LOGINShare
Ep.6 คำสั่งย้าย
Last Updated:
2025-01-06 20:43:08ฉันโดนบังคับให้ส่งคีย์การ์ดคอนโดให้ลูกน้องมาเฟียและป้าแม่บ้านคนหนึ่งชื่อป้าแจ่ม เพื่อไปขนย้ายข้าวของของฉันมาที่เพนต์เฮ้าส์นี้ แม้กระทั้งคอนโดฉันก็ไม่มีสิทธิ์กลับไปเก็บของใช้ด้วยตัวเอง ทั้งหนังสือเรียนต่างๆ เขาบอกจะเก็บมาให้ทั้งหมดและจะเก็บเสื้อผ้าบางส่วนมาให้ ขาดเหลืออะไร ให้ซื้อเพิ่มได้ตามใจ โดยที่ฉันได้รับแบล็คการ์ดมาใช้แบบงงๆ ตกลงว่าฉันเป็นตัวประกันแบบใดถึงได้แบล็คการ์ดมาอยู่ในมือ มันก็น่าแปลก แต่ฉันไม่มีเวลามานั่งสงสัยเรื่องเล็กๆ พวกนี้หรอก ที่คิดตอนนี้คือเมื่อไหร่จะหลุดพ้น และฉันก็ถอนหายใจหนักๆ รอบที่ล้านได้แล้วมั้งวันนี้อ่ะ
“คุณ…. คุณจะให้ฉันนอนห้องไหนคะ” ยาหยี
“ห้องข้างๆฉัน” วิลล์
“เดี๋ยวก่อนนะคะ ไม่ได้ให้ฉันนอนห้องรับแขกชั้นหนึ่งเหรอคะ” ฉันไม่อยากนอนห้องติดกันกับเขา ความรู้สึกส่วนลึกของฉันมันบอกว่าไม่ควรไว้ใจ
“หรือจะนอนห้องเดียวกับฉันล่ะ ได้นะ ฉันไม่ติด ฉันนอนบนเตียง ส่วนเธอ นอนที่พื้น”
(-_-) … กวนประสาทชะมัด
… ฉันไม่สนอะไรแล้ว เหนื่อยสุดๆ อยากพัก เดินไปห้องนอนห้องข้างๆ ตามที่เขาบอก ทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่ม กำลังจะเผลอหลับก็มีเสียงเคาะประตู
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณหนูยาหยีคะ ป้าแจ่มเองค่ะ”
“ค่ะป้าแจ่ม”
“ป้าจะขออนุญาต จัดของเก็บใช้และเสื้อผ้าเข้าตู้ให้คุณหนูค่ะ”
“เดี๋ยวหยีจัดการเองดีกว่านะคะ แล้วก็เรียกหยีเฉยๆ ก็ได้ค่ะป้าแจ่ม หยีไม่ใช่คุณหนูของที่นี่สักหน่อย”
“หน้าที่ของป้า ป้าต้องเรียกแบบนี้ค่ะ คุณหนูไปอาบน้ำนะคะ ป้าจัดของแป๊บเดียว ไม่รบกวนนานค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ ขอบคุณป้าแจ่มมากๆ นะคะ”
20 นาทีผ่านไปหลังจากอาบน้ำเสร็จ
จ่อกกกก หื้มมมม จะหิวประท้วงอะไรตอนนี้เนี้ย จะเที่ยงคืนแล้ว ลงไปข้างล่างตอนนี้จะมีอะไรให้ทานบ้างนะ ว่าแล้วก็เปิดประตู แล้วเดินย่องเบาไปที่ครัวทันที
ในขณะที่ผมนั่งมองกล้องวงจรปิดในห้องนอนของใครบางคนอย่างใจจดใจจ่อ จะเดินไปไหนนะนั่น ดูสิ เดินย่องเป็นแมวขโมยเชียว เมื่อเห็นว่าที่เมียเด็กเดินไปข้างล่างมุ่งตรงไปที่ห้องครัว…
“หึ เด็กวัยกำลังโตสินะ ถึงได้หิวเก่งขนาดนี้”
ด้านยาหยีที่เปิดตู้เย็นก็เจอแต่เบียร์และน้ำเปล่า ยืนลูบท้องตัวเองป้อยๆ อย่างน่าสงสาร
“ฮือๆ หิวข้าว จะกินเบียร์แทนข้าวก็ไม่ไหวมั้ง อดทนนะ พรุ่งนี้เช้าค่อยกิน” พึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะหันหลังเดินออกจากห้องครัวไป
“ว๊าย กรี๊ดดดดดด”
… “คะ คุณ เฮ้อ ตกใจหมดเลย”
“มาขโมยอะไร”
ฉันเม้มปากเป็นเส้นตรง “เปล่าค่ะ หยีหิว ก็เลยลงมาหาอะไรทาน”
ปกติเวลาพูด เธอมักพูดแทนชื่อตัวเอง ก่อนหน้านี้ไม่ชินกับพวกเขา ก็เลยแทนตัวเองว่าฉัน ตอนนี้เป็นตัวของตัวเองแล้ว และเริ่มปรับตัวเองให้เข้ากับสถานการณ์ตรงหน้าได้บ้าง เลยแทนชื่อตัวเองออกมา เพื่อจะได้ไม่เกร็งเกินไป
“ขอตัวก่อนนะคะ”
“อยากทานอะไร”
“หยีเลือกได้เหรอคะ” ถามด้วยความดีใจและยิ้มหวานออกมา ทำเอาคนฟังใจสั่นไม่น้อย
“อืม”
“โจ๊กหมูร้อนๆ รอบดึกก็น่าสนใจดีนะคะ เอาพิเศษหมู พิเศษตับ ใส่ไข่ลวก และไม่ใส่ขะ ……”
“พอ ไปเปลี่ยนชุด”
“คุณจะพาหยีไปซื้อเหรอคะ”
“รีบ ให้เวลาเปลี่ยนชุด 10 นาที”
“อ๋อ อะ เอ่อ รอแป๊บนะคะ” พูดจบแล้วก็วิ่งแจ้นไปเลย
“หึ จะดีใจอะไรขนาดนั้น” ที่ผมต้องบอกให้ไปเปลี่ยนชุดก็เพราะว่า ชุดนอนเธอตอนนี้มันน่าขย้ำมากกว่าการทานข้าวน่ะสิ ดีนะ ที่มีชุดคลุมใส่ทับมาอีกที ไม่งั้นละก็… เฮ้อ
“เสร็จแล้วค่ะ ไปกันเล้ยยยย”
มันหนึบหนับหัวใจ อะไรจะน่ารักขนาดนี้ แล้วนี่ ไม่กลัวเลยรึไง มาเฟียนะนิ่ มาเฟียที่โหดๆ อ่ะ
@ร้านโจ๊กรอบดึกร้านหนึ่ง
ตั้งแต่ก้าวเท้าลงจากรถสปอร์ตคันหรู ความหล่อเหลาก็เรียกสายตาผู้หญิงแถวนั้นได้เป็นอย่างดี ส่วนยาหยีก็ไม่น้อยหน้า บรรดาหนุ่มๆ มองตาเป็นมัน แต่ก็ต้องรีบหันกลับทันทีเพราะสายตาคมดุของมาเฟียที่จ้องมองอย่างเอาเรื่อง
“อยากกินอะไรก็สั่ง”
“ทานที่ร้านได้เหรอคะ”
“อืม”
“คุณจะทานด้วยกันมั้ย”
มาเฟียหนุ่มพยักหน้าเป็นการตอบกลับ เพราะรู้สึกหิวเหมือนกัน
“พี่คะ เอาโจ๊กหมู พิเศษหมู พิเศษตับ ใส่ไข่ลวก และไม่ใส่ขิง 2 ที่ค่ะ แล้วก็ เอาผัดผักบุ้งไฟแดง เอาผัดกวางตุ้งใส่หมูกรอบ เอาผัดแบบน้ำฉ่ำๆ ใส่น้ำมันหอยเยอะๆ เลยนะคะ แล้วก็น้ำเปล่าสองที่ค่ะ
ยาหยีสั่งอาหารรัวๆ โดยไม่ได้ถามมาเฟียหนุ่มเลยว่าอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม ก็นะ ไม่ถามหรอก เดี๋ยวก็จะตอบกลับมาว่า อยากสั่งอะไรก็สั่ง ทั้งที่ความจริง วิลล์ไม่ชอบทานตับหมูเลย แต่ถ้าตับๆ กับเธอก็พอได้
“พรุ่งนี้จะมีคนของฉันมาดูแลเธอเพิ่มอีกคน”
“เรียกว่ามาช่วยจับผิดดีกว่าค่ะ”
“...” วิลล์ยักไหล่เบาๆ ด้วยท่าทางกวนๆครืดดดด LINE CALLING – N.TY กำลังโทรเข้า…
“ขอรับโทรศัพท์แป๊บนึงนะคะ” งงตัวเองจะขอเขาทำไมเนี้ย นี่มันโทรศัพท์ของฉันเองนี่
(ฉันให้แกออกจากผับตั้งแต่สามทุ่มครึ่ง จนตอนนี้เที่ยงคืนกว่า ถึงคอนโดหรือยัง ฉันรอแกจนง่วงแล้วเนี่ยยาหยี)
“อ้อ อืม ถึงนานแล้ว ลืมบอกน่ะ กลับมาก็รีบอาบน้ำเลย”
(แล้วนี่แกอยู่ไหน เสียงเหมือนไม่ได้คอนโดอยู่เลย)
“หิวน่ะสิ ออกมาหาอะไรกิน”
(หิวก็กินข้าวนะจ๊ะ อย่าริอ่านกินผู้ชาย)
“ยัยนัตตี้ พูดบ้าอะไรของแก” สิ้นประโยคนี้ของนัตตี้ ฉันตกใจจนรีบมองหน้าคนที่นั่งตรงข้าม ฉันแอบเห็นแววตาไม่พอใจอยู่ในนั้น หรือฉันคิดมากไปเอง แต่ก็คงไม่มีอะไรหรอก
ว่าแต่เขาได้ยินด้วยเหรอ...
(แหมๆ แซวนิดแซวหน่อย ทำเป็นโมโหกลบเกลื่อนน๊า)
“พอๆ หยุดหอนจ้ะ แล้วกลับไปกินอาหารเม็ดซะ ฉันวางสายแล้วนะ”
(เดี๋ยวก่อน พรุ่งนี้ไปไหนไหมจะชวนไปเดินห้าง)
“โนว ฉันไม่ไปไหนกับแกแล้วทั้งนั้น เทจนฉันได้เรื่องเนี้ย”
(ว่ายังไงนะ)
“เปล่าๆ ไม่มีไร แค่นี้แหละ”
(จ้าาาาา เชิญคุณหนูยาหยีตามสบายค่ะ แต่ถ้าเปลี่ยนใจก็กริ๊งกร๊างมานะ)
“ไม่เปลี่ยนใจ แค่นี้นะ”.
.
“อาหารที่สั่งได้แล้วค่ะ”
และแล้วอาหารก็มาเสิร์ฟ ฉันมองอาหารตรงหน้าด้วยแววตาเป็นประกาย ปรุงด้วยพริกป่นนิดหน่อย เติมแม็กกี้นิดนึง แล้วคนๆ ให้เข้ากัน ไม่ลืมที่จะเจาะไข่ลวกในถ้วยให้แตกเป็นลาวา คำแรกที่ตัดเข้าปากนั้น…
“อื้มมมมม อร่อยจัง”
ในขณะที่ฉันรับประทานอย่างเอร็ดอร่อย ตักหมูกรอบกับกวางตุ้งลงในถ้วย ตักพร้อมโจ๊กแล้วเอาข้าวปาก หื้อออ มันอร่อยแบบเหาะได้เลย และฉัน… ก็มีน้ำใจ ไม่ลืมที่แบ่งปันความอร่อยไปให้คนที่นั่งตรงข้าม ก็เขาเป็นคนพาฉันออกมานี่นา ฉันใช้ช้อนกลางตักหมูกรอบและผักกวางตุ้งพร้อมน้ำมันหอยเยิ้มๆในจาน อร่อยแบบอูมามิ300% วางลงในถ้วยของคนนั่งตรงข้าม
“คุณ ลองทานนี่สิคะ”
ส่วนเขาก็ทานอย่างไม่อิดออด ฉันที่รอลุ้นว่าเขาจะอร่อยเหมือนกับฉันรึป่าว สรุปได้ว่า อร่อย (ละมั้ง)
“อร่อยไหมคะ”
เขาพยักหน้าตอบรับฉันจึงยิ้มกว้างขึ้นกว่าเดิมเพราะถ้าเขาบอกว่าไม่อร่อย ฉันคงเฟลแย่เลย… แต่แล้วอยู่ๆ ตับหมูในถ้วยเขา ก็ลอยมาอยู่ในถ้วยโจ๊กของที่ฉัน
สิ่งที่เขาทำมันคล้ายๆ การกระทำของคนที่เป็นแฟนกันเลย ตักอาหารที่ชอบแบ่งให้กัน ตักจากในชามที่กินแล้วแบบไม่ถือสา และฉันก็ต้องหยุดความคิดไว้เพราะเขาพูดทักขึ้นมา
“กินสิ ฉันเห็นเธอชอบกินตับ”
“แล้วคุณไม่ชอบเหรอคะ”
“ชอบสิ ใครบ้างจะไม่ชอบกินตับ” (ตับ ตับ ตับ น่ะเข้าใจมั้ยยัยว่าที่เมียเด็ก)
ประโยคนี้ ทำไมฉันฟังแล้วแอบเขินนะ เขาก็หมายถึงตับหมูนี่แหละยาหยีเอ้ย“ถ้าชอบ แล้วคุณให้หยีทำไมคะ”
“ก็เธอมันเด็กวัยกำลังโตนี่”ยาหยีขมวดคิ้ว ฉันเนี้ยนะ… เด็กตรงไหน อายุ 20 ปี แล้วต่างหากเถอะ สาววัยสะพรั่งน่ะเข้าใจไหม ไม่ใช่เด็กวัยกำลังโตสักหน่อย ว่าแล้วก็ไม่อยากเสียเวลา รีบทานรีบกลับดีกว่า
หลังจากทานข้าวเสร็จเรียบร้อย ฉันก็เดินไปซื้อชานมไข่มุกร้านข้างๆ มา 1 แก้วก่อนจะเดินขึ้นรถและขับออกไป
ขับรถออกไปได้ไม่นาน ทว่า…บรื้นนนนน ปัง! ปัง! ปัง! ........
Related chapters
มาเฟียจองรัก Ep.7 เด็กดีของพี่
“กรี๊ดดดดดดด” เสียงปืนยิงมาจากด้านหลัง“นั่งนิ่งๆ ฉันจัดการเอง” มาเฟียหนุ่ม เปิดเก๊ะหน้าคอนโซลรถสปอร์ตคันหรูเตรียมหยิบปืนขึ้นมาเพื่อยิงสวนกลับไป ถึงแม้ว่ารถจะกันกระสุน แต่การที่เขาทั้งขับรถ ทั้งต้องยิงปืน มันค่อนข้างลำบาก เพราะห่วงคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆ ด้วยจึงต้องระวังเป็นพิเศษ เพราะถ้ามาคนเดียว ป่านนี้เปิดกระจกรถยิงสวนไปแล้ว “คะ คุณ เดี๋ยวฉันขับรถให้ค่ะ”“จอดรถไม่ได้เด็ดขาด ไม่งั้นเราจะเป็นเป้านิ่งให้พวกมัน”“งั้นคุณปรับที่นั่งไปด้านหลังแล้วเลื่อนเบาะถอยหลังออกไปนิดนึงค่ะ“...”“เร็วค่ะ เรามีเวลาไม่มากพอ” วิลล์ทำตามอย่างเร่งรีบ เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่ายาหยีจะทำอะไรพรึบ !!! ยาหยีย้ายมานั่งฝั่งคนขับ โดยนั่งซ้อนด้านหน้าวิลล์ในเบาะเดียวกัน กระทำของยาหยีทำให้วิลล์ได้แต่กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก เด็กสาวกลิ่นตัวหอมๆ มานั่งแนบชิดขนาดนี้ …. ท่านั่งที่ล่อแหลมมากๆ คิดดีไม่ได้จริงๆปัง ปัง !!!!!! เสียงปืนจากฝ่ายตรงข้าม“คุณ นี่คุณช่วยมีสมาธิหน่อยสิคะ รีบเอาขาคุณออกไปจากคันเร่งค่ะ หยีจะขับเอง คุณเตรียมจัดการพวกมันก็พอ” ยาหยีตะคอกมาเฟียหนุ่มอย่างลืมตัว เพราะวิลล์มัวแต่ไม่มีสมาธิ จนเกือบจะเป็นเป
Last Updated : 2025-01-06มาเฟียจองรัก Ep.8 ความ (เกือบ) ลับ จากแก๊ป
06.00 น.“อื้อออ เช้าแล้วเหรอเนี้ย แต่วันนี้วันหยุดนี่นา” ยาหยีตื่นแล้วลุกขึ้นนั่งบนเตียง บิดขี้กียจเล็กน้อย จากนั้นเดินไปเปิดผ้าม่านที่หน้าต่าง มองลงไปเห็นสวนดอกไม้สีสันน่ารัก แถมมีศาลาและโต๊ะให้นั่งจิบกาแฟและอ่านหนังสือด้วย“ว้าว สวยจัง แบบนี้มันทางเราเลยนี่ รีบอาบน้ำดีกว่าจะได้ลงไปสำรวจสักหน่อย”ใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวสามสิบนาที เมื่อยาหยีเลือกชุดเดรสสายเดี่ยวสีขาวลายดอกเดซี่ ดีเทลน่ารักๆ แบบสาวหวานซ่อนเปรี้ยวชุดยาวถึงข้อเท้า ผ้าพริ้วๆ สบายๆ ที่เข้ากันกับสวนดอกไม้แล้วจึงเดินลงมาด้านล่าง“สวัสดีครับคุณยาหยี ผมแก๊ปค้าบ คุณวิลล์ให้ผมมาดูแลคุณยาหยี หากต้องการอะไรบอกผมได้เลยค้าบ”แก๊ปพูดพลางเกาที่ท้ายทอยเล็กน้อยอย่างคนเขินสาว ไม่คิดว่านายหญิงของเขาจะสวยน่ารักขนาดนี้ แก๊ป เป็นเด็กหนุ่มอายุสิบเก้าปี ฉะนั้นจะยังมีความซุกซนขี้เล่นแบบเด็กผู้ชาย อายุไม่ห่างกันมาก เห็นแบบนี้ยาหยีก็ลดความตึงเครียดไปนิดนึง อย่างน้อยๆ ก็มีคนคุยเล่นได้บ้าง เพราะนอกจากเด็กคนนี้ ที่เหลือ..มีแต่คนหน้าโหดๆ ทำหน้านิ่งๆ กันทั้งนั้น แต่ก็มีแต่คนหน้าตาดีทั้งนั้นเลยนะ ไม่รู้ว่าที่นี้เขาคัดคนที่หน้าตาด้วยหรือเปล่า ถ้านัตตี้
Last Updated : 2025-01-06มาเฟียจองรัก Ep.9 คู่หมั้นแบบไม่รู้ตัว
“นี่คุณ คุณไปพูดแบบนี้ได้ไง”“เรียกพี่”“...” “จากนี้ไปให้เรียกพี่ ว่าพี่ อย่าต้องให้บอกเป็นครั้งที่สาม”“แล้ว คะ คุณ เอ่อ พี่วิลล์ ไปพูดแบบนั้นได้ยังไง หยีไม่ได้เป็นอะไรกับพี่สักหน่อย”“ทำไม กลัวเสียหายเหรอ”“ถึงไม่ได้กลัวเสียหาย แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องจริงนี่คะ”“งั้น… ก็ตกลงเป็นแฟนกับพี่สิ มันจะได้กลายเป็นเรื่องจริง”“...” หลังจากฟังประโยคนั้นไป แก้มทั้งสองข้างก็รู้สึกร้อนวูบวาบ และค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ จะบอกว่ารู้สึกเขิน มันก็ใช่ แต่…ฉันมาในฐานะตัวประกันนี่ หรือเขาจะสมองกลับ แล้วตอนนี้มาป่าวประกาศว่าฉันกับเขาเป็นคู่หมั้นกัน“พี่เมายากันยุงหรือไง จับหยีมาเป็นตัวประกันนะ เผื่อพี่จะลืม”“หึ รู้อะไรไหม … เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะปฎิเสธอะไรจากพี่ทั้งนั้น แล้วประโยคนี้อย่าให้พี่ต้องพูดเป็นครั้งที่สาม”โอเคฉันโดนหมายหัวไปสองเรื่องละ“หยี หิวแล้วค่ะ ขอตัวไปโซนอาหารก่อนนะคะ” พูดจบก็รีบสาวเท้าออกมาอย่างไว จนขาเกี่ยวและสะดุดกับขอบกระโปรงชุดเดรสยาวของตัวเอง“ว๊ายยย”พรึบ!!!“เป็นอะไรไหมครับ เจ็บตรงไหนหรือป่าว”“ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ” ยาหยีกำลังจะเดินออกไปหลังจากที่เอ่ยขอบคุณ“เดี๋ยวก่อนสิ
Last Updated : 2025-01-07มาเฟียจองรัก Ep.10 โดนขโมยจูบ
@เพนท์เฮ้าส์หรู เมื่อเดินทางมาถึงเพนท์เฮ้าส์ ยัยตัวเล็กที่นั่งมาด้วยกัน ก็หลับไหลมาตลอดทาง “เด็กดีตื่นได้แล้วครับ”“...”“ยาหยี… ”“...”“ที่รัก… ”“...”“ หึ ไม่ตื่นเองนะ”จุ๊บบบ “ยังไม่รู้สึกตัวอีกเหรอ”... จากที่แค่ตั้งใจจะแกล้งคนหลับโดยการจุ๊บริมฝีปาก แต่พอเห็นยาหยีหลับลึกขนาดนี้ ชักอยากจะรังแกมากกว่าการจูบซะแล้ว ปากที่จูบเบาๆ กลายเป็นจูบดูดดื่ม บดคลึงริมฝีปากอย่างอ่อนโยนนานนับนาที“อื้อออ”... ยาหยีตกใจตื่น เริ่มรู้สึกตัวได้ว่าโดนขโมยจูบ ไม่ใช่จูบแบบจุ๊บด้วย“พี่ทำอะไรหยี” ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ฉันเผลอหลับไปและการปลุกของเขาก็คือการจูบฉัน การกระทำที่ทำให้ใจฉันเต้นแรงแปลกๆ แต่คิดอีกมุมคือเขาฉวยโอกาส และมันก็ไม่ถูกต้องด้วย“พี่ปลุกเด็กดีแล้ว แต่เด็กดีไม่ตื่นเองนะ”“แต่พี่จะมา จะ จูบ หยีแบบนี้ไม่ได้นะ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”“‘งั้นก็เป็นซะสิ” “ไม่ค่ะ หยีไม่เป็นอะไรทั้งนั้น” พูดอะไรเอาแต่ใจชะมัด ชวนเป็นแฟนเหมือนชวนกินข้าว อะไรของเขาเนี้ย ฉันไม่เก็ทปึง! เสียงปิดประตู ฉันรีบสาวเท้าเดินเข้าเพนท์เฮ้าส์ไปอย่างไวเมื่อเดินเข้าห้องนอนตัวเองได้ ก็มุ่งตรงเข้าห้องน้ำทันที ส่องกระจกมองหน้าตั
Last Updated : 2025-01-07มาเฟียจองรัก Ep.11 เพื่อนบอกว่าหมากัดคอ
“ก็มีอีนางนึงไง”“ใครว่ะอี นอ.ตอ” นาบีที่ถามขึ้น ส่วนยาหยีที่นั่งฟังเพื่อนพูดอย่างเงียบๆ“ก็อีแก้วแตกคนนั้นไงเล่า”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” และสามสาวก็พากันหัวเราะร่วน“เขาชื่อ แก้วตา อีนัตตี้!!!!!!!!!!!”“แก้วตา มันต้องน่ารักใสๆ แต่นี่มันแก้วแตกชัดๆ ร้าวจนไม่เหลือชิ้นดี”“แกนี่นะ อะบูละจี้ ชื่อนาง” ปากว่าเพื่อนแต่ตัวเองก็นั่งขำไม่เลิก“ก็มันจริงนี่ ถ้าไม่มาหาเรื่องไอ้หยี ฉันก็ไม่พูดถึงให้เปลืองน้ำลายหรอก”“ว่าแต่…ทำไมอีนังแก้วแตกมันยังหาเรื่องแกไม่เลิกว่ะยาหยี”“ไม่รู้สิ ช่างนางเถอะ แค่อย่ามาล้ำเส้นฉันก็พอ” ยาหยีจะไม่เปิดโหมดร้ายถ้าไม่โดนใครหาเรื่องจนถึงทำร้ายร่างกาย เช่น ผู้หญิงของพี่ขุนพลที่ไม่รูัทำไมชอบหาเรื่องยาหยีในชนิดที่ว่ารู้ทั้งรู้ ทั้งสองไม่ได้คบกัน เป็นฝ่ายชายต่างหากที่ชอบอยู่ฝ่ายเดียวส่วนแก้วตาน่ะเหรอ นางแค่ปากร้าย ยังไม่เคยถึงหาเรื่องแบบถึงเนื้อถึงตัว ยาหยีเลยยังปิดโหมดร้ายๆนั้นอยู่ แต่ถ้าหล่อนเปิดมายาหยีคนนี้ก็จะเป็นคนปิดจ๊อบให้เองวันนี้มีเรียนแค่ครึ่งวัน….“ยาหยี แกกลับยังไง” “เดี๋ยวฉันนั่งแท็กซี่กลับ”“อ้าว แล้วคนขับรถเมื่อเช้า แกไม่บอกเวลาเลิกเรียนเขาเหรอ” นาบีที่ถามขึ้นอ
Last Updated : 2025-01-07มาเฟียจองรัก Ep.12 พูดไปรอบที่ร้อยแล้วเหมือนกัน
จากนั้นมาเฟียหนุ่มก็เดินจับมือว่าที่เมียเด็กของเขาเดินเข้าไปในห้องวินาทีแรกที่แก้วตาเห็นวิลล์ ก็ดีใจจนเนื้อเต้นระริกระรี้ แต่ก็ดีใจได้เพียงไม่นาน เพราะยาหยีมากับวิลล์คนที่เธอหมายปองส่วนศักดาเองก็แอบขัดใจไม่เบา ที่มาเฟียหนุ่มมีสาวข้างกายมาด้วย มันยากให้แก่ถวายลูกสาวใส่พานให้“สวัสดีครับ คุณวิลล์ คุณยาหยี”“สวัสดีครับ คุณศักดา / สวัสดีค่ะ”“เชิญนั่งครับ”“คุณวิลล์อยากดื่มเป็นไวน์หรือวิสกี้ดีคะ” แก้วตาที่กำลังหาจังหวะคุยกับมาเฟียหนุ่ม จึงเอ่ยถามขึ้น ทว่า… มาเฟียหนุ่มไม่ตอบกลับใดๆ ทำให้แก้วตาสีหน้าเจื่อนลงทันที“คุณศักดาเริ่มได้เลยครับ ผมมีเวลาไม่มาก”“ฮ่าๆ งานรัดตัวสิน่ะครับ ทำธุรกิจหลายอย่างขนาดนี้ นี่คงจะเป็นนาทีทองของผมที่คุณวิลล์สละเวลามาให้”“...” วิลล์ชักเริ่มรำคาญกับความพูดมากของศักดาที่ไม่ยอมเข้าเรื่องสักที จึงได้แต่ทำสีหน้าเรียบนิ่งปนดุดัน จริงๆเขาไม่เคยอยากได้คอนเนคชั่นจากศักดาสักนิด แต่เหมือนมีเซ้นต์แปลกๆบอกกับตัวเขาเองว่าควรจับตาดูศักดาไว้ วันนี้เลยมาดูว่าจะมาไม้ไหน และคิดจะทำอะไรอย่างเขาสงสัยหรือเปล่า“คือผมต้องการใช้บริการขนส่งสินค้าผ่านท่าเรือของคุณวิลล์ครับ”“สินค้า?”
Last Updated : 2025-01-07มาเฟียจองรัก Ep.13 ตกหลุมรักตัวประกัน
“โนวค่ะ พี่อย่ามาตีเนียน หยีไม่รับข้อเสนออะไรทั้งนั้น เราต่างคนต่างอยู่ ถ้าพี่สงสัยอะไรในตัวหยี อยากสืบอะไรก็สืบไปสิ แต่ถ้ามั่นใจแล้วว่าหยีไม่ใช่อย่างที่พวกพี่กล่าวหา ก็ปล่อยหยีไปได้แล้ว”“...”“หยีเป็นลูกที่มีพ่อมีแม่นะ พี่จะทำอะไรตามใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้ หยีก็ต้องมีชีวิตของหยี” “...”“ที่พูดเนี้ย เข้าใจบ้างหรือป่าวคะ”“เข้าใจ แต่พี่ไม่ทำ” “เอ๊ะ… พี่นี่พูดไม่รู้เรื่องหรือไง” “หยุด พอได้แล้ว ที่พูดฉอดๆน่ะ ไม่เมื่อยบ้างหรือไง”วิลล์ที่ตอนนี้เริ่มไม่สบอารมณ์ เพราะว่าที่เมียเด็กของเขาค่อนข้างดื้อรั้น ไม่ยอมเข้าใจอะไรเขาเลย“...” … “ออกมาคุยกันข้างนอกค่ะ” เมื่อยาหยีพูดจบ ก็เดินนำออกจากห้องมาโดยไม่รออีกคนแม้แต่น้อย “หงุดหงิดชะมัด คนกำลังง่วงเลย มากวนเวลาคนจะนอนอยู่ได้” ยาหยีได้บ่นเบาๆราวกับเหนื่อยใจวิลล์ ผมไม่เคยเสนออะไรแบบนั้นที่ยาหยีพูดเลยสักนิด เธอคิดเองเออเองไปทั้งหมด ผมไม่รู้ว่าที่ผมแสดงออกมันไม่ชัดเจนมากพอ หรือ ที่ผมทำมันไม่ปกติกันแน่ ยาหยีถึงได้คิดแบบนั้น แต่ถ้าถามว่ามันปกติไหม ก็คงไม่จริงๆแหละ แผนชั่วเริ่มขึ้นตั้งแต่กลับมาเจอเธอ ทำยังไงก็ได้ให้มาอยู่ด้วยกัน แผนการจะสกปรกแค่ไห
Last Updated : 2025-01-07มาเฟียจองรัก Ep.14 หมาที่ไหนจะไปกัด
“คือ… คุณนัตตี้ย้ายออกไปแล้วนะคะ” “ห๊ะ / ห๊ะ” สองสาวที่ตกใจไม่ต่างกัน เพราะเพื่อนไม่ได้บอกอะไรไว้เลย“ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”“เมื่อวานค่ำๆค่ะ ตัวย้ายออกไปก่อน ส่วนของใช้ต่างๆมีคนมาขนย้ายให้อีกทีตอนเช้าวันนี้ค่ะ”“เกิดอะไรขึ้นนะ” ยาหยีได้แต่พึมพำอย่างสงสัย“แล้ว คอนโดนี้ คือนัตตี้ปล่อยเช่า หรือว่ายังไงคะ” “ไม่ค่ะ คุณนัตตี้ไม่ได้ปล่อยเช่าและไม่ได้ขายต่อค่ะ” “งั้นขอบคุณพี่มากๆเลยนะคะ หยีกับเพื่อนต้องขอตัวก่อนค่ะ” “ยินดีค่ะ”..“เราจะเอาไงกันดี” นาบีที่รู้สึกร้อนใจจนไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อ“งั้นวันนี้แยกย้ายก่อน เดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเองนะ” “ฝากด้วยนะแก ฉันเป็นห่วงมันจริงๆ”“งือ ขับรถไปส่งฉันก่อน”เมื่อทั้งคู่เดินออกมายังลานจอดรถ ยาหยีก็หยุดเดินชะงักไป นาบีที่เดินตามหลังมาก็ต้องตกใจเพราะเพื่อนหยุดเดินกระทันหัน จนแทบจะชนกันอยู่แล้ว“อะไรของแกเนี้ย นึกจะหยุดเดินก็หยุด” ในระหว่างที่บ่นเพื่อน สายตาก็มองไปที่ยาหยี แล้วก็ต้องมองตามยาหยีไป จนกระทั่งเจอผู้ชายที่โคตรหล่อ โคตรหน้าตาดี มองมาที่ยาหยีไม่ละสายตา และสุดท้าย ผู้ชายสุดหล่อคนนั้นเดินตรงมายังเพื่อนสาวของตัวเอง “กลับได้ยัง”“พี่มาได้
Last Updated : 2025-01-07
Latest chapter
มาเฟียจองรัก Ep.20 เอาคืน
ตอนนี้เวลาบ่ายสองนิดๆที่ฉันและเพื่อนอีกสองคนเดินทางมาถึงสนามแข่งรถ พวกฉันผ่านเข้างานมาง่ายดายทุกอย่างเพราะเฮียเซินจัดการให้แล้ว ทางสะดวกทุกอย่าง ทุกเรื่อง และแน่นอนว่าตอนนี้เห็นเป้าหมายแล้ว สนุกแน่… “คนไหนที่เป็นคนแรกที่มาจีบแกไม่ติด แล้วไปเสนอเงื่อนไขให้ไอ้เวรนั่น”“คนผมดำ ใส่เชิ้ตสีเทา”“อืม งั้นคนที่ยืนคลอเคลียอยู่ข้างไอ้เวรนั่นคือเมียมันสินะ”“ใช่”“หน้าตาไม่ได้แย่นะ แต่การกระทำต่ำช้าเลวทราม ไม่เห็นใจผู้หญิงด้วยกันไม่พอ ไม่หวงผัวตัวเองหน่อยหรือไง”“นาบี กูซื้อประโยคด่าของมึง กูชอบว่ะ” นัตตี้ที่เอ่ยชมและอมยิ้มเพราะนาบีไม่เคยด่าใครแรงเท่านี้มาก่อน“นัตตี้ ต่อไปนี้ถ้ากูทำอะไรลงไป มึงจะไม่เสียใจใช่มั้ยที่เห็นมันต้องเจ็บตัว”“เพื่อนรักจัดการได้เต็มที่เลยจ่ะ”“มันต้องแบบนี้สิเพื่อนกู”“แต่อย่าให้กูแอบเห็นนะนัตตี้ว่ามึงแอบร้องไห้ ไม่งั้นนาบีคนสวยคนนี้จะหยุมหัวมึงค่า”“การันตี 3000%เลย”ตอนนี้เหลือเวลาอีก 30 นาที ยาหยีที่หายตัวไปเปลี่ยนชุด และกำลังจะไปเทสรถที่จะลงแข่ง เซินใช้เงินซื้อคิวแข่งรถจากนักแข่งในรอบนี้จำนวนห้าล้านบาท แน่นอนว่าเป็นตัวเลขที่แทบไม่ต้องคิดอะไรเลย ไม่หนำซ้ำ เซินยังบอก
มาเฟียจองรัก Ep.19 เพื่อนฉัน ใครก็อย่ามารังแก
วิลล์จัดการเปิดประตูห้องน้ำให้ยาหยีเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกาย ทั้งยังใช้ความคิดตัวเองตัดสินว่าจะยืนเฝ้ายาหยีอาบน้ำด้วย แน่นอนว่าเป็นห่วง กลัวจะล้มไปกองกับพื้น กับอีกอย่างคือได้ดูอาหารตาอีกสักหน่อยก็คงจะดี“ออกไปสิคะ หยีจะอาบน้ำ” วิลล์ที่ตีมึนไม่สำเร็จ ก็โดนยาหยีไล่ตะเพิดออกมาซะก่อน“ครับ อยากได้อะไรเรียกพี่นะ”ฉันอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย โดยที่ป้าจันทร์เป็นคนไปเอาชุดมาไว้ให้ จัดว่าป้าจันทร์รู้ใจและรู้จักสังเกตนะเนี่ย รู้ว่าวันหยุดวันธรรมดาที่ไม่ออกไปไหน ฉันมักจะชอบใส่ชุดเน่าๆอยู่บ้าน คำว่าเน่าของฉันคือ เสื้อผ้าซักจนผ้ามันนิ่ม เบาบางใส่สบาย ถึงแม้ว่าผ้าบางจุดมันจะขาดบ้าง เป็นรูเล็กๆบ้างก็ตาม แต่ยังดูสะอาดทุกตัวพร้อมกับกางเกงผ้าขาสั้นเข้าเซ็ทกับชุดนี้ ห้องอีกห้องที่พี่วิลล์บอกนั้นคือสวยมากกกก สวยแบบตะโกน ห้องสีขาวสไตล์มินิมอลมูจิมูใจ ห้องน่ารักสุดๆ มองออกไปข้างนอกกระจกใส ด้านหน้าเป็นสนามหญ้าที่ตอนแรกมันจะยังโล่งๆ ตอนนี้เริ่มมีคนงานเอาต้นไม้สวยๆมาลงแล้ว ชอบเลยอ่ะ“ทานเลยนะคะ หยีหิว”“ทานเยอะๆครับ เบบี๋”“...”“หึหึ”ทั้งสองคนลงมือทานอาหารกันอย่างรวดเร็ว เพราะตอนนี้เวลาเที่ยงกว่าๆแล้ว แถมพลัง
มาเฟียจองรัก Ep.18 เบบี๋เป็นของพี่แล้วนะครับ
“อ้าขาออกกว้างๆ ให้พี่ได้เอาเธอได้ถนัดๆ” ยาหยีก็ทำตามอย่างว่าง่าย เธออ้าขากว้างตามที่วิลล์บอก วิลล์จับหัวบานหยักถูไถไปตามร่องระเริงรักเพื่อเป็นการทักทาย“อื้ม / อ่าส์” วิลล์และยาหยีที่ทนต่อการเสียดสีต่อไปไม่ไหว ทั้งคู่จึงได้แต่ครางเบาๆออกมาจากนั้นจึงตัดสินใจส่งท่อนเอ็นแกร่งเข้าไปในโพรงสวาททันทีกึก!!! เสียงเหมือนชนผนังเนื้ออะไรสักอย่าง ทำให้ดันเข้าไปได้ไม่สุด แต่วิลล์รู้ว่านี่คือครั้งแรกของยาหยี มันยังเข้าไปง่ายๆไม่ได้แน่“อ๊ะ จะ เจ็บ”“อย่าเกร็งครับ”“เอาออกไปก่อนได้ไหมคะ หยีทนไม่ไหว” ยาหยีที่ตอนนี้น้ำตาคลอเบ้า เพราะเธอเจ็บจนถอดใจไปหมดแล้ว ไม่เอา ไม่อยากทำแล้ว“อดทนนะคนเก่ง”“ฮึก” ในที่สุดน้ำตาแห่งความเจ็บปวดก็ไหลออกจากหางตา“อีกนิดเดียวหยีก็จะตกเป็นของพี่แล้ว”“อื้อ”“ผ่อนคลายนะ” เมื่อเขาเห็นยาหยีสูดลมหายใจลึกๆ ค่อยๆผ่อนคลายมากขึ้น วิลล์จึงตัดสินใจดันท่อนเอ็นแกร่งเข้าไปคราเดียวจนสุดความยาวกึก!!! “กรี๊ดดด”“อ่าส์!! เบบี๋เป็นของพี่แล้วนะครับ”วิลล์มองหยาดเลือดที่ไหลย้อนออกมาอาบดุ้นของเขา มันเป็นภาพที่ช่างน่าชวนมอง เขาพอใจมาก พอใจที่เขาได้เป็นคนแรกของยาหยี และมันต้องเป็นแบบนั้นก็ถูกต
มาเฟียจองรัก Ep.17 ทั้งตัวของหยีเป็นของพี่
“อยู่เฉยๆก็ดี หาเรื่องให้นายโกรธ”“โหพี่ลู ผมไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นสักหน่อย นั่นนายหญิงผมนะ”“ก็รู้เอาไว้ ว่านายหวง อย่าไปพูดอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าล่ะ”“แก๊บนี่งงเลยค้าบบบ”“แล้วอีกอย่าง…”“...”“กูชื่อ ลูคัส ไม่ใช่ ลู”“ครับพี่ลู”ลูคัสจนปัญญาเหนื่อยจะพูด เด็กเวรนี่แม่งกวนตีน ได้แต่ส่ายหน้าอย่างเอือมระอาผ่านไป 45 นาที ก็เดินทางมาถึงเพนท์เฮ้าส์ ผมจัดการอุ้มยาหยีขึ้นไปชั้นสอง เดินไปยังห้องนอนของยาหยี ทั้งที่ใจจริงอยากพาเข้าห้องนอนตัวเองด้วยซ้ำ อยากจะทำอะไรต่อมิอะไรตามที่ใจคิด แต่ก็ไม่อยากฉวยโอกาส ถ้าทำแบบนั้นไป คงได้แค่สนองตัวเองเท่านั้น หนำซ้ำคงไม่ได้หัวใจของคนตัวเล็กด้วย“อื้อ ร้อนจัง”“ทนอีกนิดครับ เดี๋ยวก็ถึงห้องแล้ว พี่เช็ดตัวให้นะ”“ไม่อาว อยากอาบน้ำ”“เช็ดตัวก็พอ เมาขนาดนี้จะยืนอาบน้ำได้ไง”เมื่อผมเปิดประตูห้องยาหยี ก็ค่อยๆวางลงบนเตียง เมื่อถึงเตียงยาหยีก็นอนพาดเตียงเป็นแนวเฉียง และนอนคว่ำ ทำให้เห็นแก้มก้นขาวๆนั่น เพราะกระโปรงมันร่นขึ้นมาเมื่อเห็นแบบนั้น ผมก็มองไม่ละสายตา ไม่หันหน้าหนี ก็ผมไม่ใช่สุภาพบุรุษไงครับ อยากมองให้เต็มสองตา“พี่วิลล์ อาบน้ำให้หน่อย น๊าๆ”“นะ แน่ใจนะ” “แน่ซี
มาเฟียจองรัก Ep.16 เมาแล้วน่ารัก
“อืม ชอบ… รัก” ปากพูดแต่มองหน้ายาหยีตรงๆ อยากรู้ว่ายาหยีจะมีท่าทางยังไง ส่วนยาหยีเมื่อฟังวิลล์พูดจบแล้วมองมา ก็เขินจนแก้มเป็นสีแดงระเรื่อ ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าผู้ชายคนข้างๆชอบเธอ แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะพูดต่อหน้าเพื่อนแบบนี้ “ฮิ้ววว เอาละเว้ย น้องยาหยีว่าไงค้าบบบ”ยาหยีไม่ตอบอะไร แต่หยิบแก้วไวน์มาดื่มจนหมด แต่การกระทำดังกล่าวมันมีความหมายแอบแฝงอยู่ อยู่ที่ว่าใครจะตีความหมายนั้นออก“ยกดื่มแบบนี้แปลว่า…” เรนเดลที่ถามเย้าแหย่“ไม่มีอะไรค่ะ แค่หิวน้ำ” “อ้อ!!!” แล้วทุกคนก็พร้อมใจกัน อ้อ… ด้วยน้ำเสียงที่ล้อเลียน“หึ” เสียงวิลล์หัวเราะในลำคอ เขาว่าเขารู้ความหมายที่ยาหยีจะสื่อ ว่ามีใจให้เหมือนกัน อาจจะยังไม่ได้รัก แค่อาจจะชอบ แต่นั่นก็เท่ากับว่า ยาหยีเปิดใจให้เขาแล้ว… “ไอ้เรนเดล คิวมึง ตอบมาไอ้สัx อย่าตีเนียน”“อะไรของมึง”“มึงแอบรักใคร”“กูแค่หิวน้ำเหมือนน้องยาหยี”“ถุย/ถุย” เจย์กับแท็คที่พูดออกมาพร้อมกัน เพราะไม่เชื่อในสิ่งที่เพื่อนพูด“ต่อๆ ไอ้วิลล์ตามึง”“ฉันไม่เคยมีแฟน”“ว้าวววว Presentation on love ไอ้นี่มันขายของเก่ง ขายฉ่ำ”“เอ่อ… คนควง คนคุย คู่บัดดี้ อะไรแบบนี้ นับเป็นแฟนไหมว่ะ” เจย์ท
มาเฟียจองรัก Ep.15 I NEVER
I-RICH ผับทั้งคู่เดินลงจากรถ และก้าวขาสับๆเดินเข้าไปด้านใน แต่เป็นโซน VVIP ชั้น 2 ที่เพื่อนเขาให้คนของเขารอรับวิลล์และนำทางมา หุ้นส่วนมาทั้งทีก็ต้องมีคนดูแลเป็นพิเศษ….ห้อง VVIP เป็นห้องของเพื่อนวิลล์คือห้องส่วนตัว จะมีแค่กลุ่มเพื่อนๆ ซึ่งไม่ใช่ห้องรองรับลูกค้า ห้องอยู่ชั้น 2 มองเห็นด้านล่างทุกจุด รอบๆห้องถ้ามองจากด้านในจะเป็นกระจกใส แต่หากมองมาจากด้านนอก แน่นอนว่าจะป็นห้องกระจกสีดำ ที่ไม่ว่าจะมองใกล้หรือไกลยังไงก็มองไม่เห็นภายในแน่นอน ในระหว่างที่กำลังเดินนั้น แน่นอนว่าสายตาผู้ชายทั้งหลาย เรียกว่าเป็นพวกขาประจำที่มารอขย้ำเหยื่อสาว ยาหยีที่หน้าตาแปลกใหม่กับที่นี่ เพราะไม่คุ้นหน้าคุ้นตา ดึงดูดสายตาได้นักต่อนัก สายตาที่อ่านกินอย่างชัดเจน วิลล์ที่เห็นแบบนั้นก็ยิ่งไม่พอใจไปกันใหญ่ รีบเดินมาแสดงความเป็นเจ้าของโดยการโอบเอวดึงร่างบางมาเบียดประชิดตัวเขา ยาหยีที่งงในการกระทำของเขาว่าจะให้เธอไปเดินเบียดเขาทำไม ที่ตั้งกว้าง… “เดินดีๆสิคะ จะเบียดทำไมเนี้ย”“รีบเดิน” วิลล์ที่ไม่ตอบคำถาม แต่กลับเอ่ยอีกประโยคออกไป.“สวัสดีครับคุณวิลล์ นายรอด้านในแล้วครับ”“อืม”พลัก!!! เสียงประตูที่โดนผลักออก ท
มาเฟียจองรัก Ep.14 หมาที่ไหนจะไปกัด
“คือ… คุณนัตตี้ย้ายออกไปแล้วนะคะ” “ห๊ะ / ห๊ะ” สองสาวที่ตกใจไม่ต่างกัน เพราะเพื่อนไม่ได้บอกอะไรไว้เลย“ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”“เมื่อวานค่ำๆค่ะ ตัวย้ายออกไปก่อน ส่วนของใช้ต่างๆมีคนมาขนย้ายให้อีกทีตอนเช้าวันนี้ค่ะ”“เกิดอะไรขึ้นนะ” ยาหยีได้แต่พึมพำอย่างสงสัย“แล้ว คอนโดนี้ คือนัตตี้ปล่อยเช่า หรือว่ายังไงคะ” “ไม่ค่ะ คุณนัตตี้ไม่ได้ปล่อยเช่าและไม่ได้ขายต่อค่ะ” “งั้นขอบคุณพี่มากๆเลยนะคะ หยีกับเพื่อนต้องขอตัวก่อนค่ะ” “ยินดีค่ะ”..“เราจะเอาไงกันดี” นาบีที่รู้สึกร้อนใจจนไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อ“งั้นวันนี้แยกย้ายก่อน เดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเองนะ” “ฝากด้วยนะแก ฉันเป็นห่วงมันจริงๆ”“งือ ขับรถไปส่งฉันก่อน”เมื่อทั้งคู่เดินออกมายังลานจอดรถ ยาหยีก็หยุดเดินชะงักไป นาบีที่เดินตามหลังมาก็ต้องตกใจเพราะเพื่อนหยุดเดินกระทันหัน จนแทบจะชนกันอยู่แล้ว“อะไรของแกเนี้ย นึกจะหยุดเดินก็หยุด” ในระหว่างที่บ่นเพื่อน สายตาก็มองไปที่ยาหยี แล้วก็ต้องมองตามยาหยีไป จนกระทั่งเจอผู้ชายที่โคตรหล่อ โคตรหน้าตาดี มองมาที่ยาหยีไม่ละสายตา และสุดท้าย ผู้ชายสุดหล่อคนนั้นเดินตรงมายังเพื่อนสาวของตัวเอง “กลับได้ยัง”“พี่มาได้
มาเฟียจองรัก Ep.13 ตกหลุมรักตัวประกัน
“โนวค่ะ พี่อย่ามาตีเนียน หยีไม่รับข้อเสนออะไรทั้งนั้น เราต่างคนต่างอยู่ ถ้าพี่สงสัยอะไรในตัวหยี อยากสืบอะไรก็สืบไปสิ แต่ถ้ามั่นใจแล้วว่าหยีไม่ใช่อย่างที่พวกพี่กล่าวหา ก็ปล่อยหยีไปได้แล้ว”“...”“หยีเป็นลูกที่มีพ่อมีแม่นะ พี่จะทำอะไรตามใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้ หยีก็ต้องมีชีวิตของหยี” “...”“ที่พูดเนี้ย เข้าใจบ้างหรือป่าวคะ”“เข้าใจ แต่พี่ไม่ทำ” “เอ๊ะ… พี่นี่พูดไม่รู้เรื่องหรือไง” “หยุด พอได้แล้ว ที่พูดฉอดๆน่ะ ไม่เมื่อยบ้างหรือไง”วิลล์ที่ตอนนี้เริ่มไม่สบอารมณ์ เพราะว่าที่เมียเด็กของเขาค่อนข้างดื้อรั้น ไม่ยอมเข้าใจอะไรเขาเลย“...” … “ออกมาคุยกันข้างนอกค่ะ” เมื่อยาหยีพูดจบ ก็เดินนำออกจากห้องมาโดยไม่รออีกคนแม้แต่น้อย “หงุดหงิดชะมัด คนกำลังง่วงเลย มากวนเวลาคนจะนอนอยู่ได้” ยาหยีได้บ่นเบาๆราวกับเหนื่อยใจวิลล์ ผมไม่เคยเสนออะไรแบบนั้นที่ยาหยีพูดเลยสักนิด เธอคิดเองเออเองไปทั้งหมด ผมไม่รู้ว่าที่ผมแสดงออกมันไม่ชัดเจนมากพอ หรือ ที่ผมทำมันไม่ปกติกันแน่ ยาหยีถึงได้คิดแบบนั้น แต่ถ้าถามว่ามันปกติไหม ก็คงไม่จริงๆแหละ แผนชั่วเริ่มขึ้นตั้งแต่กลับมาเจอเธอ ทำยังไงก็ได้ให้มาอยู่ด้วยกัน แผนการจะสกปรกแค่ไห
มาเฟียจองรัก Ep.12 พูดไปรอบที่ร้อยแล้วเหมือนกัน
จากนั้นมาเฟียหนุ่มก็เดินจับมือว่าที่เมียเด็กของเขาเดินเข้าไปในห้องวินาทีแรกที่แก้วตาเห็นวิลล์ ก็ดีใจจนเนื้อเต้นระริกระรี้ แต่ก็ดีใจได้เพียงไม่นาน เพราะยาหยีมากับวิลล์คนที่เธอหมายปองส่วนศักดาเองก็แอบขัดใจไม่เบา ที่มาเฟียหนุ่มมีสาวข้างกายมาด้วย มันยากให้แก่ถวายลูกสาวใส่พานให้“สวัสดีครับ คุณวิลล์ คุณยาหยี”“สวัสดีครับ คุณศักดา / สวัสดีค่ะ”“เชิญนั่งครับ”“คุณวิลล์อยากดื่มเป็นไวน์หรือวิสกี้ดีคะ” แก้วตาที่กำลังหาจังหวะคุยกับมาเฟียหนุ่ม จึงเอ่ยถามขึ้น ทว่า… มาเฟียหนุ่มไม่ตอบกลับใดๆ ทำให้แก้วตาสีหน้าเจื่อนลงทันที“คุณศักดาเริ่มได้เลยครับ ผมมีเวลาไม่มาก”“ฮ่าๆ งานรัดตัวสิน่ะครับ ทำธุรกิจหลายอย่างขนาดนี้ นี่คงจะเป็นนาทีทองของผมที่คุณวิลล์สละเวลามาให้”“...” วิลล์ชักเริ่มรำคาญกับความพูดมากของศักดาที่ไม่ยอมเข้าเรื่องสักที จึงได้แต่ทำสีหน้าเรียบนิ่งปนดุดัน จริงๆเขาไม่เคยอยากได้คอนเนคชั่นจากศักดาสักนิด แต่เหมือนมีเซ้นต์แปลกๆบอกกับตัวเขาเองว่าควรจับตาดูศักดาไว้ วันนี้เลยมาดูว่าจะมาไม้ไหน และคิดจะทำอะไรอย่างเขาสงสัยหรือเปล่า“คือผมต้องการใช้บริการขนส่งสินค้าผ่านท่าเรือของคุณวิลล์ครับ”“สินค้า?”
