เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 66
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 67
“พวกเรามีมิตรภาพที่แน่นแฟ้นกันมาก แต่มันคงจะไม่สะดวกสำหรับฉันที่จะเปิดเผยตัวตนของเขา เพื่อนที่แสนดีของฉันต้องการให้ฉันเก็บตัวตนของเขาไว้เป็นความลับ! ฮ่าฮ่าฮ่า!” เลนนีตอบกลับขณะที่เขาดับบุหรี่ของเขาในเวลานี้ เขายังยิ้มอ่อน ๆ บนใบหน้าของเขาอีกด้วยทุกคนกำลังมองไปที่เลนนีด้วยความอัศจรรย์ใจในตอนนี้ และนี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับวิตนีย์ ที่กำลังจ้องไปที่เลนนีด้วยความชื่นชมสายตาของควินน์ก็กำลังเปล่งประกายระยิบระยับขณะนี้ หากสิ่งที่เลนนีพูดคือเรื่องจริง เธอจะมีโอกาสได้นั่งในรถแลมบอร์กินีคันนั้นที่ทุกคนคลั่งไคล้มากด้วยไหม? แม้แต่เด็กผู้ชายทั้งหมดก็ยังอิจฉาเลนนีด้วยตอนนี้“เลนนี นายกำลังพูดความจริงกับพวกเราหรือเปล่า? หรือนายกำลังใช้กลเดิม ๆ ที่นายใช้เพื่อหลอกล่อให้คนดังเล็ก ๆ คนนั้นมาเดทกับนาย? นายแค่โม้หรือเปล่าตอนนี้?”วิคเตอร์ไม่อยากจะเชื่อในหูตัวเอง อย่าลืมว่า เขารู้เรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับบ้านของเลนนีและสถานการณ์ทางการเงินของครอบครัวของเขา อย่างมากที่สุด เลนนีถือได้ว่าเป็นคนรวยรุ่นที่สองตัวเล็ก ๆ มากคนหนึ่งเท่านั้นเขาจะไปรู้จักคนที่มีอำนาจเช่นนั้นได้อย่างไรกัน?นอกจากนี้ เขารูว่าเ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 68
“ใช่ ใช่ ใช่ ฉันคิดว่าร้านอาหารต้องมีส่วนร่วมในกิจกรรมส่งเสริมการขายพิเศษบางอย่าง!”วิคเตอร์ยังพูดโผล่งขึ้นมาขณะที่เขาเองก็ยังไม่มั่นใจมากนักในเวลานี้เมื่อพนักงานเสริฟ์ชายเดินเข้ามาในห้อง วิคเตอร์ถามเขาอย่างตรงไปตรงมาว่า “เออจริงสิ ผมขอถามคุณบางอย่างได้ไหม? พวกเราจะได้อาหารจานเด่นพิเศษทั้งหมดฟรีตราบใดที่พวกเราสั่งมันฝรั่งผัดสักจานหรือเปล่า?”พนักงานเสริฟ์ชายอดไม่ได้ที่จะมองวิคเตอร์ด้วยความงุนงง จากนั้น พนักงานเสริฟ์ชายตอบกลับด้วยความดูถูก “คุณบ้าหรือเปล่า? คุณกำลังถามผมอย่างจริงจังว่าคุณจะได้อาหารจานเด่นทั้งหมดของเราฟรีหากว่าคุณสั่งมันฝรั่งผัดสักจานงั้นเหรอ?! ต้องมีบางอย่างผิดปกติกับสมองขอบคุณแน่!”หลังจากพูดจบ พนักงานเสริฟ์ชายส่ายหัวของเขาก่อนที่จะหันหลังกลับและจากไปทันทีโฮมแลนด์ คิชเช่นคือหนึ่งในสถานประกอบการที่มีเกียรติมากที่สุดในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ ใครให้แขกธรรมดาเช่นวิคเตอร์กล้าที่จะสร้างปัญหาให้กับพนักงานเสริฟ์กัน?วิคเตอร์รู้สึกราวกับว่าเขาถูกตบที่ใบหน้าเมื่อคิดว่าเขากล้าที่จะถามคำถามนั้นกับพนักงานเสริฟ์ชายจริง ๆ“เจอรัลด์ นายสามารถทานอาหารมากขนาดนั้นทั้งหมดด้วยตัว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 69
“เอาล่ะ คุณคลอฟอร์ด พวกเราจะจัดรถไปส่งคุณกลับบ้านเดี๋ยวนี้ค่ะ!”ผู้จัดการสาวรีบพูดขึ้นอย่างสุภาพไม่นานหลังจากนั้น รถ BMW ซีรี่7 ที่มีมูลค่าอย่างน้อย 150,000 ดอลลาร์ก็เคลื่อนมาถึง และรอเจอรัลด์อยู่ด้านนอกวิคเตอร์และพวกเขาที่เหลือทั้งหมดตกตะลึงกันในเวลานี้เดิมทีพวกเขาคิดว่าเจอรัลด์ได้ใช้เงิน 30,000 ดอลลาร์ที่เขาได้จากลอตเตอรี่ไปแล้ว อย่างไม่คาดคิด เจอรัลด์ไม่ได้ถูกเงินรางวัลเพียงแค่ 30,000 ดอลลาร์เขาได้เงินรางวัลมากกว่านั้นมาก!ในขณะเดียวกันนี้ ทุกคนบอกได้เลยว่าเจอรัลด์ไม่สนใจเงินจำนวน 75,000 ดอลลาร์มากนักเลยหรือพูดง่าย ๆ เงินรางวัลของเจอรัลด์อาจจะมากกว่าที่คนทั่วไปจะจินตนาการได้“มีล่า เธออยากจะกลับไปด้วยกันกับฉันไหม?”ทันทีที่เจอรัลด์เข้าไปในรถ เขาลดกระจกรถลงก่อนที่เขาจะยิ้มให้มีล่าเอาตรง ๆ นะ เจอรัลด์มักจะมีความรู้สึกดี ๆ ให้มีล่าที่ไม่เพียงแค่สวยมากแต่ยังเป็นคนที่มีจิตใจดีมากอีกด้วยมันอาจจะไม่ถูกต้องเล็กน้อยที่จะบอกว่าเธอเป็นคนจิตใจดีมากอย่างไรก็ตาม อย่างน้อยที่สุด มีล่าไม่เหมือนกับซาเวียและวิตนีย์ที่ชอบแค่คนรวยและหยาบคายและกระด้างมากต่อคนเหล่านั้นที่ยากจน“โอเค!
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 70
“ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่านายคบกับซาเวียในอดีตได้อย่างไร แต่ฉันรู้ว่าพวกนายทั้งคู่ได้เลิกลากันไปแล้ว ดังนั้น ฉันรู้ว่านายมีแฟนสาวไม่มากนักที่รู้วิธีที่จะช่วยนายแต่งตัวตอนนี้!”ความหมายที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของควินน์นั้นชัดเจนมากเธออดไม่ได้ที่จะเชื่อว่าเจอรัลด์คือคนที่มั่งคั่งแท้จริง ร่ำรวยมาก ๆ!หากเธอกลายมาเป็นแฟนสาวของเจอรัลด์ ควินน์มั่นใจว่าเจอรัลด์จะใช้เงินส่วนใหญ่ของเขาเพื่อเธออย่างแน่นอนนอกเหนือจากนี้ นอกจากเสื่อผ้าของเขาและวิธีที่เขาแต่งกาย เจอรัลด์ก็หล่อมากจริง ๆ ตอนนี้เขาคือผู้ชายที่ร่ำรวยและมั่งคั่ง เขาคู่ควรกับการเป็นแฟนของเธออย่างแน่นอน!ในส่วนที่ว่าไม่ว่าเธอจะรู้สึกว่าเธอกำลังทำตัวไร้ยางอายที่พยายามจะได้คบกันกับเจอรัลด์หรือไม่หลังจากสิ่งที่เธอได้ทำกับเขาไว้ในอดีต...เฮอะ! อะไรคือจุดประสงค์ในการรักษาหน้าของตัวเองล่ะ?“อืม... แฟนสาวเหรอ? ฉันยังไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้”ถึงแม้ว่าเจอรัลด์อยากจะหาแฟนสาวสักคนอย่างใจจริง เขาก็ไม่อยากจะได้ควินน์มาเป็นแฟนสาวของเขา!ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์แน่ใจว่าเธอจะต้องนอกใจเขาอย่างแน่นอน!“เอาล่ะ ฉันไม่สามารถหยุดตัวเองไม่ให้คิดเกี่ยวก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 71
ณ หอพักหญิงอลิซมองไปที่เจอรัลด์ ที่เพิ่งปรากฏตัวในวิดีโอคอลและทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอกำลังกระตุกและบีบแน่นขึ้นแม้แต่สีหน้าที่เย็นชาในตอนแรกบนใบหน้าของเธอก็กลายเป็นประหม่าเล็กน้อยในเวลานี้หลาย ๆ สิ่งที่ได้เกิดขึ้นระหว่างอลิซและเจอรัลด์ในช่วงเวลาไม่นานมานี้อลิซไม่เคยเก็บเรื่องของเจอรัลด์ใส่ใจมาก่อนจนกระทั่งเรื่องราวที่เกิดขึ้นคืนนั้นในช่วงพิธีการเปิดร้านอาหารแกรนด์มาแชลของควินตันนั่นคือตอนที่เธอได้เริ่มสงสัยว่าแท้จริงแล้วเจอรัลด์ คือคุณคลอฟอร์ดที่ร่ำรวยและมีอำนาจที่ทุกคนกำลังพูดถึงอยู่แต่กระนั้น อลิซแค่ไม่สามารถจะรับมันได้เธอไม่สามารถเชื่อได้ว่าคน ๆ เดียวที่เธอรู้สึกเบื่อหน่ายและรังเกียจตลอดมาแท้จริงแล้วจะเป็นทายาทคนรวยรุ่นที่สองที่มีสถานะที่โดดเด่นอย่างครบครัน!นั่นคงจะเป็นการตบหน้าเธออย่างแรงทีเดียวอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ดูเหมือนกำลังทำตัวราวกับว่าเขาไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับคนสำคัญคนนั้นเลย คุณคลอฟอร์ด!โดยสรุป อลิซสับสนมากตอนนี้เป็นเพราะเจอรัลด์เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอหลับตาลง สิ่งที่เธอเห็นทั้งหมดก็คือเจอรัลด์คนที่ได้ช่วยเหลือเธออาจเป็นเจอรัลด์ แต่เธอคิดว่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 72
ฮาร์เปอร์ยิ้มขณะที่เขาพูดกับเจอรัลด์เอาตรง ๆ นะ เจอรัลด์คือคนเดียวในหอพักของพวกเขาที่เคยอยู่ในความสัมพันธ์หลังจากการเข้ามหาวิทยาลัย นอกจากนี้ เขายังได้คบกับซาเวีย ซึ่งเป็นหญิงสาวที่ไม่สามารถจะพอใจได้ง่าย ๆ เลย ฮาร์เปอร์รู้ว่าเจอรัลด์ซื้อของขวัญมากมายให้กับซาเวียในอดีต และเขามีประสบการณ์มากมายในด้านนี้ดังนั้น เขาตัดสินใจชวนเจอรัลด์ไปร้านกิฟต์ช็อปกับเขาด้วยแน่นอน เจอรัลด์ตกลงโดยไม่ลังเลใจใด ๆ เลยเขาสนใจอยู่แล้วทันทีที่ฮาร์เปอร์เอ่ยถึงร้านกิฟต์ช็อปเมื่อคืน เจอรัลด์ได้ตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าเขาจะประสบผลสำเร็จหรือไม่ เขาตัดสินใจจะพยายามตามจีบมีล่าแน่นอน เขาต้องซื้อของขวัญสักชิ้นหากเขาต้องการจะไล่ตามหญิงสาวเจอรัลด์และฮาร์เปอร์ไปที่ร้านกิฟต์ช็อประดับกลางที่ตั้งอยู่ด้านหน้าของมหาวิทยาลัยถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่สินค้าหรูหราทั้งหมด แต่ก็ยังมีสินค้าชั้นนำบางอย่างที่มีราคาอย่างน้อยสามถึงสี่พันดอลลาร์ในแต่ละอย่างในร้านกิฟต์ช็อปมีประเภทประเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าและสิ่งของอื่น ๆ มากมายนี่ถือได้ว่าเป็นร้านค้าระดับกลาง!เนื่องจากฮาร์เปอร์มาจากครอบครัวธรรมดา ความเต็มใจของเขาที่จะซื้อของขวั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 73
ซาเวียรู้สึกเสียใจเป็นพิเศษเนื่องจากเหตุการณ์ในครั้งที่แล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่งนี่เป็นเพราะเจอรัลด์ได้ซื้อกระเป๋าราคาแพงให้ผู้หญิงอีกคน นี่ทำให้ซาเวียและยูริ รู้สึกอับอายอย่างแท้จริง!นั่นคือเหตุผลที่ซาเวียตำหนิเจอรัลด์ขณะที่เธอก่นด่าเขา เพียงแค่ต้องการกระตุ้นเตือนและทำให้เขาอับอายขายหน้า“สวัสดีเพื่อน ๆ นักเรียน นี่เป็นสถานที่สาธารณะ ดังนั้นได้โปรดอย่าส่งเสียงดังกันมากที่นี่! และขณะนั้นเอง พนักงานขายหญิงคนหนึ่งเดินมาขณะที่เธอยิ้มอย่างสุภาพให้ซาเวียนี่เป็นเพราะว่าซาเวียกำลังพูดเสียงดังมากจนเป็นการขัดจังหวะลูกค้าคนอื่น ๆ ที่กำลังเลือกซื้อของในร้านกิฟต์ช็อปขณะนี้“คุณหมายความว่ายังไง? คุณกำลังพยายามจะไล่ฉันออกไปจากร้านหรือไง? คุณช่วยลืมตาขึ้นมาดูหน่อยได้ไหมว่าฉันได้ซื้อของมากมายในร้านกิฟต์ช็อปของคุณวันนี้? เขาคือคนที่คุณควรจะไล่ออกไป!”จากนั้นซาเวียพูดต่อไปอย่างไม่เต็มใจ “เรียกผู้จัดการคุณให้มาที่นี่เดี๋ยวนี้! คุณจะไล่ลูกค้าที่โดดเด่นที่สุดของคุณที่สามารถซื้อเสื้อผ้าในร้านนี้ หรือคุณจะให้คนเหล่านี้ที่ไม่มีเงินเลยมาเดินเล่นในร้านกิฟต์ช็อปของคุณล่ะ?”พนักงานขายหญิงรู้สึกหวาดกลัวในขณ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 74
เจอรัลด์ยิ้มขณะที่พูดในตอนแรกฮาร์เปอร์ลังเลที่จะรับข้อเสนอของเจอรัลด์ อย่าลืมว่า เสื้อผ้าทั้งหลายนี้แพงมากเกินไป เขาไม่ต้องการให้เจอรัลด์ใช้จ่ายเงินมากเกินไปที่ร้านนี้วันนี้ฮาร์เปอร์ยังสันนิษฐานว่าเจอรัลด์อาจจะใช้จ่ายเงินส่วนใหญ่ที่เขาได้จากลอตเตอรี่สุดท้ายแล้ว เมื่อฮาร์เปอร์เห็นท่าทางยืนยันบนใบหน้าของเจอรัลด์ เขารู้ว่าเจอรัลด์ไม่ได้ล้อเล่นในเวลานี้ดังนั้น เขาก็เพียงพยักหน้าตอบรับในชั่วพริบตา เจอรัลด์และฮาร์เปอร์ได้เลือกชุดเดรสที่แพงที่สุดมาสองชุดจากเสื้อผ้าห้าชิ้น“เฮอะ นายสามารถซื้อมันได้เหรอ?!” ซาเวียยังไม่เขื่อมั่นเลยหลังจากนั้น ซาเวียมองไปที่ยูริก่อนเธอจะพูดว่า “ยูริ ฉันต้องการซื้อตัวหนึ่งเหมือนกัน!”“เจ้าคนยากไร้นี่ไม่มีวันสามารถจะซื้อเสื้อผ้าเหล่านี้ได้หรอก! เขาแค่กำลังทำตัวไร้ยางอายมากตอนนี้! ซาเวีย ฉันไม่มีเงินสำรองที่จะใช้ในเดือนนี้แล้ว!” จู่ ๆ ยูริก็รู้สึกกังวลใจมากเมื่อเขาเห็นว่าเขาเกือบจะใช้จ่ายเงินทั้งหมดที่เขาได้มาจนจะหมดแล้วดังนั้น เขาพยายามโน้มน้าวและปลอบโยนซาเวียในขณะนี้เห็นได้ชัดว่าพนักงานขายหญิงไม่คาดคิดว่าเจอรัลด์จะซื้ออะไรได้เลย หลังจากทำการเลือก
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
