Share
บทที่ 75
Related chapters
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 76
“ผมไม่เป็นไรครับไม่ทราบว่าท่านคือ……”เย่เฟิงโบกไม้โบกมือว่าเขานั้นไม่เป็นไร ก่อนจะเอ่ยถามอย่างสุภาพชายหนุ่มในชุดทหารท่าทีใช้ได้ยิ้มและพูดกับเย่เฟิงอย่างให้เกียรติ: "ผมเป็นผู้ช่วยท่านผู้บังคัญบัญชามู่ครับ คุณเย่เรียกผมเสี่ยวไช่ก็พอครับ!"“ที่แท้ก็ผู้ช่วยผู้บังคับบัญชาไช่นี่เอง รบกวนด้วยครับ!”เย่เฟิงยิ้มผู้ช่วยผู้บังคับบัญชาไช่ส่งเสียงว่าไม่ลำบากใดๆ ก่อนจะพูดอย่างกระตือรือร้น: “ไปเถอะครับ ผมพาคุณเย่ไปดูวิลล่าเองครับ”หลังจากที่มีคนมอบวิลล่าหลังนี้ให้กับท่านผู้บัญชาการมู่ พวกเรื่องยุ่งเหยิงต่างๆ ก็เป็นหน้าที่ผู้ช่วยผู้บังคับบัญชาไช่ เรียกได้ว่าเขาคุ้นเคยกับมันเป็นอย่างดีพูดจบ เขาก็มองยามเหล่าน้ันด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะโบกมือให้ทหารที่ยืนอยู่: "ปล่อยพวกมันไป ก็แค่พวกหมาไม่เจียมตัวแค่นั้น"หลังจากนั้นเขาก็พาเย่เฟิงและหลิงเอ๋อร์เข้าสวนจักรพรรดิ์ไปจนมาถึงเขตเอ วิลล่าที่หนึ่ง!ทำเลของวิลล่าหลังนี้สูงที่สุดในย่านวิลล่านี้ ให้ความรู้สึกเหมือนกับมองเห็นภูเขาทั้งหมดจากมุมสูงมีสวนสไตล์สวนหลวงซูโจว รวมทั้งสระว่ายน้ำและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ครบครัน!!ทั้งยังตกแต่งเรียบร้อย พร้อมให้เข
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 77
“ได้ งั้นเข้าไปดูกัน! ไปดูบ้านกันดีกว่า”หลิวหาวกะพริบตาสองสามครั้ง ก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วยต่อมาไม่นาน กลุ่มคนที่เดินตามหลังเย่เฟิงอยู่ไม่ไกลไม่ใกล้นั้นก็เหลือบตาไปเห็นเย่เฟิงที่เดินเข้าวิลล่าหรูหลังใหญ่นั่น“นี่……วิลล่าที่หนึ่ง เขตเอจริงด้วย! ใต้เท้ามู่ยกวิลล่านี่ให้คุณเย่จริงงั้นเหรอ?”เปลือกตาพนักงานขายกระตุกทันทีเมื่อได้ยินดังนี้ โจวชิ้งและที่เหลือก็เผยสีหน้าตกใจอยู่ครู่หนึ่งไม่อยากเชื่อ คิดสงสัย อิจฉา ริษยา……“หรือว่าไอ้ยาจกนี่จะพัฒนาแล้ว?”จ้าวเหม่ยฟ่งพึมพําออกมาสีหน้าของโจวชิ้งนั้นแย่แค่ไหนไม่ต้องพูดถึง หลังจากจ้องมองไปที่วิลล่าหรูหลังนั้นอยู่นาน สายตาของเธอก็หันไปที่หลิวหาว“สามี ฉันก็อยากได้วิลล่า! ฉันอยากได้วิลล่าที่นี่! ซื้อให้ฉันได้ไหม……”“ใช่! คนอื่นให้มามีอะไรให้น่ายินดี ต้องซื้อเองสิถึงจะเจ๋งจริง!”โจวเพ่ยหยินพูดด้วยเสียงเย็นชา พร้อมท่าทีราวกับคนกินองุ่นไม่เป็นแต่เที่ยวบอกองุ่นนั้นเปรี้ยว“คุณผู้ชายคะ เรามาเดินๆดูกันดีไหมคะ?”พนักงานขายมองไปที่หลิวหาวด้วยดวงตาที่สดใสราวกับว่าได้เห็นค่าคอมมิชชั่นหลักล้านพนักงานขายคาดหวังจากเย่เฟิงไม่ได้แล้ว เธอจึงเอาควา
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 78
เมื่อโจวเพ่ยหยินพูดออกมา โจวชิ้งและจ้าวเหม่ยฟ่งสองแม่ลูกต่างก็มีสีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัยและตั้งคำถามพลางมองไปที่ “ลูกเขยทองคำ” ของพวกเธอสีหน้าของหลิวหาวเต็มไปด้วยความวิตกกังวลทำไมตอนที่เขาเห็นหลิงเอ๋อร์อยู่ข้างๆเย่เฟิง สิ่งแรกที่ทำคือ "เตือน" หลิงเอ๋อร์ว่าอย่าไปเย่เฟิงหลอกเพราะเขาเองก็เป็นแบบนั้นแหละวันนี้ที่พาโจวชิ้งและครอบครัวสามคนมาที่นี่ก็เพื่อหลอกโจวชิ้งและแม่เธอเท่านั้นเขารู้ว่าโจวชิ้งและครอบครัวเป็นพวกความทะเยอทะยานและใส่ใจเรื่องชื่อเสียง จึงพาพวกเขามาทำเป็นดูๆวิลล่าถ้าไม่มีเรื่องของเย่เฟิงก็คงไม่มีอะไร หลังจากดูบ้านก็คิดจะบอกว่ากลับไปปรึกษากันก่อน แล้วก็ปล่อยให้เรื่องมันจบลงไปแบบนั้นหลิวหาว แม้เป็นลูกคนรวยก็จริง แต่ทรัพย์สินของพ่อเขามีเพียงหลักร้อยล้านเท่านั้น ส่วนลูกชายอย่างเขาเองก็มีเงินในมือไม่มากนักวิลล่าหลังใหญ่ราคาหลักร้อยล้าน เขาจะซื้อยังไงไหวทว่าตอนนี้หลังจากเกิดเรื่องเย่เฟิงมากระตุ้นแล้ว ครอบครัวโจวชิ้งก็ไม่สามารถปล่อยผ่านได้พนักงานขายที่พาชมบ้านตลอดบ่าย ในใจก็โกรธและไม่พอใจมากจนไม่ไว้หน้าหลิวหาวแม้แต่น้อยทันใดนั้นหลิวหาวก็รู้สึกเหมือนตัวเขานั้นอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 79
ถ้าลูกสาวเธอไม่หย่ากับเย่เฟิงก็คงจะได้อยู่ในวิลล่าหลังใหญ่นี่แล้วใช่ไหมนะ?……เย่เฟิงไม่รู้ฉากดราม่าของครอบครัวโจวชิ้ง เดาว่าถ้ารู้เข้าก็คงจะหัวเราะเยาะน่าดูเมื่อดูเวลาเห็นว่าก็ผ่านไปสักระยะหนึ่งแล้ว เขาก็ออกจากสวนจักรพรรดิ์ก่อนอื่นเขาพาหลิงเอ๋อร์กลับมาส่งที่บ้านตระกูลซ่ง ก่อนจะไปรับนั่วนั่วที่โรงเรียนอนุบาลหลีเอียนทำงานขยันขันแข็งมาก ทุกวันถ้าไม่หกโมงเย็นไม่ออกจากบริษัทเลยถือโอกาสนี้พาสาวน้อยกลับบ้านเช่าบ้านเดิมก่อนเขาเอาสิ่งของที่จะไม่ทิ้งมาใส่ไว้บนรถ รอเอาไปที่บ้านใหม่“พ่อคะ เราจะย้ายบ้านกันเหรอคะ?”นั่วนั่วมองไปที่เย่เฟิงก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงเด็กน้อยดวงตากลมโตกระพริบตามองบ้านเช่าหลังนี้ ดูเหมือนจะลังเลเล็กน้อยถึงแม้มันจะดูโทรมๆ แต่สำหรับเด็กคนนี้มันคือบ้าน“ใช่แล้ว พ่อพานั่วนั่วไปอยู่ห้องใหญ่ๆกว้างๆดีไหม? ดีกว่าที่นี่หลายเท่าเลยแหละ”เย่เฟิงอุ้มนั่วนั่วขึ้นมาและพูดอย่างรักใคร่นั่วนั่วพยักหน้า:“ค่ะ!”ขณะที่พูด เด็กน้อยก็ยกแขนของเธอเข้ากอดคอเย่เฟิงแน่น:“พ่อคะ แม่ไม่ต้องการนั่วนั่วแล้วใช่ไหมคะ นั่วนั่วรู้ นั่วนั่วเหลือแค่พ่อแล้ว นั่วนั่วรักพ่อนะคะ ขอแค่มีพ่ออยู่
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 80
ดวงตาสวยของหลีเอียนจ้องมองไปเย่เฟิงด้วยสีหน้าสีหน้าดุในบางสถานการณ์จมูกของผู้หญิงนั้นมีไวต่อการจับกลิ่นไม่ต่างจากเครื่องตรวจวัดที่รุ่นใหม่เลยหลิงเอ๋อร์ที่นั่งเบาะข้างคนขับนั้น กลิ่นน้ำหอมจากตัวเธอถูกประธานสาวจับได้ในทันทีเย่เฟิงใจแป้วที่ถูกเธอถามเข้า เขาส่งเสียง "เอ่อ" ออกมาอย่างไรก็ตาม เขาก็พยักหน้ารับและตอบตามตรงไปว่า: “เพื่อนผมคนหนึ่งมานั่งน่ะ”หลีเอียนทำเสียงฮึ่มในลำคอ ในใจรู้สึกไม่พอใจและโกรธอย่างไม่มีเหตุผลแต่เพราะท่าทีเฉยๆของเย่เฟิง กลับทำให้เธอที่รู้สึกโกรธและไม่พอใจอยู่นั้นไม่รู้จะเริ่มพูดอะไรดีเธอ……ทําไมถึงโกรธล่ะ?หรือว่าจะ...กับตานี่เป็นไปได้ไง? ต้องเป็นเพราะเขาไม่ขออนุญาติเธอก่อนให้คนออื่นมานั่งรถเธอแน่อีกอย่างเธอกับเขาเป็นเพียงสามีภรรยาในนาม คิดแล้ว……ไม่มีสิทธิ์จะไปถามชีวิตส่วนตัวกันและกันหลีเอียนหันไปมองนั่วนั่วแวบหนึ่ง เห็นแก่เด็ก เธอจึงไม่ได้ถามอะไรเรื่องนี้อีกหลีเอียนทำเสียงฮึ่มในลำคอแล้วพูดว่า: “นี่เป็นรถฉัน ถ้าฉันไม่อนุญาต คุณมีสิทธิ์อะไรมาให้คนอื่นนั่ง? ครั้งหน้าระวังด้วย!”เย่เฟิงพยักหน้าหงึกหงัก :“ขอโทษครับ! แต่ว่า……”เขาพูดพลางมองใบหน้าด้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 81
เย่เฟิงถึงกับอ้าปากค้างไปชั่วขณะ ทำหน้าเหมือนคนโง่..."นี่ มองพอยัง? มองพอแล้วก็ขับรถไปสิ"หลีเอียนทั้งเขินและรำคาญที่ถูกเขาจ้องแบบนั้น เธอมองค้อนเขาไปหนึ่งที"คิกคิกคิก……คุณป้าสวยมาก! พ่อคือตือโป้ยก่าย ตือโป้ยก่าย คิกคิกคิก……"นั่วนั่วที่นั่งอยู่ด้านหลัง ปรบมือหัวเราะชอบใจเย่เฟิงได้สติอีกครั้ง เขาทำหน้างงขึ้นมาทันที:"ตือโป้ยก่ายอะไร? ลูกไปเรียนมาจากไหน?""พี่หยวนหยวน! เธอบอกว่าพ่อคือตือโป้ยก่าย"เด็กสาวพูดอย่างถูกอกถูกใจเย่เฟิงได้ยินก็นึกถึงหลานสาวตัวน้อยของซ่งเหล่าเย๋ เป็นเด็กน่ารักที่แปลกประหลาดพอตัวเด็กบ้านั่นเรียนโรงเรียนอนุบาลร่วมกับนั่วนั่ว ชอบสอนอะไรไม่ดีให้ลูกสาวเขา!……พริบตาเดียวก็ผ่านมาหลายวันไม่กี่วันที่ผ่านมาเย่เฟิงก็พานั่วนั่วเข้ามาอยู่ที่สวนจักรพรรดิ์ แถมยังจ้างพี่เลี้ยงอีกวันหยุดสัปดาห์เด็กสาวเองไม่ได้มีเย่เฟิงอยู่ข้างๆได้ตลอดเวลา จึงต้องมีใครสักคนคอยดูเธอในช่วงเวลานี้ หลีเอียนได้สั่งให้ฝ่ายการผลิตของบริษัทจัดทำตัวอย่างของยาสี่ชนิดนี้ออกมาแล้วระหว่างนี้ประธานสาวสวยนั้นเข้ามาตรวจสอบด้วยตัวเองเพื่อให้แน่ใจว่าคุณภาพของตัวอย่างยาเป็นไปตามที่คาดหวังและ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 82
"ประธานเหรินนี่มันเรื่องอะไรกันแน่? เขาเสนออะไรให้คุณคะ ฉันก็ให้ได้เหมือนกัน!"หลีเอียนกัดฟันถาม "ประธานหลี! พอเถอะครับ อย่าทําให้ผมอึดอัดเลย"เหรินลี่ชวิ๋นส่ายหัวพร้อมยิ้มอย่างขมขื่น"คุณหนูหลี เงื่อนไขนี้คุณทำไม่ได้แน่ครับ! ฮึฮึ!"ทนายลวี ชายสวมแว่นตาทองนี่พูดด้วยน้ำเสียงเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย"เงื่อนไขคืออะไรกันแน่ ลองบอกมาสิ?"หลีเอียนพูดอย่างโกรธเคืองทนายลวีตบที่ไหล่เหรินลี่ชวิ๋นแล้วพูดว่า: "ลูกชายเถ้าแก่เหรินเป็นโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเรื้อรัง และตอนนี้เข้าสู่ระยะวิกฤติแล้ว! แม้แต่โรงพยาบาลเอกชนยังช่วยไม่ได้! แต่คุณชายฉู่ช่วยชีวิตเด็กคนนั้นได้! คุณคิดว่าเถ้าแก่เหรินจะฟังใครล่ะ?"เหรินลี่ชวิ๋นถอนหายใจแรงก่อนจะกล่าวกับหลีเอียนด้วยรอยยิ้มลำบากใจ: "ประธานหลี ขอโทษจริงๆครับ! แม้ครั้งก่อนเหลี่ยงเหลี่ยงลูกชายของผมถูกพิษแต่รอดมาได้นั้น ทว่าโรคกลับทรุดลงอย่างรวดเร็ว จนตอนนี้เข้าสู่ระยะวิกฤติผมไม่สามารถทนดูลุกชายผมตายได้ ทนายลวีช่วยติดต่อกับผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์จีนท่านหนึ่ง ซึ่งมียาเทวดาในมือ รับประกันว่าสามารถรักษาอาการได้แม้ในระยะวิกฤติก็สามารถช่วยให้เหลี่ยงเหลี่ยงมีชีว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 83
แม้ว่าเย่เฟิงจะช่วยชีวิตลูกชายของเขาเมื่อครั้งก่อน แต่ผลงานโดดเด่นเพียงครั้งเดียว เห็นได้ชัดว่าไม่สามารถทำให้เหรินลี่ชวิ๋นเชื่อได้ถ้าให้เทียบ แน่นอนว่าเขาจะเลือกแพทย์ผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงมายาวนานอยู่แล้วทั้งยังท่าทีที่แสดงออกมาของเย่เฟิงและหลีเอียนในตอนนี้ จากสายตาของเหรินลี่ชวิ๋นรู้สึกว่าคงยอมทำทุกอย่างไม่เลือกวิธีอยู่หน่อยๆเอ๋ เขามียาเทวดา คุณก็มีด้วยงั้นสินะ?เพื่อให้ผมเซ็นสัญญากับพวกคุณแล้ว คุณเคยเห็นชีวิตลูกผมอยู่ในสายตาบ้างไหม?ผมจะเชื่อใจพวกคุณได้ยังไงกันหลีเอียนเห็นแววตาต่อต้านในดวงตาของเหรินลี่ชวิ๋น สีหน้าผิดหวังเธอก็เผยออกมาทันทีเวลานี้ทนายลวีก็ได้รับสายสายหนึ่ง ฟังปลายสายพูดไม่กี่ประโยค ก็เดินมายื่นให้หลีเอียน"คุณหนูหลีสายจากคุณชายฉู่ครับ มีอะไรจะให้คุณฟัง"ทนายลวีดันแว่นตาทองขึ้นก่อนจะพูดอย่างไม่แยแสหลีเอียนรับมันมาก่อนจะกัดฟันพูด:"ฉู่เทียนหลง!""ฮึ หลีเอ๋อร์ เป็นอะไรเหรอนี่คือ? โกรธมากเลยสิ?"อีกด้านของโทรศัพท์มีเสียงขี้เล่นดังจากปลายสาย"ฉู่เทียนหลง ไอ้สารเลวน่ารังเกียจ! ยังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่า ถึงใช้วิธีสกปรก! ให้ฉันพนันกับตระกูลอย่างยุติธรรมส
Latest chapter
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 210
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 209
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 208
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 207
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 206
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 205
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 204
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 203
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 202
