“อืม ชอบ… รัก” ปากพูดแต่มองหน้ายาหยีตรงๆ อยากรู้ว่ายาหยีจะมีท่าทางยังไง ส่วนยาหยีเมื่อฟังวิลล์พูดจบแล้วมองมา ก็เขินจนแก้มเป็นสีแดงระเรื่อ ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าผู้ชายคนข้างๆชอบเธอ แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะพูดต่อหน้าเพื่อนแบบนี้
“ฮิ้ววว เอาละเว้ย น้องยาหยีว่าไงค้าบบบ”
ยาหยีไม่ตอบอะไร แต่หยิบแก้วไวน์มาดื่มจนหมด แต่การกระทำดังกล่าวมันมีความหมายแอบแฝงอยู่ อยู่ที่ว่าใครจะตีความหมายนั้นออก
“ยกดื่มแบบนี้แปลว่า…” เรนเดลที่ถามเย้าแหย่
“ไม่มีอะไรค่ะ แค่หิวน้ำ”
“อ้อ!!!” แล้วทุกคนก็พร้อมใจกัน อ้อ… ด้วยน้ำเสียงที่ล้อเลียน
“หึ” เสียงวิลล์หัวเราะในลำคอ เขาว่าเขารู้ความหมายที่ยาหยีจะสื่อ ว่ามีใจให้เหมือนกัน อาจจะยังไม่ได้รัก แค่อาจจะชอบ แต่นั่นก็เท่ากับว่า ยาหยีเปิดใจให้เขาแล้ว…
“ไอ้เรนเดล คิวมึง ตอบมาไอ้สัx อย่าตีเนียน”
“อะไรของมึง”
“มึงแอบรักใคร”
“กูแค่หิวน้ำเหมือนน้องยาหยี”
“ถุย/ถุย” เจย์กับแท็คที่พูดออกมาพร้อมกัน เพราะไม่เชื่อในสิ่งที่เพื่อนพูด
“ต่อๆ ไอ้วิลล์ตามึง”
“ฉันไม่เคยมีแฟน”
“ว้าวววว Presentation on love ไอ้นี่มันขายของเก่ง ขายฉ่ำ”
“เอ่อ… คนควง คนคุย คู่บัดดี้ อะไรแบบนี้ นับเป็นแฟนไหมว่ะ” เจย์ที่สงสัยจึงถามขึ้น
“ไม่นับค่ะพี่เจย์” เป็นยาหยีที่ตอบให้เจย์รอดจากการโดนดื่มเหล้าเพียว
“เฮ้อ โล่งไปทีกู” เจย์พูดพรางเอามือลูบอกป้อยๆ
“สำส่อนของแทร่” แท็คที่หมั่นไส้เพื่อนจึงด่าออกมา
“เห้ย ทุกอย่างมันมีข้อตกลงของมัน กูไม่ได้บังคับใครนะ”
รอบนี้ไม่มีใครโดนดื่มเหล้าเพียว กระทั่งทุกคนเล่นเกมส์ไปสักพัก คนที่โดนดื่มบ่อยสุดคือยาหยี เพื่อนตัวดีตั้งใจมอมเมายาหยี วิลล์รู้ดี รู้ว่าเพื่อนทำอะไรและหวังให้เขาทำอะไร เขาก็ไม่ปฎิเสธ เพราะเขามันบักคนซั่ว ซึ่งตอนนี้ยาหยีที่นั่งเซไปเซมา เริ่มทรงตัวไม่ได้ วิลล์จึงอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมานั่งตัก ทั้งยังใช้ไหล่ของตัวไว้เป็นที่ซบให้ยาหยีหลับ การกระทำทุกอย่างตกอยู่ในสายตาของเพื่อนๆ จนกระทั่ง…
“ไอ้วิลล์”
“มีอะไร”
“จุดอ่อนมึงคือยาหยีนะ แล้วงานของมึงศัตรูมีทั้งพวกที่อยู่ในที่มืดและที่สว่าง มึงดูแลน้องให้ดีล่ะ”
“อืม กูจะระวัง แต่…”
“อะไรว่ะ”
“กูว่าน้องดูไม่กลัวอะไรเลย หลายๆอย่างน้องทำให้กูทึ่ง และน้องก็ไม่บอบบางขนาดนั้น”
“แบบนั้นก็ดี แต่ยังไงมึงก็ต้องระวังเพราะน้องเป็นผู้หญิง”
ทั้งสามคนนั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งตอนนี้ก็ตีหนึ่งกว่าๆแล้ว
“กูกลับก่อน เด็กง่วง”
“แหมมมมม กูอยากจะแหมให้ถึงดาวอังคาร” เจย์เห็นแล้วหมั่นไส้เพื่อน
“ไอ้ขี้อิจฉา” แท็คก็หมั่นไส้เจย์เหมือนกัน สองคนนี้เข้าขากันได้ไม่นานหรอก เป็นต้องงัดฝีปากกันอยู่เป็นประจำ
วิลล์ที่สั่งให้ลูคัสถอดเสื้อสูทตัวนอกมาห่มขาให้ยาหยี จากนั้นก็อุุ้มคนตัวเล็กในท่าเจ้าสาว สาวเท้ายาวๆเดินไปยังรถตู้ ในระหว่างทางก็มีคนมองมาตลอด เดินมาจนถึงรถตู้ค่อยๆวางตัวยาหยีลงบนเบาะอย่างเบามือ และปรับเบาะให้เอนนอนในท่าทางที่สบาย ลูคัสสตาร์ทรถไว้และเปิดแอร์ไว้ให้ยาหยีที่หลับใหล ส่วนวิลล์ยืนอยู่ตรงประตู กำลังสูบบุหรี่ในท่าทางที่สบาย พร้อมทั้งมีแก๊ปและลูคัส ยืนข้างๆอย่างเงียบๆ วิลล์พลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยเกี่ยวกับคนตัวเล็กที่หลับไม่ได้สติ สิ่งที่เรนเดลพูด ใช่ เขามีศัตรูมากมาย จึงตัดสินใจที่จะเพิ่มบอร์ดี้การ์ดมาเฝ้ายาหยีเพิ่มเติมทั้งผู้หญิงและผู้ชาย
เมื่อวิลล์สูบบุหรี่หมด กำลังหันหลังจะเปิดประตูรถเข้าไปนั่ง ทว่า…
“พี่วิลล์ เอ่อ… คุณวิลล์ มาเที่ยวเหรอคะ” จริงๆเขาเห็นแก้วตาสักพักแล้ว เขาจึงรีบทิ้งบุหรี่และกำลังจะขึ้นรถหนี เมื่อมั่นใจว่าแก้วตาจะเดินมาหาตัวเอง
“...”
“คือ แก้วตา เมามากเลยค่ะ ขอติดรถกลับไปด้วยได้ไหมคะ เพื่อนแก้วตาก็กลับกันหมดแล้วด้วย” เธอพูดเปิดทางให้รู้ว่าเธอเมา ทั้งที่เธอก็ไม่ได้เมาขนาดนั้น เธอคิดว่า ผู้ชายก็เหมือนๆกัน เจอผู้หญิงแต่งตัวสวยๆ โป๊ๆเข้าหน่อย ทั้งยังเมาอีกด้วย มีเหรอจะปล่อยให้หลุดมือ หากครั้งนี้สำเร็จ เธอจะได้วิลล์มาครอบครองและรวบรัด ทั้งยังเยาะเย้ยยาหยีได้อีกด้วย
“รถฉัน ไม่ใช่รถสาธารณะ”
“แหม แก้วตาก็ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นสักหน่อย แก้วตาไว้ใจคุณวิลล์เลยขอติดรถไปด้วย ถ้าให้นั่งแท็กซี่ไป เกิดแก้วตาโดนรังแกขึ้นมา แย่เลยนะคะ”
“เธอคิดว่าฉันโง่นักรึไง ลูกไม้ตื้นๆ เอาไปใช้กับผู้ชายของเธอเถอะ”
“...”
“แล้วอีกอย่าง ฉันจะบอกอะไรให้”
“...”
“แค่เป็นเธอ ฉันก็… โคตรจะรังเกียจ” เขาไม่ชอบผู้หญิงที่พยายามเข้าหาเขาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว รู้ว่าเข้ามาเพื่อผลประโยชน์ แล้วแก้วตาก็เป็นคนที่ตื้อไม่เลิกตั้งแต่ที่เจอกันเมื่อ 3 ปีที่แล้ว 3 ปีที่แล้วที่เขาเองก็ได้เจอกับยาหยีเช่นกัน ครั้งนั้นเขากลับจากเมกาเพื่อไปคุยงานแทนแด๊ดด๊ซึ่งก็เจอศักดากับลูกสาวในการร่วมประชุมครั้งนั้น และเมื่อประชุมเสร็จเขารีบขับรถกลับด้วยความเร็วสูง เพราะฝนเริ่มตกหนักจนเกิดอุบัติเหตุในครั้งนั้น แล้วก็ได้เจอกับยาหยีในเวอร์ชั่นเด็กมัธยมปลาย
และตั้งแต่นั้นมา ครอบครัวศักดานี้ก็หวังให้ลูกสาวจับเขาไม่เลิกราสักที ฉะนั้นเขาไม่จำเป็นต้องรักษาน้ำใจ
“นี่!!! มันไม่เกินไปหน่อยเหรอคะ”
… “นังยาหยีมันดีกว่าแก้วตาตรงไหน แก้วตาเจอคุณก่อนมันนะ”
“หุบปากเธอซะ แล้วอย่าเรียกยาหยีว่า มัน ถ้ายังอยากเก็บปากไว้กินข้าว”
“แก้วตาไม่เชื่อหรอกค่ะ ว่าคุณวิลล์จะปฎิเสธแก้วตาได้ลง” พูดจบ เธอก็สาวเท้าพุ่งใส่วิลล์ หมายจะกอดคอและโน้มคอวิลล์มาจูบ แต่แก้วตาเดินยังไม่ทันถึงตัววิลล์ด้วยซ้ำ ทว่า…
แกร๊ก…. เสียงปืนพกสั้น เล็งไปที่หน้าผากของแก้วตา
“พูดดีๆไม่ชอบ อยากตายรึไง”
แก้วตาที่ยืนตัวสั่นเทา แววตาก็สั่นไหวระริก น้ำตาค่อยๆคลอเบ้า เธอไม่คิดว่าวิลล์จะปฎิเสธเธอได้ขนาดนี้ และไม่คิดว่าเขาจะยกปืนขึ้นมาจ่อหน้าผากของเธอ
“คะ คุณวิลล์ แก้วตาขอโทษค่ะ”
“หน้าไม่อาย อยากตายสินะ”
กึก เสียงประตูรถถูกเปิดออกโดยยาหยี ยาหยีที่เดินลงรถมาด้วยท่าทางมึนเมาและมีสติอันน้อยนิด
“ทำอะไรกันคะ”
แก้วตาเม้มปากแน่นเพราะโกรธจัด เธอไม่คิดว่ายาหยีจะอยู่กับวิลล์อีกแล้ว เธอไม่มีโอกาสที่จะเข้าถึงตัววิลล์ได้เลยเพราะยาหยีคนเดียว แก้วตาที่นึกโทษแต่คนอื่นคิดแบบนั้น
“โอ๊ะ โอ เล่นอะไรกันอ่า ยิงปืนปิ้วๆเหยอออ”
“ยาหยี ไม่เล่นครับ” ทั้งโทนเสียงและคำพูดที่วิลล์เปล่งออกมา ต่างกับที่พูดกับแก้วตากันลิบลับ แก้วตาที่ฟังก็ได้แต่ใจเจ็บอยู่ลึกๆในใจ
“กลับเพนท์เฮ้าส์กาน หยีง่วงแน้ววว” คนเมาที่พูดไม่ชัดถ้อยชัดคำ และไม่ได้สนใจว่าใครอีกคนที่ยืนมองอยู่ด้วยสายตาที่ไม่พอใจอยู่ ส่วนวิลล์ก็ได้แต่อมยิ้ม ลูกน้องสองคนที่ยืนฟังอยู่และเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ก็ยิ้มไปกับความเมาที่น่ารักของยาหยี
“ครับ กลับกันนะ พี่พาเข้านอน”
“เย่ เข้านอน”
ทั้งหมดขึ้นรถและกลับออกไปโดยที่ทิ้งแก้วตายืนโดดเดี่ยวอย่างคนไร้ญาติ
“แกคอยดูนะนังยาหยี สักวันฉันจะแย่งพี่วิลล์มาเป็นของฉันให้ได้ วันนั้นฉันจะเยาะเย้ยให้แกอับอายจนไม่มีหน้าตาไปสู้กับใครเลยคอยดู”
ภายในรถ
“พี่วิลล์”
“ครับ”
“หนาว หรี่แอร์หน่อยค่า”
“กอดพี่ดีกว่าไหมครับ”
“ม่ายกอด”
“ทำไม”
“ไม่ได้เป็นไรกันนี่”
“ก็เป็นสิ เป็นแฟนพี่”
“ไม่อยากเป็นตอนนี้”
“แล้วอยากเป็นตอนไหน หืม” วิลล์ถามพลางดึงตัวยาหยีมาอยู่ในอ้อมกอด ปากบอกไม่อยากกอด แต่พอวิลล์กอดเท่านั้นแหละ ยาหยีก็กอดตอบทันที
“คุณยาหยีนี่เมาแล้วน่ารักจังเลยนะครับนาย”
“...”
“เอ่อ ขอโทษครับ” จบประโยคที่แก๊ปพูดขอโทษ วิลล์ก็กดปอดฉากกั้นระหว่างคนขับกับผู้โดยสารทันที เขาหวงไม่อยากให้ใครมอง ไม่อยากให้ใครชม แม้กระทั่งกับลูกน้องตัวเอง เขาก็หวง
“อยู่เฉยๆก็ดี หาเรื่องให้นายโกรธ”“โหพี่ลู ผมไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นสักหน่อย นั่นนายหญิงผมนะ”“ก็รู้เอาไว้ ว่านายหวง อย่าไปพูดอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าล่ะ”“แก๊บนี่งงเลยค้าบบบ”“แล้วอีกอย่าง…”“...”“กูชื่อ ลูคัส ไม่ใช่ ลู”“ครับพี่ลู”ลูคัสจนปัญญาเหนื่อยจะพูด เด็กเวรนี่แม่งกวนตีน ได้แต่ส่ายหน้าอย่างเอือมระอาผ่านไป 45 นาที ก็เดินทางมาถึงเพนท์เฮ้าส์ ผมจัดการอุ้มยาหยีขึ้นไปชั้นสอง เดินไปยังห้องนอนของยาหยี ทั้งที่ใจจริงอยากพาเข้าห้องนอนตัวเองด้วยซ้ำ อยากจะทำอะไรต่อมิอะไรตามที่ใจคิด แต่ก็ไม่อยากฉวยโอกาส ถ้าทำแบบนั้นไป คงได้แค่สนองตัวเองเท่านั้น หนำซ้ำคงไม่ได้หัวใจของคนตัวเล็กด้วย“อื้อ ร้อนจัง”“ทนอีกนิดครับ เดี๋ยวก็ถึงห้องแล้ว พี่เช็ดตัวให้นะ”“ไม่อาว อยากอาบน้ำ”“เช็ดตัวก็พอ เมาขนาดนี้จะยืนอาบน้ำได้ไง”เมื่อผมเปิดประตูห้องยาหยี ก็ค่อยๆวางลงบนเตียง เมื่อถึงเตียงยาหยีก็นอนพาดเตียงเป็นแนวเฉียง และนอนคว่ำ ทำให้เห็นแก้มก้นขาวๆนั่น เพราะกระโปรงมันร่นขึ้นมาเมื่อเห็นแบบนั้น ผมก็มองไม่ละสายตา ไม่หันหน้าหนี ก็ผมไม่ใช่สุภาพบุรุษไงครับ อยากมองให้เต็มสองตา“พี่วิลล์ อาบน้ำให้หน่อย น๊าๆ”“นะ แน่ใจนะ” “แน่ซี
“อ้าขาออกกว้างๆ ให้พี่ได้เอาเธอได้ถนัดๆ” ยาหยีก็ทำตามอย่างว่าง่าย เธออ้าขากว้างตามที่วิลล์บอก วิลล์จับหัวบานหยักถูไถไปตามร่องระเริงรักเพื่อเป็นการทักทาย“อื้ม / อ่าส์” วิลล์และยาหยีที่ทนต่อการเสียดสีต่อไปไม่ไหว ทั้งคู่จึงได้แต่ครางเบาๆออกมาจากนั้นจึงตัดสินใจส่งท่อนเอ็นแกร่งเข้าไปในโพรงสวาททันทีกึก!!! เสียงเหมือนชนผนังเนื้ออะไรสักอย่าง ทำให้ดันเข้าไปได้ไม่สุด แต่วิลล์รู้ว่านี่คือครั้งแรกของยาหยี มันยังเข้าไปง่ายๆไม่ได้แน่“อ๊ะ จะ เจ็บ”“อย่าเกร็งครับ”“เอาออกไปก่อนได้ไหมคะ หยีทนไม่ไหว” ยาหยีที่ตอนนี้น้ำตาคลอเบ้า เพราะเธอเจ็บจนถอดใจไปหมดแล้ว ไม่เอา ไม่อยากทำแล้ว“อดทนนะคนเก่ง”“ฮึก” ในที่สุดน้ำตาแห่งความเจ็บปวดก็ไหลออกจากหางตา“อีกนิดเดียวหยีก็จะตกเป็นของพี่แล้ว”“อื้อ”“ผ่อนคลายนะ” เมื่อเขาเห็นยาหยีสูดลมหายใจลึกๆ ค่อยๆผ่อนคลายมากขึ้น วิลล์จึงตัดสินใจดันท่อนเอ็นแกร่งเข้าไปคราเดียวจนสุดความยาวกึก!!! “กรี๊ดดด”“อ่าส์!! เบบี๋เป็นของพี่แล้วนะครับ”วิลล์มองหยาดเลือดที่ไหลย้อนออกมาอาบดุ้นของเขา มันเป็นภาพที่ช่างน่าชวนมอง เขาพอใจมาก พอใจที่เขาได้เป็นคนแรกของยาหยี และมันต้องเป็นแบบนั้นก็ถูกต
วิลล์จัดการเปิดประตูห้องน้ำให้ยาหยีเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกาย ทั้งยังใช้ความคิดตัวเองตัดสินว่าจะยืนเฝ้ายาหยีอาบน้ำด้วย แน่นอนว่าเป็นห่วง กลัวจะล้มไปกองกับพื้น กับอีกอย่างคือได้ดูอาหารตาอีกสักหน่อยก็คงจะดี“ออกไปสิคะ หยีจะอาบน้ำ” วิลล์ที่ตีมึนไม่สำเร็จ ก็โดนยาหยีไล่ตะเพิดออกมาซะก่อน“ครับ อยากได้อะไรเรียกพี่นะ”ฉันอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย โดยที่ป้าจันทร์เป็นคนไปเอาชุดมาไว้ให้ จัดว่าป้าจันทร์รู้ใจและรู้จักสังเกตนะเนี่ย รู้ว่าวันหยุดวันธรรมดาที่ไม่ออกไปไหน ฉันมักจะชอบใส่ชุดเน่าๆอยู่บ้าน คำว่าเน่าของฉันคือ เสื้อผ้าซักจนผ้ามันนิ่ม เบาบางใส่สบาย ถึงแม้ว่าผ้าบางจุดมันจะขาดบ้าง เป็นรูเล็กๆบ้างก็ตาม แต่ยังดูสะอาดทุกตัวพร้อมกับกางเกงผ้าขาสั้นเข้าเซ็ทกับชุดนี้ ห้องอีกห้องที่พี่วิลล์บอกนั้นคือสวยมากกกก สวยแบบตะโกน ห้องสีขาวสไตล์มินิมอลมูจิมูใจ ห้องน่ารักสุดๆ มองออกไปข้างนอกกระจกใส ด้านหน้าเป็นสนามหญ้าที่ตอนแรกมันจะยังโล่งๆ ตอนนี้เริ่มมีคนงานเอาต้นไม้สวยๆมาลงแล้ว ชอบเลยอ่ะ“ทานเลยนะคะ หยีหิว”“ทานเยอะๆครับ เบบี๋”“...”“หึหึ”ทั้งสองคนลงมือทานอาหารกันอย่างรวดเร็ว เพราะตอนนี้เวลาเที่ยงกว่าๆแล้ว แถมพลัง
ตอนนี้เวลาบ่ายสองนิดๆที่ฉันและเพื่อนอีกสองคนเดินทางมาถึงสนามแข่งรถ พวกฉันผ่านเข้างานมาง่ายดายทุกอย่างเพราะเฮียเซินจัดการให้แล้ว ทางสะดวกทุกอย่าง ทุกเรื่อง และแน่นอนว่าตอนนี้เห็นเป้าหมายแล้ว สนุกแน่… “คนไหนที่เป็นคนแรกที่มาจีบแกไม่ติด แล้วไปเสนอเงื่อนไขให้ไอ้เวรนั่น”“คนผมดำ ใส่เชิ้ตสีเทา”“อืม งั้นคนที่ยืนคลอเคลียอยู่ข้างไอ้เวรนั่นคือเมียมันสินะ”“ใช่”“หน้าตาไม่ได้แย่นะ แต่การกระทำต่ำช้าเลวทราม ไม่เห็นใจผู้หญิงด้วยกันไม่พอ ไม่หวงผัวตัวเองหน่อยหรือไง”“นาบี กูซื้อประโยคด่าของมึง กูชอบว่ะ” นัตตี้ที่เอ่ยชมและอมยิ้มเพราะนาบีไม่เคยด่าใครแรงเท่านี้มาก่อน“นัตตี้ ต่อไปนี้ถ้ากูทำอะไรลงไป มึงจะไม่เสียใจใช่มั้ยที่เห็นมันต้องเจ็บตัว”“เพื่อนรักจัดการได้เต็มที่เลยจ่ะ”“มันต้องแบบนี้สิเพื่อนกู”“แต่อย่าให้กูแอบเห็นนะนัตตี้ว่ามึงแอบร้องไห้ ไม่งั้นนาบีคนสวยคนนี้จะหยุมหัวมึงค่า”“การันตี 3000%เลย”ตอนนี้เหลือเวลาอีก 30 นาที ยาหยีที่หายตัวไปเปลี่ยนชุด และกำลังจะไปเทสรถที่จะลงแข่ง เซินใช้เงินซื้อคิวแข่งรถจากนักแข่งในรอบนี้จำนวนห้าล้านบาท แน่นอนว่าเป็นตัวเลขที่แทบไม่ต้องคิดอะไรเลย ไม่หนำซ้ำ เซินยังบอก
3 ปี ผ่านไป @ ประเทศไทยวิลล์ มาเฟียหนุ่มหล่อ เดินทางออกจากสนามบินคงไปยังเพนต์เฮ้าส์หรูของตัวเอง เมื่อมาถึงที่พัก ชายหนุ่มยืนทอดมองไปยังวิวสวยภายในห้อง การกลับมาครั้งนี้ แน่นอนว่าเขามาดูแลสืบทอดเรื่องธุรกิจครอบครัว และอีกปัจจัยหลักคือ เขากลับมาเพื่อตามหาหัวใจ ฝากไว้กับเธอคนนั้น 3 ปีแล้วสินะก๊อก ก๊อก “เข้ามา”“นายครับ” เสียงลูกน้องคนสนิท ลูคัส ทักทายขึ้น พร้อมบอกกล่าวเรื่องที่นายของตนต้องการให้ไปสืบ“ว่ามา”“เรื่องที่นายให้ผมติดตาม เอ่อ คุณยาหยี (ว่าที่นายหญิง) กิจวัตรประจำวันส่วนใหญ่ ไปเรียน และ ชอบแวะคาเฟ่บ่อยๆครับ”“อืม เธอไปกับใคร”“ส่วนใหญ่เป็นเพื่อนครับ เธอมีเพื่อนสนิท 2 คน ผมได้ยินเธอนัดกับเพื่อนว่าเสาร์นี้เจอกันที่คาเฟ่เดิม”“ที่ไหน”“คาเฟ่ของแฟนเพื่อนของนายครับ แฟนของคุณอคินครับ”“หึ” เข้าทางและคิดแผนชั่วออกแล้ว“ออกไปได้”“ครับ!”เจอกันอีกครั้ง เธอจะจำผมได้อยู่มั้ย ส่วนผม… แน่นอนว่าจำได้ไม่เคยลืมมาเฟียหนุ่ม นั่งจิบไวน์อย่างใจเย็น ย้อนนึกไปเหตุการณ์เมื่อสามปีก่อนเด็กสาวคนนั้น เป็นคนช่วยชีวิตเขาไว้จากอุบัติเหตุขับรถลื่นไหลไปชนต้นไม้ข้างทาง ซึ่งผมกระเกียกตะกายออกจากรถ โดยไ
ในเพนต์เฮ้าส์หรู มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ทั้งสระว่ายน้ำ ห้องฟิตเนส ห้องปาร์ตี้ ห้องอ่านหนังสือ และที่ขาดไม่ได้คือห้องคาเฟ่ ตกแต่งอย่างน่ารักมินิมอลเหมาะกับสไตล์ว่าที่เมียเด็กของเขา เขาเตรียมทุกอย่างที่เธอชอบไว้ที่นี่ ง่ายต่อการล่อลวง เห้ย ไม่ใช่ ง่ายต่อการดึงดูดความสนใจ จะได้เข้าแผนการที่เขาวางไว้ มีทุกอย่างที่ชอบ เหลืออีกแค่อีกอย่างเดียวที่ต้องทำให้ชอบ คือ ‘ชอบเขา’เขาเป็นนักธุรกิจ ลงทุนอะไรต้องได้ผลตอบแทนคุ้มค่า และนี่ก็เช่นกัน ลงทุน เพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง เขาไม่ใช่คนดีอะไร สามารถกำจัดทุกอย่างที่เป็นเสี้ยนหนามได้ ต่อให้ได้เธอมาด้วยวิธีสกปรก เขาก็จะทำ เพราะมันคุ้ม คุ้มค่าสำหรับเขา2 วันต่อมา@ คาเฟ่ K&J Love coffeeวันนี้ยาหยีมาถึงก่อนเวลานัดหมายกับเพื่อน มุมที่เธอเลือกนั่งเป็นโซนกระจกใส ด้านนอกมองเข้ามาไม่ภายใน แต่ภายในห้องจะมองเห็นด้านนอกชัดเจน มุมนั้นเป็นโทนสบายตาเพราะเป็นธรรมชาติเล็กๆ มีน้ำพุ ถ้าเดินออกไปก็มีมุมถ่ายรูปสไตล์ธรรมชาติ มีสวนดอกกุหลาบเล็กๆ เหมาะแก่การถ่ายรูป ที่นี่เป็นคาเฟ่ที่ยาหยีชอบมาก นอกจากที่กล่าวมาก็ยังมีโซนคล้ายๆ ห้องสมุดเล็กๆ มีหนังสือต่างๆ ให้อ่านให้สิง
“น้องยาหยีคนสวยของพี่ เพื่อนยังไม่มาเหรอคะ”“โดนเทน่ะสิคะพี่เจน น่าเบื่อชะมัดเลย โมโหหิวแล้วด้วยค่ะ”“งั้นรับของโปรดแบบเดิมไหมคะ ขนมปังสังขยาไส้ชาไทย”“รับค่ะ แล้วก็ขอ… อื้มมม.. เอาอะไรอีกดีน๊าาา” ทำท่าทางคิด เอานิ้วเคาะริมฝีปากตัวเองอย่างชั่งใจ ... “เอาน้ำส้มคั้นแล้วกันค่ะพี่เจน”“ได้เลย รอแปบน๊าา เดี๋ยวพี่ให้เด็กมาเสริฟให้จ้า”“ค่าาา”เมื่อเจนกำลังหมุนตัวจะเดินกลับออกไป นั้น…“อ้าว พี่วิลล์ สวัสดีค่ะ กลับมาไทยตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” เจนจำได้แม่นว่าว่าคนนี้เป็นเพื่อนสนิทของแฟนเธอเอง หล่อขนาดนี้จำได้แม่นขึ้นใจ“2 วันแล้วครับ”“อ๋อค่ะ แล้วได้เจอกับพี่คินยังคะ ให้เจนโทรตามพี่คินให้ไหม”“ไม่เป็นไรครับ วันนี้พี่มานั่งชิลล์ๆ คุยงานนิดหน่อย เดี๋ยวพี่นัดกับไอ้คินเองอีกที”“ค่ะ ถ้างั้นตามสบายเลยนะคะ อยากทานอะไร แจ้งได้เลย เดี๋ยวเจนดูแลให้เองค่ะ”“งั้นรับเหมือนโต๊ะนั้นครับ โต๊ะน้องคนสวยๆคนนั้นอะครับ” ชี้นิ้วไปทางโต๊ะที่ยาหยีนั่ง พร้อมส่งสายตาไปให้ยาหยีอย่างสื่อความหมาย“ได้ค่ะ เดี๋ยวเจนจัดการให้แบบ Copy Set เหมือนโต๊ะนั้นเลยค่ะ” เจนยิ้มกรุ่มกริ้ม ดูท่าทางเพื่อนของแฟนดูจะสนใจลูกค้า VVIP ของเธอซะ
เมื่อกลับมาถึงคอนโด xxx @18.30 น.L - I - N - E กลุ่ม เกิร์ลกรุ๊ป (3)ที่มาของชื่อกลุ่ม ไม่มีอะไรมากเลย ตั้งง่ายๆ เพราะมีแต่สาวสาวสาว ที่ต่างก็ชื่นชอบเกาหลีเป็นชีวิตจิตใจY.yee : พวกแก คืนนี้ยังไง? เทไม่เทว่ามาเลยN.TY : คนสวยไม่เทแน่นอน แต่ยังไม่ได้ขออนุญาตคุงแฟนเลย แต่คิดว่าได้ไปแน่นอนเน้อNa.B : พวกแกรรรรรรรร …..Y.yee : คิดเหมือนกันไหม B1 @N.TYN.TY : คิดเหมือนกันแน่นอน B2 @Y.yeeNa.B : อย่ารุมกูสิ คือว่า มีนัดเดทกระทันหันอ่า งิงิ ขอไปเจอดูตัวสักครั้งว่าตรงปกไหม ถ้าไม่ก็จะบ๊ายบาย ไม่เสียเวลาคุยต่อไงเพื่อนๆY.yee : นัดเขาวันอื่นไม่ได้รึไง Na.B : ก็พี่เขาบอกว่าว่างแค่คืนนี้อ่ะดิY.yee : แหม ว่างแค่กลางคืนด้วย มันพิรุธ ไม่ใช่เขาจะหลอกแดกแกเหรอนาบีNa.B : โห… ไอ้หยี นี่กูค่าาา ถ้าไม่ยอม ใครหน้าไหนก็หลอกไม่ได้เด็ดขาดN.TY : โหยหาฟามรักฟามเมตตาอีกแล้วอ่ะดิ น่ามคาน! Na.B : คนมีหลัวแบบแก ไม่เข้าใจความรู้สึกฉันกับไอ้หยีมันหรอกN.TY : แค่ว่าที่ก็พอเนอะ ฉัน ยัง ซิง ค่ะ อี นอ.บอ.yee : @Na.B เห้ยๆ ไม่เกี่ยวกับฉันนะN.TY : ไอ้หยี อย่าให้รู้นะ ว่า… แอบซุ่มกับพี่ปี 4 คนนั้นอ่ะ Y.yee
ตอนนี้เวลาบ่ายสองนิดๆที่ฉันและเพื่อนอีกสองคนเดินทางมาถึงสนามแข่งรถ พวกฉันผ่านเข้างานมาง่ายดายทุกอย่างเพราะเฮียเซินจัดการให้แล้ว ทางสะดวกทุกอย่าง ทุกเรื่อง และแน่นอนว่าตอนนี้เห็นเป้าหมายแล้ว สนุกแน่… “คนไหนที่เป็นคนแรกที่มาจีบแกไม่ติด แล้วไปเสนอเงื่อนไขให้ไอ้เวรนั่น”“คนผมดำ ใส่เชิ้ตสีเทา”“อืม งั้นคนที่ยืนคลอเคลียอยู่ข้างไอ้เวรนั่นคือเมียมันสินะ”“ใช่”“หน้าตาไม่ได้แย่นะ แต่การกระทำต่ำช้าเลวทราม ไม่เห็นใจผู้หญิงด้วยกันไม่พอ ไม่หวงผัวตัวเองหน่อยหรือไง”“นาบี กูซื้อประโยคด่าของมึง กูชอบว่ะ” นัตตี้ที่เอ่ยชมและอมยิ้มเพราะนาบีไม่เคยด่าใครแรงเท่านี้มาก่อน“นัตตี้ ต่อไปนี้ถ้ากูทำอะไรลงไป มึงจะไม่เสียใจใช่มั้ยที่เห็นมันต้องเจ็บตัว”“เพื่อนรักจัดการได้เต็มที่เลยจ่ะ”“มันต้องแบบนี้สิเพื่อนกู”“แต่อย่าให้กูแอบเห็นนะนัตตี้ว่ามึงแอบร้องไห้ ไม่งั้นนาบีคนสวยคนนี้จะหยุมหัวมึงค่า”“การันตี 3000%เลย”ตอนนี้เหลือเวลาอีก 30 นาที ยาหยีที่หายตัวไปเปลี่ยนชุด และกำลังจะไปเทสรถที่จะลงแข่ง เซินใช้เงินซื้อคิวแข่งรถจากนักแข่งในรอบนี้จำนวนห้าล้านบาท แน่นอนว่าเป็นตัวเลขที่แทบไม่ต้องคิดอะไรเลย ไม่หนำซ้ำ เซินยังบอก
วิลล์จัดการเปิดประตูห้องน้ำให้ยาหยีเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกาย ทั้งยังใช้ความคิดตัวเองตัดสินว่าจะยืนเฝ้ายาหยีอาบน้ำด้วย แน่นอนว่าเป็นห่วง กลัวจะล้มไปกองกับพื้น กับอีกอย่างคือได้ดูอาหารตาอีกสักหน่อยก็คงจะดี“ออกไปสิคะ หยีจะอาบน้ำ” วิลล์ที่ตีมึนไม่สำเร็จ ก็โดนยาหยีไล่ตะเพิดออกมาซะก่อน“ครับ อยากได้อะไรเรียกพี่นะ”ฉันอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย โดยที่ป้าจันทร์เป็นคนไปเอาชุดมาไว้ให้ จัดว่าป้าจันทร์รู้ใจและรู้จักสังเกตนะเนี่ย รู้ว่าวันหยุดวันธรรมดาที่ไม่ออกไปไหน ฉันมักจะชอบใส่ชุดเน่าๆอยู่บ้าน คำว่าเน่าของฉันคือ เสื้อผ้าซักจนผ้ามันนิ่ม เบาบางใส่สบาย ถึงแม้ว่าผ้าบางจุดมันจะขาดบ้าง เป็นรูเล็กๆบ้างก็ตาม แต่ยังดูสะอาดทุกตัวพร้อมกับกางเกงผ้าขาสั้นเข้าเซ็ทกับชุดนี้ ห้องอีกห้องที่พี่วิลล์บอกนั้นคือสวยมากกกก สวยแบบตะโกน ห้องสีขาวสไตล์มินิมอลมูจิมูใจ ห้องน่ารักสุดๆ มองออกไปข้างนอกกระจกใส ด้านหน้าเป็นสนามหญ้าที่ตอนแรกมันจะยังโล่งๆ ตอนนี้เริ่มมีคนงานเอาต้นไม้สวยๆมาลงแล้ว ชอบเลยอ่ะ“ทานเลยนะคะ หยีหิว”“ทานเยอะๆครับ เบบี๋”“...”“หึหึ”ทั้งสองคนลงมือทานอาหารกันอย่างรวดเร็ว เพราะตอนนี้เวลาเที่ยงกว่าๆแล้ว แถมพลัง
“อ้าขาออกกว้างๆ ให้พี่ได้เอาเธอได้ถนัดๆ” ยาหยีก็ทำตามอย่างว่าง่าย เธออ้าขากว้างตามที่วิลล์บอก วิลล์จับหัวบานหยักถูไถไปตามร่องระเริงรักเพื่อเป็นการทักทาย“อื้ม / อ่าส์” วิลล์และยาหยีที่ทนต่อการเสียดสีต่อไปไม่ไหว ทั้งคู่จึงได้แต่ครางเบาๆออกมาจากนั้นจึงตัดสินใจส่งท่อนเอ็นแกร่งเข้าไปในโพรงสวาททันทีกึก!!! เสียงเหมือนชนผนังเนื้ออะไรสักอย่าง ทำให้ดันเข้าไปได้ไม่สุด แต่วิลล์รู้ว่านี่คือครั้งแรกของยาหยี มันยังเข้าไปง่ายๆไม่ได้แน่“อ๊ะ จะ เจ็บ”“อย่าเกร็งครับ”“เอาออกไปก่อนได้ไหมคะ หยีทนไม่ไหว” ยาหยีที่ตอนนี้น้ำตาคลอเบ้า เพราะเธอเจ็บจนถอดใจไปหมดแล้ว ไม่เอา ไม่อยากทำแล้ว“อดทนนะคนเก่ง”“ฮึก” ในที่สุดน้ำตาแห่งความเจ็บปวดก็ไหลออกจากหางตา“อีกนิดเดียวหยีก็จะตกเป็นของพี่แล้ว”“อื้อ”“ผ่อนคลายนะ” เมื่อเขาเห็นยาหยีสูดลมหายใจลึกๆ ค่อยๆผ่อนคลายมากขึ้น วิลล์จึงตัดสินใจดันท่อนเอ็นแกร่งเข้าไปคราเดียวจนสุดความยาวกึก!!! “กรี๊ดดด”“อ่าส์!! เบบี๋เป็นของพี่แล้วนะครับ”วิลล์มองหยาดเลือดที่ไหลย้อนออกมาอาบดุ้นของเขา มันเป็นภาพที่ช่างน่าชวนมอง เขาพอใจมาก พอใจที่เขาได้เป็นคนแรกของยาหยี และมันต้องเป็นแบบนั้นก็ถูกต
“อยู่เฉยๆก็ดี หาเรื่องให้นายโกรธ”“โหพี่ลู ผมไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นสักหน่อย นั่นนายหญิงผมนะ”“ก็รู้เอาไว้ ว่านายหวง อย่าไปพูดอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าล่ะ”“แก๊บนี่งงเลยค้าบบบ”“แล้วอีกอย่าง…”“...”“กูชื่อ ลูคัส ไม่ใช่ ลู”“ครับพี่ลู”ลูคัสจนปัญญาเหนื่อยจะพูด เด็กเวรนี่แม่งกวนตีน ได้แต่ส่ายหน้าอย่างเอือมระอาผ่านไป 45 นาที ก็เดินทางมาถึงเพนท์เฮ้าส์ ผมจัดการอุ้มยาหยีขึ้นไปชั้นสอง เดินไปยังห้องนอนของยาหยี ทั้งที่ใจจริงอยากพาเข้าห้องนอนตัวเองด้วยซ้ำ อยากจะทำอะไรต่อมิอะไรตามที่ใจคิด แต่ก็ไม่อยากฉวยโอกาส ถ้าทำแบบนั้นไป คงได้แค่สนองตัวเองเท่านั้น หนำซ้ำคงไม่ได้หัวใจของคนตัวเล็กด้วย“อื้อ ร้อนจัง”“ทนอีกนิดครับ เดี๋ยวก็ถึงห้องแล้ว พี่เช็ดตัวให้นะ”“ไม่อาว อยากอาบน้ำ”“เช็ดตัวก็พอ เมาขนาดนี้จะยืนอาบน้ำได้ไง”เมื่อผมเปิดประตูห้องยาหยี ก็ค่อยๆวางลงบนเตียง เมื่อถึงเตียงยาหยีก็นอนพาดเตียงเป็นแนวเฉียง และนอนคว่ำ ทำให้เห็นแก้มก้นขาวๆนั่น เพราะกระโปรงมันร่นขึ้นมาเมื่อเห็นแบบนั้น ผมก็มองไม่ละสายตา ไม่หันหน้าหนี ก็ผมไม่ใช่สุภาพบุรุษไงครับ อยากมองให้เต็มสองตา“พี่วิลล์ อาบน้ำให้หน่อย น๊าๆ”“นะ แน่ใจนะ” “แน่ซี
“อืม ชอบ… รัก” ปากพูดแต่มองหน้ายาหยีตรงๆ อยากรู้ว่ายาหยีจะมีท่าทางยังไง ส่วนยาหยีเมื่อฟังวิลล์พูดจบแล้วมองมา ก็เขินจนแก้มเป็นสีแดงระเรื่อ ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าผู้ชายคนข้างๆชอบเธอ แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะพูดต่อหน้าเพื่อนแบบนี้ “ฮิ้ววว เอาละเว้ย น้องยาหยีว่าไงค้าบบบ”ยาหยีไม่ตอบอะไร แต่หยิบแก้วไวน์มาดื่มจนหมด แต่การกระทำดังกล่าวมันมีความหมายแอบแฝงอยู่ อยู่ที่ว่าใครจะตีความหมายนั้นออก“ยกดื่มแบบนี้แปลว่า…” เรนเดลที่ถามเย้าแหย่“ไม่มีอะไรค่ะ แค่หิวน้ำ” “อ้อ!!!” แล้วทุกคนก็พร้อมใจกัน อ้อ… ด้วยน้ำเสียงที่ล้อเลียน“หึ” เสียงวิลล์หัวเราะในลำคอ เขาว่าเขารู้ความหมายที่ยาหยีจะสื่อ ว่ามีใจให้เหมือนกัน อาจจะยังไม่ได้รัก แค่อาจจะชอบ แต่นั่นก็เท่ากับว่า ยาหยีเปิดใจให้เขาแล้ว… “ไอ้เรนเดล คิวมึง ตอบมาไอ้สัx อย่าตีเนียน”“อะไรของมึง”“มึงแอบรักใคร”“กูแค่หิวน้ำเหมือนน้องยาหยี”“ถุย/ถุย” เจย์กับแท็คที่พูดออกมาพร้อมกัน เพราะไม่เชื่อในสิ่งที่เพื่อนพูด“ต่อๆ ไอ้วิลล์ตามึง”“ฉันไม่เคยมีแฟน”“ว้าวววว Presentation on love ไอ้นี่มันขายของเก่ง ขายฉ่ำ”“เอ่อ… คนควง คนคุย คู่บัดดี้ อะไรแบบนี้ นับเป็นแฟนไหมว่ะ” เจย์ท
I-RICH ผับทั้งคู่เดินลงจากรถ และก้าวขาสับๆเดินเข้าไปด้านใน แต่เป็นโซน VVIP ชั้น 2 ที่เพื่อนเขาให้คนของเขารอรับวิลล์และนำทางมา หุ้นส่วนมาทั้งทีก็ต้องมีคนดูแลเป็นพิเศษ….ห้อง VVIP เป็นห้องของเพื่อนวิลล์คือห้องส่วนตัว จะมีแค่กลุ่มเพื่อนๆ ซึ่งไม่ใช่ห้องรองรับลูกค้า ห้องอยู่ชั้น 2 มองเห็นด้านล่างทุกจุด รอบๆห้องถ้ามองจากด้านในจะเป็นกระจกใส แต่หากมองมาจากด้านนอก แน่นอนว่าจะป็นห้องกระจกสีดำ ที่ไม่ว่าจะมองใกล้หรือไกลยังไงก็มองไม่เห็นภายในแน่นอน ในระหว่างที่กำลังเดินนั้น แน่นอนว่าสายตาผู้ชายทั้งหลาย เรียกว่าเป็นพวกขาประจำที่มารอขย้ำเหยื่อสาว ยาหยีที่หน้าตาแปลกใหม่กับที่นี่ เพราะไม่คุ้นหน้าคุ้นตา ดึงดูดสายตาได้นักต่อนัก สายตาที่อ่านกินอย่างชัดเจน วิลล์ที่เห็นแบบนั้นก็ยิ่งไม่พอใจไปกันใหญ่ รีบเดินมาแสดงความเป็นเจ้าของโดยการโอบเอวดึงร่างบางมาเบียดประชิดตัวเขา ยาหยีที่งงในการกระทำของเขาว่าจะให้เธอไปเดินเบียดเขาทำไม ที่ตั้งกว้าง… “เดินดีๆสิคะ จะเบียดทำไมเนี้ย”“รีบเดิน” วิลล์ที่ไม่ตอบคำถาม แต่กลับเอ่ยอีกประโยคออกไป.“สวัสดีครับคุณวิลล์ นายรอด้านในแล้วครับ”“อืม”พลัก!!! เสียงประตูที่โดนผลักออก ท
“คือ… คุณนัตตี้ย้ายออกไปแล้วนะคะ” “ห๊ะ / ห๊ะ” สองสาวที่ตกใจไม่ต่างกัน เพราะเพื่อนไม่ได้บอกอะไรไว้เลย“ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”“เมื่อวานค่ำๆค่ะ ตัวย้ายออกไปก่อน ส่วนของใช้ต่างๆมีคนมาขนย้ายให้อีกทีตอนเช้าวันนี้ค่ะ”“เกิดอะไรขึ้นนะ” ยาหยีได้แต่พึมพำอย่างสงสัย“แล้ว คอนโดนี้ คือนัตตี้ปล่อยเช่า หรือว่ายังไงคะ” “ไม่ค่ะ คุณนัตตี้ไม่ได้ปล่อยเช่าและไม่ได้ขายต่อค่ะ” “งั้นขอบคุณพี่มากๆเลยนะคะ หยีกับเพื่อนต้องขอตัวก่อนค่ะ” “ยินดีค่ะ”..“เราจะเอาไงกันดี” นาบีที่รู้สึกร้อนใจจนไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อ“งั้นวันนี้แยกย้ายก่อน เดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเองนะ” “ฝากด้วยนะแก ฉันเป็นห่วงมันจริงๆ”“งือ ขับรถไปส่งฉันก่อน”เมื่อทั้งคู่เดินออกมายังลานจอดรถ ยาหยีก็หยุดเดินชะงักไป นาบีที่เดินตามหลังมาก็ต้องตกใจเพราะเพื่อนหยุดเดินกระทันหัน จนแทบจะชนกันอยู่แล้ว“อะไรของแกเนี้ย นึกจะหยุดเดินก็หยุด” ในระหว่างที่บ่นเพื่อน สายตาก็มองไปที่ยาหยี แล้วก็ต้องมองตามยาหยีไป จนกระทั่งเจอผู้ชายที่โคตรหล่อ โคตรหน้าตาดี มองมาที่ยาหยีไม่ละสายตา และสุดท้าย ผู้ชายสุดหล่อคนนั้นเดินตรงมายังเพื่อนสาวของตัวเอง “กลับได้ยัง”“พี่มาได้
“โนวค่ะ พี่อย่ามาตีเนียน หยีไม่รับข้อเสนออะไรทั้งนั้น เราต่างคนต่างอยู่ ถ้าพี่สงสัยอะไรในตัวหยี อยากสืบอะไรก็สืบไปสิ แต่ถ้ามั่นใจแล้วว่าหยีไม่ใช่อย่างที่พวกพี่กล่าวหา ก็ปล่อยหยีไปได้แล้ว”“...”“หยีเป็นลูกที่มีพ่อมีแม่นะ พี่จะทำอะไรตามใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้ หยีก็ต้องมีชีวิตของหยี” “...”“ที่พูดเนี้ย เข้าใจบ้างหรือป่าวคะ”“เข้าใจ แต่พี่ไม่ทำ” “เอ๊ะ… พี่นี่พูดไม่รู้เรื่องหรือไง” “หยุด พอได้แล้ว ที่พูดฉอดๆน่ะ ไม่เมื่อยบ้างหรือไง”วิลล์ที่ตอนนี้เริ่มไม่สบอารมณ์ เพราะว่าที่เมียเด็กของเขาค่อนข้างดื้อรั้น ไม่ยอมเข้าใจอะไรเขาเลย“...” … “ออกมาคุยกันข้างนอกค่ะ” เมื่อยาหยีพูดจบ ก็เดินนำออกจากห้องมาโดยไม่รออีกคนแม้แต่น้อย “หงุดหงิดชะมัด คนกำลังง่วงเลย มากวนเวลาคนจะนอนอยู่ได้” ยาหยีได้บ่นเบาๆราวกับเหนื่อยใจวิลล์ ผมไม่เคยเสนออะไรแบบนั้นที่ยาหยีพูดเลยสักนิด เธอคิดเองเออเองไปทั้งหมด ผมไม่รู้ว่าที่ผมแสดงออกมันไม่ชัดเจนมากพอ หรือ ที่ผมทำมันไม่ปกติกันแน่ ยาหยีถึงได้คิดแบบนั้น แต่ถ้าถามว่ามันปกติไหม ก็คงไม่จริงๆแหละ แผนชั่วเริ่มขึ้นตั้งแต่กลับมาเจอเธอ ทำยังไงก็ได้ให้มาอยู่ด้วยกัน แผนการจะสกปรกแค่ไห
จากนั้นมาเฟียหนุ่มก็เดินจับมือว่าที่เมียเด็กของเขาเดินเข้าไปในห้องวินาทีแรกที่แก้วตาเห็นวิลล์ ก็ดีใจจนเนื้อเต้นระริกระรี้ แต่ก็ดีใจได้เพียงไม่นาน เพราะยาหยีมากับวิลล์คนที่เธอหมายปองส่วนศักดาเองก็แอบขัดใจไม่เบา ที่มาเฟียหนุ่มมีสาวข้างกายมาด้วย มันยากให้แก่ถวายลูกสาวใส่พานให้“สวัสดีครับ คุณวิลล์ คุณยาหยี”“สวัสดีครับ คุณศักดา / สวัสดีค่ะ”“เชิญนั่งครับ”“คุณวิลล์อยากดื่มเป็นไวน์หรือวิสกี้ดีคะ” แก้วตาที่กำลังหาจังหวะคุยกับมาเฟียหนุ่ม จึงเอ่ยถามขึ้น ทว่า… มาเฟียหนุ่มไม่ตอบกลับใดๆ ทำให้แก้วตาสีหน้าเจื่อนลงทันที“คุณศักดาเริ่มได้เลยครับ ผมมีเวลาไม่มาก”“ฮ่าๆ งานรัดตัวสิน่ะครับ ทำธุรกิจหลายอย่างขนาดนี้ นี่คงจะเป็นนาทีทองของผมที่คุณวิลล์สละเวลามาให้”“...” วิลล์ชักเริ่มรำคาญกับความพูดมากของศักดาที่ไม่ยอมเข้าเรื่องสักที จึงได้แต่ทำสีหน้าเรียบนิ่งปนดุดัน จริงๆเขาไม่เคยอยากได้คอนเนคชั่นจากศักดาสักนิด แต่เหมือนมีเซ้นต์แปลกๆบอกกับตัวเขาเองว่าควรจับตาดูศักดาไว้ วันนี้เลยมาดูว่าจะมาไม้ไหน และคิดจะทำอะไรอย่างเขาสงสัยหรือเปล่า“คือผมต้องการใช้บริการขนส่งสินค้าผ่านท่าเรือของคุณวิลล์ครับ”“สินค้า?”