บทที่ 630

สายตาของจิ่งโม่เยี่ยกวาดมองเนื้อหาที่อยู่บนบนใบหย่า เนื้อหาในใบหย่านั้นค่อนข้างเป็นเพียงรูปแบบทั่วไปเท่านั้น นางไม่ได้เขียนรายละเอียดอะไรมากมายนัก

เหตุผลในการหย่าร้าง นางก็เขียนอย่างง่ายๆ ว่านิสัยเข้ากันไม่ได้

จิ่งโม่เยี่ยก้มมองใบหย่าที่เรียบง่ายและไร้ซึ่งอารมณ์ความรู้สึกนั้น เขารู้สึกเหมือนมีมีดมาแทงหัวใจเขา แทงซ้ำๆ จนเลือดไหลไม่หยุด

เขาไม่พูดอะไร ใช้มือข้างที่บาดเจ็บประทับตราลงบนกระดาษเบาๆ

เฟิ่งชูอิ่งมองเขาแวบหนึ่ง ใบหน้าของเขาไม่แสดงสีหน้าอะไรมากมาย แต่ผมสีขาวโพลนกลับทำให้เขาดูซูบเซียวและโทรมลงมาก

นางเข้าใจและรับรู้ถึงสภาพแวดล้อมที่เขาต้องเผชิญตั้งแต่เด็ก รู้ว่ามันทำให้เขาเป็นคนดื้อรั้นและนำมาซึ่งสถานการณ์ในปัจจุบัน

นางเห็นอกเห็นใจเขา เรื่องในคืนแต่งงานไม่ควรโทษว่าเป็นความผิดของเขาทั้งหมด ดังนั้นนางจึงเลือกที่จะให้อภัยเขา ปลดปล่อยเขาจากความรู้สึกผิด แล้วก็ปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระด้วย

ชีวิตคนเรายาวนานแต่บางครั้งก็แสนสั้น นอกจากความรักหญิงชายแล้ว ก็ยังมีเรื่องอีกมากมายรอให้ทำ

ชีวิตของนาง นางหวงแหนมาก

ชีวิตของนาง นางก็หวังว่ามันจะน่าตื่นเต้นและมีชีวิตชีวามากกว่านี้สักหน่อย

จิ่