บทที่ 77

“ได้ งั้นเข้าไปดูกัน! ไปดูบ้านกันดีกว่า”

หลิวหาวกะพริบตาสองสามครั้ง ก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วย

ต่อมาไม่นาน กลุ่มคนที่เดินตามหลังเย่เฟิงอยู่ไม่ไกลไม่ใกล้นั้นก็เหลือบตาไปเห็นเย่เฟิงที่เดินเข้าวิลล่าหรูหลังใหญ่นั่น

“นี่……วิลล่าที่หนึ่ง เขตเอจริงด้วย! ใต้เท้ามู่ยกวิลล่านี่ให้คุณเย่จริงงั้นเหรอ?”

เปลือกตาพนักงานขายกระตุกทันที

เมื่อได้ยินดังนี้ โจวชิ้งและที่เหลือก็เผยสีหน้าตกใจอยู่ครู่หนึ่ง

ไม่อยากเชื่อ คิดสงสัย อิจฉา ริษยา……

“หรือว่าไอ้ยาจกนี่จะพัฒนาแล้ว?”

จ้าวเหม่ยฟ่งพึมพําออกมา

สีหน้าของโจวชิ้งนั้นแย่แค่ไหนไม่ต้องพูดถึง หลังจากจ้องมองไปที่วิลล่าหรูหลังนั้นอยู่นาน สายตาของเธอก็หันไปที่หลิวหาว

“สามี ฉันก็อยากได้วิลล่า! ฉันอยากได้วิลล่าที่นี่! ซื้อให้ฉันได้ไหม……”

“ใช่! คนอื่นให้มามีอะไรให้น่ายินดี ต้องซื้อเองสิถึงจะเจ๋งจริง!”

โจวเพ่ยหยินพูดด้วยเสียงเย็นชา พร้อมท่าทีราวกับคนกินองุ่นไม่เป็นแต่เที่ยวบอกองุ่นนั้นเปรี้ยว

“คุณผู้ชายคะ เรามาเดินๆดูกันดีไหมคะ?”

พนักงานขายมองไปที่หลิวหาวด้วยดวงตาที่สดใสราวกับว่าได้เห็นค่าคอมมิชชั่นหลักล้าน

พนักงานขายคาดหวังจากเย่เฟิงไม่ได้แล้ว เธอจึงเอาควา