บทที่ 595

นางจึงร่ำไห้เล่าเรื่องราวความลำบากของตนให้เทียนซือฟัง

หลังจากการเปลี่ยนแปลงในวังครั้งก่อน ฮ่องเต้เจาหยวนทรงถูกกักขังอยู่ในวังหลวง

ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ ฮ่องเต้เจาหยวนจะทรงมีรับสั่งให้กักบริเวณนางไว้ จนทำให้นางโกรธมาก

แต่เมื่อได้ยินว่าฮ่องเต้เจาหยวนอาจจะตกอยู่ในอันตราย นางก็เป็นห่วงพระองค์มากและต้องการเข้าวังไปช่วยเหลือ

ทว่านางกลับก้าวออกจากประตูตำหนักเฟิ่งไหลไม่ได้ด้วยซ้ำ เพราะถูกคนของจิ่งโม่เยี่ยขวางไว้

ในตอนนั้นพระสนมสวี่แสดงท่าทางเย่อหยิ่งต่อหน้าทหาร แต่ทหารเหล่านั้นได้รับคำสั่งจากจิ่งโม่เยี่ยแล้ว จึงไม่ยอมปล่อยนางออกไป

เมื่อนางพยายามฝ่าออกไป ทหารก็ลงมือใช้กำลังกับนางทันที

ตอนนั้นพระสนมสวี่เกือบจะโมโหจนตาย หลุดคำผรุสวาทออกไปมากมาย

ทหารปล่อยให้นางพูดพล่ามตามใจชอบ แต่ไม่ยอมให้นางออกจากประตูตำหนักเฟิ่งไหลเด็ดขาด

ด้วยเหตุนี้ พระสนมสวี่จึงโมโหจนแทบคลั่งแต่ก็ทำอะไรไม่ได้

ดังนั้นในวันที่เทียนซือกลับมา พระสนมสวี่จึงรู้สึกว่าตนเองมีที่พึ่งอีกครั้ง

นางคิดว่าเทียนซือสมัยยังมีชีวิตอยู่ก็เก่งกาจแล้ว พอตายไปกลายเป็นวิญญาณร้ายก็ยิ่งเก่งกาจเข้าไปอีก

จึงร้องไห้ฟ้องเทียนซือว่าจิ่งโม่เยี่ย