บทที่ 584

แต่ถึงอย่างนั้น ผู้ต้องขังในคุกใกล้เคียงก็ยังมีคนโผล่หัวออกมาชมการทะเลาะวิวาท

ชีวิตในคุกนั้นน่าเบื่อมาก พวกเขาชอบดูเรื่องวุ่นวายและตะโกนเสียงดังว่า “เอาอีก ตีกันให้ตายไปเลย!”

ฉินจื๋อเจี้ยนให้ทหารที่อยู่ข้างๆ ตีพวกที่มาดูเรื่องวุ่นวายด้วย

เอาเถอะ ในเมื่อมันเป็นอย่างนี้แล้ว ก็ให้ทุกคนโดนตีไปพร้อมๆ กันเลยแล้วกัน

จิ่งโม่เยี่ยและปู๋เยี่ยโหวไม่ใช้กระบวนท่าอะไร แต่เมื่อสู้กันกลับเป็นการต่อยหนักหน่วงตรงไปตรงมา

จิ่งโม่เยี่ยพูดขณะต่อยว่า “ทำไมถึงปิดบังข้า?”

ปู๋เยี่ยโหวตอบว่า “ทำไมข้าจะต้องปิดบังเจ้า เจ้ามิใช่รู้แก่ใจหรือ?”

“เจ้าทำตัวเองแท้ๆ นางไม่ชอบเจ้าเลย ไม่อยากพบหน้าเจ้า”

“แล้วเจ้าก็ไม่รู้จักอายเสียบ้าง ยังคงตามติดนางไม่ยอมปล่อย”

“นางเกือบจะตายเพราะเจ้ามาแล้ว ทำไมไม่ปล่อยนางเสียทีล่ะ?”

จิ่งโม่เยี่ยไม่ตอบ แต่ยังคงต่อยปู๋เยี่ยโหวอย่างรุนแรงมากขึ้น

ปู๋เยี่ยโหวสบถคำหยาบ เขารู้สึกว่าวันนี้จิ่งโม่เยี่ยบ้าไปแล้ว!

เขาเจ็บปวดจนร้องเสียงดัง “ข้าไม่พูดแล้ว ข้าไม่พูดแล้ว! อย่าตีข้าอีกเลย!”

“ข้าปิดบังเจ้าก็จริง แต่ถ้าไม่ใช่เพราะข้า นางคงตายไปนานแล้ว!”

รองหัวหน้าศาลต้าหลี่ได้ยินเสียงดังจึงรี