บทที่ 596

หลังจากที่เทียนซือสุขสมอารมณ์หมายในคืนนี้ เขาก็พูดเสียงเบาว่า “ตอนนี้เขาถูกจิ่งโม่เยี่ยขังอยู่ในวังแล้ว เขาไม่มีเวลามาสนใจเจ้าอีกแล้ว”

“ขอเพียงเจ้ายอมอยู่กับข้า ข้าก็จะดูแลเจ้าอย่างดี”

ความรู้สึกอับอายอย่างรุนแรงเกิดขึ้นในใจของพระสนมสวี่ นางกัดฟันเอ่ยว่า “เจ้าอย่าให้มันมากเกินไปนะ”

เทียนซือมองพระสนมสวี่แล้วพูดว่า “เจ้าให้กำเนิดบุตรชายแก่ฮ่องเต้พระองค์ก่อนและฮ่องเต้เจาหยวนแล้ว เช่นนั้นก็ให้กำเนิดบุตรชายแก่ข้าด้วยเถิด!”

แม้ว่าการมีลูกกับผีจะเป็นเรื่องยาก แต่เทียนซือก็คิดว่าตัวเองเก่งมาก มีโอกาสสูงที่จะทำให้พระสนมสวี่ตั้งครรภ์ได้

เขาไม่คิดว่าพระสนมสวี่จะทำอะไรได้ เพราะเขาอยู่กับพระสนมสวี่มานานแล้ว รู้ว่าพระสนมสวี่เป็นคนอย่างไร

นางอาศัยเพียงความสวยงามและความรักจากผู้ชายเท่านั้น

เมื่อผู้ชายข้างกายนางไม่รักนางอีกแล้ว นางก็กลายเป็นเพียงแจกันประดับใบหนึ่ง

ดูสวยงาม แต่ไร้ประโยชน์

พระสนมสวี่ตกใจจนแทบตายเมื่อได้ยินคำพูดของเขา ร้องไห้ฟูมฟายว่า “ข้าไม่ยอมให้กำเนิดบุตรชายแก่เจ้าหรอก!”

เทียนซือหัวเราะเยาะเย้ยว่า “เรื่องนี้เจ้าห้ามไม่ได้หรอก”

หลังจากพูดจบ เขาก็กระโจนเข้าใส่พระสนมสวี่

พระสน