางพูดว่า "เพราะเรื่องนี้เป็นฝีมือของพระญาติฮองเฮา จึงไม่มีใครกล้ารับคดีของข้าเลย"

"ข้าไม่ขออะไรมาก ขอเพียงความยุติธรรมให้พ่อแม่ที่ตายอย่างไม่เป็นธรรมเท่านั้น"

เขาไม่ยอมขายที่ดินของครอบครัว จึงทำให้ครอบครัวพังพินาศ และความตายของพ่อแม่ก็ถูกโยนมาให้เขารับผิดชอบ

เขาถูกผู้คนชี้นิ้วต่อว่าและแบกรับความกดดันมหาศาล ช่วงนี้ชีวิตเขาแทบจะเหมือนตายทั้งเป็น

เฟิ่งชูอิ่งรู้ว่าฮองเฮามีโอรสองค์ใหญ่ แม้ว่าฮ่องเต้เจาหยวนยังไม่ได้แต่งตั้งรัชทายาท แต่ทุกคนคิดว่าจิ่งสือเฟิงจะได้เป็นฮ่องเต้พระองค์ต่อไป

ท่านมหาราชครูก็มีชื่อเสียงในราชสำนักสูงมาก มีลูกศิษย์อยู่ทั่วแผ่นดิน

พูดตรงๆ ในสถานการณ์แบบนี้ ขุนนางในราชสำนักที่เอาใจพวกเขามีมากมายนับไม่ถ้วน ไม่มีใค