บทที่ 557

ขณะนั้นเอง คู่รักและชายหนุ่มคนหนึ่งก็เดินออกมาจากโรงแรมกัน พวกเขาทั้งหมดบังเอิญเห็นเลลากำลังคุยกับเจอรัลด์อยู่

ชายวัยกลางคนที่ตะโกนเรียกพวกเขาออกมาอย่างเย็นชาเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนนั้น ตอนนี้กำลังเดินมาหาทั้งสองคน ดูเหมือนเขาจะเป็นหัวหน้าของกลุ่ม และตามปกติแล้วเขาก็ไม่ใช่ใครอื่นที่ไหนนอกจากวิลลี่เอง

“พ่อมาทำอะไรที่นี่คะ? หนูแค่ช่วยเจอรัลด์ซื้อของบางอย่างเอง!” เลลาบ่น

“ว่าไงนะ? แกยังจะซื้อของให้เขาอยู่อีกเหรอ? ฮึ่ม! ฉันจะไม่มีวันเอาอะไรให้เขาหรอก! แม้ว่าฉันจะต้องทิ้งมันไปก็ตาม!”

ทันทีทันใดนั้นหลังจากเขากล่าวไปเช่นนั้น เขาก็ฉกสายเคเบิลอันนั้นไปจากมือของเจอรัลด์ก่อนจะโยนมันลงบนพื้น

ก่อนหน้านี้ วิลลี่ไม่พอใจอย่างมากเนื่องจากว่าเขาเตรียมตัวที่จะขอร้องเจอรัลด์ให้ใช้เส้นสายของเขาเพื่อช่วยเหลือเขา แต่อย่างไรก็ตาม สุดท้ายแล้ว เจอรัลด์กลับเพียงเมินเฉยต่อเขา

นั่นจึงทำให้วิลลี่โกรธเคืองและผิดหวังอย่างที่สุด

“แม่บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าไปยุ่งกับเขาอีกต่อไป เลลา? ทำถึงจำเรื่องง่าย ๆ เช่นนี้ไม่ได้ ห๊ะ?

เลอา ที่ก่อนหน้านี้เดินมา ตอนนี้ยืนอยู่ข้างวิลลี่ เธอเพียงมองไปที่เจอรัลด์ด้วยสายตา