บทที่ 587

“เพราะเหตุนี้ ทำให้นางมีนิสัยที่ค่อนข้างจะหยิ่งยโสและเอาแต่ใจ”

“ครั้งแรกที่ข้าพบนาง ข้าเผชิญหน้ากับความแห้งแล้งครั้งใหญ่ในแคว้นซีฉู่ นางในฐานะสตรีศักดิ์สิทธิ์ได้ขอฝนให้กับแคว้นซีฉู่”

“แม่ของเจ้ามีความสามารถในการทำนายที่ยอดเยี่ยม แต่ความสามารถในการขอฝนกลับไม่ค่อยดีนัก การตั้งอาคมขอฝนของนางล้วนแต่เกิดผิดพลาด”

“ตอนนั้นข้าทนมองไม่ไหวจึงช่วยนางปรับอาคมให้ถูกต้อง แล้วก็ขอฝนมาได้ แต่นางกลับคิดว่าข้ากำลังหยามหน้านาง ตั้งแต่นั้นมานางก็หาวิธีมาทำให้ข้าลำบากทุกวัน”

“ตอนนั้นข้ายังมีวิญญาณร้ายตัวสุดท้ายที่ยังไม่สามารถปราบได้ นางรบกวนข้าทุกวัน ทำให้ข้าลำบากหลายครั้ง จนต้องไล่ตะเพิดนางไปหลายครั้ง และครั้งหนึ่งข้าเผลอทำให้นางได้รับบาดเจ็บ”

เฟิ่งชูอิ่งเบิกตากว้างมองเขา “พ่อทำร้ายแม่หรือ?”

เหมยตงยวนยิ้มแห้งๆ พร้อมกับลูบจมูกเบาๆ “เป็นการทำร้ายโดยไม่ได้ตั้งใจ และก็เป็นครั้งนั้นที่ความสัมพันธ์ของพวกเรามีการเปลี่ยนแปลง”

เฟิ่งชูอิ่งสีหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เหมยตงยวนรู้สึกว่ามันน่าเสียดาย “แม่ของเจ้านั้นมีความสามารถในการทำให้คนวุ่นวายจริงๆ ข้าแทบจะรับมือไม่ไหว”

เฟิ่งชูอิ่งหัวเราะเบาๆ “ท่านพ่อ ท่าน