เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 205
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 206
แม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่เลี้ยงเด็กชาย เธอคงไม่มีเด็กเลี้ยงแบบเจอรัลด์ แต่ผู้หญิงคนนี้ก็ได้ยอมรับเองว่าเจอรัลด์เป็นแฟนของเธอ!จากนั้นวิตนีย์ก็ไม่เคารพเขาอีกต่อไป เธอจ้องไปที่เขาอย่างทระนงตัวราวกับว่าเธอกำลังล้อเลียนเขาว่าเป็นเด็กเลี้ยงของหญิงสาว!หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด สีหน้าพ่อแม่ของเจนก็เปลี่ยนไปอย่างน่ากลัว พวกเขาเชื่อจริง ๆ ว่าเจอรัลด์เป็นเด็กเลี้ยงแม่ของเจนชี้ไปที่เจอรัลด์และพูดว่า “เจน อธิบายมาเดี๋ยวนี้ เกิดอะไรขึ้นกับเจอรัลด์คนนี้? เขาเป็นเด็กเลี้ยงจริง ๆ หรือเปล่า?”“ไม่ค่ะ แม่! หนูอธิบายได้!” เจนเริ่มหัวเสียการปฏิเสธการแต่งงานเป็นเพียงเรื่องธรรมดา แต่เรื่องต่าง ๆ ได้เปลี่ยนไปในทางที่ผิด“แม่ไม่ฟังคำอธิบายของเธอ แค่บอกแม่มาว่าเขาใช่ หรือไม่ใช่?” แม่ของเจนถามอย่างฉุนเฉียววิตนีย์กอดอกและเดินไปยืนข้าง ๆ คริสเตียน เธอยิ้มและพูดว่า “ไม่ต้องกังวลนะ คริสเตียน นายจำเพื่อนที่ยากจนที่ฉันเคยเล่าให้นายฟังได้ไหมคนที่อยู่ในหลักสูตรเดียวกับฉัน? ผู้ชายที่ถูกเขี่ยทิ้งโดยแฟนเก่าของเขาและจากนั้นก็ไปคบกับผู้ชายที่ร่ำรวยน่ะ!”“หลังจากนั้น เขาถูกลอตเตอรี่และก็กลายมาเป็นคนทระนงตน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 207
“แม่คะ! หยุดนะ!” เจนเกือบจะเป็นลมเมื่อเธอเห็นแก้วสาดไป น่าเสียดาย เธอไม่สามารถหยุดเธอได้เจอรัลด์ไม่สามารถหลบได้ทันเวลา แต่โชคดี มันโดนตัวของเขาเท่านั้น เจอรัลด์ถูกปกคลุมไปด้วยใบชาและน้ำชาโดยพลัน“นายไม่คู่ควรกับลูกสาวของฉัน! ตอนนี้ไสหัวไปให้ไกลเท่าที่จะทำได้ซะ!” แม่ของเจนปาแก้วลงบนพื้นเธอยังพยายามที่จะบอกครอบครัวเจนคลินส์ด้วยเช่นกันว่าครอบครัวซาร่ามีความจริงใจอย่างยิ่งและเธอไม่ได้สนใจเกี่ยวกับชีวิตหรือความตายของไอ้งั่งที่ยากจนคนนั้น เจอรัลด์“ดูสิ เจอรัลด์! ให้ฉันถ่ายวิดีโอของนายเพื่อที่ทั้งภาควิชาจะได้รู้ว่านายน่ารังเกียจแค่ไหน!” วิตนีย์หัวเราะเสียงดังมากจริง ๆ ขณะที่ครอบครัวเจนคลินส์ต่างก็กำลังอมยิ้มเจอรัลด์คงจะไม่มีวันคาดคิดว่าแม่ของเจนจะปฏิบัติต่อเขาแบบนั้น เธอไม่รู้ที่จะปฏิบัติต่อใครบางคนแบบนั้นต่อที่สาธารณะได้อย่างไร?เจอรัลด์หยิบเอาใบชาบนเสื้อของเขาออกและเหลือบมองผู้คนไปทั่วห้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิตนีย์“วิตนีย์ ถ้าเกิดว่าวันหนึ่งเธอได้รู้ว่าฉันไม่ใช่ไอ้งั่งที่ยากจนเหมือนที่เธอคิดว่าฉันเป็น และได้รู้ว่าฉันร่ำรวยโคตร ๆ ? เธอจะทำอย่างไร?”“และพวกคุณทั้งหมดที่เกลียดคนยาก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 208
เขาไม่ได้ตำหนิปฏิกิริยาของพวกเขา“ฮ่าฮ่าฮ่า! เจอรัลด์ ฉันไม่รู้ว่านายเป็นคนแบบนี้ ทำไมนายไม่หาของเล่นที่ดูสมจริงกว่าอันนี้ล่ะ?”“ฉันไม่อยากพูดถึงคน ๆ นี้อีกต่อไปแล้วจริง ๆ คริสเตียน ไปกันเถอะ พวกเราจะไปที่เวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นด้วยรถมาเซราติของเธอ! ไปกันเถอะ เจน!”“จากวันนี้เป็นต้นไป นายจะเป็นบุคคลที่น่ารังเกียจที่สุดในภาควิชาของเรา เจอรัลด์! โปรดช่วยฉันโดยการไสหัวไปซะตอนนี้ได้ไหม!” วิตนีย์ปากุญแจรถแลมบอร์กินีลงบนพื้นเจนไม่กล้าจะขัดเจตจำนงของเจอรัลด์ และเธอก็ไปกับพวกเขา“คุณซาร่าครับ คุณอยากจะไปดูรถคันใหม่ของคริสเตียนไหม?” พ่อของคริสเตียนถาม“แน่นอนสิค่ะ! ไปดูกันสักหน่อยเถอะค่ะ! ส่วนเธอ โปรดออดไปจากที่นี่ซะ!” แม่ของเจนเดินไปข้าง ๆ เจอรัลด์และผลักเขาเจอรัลด์สูดหายใจลึกและหยิบกุญแจรถของเขาขึ้นมา เขาตามพวกเขาออกไปพวกเขากำลังยืนล้อมรอบรถแลมบอร์กินีรีเวนตัน และพูดคุยเกี่ยวกับรถนั้นอยู่“นี่คือรถคันที่ฉันพูดถึงไง คริสเตียน มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่ร่ำรวยโคตร ๆ ในโรงเรียนของเรา และเขาต้องกำลังทานอาหารที่ร้านนี้แน่!” วิตนีย์ตื่นเต้นเมื่อได้เห็นรถคันนี้เธออยากจะเป็นเพื่อนกับ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 209
แม้แต่พ่อแม่ของเจนก็ตกตะลึงด้วยพวกเขายังขอให้เขาเลิกยุ่งกับลูกสาวของเขาอีกด้วย ไม่ต้องสงสัยเลยที่เขาได้พูดว่าพวกเขาเป็นคนโง่ที่ยากจนในสายตาของเขา!มันเป็นไปได้อย่างไรกัน!เจอรัลด์บีบแตรรถขณะที่เขาขับรถออกจากที่จอดรถชั้นใต้ดินเมื่อเขาขับผ่านวิตนีย์ เธอหวังว่าเจอรัลด์จะสังเกตุเห็นเธอจริง ๆ แม้ว่าจะหมายถึงการด่าว่าเธอหรือตบหน้าเธอก็ตาม แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้ทำแบบนั้น เขาเพียงแค่เมินต่อเธอและจากไปสำหรับเจน เขาได้ช่วยเหลือเธอมากพอแล้วเขาเหยียบคันเร่งและขับออกไปจากที่จอดรถชั้นใต้ดินเจอรัลด์รู้ว่าสิ่งนี้จะเจ็บช้ำอย่างหนักกว่าการโอ้อวดเฉย ๆ เขาขี้เกียจจะอะไรกับการแสดงออกของพวกเขาด้วยซ้ำไป“เขาเป็นใครกัน?” คริสเตียนกลืนน้ำลายวิตนีย์ก็สับสนและทำอะไรไม่ถูก เธอไม่รู้แม้แต่จะตอบคำนั้นได้ด้วยซ้ำ วิตนีย์คิดที่จะขอโทษเขาจริง ๆ หลังจากสิ่งที่เธอได้ทำไปกับเขาหลังจากได้รู้ว่าเขาร่ำรวยจริง ๆ เขาดูน่าดึงดูดใจมากตอนที่เขาก้าวเข้าไปในรถ!เธอยังคิดที่จะถ่ายรูปของเจอรัลด์ และรถของเขาด้วยเพื่อให้ทั้งโรงเรียนได้รู้ เช่นเดียวกับที่เธอมักจะโอ้อวดวิตนีย์สงบจิตสงบใจ ถ้าทุกคนในโรงเรียนได้รู้
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 210
มีคนรวยมากมายเดินเล่นไปรอบ ๆ เจอรัลด์มาถึงประตูทางเข้าหลักและเฝ้าดูจากด้านนอกเขาไปที่ประตูหลังและเข้าไปจากที่นั่น เมื่อเขามาถึงห้องประชุมส่วนตัวของตัวเอง แซคก็ยืนอยู่ที่นั่นพร้อมกับชายวัยกลางคนอีกคนมีพวกเขาสองคนเท่านั้น ดังนั้นอีกคนต้องเป็นไมเคิล ซีคแน่นอน เขาดูเป็นผู้ใหญ่และน่าเชื่อถือ แต่จากสายตาของเขา เจอรัลด์บอกได้เลยว่าเขาน่าจะเป็นคนดุดันคนหนึ่ง“คุณคลอฟอร์ด!” แซคตะโกนขึ้นมา“ไมเคิล ซีค ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณคลอฟอร์ด!” ไมเคิลโค้งคำนับ“ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันครับ ผู้อำนวยการซีค โปรดทำตัวตามสบาย พวกเราจะพูดคุยกันให้มากขึ้นด้านใน!” เจอรัลด์ยิ้มให้อย่างสุภาพไมเคิลเพียงแค่แนะนำตัวเองและจากนั้นก็คุยเกี่ยวกับแผนในอนาคตที่เขามีสำหรับบริษัทเมย์เบอร์รี่ จำกัดความคิดของเขานั้นสร้างสรรค์และแข่งแกร่งมาก มันแตกต่างอย่างมากกับวิธีที่แซคมักจะจัดการสิ่งต่าง ๆ ไมเคิลเป็นคนตรงไปตรงมาและอุกอาจมากเมื่อเป็นเรื่องของการทำงาน“ยังไงก็ตาม ผมได้ยินจากแซคมาว่าไม่นานมานี้คุณเพิ่งซื้อบังกะโลบนยอดเขา คุณได้ทำการปรับปรุงมันหรือยัง?”เจอรัลด์พยักหน้า“อืม ก่อนที่ผมจะออกไปทำงาน ผมเคยเรียนออกแ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 211
เจอรัลด์คิดวิธีที่จะใช้จ่ายเงินสองล้านดอลลาห์นี้ออกแล้ว ไม่กี่วันก่อนตอนที่เขาคุยกับเควต้า เขาก็ตระหนักได้ว่าเธอมีเพียงรูปถ่ายเดียวในโปรไฟล์โซเชี่ยลมีเดียของเธอเท่านั้นฉากหลังเป็นภูเขา และภูเขานั้นถูกปกคลุมไปด้วยต้นไปต่าง ๆ มันเป็นภาพทิวทัศน์ที่สวยงามมากตอนนั้น เควต้าได้เล่าเรื่องราวให้เจอรัลด์ฟังเกี่ยวกับสถานที่นั้น หลังจากที่เธอถูกอุปการะออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอก็ได้ติดตามพ่อแม่บุญธรรมของเธอไปอยู่บนเนินเขา หลังจากพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถยนต์ เธอก็ออกจากสถานที่นั้นไปเมื่อเจอรัลด์จำเรื่องราวนี้ได้ เขาก็คิดที่จะลงทุนในภูเขาแห่งนั้นและสร้างสถานบันเทิงอีกแห่งที่นั่นเจอรัลด์รีบโทรหาเควต้าทันที เธอถึงกับตกใจในตอนแรกเมื่อเธอได้ยินข่าวนี้ แต่เธอก็ยืนยันว่าทิวทัศน์บนนั้นน่าตกตะลึงอย่างแท้จริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนจุดสูงสุดบนยอดเขา เจอรัลด์ตื่นเต้นที่จะไปชมดูจริง ๆ และขอให้เควต้าพาพวกเขาสองคนไปที่นั่นในวันพรุ่งนี้เพื่อไปชมดูหลังจากนั่น เจอรัลด์ก็โทรหาแซคเพื่อเตรียมข้อเสนอและสัญญาสำหรับการลงทุนนั้นโดยเร็วที่สุดนี่เป็นโครงการที่มีความหมายครั้งแรกที่เจอรัลด์กังวลมากจริ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 212
อลิซาเบธเกือบจะดำเนินต่อไปโดยไม่รีรอและปลดบิกินีของเธอ“ว้า! ผมทนต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว!”มีเสียงหนึ่งออกมาจากน่านน้ำขณะที่เจอรัลด์ยืนขึ้นจากน้ำและสูดหายใจเข้าลึก ๆ “อ่า!” ผู้หญิงสองคนกรีดร้อง และตกใจเจอรัลด์เห็นอลิซาเบธในน้ำตอนที่เขาดำลงไปในน้ำเหมือนกัน แต่บิกินีของเธอนั้นตัวเล็กมากจนเจอรัลด์คิดว่าเธอไม่ได้สวมใส่อะไรเลยและไม่กล้าจะเงยหัวขึ้นมา จึงมีครึ่งหัวของเขาที่โผล่พ้นน้ำ และเขาก็ได้ฟังบทสนทนาของเธอจากนั้นเขาก็รู้ว่าเธอเป็นนักแสดงหญิงที่มีชื่อเสียงมากในตอนนี้ อลิซาเบธ! เธอมาที่นี่เพื่อการจัดแสดงเจอรัลด์ต้องการจะรอจนกว่าพวกเธอจะจากไปก่อนจะขึ้นมาจากน้ำ แต่เธอก็เกือบจะเปลื้องผ้าและดำลงไปในบ่อน้ำพุร้อน เขากลัวว่าจะมีการเข้าใจผิดและเช่นนั้น เขาจึงยืนขึ้น“เห้ยอะไรเนี่ย! คุณอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่?!” อลิซาเบธรีบปิดสาวนล่างของเธอทันทีเพราะเธอเกือบจะถอดมันออกแล้ว และตอนนี้ เธอรู้สึกอึดอัดจริง ๆ “โอ้ตายแล้ว! ฉันบอกคุณแล้วว่าให้ระวัง อลิซาเบธ แล้วดูตอนนี้สิ เขาต้องเป็นคนวิตถารที่มาที่นี่เพื่อถ่ายภาพของคุณแน่!” มาดามเรดกระวนกระวายใจเธอใช้ชุดคลุมเพื่อปกปิดตัวอลิซาเบธ“คุณ! ขึ้น
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 213
พวกเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแค่ดูการแสดงออกของนักแสดงสาว เหล่าบอดี้การ์ดต่างก็กราวเกรี้ยวกัน“กล้าดีมาแอบมองฉันได้ยังไง! ฉันจะทำให้คุณเสียใจกับสิ่งที่คุณได้เห็นในวันนี้! คุณซีคอยู่ไหน? เรียกคุณซีคมาควักลูกตาไอ้ลามกคนนนี้ออกซะ!” อลิซาเบธตะโกนผู้ชายคนนี้ไม่เพียงมีปฏิกิริยาเท่านั้น แต่ยังมีเลือดกำเดาไหลออกมาด้วย คน ๆ หนึ่งจะวิตถารอะไรได้อย่างงี้?!อลิซาเบธจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ แน่ อย่างไรก็ตาม มาดามเรดดูสงบลงเล็กน้อยเธอมองไปที่เจอรัลด์—เขาไม่ได้ดูเหมือนผู้สื่อข่าว และเขาสวมชุดว่ายน้ำ มันอาจจะเป็นเหตุบังเอิญจริง ๆ ก็ได้เธอพยายามทำให้อลิซาเบธสงบลง “คุณอลิซาเบธ เราไม่ควรทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องใหญ่ โดยเฉพาะยิ่งยิ่งเมื่อสัญญาหนังเรื่องใหม่ของคุณนั้นแขวนอยู่บนเส้นด้าย ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป มันคงไม่ดีสำหรับตัวคุณในอุตสาหกรรมนี้แน่!”“งั้นคุณคิดว่าฉันควรทำยังไงล่ะ? คน ๆ นี้แอบเข้าดูฉัน! ฉันไม่อาจปล่อยเขาไปแบบนั้นได้!” อลิซาเบธจับชุดคลุมของเธอไว้แน่นในขณะเดียวกัน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ด้านนอกของบ่อน้ำพุร้อน“ฉันคิดว่าฉันได้ยินเสียงดังมาจากบ่อน้ำพุร้อนนะ ไปดูกันสักหน่อยเถ
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
