LOGINShare
บทที่ 96
Related chapters
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 97
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เย่เฟิงและคนอื่นออกจากโรงแรมแล้ว นั่งรออยู่ในรถนานสองนาน ก็ยังไม่เห็นหลีหย่วนลงมา"เกิดอะไรขึ้น? อาหย่วนจอมซนของฉัน ไม่ใช่ว่าเมาไปแล้วหรอ??"หลีเอียนขมวดคิ้ว"ฉันจะขึ้นไปดู"เย่เฟิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะให้หลีเอียนดูแลนั่วนั่ว จากนั้นกลับไปที่โรงแรมอีกครั้งด้วยตนเองยังไม่ทันที่เขาจะเข้าไปในห้องส่วนตัว ก็ได้ยินเสียงเย้ยหยันดังออกมาจากข้างในหลีหย่วน นี่นายไม่ให้เกียรติกันเหรอ? ดื่มไปไม่กี่แก้วก็อ้วกแล้ว?""สภาพแบบนี้ยังอยากจะไล่ตามคุณหนูมู่อีกหรอ?"เมื่อเย่เฟิงเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นหลีหย่วนก้มลงอยู่ใต้โต๊ะ กำลังอาเจียนใส่ถังขยะคุณชายลั่วคนนั้นยังไม่วายยกแก้วเหล้าที่เต็มแก้วมาไว้ข้างหน้าหลีหย่วนดื่มให้หมด! ต้องดื่มให้หมด! ฉันดื่มไปแล้วหนึ่งขวด นายดื่มไปแค่ครึ่งขวดก็เป็นแบบนี้แล้ว? มาทำตัวไม่สมกับเป็นผู้ชายอะไรแบบนี้?ลั่วกันหยุน พูดด้วยน้ำเสียงอวดดีและเย้ยหยันว่าใช่เลย! วันนี้มาดูว่าใครจะมีความอดทนในการดื่มมากกว่ากัน ถ้าใครแพ้ก็ไสหัวไปให้ไกลจากคุณหนูมู่ซะ!""ดื่มสิ! คุณหนูมู่เกลียดผู้ชายที่ไม่เอาไหนที่สุด ฮ่าๆ………"ชายหนุ่มสองคนที่อยู่ข้างคุณ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 98
เพื่อนสาวของมู่ซินเฟยคนนี้ชื่อเวินเสี่ยวเหมิง ครอบครัวทำธุรกิจหยก และทำได้ใหญ่โตมาก สำคัญที่สุดคือเวินเสี่ยวเหมิงมีความสัมพันธ์คลุมเครือกับจางเฉิงเฟิง ดังนั้นเธอจึงอยู่ข้างพวกลั่วกันหยุนแน่นอน"ดื่มจนกระอักเลือด? วันนี้ลั่วกันหยุนดื่มจนกระอักเลือด ฉันยังไม่เป็นอะไรเลย!"มือที่อยู่ข้างหลังของเขา เหมือนกับให้ความกล้าหาญไม่สิ้นสุดแก่หลีหย่วน เขาตะโกนด้วยเสียงที่มั่นใจ"ดี!แกพูดเองนะ! วันนี้ถ้าฉันดื่มไม่หมด ฉันจะเปลี่ยนไปใช้นามสกุลแก!"!"ลั่วกันหยุนเริ่มอารมณ์เสียแล้วเช่นกันต่อหน้ามู่ซินเฟย สองคุณชายนี้แน่นอนว่าไม่มีใครยอมแพ้ใครแน่เย่เฟิงเหลือบมองมู่ซินเฟยแวบหนึ่ง เห็นคุณหนูท่านนี้ก้มหน้าก้มตาลง ทำท่าทีเหมือนว่าเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเขาอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวเบา ๆ ในใจคิดว่า สองคนนี้พยายามขนาดนี้ คุณหนูมู่คงแค่คิดว่ามันเป็นแค่เรื่องน่าขันแต่อย่างไรก็ตาม ในเรื่องช่วยเหลือหลีหย่วน เย่เฟิงย่อมจะช่วยอย่างแน่นอน ส่วนว่าเขาจะตามจีบมู่ซินเฟยสำเร็จหรือไม่ เย่เฟิงก็ไม่ได้สนใจนักต่อมาเห็นได้ว่าหลีหย่วนและลั่วกันหยุนได้เข้าสู่การดื่มแข่งขันกันอย่างเข้มข้น ดื่มแก้วแล้วแก้วเล่า!ตั้งแต่เย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 99
"วอดก้า?ดื่มจากขวด? คุณกําลังพูดถึงเรื่องไร้สาระอะไร?" ลั่วกันหยุนถึงกับเปลือกตากระตุก"คุณชายหลีนี่คือพี่เขยของคุณหรือเปล่า? เขามีความแค้นอยากให้คุณตายใช่ไหมเนี่ย?"จางเฉิงเฟิงชี้ไปที่เย่เฟิงยิ้มเยาะและถาม"เรียกร้องความสนใจงั้นหรอ? ชิ!"เวินเสี่ยวเหมิงยิ้มเยาะ มองไปที่เย่เฟิงด้วยความดูถูก"ฉันแค่ถาม กล้าหรือไม่กล้า? ถ้าไม่กล้าก็ไปให้พ้น!"เย่เฟิงชี้ไปที่จางเฉิงเฟิง กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาฝ่ายตรงข้ามผสมเหล้าขาวกับไวน์แดง นี่จงใจทำให้น้องภรรยาของเขาเมาเละชัดๆ ความคิดชั่วร้ายขนาดนี้?ถ้าเป็นเช่นนี้แล้ว เย่เฟิงก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจอะไรอีกต่อไปใครเล่นก็ตาย เป็นไปไม่ได้มั้ง!"เฮอะ!หลีหย่วนกล้าดื่มไหมล่ะ? ถ้าเขากล้า ฉันก็กล้า!"จางเฉิงเฟิงตบโต๊ะ กัดฟันพร้อมตะโกน"ตามนั้น!"เย่เฟิงพยักหน้าแล้วตบที่บ่าของหลีหย่วน:"มีเหล้าแบบนี้ไหม? สั่งให้คนเอามาขวดหนึ่ง!"หลี่หยวนยิ้มอย่างฝืนๆ มองไปที่เย่เฟิงครู่หนึ่งแล้วกัดฟันตอบ:"ได้!"เขามองตาเย่เฟิงและเห็นการยืนยันอย่างเต็มที่จากสายตาคู่นั้นคุณชายหลีเลือกที่จะเชื่อใจพี่เขย!หลังจากเข้ามาในห้องนี้ เขาก็ถูกลั่วกันหยุนและคนอื่นๆ กดดัน
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 100
หลังจากดื่มวอดก้าเข้าไปหนึ่งอึก จางเฉิงเฟิงก็อาเจียนเลือดออกมา!!ใบหน้าของเขาแดงก่ำเหมือนถ่าน, แสดงออกถึงความเจ็บปวดอย่างยิ่ง !เขายกมือจับไว้ที่คอของตัวเอง รู้สึกราวกับว่าคอและกระเพาะของเขาถูกมีดกรีดอั่ก!เขากระอักเลือดออกมาอีก สร้างความตกใจให้แก่ทุกคน!"กรี๊ด!"เวินเสี่ยวเหมิงเห็นภาพดังกล่าวก็ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ.มู่ซินเฟยเองก็ตกใจจนใบหน้าขาวซีด ยกมือขึ้นปิดปากของเธอ.ลั่วกันหยุนและเจี่ยงเจิ้งรีบวิ่งไปช่วยจับจางเฉิงเฟิง แต่เขากลับดิ้นรนออกไปอย่างบ้าคลั่งต่อจากนั้น จางเฉิงเฟิงก็ยังคงอาเจียนเลือดออกมาด้วยความน่ากลัว"หลีหย่วน กูจะฆ่ามึง!"ลั่วกันหยุน ตะโกนด้วยความโกรธ ทันใดนั้นก็หยิบปืนออกมาและเล็งไปที่หลีหย่วนหลี่หยวนยิ้มเยาะ: "ยังเล่นไม่พอเหรอ? ถ้ากล้าก็ยิงมาเลย! ถ้าแกฆ่าฉันวันนี้ ก็ไม่มีใครในพวกแกที่จะได้ออกไปจากที่นี่!"เวลานี้จริงๆแล้ว หลีหย่วนเองก็รู้สึกประหลาดใจไม่น้อยไม่คาดคิดว่าวอดก้า 96 เปอร์เซ็นจะน่ากลัวขนาดนี้ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเข้าใจว่าวิธีการที่เย่เฟิงแอบช่วยตัวเองเมื่อกี้ มันน่าเหลือเชื่อขนาดไหน เขายิ่งรู้สึกว่าพี่เขยของเขานั้นยิ่งลึกซึ้งหยั่งลึกไม่
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 101
วินาทีต่อมา ลูกสาวของผู้บัญชาการคนนี้ก็เดินไปตรงหน้าเย่เฟิง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “นี่เป็นยาที่นายอยากให้พ่อฉันช่วยโฆษณาให้น่ะเหรอ?”“ไม่ใช่ ไม่มีอะไรแล้วล่ะ”เย่เฟิงส่ายหน้า แล้วยื่นมือออกไปอยากนำของกลับคืนมาจากมือมู่ซินเฟยท่าทีและอารมณ์ของมู่จ้านที่อยู่ในโทรศัพท์ รวมถึงท่าทีของมู่ซินเฟยที่พบเจอตนในวันนี้ ทำให้เขาตัดสินใจไม่คบค้าสมาคมกับตระกูลมู่อีกต่อไปแต่มู่ซินเฟยไหวพริบดีมาก เธอรีบนำขวดยาไว้ข้างหลังตัวเองทันทีการกระทำของเย่เฟิงทำให้ลูกสาวผู้บัญชาการคนนี้ไม่พอใจนัก เธอพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า “นายทำอะไรน่ะ? คิดจะแย่งไปจากมือฉันหรือไง?”ระหว่างที่พูด เธอแค่นเสียงเย็นชาไปทีหนึ่ง “เอาอย่างนี้ นายเอาของให้ฉันเพิ่มอีกสักหน่อย เดี๋ยวฉันเอากลับไปให้พ่อฉันทดสอบดู ถ้าผลลัพธ์ดีจริง เดี๋ยวจะลองพิจารณาช่วยนายโฆษณาให้กับกองทหารให้”เย่เฟิงได้ยินดังนั้น ก็ส่งเสียง ‘เหอะๆ’ ออกมานิ่งๆ “ไม่ต้องแล้ว”“ไม่ต้องแล้ว?”มู่ซินเฟยตะลึงงัน คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้เย่เฟิงจะปฏิเสธชั่ววินาทีนั้นทำเอาเธอไม่พอใจยิ่งกว่าเดิม “คิดว่าดีมากหรือไง? ไม่ต้องก็ช่าง อย่าหาว่าพวกฉันไม่ช่วยนายก็แล้วกัน!”ข
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 102
ลั่วกันหยุนและมู่ซินเฟยได้ยินก็หันไปมองพร้อมกัน สีหน้าเปลี่ยนไปในทันที“ใครเคยจับปืนของนายบ้าง?”น้ำเสียงของลั่วกันหยุนดุดันขึ้นมาเจี่ยงเจิ้งคิด แล้วพูดด้วยสีหน้าไม่แน่ชัดว่า “พี่เขยของหลีหย่วนนั่น! ผมชักปืนใส่เขา เขาก็เลยจับปืนผมไปทีหนึ่ง แต่ไม่นานก็ปล่อยแล้ว!ตอนนั้น ผมคิดว่าเขาตกใจ ไม่กล้ายั่วอารมณ์ผม!แต่พอดูตอนนี้แล้ว…”เมื่อพูดถึงตรงนี้ บนหน้าผากของเจี่ยงเจิ้งก็มีเหงื่อเย็นซิบออกมา!ดีนะที่ตอนนั้นเขาไม่ได้เหนี่ยวไกปืน!ไม่อย่างนั้นต้องระเบิดแน่ๆ มือข้างนี้คงได้พิการอย่างแน่นอน!ลั่วกันหยุนมองดูรอยนิ้วมือบนกระบอกปืน เปลือกตาอดไม่ได้กระตุกขึ้นมา “คราวหน้า ถ้าเห็นพี่เขยของหลีหย่วนนี่ อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเด็ดขาด ปล่อยเขาไป อย่าให้ตกเป็นขี้ปากของคนอื่นว่าเราไม่กล้าเล่นด้วย”เจี่ยงเจิ้งหยักหน้า “รู้แล้วครับ…คนแซ่เย่นั่นดูน่ากลัวมาก!”คืนวันนั้น…เขตรักษาความปลอดภัยหยุนเฉิง ที่พักของผู้บัญชาการมู่เมื่อมู่จ้านเห็นว่าบาดแผลถูกกรีดของตนเมื่อครู่นี้สมานเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว บนใบหน้าของเขาพลันเผยสีหน้าประหลาดใจออกมาผลลัพธ์ของ ‘ยาธาตุทองตระกูลหลี’ ปริมาณครึ่งขวดที่มู่ซินเฟยนำ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 103
“วิจัยออกมาแล้วยังไง ดูซิว่าถ้าขายไม่ออกขึ้นมา หล่อนจะทำหน้ายังไง!”น้าสะใภ้รองหลี่เยว่ผิงพูดเย้ยหยันเถ้าแก่หวงคนนี้เป็นตัวแทนจำหน่ายด้านผลิตภัณฑ์ยาสำหรับใช้ในทางการแพทย์ และทำงานกับตระกูลหลีมาหลายปีผลิตภัณฑ์ของบริษัทยาตระกูลหลีล้วนขายให้กับร้านยา และโรงพยาบาลต่างๆ ในพื้นที่รอบๆ ได้โดยผ่านการติดต่อหาช่องทางการค้าขายจากเถ้าแก่หวงทั้งนั้นหลี่เยว่ผิงอยากจะตัดช่องทางการจำหน่ายของหลีเอียนผ่านเถ้าแก่หวง ถือว่าโหดร้ายไม่น้อยแต่ทว่าเพิ่งพูดจบ ในสายตาของผู้อาวุโสหลีกลับเผยรังสีมึดมนออกมายิ่งกว่าเดิม“เหอะๆ…ฉันมีแผนที่ดีกว่า ขอแค่เถ้าแก่หวงยอมร่วมมือทำการแสดงด้วย รับรองว่าบริษัทยาไม่เพียงแต่ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากยาสี่ตัวนี้ทำกำไรได้เท่านั้น แต่ยังจะขาดทุนมหาศาลด้วย!ฉันจะทำให้หลานสาวไม่รักดีของฉันคนนี้ล้มแล้วลุกไม่ขึ้นอีก!”“โอ๊ะ? คุณย่ามีแผนดีๆ อะไรเหรอคะ?”หลีถิงถามอย่างสงสัยผู้อาวุโสหลียิ้มชั่วร้ายทีหนึ่ง แล้วเล่าแผนการของตัวเอง “ง่ายมาก! รอให้เอียนเอ๋อร์ติดต่อเถ้าแกหวงแล้ว ก็ให้เถ้าแก่หวงตอบตกลงรับปากไปก่อนแบบนี้ หล่อนจะได้เริ่มทำการผลิตหึๆ…รอให้ผลิตยาออกมาได้แล้วเก็บเข้า
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 104
บริษัทยาตระกูลหลีตั้งใจตรงชานเมืองฝั่งตะวันตกของหยุนเฉิง ที่นั่นมีพื้นที่โรงงานผืนหนึ่ง ซึ่งก็คือโรงงานผลิตของบริษัทนั่นเองสองสามวันต่อจากนี้ หลีเอียนแทบจะพักอยู่ที่นี่ เฝ้าดูแลทุกกระบวนการการผลิตด้วยตัวเองวันนี้ ในที่สุดผลิตภัณฑ์ยาล็อตแรกก็ผลิตเสร็จแล้วแต่ทว่าหลีเอียนกลับรู้สึกกังวลเรื่องผลกำไร และขาดทุนเธอยืนอยู่ในโกดังเก็บของของโรงงาน เมื่อมองดูผลิตภัรฑ์ยาที่ตกลงมาจากเครื่องจักรสายการผลิตจำนวนมากแล้ว หลีเอียนพลันขมวดคิ้วแน่นเป็นปมเข้าด้วยกันจนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่เห็นหัวเถ้าแก่หวงเลยหลีเอียนโทรศัพท์หาเขาวันนี้ อีกฝ่ายก็ไม่รับสายด้วย“ประธานหลี จะให้ผลิตต่อไหมครับ?”หัวหน้าโรงงานผลิตพูดขึ้นข้างๆ“ล็อตสองรอก่อนก็ได้ค่ะ”หลีเอียนตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจากนั้นก็หันไปมองเย่เฟิงที่อยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อยหลายวันมานี้ เย่เฟิงที่เป็น ‘ผู้ช่วยประธาน’ ในนามคนนี้ เวลาว่างจะอยู่ข้างกายหลีเอียนตลอด“คุณบอกเองว่าให้ผลิตเลย! ตอนนี้เถ้าแก่หวงยังไม่กลับมาเลย ไม่สามารถเข้าถึงช่องทางการจำหน่ายได้เลยด้วยซ้ำ ทีนี้จะทำยังไง?”หลีเอียนถามด้วยน้ำเสียงตำหนิเล็กน้อยเธอสัมผัสได้
Latest chapter
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 490
ต่อมา เขาก็ไปดูสิ่งของในกล่องอื่นๆ สีหน้าแสดงออกถึงความประหลาดใจเป็นอย่างมากแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ปิดฝากล่อง สั่งให้ลูกน้องยกขึ้นรถ ขนของให้เย่เฟิงไปที่สวนจักรพรรดิแล้วสั่งให้เหล่าหยู ไปส่งเจียงหว่านกลับบ้าน จากนั้นก็ขึ้นรถของเย่เฟิง“พี่เขย ของพวกนี้มาจากไหน? คุณไปปล้นธนาคารมาเหรอ?”นั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสาร หลีหยวนถามอย่างตกตะลึงของในกล่องหลายใบนั้น มีมูลค่าอย่างน้อยหลายสิบล้านล้าน คุณชายหลีถึงกับงงไปเลย“พ่อของฉู่เทียนหลงให้เป็นของขวัญ!”เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆเมื่อได้ยินดังนั้น หลีหยวนก็แสดงสีหน้าตกตะลึง แล้วก็ยิ้ม “ดูเหมือนว่าต่อไป ฉู่เทียนหลงคงไม่กล้าคิดถึงพี่สาวผมอีกแล้ว!”พูดจบ เขามองไปที่พี่เขย ดวงตาเต็มไปด้วยความร้อนแรงและการเคารพก่อนหน้านี้ เรื่องที่ฉู่เทียนหลงจับตัวหลีเยี่ยน เขาก็ได้ยินมาจากหลีเอียนและเย่เฟิงตอนนี้เห็นว่าตระกูลฉู่ส่งของขวัญมาจริงๆ หลีหยวนก็ยังคงรู้สึกตกตะลึงอยู่ตระกูลฉู่ ยอมจำนนต่อพี่เขยของเขาแล้วจริงๆ เหรอ?นี่มัน…สุดยอดมากจริงๆ!สำหรับตระกูลหลีทั้งตระกูล ตระกูลฉู่ที่ยิ่งใหญ่ กลับถูกจัดการ?เพียงเพราะ พี่เขยคนเดียว!ณ เวลานี้ เย่เฟิงเปลี่ยนน้ำเสียง พูด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 489
หวังหยวนป้าได้ยินเย่เฟิงถามเช่นนั้น จึงรีบพูดว่า “ถึงแม้ผมจะมีความกล้า มีร้อยชีวิต ผมก็ไม่กล้าเกลียดคุณชายเย่! ยิ่งไปกว่านั้น ลูกคนเลวคนนั้นก็จะทำร้ายผม ถึงแม้ว่าคุณชายเย่จะไม่ฆ่ามัน ผมก็ต้องฆ่ามันอยู่ดี!ฆ่าได้ดี คุณชายเย่ฆ่าได้ดี!ขอบคุณคุณชายเย่ ที่ช่วยกำจัดคนชั่วในบ้านของผม!”ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยพ่อลูกตระกูลหวัง แสดงท่าทางที่น่าเกลียด เผยให้เห็นความต่ำทรามของมนุษยชาติอย่างถึงที่สุดเพื่อเอาชีวิตรอด คนหนึ่งผลักภาระความรับผิดชอบ โยนทุกอย่างให้พ่อของเขาอีกคนหนึ่ง ลูกชายถูกฆ่าตาย กลับตะโกนว่าฆ่าได้ดี!เย่เฟิงหัวเราะเยาะ เดิมทีเขาก็ตั้งใจจะฆ่าหวังหยวนป้า แต่เมื่อจะลงมือ เขาก็นึกถึงเจียงหว่านขึ้นมา“ผมสามารถปล่อยคุณไปได้ แต่หุ้นของคุณในบริษัทเหล้าหวังป้า ต้องโอนให้เจียงหว่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”“ไม่มีปัญหา! ไม่มีปัญหา! วันนี้คุณหนูเจียงตกใจ ผมควรชดเชยความเสียหายทางจิตใจให้แก่คุณหนูเจียง!”ได้ยินดังนั้น หวังหยวนป้าก็พยักหน้าอย่างรัวๆไม่เพียงแต่ไม่ลังเลหรือสงสาร แต่กลับตื่นเต้นอย่างสุดขีดเขารู้ว่าเมื่อเย่เฟิงตั้งเงื่อนไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 488
ใครจะคิดว่า หวังว่านเป่าเพื่อที่จะผลักภาระความรับผิดชอบของเขาต่อหน้าเย่เฟิง กลับไปกล่าวโทษพ่อของตัวเองเย่เฟิงหัวเราะเยาะ ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา “อภัยให้คุณ? ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้ผมเคยให้โอกาสคุณ แต่คุณกลับไม่เห็นคุณค่า!”พูดจบ เขาก็ลูบแก้มตัวเอง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้า“อย่างนี้ดีกว่า คุณให้เฮยเซียตบผมสามที งั้นผมก็ตบคุณสามที!”“ถ้าคุณทนได้สามทีโดยไม่ตาย ผมจะปล่อยคุณไป เป็นไง?”หวังว่านเป่าเมื่อได้ยินดังนั้น ก็ตัวสั่น มองไปที่ศพของเฮยเซีย แสดงออกถึงความหวาดกลัวเฮยเซียถูกเย่เฟิงฆ่าตายด้วยหมัดเดียว เขาจะทนต่อหมัดของเย่เฟิงได้ถึงสามทีหรือ?แต่ตอนนี้ เขารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือก“ได้! ได้…”“ผมไม่ควรสั่งเฮยเซียให้ตบคุณ ผมควรตบ ควรตบ!”“เฮียเย่ โปรด…โปรดเมตตาด้วย!”หวังว่านเป่าพยักหน้าอย่างสั่นเทา ยังพยายามยิ้มเพื่อเอาใจเย่เฟิงเดินออกไป รอยยิ้มเจ้าเล่ห์และโหดเหี้ยมปรากฏบนใบหน้าเพี้ยะ!ต่อมา ก็ตบหน้าหวังว่านเป่าหลังจากเสียงดังกรอบ ร่างของหวังว่านเป่าก็หมุนไปพร้อมกับฟันที่เปื้อนเลือดหลายซี่!“อ๊า!”หลังจากที่หวังว่านเป่าล้มลง เขาก็ลุกขึ้นอย่างเซๆ ใบหน้าบวมเบี้ยว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 487
ตอนนี้ใบหน้าของพ่อลูกตระกูลหวังเต็มไปด้วยความตกตะลึง และดวงตาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!เมื่อเห็นฉู่อันเจียงสั่งให้คนนำของขวัญที่มีค่ามหาศาลมาให้เย่เฟิง พวกเขารู้สึกเหมือนฟ้ากำลังถล่มลงมา!คนที่คุณฉู่จะมอบของขวัญให้ นั่นก็คือเย่เฟิง!ก่อนหน้านี้พวกเขาพยายามเอาใจ “บุคคลสำคัญ” คนนี้ แต่ไม่เคยรู้เลยว่า “บุคคลสำคัญ” คนนี้กลับอยู่ตรงหน้ายิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้พ่อลูกตระกูลหวังตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าฉู่อันเจียงไม่ได้แค่ส่งของขวัญ แต่กำลังขอโทษเย่เฟิงด้วยแม้แต่เย่เฟิงบอกว่าจะฆ่าลูกชายของเขา เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ยอมอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมาก!เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจียงหว่านคนนี้ เป็นใครกันแน่?ถึงสามารถทำให้คนสำคัญของตระกูลฉู่ อดกลั้นได้ขนาดนี้!!ฟึบ!ในขณะนั้น ปรากฏว่าเฮยเซียกระโจนขึ้นมา ใช้ความเร็วสูงสุดในชีวิต พยายามหนีออกจากที่นี่หนี!ฆาตกรผู้นี้ ตอนนี้มีเพียงความคิดเดียวนี้ในใจ!ไม่ต้องพูดถึงว่าฉู่อันเจียงจะช่วยเย่เฟิงจัดการกับเขาหรือไม่ เพียงแค่พลังที่เย่เฟิงแสดงออกมาก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อกรได้ตัวประกันเจียงหว่านไม่เหลือแล้ว อีกฝ่ายจึงไม่ลังเลที่จะ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 486
แต่ฉากต่อไปกลับทำให้ทั้งสามคนต่างตกตะลึงปรากฏว่าฉู่อันเจียงส่งสายตาให้ลูกน้อง ชี้ไปที่เย่เฟิงอีกฝ่ายก็อุ้มเจียงหว่าน เดินไปหาเย่เฟิง “คุณชายเย่ ส่งคนคืนให้กับคุณแล้ว!”ตั้งแต่ฉู่อันเจียงมาถึง เย่เฟิงก็ยืนนิ่งเงียบอยู่ตลอดตอนนี้อุ้มเจียงหว่านมาแล้ว เขาจึงพยักหน้าให้ฉู่อันเจียง “ขอบคุณครับ!”“คุณชายเย่ไม่ต้องเกรงใจครับ! ผมเชื่อว่าแม้ผมจะไม่มา คุณก็มีวิธีจัดการเองได้”ฉู่อันเจียงหัวเราะกล่าวณ เวลานี้ พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียต่างก็ตกใจ!“คุณฉู่! คุณ… คุณนี่…”หวังหยวนป้ามองฉู่อันเจียง แล้วพูดอย่างงงงวยว่า“คุณฉู่ คุณทำไม… ทำไมถึงส่งเจียงหว่านให้เย่เฟิง?”หวังว่านเป่าก็อึ้งไปจนพูดไม่ออก“คุณชายเย่คือคนที่ผมจะส่งของขวัญให้ ของขวัญชิ้นใหญ่ที่พวกคุณเตรียมไว้ ผมส่งให้คุณชายเย่ไม่ถูกต้องหรือ?”ฉู่อันเจียงหัวเราะเยาะ ถามอย่างเยาะเย้ย“อ้า!”ได้ยินดังนั้น พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียก็อึ้งไปสีหน้าแสดงความประหลาดใจอย่างสุดขีด!อะไรนะ?ที่คุณฉู่บอกว่าจะมาส่งของขวัญ คนๆนั้น…คือเย่เฟิงเหรอ?นี่…นี่เกิดอะไรขึ้น?ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เป็นไปได้ยังไง?คุณฉู่กำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 485
หวังว่านเป่าเห็นสีหน้าเย่เฟิงเปลี่ยนไป คิดว่าเขากลัวดังนั้น จึงรีบข่มขู่เย่เฟิงอีกครั้งแต่ไม่คิดว่า เย่เฟิงจะพูดอย่างนั้น!“เย่เฟิง มึงไม่รู้กลัวตายจริงๆ! ถึงกับไม่แคร์ชีวิตตัวเองเพื่อเจียงหว่านเลยใช่ไหม?”หวังว่านเป่ากัดฟันพูดเย่เฟิงหัวเราะเยาะ กำลังจะพูดอะไรบางอย่างติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ดๆ…แต่ในขณะนั้น เสียงแตรรถดังขึ้นเห็นรถ SUV และรถตู้ 7 ที่นั่งหลายคัน วิ่งเข้ามาทางประตูโรงเหล้าที่เย่เฟิงทำลายอย่างเร็วจากป้ายทะเบียน“เจียง A” เห็นได้ชัดว่ามาจากเมืองเจียงหยาง เมืองเอกรถเหล่านี้จอดลง มีคนลงจากรถชายวัยกลางคนผู้มีอำนาจ คือฉู่อันเจียง!!“เกิดอะไรขึ้น?”ฉู่อันเจียงขมวดคิ้ว มองดูสถานการณ์ แล้วถามด้วยความสงสัยเขามองไปที่พ่อลูกตระกูลหวังที่จับผู้หญิงสวย แล้วมองไปที่เฮยเซียและเย่เฟิงตอนนั้น เย่เฟิงก็มองมา สายตาของทั้งสองก็ปะทะกันเมื่อฉู่อันเจียงเห็นใบหน้าของเย่เฟิง ก็ตกตะลึงบุคคลสำคัญของตระกูลฉู่ ดวงตาเป็นประกาย ใจก็คิดไปต่างๆนานาแล้วก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ยังไม่แสดงท่าทีอะไร“คุณฉู่ คุณมาถึงแล้วเหรอครับ?”หวังหยวนป้าเห็นฉู่อันเจียง จึงรีบทักทายด้วยความอ่อนน้อมหวัง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 484
“กูไม่เชื่อหรอกนะ!”“อ๊าก! อ๊าก!”เฮยเซียตะโกนด้วยความไม่พอใจ ใช้มีดพับแทงอย่างบ้าคลั่งไปที่ส่วนที่อ่อนแอของเย่เฟิง เช่นท้อง!กระทั่งสุดท้าย มีดพับในมือก็งอ แต่ก็ยังไม่เห็นว่ามีเลือดออก“ฆ่าคนยังไม่มีแรง ยังอยากจะเป็นคนเลวอีกเหรอ?”เย่เฟิงเยาะเย้ยตอนนี้ เฮยเซียอึ้งไป!พ่อลูกตระกูลหวังก็แสดงสีหน้าตกตะลึง!แม้แต่เจียงหว่าน ก็มองเย่เฟิงเหมือนมองปีศาจความกังวลและความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอหายไป ใจก็โล่งขึ้น“ไอ้หนุ่ม มึงเป็นใครกันแน่?”หวังหยวนป้าใบหน้ากระตุก ถามด้วยความสงสัย“ผมบอกอีกครั้ง ปล่อยเจียงหว่าน ผมจะไม่ฆ่าพวกคุณ!”“ไม่งั้น ปีหน้าวันนี้ จะเป็นวันครบรอบการตายของพวกคุณพ่อลูก!”เย่เฟิงพูดด้วยเสียงเย็น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดุร้ายเมื่อได้ยินเช่นนั้น หวังหยวนป้าก็จับเจียงหว่านแน่น กัดฟันพูดว่า “ไอ้หนุ่ม อย่ามาพูดจาขู่กรรโชก!ฉันเตือนมึง ตอนนี้เรายังฆ่ามึงไม่ได้ ไปให้พ้นซะ!ไม่งั้นเฮยเซียฆ่ามึงไม่ได้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาฆ่ามึง!”เขามองเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ไม่กลัวที่จะบอกมึง เจ้าหนูคนนี้ เป็นของขวัญที่กูจะให้กับบุคคลสำคัญคนหนึ่ง! เธอไม่ใช่เมียของมึง อย่ามายุ่ง อย่าไป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 483
“ฮ่าๆๆๆ…สะใจไหม?”หวังว่านเป่าหัวเราะอย่างพึงใจหวังหยวนป้าอุ้มเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ถูกต้องแล้ว เป็นอย่างนั้นแหละ! อย่าขยับ ไม่งั้นz,จะฆ่าเจ้าหนูคนนี้!”เย่เฟิงหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาเปล่งประกายความเย็นชาพูดตามตรง ฝ่ามือของเฮยเซียที่ตบหน้าเขา ไม่เจ็บเลยแค่ฝีมือระดับกลาง ไม่สามารถทำร้ายเย่เฟิงได้!แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเจ็บหรือไม่เจ็บ แต่เป็นการดูหมิ่น!แต่เจียงหว่านอยู่ในมือของพ่อลูกตระกูลหวัง ปืนจ่ออยู่ที่หัวเธอ เย่เฟิงไม่กล้าลงมือแม้จะถูกตบ ก็รู้สึกอึดอัด แต่เมื่อเทียบกับความปลอดภัยของเจียงหว่าน มันไม่สำคัญเลย!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!ต่อมา เฮยเซียตบหน้าเย่เฟิงอีกสองครั้งด้วยความแค้นและความสะใจ เมื่อครู่ถูกไอ้หนุ่มนี่เตะจนพ่นเลือด เขาก็เก็บความแค้นเอาไว้ ตอนนี้รู้สึกได้ถึงการระบายความแค้น“อู้อู…”เมื่อเห็นเช่นนั้น เจียงหว่านดิ้นรนอย่างแรง เสียงกระวนกระวายดังออกมาจากลำคอดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความโกรธแค้นและความรู้สึกผิด“ฮ่าๆๆ…คันจังเลย!”เย่เฟิงหัวเราะ พูดราวกับไม่ใส่ใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อลูกตระกูลหวังก็โกรธ“ไอ้เวร! ยังกล้าเยาะเย้ยอีกเหรอ? ลุงเซีย ตบมันให้ตาย! ดูเห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 482
เฮยเซียยิ้มเยาะแชะ!แต่ในพริบตา เย่เฟิงแค่สะบัดมือ มีดพับในมือของเฮยเซียก็หลุดออกไป!มือที่จับมีดของเฮยเซีย บริเวณโคนนิ้วมือฉีกขาดเลือดไหลรู้สึกถึงแรงที่น่ากลัว ทำให้มือชาทั้งข้าง!สีหน้าของเฮยเซียเปลี่ยนไปทันที แสดงความตกใจตอนนี้ การถอยหลังหนีไปก็สายเกินไป เขาจึงต้องใช้พลังของวิชาเสื้อเกราะเหล็กอย่างไม่ลังเลปัง!พร้อมกับเสียงทึบ เขาก็ถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไปหลังจากล้มลง เขาก็พ่นเลือดออกมา แล้วลุกขึ้นอย่างเซๆ!เย่เฟิงเลิกคิ้ว ดวงตาแสดงความประหลาดใจแม้ว่าเขาจะเตะออกไปแบบไม่ตั้งใจ แต่แรงก็รุนแรงมาก โดยปกติแล้วอีกฝ่ายน่าจะตายหรือบาดเจ็บสาหัสแต่กลับลุกขึ้นได้?ดูเหมือนว่าคนคนนี้ จะเป็นนักรบที่ฝึกฝนการป้องกันร่างกาย?ตอนนั้น หวังว่านเป่าเห็นเฮยเซียถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไป และยังพ่นเลือดออกมา จึงแสดงความหวาดกลัวและตกใจ“ไอ้เวร!”หลังจากด่าไปคำหนึ่ง เขาก็หันหลังวิ่งเข้าไปในวิลล่าเย่เฟิงเห็นดังนั้น ก็จะวิ่งตามไปแต่ในขณะนั้น เห็นคนอีกคนลากผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาไม่ใช่หวังหยวนป้ากับเจียงหว่าน จะเป็นใครได้อีก?“หยุดเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผมจะยิงเธอให้ตาย!”หวังหยวนป้าเ
