Share

บทที่ 1608

“โอ้ พูดถึงก็มาพอดี พวกเขามากันแล้ว! ดูเหมือนจะมุ่งหน้ามาที่นี่แบบไม่มีการหยุกพักเลยล่ะ”

เมื่อแนชได้ยินเช่นนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ ที่นี่มีที่ว่างไม่พอจะรับแขกหรอก เราจะเจอพวกเขาข้างนอก และถ้าพวกเขาต้องการเข้ามาดูข้างในก็ไม่มีปัญหา แต่คงเข้ามากันเยอะไม่ได้!”

เฟนด์พยักหน้าเห็นด้วย เขาให้สองสามคนเฝ้าดูลูกบอลหินอยู่ในห้อง ก่อนจะบินออกจากไป

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! นายท่านวู๊ด นายน้อยเฟนด์ พวกคุณค้นพบอะไรสักอย่างแล้วใช่ไหม? เราเห็นลำแสงทั้งสองสายนี้จากระยะไกลเลย! ยินดีด้วย!"

แฮร์รี่โค้งคำนับและทักทายเฟนด์และแนชด้วยการทักทายแบบกำปั้นต่อฝ่ามือในทันทีที่พบหน้ากัน จากนั้นเขาก็แสดงความยินดีออกมา

“ห้องนั้นค่อนข้างเล็ก ผมเกรงว่าพวกคุณจะเข้าไปข้างในกันไม่ได้ทุกคน เจ้าวิหารแฮร์รี่และผู้อาวุโสสักคนสองคนจะเข้าไปดูก็ได้ ส่วนท่านที่เหลือโปรดพักผ่อนที่จัตุรัสด้านนอกนี่ก่อน!” เฟนด์ยิ้ม

ดวงตาของแฮร์รี่เป็นประกายทันทีที่ได้ยินคำเชิญของเฟนด์ “ใช่ ใช่ แน่นอน! ทุกคน ฟังนะ พักอยู่ที่จัตุรัสแห่งนี้เสียก่อน! ผมกับพวกผู้อาวุโสจะเข้าไปดูเอง!” เขาสั่งคนของเขา

ในไม่ช้าเฟนด์และค
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status