ep14-ไม่มีน้องสาว

" อะ ทำไมตัวร้อนจี๋แบบนี้ละ "

หนึ่งนารายณ์บ่นพึมพำคนเดียว เมื่อเขาเตรียมตัวกลับไปทำงานในวันนี้ ก่อนออกจากบ้านไม่ลืมปลุกนิวเคลียร์ที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงกว้าง ตั้งแต่เสร็จกิจ กามอารมณ์กับเขาหลายรอบ

เธอก็นอนอยู่ตรงนั้นไม่ยอมลุกกลับห้อง และเขาเองก็ไม่ได้ว่าอะไร คิดว่าคงอยากพักจึงไม่ได้รบกวน

หลังจากเสร็จกิจกามหนึ่งนารายณ์ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปนั่งทำงานของบริษัทที่เขาเอากลับมาทำ มาทำต่อ หลังจากที่อารมณ์ดีขึ้นแล้ว

แต่ตอนนี้เขากำลังจะออกไปทำงานที่ผับ จึงเดินมาปลุกให้เธอกลับห้องได้แล้ว

เพียงฝ่ามือหนาสัมผัสที่ผิวเนื้อเนียนของนิวเคลียร์ เขากลับได้รับไอร้อนจากผิวเนื้อแล้วนั้นสังเกตได้ว่าไม่ใช่ร้อนแบบธรรมดาร้อนแบบสี่สิบองศาขึ้นไปเลยทีเดียว

แปะๆ

ทำให้เขาต้องรีบปลุกเธอทันที แต่แทนที่เธอจะรู้สึกตัวกลับนอนนิ่งไม่ไหวติง หนึ่งนารายณ์ตกใจไม่น้อย เขาวิ่งไปที่ห้องของเธอเพื่อหยิบชุดมาสวมใส่ให้เธอก่อนจะพาไปโรงพยาบาล

"ทำไมมีแต่ชุดแบบนี้วะ "

เมื่อเขาเข้ามาหาชุดสำหรับสวมใส่จะหาแค่ชุดเสื้อยืดกางเกงใส่เล่นแต่กลับไม่มีสักตัว

ไม่มีแล้วเสื้อยืดกางเกงยีนที่เคยใส่ เพราะเธอเอาไปบริจาคหมดแล้ว

ตอนนี้มีแค่ชุดเดรส เสื้อกล้าม สายเดี่ยว เอวลอย กางเกงยีนขาสั้นเสมอหูเท่านั้น

เขาจึงตัดสินใจหยิบชุดเดรสตัวหนึ่งมาเพื่อเอาไปสวมใส่ให้นิวเคลียร์

"คุณหนึ่งทำอะไรคะ"

เสียงป้าสายถามขึ้นเมื่อเห็นหนึ่งนารายณ์กำลังเปิดประตูออกจากห้องของนิวเคลียร์

"เอาชุดของคุณนิวไปไหนคะ "

ป้าสายถามขึ้นอีกครั้งพร้อมเดินเข้าไปหาหนึ่งนารายณ์ เมื่อเห็นในมือของหนึ่งนารายณ์มีชุดเดรสสีหวานของนิวเคลียร์

" เอาไปใส่ให้เจ้าของไง ไม่สบายก็ไม่บอก "

แล้วเขาก็เดินไปที่ห้องของตัวเองทันที ป้าสายได้แต่ยืนงง ไม่เข้าใจ กับการกระทำของเจ้านายหนุ่ม

"ป้าสายครับ เก็บเสื้อผ้านิวเคลียร์ให้ผมหน่อย เดี๋ยวผมจะพาเธอไปหาหมอ และอาจจะให้ค้างที่นั่นเลย"

ป้าสายได้แต่อ้าปากค้าง เมื่อเห็นหนึ่งนารายณ์อุ้มนิวเคลียร์ออกจากห้องของเขา มีความผิดแปลกเกิดขึ้นโดยที่เธอไม่รู้

แต่ก็ไม่กล้าถามอะไรเจ้านายมากนัก บางอย่างมันเป็นเรื่องส่วนตัวเธอเองก็ไม่อาจจะก้าวก่ายได้ จึงรีบเดินเข้าห้องของนิวเคลียร์ทันทีเพื่อเก็บเสื้อผ้าตามที่เจ้านายสั่ง

"ชุดคุณนิวได้แล้วค่ะ"

ใช้เวลาไม่กี่นาทีป้าสายก็วิ่งเข้ามาพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้าขนาดเล็ก ข้างในมีชุดของนิวเคลียร์แค่สองชุดพร้อมชั้นในและของใช้ส่วนตัว

"นี่ค่ะ ถุงยาที่คุณนิวไปหาหมอมาค่ะ "

"ไปเมื่อไร "

"ไปเมื่อเช้าค่ะ ให้คุณไผ่มารับ นายสมคุณท่านเรียกไปใช้งานแต่เช้าตรู่แล้วค่ะ "

ป้าสายอธิบายเกินคำถามเพราะอยากบอกเล่าเรื่องราวให้เจ้านายหนุ่มรับรู้ในครั้งเดียว และจะได้รีบพาเจ้านายผู้หญิงไปหาหมอได้ทันท่วงที

เพราะเธอได้สัมผัสที่หน้าผากของนิวเคลียร์แล้วบอกได้คำเดียวว่าต้องรีบพาไปโรงพยาบาลโดยด่วน

" คุณหนึ่งรีบไปเถอะค่ะ ป้าฝากคุณนิวด้วยนะคะ "

ป้าสายไม่ลืมฝากฝังให้หนึ่งนารายณ์ช่วยดูนิวเคลียร์ ในใจเธอก็ยังหวั่นใจว่าเจ้านายหนุ่มจะทิ้งนิวเคลียร์ไว้กลางทางหรือเปล่า

"หรือจะให้ป้าไปเฝ้าดีค่ะ "

"ไม่เป็นไรป้าเดียวผมดูแลเอง "

ได้ยินการตกปากรับคำของหนึ่งนารายณ์ก็ทำเธออึ้งไปไม่น้อย ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ไม่มีหรอกคำว่า"ผมดูแลเอง" มีแต่จะให้เอาไปไกลๆ เขา ถึงจะสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงนี้

แต่ป้าสายก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ดีเสียอีกเพราะนิวเคลียร์เธอเป็นเด็กน่ารัก เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้หนึ่งนารายณ์ดีกับเธอบ้าง

และนี่สวรรค์คงเห็นใจเธอจึงทำให้คนใจแข็งเป็นหินยอมใจอ่อนทำดีกับนิวเคลียร์บ้างแล้ว

โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง

"เป็นไงบ้างหมอ "

หนึ่งนารายณ์ถามหมอภาคินเพื่อนสนิทของเขาอีกคน เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยมต้น

"ไม่เป็นไรแล้ว เป็นเพราะพักผ่อนน้อย นายใช้งานน้องหนักไปหรือเปล่า "

หมอภาคินตอบกลับหนึ่งนารายณ์ เมื่อได้ตรวจอาการของนิวเคลียร์ถี่ถ้วนแล้ว จึงพบว่าเป็นไข้หวัดใหญ่ ต้องพักผ่อนให้เพียงพอควบคู่กับการกินยาตามหมอสั่ง

"เปล่า ไม่เคยใช้อะไรเลย "

พูดไปอาการหน้าแดงลามถึงใบหูก็เกิดขึ้น

" เฮ้ย! หนึ่ง"

" อะไร นิวเคลียร์เป็นอะไร"

หนึ่งนารายณ์ถามกลับเพื่อนด้วยน้ำเสียงตกใจ นึกถึงอาการป่วยของนิวเคลียร์ทันที

"ไม่ใช่น้องนิว นายนั่นแหละไม่สบายหรือเปล่าทำไมหน้าแดงขนาดนั้น ติดไข้จากน้องนิวหรือเปล่า "

หนึ่งนารายณ์ยกมือหนาทั้งสองข้างขึ้นกุมแก้มทั้งสองข้างไว้ ใช่ใบหน้าเขาร้อนผ่าวจริงแต่เขาสบายดี

"เราสบายดี น่าจะเพราะอากาศร้อนมั้ง"

"เอ่อ! จริงร้อนตับแตกเลยวันนี้ หน้าฝนแล้วยังร้อนขนาดนี้ คนไม่ป่วยให้รู้กันไป "

คนเป็นหมอได้ทีบ่นดินฟ้าอากาศทำคนป่วยเยอะขึ้นทุกวันรักษากันกันแทบไม่หวาดไม่ไหว หนึ่งนารายณ์ได้แต่นึกขำเพื่อนหมอของเขา เวลาบอกอะไรก็เชื่อตามเขาไปหมด ไม่เคยขัดใจ เรื่องใจดีที่หนึ่งต้องยกให้หมอภาคิน

"แล้วนี่อีกนานไหม กว่าน้ำเกลือจะหมดกระปุก "

ติงๆ

พูดจบก็หันไปมองที่กระปุกน้ำเกลือที่ห้อยอยู่ตรงหัวเตียงคนไข้ มองไปหยดน้ำเกลือสีใส หยด แล้วหยดเหล้า กำลังเดินทางเข้าสู่ข้อมือเรียวที่มีสายน้ำเกลือต่อเข้ากับมือเรียวของคนตัวเล็ก

ในตอนนี้มองดูแล้วซีดเซียวไปทั้งตัว ใบหน้าที่เคยอมชมพู่ ปากอิ่มที่เคยแดงมีเลือดฝาด ซีดราวเป็นกระดาษสมุด

"ราวสองชั่วโมง ถ้านายไม่ว่างเดี๋ยวเราเฝ้าน้องนิวให้เองฉัน"

หมอภาคินตอบหนึ่งนารายณ์ หนึ่งนารายณ์ทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยปากตอบกลับภาคินไปอย่างชั่งใจ

"เอาแบบนั้นก็ได้ วันนี้เรามีงานสำคัญที่ผับ ฝากนายช่วยดูเด็กคนนี้หน่อยแล้วกัน "

"ทำไมเรียกน้องสาวว่าเด็กคนนี้แบบนั้นละหนึ่ง "

ภาคินออกปากตำหนิเพื่อนสนิทเพราะว่าเขารู้สึกสงสารนิวเคลียร์จับใจ เวลาเห็นหนึ่งนารายณ์ทำร้ายจิตใจน้องสาวคนสวย

"อย่าบอกใครว่าเด็กคนนี้เกี่ยวข้องกับฉัน ฉันไม่เคยมีน้องสาว "

หนึ่งนารายณ์ยังรั้นไม่ยอมฟังคำของเพื่อนอย่างภาคิน

"เอ่อๆ แล้วแต่นายเถอะ"

ในที่สุดหมอภาคินก็ยอมแพ้หนึ่งนารายณ์ เขาไม่อยากพูดมากกับคนที่ดื้อรั้นแบบหนึ่งนารายณ์แล้ว เขาจะคอยดูว่าหนึ่งนารายณ์จะรั้นได้อีกมากแค่ไหนกัน

เมื่อฝากฝังนิวเคลียร์เรียบร้อยแล้วหนึ่งนารายณ์ก็รีบออกไปทำงานที่ผับทันทีเพราะใกล้ถึงเวลานัดหมายแล้ว

👉ฝากกดใจ+คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ❤️❤️❤️