บทที่ 355

มู่จิ่วซียิ้มกล่าว : "ท่านพ่อ ลูกอย่างน้อยก็ช่วยเขามากมายขนาดนั้น แถมยังช่วยชีวิตเขาไว้อีกต่างหาก เขาจะดีกับพวกเราหน่อยไม่ได้หรือยังไง?"

"เหอะๆ ข้าเห็นแค่ว่าไอเด็กนี่มันชอบเจ้าแล้วมากกว่า ซีเอ๋อร์ พ่อจะบอกเจ้าให้ ท่านผู้สำเร็จราชการแทนอันที่จริงไม่ได้เหมาะสมกับเจ้า เมื่อก่อนพ่อรู้สึกว่าเขาแข็งแกร่งเพียงพอ หลังจากนี้คงจะสามารถดูแลเจ้าได้ แต่ตอนนี้พ่อรู้สึกว่าเขาไม่ได้เหมาะสมจะเป็นลูกเขย"

มู่เทียนซิงเริ่มล้างสมองมู่จิ่วซีขณะกำลังทานพระกระโดดกำแพงไปด้วย เหมือนกับว่าได้ลืมเรื่องก่อนหน้านี้ไปแล้วจริงๆ

มู่จิ่วซีก็สีหน้าอึมครึม การทนรับแรงกดดันและผ่อนคลายแรงกดดันของท่านพ่อของนางแข็งแกร่งกว่าคนธรรมดาทั่วไปมาก

"ทำไมถึงไม่เหมาะแล้วล่ะ? เมื่อก่อนก็เป็นท่านพ่อเองที่บอกจะช่วยลูกเรื่องแต่งงาน" มู่จิ่วซีนึกย้อนไปถึงเจ้าของร่างเดิมที่ถึงแม้จะชอบคนใบหน้าเย็นชาอย่างโม่จุน แต่ก็ไม่เคยพูดว่าอยากจะแต่งกับเขา ถึงอย่างไรคุณหนูใหญ่ตอนนั้นก็ชอบจะไปหอนางโลมเพื่อฟังดนตรีและชมละคร เที่ยวเล่นกับพวกนายโลมอย่างสนุกสุดเหวี่ยง

"แค่กๆๆ นั่นเพราะพ่อไม่คิดให้รอบด้านเอง ท่านผู้สำเร็จราชการแทนหยิ่งหัวสูง ไม่ได้สนใจเจ้