แชร์

บทที่ 102

ผู้เขียน: เฟิงฮั่วเหลียนเทียน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-09 18:55:34
ลั่วกันหยุนและมู่ซินเฟยได้ยินก็หันไปมองพร้อมกัน สีหน้าเปลี่ยนไปในทันที

“ใครเคยจับปืนของนายบ้าง?”

น้ำเสียงของลั่วกันหยุนดุดันขึ้นมา

เจี่ยงเจิ้งคิด แล้วพูดด้วยสีหน้าไม่แน่ชัดว่า “พี่เขยของหลีหย่วนนั่น! ผมชักปืนใส่เขา เขาก็เลยจับปืนผมไปทีหนึ่ง แต่ไม่นานก็ปล่อยแล้ว!

ตอนนั้น ผมคิดว่าเขาตกใจ ไม่กล้ายั่วอารมณ์ผม!

แต่พอดูตอนนี้แล้ว…”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ บนหน้าผากของเจี่ยงเจิ้งก็มีเหงื่อเย็นซิบออกมา!

ดีนะที่ตอนนั้นเขาไม่ได้เหนี่ยวไกปืน!

ไม่อย่างนั้นต้องระเบิดแน่ๆ มือข้างนี้คงได้พิการอย่างแน่นอน!

ลั่วกันหยุนมองดูรอยนิ้วมือบนกระบอกปืน เปลือกตาอดไม่ได้กระตุกขึ้นมา “คราวหน้า ถ้าเห็นพี่เขยของหลีหย่วนนี่ อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเด็ดขาด ปล่อยเขาไป อย่าให้ตกเป็นขี้ปากของคนอื่นว่าเราไม่กล้าเล่นด้วย”

เจี่ยงเจิ้งหยักหน้า “รู้แล้วครับ…คนแซ่เย่นั่นดูน่ากลัวมาก!”

คืนวันนั้น…

เขตรักษาความปลอดภัยหยุนเฉิง ที่พักของผู้บัญชาการมู่

เมื่อมู่จ้านเห็นว่าบาดแผลถูกกรีดของตนเมื่อครู่นี้สมานเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว บนใบหน้าของเขาพลันเผยสีหน้าประหลาดใจออกมา

ผลลัพธ์ของ ‘ยาธาตุทองตระกูลหลี’ ปริมาณครึ่งขวดที่มู่ซินเฟยนำ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 103

    “วิจัยออกมาแล้วยังไง ดูซิว่าถ้าขายไม่ออกขึ้นมา หล่อนจะทำหน้ายังไง!”น้าสะใภ้รองหลี่เยว่ผิงพูดเย้ยหยันเถ้าแก่หวงคนนี้เป็นตัวแทนจำหน่ายด้านผลิตภัณฑ์ยาสำหรับใช้ในทางการแพทย์ และทำงานกับตระกูลหลีมาหลายปีผลิตภัณฑ์ของบริษัทยาตระกูลหลีล้วนขายให้กับร้านยา และโรงพยาบาลต่างๆ ในพื้นที่รอบๆ ได้โดยผ่านการติดต่อหาช่องทางการค้าขายจากเถ้าแก่หวงทั้งนั้นหลี่เยว่ผิงอยากจะตัดช่องทางการจำหน่ายของหลีเอียนผ่านเถ้าแก่หวง ถือว่าโหดร้ายไม่น้อยแต่ทว่าเพิ่งพูดจบ ในสายตาของผู้อาวุโสหลีกลับเผยรังสีมึดมนออกมายิ่งกว่าเดิม“เหอะๆ…ฉันมีแผนที่ดีกว่า ขอแค่เถ้าแก่หวงยอมร่วมมือทำการแสดงด้วย รับรองว่าบริษัทยาไม่เพียงแต่ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากยาสี่ตัวนี้ทำกำไรได้เท่านั้น แต่ยังจะขาดทุนมหาศาลด้วย!ฉันจะทำให้หลานสาวไม่รักดีของฉันคนนี้ล้มแล้วลุกไม่ขึ้นอีก!”“โอ๊ะ? คุณย่ามีแผนดีๆ อะไรเหรอคะ?”หลีถิงถามอย่างสงสัยผู้อาวุโสหลียิ้มชั่วร้ายทีหนึ่ง แล้วเล่าแผนการของตัวเอง “ง่ายมาก! รอให้เอียนเอ๋อร์ติดต่อเถ้าแกหวงแล้ว ก็ให้เถ้าแก่หวงตอบตกลงรับปากไปก่อนแบบนี้ หล่อนจะได้เริ่มทำการผลิตหึๆ…รอให้ผลิตยาออกมาได้แล้วเก็บเข้า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-09
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 104

    บริษัทยาตระกูลหลีตั้งใจตรงชานเมืองฝั่งตะวันตกของหยุนเฉิง ที่นั่นมีพื้นที่โรงงานผืนหนึ่ง ซึ่งก็คือโรงงานผลิตของบริษัทนั่นเองสองสามวันต่อจากนี้ หลีเอียนแทบจะพักอยู่ที่นี่ เฝ้าดูแลทุกกระบวนการการผลิตด้วยตัวเองวันนี้ ในที่สุดผลิตภัณฑ์ยาล็อตแรกก็ผลิตเสร็จแล้วแต่ทว่าหลีเอียนกลับรู้สึกกังวลเรื่องผลกำไร และขาดทุนเธอยืนอยู่ในโกดังเก็บของของโรงงาน เมื่อมองดูผลิตภัรฑ์ยาที่ตกลงมาจากเครื่องจักรสายการผลิตจำนวนมากแล้ว หลีเอียนพลันขมวดคิ้วแน่นเป็นปมเข้าด้วยกันจนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่เห็นหัวเถ้าแก่หวงเลยหลีเอียนโทรศัพท์หาเขาวันนี้ อีกฝ่ายก็ไม่รับสายด้วย“ประธานหลี จะให้ผลิตต่อไหมครับ?”หัวหน้าโรงงานผลิตพูดขึ้นข้างๆ“ล็อตสองรอก่อนก็ได้ค่ะ”หลีเอียนตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจากนั้นก็หันไปมองเย่เฟิงที่อยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อยหลายวันมานี้ เย่เฟิงที่เป็น ‘ผู้ช่วยประธาน’ ในนามคนนี้ เวลาว่างจะอยู่ข้างกายหลีเอียนตลอด“คุณบอกเองว่าให้ผลิตเลย! ตอนนี้เถ้าแก่หวงยังไม่กลับมาเลย ไม่สามารถเข้าถึงช่องทางการจำหน่ายได้เลยด้วยซ้ำ ทีนี้จะทำยังไง?”หลีเอียนถามด้วยน้ำเสียงตำหนิเล็กน้อยเธอสัมผัสได้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-09
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 105

    “นี่หลานสาวคนโต ฉันแนะนำให้เธอเลิกความพยายามเลยดีกว่า แล้วแต่งงานกับคุณชายฉู่ดีๆ ซะ!”หลีเทียนกังพูดเหยียด“แล้วรวดคืนบริษัทให้ลุงรองของเธอดูแลต่อเถอะ อยู่กับเธอมันจะเจ๊งแล้วเนี่ย! จึๆ…”หลี่เยว่ผิงเหยียดหยามยิ่งกว่าหลีเอียนโมโหจนเลือดขึ้นหน้า เธอกัดริมฝีปากแน่นทันใดนั้น เย่เฟิงก็แค่นเสียงเย็นชา “ใครบอกพวกคุณว่ายาพวกนี้จะขายไม่ออก?”พูดจบ เขากดมือ แล้วพูดกับผู้จัดการระดับสูงสุดของบริษัทพวกนั้นว่า “ทุกคนอย่าเพิ่งรีบร้อนใจไป! ผมรับรองว่ายาพวกนี้จะขายออกไปได้ เรื่องออเดอร์มูลค่าร้อยล้านก็เป็นเรื่องในไม่ช้านี้ ถึงตอนนั้นการเงินส่วนที่ขาดหายไปของบริษัท ก็จะนำกลับมาได้ ไม่ใช่แค่นั้น แต่พวกคุณยังจะได้รับโบนัสและคอมมิชชั่นจำนวนมากด้วย!”เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของผู้จัดการระดับสูงสุดเหล่านั้นก็ยังทำหน้าเรียบเฉยหลีเทียนกังหัวเราะแห้ง พูดว่า “เย่เฟิง ถึงตอนนี้แล้วก็ยังจะโม้อีกเหรอ? นายกับหลีเอียนคงไม่ได้ยังรอเถ้าแก่หวงอยู่หรอกนะ? ฮ่าๆๆ…ฉันจะบอกให้นะ ความจริงตอนนี้เถ้าแก่หวงอยู่ในหยุนเฉิงนี่แหละ แต่แค่ไม่อยากสนใจพวกนายก็เท่านั้น! ดูสิว่านี่คือใคร?”พูดจบ เขาก็ปรบมือตามด้วยเงาร่างอ้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-10
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 106

    หงเม่าหมิงวิ่งเข้าไปในโกดัง ทำให้ฝูงชนตะลึงตกใจ ต่างก็มองคนคนนี้ด้วยสายตาแปลกประหลาด“คุณครับ หยุด! ที่นี่เป็นโกดังของโรงงานเรา คุณจะเข้ามาสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้นะครับ!”ขณะนี้ ยามรักษาความปลอดภัยของโรงงานวิ่งตามมาข้างหลัง แล้วพูดตะโกนต่อหงเม่าหมิงตัวแทนจำหน่ายรายใหญ่ประจำมณฑลจงโจว ประธานผู้จัดงานมหกรรมยาผู้นี้ วิ่งเข้าโกดัง เพื่อทำเวลาโชคดีที่เขามีบอดี้การ์ดคอยคุ้มกันอยู่เสมอ จึงช่วยเขากันคนอื่นๆ ได้เถ้าแก่หวงจำหงเม่าหมิงได้ เขาเดินเข้าไปทักทายอีกฝ่าย “คุณคือหงเม่าหมิง ประธานผู้จัดหงจริงเหรอครับ?”แต่ว่าหงเม่าหมิงกลับไม่สนใจเขาเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่ผลักเขาออก แล้วมองไปยังผู้หญิงที่อยู่ในที่เกิดเหตุตัวแทนจำหน่ายน้อยๆ อย่างเถ้าแก่หวงไม่ถือว่าเป็นรายใหญ่มากในหยุนเฉิง ดังนั้นเถ้าแก่รายใหญ๋อย่างหงเม่าหมิงจะรู้จักเขาได้อย่างไร?เขาได้รับการติดต่อโดยซุนกว่างซาน หมอซุนบอกเขาให้มาพบประธานบริษัทยาตระกูลหลี บอกว่าอีกฝ่ายเป็นผู้หญิง แถมยังสวยมากด้วย“คุณคือประธานหลี หลีเอียนใช่ไหมครับ?”จากนั้น สายตาของหงเม่าหมิงก็จ้องไปที่หลีเอียน แล้วเดินเข้าไปถามอย่างให้เกียรติต้องยอมรับว่าเขาตาถ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-10
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 107

    หงเม่าหมิงได้ยินหลีเอียนตอบตกลง ก็เผยหน้าดีใจออกมาจากนั้นก็มองไปที่กองผลิตภัณฑ์ยาที่รวมอยู่ในโกดังเหล่านั้นด้วยสีหน้าหิวกระหาย แล้วถามว่า“ยังไม่มีค่ะ! ประธานหงเป็นคนแรกที่มาขอร่วมงานด้วยเลยค่ะ”หลีเอียนส่ายหน้าสิ้นเสียง หงเม่าหมิงก็ตบหน้าตักแรงๆ “เยี่ยมเลยครับ! ถ้างั้นยาพวกนี้ผมเหมาหมดเลย! เพื่อแสดงความจริงใจ เดี๋ยวผมเซ็นสัญญากับประธานหลีตอนนี้เลย เอาอย่างนี้ ผมจ่ายเงินร้อยล้านไปก่อน ถ้าไม่พอ ก็ถือว่าเป็นเงินมัดจำ ถ้าเกินมา ก็ถือว่าเป็นเงินชำระล่วงหน้าสำหรับการร่วมงานกันครั้งหน้าระหว่างเรา คุณคิดว่ายังไงครับ?”เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป ฝูงชนพลันส่งเสียงโฮออกมาทันที!เปิดมา ก็ออเดอร์ร้อยล้านเลยเหรอ?ลมหายใจของแต่ละคนเริ่มถี่ขึ้นบริษัทยาตระกูลหลีจะบินแล้วเหรอเนี่ย?หลีเอียนหันไปมองเย่เฟิง ในดวงตาสวยงามที่ตื่นเต้นของเธอมีร่องรอยของน้ำตาซ่อนอยู่ตอนเห็นเถ้าแก่หวงเมื่อครู่นี้ จิตใจของเธอตกต่ำถึงสุดขีด ความรู้สึกเสียใจและโกรธแค้นนั่นแทบทำให้เธอสิ้นหวังแต่ภายในชั่วพริบตาเดียว ก็มีเซอร์ไพรส์ตามมาทันทีเพียงแค่คิดก็รู้แล้วว่าความรู้สึกขึ้นและลงในใจของหลีเอียนต้องมากแค่ไหน!ออเดอร์

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-10
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 108

    เมื่อได้ยินคำพูดของนายท่านตู้แล้ว ใบหน้าของหลีเอียนที่เดิมเต็มไปด้วยความดีใจ กลับเปลี่ยนเป็นความโกรธและหดหู่ในทันทีบริษัทของตนไม่เคยบาดหมางกับคนคนนี้ แถมอีกฝ่ายยังเป็นคนมีชื่อเสียงฐานะด้วย น่าจะไม่หูเบาเชื่อคำพูดของลุงรองหรือคุณย่า แล้วร่วมมือกับพวกเขามาใส่ร้ายตนแต่ทำไมถึงต้องมาดูถูกยาตัวใหม่ของบริษัทตนด้วยล่ะ?หลีเทียนกังและหลี่เยว่ผิง รวมถึงเถ้าแก่หวงล้วนเผยสีหน้าดูถูกดูแคลน และดีใจออกมารู้สึกว่าสถานการณ์มีการเปลี่ยนแปลงที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจขึ้นอีกครั้งแล้วแต่แล้วสิ่งที่ทำให้ผู้คนไม่คาดคิดคือ หงเม่าหมิงไม่ฟังคำเตือนพวกเขาเลย เพียงแค่มองนายท่านตู้ แล้วพูดว่า “นี่ตาเฒ่า อย่ามาพูดไร้สาระหน่อยเลย คุณมาช้าไป เพราะยาพวกนี้ผมเหมาหมดแล้ว ฮ่าๆ…”สีหน้าของนายท่านตู้ย่ำแย่ในบัดดล “เถ้าแก่หง ฉันขอเตือนว่าอย่าเสี่ยงมากดีกว่า ยามากมายขนาดนั้น นายเหมาไปหมด ถ้าหากขาดทุนขึ้นมาจะทำยังไง? เอาอย่างนี้ดีไหม นายแบ่งให้ฉันสักครึ่งหนึ่ง ฉันช่วยนายกระจายความเสี่ยงเอง!”สิ้นเสียง ในโกดังพลันเกิดเสียงโห่ร้องขึ้นมาหลีเทียนกังและหลี่เยว่ผิงที่เพิ่งได้ใจเมื่อวินาทีก่อนหน้า สีหน้าแข็งทื่อไปในบัดดล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-10
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 109

    “ประธานหงจ่ายหนึ่งร้อยล้าน แต่ได้แค่อำนาจการจำหน่ายในมณฑลจงโจวเท่านั้น นายท่านตู้จ่ายสองล้าน ก็จะเอาอำนาจการจำหน่ายทั้งสามมณฑลตะวันออกเลย ราคานี้ไม่น้อยไปหน่อยเหรอครับ? อีกอย่างผลลัพธ์ยาของเราก็แค่นั้น แถมยังเป็นยาของบริษัทน้อยๆ ด้วย ไม่มีใครยอมรับหรอก”เย่เฟิงพูดประชดประชัน“เอ่อ…ฮ่าๆ ผมก็แค่ขู่ประธานหงไปงั้นน่ะ ผลลัพธ์ยาของบริษัทคุณอัศจรรย์มาก ต้องโด่งดังมากแน่ๆ! ผมอยากร่วมงานกับพวกคุณจากใจจริงนะครับ”“เอาอย่างนี้! สี่ร้อยล้าน แล้วมอบอำนาจการจำหน่ายทั้งสามมณฑลตะวันออกให้กับผมคนเดียวได้ไหม? เดี๋ยวผมจะให้คนโอนเงินตอนนี้เลย!”นายท่านตู้ยิ้มแย้ม จากนั้นก็กัดฟันพูดเมื่อได้ยินเช่นนั้น คนที่อยู่ในที่เกิดเหตุต่างก็สูดลมหายใจเย็นเหล่าผู้สนับสนุนบริษัทแต่ละคนตื่นเต้นจนแทบร้องไห้ออกมาพวกเขาเห็นเย่เฟิงพูดจาต่อรองไปมากับนายท่านตู้แล้ว ก็กลัวว่าตัวตึงแห่งวงการยาคนนี้จะหลุดมือไปจริงๆแต่ไม่คิดว่าอีกฝ่ายกลับเพิ่มราคาให้จริงๆ แต่ยังเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวด้วย!นี่ต้องอยากได้อำนาจการจำหน่ายยานี่ขนาดไหนกันเชียว?ส่วนหลีเทียนกัง หลี่เยว่ผิง และเถ้าแก่หวง สีหน้าดูไม่ดีเอาซะเลยจากนั้น ก็มีตัวแ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-11
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 110

    ฝั่งหลีเทียนกังและหลี่เยว่ผิง หลังจากที่พวกเขาออกจากโรงงานไป ก็ได้รับสายจากผู้อาวุโสหลีทันทีหลังลงจากรถ“แม่ครับ!”หลีเทียนกังรับสาย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ“ได้ยินว่าวันนี้แกพาพวกสนับสนุนบริษัทยาไปที่โรงงานใช่ไหม? เป็นยังไง เอียนเอ๋อร์สิ้นหวังแล้วใช่ไหม?”ผู้อาวุโสหลีถามเธอรู้ว่าที่ลูกชายคนรองไปครั้งนี้ ก็เพื่ออยากดูเรื่องสนุกของหลานสาวคนโตคนนี้แน่ๆเป็นลุงคนหนึ่ง แต่เข้ากับหลานสาวตัวเองไม่ได้ขนาดนี้ ความจริงแล้วเป็นพฤติกรรมที่ต่ำช้าแต่ว่าเธอไม่คิดจะติโทษกับความต่ำช้าแบบนี้ กลับกันยังถามอย่างตั้งหน้าตั้งตารอด้วยสรุปแล้วคือ ทุกคนในตระกูลหลีตอนนี้ ต่างก็มีความคิดอยากตัดหางปล่อยวัดหลีเอียนกันทั้งนั้น แล้วเข้าร่วมตระกูลฉู่แต่โดยดี“สิ้นหวัง? สิ้นหวังอะไรกัน? แม่ไม่เห็นว่านังนั่นทำหน้าผยองแค่ไหน!”หลีเทียนกังพูดอย่างอารมณ์เสียได้ยินดังนั้นแล้ว ผู้อาวุโสหลีก็แปลกใจ “ทำไม? เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”“ไม่รู้เพราะอะไร จู่ๆ ตัวแทนจำหน่ายรายใหญ่ทั่วประเทศก็แห่กันอยากเป็นตัวแทนจำหน่ายยาตัวใหม่ครั้งนี้...”หลีเทียนกังเล่าเหตุการณ์ที่ประสบพบเจอมาก่อนหน้านี้ด้วยท่าทางอยากร้องไห้ แต่ไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-11

บทล่าสุด

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 339

    บ่ายวันนั้น!ขณะที่เย่เฟิงไปรับนั่วนั่วจากโรงเรียนอนุบาล เขาพบว่าคุณครูซู ซึ่งเป็นครูประจำชั้นที่มีนิสัยประจบสอพลอ ถูกแทนที่ด้วยครูสาวคนใหม่ที่ดูอ่อนเยาว์และสดใสดูเหมือนว่าคุณครูซูจะถูกไล่ออกแล้วแต่ในขณะที่เย่เฟิงจูงมือนั่วนั่วเดินออกจากโรงเรียน เขากลับเจอคนที่เขาไม่อยากพบที่สุดในตอนนี้"เย่เฟิง…"เสียงที่เจือความรู้สึกซับซ้อนดังขึ้น"ลูกเขย หลานสาวสุดที่รัก!""หลานสาวคนดี มาให้คุณตาอุ้มหน่อยเร็ว!"โจวชิ้งพร้อมกับจ้าวเหม่ยฟ่ง และโจวเพ่ยหยิน เดินตรงเข้ามาหาด้วยท่าทีที่ดูอบอุ่นโจวเพ่ยหยินถึงกับนั่งยองๆ ตบมือเรียกนั่วนั่วเหมือนกำลังแสดงความรักอันล้นหลามแต่นั่วนั่วกลับจับมือเย่เฟิงแน่น แล้วถอยหลังไปหลบหลังเขาเล็กน้อยโดยเฉพาะตอนที่มองไปที่โจวชิ้ง เด็กน้อยดูหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัดเธอไม่ลืมเหตุการณ์ครั้งก่อนที่โจวชิ้งพาเธอไปยังที่ลับตา และเกือบส่งตัวเธอให้คนแปลกหน้า"นั่วนั่ว เป็นอะไรไปลูก? นี่หนูจำแม่กับคุณตาคุณยายไม่ได้แล้วเหรอจ๊ะ?"จ้าวเหม่ยฟ่งพูดพร้อมรอยยิ้ม "ใจดี"เย่เฟิงมองคนทั้งสามด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "โจวชิ้ง เธอคิดจะทำอะไรอีก?"ผู้ห

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 338

    "ติดต่อกันบ่อยๆ นะ ครั้งหน้าฉันจะพาภรรยามาแนะนำให้รู้จัก เธอสองคนต้องได้เป็นเพื่อนสนิทกันแน่ๆ!"เย่เฟิงพูดด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น แต่คำพูดกลับแฝงไปด้วยนัยบางอย่างเจียงหว่านชะงักไปเล็กน้อย ก่อนถามด้วยความสงสัย "ภรรยาของนาย? นาย…ไม่ได้หย่าหรอกเหรอ?""แต่งงานใหม่น่ะ…"เย่เฟิงตอบพร้อมหัวเราะเจียงหว่าน "อ๋อ" ออกมาเบาๆ ดวงตาเธอฉายแววหม่นหมองหมอนี่แต่งงานใหม่แล้วสินะ…เหอะๆ นี่ฉันคิดไปเองอีกแล้ว!ก็จริง ตอนนี้เย่เฟิงประสบความสำเร็จขนาดนี้ จะขาดผู้หญิงได้ยังไง?"ได้สิ ติดต่อกันบ่อยๆ นะ!"เจียงหว่านพูดด้วยรอยยิ้มที่ดูฝืนเล็กน้อยเย่เฟิงมองเจียงหว่าน ผู้หญิงที่เขาเคยแอบชอบในอดีต ในดวงตาของเธอเต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงและความอ่อนล้า"ติดต่อกันนะ! ถ้าเธอมีปัญหาอะไร สามารถมาหาฉันได้เสมอบางที…ฉันอาจจะช่วยอะไรเธอได้บ้าง"เจียงหว่านพยักหน้า "อืม" ก่อนจะบอกลาและเดินจากไปแต่ไม่รู้ว่าเธอจะเก็บคำพูดของเย่เฟิงไว้ในใจจริงๆ หรือเปล่าสองชั่วโมงต่อมา…เหอปิง หลี่เวย และเจี่ยอี้ เดินออกมาจากโรงแรมโกลด์เดนรอยัล ในสภาพย่ำแย่ปากของพวกเขาบวมเป่งจนแทบมองไม่ได้ พวกเขารีบโทรเรียกรถพยาบาลทันทีที่ออกมา

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 337

    ทันทีที่ทั้งสามคนคิดว่าจะหนีรอดได้ ก็ต้องชะงักเมื่อเย่เฟิงเรียกพวกเขาไว้!เหอปิง หลี่เวย และเจี่ยอี้ ตัวสั่นด้วยความกลัว ใบหน้าซีดเผือด"เย่… เย่เฟิง…คุณเย่ ฉัน…ฉันแค่พูดเล่นน่ะ ทุกคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน คุณ…คงไม่คิดจริงจังใช่ไหม?"หลี่เวยพูดตะกุกตะกักด้วยความหวาดกลัว"เย่เฟิง ฉันรู้อยู่แล้วว่านายต้องมีอนาคตที่สดใส! และดูเหมือนฉันจะคิดถูกฉัน… ยังไงฉันก็เคยเป็นครูของนาย…"เหอปิงพยายามฝืนยิ้มและพูดอ้อนวอนด้วยเสียงต่ำคนอย่างพวกเธอที่ชอบดูถูกคนจนและประจบคนรวย ย่อมเปลี่ยนท่าทีได้รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ!แต่การที่เย่เฟิงเรียกพวกเธอให้หยุด กลับทำให้ทั้งสองคนกลัวแทบหัวใจวาย"พวกเธอ…ช่วยพูดอะไรแทนครูหน่อยสิ!"เหอปิงร้องขอเพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ ด้วยเสียงสะอื้นแต่ไม่มีใครกล้าออกหน้า ทุกคนรีบหนีออกไปจากห้องราวกับกลัวว่าจะเดือดร้อนเมื่อเห็นว่าไม่มีใครช่วย สีหน้าของเหอปิงเปลี่ยนเป็นซีดเผือด เธอมองเย่เฟิงด้วยความหวาดกลัวอย่างลึกซึ้ง"เย่เฟิง…คุณเย่! ฉันเป็นครูของนาย นายทำแบบนี้กับฉันไม่…”"อุ๊บ…"คำพูดยังไม่ทันจบ เย่เฟิงก็คว้าเก้าไม้ออกมา หักที่พักแขนจนขาด จากนั้นใช้มือเปล่าบีบมันจ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 336

    เจี่ยอี้อึ้งจนพูดไม่ออก!เหอปิง ครูประจำชั้นเก่ามองด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ!หลี่เวยอ้าปากค้างจนสามารถใส่กล้วยได้สองลูก…เย่เฟิงที่พูดว่าโรงแรมนี้เป็นของเขา เป็น…เป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?ลูกพี่ลูกน้องของหวงเจี้ยน ผู้ที่ว่ากันว่าเป็นคนใหญ่คนโตในโลกใต้ดิน กลับทำงานอยู่ใต้คำสั่งของเย่เฟิง?นี่มัน…เหลือเชื่อเกินไปแล้ว!ในตอนนั้น เฮียเฉวียนหันไปยิ้มแหยๆ ให้เย่เฟิง "คุณเย่ครับ สรุปแล้วเจ้าเด็กหวงเจี้ยนมันล่วงเกินคุณยังไงเหรอครับ? บอกผมเถอะ ไม่ต้องลงมือเอง ผมจะจัดการมันให้เอง!""เหอะๆ น้องชายนายเป็นมิตรเกินไปน่ะ มันอยากให้ฉันลองชิมรสชาติไวน์บนรองเท้าของมัน!"เย่เฟิงปล่อยมือจากหัวหวงเจี้ยน พร้อมหัวเราะเย็นๆ"ไวน์บนรองเท้า?"เฮียเฉวียนขมวดคิ้ว ก่อนจะเข้าใจและใบหน้ากระตุกด้วยความโกรธทันทีที่คิดได้ เขาเดินอย่างรวดเร็วไปหาหวงเจี้ยน หยิบขวดไวน์บนโต๊ะแล้วฟาดเข้าที่หัวหวงเจี้ยนเต็มแรง"ไอ้เวรนี่! อยากตายรึไง?!"เพล้ง!"หวงเจี้ยน คิดว่าบ้านมีเงินหน่อย แล้วจะครอบงำทั้งหยุนเฉิงได้รึไง?"เพล้ง!"โรงงานกระจอกๆ สองสามโรงของพ่อแก จะทำให้นายลอยฟ้าได้เลยเหรอ?"เพล้ง!"ไอ้เวรตะไล! กล้าลามปามคุณเ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 335

    "ไอ้บ้า เย่เฟิงมันเสียสติไปแล้ว!""นึกว่ามีเงินนิดหน่อยจะยุ่งกับใครก็ได้เหรอ? กล้าตบหวงเจี้ยน นายจบเห่แน่!"เจี่ยอี้ยกมือกุมหน้าตัวเอง พลางกัดฟันพูดในใจคนอื่นๆ ในห้องก็คิดเหมือนกัน ว่าเย่เฟิงคงจะทำอะไรไม่คิดถึงผลที่จะตามมา และครั้งนี้เขาคงสร้างปัญหาใหญ่ให้ตัวเองแล้ว"ไอ้ขยะ! โมโหไร้เหตุผล! ทำอะไรก็ไม่คิดถึงผลลัพธ์!"เหอปิง ครูประจำชั้นเก่า ด่าขึ้นด้วยความโมโห"ตบซะสะใจแบบนี้ เดี๋ยวครอบครัวคุณชายหวงคงจัดการนายให้ตายแน่!"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา"ไม่ต้องรอถึงครอบครัว คุณชายหวงโทรหาเฮียเฉวียนแล้ว หมอนี่ต้องตายเร็วๆ นี้แน่นอน!"ผู้หญิงอีกคนพูดพลางหัวเราะเยาะถึงจะพูดแบบนั้น แต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปหยุดเย่เฟิง เพราะพลังอันดุดันของเขาทำให้ทุกคนหวาดกลัวเย่เฟิงในขณะนี้ น่ากลัวมาก!มีเพียงเจียงหว่านที่พยายามดึงแขนเย่เฟิง พลางพูดด้วยความร้อนใจ "เย่เฟิง พอได้แล้ว! ถ้านายยังทำแบบนี้ต่อไป เดี๋ยวจะถึงขั้นฆ่ากันตายนะ! ครอบครัวหวงเจี้ยน นายสู้พวกเขาไม่ได้หรอก รีบไปเถอะ ก่อนจะสายเกินไป!""ไม่เป็นไร"เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆ จากนั้นก็ยกตัวหวงเจี้ยนขึ้นมาอีกครั้งเจียงหว่านเห็นท่าทีไม่แยแ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 334

    เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หวงเจี้ยนชะงักไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็ปาแก้วไวน์ในมือลงพื้นจนแตกละเอียด"แกล้งทำตัวใหญ่โตไปได้! ถ้านายไม่อยากไสหัวไป ก็เลียรองเท้าฉันให้สะอาดซะสิ! ฉันอาจเห็นแก่ความเป็นเพื่อนร่วมชั้นแล้วให้นายอยู่กินข้าวได้!""เอาสิ! ตอนเรียน นายก็เก่งเรื่องซักถุงเท้ากับขัดรองเท้าอยู่แล้ว นี่มันงานถนัดของนายไม่ใช่หรือ? ฮ่าๆๆ…""เลียให้สะอาด ฉันอาจพิจารณาหางานให้ทำก็ได้นะ!"เสียงหัวเราะเยาะดังขึ้นอีกครั้งทั่วทั้งห้องเจียงหว่านทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอพูดขึ้นอย่างโกรธจัด "หวงเจี้ยน! นายอย่าทำตัวเกินไปนักนะ!"เธอจับมือเย่เฟิงแล้วพูด "เย่เฟิง เราไปกันเถอะ งานเลี้ยงรุ่นนี่ไม่มีอะไรน่าสนใจแล้ว"เมื่อเห็นแบบนี้ หวงเจี้ยนมองทั้งสองคนด้วยสายตาเย็นชา เต็มไปด้วยความอิจฉาดูเหมือนที่หลี่เวยบอกเขาเมื่อกี้จะเป็นความจริง เจียงหว่านยังมีใจให้เย่เฟิงอยู่!"จะไปไหน?""พวกแก ช่วยจับไอ้จนคนนี้ไว้ที! ฉันจะใช้หน้ามันเช็ดรองเท้าฉัน!"หวงเจี้ยนตั้งใจจะทำให้เย่เฟิงอับอายต่อหน้าเจียงหว่านเมื่อเขาพูดจบ เพื่อนชายบางคนที่เคยเป็นลูกน้องของหวงเจี้ยนในสมัยเรียนก็กระโดดเข้ามาทันทีพวกนี้เคยเป็นพวกเดียวกับหว

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 333

    เย่เฟิงหันไปมองเจี่ยอี้ด้วยสายตาเย็นชา ความรู้สึกทั้งหมดที่เคยคิดว่าเขาเป็น "พี่น้อง" ถูกลบล้างจนหมดสิ้นเสียงหัวเราะเยาะที่ดังรอบตัวไม่ได้กระทบจิตใจเขาแม้แต่น้อย เขายืนอยู่ตรงนั้นนิ่งเฉย ราวกับทุกอย่างไม่เกี่ยวข้องกับเขา"พวกนายทำแบบนี้ได้ยังไง? เอาความเจ็บปวดของคนอื่นมาล้อเลียน?"มีเพียงเจียงหว่านเท่านั้นที่ยืนขึ้นปกป้องเย่เฟิงเย่เฟิงดึงแขนเธอเบาๆ พร้อมส่ายหัวเป็นเชิงบอกว่าไม่ต้องพูดอะไรให้มากความสำหรับเขาในตอนนี้ สายตาและมุมมองต่อโลกของเขาต่างจากคนเหล่านี้ไปไกลแล้วมังกรที่บินอยู่บนฟ้าย่อมไม่สนใจคำดูถูกจากมดปลวกบนดิน"หัวเราะพอแล้วใช่ไหม? ถ้าพอแล้ว ก็เชิญไสหัวไปได้เลย!"เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเสียงของเขาไม่ได้ดังนัก แต่ทุกคนในห้องได้ยินชัดเจนคำพูดนี้ทำให้เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้ง"ไสหัวไป? ฉันได้ยินถูกไหม ไอ้คนว่างงานมาบอกให้พวกเราหัวไป?"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันก่อนกระซิบอะไรบางอย่างกับหวงเจี้ยน"อาหารมื้อนี้คุณชายหวงเลี้ยง นายเป็นใครถึงกล้ามาบอกให้คนอื่นออกไป?"เหอปิง ครูประจำชั้นเก่าเอ่ยขึ้นด้วยความดูถูกหวงเจี้ยนที่ได้ยินหลี่เวยกระซิบแล้วหันไปมอ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 332

    หลังจากเดินเข้ามาเห็นภาพนั้น เจียงหว่านก็อดขมวดคิ้วไม่ได้เธอรู้สึกว่างานเลี้ยงรุ่นนี้กลายเป็นการอวดรวย แข่งขันกัน และสร้างเครือข่ายไปเสียแล้ว"โอ้ ดาวโรงเรียนของพวกเรามาแล้วเหรอ?"ทันใดนั้น มีคนสังเกตเห็นเจียงหว่านและตะโกนขึ้นหวงเจี้ยนที่กำลังถูกล้อมรอบดั่งดวงดาวกลางวงก็รีบหันมาทางเธอ ดวงตาเป็นประกาย เขาย้ายมือที่วางอยู่บนตัวเหอปิงออก แล้วเดินตรงเข้ามา "เสี่ยวหว่าน เธอมาเสียที! ฉันคิดถึงเธอแทบแย่"เจียงหว่านยิ้มเล็กน้อย แต่ไม่ได้ตอบสนองอะไรในขณะนั้นเอง มีคนสังเกตเห็นเย่เฟิงที่ยืนอยู่ด้านหลังเจียงหว่าน"เอ๊ะ? นั่นเย่เฟิงไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ทำอะไรอยู่ล่ะ?"เมื่อได้ยิน ทุกคนก็หันมามองเย่เฟิงด้วยสายตาหลากหลายในสมัยเรียน เย่เฟิงมีชื่อเสียงในฐานะคนจน ทำให้ทุกคนยังจดจำเขาได้"ไม่ได้ทำอะไร"เย่เฟิงตอบด้วยสีหน้าไร้อารมณ์"ไม่ได้ทำอะไร? หมายความว่าตอนนี้ว่างงานสินะ?""ฉันมีถุงเท้าคู่หนึ่ง นายช่วยซักให้หน่อยสิ ฉันให้ห้าร้อย เป็นไง?"ทันใดนั้น เสียงหัวเราะดังลั่นห้องแม้กระทั่งเหอปิง อดีตครูประจำชั้นของเขา ก็เบะปากพูดด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม "เย่เฟิง ฉันไม่คิดเลยว่านายจะยังไร้ประโยช

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 331

    "ไม่เป็นไร! งานเลี้ยงรุ่นที่คุณชายหวงเป็นคนจัด ฉันจะไม่ไปได้ยังไง!"เย่เฟิงส่ายหัว พร้อมยิ้มบางๆเมื่อได้ยิน หลี่เวยหัวเราะเสียงดัง "ทำไมล่ะ เย่เฟิง? นายก็รู้ว่าคุณชายหวงตอนนี้ไปได้สวยเลยอยากจะเอาใจเขาใช่ไหม? นายก็ถือว่ารู้จักประจบคนเป็นนะเนี่ย ถ้าทำให้คุณชายหวงพอใจ บางทีเขาอาจให้ไปทำงานเป็นพ่อบ้านที่บริษัทเขาก็ได้ยังไงตอนเรียน นายก็ซักเสื้อผ้าให้คนอื่นจนชินมือแล้วนี่ ฮ่าๆๆ!"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน ก่อนจะหัวเราะอย่างสะใจ"เหอะๆ ใช่สิ! ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าตอนนี้คุณชายหวงจะเจ๋งแค่ไหน! แต่ดูจากสภาพเธอตอนนี้ ท่าทางจะประจบเขาไม่น้อยเลยสินะ? ถึงขั้นขึ้นเตียงด้วยหรือเปล่า?"เย่เฟิงตอบด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันคำพูดนี้ทำให้หลี่เวยโกรธจนหน้าแดง "ไปให้พ้นเลย เย่เฟิง! ไม่เจอกันหลายปี นายกลายเป็นคนต่ำช้าขนาดนี้เลยเหรอ?"ในใจเธอแอบคิดอย่างเกรี้ยวกราด (นายมันก็แค่ขยะ ยังกล้าคิดจะไปประจบคุณชายหวง หวังจะเกาะเขาด้วย?ได้ รอให้ฉันไปปั่นหัวคุณชายหวงสักหน่อย นายเจอดีแน่!)ในขณะเดียวกัน เจียงหว่านที่ได้ยินคำพูดของเย่เฟิงก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเมื่อได้ยินว่าหวงเจี้ยนประสบความสำเร็จ เย

DMCA.com Protection Status