บทที่ 585

เขาไม่รู้ว่าปู๋เยี่ยโหวโกหกเรื่องนี้ตรงไหนบ้าง แต่เขารู้ว่าสิ่งหนึ่งเป็นความจริงนั่นคือ เฟิ่งชูอิ่งไม่ชอบเขา

เขาหรี่ตาลงนั่งเงียบๆ ไม่พูดอะไร

ปู๋เยี่ยโหวไม่ได้รับคำตอบจากเขา จึงหันไปมองเขาอีกครั้ง เมื่อเห็นผมขาวเต็มหัวของเขาก็ขยับเข้าไปใกล้

ปู๋เยี่ยโหวถามเขาว่า “ครั้งนี้เจ้าได้เจอท่านลุงเหมยหรือเปล่า?”

จิ่งโม่เยี่ยพยักหน้าเบาๆ

ปู๋เยี่ยโหวจึงเข้าใกล้เขาอีก “ถ้าเจ้ารู้แล้ว ก็ฟังคำแนะนำของข้าสักหน่อย”

“ที่ไหนในโลกนี้ไม่มีบุปผางามบ้าง ทำไมต้องหลงรักปักใจแค่ดอกไม้ดอกเดียว?”

“เจ้ามีอำนาจ มีรูปร่างหน้าตาเพรียมพร้อม มีฐานะสูงส่ง เจ้าอยากได้สตรีแบบไหนก็ย่อมได้ทั้งนั้น?”

“ถึงนางจะดีเลิศเลอ แต่ใจนางไม่อยู่ที่เจ้า ก็อย่าเสียเวลายุ่งวุ่นวายกับนางเลย”

“ข้ารู้จักสาวงามมากมาย ทั้งอ่อนหวานและเอาใจใส่เก่ง อุปนิสัยดีเยี่ยม ดีกว่านางเป็นพันเป็นหมื่นเท่า!”

“แค่เจ้าพูดมาคำเดียว ข้าก็จะให้พวกนางมาปรนนิบัติเจ้าทั้งหมดเลย”

จิ่งโม่เยี่ยไม่ได้สนใจเขา ปู๋เยี่ยโหวยังคงพูดถึงความสุขที่ได้มีสาวงามมาปรนนิบัติรับใช้ ทำให้จิ่งโม่เยี่ยรู้สึกเบื่อหน่าย

จิ่งโม่เยี่ยย้อนกลับไปนึกถึงเรื่องราวต่างๆ ตั้งแต่เขาได้ร