หลายวันผ่านไป
หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น หนึ่งนารายณ์เพิ่งได้กลับคฤหาสน์ครั้งแรก วันนี้เป็นวันเสาร์เขาตั้งใจมาในวันนี้ อะไรดลใจไม่รู้แต่สิ่งที่เขาคิดกลับไม่เป็นไปอย่างที่ต้องการ เมื่อเด็กสาวที่เคยวิ่งแจ้นมาต้อนรับเขาทุกครั้ง ในวันนี้เธอกลับเงียบหายไป ไร้แม้เงา สายตาคมคอยกวาดมองหายัยขี้ดื้อ ขี้มึนที่คอยรังควานเขาทุกครั้งที่กลับมา ในใจเริ่มร้อนรุ่มเพราะไม่สามารถถามกับใครได้หากเขาเอ่ยถามถึงเธอ คงเป็นอะไรที่แปลกประหลาดมากทีเดียว คนอารมณ์ไม่ดีที่ตั้งท่านั่งทำงานหายใจฟึดฟัดตลอดเวลา นี่มันก็ปาไปบ่ายโมงแล้วทำไมคนที่เขาคาดหวังว่าจะเจอก่อนใครไม่ยอมโผล่มาสักที บรืน~~ เสียงรถยนต์คันหรูของไผ่เข้ามาจอดที่ข้างในบริเวณหน้าคฤหาสน์ เสียงเปิดปิดประตูดังขึ้น ทำให้คนที่ไม่มีสมาธิทำงานต้องรีบเดินมาส่องตรงหน้าต่างเพื่อสังเกตการณ์ และนั่นเองสายตาคมก็พลันไปเห็นคนตัวเล็กแต่บางอย่างไม่ได้เล็กเซถลาเข้าหาผู้ชายข้างๆ ทำให้ต้องคอยพยุงเดิน เหตุการณ์นี้ทำให้เขามองว่าเธอตั้งใจยั่วผู้ชาย แค่เห็นว่าผู้ชายจับมือเขาก็แทบจะปรี่ลงไปกระชากออก แล้วแต่นี่ยังมีโอบเอวกันอีกเลือดลมวิ่งพลุกพล่านทั่วร่างแต่ไม่สามารถทำได้อย่างที่คิดเพราะมันจะดูผิดวิสัยเกินไป "ไม่ให้มาส่งบนห้องเลยละ " เสียงประชดประชันดังขึ้นมาจากด้านข้างซึ่งตรงนั้นเป็นห้องทำงานของหนึ่งนารายณ์ "สวัสดีค่ะคุณหนึ่ง " นิวเคลียร์ที่กำลังเปิดประตูห้องจะก้าวเท้าไปก็ต้องหยุดแล้วหันมอง ถึงแม้จะแปลกใจที่วันนี้เขากลับมาแต่ก็ไม่ลืมทักทายด้วยการยกมือไหว้ผู้ใหญ่ที่เป็นเจ้าของบ้าน "ฉันอยากกินข้าวผัดกุ้งไปทำให้กินหน่อย" ปัง! พูดจบเขาก็เดินเข้าห้องไปทันที แถมยังปิดประตูเสียงดังลั่น นิวเคลียร์เธอนิ่วหน้า คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันอย่างอดสงสัยไม่ได้ เธอทำอะไรให้เขาไม่พอใจตอนไหนกัน เพิ่งเจอหน้าก็ทำหน้ายักษ์ใส่เธอก่อนแล้ว และอีกอย่างจะไม่รอฟังกันบ้างเลยเหรอว่าทำให้ได้ไหมข้าวผัดกุ้งที่ว่าแค่ยืน ยังจะไม่ไหวอยู่แล้ว เธอยังไม่ทันได้ตอบรับหรือปฏิเสธเลยด้วยซ้ำก็เดินหนีไปแล้ว " เฮ้อ ฉันทำอะไรผิดอีกหนอ " นิวเคลียร์ถอนหายใจแล้วพึมพำคนเดียว หวังจะเข้าห้องไปพักผ่อนแต่ก็ต้องรีบไปทำข้าวผัดกุ้งให้เจ้าของบ้านกินก่อน ก่อนที่เขาจะหิวจนจับเธอหักคอเสียก่อน สุดท้ายแล้วนิวเคลียร์ต้องลงไปทำข้าวผัดกุ้งมาให้หนึ่งนารายณ์ ถึงแม้ว่าตอนนี้ร่างกายของเธอจะยังไม่ค่อยสมบูรณ์นัก วันก่อนเธอโดนฝนเลยเป็นไข้ เดือดร้อนถึงไผ่ต้องพาเธอไปหาหมอ เพราะลุงสมคนขับรถประจำคุณท่านเรียกไปใช้งานเพราะคนขับรถที่บ้านท่านลาป่วย คุณท่านที่ว่าคือพ่อของหนึ่งนารายณ์ ชื่อว่าเจ้าสัว "นพคุณ" " คุณนิวทำอะไรคะ" ระหว่างที่นิวเคลียร์กำลังเตรียมทำข้าวผัดกุ้งตามคำสั่งของหนึ่งนารายณ์ ป้าสายที่กลับจากตลาดพอดีจึงเอ่ยถามขึ้น " คุณหนึ่งให้ทำข้าวผัดกุ้งไปให้ค่ะ " "เหรอคะ ก่อนป้าออกไปตลาดป้าไปถามบอกป้าว่าไม่หิว" "คงเพิ่งหิวมั้งค่ะ" นิวเคลียร์ทำไปด้วยคุยกับป้าสายไปด้วย "แล้วนี่คุณนิวดีขึ้นแล้วเหรอคะ" " ยังค่ะป้า แต่เดี๋ยวทำข้าวผัดเสร็จ นิวว่าจะไปพักนะคะ ป้าไม่ต้องรอนิวกินข้าวเย็นนะคะ " นิวเคลียร์ถือโอกาสบอกป้าสายไว้เลยเธอคงต้องกินยานอนพักแล้วไปหาหมอก็ครึ่งค่อนวันไปแล้ว ปวดเมื่อยเนื้อตัวเพราะพิษไข้ อยากนอนพักแล้ว แต่ดันมีเจ้ากรรมนายเวรมารอให้ทำข้าวผัดกุ้งให้กินก่อนอีก จะปฏิเสธก็ไม่ทัน เพราะอาการแบบนี้ถึงไม่ว่างก็ต้องว่าง คนเอาแต่ใจที่มักเป็นกับเธอแค่คนเดียว "คุณหนึ่งค่ะ ข้าวผัดกุ้งมาแล้วค่ะ " "อืม วางไว้บนโต๊ะ ไปเตรียมน้ำอุ่นให้หน่อยอยากอาบน้ำ " เสียงทุ้มตอบกลับ แล้วใช้งานเธอต่อโดยไม่หันมองหน้ากันสักนิด เพราะถ้าเขาหันมาจะเห็นว่าเธอหน้าแดงขนาดไหน นิวเคลียร์เธอไข้ขึ้น เริ่มมีอาการมึนหัวและเวียนหัวเป็นระยะ พยายามฝืนตัวเองทำตามคำสั่งของหนึ่งนารายณ์ให้เสร็จๆ ไปจะได้รีบกลับไปกินยานอนพัก งานที่คิดว่าทำไม่นานก็เสร็จแล้ว แต่กลับไม่เป็นแบบนั้นเมื่อร่างกายที่อ่อนแรงทำอะไรก็เชื่องช้าไปหมด จ๋อมๆ เสียงอะไรบางอย่างตกลงบนผิวน้ำ ทำให้คนที่กำลังใช้มือตีฟองกับน้ำแหงนหน้าขึ้นมองไปตามเสียง คนตัวโตที่ไร้อาภรณ์ปิดกั้น ก้าวเท้าลงอ่างน้ำอย่างสบายใจ ทำอย่างกับตอนนี้เขาอยู่คนเดียว นิวเคลียร์เห็นดังนั้นก็รีบหันหน้าหนี ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าไม่มีภาพบาดตาติดมา ยิ่งหลับตายิ่งเห็นชัดเพราะมันถูกฝั่งเข้าไปในความทรงจำเสียแล้ว โอ้ย ขนอ่อนของคนที่เห็นความมโหฬารของความเป็นชายถึงกับใจเต้นรัวขนลุกซู่เมื่อได้เห็นอะไรแบบนี้ "คุณหนึ่งค่ะ ให้นิวออกไปก่อนได้ไหมคะ" " อายอะไร เห็นกันหมดแล้ว" หนึ่งนารายณ์เอ่ยเสียงเรียบ อาจใช่ว่าเคยเห็นกันหมดแล้ว แต่เขาคงลืมไปว่าวันนั้นสติสัมปชัญญะของนิวเคลียร์เต็มร้อยเสียที่ไหนหรือจริงแล้วเขาอยากตอกย้ำอะไรกันแน่ "วันนั้นนิวไม่ได้ตั้งใจค่ะ" เธอเริ่มผละตัวออกห่างจากอ่างอาบน้ำราคาแพงที่เธอใช้บริการบ่อยสุดก็ตอนที่เขาใช้ให้เตรียมน้ำไว้ให้อาบแค่นั้น หมับ " จะไปไหน ถูหลังให้หน่อย " "เอ่อคือนิวปวดหัวค่ะ ขอตัวนะคะ " เธอสลัดข้อมือแล้วรีบถอยหนีห่างขึ้นเรื่อยๆ ไม่กล้าแม้ลืมตาขึ้นเต็มตา ต้องก้มหน้าและหรี่ตามองพื้นเพื่อหาทางออก "จะไปไหนไม่ได้ยินที่ฉันสั่งหรือไง" คราวนี้คำสั่งที่ได้ยิน เป็นเสียงเข้มและดุดันขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า ทำให้นิวเคลียร์ถึงกับต้องชะงักฝีเท้าหยุดนิ่ง เอามือปิดหน้าแล้วค่อยๆ หันมองทางคนตัวโต โดยเปิดนิ้วที่บังตาไว้ให้มีช่องเพียงแค่พอเห็นบางส่วนเท่านั้น เมื่อเห็นว่าเขานั่งลงแล้วจึงเอามือออกจากใบหน้า พร้อมกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ ค่อยๆ เดินกลับไปหยิบฟองน้ำแล้วจัดการถูหลังของหนึ่งนารายณ์ทันที "เสร็จแล้วค่ะ ขอตัวนะคะ " " อะไรฉันยังไม่หายคันเลยเสร็จแล้วเหรอ " เธอรีบขัดรีบถูให้เสร็จจะได้ออกไปจากตรงนี้ แต่นั่นยิ่งทำให้คนตัวโตเริ่มหงุดหงิด "มานี่สิ มาใกล้ๆ" ตูม! ใครจะไปคิดว่าเขาจะดึงเธอลงอ่างไปด้วย "คุณหนึ่งทำอะไรคะ หนูเปียกหมดแล้ว" นิวเคลียร์โวยวายให้หนึ่งนารายณ์บ้าง " จะรีบไปคุยไลน์กับเจ้าไผ่หรือไง ทำอะไรลวกๆ หลังฉันยังไม่สะอาดเธอห้ามไปไหนทั้งนั้น " นิวเคลียร์เธอลุกขึ้นเตรียมก้าวขาออกจากอ่างน้ำ ด้วยความโมโหเธอลืมไปว่าชุดที่สวมใส่เวลาเปียกน้ำมันปิดบังอะไรไม่ได้เลย สายตาของหนึ่งนารายณ์จ้องมองร่างอวบอิ่มตาไม่กะพริบ "คิดจะอ่อยกันแบบนี้แล้วจะรีบไปไหน " "ใครอ่อยคุณ หนูจะกลับแล้ว" ตุบ! ครั้งนี้ร่างอวบอิ่มปะทะเข้ากับหน้าอกแกร่งที่มีมัดกล้ามเข้าเต็มแรง แต่แทนที่คนโดนกระแทกจะเจ็บแต่กลับเป็นเธอ "เปียกแล้วก็ถอดออก ใส่ไว้เดี๋ยวได้เป็นปอดบวมหรอก " เขาจัดการถลกเดรสผ้าบางของนิวเคลียร์ขึ้นและถอดออกอย่างไม่รอคำตอบจากเจ้าของร่าง ตุบ! ครั้งนี้เป็นชุดเดรสตัวสวยที่ถูกเขวี้ยงออกห่างไปจากอ่างอาบน้ำ "คุณหนึ่งจะทำอะไรคะ " "อาบน้ำให้ฉันดีๆ มันอยากนักหรือไง ต่อไปเธอต้องเป็นคนอาบน้ำให้ฉันเข้าใจไหม " "แต่.." " ไม่มีคำว่าแต่ นี่คือคำสั่ง" นิวเคลียร์ได้แต่ถอนหายใจ เธอจะปฏิเสธเขาแบบไหน ควรหาข้ออ้างอย่างไรดี พรึ่บ ระหว่างที่สมองของนิวเคลียร์กำลังหาเหตุผลมาอ้างให้พ้นจากการต้องทำอะไรแบบนี้ ร่างของเธอก็ถูกจับให้นั่งลงบนตักของคนเอาแต่ใจ " อะ " เสียงอุทานที่เปล่งออกมาได้แค่คำเดียวเพราะนอกจากนั้นไม่ต้องคิดหาคำตอบอะไรทั้งนั้น ตรงที่เธอนั่งทับอยู่มันคือหน้าตักของเขาและสิ่งที่กำลังทิ่มแทงก้นกลมของเธอจะเป็นอะไรไปได้นอกจากสิ่งนั้น นิวเคลียร์ตัวแข็งทื่อไม่คิดว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นกับเธออีกครั้ง "จะอาบให้ดีๆ หรือให้จะทำอย่างอื่น" 👉 จะทำอะไรกันแน่คะคุณหนึ่ง หาข้ออ้างจะกินเขาหรือเปล่า ทำเป็นเสียงเข้ม 👉 ฝากกดหัวใจ+คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ❤️❤️❤️สายตาหื่นกามจ้องมองที่หน้าอกอวบอูมของนิวเคลียร์อย่างเปิดเผย คำว่าทำอย่างอื่นที่เปล่งออกมานั้นแทบไม่ต้องชี้แจ้งแถลงไขว่าคือเรื่องอะไรคนตัวเล็กต้องถอนหายใจพรืดยาว มือเรียวค่อยๆ วักฟองสบู่เหลวที่ลอยอยู่เหนือน้ำในอ่างมาลูบไล้ที่ตัวของคนที่รบเร้าให้เธออาบน้ำให้ร้อยวันพันปีไม่เคยอยากจะให้เธอใกล้ วันนี้กลับใจดีให้สัมผัสเนื้อหนังมังสาที่มีแต่มัดกล้ามแข็งแรงมือเรียวทั้งสองข้างค่อยๆ วักตักฟองที่ถูกตีจนเป็นกลุ่มก้อนขาวราวก้อนเมฆ ปล่อยฟองขาวผ่องลงบนหน้าอกแกร่ง ฝ่ามือเรียวนุ่มลูบไล้ไปมาเป็นการขัดถูเธอสัมผัสได้ถึงความพึงพอใจของคนใจร้าย เมื่อเขาค่อยๆ เอนกายไปด้านหลัง พิงศีรษะบนขอบอ่างแล้วหลับตาพริ้มอย่างสบายใจที่เห็นเธอยอมทำตามใจเขาในครั้งนี้ดวงตาคู่หวานแอบมองใบหน้าหล่อคมที่หลับตาพริ้มอยู่ตรงหน้า เธอเพิ่งได้เห็นเขาชัดๆ ก็วันนี้ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยชอบให้เธอมาอยู่ใกล้ คอยแต่ส่งสายตาดุดันไล่เธอให้อยู่ห่างๆ เขาตลอดเวลาที่เจอกัน"อ๊าส "เมื่อได้ยินเสียงครางกระเส่า มือเรียวของนิวเคลียร์หยุดลูบทันทีการได้สัมผัสลูบไล้ตัวหนึ่งนารายณ์ทำนิวเคลียร์เคลิบเคลิ้มคิดนั่นคิดนี่เรื่อยเปื่อยไม่รู้ว่าตัวเองกำลัง
ในตอนนี้ นิวเคลียร์ตัวแข็งทื่อ เธอปรับตัวไม่ทันกับคนเจ้าเล่ห์เพทุบายปากบอกไม่พิศวาสแต่การกระทำนั้นชั่งย้อนแย้งใบหน้าคมคายเลื่อนลงไปฝังซอกคอขาวเนียน กลิ่นครีมอาบน้ำ ที่เขาใช้ประจำ พอวันนี้อยู่บนตัวเธอด้วยมันกลับรู้สึกว่าหอมเป็นพิเศษเสื้อชั้นในที่เกะกะอยู่ถูกกระชากให้หลุดออกไปจากร่างนิวเคลียร์ยังยืนงงกับการกระทำของหนึ่งนารายณ์" คุณหนึ่งค่ะ "เธอร้องเสียงอ่อน เต้านมอวบอิ่มทั้งสองข้างถูกมือหนากอบกุมก่อนจะบีบเคล้นอย่างเบามือแต่ก็สลับกับหนักหน่วงคนตัวโตไม่พูดไม่จา เอาแต่ มองเธอด้วยสายตาหวานเยิ้มความรู้สึกที่ถูกซ่อนไว้อยู่ภายใน มีบางอย่างเปิดเผยผ่านดวงตาคมหยาดเยิ้มที่มองมาจุ๊บๆ" คุณหนึ่งค่ะ อยากกัด""ดูดเฉย ก็เธอยั่วฉัน เธอต้องรับผิดชอบ "พูดจบก็ก้มหน้าก้มตาเสพความหอมหวานบนหน้าอกอวบอย่างมูมมาม ฟัดเต้าอวบนุ่มนิ่มจนเป็นรอยแดงจ้ำๆเมื่อคนเอาแต่ใจพูดออกมาหน้าตาเฉย นิวเคลียร์ได้แต่หน้านิ่วคิ้วขมวด เธอไปยั่วเขาตอนไหน เธออยู่ของเธอดีๆ มีแต่เขาที่เป็นคนเริ่มก่อนทั้งนั้น"พอแล้วค่ะคุณหนึ่ง "มือเรียวของนิวเคลียร์ดันบ่าแกร่งให้ถอยห่างจากตัวเธอ"ได้ยังไง ฉันกำลังได้อารมณ์เลย"ใบหน้าหล่อผละออกห
" อะ ทำไมตัวร้อนจี๋แบบนี้ละ "หนึ่งนารายณ์บ่นพึมพำคนเดียว เมื่อเขาเตรียมตัวกลับไปทำงานในวันนี้ ก่อนออกจากบ้านไม่ลืมปลุกนิวเคลียร์ที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงกว้าง ตั้งแต่เสร็จกิจ กามอารมณ์กับเขาหลายรอบเธอก็นอนอยู่ตรงนั้นไม่ยอมลุกกลับห้อง และเขาเองก็ไม่ได้ว่าอะไร คิดว่าคงอยากพักจึงไม่ได้รบกวนหลังจากเสร็จกิจกามหนึ่งนารายณ์ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปนั่งทำงานของบริษัทที่เขาเอากลับมาทำ มาทำต่อ หลังจากที่อารมณ์ดีขึ้นแล้วแต่ตอนนี้เขากำลังจะออกไปทำงานที่ผับ จึงเดินมาปลุกให้เธอกลับห้องได้แล้วเพียงฝ่ามือหนาสัมผัสที่ผิวเนื้อเนียนของนิวเคลียร์ เขากลับได้รับไอร้อนจากผิวเนื้อแล้วนั้นสังเกตได้ว่าไม่ใช่ร้อนแบบธรรมดาร้อนแบบสี่สิบองศาขึ้นไปเลยทีเดียวแปะๆทำให้เขาต้องรีบปลุกเธอทันที แต่แทนที่เธอจะรู้สึกตัวกลับนอนนิ่งไม่ไหวติง หนึ่งนารายณ์ตกใจไม่น้อย เขาวิ่งไปที่ห้องของเธอเพื่อหยิบชุดมาสวมใส่ให้เธอก่อนจะพาไปโรงพยาบาล"ทำไมมีแต่ชุดแบบนี้วะ "เมื่อเขาเข้ามาหาชุดสำหรับสวมใส่จะหาแค่ชุดเสื้อยืดกางเกงใส่เล่นแต่กลับไม่มีสักตัวไม่มีแล้วเสื้อยืดกางเกงยีนที่เคยใส่ เพราะเธอเอาไปบริจาคหมดแล้วตอนนี้มีแค่ชุดเดรส เสื
ตั้งแต่วันนั้นวันที่คุณย่าจากไป นิวเคลียร์เธอเสียใจมากเพราะคุณย่าเป็นที่พึ่งเดียวที่เธอมีอยู่ชีวิตเด็กน้อยที่เพิ่งมีอายุได้เพียง 15 ปี กลับต้องผ่านมรสุมชีวิตหนักๆ มาแล้วถึง 2 ครั้ง ตอนแรกคือ อุบัติเหตุที่ศูนย์เสียทุกคนในครอบครัวไปหมด และครั้งนี้คุณย่าผู้รับเธอมาเลี้ยงดู ท่านอยู่กับเธอได้เพียง 3 ปี ก็จากไปด้วยโรคชรา"ต่อไปนี้หนูจะอยู่ยังไงคะ ฮื้อๆ "ไม่มีคุณย่าสักคน แล้วนิวเคลียร์เธอจะอยู่ยังไง เด็กน้อยวัย15 ปี ตัดพ้อชีวิตตัวเองเมื่อเธอขาดเสาหลักของชีวิต ในความโชคร้ายก็มีความโชคดีอยู่บ้าง เมื่อวันหนึ่งหลานชายคนเดียวของคุณย่า ติดต่อมา และบอกว่าจะมารับนิวเคลียร์ไปอยู่ด้วย นิวเคลียร์ดีใจมากที่เธอไม่ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วนั่นคือจุดเปลี่ยนของชีวิตเธอ เมื่อเธอได้เจอและหลงรักคนใจร้าย ที่ไม่เคยชายตามองเธอเลยสักครั้งมีแต่ความเฉยชา มีแต่สายตาที่ว่างเปล่ามีแต่ความเข้มงวด จนดูเคร่งเกินไปมีแต่กฎเกณฑ์ ที่พอได้ยินแล้ว ไม่เคยคิดอยากทำตามเลยสักครั้งแต่เพราะอยากให้เขาเห็นเธอในสายตา จึงพยายามทำทุกอย่างให้เขาเห็น แค่เศษเสี้ยวของวินาทีก็ยอมหนึ่ง นารายณ์ มาเฟียหนุ่มรูปงาม แต่สายตาและสีหน้าเย็นยะเยือก
เป็นเวลาสามปีแล้วที่นิวเคลียร์ เข้ามาอยู่ที่คฤหาสน์ หลังใหญ่โต ของหนึ่ง นารายณ์ถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากให้เธอมาอยู่ด้วยมากแค่ไหน แต่ก็ต้องทำใจ เพราะนี่เป็นคำขอสุดท้ายของคุณย่าสุดที่รักของเขาเมื่อหลายปีก่อนหนึ่งนารายณ์ไม่เห็นด้วยเป็นอย่างมากที่คุณย่าของเขารับเด็กผู้หญิงที่ชื่อนิวเคลียร์มาดูแลแต่เขาก็ขัดอะไรท่านไม่ได้ ถึงแม้เขาจะใจดียอมรับเธอมาเลี้ยงดู ตามคำสั่งเสียของคุณย่าแต่เขาก็ไม่เคยให้นิวเคลียร์ได้เข้ามาวุ่นวายในชีวิตของเขาโดยเด็ดขาดนั้นคือสิ่งเดียวที่ทำให้นิวเคลียร์รู้ว่า พี่หนึ่งนั้นไม่ได้ต้องการให้เธอมาอยู่ด้วย มีแต่เธอเท่านั้นที่คิดดีใจไปฝ่ายเดียวว่าจะไม่โดดเดี่ยว เมื่อได้มาอยู่กับเขาเพราะยิ่งได้อยู่ใกล้ เธอกลับยิ่งรู้สึกโดดเดี่ยว อย่างบอกไม่ถูก มีเรื่องอะไรที่ตัดสินใจคนเดียวไม่ได้ เธออยากมีใครสักคน ช่วยเธอตัดสินใจ"เฮ้อ "นิวเคลียร์เธอถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นเอกสารในมือ ที่ต้องการเชิญผู้ปกครองไปประชุม เนื่องด้วยโรงเรียนมีกิจกรรมสำหรับนักเรียนที่จะจบการศึกษาในปีนี้ เธอรู้ดีว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้ ก็จะเป็นเหมือนทุกปีที่ผ่านมา เธอไม่เคยมีผู้ปกครองเข้าไปร่วมประชุมที่โรงเรียนเลยสั
“คุณนิวค่ะ”" ค่ะป้า ""ทำอะไรอยู่เอ่ย""หนูกำลังทำข้าวต้มกุ้งให้คุณหนึ่งอยู่ค่ะ ""ให้เป้าช่วยอะไรไหมคะ"" ไม่ต้องหรอกค่ะ นิวอยากแสดงฝีมือเอง นิวอยากให้คุณหนึ่งชมนิวบ้างคะ"" ตามใจคุณนิวค่ะ"วันนี้เป็นวันหยุด นิวเคลียร์กำลังทำข้าวต้มกุ้งให้หนึ่งนารายณ์ เมื่อคืนเขากลับมาดึกมาก แถมยัง เมามาด้วย หญิงสาวเช็ดตัวให้เกือบทั้งคืน พอเช้านี้ก็เลยทำข้าวต้มกุ้งเป็นของโปรดให้เขาได้ซดร้อนๆ เผื่อจะได้หายแฮงค่ะ"ข้าวต้มกุ้งร้อนๆ มาแล้วค่ะ คุณหนึ่งค่ะกินข้าวต้มก่อนค่ะจะได้มีแรง "เมื่อข้าวต้มเสร็จแล้วก็รีบจัดแจงยกไปเสิร์ฟถึงห้อง หวังเพียงคำชมและรอยยิ้มแต่สิ่งที่เธอคิดไว้ไม่เป็นอย่างที่คิด เมื่อได้ชิม ข้าวต้มคำแรกก็โดนคนใจร้ายต่อว่าเสียๆ หายๆ" นี่ทำอะไรให้ฉันกิน อย่างกับน้ำเปล่า เอาออกไปเลยนะ "นิวเคลียร์ต้องทำตาโตเมื่อได้ยินคำพูดของหนึ่งนารายณ์มันไม่อร่อยขนาดนั้นเลยเหรอนี่ฉันทำตามที่ป้าสายบอกทุกอย่างเลยนะ เธอเพียงคิดในใจแต่ต้องเดินทำหน้าเศร้าเข้าไปถามคนใจร้าย" ไม่อร่อยเลยเหรอคะ"" ไม่อร่อยกุ้งทั้งเหม็นทั้งคาว เอาออกไป แล้วอย่าสะเออะทำเองอีก ให้ป้าสายเป็นคนทำ"" เข้าใจแล้วค่ะ"นิวเคลียร์ก้มหน้าก้
หลังจากที่ทำข้าวต้มเสร็จแล้ว นิวเคลียร์เธอก็ยกมาให้หนึ่งนารายณ์ทันที เพราะกลัวเขาจะรอนาน แล้วจะพาลหาเรื่องเธออีกคราวนี้นิวเคลียร์บอกหนึ่งนารายณ์ว่าข้าวต้มกุ้งที่เธอกำลังถือมานี้เป็นฝีมือของป้าสาย แค่นี้เขาก็รับข้าวต้มไปและจัดการกินข้าวต้มเจ้าปัญหานั้นจนเกลี้ยงถ้วยซึ่งมันทำให้นิวเคลียร์เธอได้รู้ว่าข้าวต้มไม่ใช่ปัญหา ปัญหาคือคนกินในใจลึกๆ ก็รู้สึกน้อยใจอยู่เหมือนกันที่หนึ่งนารายณ์ทำแบบนี้เหมือนเขาจะรังเกียจเธอมาก มากจนเธออดคิดไม่ได้ว่าเธอไม่ควรมายืนอยู่ตรงนี้เลยแต่ก็ได้แต่อดทน เพราะใกล้ถึงเวลาแล้ว เวลาที่เธอต้องไปจากที่นี่ ไปจากหนึ่งนารายณ์ไปอย่างถูกต้อง ไม่ได้หนีไป ไม่ได้ถูกใครไล่ไป เป็นความจำนงของคุณย่าที่เธอรักและเคารพ" ฉันกินเสร็จแล้ว เอาถ้วยไปเก็บได้แล้ว "เมื่อกินข้าวต้มกุ้งแสนอร่อยเสร็จแล้ว หนึ่งนารายณ์ก็เรียกให้นิวเคลียร์ไปจัดการเก็บถ้วย เพื่อไปทำความสะอาดระหว่างที่เธอกำลังเก็บถ้วยจานจะเดินออกจากห้องไป เสียงทุ้มของเจ้าของห้องได้เอ่ยคำสั่งอีกอย่างหนึ่ง"แล้วก็ไปเตรียมน้ำอุ่นๆ ให้ฉันด้วย ฉันอยากจะนอนแช่น้ำอุ่น "ใจจริงแล้วเขาไม่ได้อยากใช้งานนิวเคลียร์เลย เพราะเมื่อไหร่ที่เห็
วันต่อมานิวเคลียร์เธอเตรียมชุดสำหรับใส่ไปงานวันเกิดติดกระเป๋ามาด้วย เธอมามหาวิทยาลัยด้วยคนขับรถของคฤหาสน์เป็นคนขับรถมาส่งเธอถึงต้องเตรียมตัวให้พร้อมในครั้งเดียวสำหรับวันเกิดของรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยชุดที่เธอเตรียมมา เป็นชุดที่เชยมากๆ มุกดาจับนิวเคลียร์แต่งตัวด้วยชุดเซ็กซี่ของเธอที่มีอยู่เต็มตู้ จับแต่งหน้าทาปาก ดูเป็นสาวเปรี้ยวสวยสะพรั่งไม่ว่าใครได้เห็นเธอเป็นต้องเหลียวมอง จากที่เธอมีหน้าตา รูปร่างที่ดูดีอยู่แล้วพอแต่งตัวสไตล์นี้ ยิ่งดูดีเข้าไปใหญ่ ดูเป็นสาวมากขึ้น มีหวังหนุ่มๆ ตามมาขอไลน์ ตามมาขอเบอร์กันเป็นแถวแน่ๆ"สวยมากจ้าสาวน้อยของพี่ " เมื่อมุกดาแต่งตัวแต่งหน้าให้นิวเคลียร์เสร็จก็ออกปากชมเอยกใหญ่ รุ่นน้องของเธอทั้งสวยทั้งหุ่นดีแต่กลับแต่งตัวไม่เป็น วันนี้มุกดาเธอแปลงโฉมสาวก้นครัวให้เป็นนางฟ้า หวังไปอวดหนุ่มเพื่อนชายของเธอแต่ตัวของนิวเคลียร์เองกับรู้สึกไม่มั่นใจกับการแต่งตัวแบบนี้ เพราะเธอไม่ค่อยชินเท่าไร"พี่มุกค่ะ แบบนี้นิวไม่ชินเลยค่ะ"แต่งแบบนี้แหละ ถือว่าแต่งให้พี่ในวันเกิดก็แล้วกัน ดูสิสวยดีจะตาย จะใส่ชุดที่ปิดหมดทั้งตัวแบบนั้นได้ยังไง เป็นคนเปิดเผยซะบ้างเผื่ออะไรๆ จะด
" อะ ทำไมตัวร้อนจี๋แบบนี้ละ "หนึ่งนารายณ์บ่นพึมพำคนเดียว เมื่อเขาเตรียมตัวกลับไปทำงานในวันนี้ ก่อนออกจากบ้านไม่ลืมปลุกนิวเคลียร์ที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงกว้าง ตั้งแต่เสร็จกิจ กามอารมณ์กับเขาหลายรอบเธอก็นอนอยู่ตรงนั้นไม่ยอมลุกกลับห้อง และเขาเองก็ไม่ได้ว่าอะไร คิดว่าคงอยากพักจึงไม่ได้รบกวนหลังจากเสร็จกิจกามหนึ่งนารายณ์ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปนั่งทำงานของบริษัทที่เขาเอากลับมาทำ มาทำต่อ หลังจากที่อารมณ์ดีขึ้นแล้วแต่ตอนนี้เขากำลังจะออกไปทำงานที่ผับ จึงเดินมาปลุกให้เธอกลับห้องได้แล้วเพียงฝ่ามือหนาสัมผัสที่ผิวเนื้อเนียนของนิวเคลียร์ เขากลับได้รับไอร้อนจากผิวเนื้อแล้วนั้นสังเกตได้ว่าไม่ใช่ร้อนแบบธรรมดาร้อนแบบสี่สิบองศาขึ้นไปเลยทีเดียวแปะๆทำให้เขาต้องรีบปลุกเธอทันที แต่แทนที่เธอจะรู้สึกตัวกลับนอนนิ่งไม่ไหวติง หนึ่งนารายณ์ตกใจไม่น้อย เขาวิ่งไปที่ห้องของเธอเพื่อหยิบชุดมาสวมใส่ให้เธอก่อนจะพาไปโรงพยาบาล"ทำไมมีแต่ชุดแบบนี้วะ "เมื่อเขาเข้ามาหาชุดสำหรับสวมใส่จะหาแค่ชุดเสื้อยืดกางเกงใส่เล่นแต่กลับไม่มีสักตัวไม่มีแล้วเสื้อยืดกางเกงยีนที่เคยใส่ เพราะเธอเอาไปบริจาคหมดแล้วตอนนี้มีแค่ชุดเดรส เสื
ในตอนนี้ นิวเคลียร์ตัวแข็งทื่อ เธอปรับตัวไม่ทันกับคนเจ้าเล่ห์เพทุบายปากบอกไม่พิศวาสแต่การกระทำนั้นชั่งย้อนแย้งใบหน้าคมคายเลื่อนลงไปฝังซอกคอขาวเนียน กลิ่นครีมอาบน้ำ ที่เขาใช้ประจำ พอวันนี้อยู่บนตัวเธอด้วยมันกลับรู้สึกว่าหอมเป็นพิเศษเสื้อชั้นในที่เกะกะอยู่ถูกกระชากให้หลุดออกไปจากร่างนิวเคลียร์ยังยืนงงกับการกระทำของหนึ่งนารายณ์" คุณหนึ่งค่ะ "เธอร้องเสียงอ่อน เต้านมอวบอิ่มทั้งสองข้างถูกมือหนากอบกุมก่อนจะบีบเคล้นอย่างเบามือแต่ก็สลับกับหนักหน่วงคนตัวโตไม่พูดไม่จา เอาแต่ มองเธอด้วยสายตาหวานเยิ้มความรู้สึกที่ถูกซ่อนไว้อยู่ภายใน มีบางอย่างเปิดเผยผ่านดวงตาคมหยาดเยิ้มที่มองมาจุ๊บๆ" คุณหนึ่งค่ะ อยากกัด""ดูดเฉย ก็เธอยั่วฉัน เธอต้องรับผิดชอบ "พูดจบก็ก้มหน้าก้มตาเสพความหอมหวานบนหน้าอกอวบอย่างมูมมาม ฟัดเต้าอวบนุ่มนิ่มจนเป็นรอยแดงจ้ำๆเมื่อคนเอาแต่ใจพูดออกมาหน้าตาเฉย นิวเคลียร์ได้แต่หน้านิ่วคิ้วขมวด เธอไปยั่วเขาตอนไหน เธออยู่ของเธอดีๆ มีแต่เขาที่เป็นคนเริ่มก่อนทั้งนั้น"พอแล้วค่ะคุณหนึ่ง "มือเรียวของนิวเคลียร์ดันบ่าแกร่งให้ถอยห่างจากตัวเธอ"ได้ยังไง ฉันกำลังได้อารมณ์เลย"ใบหน้าหล่อผละออกห
สายตาหื่นกามจ้องมองที่หน้าอกอวบอูมของนิวเคลียร์อย่างเปิดเผย คำว่าทำอย่างอื่นที่เปล่งออกมานั้นแทบไม่ต้องชี้แจ้งแถลงไขว่าคือเรื่องอะไรคนตัวเล็กต้องถอนหายใจพรืดยาว มือเรียวค่อยๆ วักฟองสบู่เหลวที่ลอยอยู่เหนือน้ำในอ่างมาลูบไล้ที่ตัวของคนที่รบเร้าให้เธออาบน้ำให้ร้อยวันพันปีไม่เคยอยากจะให้เธอใกล้ วันนี้กลับใจดีให้สัมผัสเนื้อหนังมังสาที่มีแต่มัดกล้ามแข็งแรงมือเรียวทั้งสองข้างค่อยๆ วักตักฟองที่ถูกตีจนเป็นกลุ่มก้อนขาวราวก้อนเมฆ ปล่อยฟองขาวผ่องลงบนหน้าอกแกร่ง ฝ่ามือเรียวนุ่มลูบไล้ไปมาเป็นการขัดถูเธอสัมผัสได้ถึงความพึงพอใจของคนใจร้าย เมื่อเขาค่อยๆ เอนกายไปด้านหลัง พิงศีรษะบนขอบอ่างแล้วหลับตาพริ้มอย่างสบายใจที่เห็นเธอยอมทำตามใจเขาในครั้งนี้ดวงตาคู่หวานแอบมองใบหน้าหล่อคมที่หลับตาพริ้มอยู่ตรงหน้า เธอเพิ่งได้เห็นเขาชัดๆ ก็วันนี้ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยชอบให้เธอมาอยู่ใกล้ คอยแต่ส่งสายตาดุดันไล่เธอให้อยู่ห่างๆ เขาตลอดเวลาที่เจอกัน"อ๊าส "เมื่อได้ยินเสียงครางกระเส่า มือเรียวของนิวเคลียร์หยุดลูบทันทีการได้สัมผัสลูบไล้ตัวหนึ่งนารายณ์ทำนิวเคลียร์เคลิบเคลิ้มคิดนั่นคิดนี่เรื่อยเปื่อยไม่รู้ว่าตัวเองกำลัง
หลายวันผ่านไปหลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น หนึ่งนารายณ์เพิ่งได้กลับคฤหาสน์ครั้งแรกวันนี้เป็นวันเสาร์เขาตั้งใจมาในวันนี้ อะไรดลใจไม่รู้แต่สิ่งที่เขาคิดกลับไม่เป็นไปอย่างที่ต้องการ เมื่อเด็กสาวที่เคยวิ่งแจ้นมาต้อนรับเขาทุกครั้ง ในวันนี้เธอกลับเงียบหายไป ไร้แม้เงาสายตาคมคอยกวาดมองหายัยขี้ดื้อ ขี้มึนที่คอยรังควานเขาทุกครั้งที่กลับมาในใจเริ่มร้อนรุ่มเพราะไม่สามารถถามกับใครได้หากเขาเอ่ยถามถึงเธอ คงเป็นอะไรที่แปลกประหลาดมากทีเดียวคนอารมณ์ไม่ดีที่ตั้งท่านั่งทำงานหายใจฟึดฟัดตลอดเวลา นี่มันก็ปาไปบ่ายโมงแล้วทำไมคนที่เขาคาดหวังว่าจะเจอก่อนใครไม่ยอมโผล่มาสักทีบรืน~~เสียงรถยนต์คันหรูของไผ่เข้ามาจอดที่ข้างในบริเวณหน้าคฤหาสน์ เสียงเปิดปิดประตูดังขึ้น ทำให้คนที่ไม่มีสมาธิทำงานต้องรีบเดินมาส่องตรงหน้าต่างเพื่อสังเกตการณ์ และนั่นเองสายตาคมก็พลันไปเห็นคนตัวเล็กแต่บางอย่างไม่ได้เล็กเซถลาเข้าหาผู้ชายข้างๆ ทำให้ต้องคอยพยุงเดินเหตุการณ์นี้ทำให้เขามองว่าเธอตั้งใจยั่วผู้ชาย แค่เห็นว่าผู้ชายจับมือเขาก็แทบจะปรี่ลงไปกระชากออก แล้วแต่นี่ยังมีโอบเอวกันอีกเลือดลมวิ่งพลุกพล่านทั่วร่างแต่ไม่สามารถทำได้อย่างที่คิดเ
การสูญเสียซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำให้เด็กสาวรับมือกับความผิดหวังความเสียใจได้ดีมากขึ้นในตอนนี้จิตใจของเด็กสาวแข็งแกร่งขึ้นมากแล้ว เธอลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง เหตุการณ์วันนั้นทำให้เธอเข้าใจชีวิตหลายอย่างหลังจากเลิกเรียนในวันนี้ เธอจึงขออนุญาตทางบ้านไปเดินห้าง เพื่อหาซื้อชุดสวยๆ มาไว้ใส่ส่วนชุดเก่าเธอพับเก็บและแพ็กใส่กล่องเรียบร้อยแล้ว เตรียมส่งไปยังสถานที่มารับบริจาค ที่ต้องทำแบบนี้เพราะต้องการเปลี่ยนตัวเองใหม่ถ้ายังเก็บไว้ก็ไม่พ้นที่เธอจะหยิบกลับมาใส่อีกแน่นอนเธอมาเดินห้างกับมุกดา มุกดาไม่รู้เรื่องที่นิวเคลียร์โดนวางยา ตัวมุกดาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองกลับห้องยังไง เพราะตื่นขึ้นมาก็เห็นตัวเองอยู่ในห้องแล้ว"นิว วันเกิดพี่ พี่ขอบใจนิวมากนะ ที่พาพี่กลับห้อง แต่ก่อนกลับน่าจะปลุกพี่สักหน่อยนะ พี่หลับจนบ่ายเลย"นิวเคลียร์ทำหน้าเหวอ เธอไม่ได้เป็นคนไปส่งมุกดาแต่เธอก็ไม่กล้าบอกว่าเธอไม่ได้เป็นคนไปส่งแต่ก็โล่งอกไปที ที่มุกดานึกว่าเธอกลับก่อนเพราะมุกดาตื่นมาไม่เจอนิวเคลียร์อยู่ที่ห้องนึกว่าเธอกลับบ้านไปแล้วเพราะวันนั้นมุกดาตื่นตอนบ่ายเพราะความเมาทำเธอหลับยาว" น้องนิวครับ"ระหว่างที่นิวเคลียร์และมุกด
ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนพรั่งพรูเข้ามาในหัวของนิวเคลียร์ทันที หลังจากที่เธอลืมตาตื่นขึ้นสมองเริ่มประมวลภาพเหตุการณ์ต่างๆ ให้เด่นชัดขึ้น ทำให้เธอต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เธอยังคงจำเรื่องราวหลายอย่างได้ดีว่าตัวเองตัดสินใจทำอะไรลงไปบ้าง ซ้ำร้ายกว่าเหตุการณ์ต่างๆ นานาตอนนี้เธอตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของเขา เธอเม้มปากแน่นเมื่อนึกถึงคำพูดของเขา เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเขาทำเพราะความจำเป็น ทำเพื่อช่วยเธอเท่านั้นสายตางามงอนเหลือบมองใบหน้าคม ที่หลับสนิท ความหล่อราวเทพบุตรที่เธอเห็น แต่ทำไมเขาชอบทำใจร้ายกับเธอนักเมื่อนึกถึงความร้ายกาจก็ทำนิวเคลียร์จุกที่อก เธอค่อยๆ ขยับตัวออกจากวงแขนของหนึ่งนารายณ์ที่หลับสนิท เมื่อออกจากที่นอนได้เธอรีบคว้าผ้าเช็ดตัวที่แขวนไว้แล้วเดินเข้าห้องน้ำทันทีใช้เวลาไม่นานมากนัก นิวเคลียร์ก็ออกจากห้องน้ำ มีผ้าเช็ดตัว พันรอบ ร่างอวบอิ่มไว้ เธอกำลังพยายามเดินหา ชุดของตัวเอง ที่เธอโยนทิ้งไว้เมื่อคืน"หาชุดนี้เหรอ"เสียงทุ้มเอยถามขึ้น เธอไม่ทันได้สังเกตว่าหนึ่งนารายณ์ตื่นแล้ว" เอ่อ...ใช่ค่ะ ขอบคุณนะคะ"เธอตอบกลับเสียงเบา หลบสายตาคมของคนตัวโตที่มองมาแล้วรีบเดินเข้าไปหยิบชุดขอ
หนึ่งนารายณ์กัดกรามแน่น ยอมรับว่าความรู้สึกของเขาในตอนนี้ มีบางอย่างที่เปลี่ยนไปคำว่ารังเกียจที่พร่ำพูดออกไปนักหนา กลับไม่สามารถทำให้เขาละมือจาก ความงามตรงหน้านี้ได้เลยความต้องการเรื่องอย่างว่ามีสูงขึ้นเรื่อยๆ เลือดในกายไหลเวียนอย่างสุดจะอดกลั้น ทั้งหมดเข้ามาสุมอยู่ในอกใจหนึ่งก็อยากจะระเบิดออกมาเสียให้รู้แล้วรู้รอด ใจหนึ่งก็รู้ดีว่ามันไม่ถูกต้องกระต่ายน้อยตรงหน้า ชั่งเย้ายวนใจเขาเหลือเกิน แค่ร่างกายที่ใสซื่อบริสุทธิ์ ก็เรียกร้องให้เขาเข้าใกล้มากพออยู่แล้วยังมีอาการยั่วยวนทั้งสายตาและการกระทำของเธอ ทำให้การหักห้ามใจของเขาที่มีอยู่ในตอนแรกเริ่มลดน้อยถอยลงเมื่อแรงพิศวาสครอบงำจิตใจ คงไม่ผิดอะไรเพราะเธอไม่ใช่สายเลือดเดียวกันกับเขา คิดได้แบบนั้น ก็ไม่รอช้ามือหนาเริ่มลูบไล้ไปทั่วร่างจบลงที่บั้นทายงามงอน ใบหน้าคมโน้มเข้าหาหน้าอกอวบด้วยความใจร้อน เลือดในกายเริ่มแล่นพล่านลมหายใจเริ่มถี่รัว"อืม...."เสียงทุ้มครางต่ำออกมาด้วยความรัญจวน เขาเริ่มลุ่มหลงกับความหอมหวานบนเรือนร่างของหญิงสาวคนนี้เข้าแล้วเมื่อเธอโดนคนตัวโตเริ่มบทพิศวาสอย่างอ่อนละมุนร่างกายที่ไม่เคยผ่านมือชายใดถึงกับสั่นสะท้าน ค
ทุกคำพูดที่เธอเปล่งออกมา ไม่ใช่เรื่องง่ายดายนัก เพราะเธอต้องกัดฟันไว้ตลอด เธอต้องกัดฟันข่มความต้องการของร่างกายที่กำลังเกิดขึ้นนั้นไว้เพราะเธอรู้ดีว่ามันพลุกพล่านมากขึ้นเรื่อยๆ จนแทบจะควบคุมไม่ได้แล้วสิ่งที่เธอเปล่งออกมานั้นไม่ได้ประชดประชันหรืออะไร แต่มันคือสิ่งที่ร่างกายของเธอต้องการมากจริงๆนาทีนี้ต้องได้ เธอคิดในใจ ถ้าไม่อย่างนั้นเธออาจช็อกตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์อยู่ก็ได้ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูดังจากด้านนอก หนึ่งนารายณ์ ปล่อยมือจากหญิงสาวแล้วเดินไปเปิดประตู" มีอะไรอีก"เมื่อเปิดประตู ก็เห็นเป็นคนสนิทของเขาที่เป็นคนมาเคาะประตู" คุณไผ่อยากเจอนายครับ"" สวัสดีครับ คุณหนึ่ง ผมจะรับตัวนิวเคลียร์กลับครับ "ไผ่โผเข้ามาทันทีเมื่อราเชนพูดจบ เขาเป็นห่วงสาวน้อยนิวเคลียร์มากกว่าใคร พอได้เห็นว่าเธอยังอยู่ดีก็ค่อยสบายใจหน่อยและเมื่อได้เจอกับหนึ่งนารายณ์สิ่งที่เขาต้องการจะพูดก็พูดออกมาในทันทีเขารู้ดีว่าหนึ่งนารายณ์ไม่พอใจและไม่สนใจนิวเคลียร์เลยสักนิด เขามักทำให้เด็กในปกครองอย่างนิวเคลียร์เสียใจอยู่บ่อยครั้งเขาได้ข่าวจากเพื่อนๆ ว่านิวเคลียร์โดนวางยาและเมื่อรู้ว่าเธอมาอยู่ที่นี่เขาจึงตามมาขอร
"อะไรของนายวะ เอาแม่นี่มาที่นี่ทำไมเนี่ย"" คุณนิวเธอโดนวางยาปลุกอารมณ์ทางเพศครับนาย นายช่วยคุณนิวด้วยครับ ""ดูแลตัวเองไม่เคยจะได้ เป็นแบบนี้ทุกทีเลย "หนึ่งนารายณ์สบถออกมาเสียงดังด้วยความหงุดหงิดวันนี้เขาอุตส่าห์ได้สนุกกับเพื่อนและรุ่นพี่ และคิดว่าจะไปต่อกับสาวๆ สักหน่อย นานมากแล้วไม่ได้ปลดปล่อย แต่ก็ต้องมีเรื่องให้ต้องแก้ปัญหาเขาเดินเข้ามาในห้องทำงาน เมื่อลูกน้องคนสนิทไปบอกว่าพาสาวน้อยนิวเคลียร์เข้าไปรอในห้องแล้วลูกน้องคนสนิทบอกว่ามีเรื่องสำคัญที่เขาจะต้องจัดการพอเข้ามาก็ได้เห็นได้เจอกับเด็กสาวที่เขาไม่เคยจะอยากเจอ" แล้วจะให้ฉันทำยังไง "หนึ่งนารายณ์พูดออกมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด อะไรที่เป็นเรื่องของเธอนี่เขาไม่อยากจะยุ่งเลยสักนิด"แล้วนายคิดว่าจะต้องทำยังไงล่ะครับ จะปล่อยไปอย่างนั้นเหรอครับ"" นี่เธอ เมามากเหรอทำไมปล่อยตัวแบบนี้ "มือหนาผลักไปที่ตัวของหญิงสาวเพื่อเรียกสติและซักถามความเป็นมาเมื่อได้ยินเสียงหนึ่งนารายณ์ถามขึ้น นิวเคลียร์ได้แต่ก้มหน้าเม้มปากแน่น ไม่กล้าพูดอะไรออกไปกลัวจะโดนดุมากกว่านี้แต่มือไม้ของเธอนี่สิ ดันอยู่ไม่เป็นสุข เธอไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร อยู่ๆ ก็มีความรู้