Share
บทที่ 1610
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1611
“เป็นไปได้ยังไง? เก็บพวกมันกลับเข้าไปในแหวนยุทธไม่ได้!” แฮร์รี่รู้สึกประหม่า “ดูเหมือนว่าเมื่อแสงปรากฏออกมาจากลูกบอลหินแล้ว เราจะไม่สามารถเก็บมันกลับเข้าไปในแหวนยุทธได้!”ทางด้านเฟนด์เองก็ยิ้มอย่างขมขื่นเช่นกัน “ดูเหมือนเราจะทำได้แค่แบกมันไปเองเท่านั้น!” หลังจากที่เขาพูดจบ พวกเขาก็บินออกไปพร้อมกับถือลูกบอลหินคนละลูกไว้ในมือ“เฟนด์ แล้วคนจากตระกูลแซคคารีล่ะ?” แนชไม่รู้ว่าเขาควรอนุญาตให้คนจากตระกูลแซคคารี เข้ามาหรือไม่ ปรมาจารย์จากตระกูลวู๊ดหลายคนคอยดูแลความเรียบร้อยทั้งข้างนอกและบนท้องฟ้า เห็นได้ชัดว่า สมาชิกของตระกูลอื่น ๆ เข้ามาในนี้ไม่ได้หากไม่ได้รับอนุญาตจากแนชและเฟนด์ยิ่งไปกว่านั้น บางตระกูลได้นำผู้คนมาด้วยไม่น้อย พวกเขาไม่เพียงแต่นำผู้ที่อยู่ในระดับเทพแท้จริงมาเท่านั้น แต่ยังนำผู้ที่อยู่ในระดับกึ่งเทพมาด้วยเฟนด์คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า "ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราไม่อนุญาตให้พวกเขาเข้ามา คนก็จะมองว่าเราใจดำ!"เขามองไปที่ผู้ชายจากตระกูลวู๊ดซึ่งมารายงานสถานการณ์ก่อนที่จะพูดว่า “เอาอย่างนี้แล้วกัน ประกาศออกไปว่าหากกองกำลังที่ไปยังเกาะวายุมืดกับเรามาเยี่ยมชมถึงที่นี่ พวกเขาจะไ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1612
หลังจากได้ยินเรื่องนี้ สมาชิกในตระกูลแซคคารีก็รู้สึกอาย ในหัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความเสียดาย หากพวกเขาเลือกที่จะเป็นพันธมิตรกับตระกูลวู๊ดและติดตามพวกเขาไปที่เกาะวายุมืด พวกเขาคงได้รับการปฏิบัติที่ดีจากตระกูลวู๊ด และจะไม่ได้รับการปฏิบัติที่ต่างออกไปเช่นนี้แต่ตระกูลวู๊ดเองเมตตาพอที่จะอนุญาตให้สมาชิกในตระกูลของพวกเขาจำนวนสามคนเข้าไปสังเกตการณ์ได้ และหากตระกูลวู๊ดจะไม่ยอมมาพบและขอให้พวกเขาออกไป พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดียิ่งไปกว่านั้น พวกเขาได้รู้เกี่ยวกับพลังยุทธที่แข็งแกร่งจนสามารถกวาดล้างทั้งสี่ตระกูลไป เรื่องที่สำคัญที่สุดก็คือตระกูลวู๊ดไม่ได้ประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ในการต่อสู้ครั้งนั้นด้วย"ขอบคุณ ขอบคุณ! แค่อนุญาตให้คนของเราเข้าไปได้สามคน เราก็พอใจแล้ว!” รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของนายท่านแซคคารี เขาครุ่นคิดและพูดว่าแทบจะในทันที “เอาอย่างนี้ดีไหม? ผมจะเข้าไปพร้อมกับผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและผู้อาวุโสลำดับที่สอง คนอื่น ๆ ก็ไปรอที่พื้นที่ว่างเปล่าแถวตีนเขา!”“ได้ครับ นายท่าน!” คนอื่น ๆ พาสมาชิกคนอื่น ๆ จากไปทันที พวกเขารู้ว่าตระกูลของตนมีผู้ฝึกยุทธที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเท
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1613
อเล็กซานเดอร์มีสีหน้าภาคภูมิใจ ในทันทีที่เขาสัมผัสได้ว่าเขาดีกว่าพวกแซคคารีไปหนึ่งขั้น เขาเริ่มเลือกคนที่จะเข้าไปกับเขาทันที หลังจากที่เลือกเสร็จแล้ว เขาก็ขอให้คนอื่น ๆ ไปพักที่ที่ตีนเขาด้านล่างเมื่อสมาชิกของตระกูลแซคคารีเห็นว่าตระกูลคาเบลโลได้เข้าไปด้านในถึงยี่สิบคน พวกเขาก็รู้สึกอิจฉาเป็นอย่างมาก สมาชิกของตระกูลเฮมเพอร์ลีก็มาถึงในไม่ช้าเช่นกัน พวกเขาต่างก็ดีใจเมื่อได้รู้ว่าพวกเขาได้รับอนุญาตให้เข้าไปได้ถึงยี่สิบคนตระกูลน้อยใหญ่มาถึงมากขึ้นเรื่อย ๆ เหล่าตระกูลลึกลับชั้นสองและชั้นสามที่ติดตามตระกูลฮันท์ไปยังเขาเหมันต์กระจ่างรู้สึกเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเอง เมื่อพบว่าพวกเขาได้รับอนุญาตให้เข้าไปด้านในได้เพียงแค่สามคนเท่านั้นสำหรับตระกูลต่าง ๆ ที่ติดตามตระกูลวู๊ดไปยังเกาะวายุมืด รู้สึกได้ทันทีว่าพวกเขาอยู่เหนือกว่าตระกูลอื่นมาก ทันทีที่ได้รู้ว่าพวกเขานำคนเข้าไปได้ถึงยี่สิบคนในขณะนี้ มีคนจำนวนไม่น้อยกำลังยืนอยู่บนยอดเขาที่ห่างออกไป และกำลังมองดูสถานการณ์ในที่ดินตระกูลวู๊ด ซึ่งพวกเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคนจากตำหนักนภา“ตอนนี้มีลำแสงห้าลำแสงแล้ว ดูเหมือนว่าแสงเหล่านี้จะเกิดขึ้นมา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1614
สมาชิกของตำหนักเทพยดาถามเกี่ยวกับสถานการณ์ภายในหลังจากที่พวกเขามาถึงทันที ทว่าพวกเขาก็ไม่ได้รับข่าวสารใด ๆ จากผู้อาวุโสลำดับที่สี่ในท้ายที่สุด สมาชิกของตำหนักเทพยดาก็ออกไปหาที่พักเช่นกัน สำหรับเจ้าตำหนักอย่างเธอและปรมาจารย์ที่มีทักษะยุทธในระดับสูงอีกสิบเก้าคนเดินไปยังห้องโถงข้างหน้าอย่างช้า ๆ“สถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?” หลังจากที่เจ้าตำหนักเทพยดามองดูสิ่งที่เกิดขึ้น เธอเอ่ยถามในทันที ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความคาดหวัง“ฮ่า ฮ่า… เรามองดูมันมาระยะหนึ่งแล้ว แต่เราไม่ได้อะไรเลย เราให้มือสัมผัสลำแสงเหล่านี้ แต่มันก็เป็นลำแสงธรรมดา เราไม่สามารถเพิ่มทักษะยุทธผ่านลำแสงเหล่านี้ได้” แฮร์รี่หัวเราะและพูดกับออเรียล เจ้าตำหนักเทพยดาในทางกลับกัน เฟนด์กล่าวว่า "เรากำลังรอคุณอยู่ และเราอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีกหรือไม่หากลูกบอลหินทั้งเจ็ดลูกมีลำแสงออกมา นอกจากพวกคุณแล้ว พวกเราก็กำลังรอสมาชิกจากตำหนักอินทรีทะยานอยู่เช่นกัน!”“ลำแสงออกมาจากลูกบอลหินได้อย่างไร?” หลังจากที่ออเรียลพินิจลูกบอลหินเหล่านี้ เธอก็ไม่ลังเลที่ถามด้วยความสงสัยในไม่ช้าเฟนด์และคนอื่น ๆ ก็บอกให้พวกเขารู้เกี่ยวกับขั้นตอน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1615
“หวังว่า…หวังว่าจะมีคำใบ้บางอย่างที่ช่วยให้เราสามารถทะลวงสู่ระดับเทพสูงสุดได้แต่โดยดี!” แม้แต่เจ้าตำหนักเทพยดาก็อดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่น ในฐานะเจ้าตำหนักของชนเผ่าโบราณ ไม่ว่าจะเกิดเรื่องร้ายแรงเพียงใด เธอก็จะเด็ดเดี่ยวอยู่เสมอ ทว่าครั้งนี้เธอกลับประหม่ามากครืน!ในที่สุดลำแสงอีกลำก็ปรากฏขึ้นและขณะที่ลำแสงทั้งเจ็ดที่มีสีต่างกันพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าดูสวยงามอย่างยิ่ง“มีเจ็ดลำแสง เจ็ดลำแสง!” หลายคนที่อยู่นอกห้องโถงเห็นเหตุการณ์ ผู้ที่กำลังนั่งพักอยู่บนพื้นลุกขึ้นยืนในทันที แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นภายในห้องโถง แต่หัวใจของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง“มีลำแสงเจ็ดสามเชียว!” บนยอดเขาอันไกลโพ้น สมาชิกจากทั้งตำหนักนภาและวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์รู้สึกถูกดึงดูด ทว่าไม่มีใครกล้าเคลื่อนไหวเพราะพวกเขาไม่รู้ว่าสถานการณ์ข้างในเป็นอย่างไร“มีลำแสงเจ็ดเส้นและความผันผวนนั้นก็รุนแรงกว่าเดิมมาก แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรพิเศษเกิดขึ้นเลยงั้นใช่ไหม?” ในโถงส่วนกลาง ทุกคนต่างจ้องมองไปยังลูกบอลหินทั้งเจ็ดที่อยู่ข้างหน้าราวกับว่าพวกเขากลัวว่าของล้ำค่าบางอย่างจะถูกปลดปล่อยออกจากลูกบอลหินในวินาทีต่อจา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1616
“นั่นมันตำราโบราณเล่มนั้น!” เฟนด์ตกใจเมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า เขาได้อ่านตำรานี้แล้ว และแม้ว่าเขาจะใช้เวลากับมันไปเพียงไม่กี่วัน แต่เขาก็ไม่ได้พบกับอะไรในตำรานี้เป็นพิเศษ นอกจากหญ้าวิญญาณและของอื่น ๆแต่ไม่คาดคิดเลยว่า หลังจากค้นคว้าลูกบอลหินทั้งเจ็ดนี้เป็นระยะเวลานาน ลำแสงที่เปล่งออกมาจากลูกบอลหินทั้งเจ็ดนี้จะสามารถดึงดูดตำราโบราณเล่มนี้ได้ทุกคนตกตะลึงเมื่อตำราโบราณถูกดูดกลืนเข้าไป มันลอยอยู่เหล่าเหนือลำแสงอยู่อย่างนั้นในไม่ช้าแสงสีทองก็ส่องออกมาจากตำราโบราณอึก!คนรอบข้างเงียบลงจนได้ยินเสียงคนกลืนน้ำลาย มันเงียบจนน่ากลัวทุกคนสงสัยว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในอึกใจต่อจากนี้หรือไม่ในไม่ช้าลำแสงก็หายไปโดยไม่มีมีมีขลุ่ย ลูกบอลหินทั้งเจ็ดลูกคืนสภาพเป็นปกติอีกครั้งเมื่อตำราโบราณตกลงสู่พื้นพรึ่บ!เจ้าตำหนักอินทรีทะยานเป็นคนที่เร็วที่สุด ในพริบตาเดียวเขาพุ่งไปข้างหน้าและหยิบตำราโบราณขึ้นมาพรึ่บ! พรึ่บ! พรึ่บ!สมาชิกของตระกูลอื่น ๆ ล้อมเขาไว้ในทันที เพราะกลัวเขาจะหนีกริฟฟินยิ้มเจื่อน ๆ เมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น “ทุกท่านอย่ากลัวไปเลย ผมแค่อยากจะดูว่ามีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในตำราเล่มนี้ห
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1617
แมทธิวกำหมัดแน่นและตอบอย่างไม่เต็มใจว่า “รอดูกันไปก่อน ถ้ารีบร้อนเข้าไปตอนนี้เราคงบ้าไปแล้ว มาดูกันว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไรหลังจากนี้”ไม่ห่างไปจากกันนัก โจเอลและคนอื่น ๆ จากตำหนักนภาก็งงงวยเช่นกัน เนื่องจากพวกเขาไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดอะไรขึ้นข้างใน อย่างไรก็ตาม พวกเขาสามารถรอได้เท่านั้นในทางกลับกันเฟนด์และคนอื่น ๆ จ้องมองไปที่ตำราโบราณขณะที่พวกเขาเริ่มอ่านมัน“โอสถและข้อมูลเกี่ยวกับโอสภแบบเม็ดหายไปหมดแล้ว!” หลังจากพลิกอ่านตำราโบราณไปหลายหน้า ใบหน้าของเควินดูประหลาดใจ จากนั้นเขาก็พูดต่อไปว่า “บนนั้นเขียนว่าอะไร?”ทุกคนเริ่มมองดูมันไปด้วยกัน และต่างก็ประหลาดใจหลังจากที่พวกเขาได้วิเคราะห์มัน"ถึงตัวฉันเอง… มีบันทึกในตำราเล่มนี้ว่าเมื่อหลายปีก่อนบนโลกนี้มีพลังฉีอยู่มากมาย และมีคนที่ได้ทะลวงไปสู่ระดับเทพสูงสุดหลายคน ยังมีระดับพลังยุทธที่สูงขึ้นอีกระดับหนึ่งและเป็นที่รู้จักกันในชื่อระดับทะลวงวิญญาณ ระดับเทพสูงสุดและระดับทะลวงวิญญาณนั้นแบ่งออกเป็นเก้าระดับ เริ่มตั้งแต่ระดับที่หนึ่งถึงระดับที่เก้า!”"ยิ่งไปกว่านั้น คนที่อยู่ในระดับเทพสูงสุดสามารถอยู่ได้ถึงสองร้อยปี ในขณะที่คนที่อยู่ในระด
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1618
“ป่าไอเมฆา?” หลายคนงุนงงเมื่อได้ยินคำนี้ ป่าไอเมฆาเป็นสถานที่ที่พิเศษอย่างยิ่ง และแม้ว่ามันจะไม่ได้มีอันตรายมาก แต่หลังจากเข้าไปในป่านั้นหลายคนก็ไม่ได้กลับออกมา ยิ่งเดินเข้าไปในป่าลึกเท่าไหร่ก็ยิ่งยากที่จะกลับออกมาที่สำคัญกว่านั้น เมื่อเข้าถึงส่วนที่ลึกของป่าไอเมฆาแล้วก็จะไม่สามารถบินได้ เนื่องจากแรงโน้มถ่วงของที่นั่นแตกต่างจากโลกภายนอกราวฟ้ากับเหวขณะที่สีหน้าของเขาดูงุนงงและมืดมน เขาหันไปหาเฟนด์และสารภาพว่า “แลนซ์และคนอื่น ๆ ไปที่ป่าไอเมฆา”เขายังคงมีความรู้สึกที่ซับซ้อนต่อแลนซ์ การกระทำของลิลลี่ทำให้เขาอับอาย และเขาก็ลงโทษลิลลี่ไปแล้วด้วยแต่ไม่คาดคิด ลิลลี่จะไม่สำนึกผิด แถมยังร่วมมือกับตระกูลลาโกริโอมาแว้งกัดตระกูลวู๊ดอีก นั่นคือเหตุผลที่ตระกูลลาโกริโอต้องหายไปทว่าแลนซ์ไม่ได้รับรู้ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ และเขาก็ไม่ได้รู้เรื่องราวทั้งหมด ดังนั้นแนชจึงไม่รู้สึกเกลียดแลนซ์แน่นอน แลนซ์และคนอื่น ๆ จากตระกูลทั้งหลายได้หายตัวไป หลังจากที่พวกเขาไปที่ป่าไอเมฆา มีความเป็นไปได้สูงว่าพวกเขาคงจะตายอยู่ข้างในป่านั้นนานแล้วเขาไม่คิดว่าปลายทางสุดท้ายที่ลูกบอลหินทั้งเจ็ดลูกนี้นำ
Latest chapter
