“รู้ไหมครับ พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของผมและผมจะไม่ได้ฉลองมันที่บ้านในครั้งนี้ ผมได้จองโรงแรมไว้แล้วสำหรับการฉลอง พวกคุณคนไหนจะมีเวลามาเข้าร่วมกันบ้างไหมครับ?” เจอรัลด์ถาม ในปีก่อน คุณลุงและคุณป้าวินเทอร์มักจะเป็นคนเดียวที่ฉลองวันเกิดของเจอรัลด์กับเขามาโดยตลอด ปีนี้ก็จะไม่มีการยกเว้น อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทุกคนก็อยู่ที่นี่กันแล้ว ตามปกติเจอรัลด์จึงรู้สึกจำเป็นต้องเชิญพวกเขาทุกคนมางานเลี้ยงวันเกิดของเขาด้วยเช่นกัน สะใส้สามกระแอมไอก่อนจะพูดขึ้นมา “ราวกับว่าพวกเราจะมีเวลาไปที่นั่นงั้นแหละ ฟรานซิสและคนที่เหลือจะทำงานในวันพรุ่งนี้กัน พวกเราไม่มีเวลามาฉลองวันเกิดของนายกับนายหรอกนะ” “ถูกต้อง ยิ่งไปกว่านั้นแล้ว ถ้านายจะฉลองวันเกิดของนาย นายไม่ควรทานอาหารที่บ้านดีกว่าเหรอ? ทำไมนายต้องจองโรงแรมด้วย? นายลืมรากเหง้าของนายไปแล้วเพียงเพราะตอนนี้นายมีเงินมาบ้างแล้วงั้นเหรอ?” สะใภ้สองกล่าวอย่างเย็นชา เนื่องเจอรัลด์ยากจนมากในตอนแรก ทุกคนจึงเคยชินกับการดูถูกเขา ความจริงที่ว่าเขาร่ำรวยขึ้นมาอย่างฉับพลันจากการถูกลอตเตอรี่นั้นทำให้สถานะทางอำนาจพลิกกลับอย่างรวดเร็ว จึงเป็นผลให้พวกเขาไม่พอใจกันมากขึ้น น
คราวนี้ เป็นสายเรียกเข้าจากกีย่า “พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของนายใช่ไหม เจอรัลด์?” กีย่าถามทันทีที่เขารับสาย “อืมม…” “ฮึ่ม! งั้นทำไมนายไม่ชวนฉันไปฉลองวันเกิดกับนายเลยล่ะ? วันนี้ฉันรอมาให้นายโทรมาทั้งวันเลยนะ! มันก็ดึกขนาดนี้แล้วแต่นายก็ยังไม่ได้เชิญฉัน… นายอาจจะลืมฉันไปแล้วหรือเปล่า? “ไม่เลย ก็แค่เป็นเพราะฉันกลับมาที่บ้านเกิดของฉัน ฉันจึงวางแผนที่จะมีงานเลี้ยงวันเกิดแบบง่าย ๆ น่ะ!” เจอรัลด์อธิบาย ด้วยความสัตย์จริง เจอรัลด์ไม่ได้วางแผนที่จะเชิญกีย่ามาเลยจริง ๆ แม้ว่าเธอจะดีกับเขามาก แต่เจอรัลด์ก็แค่อยากจะคบกันกับมีล่าในตอนนี้เท่านั้น เขาไม่ต้องการจะใกล้ชิดกันกับผู้หญิงคนอื่นมากเกินไป ดังนั้น เขาจึงสรุปเอาว่าการมีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนเช่นนี้กับกีย่าต่อไปจะไม่เป็นผลดีแน่ ยิ่งไปกว่านั้น กีย่าได้รับความเดือดร้อนตอนที่เธออยู่ที่นี่กับเขาในคราวที่แล้ว เจอรัลด์จึงรู้สึกกระดากอายที่จะเชิญเธอมาที่นี่อีกครั้ง “ไม่ว่านายจะเชิญฉันหรือไม่ ฉันก็จะไปหานายที่บ้านของนายอยู่ดีในพรุ่งนี้ เว้นแต่ว่า…นายไม่เห็นว่าฉันเป็นเพื่อนของนายเลย…?” กีย่าเอนหัวของเธอพิงกับหัวเตียงขณะที่เธอพูดผ่านโทรศัพท์
“โลลิต้าเหรอ?” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา เขาปฏิบัติกับเด็กสาวเหมือนน้องสาวคนหนึ่งของเขา โลลิต้าโตมากับทั้งเจอรัลด์และเซโน่ เธอยังค่อนข้างเกี่ยวพันกับครอบครัวของเซโน่อีกด้วยเช่นกัน ไม่เหมือนกับเจอรัลด์และเซ่โน่ โลลิต้ามีภูมิหลังครอบครัวที่ค่อนข้างดี ครอบครัวของเธอเป็นเจ้าของร้านในเมือง มีความเชี่ยวชาญในการทำเค้กและของว่างต่าง ๆ เพราะเช่นนั้น ปกติเธอจึงอาศัยอยู่ในเมือง แทบจะไม่เคยกลับมาบ้านเลย เพราะเจอรัลด์และเซโน่ยังคงเป็นคนยากไร้ที่ไม่สามารถแม้แต่จะซื้อเสื้อผ้าดี ๆ ใส่ได้ด้วยซ้ำในตอนนั้น โลลิต้าจึงแทบจะไม่เคยเล่นกับพวกเขาทั้งคู่เลย เธอไม่ได้พูดคุยกับพวกเขามากนักเหมือนกัน แม้ว่าพวกเขาทั้งหมดต่างก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นกันจากโรงเรียนประถมศึกษาเดียวกันก็ตาม พูดง่าย ๆ ไม่มีปฏิสัมพันธ์อะไรมากนักระหว่างเด็กชายสองคนและเธอเลย อาจกล่าวได้ว่ามันคล้ายกับความสัมพันธ์ของเจอรัลด์กับควีนนี่ แต่อย่างไรก็ตาม ไม่เหมือนกับควีนนี่ พวกเขาเริ่มมีปฏิสัมพันธ์กันและสร้างมิตรภาพกันช้าไปในช่วงมัธยมต้นในช่วงม.1และม.2 ของพวกเขา โลลิต้ายังคงอยู่ชั้นเรียนเดียวกันกับเจอรัลด์ และเซโน่อย่างบั
“โอ้? นายยุ่งหรือมีบางอย่างหรือเปล่า? โอ้! ไม่ต้องกังวล วันนี้มันจะเป็นมื้อเลี้ยงของเชสเอง! แม้ว่าพวกเราต้องจ่ายบิลของเราเอง ฉันก็จะช่วยเหลือนายเอง โอเคไหม?” โลลิต้ากล่าวขณะที่เธอคาดเดาถึงความกังวลของเจอรัลด์ ตามปกติแล้ว มันไม่เกี่ยวกับปัญหาทางการเงิน แต่มันเป็นเพราะว่าเจอรัลด์ยังคงต้องฉลองวันเกิดของตัวเขาเองในวันนี้ต่างหาก! แม้ว่าเจอรัลด์จำปฏิเสธคำเชิญของเธอไป มันก็คงไม่ได้สำคัญอะไรมากนักสำหรับโลลิต้า แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากตอนนี้เขารู้แล้วว่าคุณเวอิสจะเข้าร่วมด้วยเช่นกัน เขาจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหมือนว่าเขาจะทำให้ครูเก่าของเขาผิดหวังถ้าเขาไม่ได้ไปเข้าร่วมการรวมตัวกันนั้น “ไม่ มันไม่ใช่เรื่องเงิน…เอาตามตรงนะ เดิมทีฉันวางแผนที่จะชวนเธอให้มาฉลองวันเกิดของฉันกับฉันในวันนี้! แต่เนื่องจากว่าเธอพูดถึงคุณเวอิสขึ้นมา เอางี้ไหมล่ะ? ฉันก็จะแค่ไปกับเธอเพื่อพูดคุยกันสั้น ๆ กับเขา หลังจากนั้น ฉันจะกลับมาและไปฉลองของตัวเองละกัน!” เจอรัลด์ตอบ “…โอ้? วันนี้เป็นวันเกิดของนายเหรอ? อืม นี่ช่างน่าอายเสียจริง! เอาล่ะ ฉันคิดว่าแผนของนายฟังดูดีนะ พวกเราจะไปที่นั่นกัน พูดคุยกับคุณเวอิสและเพื่อนร่ว
เมื่อในที่สุดเจอรัลด์เข้ามาใกล้พอ เขาก็เริ่มทักทายเพื่อนร่วมชั้นที่เข้ามากล่าวทักทายเขา เขาก็เห็นเชอร์รี่ด้วย และเจอรัลด์จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเช่นกัน ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาทั้งคู่ก็เคยเดทกันมาก่อนในอดีต แม้โดยหลักการแล้วพวกเขาไม่ได้เดทกันอย่างแท้จริงก็ตาม แต่ความสัมพันธ์ที่พวกเขามีในตอนนั้นก็มีความคล้ายคลึงพอกับการเดท พูดง่าย ๆ มันเป็นความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างคลุมเครืออย่างหนึ่ง เชอร์รี่ก็ยังเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเยล เด็กเกเรของโรงเรียน เห็นเจอรัลด์เป็นครั้งแรกอีกด้วยเช่นกัน ทุกคนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไป ในท้ายที่สุด เชอร์รี่ก็คบกันกับเยล ก่อนหน้านี้เจอรัลด์ก็สงสัยว่าเธอจะมาที่นี่ที่การรวมตัวกันนี้เช่นกันหรือไม่ มันคงจะน่าอึดอัดและน่าอายมากที่จะพบเธอในวันนี้ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เขาเกลียดเธอ เขาเกลียดเธอมาก แม้เซโน่และเจอรัลด์ได้ทำทุกอย่างเพื่อเธอแล้ว แต่เธอก็ยังคงตัดสินใจที่จะอยู่กับคู่ปรับของพวกเขาแทนอยู่ดี เซโน่เสียโอกาสของเขาที่จะได้เรียนต่อ และทั้งหมดนี่มันเป็นเพราะเธอ มันจะไม่น่าอึดอัดสำหรับเจอรัลด์ได้อย่างไร? เขาไม่แม้แต่จะมั่นใจด้วยซ้ำว่าท่าทางแบบไห
และในขณะที่เจอรัลด์กำลังจะพูดบางอย่าง เขาถูกคนอื่นพูดแทรกเสียงดังขึ้นมาอย่างทันท่วงที เป็นเชสนั่นเอง “ว้าว! วันนี้มีเพื่อนร่วมชั้นของพวกเรามากมายหลายคนอยู่ที่นี่! พวกเธอทุกคนเห็นแก่หน้าฉันมากเลยจริง ๆ สำหรับการเข้าร่วมนี้! วันนี้ฉันได้เตรียมการที่จำเป็นทั้งหมดไว้แล้วดังนั้นทำไมไม่เข้ามากันก่อนที่จะพูดคุยกันต่อล่ะ?” ขณะที่เขามองผ่านฝูงชน เขาก็เห็นคุณเวอิสและคริสเตน ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เขาเดินไปหาพวกเขาทั้งคู่ก่อนจะพูดขึ้นมา “คุณเวอิส! คุณยาห์น! ยินดีต้อนรับครับ เข้าไปข้างในและนั่งกันก่อนเถอะครับ! เอ๋? นายก็อยู่ที่นี่เหมือนกันเหรอเจอรัลด์? อืมเอาล่ะถ้างั้น! เข้าไปข้างในด้วยกันเถอะ!” เชสประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นเจอรัลด์ดังนั้นเขาจึงกล่าวทักทายเขาอย่างลวก ๆ ไป “เฮ้ เชอร์รี่ มานี่สิ เธอไม่เห็นเหรอว่าครูประจำชั้นของเราอยู่ที่นี่แล้ว?” เชสตะโกนเรียกขึ้นมาเมื่อเขาเห็นเธอ ทันทีที่เธอมายืนข้างเขา เชสจึงประสานนิ้วกันกับเธอทันที เพื่อนร่วมชั้นส่วนใหญ่ของพวกเขาถึงกับตะลึงงันไปเมื่อพวกเขาเห็นแบบนี้ และนี่รวมถึงเจอรัลด์ด้วย เห็นได้ชัดว่าเชอร์รี่คบกันกับเชสอยู่! เจอรัลด์รู้ได้ทั
“โอ้? มีเพื่อนร่วมชั้นอีกคนที่กำลังฉลองวันเกิดของเขาในวันนี้ด้วยเหมือนกันเหรอ?” เชสถามขณะที่เขายิ้มพร้อมกับยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “ถูกต้อง! วันนี้เป็นวันเกิดของเคิร์กเช่นกัน! กลับไปที่เซโน่ ตอนที่ฉันบอกเขาเกี่ยวกับการฉลอง เซโน่บอกฉันว่าเขาไม่ว่างที่จะเข้าร่วมในวันนี้!” เคิร์กคือเพื่อนร่วมชั้นมัธยมต้นของพวกเขาอีกคนหนึ่ง แม้ว่าเขาจะค่อนข้างจริงใจและตรงไปตรงมา ฉลาดหลักวิชาการ แต่เขาก็มักจะอยู่ท้ายชั้นเรียยนเสมอ ครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของโรงงานปูนซีเมนต์และเนื่องจากว่าเขาตระหนักได้ว่าเขาไม่เหมาะสมกับการเรียน เขาจึงเริ่มทำงานให้กับครอบครัวของเขาทันทีหลังจากจบมัธยมต้น ตอนนี้ทุกคนกำลังมองไปที่เคิร์กกัน “ให้ตาย! ทำไมนายไม่บอกพวกเราว่ามันเป็นวันเกิดของนายเหมือนกันในวันนี้ เคิร์ก? อืมนี่ช่างน่าอายเสียจริง! ฮ่าฮ่าฮ่า!” เชสกล่าว “เช่นนั้นวันนี้เป็นวันเกิดของนายเหมือนกันสินะ! ทุกคน มาเพิ่มเคิร์กในวีแชทกันเพื่อที่พวกเราแต่ละคนจะได้มอบซองแดงให้เขาสำหรับวันเกิดของเขาได้ไง!” เมื่อได้ยินคำแนะนำจากหนึ่งในเพื่อนร่วมชั้น ฝูงชนจึงส่งเสียงเชียร์กันอย่างเห็นด้วย คุณเวอิสเพียงแค่ยิ้มก่อนจะพูดขึ้น
หลังจากนั้นเจอรัลด์มองไปที่โลลิต้า และเธอก็พยักหน้าก่อนจะอำลาไวส์เช่นกัน"อะไรกัน? พวกเขากำลังจะไปจริงเหรอ? พวกเขามาเยี่ยมคุณไวส์จริงไหม? บ้าบออะไรขนาดนี้! แล้วพวกเราล่ะ? เราอยู่ไม่ได้เหรอไง?” เด็กผู้หญิงสองสามคนอุทานออกมาอย่างอารมณ์เสียอย่างเห็นได้ชัด"ใช่ไหม? คุณรู้สึกเคืองพวกเราเพียงเพราะเราไม่ได้อวยพรวันเกิดให้คุณเหรอ?” “เจอรัลด์ ฉันจะพูดตรง ๆ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากอวยพรวันเกิดนายผ่านไลน์ แต่ฉันไม่ต้องการมีเบอร์นายในโทรศัพท์ของฉันตั้งแต่แรก! ฮ่าๆๆๆ!”“ให้ตายสิ” หลังจากนั้นทุกคนก็เริ่มหัวเราะ การหัวเราะเยาะเขาดูเหมือนจะเป็นความสนุกสนานที่พวกเขาชื่นชอบ เจอรัลด์ยังคงนิ่งเงียบ เขารู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะทำให้พวกเขากลืนคำพูดของตัวเอง อย่างไรก็ตาม เขาตัดสินใจที่จะเป็นคนที่โตกว่าและเพิ่งจากไปกับโลลิต้า การมีปฏิกิริยาตอบสนองที่สำคัญต่อการเยาะเย้ยของเพื่อนร่วมชั้นคงจะเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขาในทางกลับกัน เชอร์รี่ส่ายหัวเมื่อมองดูพวกเขาจากไป ตลอดการรวมตัว เธอเฝ้าดูเจอรัลด์ตลอดเวลา เธอรู้สึกว่าเจอรัลด์ไม่มีอะไรเทียบกับเชสได้ และเธอก็ดีใจที่ไม่ได้ลงเอยกับเขา“ก็มันทำให้โกรธ! นายได้ยินส