'ตอนนี้ฉันควรทำยังไงดี? ทำไมทุกคนถึงอยู่ที่นี่กันหมด? คน ๆ เดียวที่สามารถพาพวกเราทุกคนมาที่นี่ได้น่าจะเป็นคนที่สร้างแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้าม เขากำลังวางแผนจะทำอะไรกันแน่?' ทันใดนั้น คำพูดของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ก็แวบเข้ามาในความคิดของเฟนด์แหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามน่าจะเป็นมรดกจากบรรพบุรุษทิ้งเอาไว้ให้ เหตุผลที่เขาออกจากสถานที่นี้ก็เพื่อออกไปตามหาผู้สืบทอด เป็นไปได้ไหมว่าผู้อาวุโสก็อดฟรีย์จะเดาได้ถูกต้อง ทันใดนั้น น้ำเสียงของชายแก่อันมิไร้เทียมทานก็ดังขึ้นในหูของทุกคน “โพรงย้ายสสารทั้งหมดถูกปิดลงแล้ว! หากอยากจะกลับออกไปต้องหาทางออกเอาเอง ฉันจะทิ้งคำใบ้ไว้ให้พวกเธอทุกคน พวกเธอเข้ามายังหุบเหวแห่งสุญญะได้วิธีใด ก็นั่นแหละคือทางออก!”คำใบ้ทำให้พวกเขาสับสน แม้ว่าพวกเขาจะเดาความหมายโดยทั่วไปได้อยู่บ้าง โพรงย้ายสสารทั้งหมดถูกปิดลงแล้ว? นั่นหมายถึงอะไรกัน? พวกมันคล้ายกับโพรงสุญญะที่พวกเขาเคยใช้เข้ามาในแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามหรือไม่? หากโพรงสุญญะทั้งหมดถูกปิด ก็หมายความว่าพวกเขาจะไม่สามารถกลับออกไปได้ และถ้าพวกเขาอยากที่จะกลับออกไป พวกเขาก็ต้องหาหุบเหวแห่งสุญญะให้เจออย่างนั้นเหรอ? แล้วหุบเห
'เสียงชายชราหยุดลงทันทีเมื่อพูดถึงรางวัลทุกคนตื่นเต้นเป็นอย่างมาก พวกเขาจ้องมองไปที่จุดสูงสุดของหุบเหวแห่งสุญญะราวกับว่าหากพวกเขาจ้องมองไปที่นั่นนานพอ รางวัลที่พูดถึงจะบินลงมาหาพวกเขาเอง ซึ่งของเรืองแสงที่เฟนด์เห็นก่อนหน้านี้จะต้องเป็นรางวัลที่ผู้อาวุโสเอ่ยถึงเป็นแน่ ไม่ต้องสงสัยเลยว่า สิ่งของเหล่านี้จะต้องมีมูลค่ามหาศาล เนื่องจากผู้สร้างแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามเป็นผู้ทิ้งมันไว้เสียงของชายชราดูเหมือนจะกระตุ้นความปรารถนาของทุกคนในขณะที่เขาพูดต่ออย่างช้า ๆ “มีรางวัลมากมายเหลือเกิน ฉันคงแจกแจงทุกรายการไม่ได้หรอก แต่จะขอพูดถึงรางวัลทั่วไปสักสองสามอย่าง มีโอสถวิญญาณหมื่นเม็ด โอสถวิญญาณระดับแปด ผลสวรรค์รัญจวน และหญ้าวิญญาณร้อยกิ่ง ทั้งสองอย่างเป็นพืชวิญญาณระดับเจ็ด และแก่นวิญญาณของสัตว์อสูรในระดับผลึกสวรรค์จำนวนห้าแก่น!”เกิดความโกลาหลขึ้นทันทีที่คำพูดสุดท้ายเล็ดลอดออกมา ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้น และพวกเขาต้องเช็ดน้ำลายที่ไหลออกจากปาก ขณะที่สายตาละโมบจับจ้องไปยังด้านบนของหุบเหวแห่งสุญญะ หากพวกเขาแลกรางวัลทั้งหมดเป็นคะแนนสะสม เขาคงได้เพลิดเพลินอยู่กับคะแนนสะสมที่มีมากมายราว
เนื่องจากหุบเหวแห่งสุญญะถูกปกคลุมด้วยชั้นหมอกบาง ๆ เขาจึงไม่สามารถระบุได้ว่าความลาดเอียงนั้นทำมาจากอะไร ขณะที่กำลังคิดจดจ่ออยู่กับสิ่งนี้ เขาก็ได้ยินเสียงที่ชัดเจนดังขึ้นมาข้างหู “นายคงเป็นศิษย์น้องเฟนด์ใช่หรือเปล่า?”ทันใดนั้นเฟนด์ก็หันน่าไปมองรอบ ๆ และเห็นชายรูปงามสวมเสื้อผ้าของศิษย์จากตำหนักสองกษัตริย์ ซึ่งกำลังยืนอยู่ข้างหลังเขา ชายคนนั้นกำลังมองที่เฟนด์ด้วยสายตาใจดี หลังจากที่เขาแนะนำตัวเอง เฟนด์จึงได้รู้ว่าบุคคลนี้เป็นศิษย์ที่ถูกเลือกจากตำหนักสองกษัตริย์ เนลสัน เลสเตอร์เนลสันดูแข็งแกร่งกว่ากริฟฟินมากเขาชี้ไปยังบริเวณที่อยู่ห่างออกไปร้อยหลาข้างหลังเขา “ศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์ทุกคนกำลังรวมตัวกันอยู่ที่นั่น ทำไมนายไม่ไปอยู่กับพวกเราตรงนั้นล่ะ?”เฟนด์พยักหน้า ในฐานะศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์ เขาอาจถูกคนอื่นรังแกหากเขาไม่เข้าร่วมทีม เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองเข้าไปพัวพันกับปัญหาเหล่านี้ เขาจึงติดตามเนลสันไปยังจุดรวมเหล่าศิษย์จากตำหนักสองกษัตริย์ เนลสันอยู่ในอันดับที่สี่ในหมู่ศิษย์ที่ถูกเลือก และเป็นศิษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาศิษย์จากตำหนักสองกษัตริย์ที่ถูกส่งมายังแหล่งทรัพยากรยุ
กริฟฟินโบกแขนเสื้อของเขา ถ้าไม่มีใครยืนขวางทางเขาอยู่ เขาคงรีบวิ่งไปคว้าคอเสื้อของเฟนด์แล้วตบเขาสักสองสามครั้ง “อย่าคิดว่าการที่นายต่อว่าฉันหลายต่อหลายครั้งแล้วฉันจะยอมอยู่เฉยเหรอ?! แม้ว่านายจะอยู่ภายใต้การคุ้มครองของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ แต่ในสายตาของศิษย์ที่ถูกเลือกอย่างเรานายไม่มีค่าอะไรเลย ถ้าฉันอยากจะฆ่านายขึ้นมาก็ทำได้ไม่ยากเลยด้วยซ้ำ!”กริฟฟินกัดฟันพูด ราวกับจะกลืนเฟนด์เข้าไป เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา กริฟฟินนี่โง่จริง ๆ เขาพูดอะไรแบบนั้นออกมาได้ยังไง? การฆ่าศิษย์ร่วมสำนักถือเป็นอาชญากรรมร้ายแรง และผู้กระทำความผิดจะถูกลงโทษอย่างรุนแรงไม่ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นที่ไหนก็ตาม แต่กริฟฟินกับพวกพูดออกมาเสียหมดเปลือกแน่นอนว่าสีหน้าของเนลสันมืดลงเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่กริฟฟินพูด จู่ ๆ เขาก็หันไปมองอีกฝ่ายและพูดอย่างดุเดือดว่า “ศิษย์น้องกริฟฟิน ได้ฟังสิ่งที่ตัวเองพูดออกมาบ้างหรือเปล่า?! นายพูดถึงการฆ่าศิษย์น้องร่วมสำนักของนายแบบนี้ได้ยังไง?! ถ้านายมีความขัดแย้งอะไรกับศิษย์น้องเฟนด์นายก็พูดมาตรง ๆ เลย! นายจะต่อสู้และฆ่าศิษย์ร่วมสำนักของนายทั้งที่ตอนนี้เราอยู่ในแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามได้ยังไงกัน?
เฟนด์นิ่งเฉยโดยไม่สนใจการจ้องมองของกริฟฟิน เขาหันหลังกลับและปฏิเสธที่จะหันไปมองอีกฝ่ายก่อนที่จะเดินไปข้างหน้าสองก้าวเข้าไปยังบริเวณรอบนอกจุดที่ศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์รวมตัวกันอยู่ เขาไม่ได้ต้องการที่จะยุ่งเกี่ยวกับคนเหล่านี้และต้องการเพียงรออย่างสงบเพื่อให้หุบเหวแห่งสุญญะเปิดใช้งาน เหตุการณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันทำให้เกิดอารมณ์มืดมนในหมู่ศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์เนลสันซึ่งเก่งที่สุดในบรรดาศิษย์มองไปที่เฟนด์ก่อนที่เขาจะหันไปยิ้มให้คนอื่น ๆ "เสียงนั้นกำลังหมายความว่ายังไงที่บอกว่าทักษะยุทธใดก็ตามที่เกี่ยวข้องกับพลังงานที่แท้จริงจะถูกระงับ?"ฝูงชนเข้าร่วมการสนทนาอย่างเป็นธรรมชาติเมื่อเนลสันเปลี่ยนหัวข้อ ฮาวเวิร์ดน้องชายของกริฟฟินกล่าวว่า "แสดงว่ามันไม่น่าจะซับซ้อนอะไร เสียงนั่นกำลังบอกเราว่าเมื่อเราย่างกรายเข้าไปยังหุบเหวแห่งสุญญะ ทักษะยุทธที่เรามีจะถูกระงับ! ซึ่งหมายความว่าเราจะต่อสู้กับนักรบแห่งสุญญะด้วยความยากลำบาก”เนลสันหัวเราะเบา ๆ และส่ายหน้า “ถ้าเป็นอย่างนั้น เขาก็น่าจะบอกว่าเราจะถูกขัดขวางเมื่อเราปีนขึ้นไปบนหุบเหวแห่งสุญญะสิ ทำไมเขาต้องกล่าวว่าทักษะยุทธที่ต้องใช้พลังงานท
เนลสันชำเลืองมองเฟนด์ด้วยความสับสนก่อนจะพูดว่า "ผมล่ะสงสัยจังว่าคุณมีธุระอะไรถึงมาหาเราถึงที่นี่?"ธีโอเย้ยหยันอย่างเย็นชา เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายไม่ได้พยายามจะยั่วโมโหเขา เขามองไปที่เฟนด์และพูดว่า "ศิษย์น้องเฟนด์ นายรู้ไหมว่าศิษย์น้องแฟรงก์ของเราเสียชีวิตแล้ว"เฟนด์ยิ้มเยาะในใจ ตอนแรกเขาคิดว่าพวกเขามาที่นี่เพื่อการอื่น แต่ดูเหมือนว่านี่จะเกี่ยวข้องกับการตายของแฟรงก์เท่านั้น เฟนด์พยักหน้าโดยไม่ลังเล “ผมรู้ และเห็นเขาตายกับตาตัวเองด้วย แต่มันเกี่ยวอะไรกับผมล่ะ? ผมไม่ได้เป็นคนฆ่าเขาสักหน่อย”เอดริกดูเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็หยุดตัวเองไว้ทันทีธีโอเย้ยหยันกับสิ่งที่ได้ยิน “ผิดแล้ว ไม่มีใครเห็นเลยว่าศิษย์น้องแฟรงก์เสียชีวิต และนายเป็นคนที่อยู่ใกล้เขาที่สุดตอนที่เกิดเรื่อง ยิ่งไปกว่านั้น นายสองคนมีปัญหากัน และการที่นายบอกว่าการตายของเขาไม่เกี่ยวอะไรกับนายนั้นคงไม่มีใครโง่พอจะเชื่อ”การแสดงออกของเฟนด์แปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่ธีโอพูด เขากำลังหมายความว่ายังไง? เขาพยายามที่จะป้ายความผิดให้เขางั้นหรือ?! เฟนด์รู้ว่าแฟรงก์เสียชีวิตอย่างไรเนื่องจากแฟรงก์เป็นคนวิ่งเข้าหาปัญหา
“ไม่ว่าใครก็ต้องรู้จักหนีเอาตัวรอดทั้งนั้น จากที่คุณพูด คุณกำลังจะหมายความว่าศิษย์น้องของผมไม่ควรหนีหรือ? เขาควรตายพร้อมกับแฟรงก์หรืออย่างไร? ไม่คิดสักหน่อยหรือว่าสิ่งที่คุณพูดมันฟังดูไม่เข้าท่า?”เนลสันกล่าวถึงการจงใจหาเรื่องของธีโออย่างตรงไปตรงมา ทำให้ธีโอมีสีหน้าบูดบึ้งเขาเย้ยหยันและพูดในขณะที่เชิดคางขึ้น "คิดว่าไม่มีใครเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นนั้นเหรอ? ฉันตั้งใจไปถามศิษย์ของสำนักสหัสบรรณอย่างเฮลธ์ เวย์เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นมาแล้ว เขาเห็นกับตาว่านายมีโอกาสที่จะรับมือกับการโจมตีของฝ่ายตรงข้ามก่อนที่นายจะหลบหนี แต่นายก็ไม่ทำ นายทิ้งศิษย์น้องแฟรงก์ไว้ที่นั่นปล่อยให้เขารับการโจมตีซึ่งทำให้เขาต้องเสียชีวิต ในขณะที่นายหนีไปได้!"มุมปากของเฟนด์กระตุกเล็กน้อยเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ เฟนด์โกรธมากจนไม่รู้จะพูดอะไรออกไป ไม่ว่าอย่างไรสิ่งที่เขาทำล้วนสมเหตุสมผลอย่างแน่นอนเฟนด์กำลังจะปฏิเสธในตอนที่กริฟฟินพูดขึ้นอย่างเย้ยหยัน "ศิษย์น้องเฟนด์ สิ่งที่นายทำมันไม่ถูกต้องเอาซะเลยนะ ในเมื่อนายทำแบบนี้เพราะต้องการจะหนีแล้วไปใส่ร้ายคนอื่นเขาได้ยังไง?"เฟนด์หันหน้าไปมองที่กริฟฟินอย่างเย็นชา กริฟฟินมองกล
การที่กริฟฟินพูดโพล่งขึ้นว่าครั้งหนึ่งเฟนด์เคยใส่ร้ายเขา ทำให้คนอื่น ๆ เข้าใจผิดไปในทันทีว่าเฟนด์เคยทำเช่นนี้ในอดีตเฟนด์เลิกคิ้วขึ้น “ศิษย์พี่กริฟฟิน ผมประทับใจจริง ๆ ที่คุณกุเรื่องขึ้นมาได้ง่ายดายแบบนี้ ในเมื่อคุณบอกว่าผมใส่ร้ายคุณ ถ้าอย่างนั้นคุณช่วยบอกทุกคนได้ไหมว่าผมกุเรื่องอะไรขึ้นมา และใส่ร้ายคุณได้ยังไง?”เนลสันถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เขารู้ว่าหากเขาปล่อยให้เรื่องนี้ดำเนินต่อไปเช่นนี้ มันจะไม่มีประโยชน์อะไรต่อทั้งเฟนด์และตำหนักสองกษัตริย์ดังนั้นเขาเราจึงต้องยื่นมือออกไปช่วยและหยุดไม่ให้เฟนด์พูด ก่อนที่จะหันไปหากริฟฟิน จากนั้นเขาก็เตือนกริฟฟินด้วยสีหน้าเย็นชา "ศิษย์น้องกริฟฟิน ระวังคำพูดของนายด้วย ในเมื่อเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับนาย ก็ปล่อยให้เรื่องนี้เป็นหน้าที่ของฉันและศิษย์น้องเฟนด์เถอะ"กริฟฟินไม่พูดอะไรก่อนหน้านี้เพราะเขากลัวเนลสันและกลัวจะถูกสำนักลงโทษ แต่การที่เขาแสดงความคิดเห็นออกมามันไม่ได้มีความหมายอะไร ณ จุดนี้ เนื่องจากเฟนด์ทำให้คนนอกขุ่นเคืองและมาหาเรื่องเฟนด์ถึงที่ ต่อให้ผู้ปกครองระดับสูงขอสำนักจะล่วงรู้ถึงสิ่งที่เขาทำ แต่เขาก็ยังปกป้องตัวเองได้ด้วยการบอกว่าเฟ