บทที่ 272

คนของแคว้นเกาอวิ๋นต่างก็หันไปมองโม่จุน

ผู้ชายคนนี้โกหกโดยไม่ได้เตี๊ยมกันไว้ก่อนเลย ปัญหาคืออารมณ์ที่รุนแรงของเขา ทุกคนจึงไม่มีใครกล้าที่จะไม่เชื่อ

มู่จิ่วซีก็กลอกตามองไปที่เขาตรงๆ ผู้ชายคนนี้มีผู้หญิงที่ชอบอยู่แล้วหรอ? นางจะต้องเป็นเซียวหลิงเย่ว์แน่ๆ ถึงอย่างไรก็เป็นลูกสาวบุญธรรมของปรมาจารย์ เติบโตมาตั้งแต่เล็กด้วยกัน

เหอะ ไอผู้ชายชาติหมา ปากไม่เคยพูดความจริงอะไรเลย

องค์ชายสามตกตะลึงไป จากนั้นก็ยิ้มแบบแหยงๆ : "พระพันปีหลวง งั้นไม่ทราบว่าท่านอ๋องหก..."

"ท่านอ๋องหกก็ไม่ได้ เขาชอบกับซีเอ๋อร์ของตระกูลข้า" มู่เทียนซิงกล่าวขึ้นมาตรงๆ

มู่เทียนซิงไม่ได้มีความคิดอื่น เขากลัวลูกสาวของเขาไม่ได้แต่งออกเรือนไป ท่านอ๋องหกเองก็เป็นตัวเลือกที่ไม่เลว เตรียมสำรองไว้ให้ลูกสาวเขาก่อนจะดีกว่า

แววตาของโม่จุนพริบตาก็คมกริบกวาดมองไปยังมู่เทียนซิง

เพียงแต่มู่เทียนซิงไม่เห็นและก็รีบพูดขึ้นมา : "ท่านอ๋องเจ็ดไง ท่านอ๋องเจ็ดเองก็ถึงวัยที่จะอภิเษกสู่ขอพระชายาได้แล้ว"

"มู่เทียนซิง ท่านอ๋องเจ็ดได้หมั้นหมายแล้ว" พระพันปีหลวงทรงยิ้มอย่างขมขื่นและตรัสขึ้นมา

"พี่สาม น้องจำเป็นต้องอภิเษกกับตระกูลราชวงศ์เท่านั้นเ