บทที่ 699

เขาเป็นฝ่ายเสียท่าในเขตอำนาจของตัวเอง ซึ่งทำให้เขารู้สึกโกรธมาก

เขาพยายามดิ้นรนอย่างสุดกำลัง แต่พบว่าไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากการควบคุมของเฉี่ยวหลิงได้

เฟิ่งชูอิ่งยกขาที่บาดเจ็บของนางขึ้น เอนตัวพิงพนักเก้าอี้แล้วพูดว่า "ข้าถาม เจ้าตอบ"

รองผู้ว่าราชการตู้ตะโกนด้วยความโกรธ "นังแม่มดชั่ว เจ้ากล้าลงมือในจวนผู้ว่าราชการ เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!"

เฟิ่งชูอิ่งเอามือเท้าคางพิงที่พนักเก้าอี้ นางพูดเสียงเรียบ "ตบปาก"

เฉี่ยวหลิงยกมือตบหน้ารองผู้ว่าราชการตู้หลายที นางมีแรงเยอะมาก แค่ไม่กี่ทีก็ทำให้เขาปากเต็มไปด้วยเลือด ฟันกรามหลุดไปสองซี่

รองผู้ว่าราชการตู้ “!!!!!!!”

เขาตกตะลึงไปหมด ไม่คิดว่าพวกนางจะกล้าลงมือกับเขาจริงๆ!

เฟิ่งชูอิ่งพูดเสียงเรียบ "ตอนนี้พูดดีๆ ได้หรือยัง?"

รองผู้ว่าราชการตู้ตะโกนด้วยความโกรธ "เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!"

เขาพูดยังไม่ทันจบ เฉี่ยวหลิงก็ต่อยเข้าที่ท้องของเขาทันที ทำให้เขาเจ็บจนต้องงอตัว

เฟิ่งชูอิ่งเป่าเล็บมือเบาๆ ราวกับมีฝุ่นทั้งที่ไม่มีอยู่จริง แล้วพูดเสียงเรียบ "เฉี่ยวหลิงของข้ายังมีไม้เด็ดอีกอย่าง"

"นางแค่เตะทีเดียวก็สามารถเหยียบลูกชายของเจ้าให้แตก