“ก็มีอีนางนึงไง”“ใครว่ะอี นอ.ตอ” นาบีที่ถามขึ้น ส่วนยาหยีที่นั่งฟังเพื่อนพูดอย่างเงียบๆ“ก็อีแก้วแตกคนนั้นไงเล่า”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” และสามสาวก็พากันหัวเราะร่วน“เขาชื่อ แก้วตา อีนัตตี้!!!!!!!!!!!”“แก้วตา มันต้องน่ารักใสๆ แต่นี่มันแก้วแตกชัดๆ ร้าวจนไม่เหลือชิ้นดี”“แกนี่นะ อะบูละจี้ ชื่อนาง” ปากว่าเพื่อนแต่ตัวเองก็นั่งขำไม่เลิก“ก็มันจริงนี่ ถ้าไม่มาหาเรื่องไอ้หยี ฉันก็ไม่พูดถึงให้เปลืองน้ำลายหรอก”“ว่าแต่…ทำไมอีนังแก้วแตกมันยังหาเรื่องแกไม่เลิกว่ะยาหยี”“ไม่รู้สิ ช่างนางเถอะ แค่อย่ามาล้ำเส้นฉันก็พอ” ยาหยีจะไม่เปิดโหมดร้ายถ้าไม่โดนใครหาเรื่องจนถึงทำร้ายร่างกาย เช่น ผู้หญิงของพี่ขุนพลที่ไม่รูัทำไมชอบหาเรื่องยาหยีในชนิดที่ว่ารู้ทั้งรู้ ทั้งสองไม่ได้คบกัน เป็นฝ่ายชายต่างหากที่ชอบอยู่ฝ่ายเดียวส่วนแก้วตาน่ะเหรอ นางแค่ปากร้าย ยังไม่เคยถึงหาเรื่องแบบถึงเนื้อถึงตัว ยาหยีเลยยังปิดโหมดร้ายๆนั้นอยู่ แต่ถ้าหล่อนเปิดมายาหยีคนนี้ก็จะเป็นคนปิดจ๊อบให้เองวันนี้มีเรียนแค่ครึ่งวัน….“ยาหยี แกกลับยังไง” “เดี๋ยวฉันนั่งแท็กซี่กลับ”“อ้าว แล้วคนขับรถเมื่อเช้า แกไม่บอกเวลาเลิกเรียนเขาเหรอ” นาบีที่ถามขึ้นอ
จากนั้นมาเฟียหนุ่มก็เดินจับมือว่าที่เมียเด็กของเขาเดินเข้าไปในห้องวินาทีแรกที่แก้วตาเห็นวิลล์ ก็ดีใจจนเนื้อเต้นระริกระรี้ แต่ก็ดีใจได้เพียงไม่นาน เพราะยาหยีมากับวิลล์คนที่เธอหมายปองส่วนศักดาเองก็แอบขัดใจไม่เบา ที่มาเฟียหนุ่มมีสาวข้างกายมาด้วย มันยากให้แก่ถวายลูกสาวใส่พานให้“สวัสดีครับ คุณวิลล์ คุณยาหยี”“สวัสดีครับ คุณศักดา / สวัสดีค่ะ”“เชิญนั่งครับ”“คุณวิลล์อยากดื่มเป็นไวน์หรือวิสกี้ดีคะ” แก้วตาที่กำลังหาจังหวะคุยกับมาเฟียหนุ่ม จึงเอ่ยถามขึ้น ทว่า… มาเฟียหนุ่มไม่ตอบกลับใดๆ ทำให้แก้วตาสีหน้าเจื่อนลงทันที“คุณศักดาเริ่มได้เลยครับ ผมมีเวลาไม่มาก”“ฮ่าๆ งานรัดตัวสิน่ะครับ ทำธุรกิจหลายอย่างขนาดนี้ นี่คงจะเป็นนาทีทองของผมที่คุณวิลล์สละเวลามาให้”“...” วิลล์ชักเริ่มรำคาญกับความพูดมากของศักดาที่ไม่ยอมเข้าเรื่องสักที จึงได้แต่ทำสีหน้าเรียบนิ่งปนดุดัน จริงๆเขาไม่เคยอยากได้คอนเนคชั่นจากศักดาสักนิด แต่เหมือนมีเซ้นต์แปลกๆบอกกับตัวเขาเองว่าควรจับตาดูศักดาไว้ วันนี้เลยมาดูว่าจะมาไม้ไหน และคิดจะทำอะไรอย่างเขาสงสัยหรือเปล่า“คือผมต้องการใช้บริการขนส่งสินค้าผ่านท่าเรือของคุณวิลล์ครับ”“สินค้า?”
“โนวค่ะ พี่อย่ามาตีเนียน หยีไม่รับข้อเสนออะไรทั้งนั้น เราต่างคนต่างอยู่ ถ้าพี่สงสัยอะไรในตัวหยี อยากสืบอะไรก็สืบไปสิ แต่ถ้ามั่นใจแล้วว่าหยีไม่ใช่อย่างที่พวกพี่กล่าวหา ก็ปล่อยหยีไปได้แล้ว”“...”“หยีเป็นลูกที่มีพ่อมีแม่นะ พี่จะทำอะไรตามใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้ หยีก็ต้องมีชีวิตของหยี” “...”“ที่พูดเนี้ย เข้าใจบ้างหรือป่าวคะ”“เข้าใจ แต่พี่ไม่ทำ” “เอ๊ะ… พี่นี่พูดไม่รู้เรื่องหรือไง” “หยุด พอได้แล้ว ที่พูดฉอดๆน่ะ ไม่เมื่อยบ้างหรือไง”วิลล์ที่ตอนนี้เริ่มไม่สบอารมณ์ เพราะว่าที่เมียเด็กของเขาค่อนข้างดื้อรั้น ไม่ยอมเข้าใจอะไรเขาเลย“...” … “ออกมาคุยกันข้างนอกค่ะ” เมื่อยาหยีพูดจบ ก็เดินนำออกจากห้องมาโดยไม่รออีกคนแม้แต่น้อย “หงุดหงิดชะมัด คนกำลังง่วงเลย มากวนเวลาคนจะนอนอยู่ได้” ยาหยีได้บ่นเบาๆราวกับเหนื่อยใจวิลล์ ผมไม่เคยเสนออะไรแบบนั้นที่ยาหยีพูดเลยสักนิด เธอคิดเองเออเองไปทั้งหมด ผมไม่รู้ว่าที่ผมแสดงออกมันไม่ชัดเจนมากพอ หรือ ที่ผมทำมันไม่ปกติกันแน่ ยาหยีถึงได้คิดแบบนั้น แต่ถ้าถามว่ามันปกติไหม ก็คงไม่จริงๆแหละ แผนชั่วเริ่มขึ้นตั้งแต่กลับมาเจอเธอ ทำยังไงก็ได้ให้มาอยู่ด้วยกัน แผนการจะสกปรกแค่ไห
“คือ… คุณนัตตี้ย้ายออกไปแล้วนะคะ” “ห๊ะ / ห๊ะ” สองสาวที่ตกใจไม่ต่างกัน เพราะเพื่อนไม่ได้บอกอะไรไว้เลย“ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”“เมื่อวานค่ำๆค่ะ ตัวย้ายออกไปก่อน ส่วนของใช้ต่างๆมีคนมาขนย้ายให้อีกทีตอนเช้าวันนี้ค่ะ”“เกิดอะไรขึ้นนะ” ยาหยีได้แต่พึมพำอย่างสงสัย“แล้ว คอนโดนี้ คือนัตตี้ปล่อยเช่า หรือว่ายังไงคะ” “ไม่ค่ะ คุณนัตตี้ไม่ได้ปล่อยเช่าและไม่ได้ขายต่อค่ะ” “งั้นขอบคุณพี่มากๆเลยนะคะ หยีกับเพื่อนต้องขอตัวก่อนค่ะ” “ยินดีค่ะ”..“เราจะเอาไงกันดี” นาบีที่รู้สึกร้อนใจจนไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อ“งั้นวันนี้แยกย้ายก่อน เดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเองนะ” “ฝากด้วยนะแก ฉันเป็นห่วงมันจริงๆ”“งือ ขับรถไปส่งฉันก่อน”เมื่อทั้งคู่เดินออกมายังลานจอดรถ ยาหยีก็หยุดเดินชะงักไป นาบีที่เดินตามหลังมาก็ต้องตกใจเพราะเพื่อนหยุดเดินกระทันหัน จนแทบจะชนกันอยู่แล้ว“อะไรของแกเนี้ย นึกจะหยุดเดินก็หยุด” ในระหว่างที่บ่นเพื่อน สายตาก็มองไปที่ยาหยี แล้วก็ต้องมองตามยาหยีไป จนกระทั่งเจอผู้ชายที่โคตรหล่อ โคตรหน้าตาดี มองมาที่ยาหยีไม่ละสายตา และสุดท้าย ผู้ชายสุดหล่อคนนั้นเดินตรงมายังเพื่อนสาวของตัวเอง “กลับได้ยัง”“พี่มาได้
I-RICH ผับทั้งคู่เดินลงจากรถ และก้าวขาสับๆเดินเข้าไปด้านใน แต่เป็นโซน VVIP ชั้น 2 ที่เพื่อนเขาให้คนของเขารอรับวิลล์และนำทางมา หุ้นส่วนมาทั้งทีก็ต้องมีคนดูแลเป็นพิเศษ….ห้อง VVIP เป็นห้องของเพื่อนวิลล์คือห้องส่วนตัว จะมีแค่กลุ่มเพื่อนๆ ซึ่งไม่ใช่ห้องรองรับลูกค้า ห้องอยู่ชั้น 2 มองเห็นด้านล่างทุกจุด รอบๆห้องถ้ามองจากด้านในจะเป็นกระจกใส แต่หากมองมาจากด้านนอก แน่นอนว่าจะป็นห้องกระจกสีดำ ที่ไม่ว่าจะมองใกล้หรือไกลยังไงก็มองไม่เห็นภายในแน่นอน ในระหว่างที่กำลังเดินนั้น แน่นอนว่าสายตาผู้ชายทั้งหลาย เรียกว่าเป็นพวกขาประจำที่มารอขย้ำเหยื่อสาว ยาหยีที่หน้าตาแปลกใหม่กับที่นี่ เพราะไม่คุ้นหน้าคุ้นตา ดึงดูดสายตาได้นักต่อนัก สายตาที่อ่านกินอย่างชัดเจน วิลล์ที่เห็นแบบนั้นก็ยิ่งไม่พอใจไปกันใหญ่ รีบเดินมาแสดงความเป็นเจ้าของโดยการโอบเอวดึงร่างบางมาเบียดประชิดตัวเขา ยาหยีที่งงในการกระทำของเขาว่าจะให้เธอไปเดินเบียดเขาทำไม ที่ตั้งกว้าง… “เดินดีๆสิคะ จะเบียดทำไมเนี้ย”“รีบเดิน” วิลล์ที่ไม่ตอบคำถาม แต่กลับเอ่ยอีกประโยคออกไป.“สวัสดีครับคุณวิลล์ นายรอด้านในแล้วครับ”“อืม”พลัก!!! เสียงประตูที่โดนผลักออก ท
“อืม ชอบ… รัก” ปากพูดแต่มองหน้ายาหยีตรงๆ อยากรู้ว่ายาหยีจะมีท่าทางยังไง ส่วนยาหยีเมื่อฟังวิลล์พูดจบแล้วมองมา ก็เขินจนแก้มเป็นสีแดงระเรื่อ ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าผู้ชายคนข้างๆชอบเธอ แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะพูดต่อหน้าเพื่อนแบบนี้ “ฮิ้ววว เอาละเว้ย น้องยาหยีว่าไงค้าบบบ”ยาหยีไม่ตอบอะไร แต่หยิบแก้วไวน์มาดื่มจนหมด แต่การกระทำดังกล่าวมันมีความหมายแอบแฝงอยู่ อยู่ที่ว่าใครจะตีความหมายนั้นออก“ยกดื่มแบบนี้แปลว่า…” เรนเดลที่ถามเย้าแหย่“ไม่มีอะไรค่ะ แค่หิวน้ำ” “อ้อ!!!” แล้วทุกคนก็พร้อมใจกัน อ้อ… ด้วยน้ำเสียงที่ล้อเลียน“หึ” เสียงวิลล์หัวเราะในลำคอ เขาว่าเขารู้ความหมายที่ยาหยีจะสื่อ ว่ามีใจให้เหมือนกัน อาจจะยังไม่ได้รัก แค่อาจจะชอบ แต่นั่นก็เท่ากับว่า ยาหยีเปิดใจให้เขาแล้ว… “ไอ้เรนเดล คิวมึง ตอบมาไอ้สัx อย่าตีเนียน”“อะไรของมึง”“มึงแอบรักใคร”“กูแค่หิวน้ำเหมือนน้องยาหยี”“ถุย/ถุย” เจย์กับแท็คที่พูดออกมาพร้อมกัน เพราะไม่เชื่อในสิ่งที่เพื่อนพูด“ต่อๆ ไอ้วิลล์ตามึง”“ฉันไม่เคยมีแฟน”“ว้าวววว Presentation on love ไอ้นี่มันขายของเก่ง ขายฉ่ำ”“เอ่อ… คนควง คนคุย คู่บัดดี้ อะไรแบบนี้ นับเป็นแฟนไหมว่ะ” เจย์ท
“อยู่เฉยๆก็ดี หาเรื่องให้นายโกรธ”“โหพี่ลู ผมไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นสักหน่อย นั่นนายหญิงผมนะ”“ก็รู้เอาไว้ ว่านายหวง อย่าไปพูดอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าล่ะ”“แก๊บนี่งงเลยค้าบบบ”“แล้วอีกอย่าง…”“...”“กูชื่อ ลูคัส ไม่ใช่ ลู”“ครับพี่ลู”ลูคัสจนปัญญาเหนื่อยจะพูด เด็กเวรนี่แม่งกวนตีน ได้แต่ส่ายหน้าอย่างเอือมระอาผ่านไป 45 นาที ก็เดินทางมาถึงเพนท์เฮ้าส์ ผมจัดการอุ้มยาหยีขึ้นไปชั้นสอง เดินไปยังห้องนอนของยาหยี ทั้งที่ใจจริงอยากพาเข้าห้องนอนตัวเองด้วยซ้ำ อยากจะทำอะไรต่อมิอะไรตามที่ใจคิด แต่ก็ไม่อยากฉวยโอกาส ถ้าทำแบบนั้นไป คงได้แค่สนองตัวเองเท่านั้น หนำซ้ำคงไม่ได้หัวใจของคนตัวเล็กด้วย“อื้อ ร้อนจัง”“ทนอีกนิดครับ เดี๋ยวก็ถึงห้องแล้ว พี่เช็ดตัวให้นะ”“ไม่อาว อยากอาบน้ำ”“เช็ดตัวก็พอ เมาขนาดนี้จะยืนอาบน้ำได้ไง”เมื่อผมเปิดประตูห้องยาหยี ก็ค่อยๆวางลงบนเตียง เมื่อถึงเตียงยาหยีก็นอนพาดเตียงเป็นแนวเฉียง และนอนคว่ำ ทำให้เห็นแก้มก้นขาวๆนั่น เพราะกระโปรงมันร่นขึ้นมาเมื่อเห็นแบบนั้น ผมก็มองไม่ละสายตา ไม่หันหน้าหนี ก็ผมไม่ใช่สุภาพบุรุษไงครับ อยากมองให้เต็มสองตา“พี่วิลล์ อาบน้ำให้หน่อย น๊าๆ”“นะ แน่ใจนะ” “แน่ซี
“อ้าขาออกกว้างๆ ให้พี่ได้เอาเธอได้ถนัดๆ” ยาหยีก็ทำตามอย่างว่าง่าย เธออ้าขากว้างตามที่วิลล์บอก วิลล์จับหัวบานหยักถูไถไปตามร่องระเริงรักเพื่อเป็นการทักทาย“อื้ม / อ่าส์” วิลล์และยาหยีที่ทนต่อการเสียดสีต่อไปไม่ไหว ทั้งคู่จึงได้แต่ครางเบาๆออกมาจากนั้นจึงตัดสินใจส่งท่อนเอ็นแกร่งเข้าไปในโพรงสวาททันทีกึก!!! เสียงเหมือนชนผนังเนื้ออะไรสักอย่าง ทำให้ดันเข้าไปได้ไม่สุด แต่วิลล์รู้ว่านี่คือครั้งแรกของยาหยี มันยังเข้าไปง่ายๆไม่ได้แน่“อ๊ะ จะ เจ็บ”“อย่าเกร็งครับ”“เอาออกไปก่อนได้ไหมคะ หยีทนไม่ไหว” ยาหยีที่ตอนนี้น้ำตาคลอเบ้า เพราะเธอเจ็บจนถอดใจไปหมดแล้ว ไม่เอา ไม่อยากทำแล้ว“อดทนนะคนเก่ง”“ฮึก” ในที่สุดน้ำตาแห่งความเจ็บปวดก็ไหลออกจากหางตา“อีกนิดเดียวหยีก็จะตกเป็นของพี่แล้ว”“อื้อ”“ผ่อนคลายนะ” เมื่อเขาเห็นยาหยีสูดลมหายใจลึกๆ ค่อยๆผ่อนคลายมากขึ้น วิลล์จึงตัดสินใจดันท่อนเอ็นแกร่งเข้าไปคราเดียวจนสุดความยาวกึก!!! “กรี๊ดดด”“อ่าส์!! เบบี๋เป็นของพี่แล้วนะครับ”วิลล์มองหยาดเลือดที่ไหลย้อนออกมาอาบดุ้นของเขา มันเป็นภาพที่ช่างน่าชวนมอง เขาพอใจมาก พอใจที่เขาได้เป็นคนแรกของยาหยี และมันต้องเป็นแบบนั้นก็ถูกต
1 ปีผ่านไป ไวเหมือนโกหกตอนนี้ฉันตั้งท้องได้ 5 เดือนแล้วนะ พี่วิลล์น่ะเร่งจะมีลูกอยู่ทุกวัน เอาจริงๆหลังแต่งงานฉันก็ปล่อยมาตลอดนะ ไม่ได้ฉีดยาคุมแล้วด้วยซ้ำ แต่ตอนนั้นสงสัยลูกยังไม่พร้อมมาเกิด ส่วนตอนนี้ก็คงจะพร้อมแล้วสินะเพราะมาอยู่ในท้องได้ 5 เดือนแล้ว อ้อ รู้เพศแล้วนะ ฉันได้ลูกชาย ถูกใจพี่วิลล์เขาล่ะ จริงๆเขาบอกว่าสำหรับเขาเพศไหนเขาก็รัก แต่หากมีลูกสาวจะทำให้ห่วงมากขึ้นแปลกมากนะตอนที่ท้องแรกๆ ฉันไม่แพ้ท้องเลย แต่คนที่แพ้ท้องแทนคือพี่วิลล์ อาเจียนทุกเช้า ทานข้าวก็ไม่ได้ เหม็นไปหมดเหมือนโดนลูกแกล้งอ่ะ ผ่านไปไม่นานพี่วิลล์ก็หายแพ้ท้องแทนฉัน แต่ฉันนี่แหละที่ตอนนี้กลับมาแพ้ท้องเอง ฉันกินอาหารเมนูเดิมๆซ้ำเพราะกินอย่างอื่นไม่ได้ สงสัยเจ้าตัวเล็กจะชอบกินเมนูนี้ ก๊วยเตี๋ยวหมูน้ำใส เป็นเมนูง่ายๆมากเลยนะที่ลูกชายฉันชอบน่ะ… พี่วิลล์ดูแลเอาใจใส่ฉันอย่างดีทุกอย่างแทบจะไม่ออกไปไหน… ตอนนี้ของใช้เด็กมีเต็มบ้านตั้งแต่ที่ลูกชายฉันยังไม่ออกมาลืมตาดูโลกเลยนะ จะฝีมือใครได้ถ้าไม่ใช่คุณปู่คุณย่าและคุณตาคุณยาย แล้วก็มีครั้งนึงที่บรรดาเพื่อนๆพี่วิลล์มาเยี่ยมก็มาพร้อมๆกับเพื่อนพวกฉัน เดี๋ยวนี้นะไปไหนมาไหนก็ไ
ห้องหอของเราคือห้องพักที่โรงแรมจัดเตรียมไว้ให้“มีความสุขมั้ย”“มีความสุขมากค่ะ”“เริ่มเลยเถอะ ไม่ไหวแล้ว อยาก…”“ขออาบน้ำก่อนได้มั้ยคะ เหนียวตัว”“พี่ไม่ไหวแล้ว”“นะคะ หยีมีรางวัลให้ พี่วิลล์ไปอาบน้ำห้องด้านนอกนะคะ”ฉันพูดจบพี่วิลล์เดินออกจากห้องรีบไปอาบน้ำทันที วันนี้ฉันมีรางวัลให้สามีด้วยนะ ก็พี่วิลล์ทำเซอร์ไพร์สฉันขนาดนั้น ฉันก็ต้องตอบแทนเป็นอย่างดี15 นาทีผ่านไปฉันอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว แล้วก็ใส่ชุดคลุมไว้รออีกคนที่กำลังเปิดประตูห้องนอนซึ่งกำลังเดินเข้ามา“ทำไมยังใส่ชุด”“หยีมีอะไรจะให้ค่ะ” ฉันลุกจากเตียงเดินไปหาพี่วิลล์ ค่อยๆจับมือพี่วิลล์มาดึงสายที่ผูกไว้ตรงเอว เหมือนเขาลุ้นอ่ะ เขาค่อยๆดึงออกเบาๆ จนในที่สุด…พรึบ!นี่คือชุดที่ฉันใส่ไว้ด้านใน อีกคนก็มองตาค้างไม่กระพริบตาเลย ฉันไม่เคยใส่อะไรแบบนี้ให้เขาดูนะ วันนี้ถือว่าเป็นวันพิเศษที่ฉันมอบให้ก็แล้วกันวิลล์คืนนี้ยาหยีไม่อ่อนโยนเลยสักนิด ทำเอาผมเองที่ไม่ได้คิดว่ายาหยีจะทำ ถึงกับใจเต้นรัว ผมขบกรามแน่นอยากจับฟัดซะตอนนี้เลย แต่ก็ยังอยากดูให้เต็มสองตา เมียใครวะ ยั่วมากผมจ้องมองเรือนร่างของคนตรงหน้าอย่างไม่ละสายตา ถึงแม้จะเห็นบ่อยและก
“โอ้ยยย แสงเพชรทิ่มตากูไอ้วิลล์” เสียงพี่เจย์แซว“เดี๋ยวมึงขอเมียแต่งงาน มึงก็ต้องเตรียมเพชรเม็ดใหญ่เหมือนกัน”“ไอ้แท็คมึงอย่าพูด กูขนลุก กูจะอยู่เป็นโสดให้สาวเสียดายเล่น”“เออ งั้นเรื่องของมึงเถอะ” เสียงพูดคุยระหว่างพี่แท็คกับพี่เจย์นั่นทำให้ทุกคนอมยิ้ม..“ดีใจด้วยนะแก”“อือ ขอบใจพวกแกสองคนมากนะ”“ผัวมึงน่ารักมากไอ้หยี โรแมนติกอ่ะ โทรมานัดพวกกูก่อนที่มึงจะโทรมาอีก”ฉันยิ้มเมื่อจบประโยคนั้นของนาบี ฉันเองก็ไม่คิดว่าพี่วิลล์จะทำอะไรแบบนี้นะ มีความสุขจัง6 เดือนผ่านไปตอนนี้ฉันเรียนปีสี่เทอมสองแล้วนะ อยู่ในช่วงฝึกงาน แน่นอนว่าพวกฉันกับเพื่อนๆฝึกที่เดียวกันสามคนที่บริษัทรถนำเข้าของพี่วิลล์และพี่เรนเดลและเพื่อนในแก๊งส์ที่ทำด้วยกัน และแล้ววันนี้ที่รอคอยก็มาถึง วันแต่งงานของฉันกับพี่วิลล์พิธีช่วงเช้าก็มีแค่คนสนิทกันเอง จัดทำตามพิธีสงฆ์ แล้วก็แห่ขบวนขันหมาก ฉันใส่ชุดไทยสีครีมทองอ่อนๆ ส่วนพี่วิลล์น่ะหน้าตาลูกครึ่งพอแต่งชุดไทยแล้วหล่อมาก ใส่แว่นตาดำเสริมยิ่งดูเท่ห์ ดูก็รู้เลยว่าคนนี้คือเจ้าบ่าว หล่อเด่นสะดุดตาสุดๆ เพื่อนฉันก็ทำหน้าที่เพื่อนเจ้าสาว และที่สองคนนี้สนุกที่สุดก็คงเป็นช่วงกั้นประ
ผ่านไปสองวันพี่วิลล์ก็มารับฉันกลับไปอยู่เพนท์เฮ้าส์ เมื่อเช้าฉันกับพี่วิลล์ไปส่งปะป๊ากับหม่ามี๊ที่สนามบินเรียบร้อย พอถึงเพนท์เฮ้าส์เขาไม่ลืมเลยที่จะทำโทษฉัน เรื่องนี้แบบนี้จำแม่นเชียว ขยันเกินไปแล้วนะ กว่าจะปล่อยให้ฉันพัก ฉันถึงขั้นต้องขอร้องเลยล่ะ ฉันกับพี่วิลล์เราคบกันมาเรื่อยๆ จนตอนนี้ฉันอยู่ปีสามเทอมสองแล้วนะ เวลาผ่านไปรวดเร็วมาก เหลืออีกแค่ปีเดียวฉันก็จบแล้ว ตื่นเต้นอ่ะ วันหยุดที่จะนี้พี่วิลล์ชวนไปคาเฟ่พี่เจนด้วย เห็นบอกว่าพี่คินนัดรวมกลุ่มที่นั่น ก็เป็นเดอะแกงส์ของพวกเขานั่นแหละ ฉันก็เลยถือโอกาสชวนนัตตี้กับนาบีไปด้วยเลย ฉันชอบเวลาที่เราเจอกันเป็นกลุ่มใหญ่นะ คุยสนุกดี โดยเฉพาะมีพี่เจย์กับพี่แท็ค สองคนเป็นสีสันของกลุ่มเลยก็ว่าได้วันเสาร์ระหว่างที่พี่วิลล์กำลังขับรถไปยังคาเฟ่ เขาหันมามองฉันบ่อยมาก มองแล้วยิ้ม มองอีกครั้งก็ยิ้มอีก แปลกๆแหะ สักพักก็ดึงมือฉันไปจูบบ้างล่ะ ดมบ้างล่ะ แล้วพอตอนที่ติดไฟแดงนะ โน้มตัวมาหาฉัน จับหอมแก้มบ้าง จุ๊ปปากบ้าง เขาคลั่งรักจนบางทีฉันก็ตั้งตัวไม่ทันนะ“วันนี้แปลกๆนะคะ”“ไม่เห็นจะแปลกเลย”“พี่วิลล์”“หืม”“หยีมีเรื่องคาใจจะถาม พี่ตอบความจิงนะ”“...”
ฉันจะบอกพี่วิลล์ยังไงดี และฉันก็ขัดใจป๊าไม่ได้ด้วย ป๊าบอกเลือกคนนี้ให้แล้ว ไม่ถามฉันสักคำ ถ้าพี่วิลล์รู้ต้องโกรธมากแน่ๆ ฉันเลยเลือกที่จะเก็บมันไว้ก่อน ไปเจอให้มันจบๆ แล้วจะขอให้หม่ามี๊ช่วยอีกที เฮ้อ… อีกไม่กี่ชั่วโมงพวกเขาก็จะมาที่บ้านแล้วก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “ยาหยี” เสียงเรียกจากหม่ามี๊กำลังเคาะประตูอยู่หน้าห้องนอน“ขาหม่ามี๊” ฉันเดินไปเปิดประตูและขานรับ“หลับเหรอคะลูกสาว”“เปล่าค่ะ นั่งคิดอะไรเพลินๆ” ฉันตอบอย่างคนหน้ามุ่ย ไม่มีรอยยิ้มสดใสเลยสักนิด“มีอะไรจะเล่าหม่ามี๊มั้ยคะ” หม่ามี๊น่ะรู้ใจฉันที่สุด คงเห็นท่าทีอึดอัดของฉันนั่นแหละ“...”“เรื่องปะป๊าใช่มั้ยคะ”หงึกๆ ฉันพยักหน้าตอบรับ“ลูกสาวหม่ามี๊มีแฟนแล้วใช่รึป่าวน๊า”“หม่ามี๊… ดูออกขนาดนั้นเหรอคะ”“หม่ามี๊เคยเป็นวัยรุ่นมาก่อนน๊า ทำไมจะไม่รู้หืม”“หยีจะทำไงดีคะ ปะป๊าไม่ฟังเลย”“แค่เจอกันเอง ยังไม่ได้ให้ตกลงสักหน่อย”“แต่ปะป๊าพูดแบบนั้น…”“หึหึ เชื่อหม่ามี๊สิ ลูกสาวคนสวยของหม่ามี๊อาจจะเซอร์ไพร์สก็ได้นะ”“งือ หม่ามี๊ แฟนหยีทั้งดุทั้งโหดทั้งขี้หวง”“ฮ่าๆ มีคนโหดกว่าปะป๊าอีกเหรอเนี้ย”“สูสีกันเลยค่ะ เฮ้อ…”“งั้นเอาแบบนี้ ถ้าเจอแล้วไม่ชอ
วันรุ่งขึ้นวันนี้ทุกคนเตรียมการและเตรียมตัวจัดการคนหักหลังที่แอบเล่นสกปรก วิลล์… ถึงเขาจะเป็นมาเฟียที่ทำธุรกิจสีเทาแต่เขาก็มีกฎเหล็กของเขา ในการทำธุรกิจข้อตกลงและเงื่อนไขแต่ละอย่างนั้นชัดเจนไม่ซับซ้อนและไม่เคยเล่นแง่ แต่มันก็มีจะมีพวกที่กล้าลองดี คิดว่าจะหลุดพ้นสายตาได้ แน่นอนว่า ทุกคนก็รู้จักเขาในนามนักธุรกิจหนุ่มหน้าใหม่ไฟแรงที่มีนิสัยดุดันเท่านั้น ส่วนเบื้องหลังของตระกูลเขานั้น ถ้าไม่ใช่กลุ่มคนสีเทาจริงๆก็จะไม่รู้ แต่ตอนนี้เริ่มจะมีคนรู้แล้วว่าวิลล์คือมาเฟียทายาทตระกูลคลาสเซอร์ และผู้หญิงของเขาก็ไม่มีใครกล้ายุ่ง@ ท่าเรือก่อนหน้านั้นที่ศักดาบอกวิลล์ไว้ว่าขอมาควบคุมสินค้าด้วยตัวเอง ซึ่งวิลล์ก็อนุญาต อนุญาตเพราะปล่อยให้ศักดาทำชั่วได้เต็มที่เพราะเขาจะได้จัดการทีเดียวให้สิ้นซาก ลูกน้องของวิลล์รายงานมาว่าครั้งนี้สินค้าล็อตใหญ่กว่าปกติมาก แน่นอนว่าพวกมันสอดแทรกยาเสพติดแฝงเข้าไปในตู้คอนเทนเนอร์ ศักดารู้ว่าวิลล์นั้นมีเส้นสายกับพวกเครื่องแบบและเส้นใหญ่มากด้วย จึงชะล่าใจคิดว่าคงไม่มีตำรวจมาตรวจสอบ แต่หารู้ไม่ว่าวิลล์ทำให้ศักดาตายใจไปก่อน เขาเตรียมการกับพวกตำรวจไว้เรียบร้อยแล้ว พวกยศใหญ่ๆที
ในช่วงที่วิลล์ไปเข้าห้องน้ำ แก้วตาส่งซิกให้พนักงานที่ดิลกันไว้ จัดการใส่ยาปลุกเซ็กซ์ลงในแก้วน้ำของวิลล์ แต่แก้วน้ำใบนั้นกลับไม่ได้ถูกวางยาใดๆ เพราะที่นั่นเป็นโรงแรมของวิลล์ที่ร่วมลงทุนทำกับมาร์คเพื่อนของเขา ศักดาไม่รู้ แก้วตาไม่รู้ แต่พนักงานรู้ ซึ่งเจ้าของก็นั่งร่วมโต๊ะรับประทานอาหารอยู่ด้วย ใครจะกล้าทำ ถ้าทำคงไม่ใช่แค่โดนไล่ออก แต่อาจจะตายยกครัวก็เป็นได้ ใครมันจะกล้าเอาเงินหนึ่งหมื่นมาแลกกับชีวิต ไม่มีทาง พนักงานส่งสายตาไปยังบอร์ดี้การ์ดของวิลล์ซึ่งก็คือลูคัส ลูคัสอ่านสายตาที่สื่อออกมาได้เป็นอย่างดีว่าพนักงานคนนั้นต้องการจะบอกอะไร ทุกอย่างมันง่ายและเข้าแผนไปหมด ก่อนที่งานเลี้ยงจะเลิกราวิลล์แสร้งทำเป็นดื่มน้ำในแก้วเพื่อหลอกคนชั่วที่ต้องการวางแผนจะจับเขา เมื่อเขาดื่มน้ำในแก้วนั้นไป ทั้งศักดาและแก้วตาก็ส่งสายตาให้กันทันที พิรุธแล้ว พิรุธเล่าที่หลุดออกมา มีเหรอที่จะหลอกมาเฟียแบบเขาได้หลังจากที่วิลล์เข้าห้องไปกับแก้วตาแล้ว ในระหว่างนั้นเขาจะอยากจะบีบคอแก้วตาให้แหลกคามือ หงุดหงิดที่มาโดนตัวเขา แต่การแสดงยังไม่จบก็ต้องทำต่อไป ยาหยีกำกับบทเองว่าต้องทำให้แนบเนียน เชื่อเมียหรอกนะ ถึงได้ทำเ
@โรงแรมหรูแห่งหนึ่งวิลล์ ลูคัส แก๊ป และบอร์ดี้การ์ดอีกส่วนหนึ่ง วันนี้ติดตามวิลล์มาเพื่อเจรจาธุรกิจกับศักดาที่โรงแรม วันนี้ไม่ได้มีแค่ศักดาแต่ยังคงมีลูกค้ารายอื่นมาด้วย การเจรจาครั้งนี้เนื่องจากว่าการส่งออกสินค้าในวันพรุ่งนี้ค่อนข้างจะมีมูลค่ามาก จึงได้ขอนัดแนะและเตรียมกับทางวิลล์ คำว่ามูลค่ามาก ทำให้ วิลล์นั้นรู้สึกสังหรณ์ใจไม่น้อย แต่คนอย่างเขาไม่เคยเสียรู้ใครทั้งนั้น ถ้าเป็นเรื่องงานเขาจริงจังเสมอ ใครก็เอาเปรียบเขาไม่ได้ เพราะเขาไม่ยอมในชีวิตไม่เคยก้มหัวให้ใครนอกจากเมีย แถมยังก้มต่ำอีกต่างหากการพูดคุยในวันนี้นี้ก็จบลงในช่วงเย็น รายละเอียดการต่างๆในคืนนี้ศักดาขอไปควบคุมงานด้วยตัวเอง ซึ่งวิลล์ก็ตกลง วิลล์ใช้ช่วงเวลาที่ไปเข้าห้องน้ำและพูดคุยกับยาหยีแค่เวลาไม่นานก็ต้องวางสาย คิดถึงเมียใจจะขาด ไม่อยากอยู่ตรงนี้ด้วยซ้ำ กลับมายังโต๊ะอาหาร พนักงานก็มาเสริฟน้ำแก้วใหม่ทันที แต่ก่อนที่จะลุกไปเข้าห้องน้ำจำได้ว่าน้ำในแก้วยังดื่มไม่หมดแน่นอนว่ามีสายตาคู่นึงที่จ้องมองวิลล์ปานจะกลืนกิน ‘แก้วตา’ วันนี้ดีใจจนเนื้อเต้นเพราะยาหยีไม่ได้มาด้วย แก้วตาเดินเข้าๆออกๆจนดูมีพิรุธ วันนี้ไม่ได้เข้ามาทำตัว
“พี่จี๋ อยู่ในนี้เป่า” (พี่หยีอยู่ในนี้ป่าว)“...”“...”เสียงน้องกิ่งถามหาอย่างไร้เดียงสา ส่วนฉันกับพี่วิลล์ต่างคนต่างก็ตกใจ ฉันจึงตอบเพื่อทำลายความเงียบนั้นไป“ยะ อยู่ค่ะ”“เป็นใยยึป่าว” (เป็นไรรึป่าว)“มะ ไม่ค่ะ เดี๋ยวพี่หยีตามออกไปนะคะ เอ่อ น้องกิ่งไปรอหลังบ้านนะ”“โอเช น้อนจิ่งรอกงนี้นะ” (โอเค น้องกิ่งรอตรงนี้นะ) ตอบตกลง แต่ไม่ไป จะรอพี่สาวคนสวยของเขาเดินกลับไปพร้อมกัน“เฮ้อ” วิลล์ถอนหายใจหนักๆ กำลังเข้าได้เข้าเข็มกับเมียแท้ๆ แล้วอารมณ์ตอนนี้มันก็ยากเกินไปที่จะหยุดด้วย“พี่วิลล์ หยีออกไปก่อน พี่ค่อยตามไปนะคะ”“ยึดตุ๊กตาคืนซะดีมั้ยหื้ม ขัดขวางความสุขจริงๆ” วิลล์ขบกรามแน่นที่ต้องระงับอารมณ์ตอนนี้ ทั้งที่มันตั้งลำแข็งโป๊กพร้อมเสียบขนาดนั้น“เอ่อ พี่จัดการตัวเองด้วยนะคะ” เขารู้ว่าฉันหมายถึงให้จัดการอะไรยาหยีรีบดึงกางเกงมาใส่ เมื่อเช็คความเรียบร้อยแล้วก็เปิดประตูเพียงน้อยนิดเพื่อให้แทรกตัวเองออกไปได้ ไม่กล้าเปิดประตูกว้างกลัวน้องจะเห็นอีกคนที่แอบอยู่หลังประตูห้องน้ำตกเย็น ทุกคนทานข้าวด้วยกันวันนี้เป็นวงใหญ่มากนะประมาณเกือบยี่สิบได้ สัมผัสได้ว่าทุกคนมีความสุขมาก แต่อยู่ได้ไม่นานก็ต้อ