หนึ่งนารายณ์กัดกรามแน่น ยอมรับว่าความรู้สึกของเขาในตอนนี้ มีบางอย่างที่เปลี่ยนไป
คำว่ารังเกียจที่พร่ำพูดออกไปนักหนา กลับไม่สามารถทำให้เขาละมือจาก ความงามตรงหน้านี้ได้เลย ความต้องการเรื่องอย่างว่ามีสูงขึ้นเรื่อยๆ เลือดในกายไหลเวียนอย่างสุดจะอดกลั้น ทั้งหมดเข้ามาสุมอยู่ในอก ใจหนึ่งก็อยากจะระเบิดออกมาเสียให้รู้แล้วรู้รอด ใจหนึ่งก็รู้ดีว่ามันไม่ถูกต้อง กระต่ายน้อยตรงหน้า ชั่งเย้ายวนใจเขาเหลือเกิน แค่ร่างกายที่ใสซื่อบริสุทธิ์ ก็เรียกร้องให้เขาเข้าใกล้มากพออยู่แล้ว ยังมีอาการยั่วยวนทั้งสายตาและการกระทำของเธอ ทำให้การหักห้ามใจของเขาที่มีอยู่ในตอนแรกเริ่มลดน้อยถอยลง เมื่อแรงพิศวาสครอบงำจิตใจ คงไม่ผิดอะไรเพราะเธอไม่ใช่สายเลือดเดียวกันกับเขา คิดได้แบบนั้น ก็ไม่รอช้า มือหนาเริ่มลูบไล้ไปทั่วร่างจบลงที่บั้นทายงามงอน ใบหน้าคมโน้มเข้าหาหน้าอกอวบด้วยความใจร้อน เลือดในกายเริ่มแล่นพล่านลมหายใจเริ่มถี่รัว "อืม...." เสียงทุ้มครางต่ำออกมาด้วยความรัญจวน เขาเริ่มลุ่มหลงกับความหอมหวานบนเรือนร่างของหญิงสาวคนนี้เข้าแล้ว เมื่อเธอโดนคนตัวโตเริ่มบทพิศวาสอย่างอ่อนละมุนร่างกายที่ไม่เคยผ่านมือชายใดถึงกับสั่นสะท้าน ความต้องการที่ขาดหายได้รับการเติมเต็มจากบุรุษตรงหน้า ถ้าเป็นเขาเธอยอมทุกอย่าง ความรู้สึกที่แอบเก็บซ่อนไว้นานนับปี ไม่เคยกล้าคิดจะเปิดเผยความในใจ แต่ถ้าเหตุการณ์นี้จะทำให้เธอต้องสูญเสียความบริสุทธิ์ให้เขาเธอก็ยอม ปากหนาอ้าออก ลิ้นร้ายตวัดเลียกับหน้าอกอวบทำตัวเธออ่อนระทวยไปทั้งร่าง มือเรียวเริ่มอยู่ไม่สุข ยกขึ้นขยุ้มผมนุ่มสลวยของคนตัวโตเพื่อระบายความเสียวซ่าน ตอนนี้ความกระสันเสียวที่เขามอบให้เธอ ทำตัวเธอเริ่มล่องลอย เมื่อได้รับการสัมผัสจากเพศตรงข้ามทำนิวเคลียร์เธอถึงกับอ่อนระทวยไปทุกสัดส่วน " อ๊ะ..จะ เจ็บ " ฟันคมที่ดูดเม้มเม็ดลูกชุบสีชมพูเข้มอดไม่ได้จึงกัดลงที่เนื้ออวบ จนหญิงสาวต้องออกปากร้องด้วยความเจ็บปวดป่นเสียวซ่านในคราเดียว ความวาบหวามก่อตัวขึ้น ทำกายสาวรู้สึกหวิวๆ ที่ท้องน้อย ส่วนล่างเริ่มขมิบตอดและปลดปล่อยน้ำสีใสออกมา เมื่อเธอถูกเขาปรนเปรอด้วยปลายเรียวลิ้นที่ตวัดเลียอย่างเอาแต่ใจไปทั่วเรือนร่าง ทั้งดูดเม้มจนรู้สึกเจ็บเป็นจุด ร่างหนาค่อยๆ ยกตัวหญิงสาวให้ลอยละลิ่ว แล้วเดินตรงไปที่เตียงถึงเวลาต้องจัดการแล้วในเมื่อต่างคนต่างต้องการจะปลดปล่อยจะมัวคิดมากไปทำไม เขาวางเธอลงที่เตียงนุ่ม ห้องนอนประจำที่เขาไว้พักผ่อนเวลาขี้เกียจกลับบ้าน เขาวางนิวเคลียร์ลง มือหนาจับเรียวขาแยกออกจากกัน เผยให้เห็นความงามของกลีบดอกไม้สีสวยที่ปิดสนิทมีน้ำเมือกสีใสเปื้อนปริมตรงรอยแยกของกลีบสวย มองด้วยสายตาคงไม่พอ นิ้วมือหนาถือวิสาสะคลี่กลีบดอกไม้ให้อ้าออก เผยให้เม็ดติ่งด้านในแดงสด สายตาของหนึ่งนารายณ์จ้องมองตรงส่วนนั้นหลายวินาที เขาต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เมื่อส่วนความเป็นสาวถูกเปิดเผย ทำเธอเริ่มเขินอายหน้าแดงระเรื่ออย่างเห็นได้ชัด มือบางรีบยกมาปิดบังส่วนกลีบไว้ แต่มือหนาของหนึ่งนารายณ์จับมือเรียวที่พยายามปกปิดกลีบงามไว้ให้ยกออก เขาจ้องมองส่วนนั้นด้วยสายตาโลมเลีย "ไม่ต้องปิด มันสวย สวยมาก อึก" น้ำลายถูกกลืนลงคออีกครั้ง ลมหายใจเริ่มถี่รัวอีกครั้ง อดไม่ไหวแล้วต้องจัดการเดี๋ยวนี้ คนตัวโตคำรามออกมา จ๊วบๆ "อื้อ...เดี๋ยวก่อนตรงนั้นมันสกปรก อ๊ะ.." " ไม่เลย สวยมาก ถ้าอยากเสร็จอยู่นิ่งๆ " พูดจบไม่รอช้าจัดการดูดน้ำหวานจากกลีบดอกไม้อย่างเอาแต่ใจ จ๊วบๆ ลิ้นหนาตวัดขึ้นลงตรงร่องสวาท ปลายลิ้นแหย่แยงเข้ารูเล็ก สร้างความกระสันรัญจวนให้เธอยิ่งนัก เสียงหวานที่พยายามกลั้นไว้ดังเล็ดลอดออกมาให้ชายหนุ่มได้ยิน "อื้อ...อ๊าส....ไม่ไหว ค่ะ คุณหนึ่ง ขาหนูไม่..ไหว....อ้ายย" เสียงหวานครางออกมาสุดเสียง ทนไม่ไหวอีกแล้วกับสิ่งที่เขาปรนเปรอ ชายหนุ่มยกยิ้มที่มุมปากนึกชอบใจที่ได้เห็นร่างสวยตรงหน้าเสร็จสมเพราะฝีมือเขา ลิ้นร้ายยังคงทำหน้าที่ต่อไป เขากระดกลิ้นเข้าออกขึ้นลงถี่รัว อยากให้เธอสุขสมกับสิ่งที่เขามอบให้ ร่างบางกระตุกเกร็งอย่างรุนแรง เธอเสร็จสมทันทีที่เขาโหมใส่ น้ำหวานสีใสก็หลั่งไหลไม่ขาดสาย เขาดูดกลืนกินจนหมดไม่ให้เหลือสักหยาดหยดแล้วจึงยอมผละปากออก ลิ้นเรียวตวัดเลียริมฝีปากหนาจนรอบ ก่อนจะเงยหน้ามองร่างอวบอิ่มตรงหน้า ตอนนี้เธอหายใจหอบจนหน้าอกอวบกระเพื่อมตามจังหวะหายใจ นิวเคลียร์เธอเผลอสบตากับเขา รู้สึกใบหน้าร้อนผ่าว ทั้งเสียวซ่าน ทั้งอับอาย เมื่อปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาสัมผัสสวนสงวนได้แบบนี้ ใบหน้าหวานเริ่มแดงเป็นลูกตำลึงเพราะความเขินอาย เธอจึงเสมองไปทางอื่น คนตัวโตที่มองเธออยู่ รู้สึกเอ็นดูไม่น้อยแต่ก็ต้องสลัดความคิดนั้นทิ้งไป ระหว่างเธอกับเขาเป็นแค่ความสัมพันธ์จำเป็นเท่านั้น ไม่ได้มีความรู้สึกแอบแฝง แค่เธอยังสดยังใหม่เขาจึงยอมทำให้โดยไม่คิดมาก "ดีขึ้นบ้างไหม" เสียงทุ้มถามขึ้นเมื่อบทสวาทจบลงเขาทำให้เธอได้ปลดปล่อยความต้องการ อาจจะดีขึ้นบางแล้วเพราะอาการของเธอดูผ่อนคลายมากขึ้น ไม่ล่องลอยเหมือนตอนแรก แต่สิ่งที่หนึ่งนารายณ์ได้รับกลับมาคือการส่ายหน้าไปมา นิวเคลียร์เธอยังต้องการอยู่ มันยังอยู่ในส่วนลึก ถึงแม้บางอย่างมันจะดีขึ้น แต่เธอยังต้องการสิ่งเติมเต็มอยู่ " ถ้าจะให้ทำอีก เธอต้องช่วยฉันด้วย " หนึ่งนารายณ์ยื่นข้อเสนอ ถ้าเธอเสร็จเขาก็ต้องเสร็จ ไม่ใช่เธอเสร็จสม อยู่ฝ่ายเดียว ปากพูดออกมาสายตาเจ้าเล่ห์ก็ส่งกลับไป มือหนาจับเรียวขาข้างหนึ่งวางไว้บนบ่าแกร่ง อีกมือจับความเป็นชายอวบใหญ่ชักขึ้นชักลงสองสามครั้ง แล้วจรดปลายลำยักษ์ถูกไถที่ร่องรูสวาท "อ๊ะ...เจ็บ..." "อย่าบอกนะว่าไม่เคย " ได้ยินคำถาม นิวเคลียร์เธอก็ส่ายหน้าไปมา ใช่เธอยังไม่เคย เขาเป็นผู้ชายคนแรก ที่ได้เห็น เธอในสภาพนี้ "ค่ะ หนูไม่เคย" เมื่อได้รับคำตอบจากนิวเคลียร์ หนึ่งนารายณ์ถึงกับต้องหลับตาลง เก็บความรู้สึกบางอย่างเอาไว้ ใช่เขาไม่เคยคิดว่านิวเคลียร์จะยังบริสุทธิ์ เพราะเขาเห็นเธอ ไปไหนมาไหนกับผู้ชายอยู่เสมอ แต่พอนึกอีกทีเธออาจจะโกหกเขาก็ได้ "อย่ามาโกหกฉันดีกว่า " "ไม่เชื่อก็พิสูจน์ดูสิคะ " เมื่อเขาดูถูกเธอ เธอประชดเขาด้วยการให้เขาพิสูจน์ " ได้แต่ฉันไม่รับผิดชอบใดๆ ทั้งสิ้นเข้าใจไหม " นิวเคลียร์เม้มปากแน่นกันริมฝีปากตัวเองจนห้อเลือด ถ้าเป็นเขาเธอก็อยากยินยอม มาถึงขั้นนี้แล้ว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด "ก็ลองดูสิคะ คิดซะว่าเป็นค่าเลี้ยงดูที่คุณเคยดูแลหนูแล้วกันค่ะ" บางครั้งนิวเคลียร์เธอเองก็ปากดีใช่ย่อย คำพูดที่เธอพูดออกมา ทำให้หนึ่งนารายณ์โมโหอย่างหนัก เขาไม่รอช้าจับความใหญ่โตของลำยักษ์ถูไถขึ้นลงตรงร่องสาวแล้วกดไปอย่างแรง ใบหน้าสวยเริ่มบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวดน้ำตาเม็ดโตเริ่มไหลออกมาจากเบ้าตาสวย ความจริงประจักษ์เมื่อหนึ่งนารายณ์ทำตามที่นิวเคลียร์พูด ความคับแน่นที่เรารับรู้บวกกับน้ำสีแดงจางๆ ตรงจุดสัมพันธ์ที่เขาเห็น อธิบายทุกอย่างด้วยตัวมันเอง หัวใจแกร่งหล่นวูบ คิดแต่จะอยากชนะพอเป็นแบบนี้ก็พูดไม่ออก เขาทำท่าจะลุกออกแต่นิวเคลียร์ก็ถามขึ้น " ขนาดนี้แล้วไม่คิดจะช่วยหนูจริงเหรอคะ " ความเจ็บปวดที่ได้รับยังไม่สาหัสเท่าฤทธิ์ยาที่ต้องเจอ เขาฉีกพรหมจรรย์เธอแล้ว ยังจะปล่อยให้เธอทรมานอีกเหรอ " พร้อมแล้วใช่ไหม " หญิงสาวพยักหน้าทั้งที่น้ำตายังไหลอาบแก้มเจ็บก็เจ็บต้องการก็ต้องการไม่ต้องคิดให้เสียเวลาแล้ว ในเมื่อทุกอย่างเกิดขึ้นแล้วจะกลับลำก็สายไปแล้ว เสียงทักท้วงจากหญิงสาวทำให้เขาต้องเดินเกมต่อ "อย่าเกร็งฉันจะทำเบาๆ ซี๊ดอ๊าส... " แค่ส่วนปลายหัวหยักสัมผัสที่เนื้อนิ่มก็ทำคนตัวโตเสียวกระสันไปทั้งลำ ใช่ว่าเธอจะเจ็บคนเดียว เขาเองก็เจ็บเหมือนกัน ก็ร่องเธอมันคับแคบ แถมยังฟิตแน่นอยู่มาก ไม่รอช้าส่วนเอวสอบเริ่มทำงาน บั้นเอวหนากระแทกใส่ เนิบนาบ แต่ขยับเข้าสุดออกสุด จนคนโดนกระทำใบหน้าบิดเบี้ยว ทั้งเสียวซ่านทั้งปวดหนึบที่มดลูก ลำยักษ์นอกจากใหญ่แล้วยังยาวอีก ทำหญิงสาวเริ่มจุกที่ท้องน้อย "อะ คุณหนึ่งเบาหน่อย หนูจุก อื้อ" เพราะนี่คือครั้งแรกของเธอถึงแม้ความต้องการจะมากแค่ไหน เรื่องความเจ็บปวดก็ยังคงอยู่ หูได้ยินแต่ส่วนลำหยุดกระแทกไม่ได้ ส่วนนั้นของเธอทั้งตอดทั้งรัด จนเขาแทบระเบิด หน้าหล่อโน้มเข้าหาใบหน้าหวาน ปากหนาประกบจูบที่ปากบาง เธอเผยอปากรับจูบอย่างเต็มใจ ชายหนุ่มสอดลิ้นเรียวเข้าเกี่ยวพัน ดึงความหอมหวานจากปากงาม ดูดกินน้ำลายอย่างไม่รังเกียจ มือหนาสองข้างบีบขย้ำเต้าอวบอย่างหื่นกระหาย "ฉันจะแตก ซี๊ดด..เธอตอดแรงไป อ๊าส... " เสียงทุ้มครางกระเส่าบอกหญิงสาว ลำยักษ์ใหญ่ยาวยังคงผลุบเข้าผลุบออกอย่างสม่ำเสมอ จนในที่สุดก็ถึงจุดปลดปล่อย น้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งทะยานลงบนหน้าท้องแบนราบของหญิงสาว เขาเกือบเอาออกมาไม่ทัน ความสุขที่ได้รับจากร่างกายเธอ ทำเขาสุขแบบเต็มเปี่ยม ไม่เคยสุขจนสุดทางแบบนี้มานานมากแล้ว เมื่อเสร็จภารกิจมือหนาจึงหยิบทิชชูมาทำความสะอาดให้เธอ " ดีขึ้นหรือยัง" รอบนี้เธอได้แต่กัดริมฝีปากไว้แน่น ความต้องการยังมีอยู่อีกมาก แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยคำใดออกมา 👉ความสัมพันธ์แบบจำเป็นมันเป็นแบบไหนคะคุณหนึ่ง 👉ฝากกดใจ+คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะภาพเหตุการณ์เมื่อคืนพรั่งพรูเข้ามาในหัวของนิวเคลียร์ทันที หลังจากที่เธอลืมตาตื่นขึ้นสมองเริ่มประมวลภาพเหตุการณ์ต่างๆ ให้เด่นชัดขึ้น ทำให้เธอต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เธอยังคงจำเรื่องราวหลายอย่างได้ดีว่าตัวเองตัดสินใจทำอะไรลงไปบ้าง ซ้ำร้ายกว่าเหตุการณ์ต่างๆ นานาตอนนี้เธอตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของเขา เธอเม้มปากแน่นเมื่อนึกถึงคำพูดของเขา เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเขาทำเพราะความจำเป็น ทำเพื่อช่วยเธอเท่านั้นสายตางามงอนเหลือบมองใบหน้าคม ที่หลับสนิท ความหล่อราวเทพบุตรที่เธอเห็น แต่ทำไมเขาชอบทำใจร้ายกับเธอนักเมื่อนึกถึงความร้ายกาจก็ทำนิวเคลียร์จุกที่อก เธอค่อยๆ ขยับตัวออกจากวงแขนของหนึ่งนารายณ์ที่หลับสนิท เมื่อออกจากที่นอนได้เธอรีบคว้าผ้าเช็ดตัวที่แขวนไว้แล้วเดินเข้าห้องน้ำทันทีใช้เวลาไม่นานมากนัก นิวเคลียร์ก็ออกจากห้องน้ำ มีผ้าเช็ดตัว พันรอบ ร่างอวบอิ่มไว้ เธอกำลังพยายามเดินหา ชุดของตัวเอง ที่เธอโยนทิ้งไว้เมื่อคืน"หาชุดนี้เหรอ"เสียงทุ้มเอยถามขึ้น เธอไม่ทันได้สังเกตว่าหนึ่งนารายณ์ตื่นแล้ว" เอ่อ...ใช่ค่ะ ขอบคุณนะคะ"เธอตอบกลับเสียงเบา หลบสายตาคมของคนตัวโตที่มองมาแล้วรีบเดินเข้าไปหยิบชุดขอ
การสูญเสียซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำให้เด็กสาวรับมือกับความผิดหวังความเสียใจได้ดีมากขึ้นในตอนนี้จิตใจของเด็กสาวแข็งแกร่งขึ้นมากแล้ว เธอลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง เหตุการณ์วันนั้นทำให้เธอเข้าใจชีวิตหลายอย่างหลังจากเลิกเรียนในวันนี้ เธอจึงขออนุญาตทางบ้านไปเดินห้าง เพื่อหาซื้อชุดสวยๆ มาไว้ใส่ส่วนชุดเก่าเธอพับเก็บและแพ็กใส่กล่องเรียบร้อยแล้ว เตรียมส่งไปยังสถานที่มารับบริจาค ที่ต้องทำแบบนี้เพราะต้องการเปลี่ยนตัวเองใหม่ถ้ายังเก็บไว้ก็ไม่พ้นที่เธอจะหยิบกลับมาใส่อีกแน่นอนเธอมาเดินห้างกับมุกดา มุกดาไม่รู้เรื่องที่นิวเคลียร์โดนวางยา ตัวมุกดาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองกลับห้องยังไง เพราะตื่นขึ้นมาก็เห็นตัวเองอยู่ในห้องแล้ว"นิว วันเกิดพี่ พี่ขอบใจนิวมากนะ ที่พาพี่กลับห้อง แต่ก่อนกลับน่าจะปลุกพี่สักหน่อยนะ พี่หลับจนบ่ายเลย"นิวเคลียร์ทำหน้าเหวอ เธอไม่ได้เป็นคนไปส่งมุกดาแต่เธอก็ไม่กล้าบอกว่าเธอไม่ได้เป็นคนไปส่งแต่ก็โล่งอกไปที ที่มุกดานึกว่าเธอกลับก่อนเพราะมุกดาตื่นมาไม่เจอนิวเคลียร์อยู่ที่ห้องนึกว่าเธอกลับบ้านไปแล้วเพราะวันนั้นมุกดาตื่นตอนบ่ายเพราะความเมาทำเธอหลับยาว" น้องนิวครับ"ระหว่างที่นิวเคลียร์และมุกด
หลายวันผ่านไปหลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น หนึ่งนารายณ์เพิ่งได้กลับคฤหาสน์ครั้งแรกวันนี้เป็นวันเสาร์เขาตั้งใจมาในวันนี้ อะไรดลใจไม่รู้แต่สิ่งที่เขาคิดกลับไม่เป็นไปอย่างที่ต้องการ เมื่อเด็กสาวที่เคยวิ่งแจ้นมาต้อนรับเขาทุกครั้ง ในวันนี้เธอกลับเงียบหายไป ไร้แม้เงาสายตาคมคอยกวาดมองหายัยขี้ดื้อ ขี้มึนที่คอยรังควานเขาทุกครั้งที่กลับมาในใจเริ่มร้อนรุ่มเพราะไม่สามารถถามกับใครได้หากเขาเอ่ยถามถึงเธอ คงเป็นอะไรที่แปลกประหลาดมากทีเดียวคนอารมณ์ไม่ดีที่ตั้งท่านั่งทำงานหายใจฟึดฟัดตลอดเวลา นี่มันก็ปาไปบ่ายโมงแล้วทำไมคนที่เขาคาดหวังว่าจะเจอก่อนใครไม่ยอมโผล่มาสักทีบรืน~~เสียงรถยนต์คันหรูของไผ่เข้ามาจอดที่ข้างในบริเวณหน้าคฤหาสน์ เสียงเปิดปิดประตูดังขึ้น ทำให้คนที่ไม่มีสมาธิทำงานต้องรีบเดินมาส่องตรงหน้าต่างเพื่อสังเกตการณ์ และนั่นเองสายตาคมก็พลันไปเห็นคนตัวเล็กแต่บางอย่างไม่ได้เล็กเซถลาเข้าหาผู้ชายข้างๆ ทำให้ต้องคอยพยุงเดินเหตุการณ์นี้ทำให้เขามองว่าเธอตั้งใจยั่วผู้ชาย แค่เห็นว่าผู้ชายจับมือเขาก็แทบจะปรี่ลงไปกระชากออก แล้วแต่นี่ยังมีโอบเอวกันอีกเลือดลมวิ่งพลุกพล่านทั่วร่างแต่ไม่สามารถทำได้อย่างที่คิดเ
สายตาหื่นกามจ้องมองที่หน้าอกอวบอูมของนิวเคลียร์อย่างเปิดเผย คำว่าทำอย่างอื่นที่เปล่งออกมานั้นแทบไม่ต้องชี้แจ้งแถลงไขว่าคือเรื่องอะไรคนตัวเล็กต้องถอนหายใจพรืดยาว มือเรียวค่อยๆ วักฟองสบู่เหลวที่ลอยอยู่เหนือน้ำในอ่างมาลูบไล้ที่ตัวของคนที่รบเร้าให้เธออาบน้ำให้ร้อยวันพันปีไม่เคยอยากจะให้เธอใกล้ วันนี้กลับใจดีให้สัมผัสเนื้อหนังมังสาที่มีแต่มัดกล้ามแข็งแรงมือเรียวทั้งสองข้างค่อยๆ วักตักฟองที่ถูกตีจนเป็นกลุ่มก้อนขาวราวก้อนเมฆ ปล่อยฟองขาวผ่องลงบนหน้าอกแกร่ง ฝ่ามือเรียวนุ่มลูบไล้ไปมาเป็นการขัดถูเธอสัมผัสได้ถึงความพึงพอใจของคนใจร้าย เมื่อเขาค่อยๆ เอนกายไปด้านหลัง พิงศีรษะบนขอบอ่างแล้วหลับตาพริ้มอย่างสบายใจที่เห็นเธอยอมทำตามใจเขาในครั้งนี้ดวงตาคู่หวานแอบมองใบหน้าหล่อคมที่หลับตาพริ้มอยู่ตรงหน้า เธอเพิ่งได้เห็นเขาชัดๆ ก็วันนี้ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยชอบให้เธอมาอยู่ใกล้ คอยแต่ส่งสายตาดุดันไล่เธอให้อยู่ห่างๆ เขาตลอดเวลาที่เจอกัน"อ๊าส "เมื่อได้ยินเสียงครางกระเส่า มือเรียวของนิวเคลียร์หยุดลูบทันทีการได้สัมผัสลูบไล้ตัวหนึ่งนารายณ์ทำนิวเคลียร์เคลิบเคลิ้มคิดนั่นคิดนี่เรื่อยเปื่อยไม่รู้ว่าตัวเองกำลัง
ในตอนนี้ นิวเคลียร์ตัวแข็งทื่อ เธอปรับตัวไม่ทันกับคนเจ้าเล่ห์เพทุบายปากบอกไม่พิศวาสแต่การกระทำนั้นชั่งย้อนแย้งใบหน้าคมคายเลื่อนลงไปฝังซอกคอขาวเนียน กลิ่นครีมอาบน้ำ ที่เขาใช้ประจำ พอวันนี้อยู่บนตัวเธอด้วยมันกลับรู้สึกว่าหอมเป็นพิเศษเสื้อชั้นในที่เกะกะอยู่ถูกกระชากให้หลุดออกไปจากร่างนิวเคลียร์ยังยืนงงกับการกระทำของหนึ่งนารายณ์" คุณหนึ่งค่ะ "เธอร้องเสียงอ่อน เต้านมอวบอิ่มทั้งสองข้างถูกมือหนากอบกุมก่อนจะบีบเคล้นอย่างเบามือแต่ก็สลับกับหนักหน่วงคนตัวโตไม่พูดไม่จา เอาแต่ มองเธอด้วยสายตาหวานเยิ้มความรู้สึกที่ถูกซ่อนไว้อยู่ภายใน มีบางอย่างเปิดเผยผ่านดวงตาคมหยาดเยิ้มที่มองมาจุ๊บๆ" คุณหนึ่งค่ะ อยากกัด""ดูดเฉย ก็เธอยั่วฉัน เธอต้องรับผิดชอบ "พูดจบก็ก้มหน้าก้มตาเสพความหอมหวานบนหน้าอกอวบอย่างมูมมาม ฟัดเต้าอวบนุ่มนิ่มจนเป็นรอยแดงจ้ำๆเมื่อคนเอาแต่ใจพูดออกมาหน้าตาเฉย นิวเคลียร์ได้แต่หน้านิ่วคิ้วขมวด เธอไปยั่วเขาตอนไหน เธออยู่ของเธอดีๆ มีแต่เขาที่เป็นคนเริ่มก่อนทั้งนั้น"พอแล้วค่ะคุณหนึ่ง "มือเรียวของนิวเคลียร์ดันบ่าแกร่งให้ถอยห่างจากตัวเธอ"ได้ยังไง ฉันกำลังได้อารมณ์เลย"ใบหน้าหล่อผละออกห
" อะ ทำไมตัวร้อนจี๋แบบนี้ละ "หนึ่งนารายณ์บ่นพึมพำคนเดียว เมื่อเขาเตรียมตัวกลับไปทำงานในวันนี้ ก่อนออกจากบ้านไม่ลืมปลุกนิวเคลียร์ที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงกว้าง ตั้งแต่เสร็จกิจ กามอารมณ์กับเขาหลายรอบเธอก็นอนอยู่ตรงนั้นไม่ยอมลุกกลับห้อง และเขาเองก็ไม่ได้ว่าอะไร คิดว่าคงอยากพักจึงไม่ได้รบกวนหลังจากเสร็จกิจกามหนึ่งนารายณ์ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปนั่งทำงานของบริษัทที่เขาเอากลับมาทำ มาทำต่อ หลังจากที่อารมณ์ดีขึ้นแล้วแต่ตอนนี้เขากำลังจะออกไปทำงานที่ผับ จึงเดินมาปลุกให้เธอกลับห้องได้แล้วเพียงฝ่ามือหนาสัมผัสที่ผิวเนื้อเนียนของนิวเคลียร์ เขากลับได้รับไอร้อนจากผิวเนื้อแล้วนั้นสังเกตได้ว่าไม่ใช่ร้อนแบบธรรมดาร้อนแบบสี่สิบองศาขึ้นไปเลยทีเดียวแปะๆทำให้เขาต้องรีบปลุกเธอทันที แต่แทนที่เธอจะรู้สึกตัวกลับนอนนิ่งไม่ไหวติง หนึ่งนารายณ์ตกใจไม่น้อย เขาวิ่งไปที่ห้องของเธอเพื่อหยิบชุดมาสวมใส่ให้เธอก่อนจะพาไปโรงพยาบาล"ทำไมมีแต่ชุดแบบนี้วะ "เมื่อเขาเข้ามาหาชุดสำหรับสวมใส่จะหาแค่ชุดเสื้อยืดกางเกงใส่เล่นแต่กลับไม่มีสักตัวไม่มีแล้วเสื้อยืดกางเกงยีนที่เคยใส่ เพราะเธอเอาไปบริจาคหมดแล้วตอนนี้มีแค่ชุดเดรส เสื
ตั้งแต่วันนั้นวันที่คุณย่าจากไป นิวเคลียร์เธอเสียใจมากเพราะคุณย่าเป็นที่พึ่งเดียวที่เธอมีอยู่ชีวิตเด็กน้อยที่เพิ่งมีอายุได้เพียง 15 ปี กลับต้องผ่านมรสุมชีวิตหนักๆ มาแล้วถึง 2 ครั้ง ตอนแรกคือ อุบัติเหตุที่ศูนย์เสียทุกคนในครอบครัวไปหมด และครั้งนี้คุณย่าผู้รับเธอมาเลี้ยงดู ท่านอยู่กับเธอได้เพียง 3 ปี ก็จากไปด้วยโรคชรา"ต่อไปนี้หนูจะอยู่ยังไงคะ ฮื้อๆ "ไม่มีคุณย่าสักคน แล้วนิวเคลียร์เธอจะอยู่ยังไง เด็กน้อยวัย15 ปี ตัดพ้อชีวิตตัวเองเมื่อเธอขาดเสาหลักของชีวิต ในความโชคร้ายก็มีความโชคดีอยู่บ้าง เมื่อวันหนึ่งหลานชายคนเดียวของคุณย่า ติดต่อมา และบอกว่าจะมารับนิวเคลียร์ไปอยู่ด้วย นิวเคลียร์ดีใจมากที่เธอไม่ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วนั่นคือจุดเปลี่ยนของชีวิตเธอ เมื่อเธอได้เจอและหลงรักคนใจร้าย ที่ไม่เคยชายตามองเธอเลยสักครั้งมีแต่ความเฉยชา มีแต่สายตาที่ว่างเปล่ามีแต่ความเข้มงวด จนดูเคร่งเกินไปมีแต่กฎเกณฑ์ ที่พอได้ยินแล้ว ไม่เคยคิดอยากทำตามเลยสักครั้งแต่เพราะอยากให้เขาเห็นเธอในสายตา จึงพยายามทำทุกอย่างให้เขาเห็น แค่เศษเสี้ยวของวินาทีก็ยอมหนึ่ง นารายณ์ มาเฟียหนุ่มรูปงาม แต่สายตาและสีหน้าเย็นยะเยือก
เป็นเวลาสามปีแล้วที่นิวเคลียร์ เข้ามาอยู่ที่คฤหาสน์ หลังใหญ่โต ของหนึ่ง นารายณ์ถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากให้เธอมาอยู่ด้วยมากแค่ไหน แต่ก็ต้องทำใจ เพราะนี่เป็นคำขอสุดท้ายของคุณย่าสุดที่รักของเขาเมื่อหลายปีก่อนหนึ่งนารายณ์ไม่เห็นด้วยเป็นอย่างมากที่คุณย่าของเขารับเด็กผู้หญิงที่ชื่อนิวเคลียร์มาดูแลแต่เขาก็ขัดอะไรท่านไม่ได้ ถึงแม้เขาจะใจดียอมรับเธอมาเลี้ยงดู ตามคำสั่งเสียของคุณย่าแต่เขาก็ไม่เคยให้นิวเคลียร์ได้เข้ามาวุ่นวายในชีวิตของเขาโดยเด็ดขาดนั้นคือสิ่งเดียวที่ทำให้นิวเคลียร์รู้ว่า พี่หนึ่งนั้นไม่ได้ต้องการให้เธอมาอยู่ด้วย มีแต่เธอเท่านั้นที่คิดดีใจไปฝ่ายเดียวว่าจะไม่โดดเดี่ยว เมื่อได้มาอยู่กับเขาเพราะยิ่งได้อยู่ใกล้ เธอกลับยิ่งรู้สึกโดดเดี่ยว อย่างบอกไม่ถูก มีเรื่องอะไรที่ตัดสินใจคนเดียวไม่ได้ เธออยากมีใครสักคน ช่วยเธอตัดสินใจ"เฮ้อ "นิวเคลียร์เธอถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นเอกสารในมือ ที่ต้องการเชิญผู้ปกครองไปประชุม เนื่องด้วยโรงเรียนมีกิจกรรมสำหรับนักเรียนที่จะจบการศึกษาในปีนี้ เธอรู้ดีว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้ ก็จะเป็นเหมือนทุกปีที่ผ่านมา เธอไม่เคยมีผู้ปกครองเข้าไปร่วมประชุมที่โรงเรียนเลยสั
" อะ ทำไมตัวร้อนจี๋แบบนี้ละ "หนึ่งนารายณ์บ่นพึมพำคนเดียว เมื่อเขาเตรียมตัวกลับไปทำงานในวันนี้ ก่อนออกจากบ้านไม่ลืมปลุกนิวเคลียร์ที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงกว้าง ตั้งแต่เสร็จกิจ กามอารมณ์กับเขาหลายรอบเธอก็นอนอยู่ตรงนั้นไม่ยอมลุกกลับห้อง และเขาเองก็ไม่ได้ว่าอะไร คิดว่าคงอยากพักจึงไม่ได้รบกวนหลังจากเสร็จกิจกามหนึ่งนารายณ์ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปนั่งทำงานของบริษัทที่เขาเอากลับมาทำ มาทำต่อ หลังจากที่อารมณ์ดีขึ้นแล้วแต่ตอนนี้เขากำลังจะออกไปทำงานที่ผับ จึงเดินมาปลุกให้เธอกลับห้องได้แล้วเพียงฝ่ามือหนาสัมผัสที่ผิวเนื้อเนียนของนิวเคลียร์ เขากลับได้รับไอร้อนจากผิวเนื้อแล้วนั้นสังเกตได้ว่าไม่ใช่ร้อนแบบธรรมดาร้อนแบบสี่สิบองศาขึ้นไปเลยทีเดียวแปะๆทำให้เขาต้องรีบปลุกเธอทันที แต่แทนที่เธอจะรู้สึกตัวกลับนอนนิ่งไม่ไหวติง หนึ่งนารายณ์ตกใจไม่น้อย เขาวิ่งไปที่ห้องของเธอเพื่อหยิบชุดมาสวมใส่ให้เธอก่อนจะพาไปโรงพยาบาล"ทำไมมีแต่ชุดแบบนี้วะ "เมื่อเขาเข้ามาหาชุดสำหรับสวมใส่จะหาแค่ชุดเสื้อยืดกางเกงใส่เล่นแต่กลับไม่มีสักตัวไม่มีแล้วเสื้อยืดกางเกงยีนที่เคยใส่ เพราะเธอเอาไปบริจาคหมดแล้วตอนนี้มีแค่ชุดเดรส เสื
ในตอนนี้ นิวเคลียร์ตัวแข็งทื่อ เธอปรับตัวไม่ทันกับคนเจ้าเล่ห์เพทุบายปากบอกไม่พิศวาสแต่การกระทำนั้นชั่งย้อนแย้งใบหน้าคมคายเลื่อนลงไปฝังซอกคอขาวเนียน กลิ่นครีมอาบน้ำ ที่เขาใช้ประจำ พอวันนี้อยู่บนตัวเธอด้วยมันกลับรู้สึกว่าหอมเป็นพิเศษเสื้อชั้นในที่เกะกะอยู่ถูกกระชากให้หลุดออกไปจากร่างนิวเคลียร์ยังยืนงงกับการกระทำของหนึ่งนารายณ์" คุณหนึ่งค่ะ "เธอร้องเสียงอ่อน เต้านมอวบอิ่มทั้งสองข้างถูกมือหนากอบกุมก่อนจะบีบเคล้นอย่างเบามือแต่ก็สลับกับหนักหน่วงคนตัวโตไม่พูดไม่จา เอาแต่ มองเธอด้วยสายตาหวานเยิ้มความรู้สึกที่ถูกซ่อนไว้อยู่ภายใน มีบางอย่างเปิดเผยผ่านดวงตาคมหยาดเยิ้มที่มองมาจุ๊บๆ" คุณหนึ่งค่ะ อยากกัด""ดูดเฉย ก็เธอยั่วฉัน เธอต้องรับผิดชอบ "พูดจบก็ก้มหน้าก้มตาเสพความหอมหวานบนหน้าอกอวบอย่างมูมมาม ฟัดเต้าอวบนุ่มนิ่มจนเป็นรอยแดงจ้ำๆเมื่อคนเอาแต่ใจพูดออกมาหน้าตาเฉย นิวเคลียร์ได้แต่หน้านิ่วคิ้วขมวด เธอไปยั่วเขาตอนไหน เธออยู่ของเธอดีๆ มีแต่เขาที่เป็นคนเริ่มก่อนทั้งนั้น"พอแล้วค่ะคุณหนึ่ง "มือเรียวของนิวเคลียร์ดันบ่าแกร่งให้ถอยห่างจากตัวเธอ"ได้ยังไง ฉันกำลังได้อารมณ์เลย"ใบหน้าหล่อผละออกห
สายตาหื่นกามจ้องมองที่หน้าอกอวบอูมของนิวเคลียร์อย่างเปิดเผย คำว่าทำอย่างอื่นที่เปล่งออกมานั้นแทบไม่ต้องชี้แจ้งแถลงไขว่าคือเรื่องอะไรคนตัวเล็กต้องถอนหายใจพรืดยาว มือเรียวค่อยๆ วักฟองสบู่เหลวที่ลอยอยู่เหนือน้ำในอ่างมาลูบไล้ที่ตัวของคนที่รบเร้าให้เธออาบน้ำให้ร้อยวันพันปีไม่เคยอยากจะให้เธอใกล้ วันนี้กลับใจดีให้สัมผัสเนื้อหนังมังสาที่มีแต่มัดกล้ามแข็งแรงมือเรียวทั้งสองข้างค่อยๆ วักตักฟองที่ถูกตีจนเป็นกลุ่มก้อนขาวราวก้อนเมฆ ปล่อยฟองขาวผ่องลงบนหน้าอกแกร่ง ฝ่ามือเรียวนุ่มลูบไล้ไปมาเป็นการขัดถูเธอสัมผัสได้ถึงความพึงพอใจของคนใจร้าย เมื่อเขาค่อยๆ เอนกายไปด้านหลัง พิงศีรษะบนขอบอ่างแล้วหลับตาพริ้มอย่างสบายใจที่เห็นเธอยอมทำตามใจเขาในครั้งนี้ดวงตาคู่หวานแอบมองใบหน้าหล่อคมที่หลับตาพริ้มอยู่ตรงหน้า เธอเพิ่งได้เห็นเขาชัดๆ ก็วันนี้ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยชอบให้เธอมาอยู่ใกล้ คอยแต่ส่งสายตาดุดันไล่เธอให้อยู่ห่างๆ เขาตลอดเวลาที่เจอกัน"อ๊าส "เมื่อได้ยินเสียงครางกระเส่า มือเรียวของนิวเคลียร์หยุดลูบทันทีการได้สัมผัสลูบไล้ตัวหนึ่งนารายณ์ทำนิวเคลียร์เคลิบเคลิ้มคิดนั่นคิดนี่เรื่อยเปื่อยไม่รู้ว่าตัวเองกำลัง
หลายวันผ่านไปหลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น หนึ่งนารายณ์เพิ่งได้กลับคฤหาสน์ครั้งแรกวันนี้เป็นวันเสาร์เขาตั้งใจมาในวันนี้ อะไรดลใจไม่รู้แต่สิ่งที่เขาคิดกลับไม่เป็นไปอย่างที่ต้องการ เมื่อเด็กสาวที่เคยวิ่งแจ้นมาต้อนรับเขาทุกครั้ง ในวันนี้เธอกลับเงียบหายไป ไร้แม้เงาสายตาคมคอยกวาดมองหายัยขี้ดื้อ ขี้มึนที่คอยรังควานเขาทุกครั้งที่กลับมาในใจเริ่มร้อนรุ่มเพราะไม่สามารถถามกับใครได้หากเขาเอ่ยถามถึงเธอ คงเป็นอะไรที่แปลกประหลาดมากทีเดียวคนอารมณ์ไม่ดีที่ตั้งท่านั่งทำงานหายใจฟึดฟัดตลอดเวลา นี่มันก็ปาไปบ่ายโมงแล้วทำไมคนที่เขาคาดหวังว่าจะเจอก่อนใครไม่ยอมโผล่มาสักทีบรืน~~เสียงรถยนต์คันหรูของไผ่เข้ามาจอดที่ข้างในบริเวณหน้าคฤหาสน์ เสียงเปิดปิดประตูดังขึ้น ทำให้คนที่ไม่มีสมาธิทำงานต้องรีบเดินมาส่องตรงหน้าต่างเพื่อสังเกตการณ์ และนั่นเองสายตาคมก็พลันไปเห็นคนตัวเล็กแต่บางอย่างไม่ได้เล็กเซถลาเข้าหาผู้ชายข้างๆ ทำให้ต้องคอยพยุงเดินเหตุการณ์นี้ทำให้เขามองว่าเธอตั้งใจยั่วผู้ชาย แค่เห็นว่าผู้ชายจับมือเขาก็แทบจะปรี่ลงไปกระชากออก แล้วแต่นี่ยังมีโอบเอวกันอีกเลือดลมวิ่งพลุกพล่านทั่วร่างแต่ไม่สามารถทำได้อย่างที่คิดเ
การสูญเสียซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำให้เด็กสาวรับมือกับความผิดหวังความเสียใจได้ดีมากขึ้นในตอนนี้จิตใจของเด็กสาวแข็งแกร่งขึ้นมากแล้ว เธอลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง เหตุการณ์วันนั้นทำให้เธอเข้าใจชีวิตหลายอย่างหลังจากเลิกเรียนในวันนี้ เธอจึงขออนุญาตทางบ้านไปเดินห้าง เพื่อหาซื้อชุดสวยๆ มาไว้ใส่ส่วนชุดเก่าเธอพับเก็บและแพ็กใส่กล่องเรียบร้อยแล้ว เตรียมส่งไปยังสถานที่มารับบริจาค ที่ต้องทำแบบนี้เพราะต้องการเปลี่ยนตัวเองใหม่ถ้ายังเก็บไว้ก็ไม่พ้นที่เธอจะหยิบกลับมาใส่อีกแน่นอนเธอมาเดินห้างกับมุกดา มุกดาไม่รู้เรื่องที่นิวเคลียร์โดนวางยา ตัวมุกดาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองกลับห้องยังไง เพราะตื่นขึ้นมาก็เห็นตัวเองอยู่ในห้องแล้ว"นิว วันเกิดพี่ พี่ขอบใจนิวมากนะ ที่พาพี่กลับห้อง แต่ก่อนกลับน่าจะปลุกพี่สักหน่อยนะ พี่หลับจนบ่ายเลย"นิวเคลียร์ทำหน้าเหวอ เธอไม่ได้เป็นคนไปส่งมุกดาแต่เธอก็ไม่กล้าบอกว่าเธอไม่ได้เป็นคนไปส่งแต่ก็โล่งอกไปที ที่มุกดานึกว่าเธอกลับก่อนเพราะมุกดาตื่นมาไม่เจอนิวเคลียร์อยู่ที่ห้องนึกว่าเธอกลับบ้านไปแล้วเพราะวันนั้นมุกดาตื่นตอนบ่ายเพราะความเมาทำเธอหลับยาว" น้องนิวครับ"ระหว่างที่นิวเคลียร์และมุกด
ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนพรั่งพรูเข้ามาในหัวของนิวเคลียร์ทันที หลังจากที่เธอลืมตาตื่นขึ้นสมองเริ่มประมวลภาพเหตุการณ์ต่างๆ ให้เด่นชัดขึ้น ทำให้เธอต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เธอยังคงจำเรื่องราวหลายอย่างได้ดีว่าตัวเองตัดสินใจทำอะไรลงไปบ้าง ซ้ำร้ายกว่าเหตุการณ์ต่างๆ นานาตอนนี้เธอตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของเขา เธอเม้มปากแน่นเมื่อนึกถึงคำพูดของเขา เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเขาทำเพราะความจำเป็น ทำเพื่อช่วยเธอเท่านั้นสายตางามงอนเหลือบมองใบหน้าคม ที่หลับสนิท ความหล่อราวเทพบุตรที่เธอเห็น แต่ทำไมเขาชอบทำใจร้ายกับเธอนักเมื่อนึกถึงความร้ายกาจก็ทำนิวเคลียร์จุกที่อก เธอค่อยๆ ขยับตัวออกจากวงแขนของหนึ่งนารายณ์ที่หลับสนิท เมื่อออกจากที่นอนได้เธอรีบคว้าผ้าเช็ดตัวที่แขวนไว้แล้วเดินเข้าห้องน้ำทันทีใช้เวลาไม่นานมากนัก นิวเคลียร์ก็ออกจากห้องน้ำ มีผ้าเช็ดตัว พันรอบ ร่างอวบอิ่มไว้ เธอกำลังพยายามเดินหา ชุดของตัวเอง ที่เธอโยนทิ้งไว้เมื่อคืน"หาชุดนี้เหรอ"เสียงทุ้มเอยถามขึ้น เธอไม่ทันได้สังเกตว่าหนึ่งนารายณ์ตื่นแล้ว" เอ่อ...ใช่ค่ะ ขอบคุณนะคะ"เธอตอบกลับเสียงเบา หลบสายตาคมของคนตัวโตที่มองมาแล้วรีบเดินเข้าไปหยิบชุดขอ
หนึ่งนารายณ์กัดกรามแน่น ยอมรับว่าความรู้สึกของเขาในตอนนี้ มีบางอย่างที่เปลี่ยนไปคำว่ารังเกียจที่พร่ำพูดออกไปนักหนา กลับไม่สามารถทำให้เขาละมือจาก ความงามตรงหน้านี้ได้เลยความต้องการเรื่องอย่างว่ามีสูงขึ้นเรื่อยๆ เลือดในกายไหลเวียนอย่างสุดจะอดกลั้น ทั้งหมดเข้ามาสุมอยู่ในอกใจหนึ่งก็อยากจะระเบิดออกมาเสียให้รู้แล้วรู้รอด ใจหนึ่งก็รู้ดีว่ามันไม่ถูกต้องกระต่ายน้อยตรงหน้า ชั่งเย้ายวนใจเขาเหลือเกิน แค่ร่างกายที่ใสซื่อบริสุทธิ์ ก็เรียกร้องให้เขาเข้าใกล้มากพออยู่แล้วยังมีอาการยั่วยวนทั้งสายตาและการกระทำของเธอ ทำให้การหักห้ามใจของเขาที่มีอยู่ในตอนแรกเริ่มลดน้อยถอยลงเมื่อแรงพิศวาสครอบงำจิตใจ คงไม่ผิดอะไรเพราะเธอไม่ใช่สายเลือดเดียวกันกับเขา คิดได้แบบนั้น ก็ไม่รอช้ามือหนาเริ่มลูบไล้ไปทั่วร่างจบลงที่บั้นทายงามงอน ใบหน้าคมโน้มเข้าหาหน้าอกอวบด้วยความใจร้อน เลือดในกายเริ่มแล่นพล่านลมหายใจเริ่มถี่รัว"อืม...."เสียงทุ้มครางต่ำออกมาด้วยความรัญจวน เขาเริ่มลุ่มหลงกับความหอมหวานบนเรือนร่างของหญิงสาวคนนี้เข้าแล้วเมื่อเธอโดนคนตัวโตเริ่มบทพิศวาสอย่างอ่อนละมุนร่างกายที่ไม่เคยผ่านมือชายใดถึงกับสั่นสะท้าน ค
ทุกคำพูดที่เธอเปล่งออกมา ไม่ใช่เรื่องง่ายดายนัก เพราะเธอต้องกัดฟันไว้ตลอด เธอต้องกัดฟันข่มความต้องการของร่างกายที่กำลังเกิดขึ้นนั้นไว้เพราะเธอรู้ดีว่ามันพลุกพล่านมากขึ้นเรื่อยๆ จนแทบจะควบคุมไม่ได้แล้วสิ่งที่เธอเปล่งออกมานั้นไม่ได้ประชดประชันหรืออะไร แต่มันคือสิ่งที่ร่างกายของเธอต้องการมากจริงๆนาทีนี้ต้องได้ เธอคิดในใจ ถ้าไม่อย่างนั้นเธออาจช็อกตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์อยู่ก็ได้ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูดังจากด้านนอก หนึ่งนารายณ์ ปล่อยมือจากหญิงสาวแล้วเดินไปเปิดประตู" มีอะไรอีก"เมื่อเปิดประตู ก็เห็นเป็นคนสนิทของเขาที่เป็นคนมาเคาะประตู" คุณไผ่อยากเจอนายครับ"" สวัสดีครับ คุณหนึ่ง ผมจะรับตัวนิวเคลียร์กลับครับ "ไผ่โผเข้ามาทันทีเมื่อราเชนพูดจบ เขาเป็นห่วงสาวน้อยนิวเคลียร์มากกว่าใคร พอได้เห็นว่าเธอยังอยู่ดีก็ค่อยสบายใจหน่อยและเมื่อได้เจอกับหนึ่งนารายณ์สิ่งที่เขาต้องการจะพูดก็พูดออกมาในทันทีเขารู้ดีว่าหนึ่งนารายณ์ไม่พอใจและไม่สนใจนิวเคลียร์เลยสักนิด เขามักทำให้เด็กในปกครองอย่างนิวเคลียร์เสียใจอยู่บ่อยครั้งเขาได้ข่าวจากเพื่อนๆ ว่านิวเคลียร์โดนวางยาและเมื่อรู้ว่าเธอมาอยู่ที่นี่เขาจึงตามมาขอร
"อะไรของนายวะ เอาแม่นี่มาที่นี่ทำไมเนี่ย"" คุณนิวเธอโดนวางยาปลุกอารมณ์ทางเพศครับนาย นายช่วยคุณนิวด้วยครับ ""ดูแลตัวเองไม่เคยจะได้ เป็นแบบนี้ทุกทีเลย "หนึ่งนารายณ์สบถออกมาเสียงดังด้วยความหงุดหงิดวันนี้เขาอุตส่าห์ได้สนุกกับเพื่อนและรุ่นพี่ และคิดว่าจะไปต่อกับสาวๆ สักหน่อย นานมากแล้วไม่ได้ปลดปล่อย แต่ก็ต้องมีเรื่องให้ต้องแก้ปัญหาเขาเดินเข้ามาในห้องทำงาน เมื่อลูกน้องคนสนิทไปบอกว่าพาสาวน้อยนิวเคลียร์เข้าไปรอในห้องแล้วลูกน้องคนสนิทบอกว่ามีเรื่องสำคัญที่เขาจะต้องจัดการพอเข้ามาก็ได้เห็นได้เจอกับเด็กสาวที่เขาไม่เคยจะอยากเจอ" แล้วจะให้ฉันทำยังไง "หนึ่งนารายณ์พูดออกมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด อะไรที่เป็นเรื่องของเธอนี่เขาไม่อยากจะยุ่งเลยสักนิด"แล้วนายคิดว่าจะต้องทำยังไงล่ะครับ จะปล่อยไปอย่างนั้นเหรอครับ"" นี่เธอ เมามากเหรอทำไมปล่อยตัวแบบนี้ "มือหนาผลักไปที่ตัวของหญิงสาวเพื่อเรียกสติและซักถามความเป็นมาเมื่อได้ยินเสียงหนึ่งนารายณ์ถามขึ้น นิวเคลียร์ได้แต่ก้มหน้าเม้มปากแน่น ไม่กล้าพูดอะไรออกไปกลัวจะโดนดุมากกว่านี้แต่มือไม้ของเธอนี่สิ ดันอยู่ไม่เป็นสุข เธอไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร อยู่ๆ ก็มีความรู้