เด็กสาวคนนั้นรู้จักเจอรัลด์ในอีกมุมหนึ่ง เจอรัลด์ก็ตกใจที่ได้เห็นสาวสวยคนนี้“วิตนีย์ เจนคลินส์ เหรอ?”นับตั้งแต่คราวนั้นที่เขาได้ทำร้าย วิคเตอร์ ไรท์ เขาก็ได้ตัดขาดกับวิตนีย์ไปอย่างสิ้นเชิงเธอแอบรักวิคเตอร์มาโดยตลอด แม้หลังจากที่เจอรัลด์ได้ซื้อชุดเดรสให้เธอก็ตาม ในสายตาของเธอ เจอรัลด์เทียบกันไม่ได้กับวิคเตอร์เลยและเพราะเจอรัลด์ วิตนีย์ก็เกือบจะเสียตำแหน่งในสภานักเรียนไป ดังนั้นเมื่อเขาได้บังเอิญเจอเธอไม่กี่วันก่อนหน้านี้ เธอจึงมักจะเย็นชาต่อเขาเสมอใครจะไปรู้ว่าจริง ๆ แล้วพวกเขาจะได้บังเอิญมาเจอกันในวันนี้!“เจอรัลด์ นายมาทำอะไรที่นี่?”สายตาของวิตนีย์มองอย่างร้ายกาจ“เจอรัลด์ พวกคุณรู้จักกันด้วยเหรอ?”ตอนนี้เจนยืนอยู่ข้างเจอรัลด์ น้ำเสียงของเธอค่อนข้างคลุมเครือขณะที่เธอถาม“แน่นอนสิ ผมรู้จักเธอ พวกเรามาจากภาควิชาเดียวกัน!”เจอรัลด์ยิ้มอย่างขมขื่นจากนั้น เขาก็มองไปที่วิตนีย์ “ฉันมาที่นี่เพื่อพบพ่อแม่ของเจน!”“พบพ่อแม่ของเธองั้นเหรอ? เพื่ออะไร?”สายตาของวิตนีย์ยิ่งเยือกเย็นกว่าเดิมสมาชิกครอบครัวเจนคลินส์ทั้งสามคนมองไปทางเจอรัลด์ในเวลาเดียวกัน“เจอรัลด์คือแฟนของฉัน
แม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่เลี้ยงเด็กชาย เธอคงไม่มีเด็กเลี้ยงแบบเจอรัลด์ แต่ผู้หญิงคนนี้ก็ได้ยอมรับเองว่าเจอรัลด์เป็นแฟนของเธอ!จากนั้นวิตนีย์ก็ไม่เคารพเขาอีกต่อไป เธอจ้องไปที่เขาอย่างทระนงตัวราวกับว่าเธอกำลังล้อเลียนเขาว่าเป็นเด็กเลี้ยงของหญิงสาว!หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด สีหน้าพ่อแม่ของเจนก็เปลี่ยนไปอย่างน่ากลัว พวกเขาเชื่อจริง ๆ ว่าเจอรัลด์เป็นเด็กเลี้ยงแม่ของเจนชี้ไปที่เจอรัลด์และพูดว่า “เจน อธิบายมาเดี๋ยวนี้ เกิดอะไรขึ้นกับเจอรัลด์คนนี้? เขาเป็นเด็กเลี้ยงจริง ๆ หรือเปล่า?”“ไม่ค่ะ แม่! หนูอธิบายได้!” เจนเริ่มหัวเสียการปฏิเสธการแต่งงานเป็นเพียงเรื่องธรรมดา แต่เรื่องต่าง ๆ ได้เปลี่ยนไปในทางที่ผิด“แม่ไม่ฟังคำอธิบายของเธอ แค่บอกแม่มาว่าเขาใช่ หรือไม่ใช่?” แม่ของเจนถามอย่างฉุนเฉียววิตนีย์กอดอกและเดินไปยืนข้าง ๆ คริสเตียน เธอยิ้มและพูดว่า “ไม่ต้องกังวลนะ คริสเตียน นายจำเพื่อนที่ยากจนที่ฉันเคยเล่าให้นายฟังได้ไหมคนที่อยู่ในหลักสูตรเดียวกับฉัน? ผู้ชายที่ถูกเขี่ยทิ้งโดยแฟนเก่าของเขาและจากนั้นก็ไปคบกับผู้ชายที่ร่ำรวยน่ะ!”“หลังจากนั้น เขาถูกลอตเตอรี่และก็กลายมาเป็นคนทระนงตน
“แม่คะ! หยุดนะ!” เจนเกือบจะเป็นลมเมื่อเธอเห็นแก้วสาดไป น่าเสียดาย เธอไม่สามารถหยุดเธอได้เจอรัลด์ไม่สามารถหลบได้ทันเวลา แต่โชคดี มันโดนตัวของเขาเท่านั้น เจอรัลด์ถูกปกคลุมไปด้วยใบชาและน้ำชาโดยพลัน“นายไม่คู่ควรกับลูกสาวของฉัน! ตอนนี้ไสหัวไปให้ไกลเท่าที่จะทำได้ซะ!” แม่ของเจนปาแก้วลงบนพื้นเธอยังพยายามที่จะบอกครอบครัวเจนคลินส์ด้วยเช่นกันว่าครอบครัวซาร่ามีความจริงใจอย่างยิ่งและเธอไม่ได้สนใจเกี่ยวกับชีวิตหรือความตายของไอ้งั่งที่ยากจนคนนั้น เจอรัลด์“ดูสิ เจอรัลด์! ให้ฉันถ่ายวิดีโอของนายเพื่อที่ทั้งภาควิชาจะได้รู้ว่านายน่ารังเกียจแค่ไหน!” วิตนีย์หัวเราะเสียงดังมากจริง ๆ ขณะที่ครอบครัวเจนคลินส์ต่างก็กำลังอมยิ้มเจอรัลด์คงจะไม่มีวันคาดคิดว่าแม่ของเจนจะปฏิบัติต่อเขาแบบนั้น เธอไม่รู้ที่จะปฏิบัติต่อใครบางคนแบบนั้นต่อที่สาธารณะได้อย่างไร?เจอรัลด์หยิบเอาใบชาบนเสื้อของเขาออกและเหลือบมองผู้คนไปทั่วห้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิตนีย์“วิตนีย์ ถ้าเกิดว่าวันหนึ่งเธอได้รู้ว่าฉันไม่ใช่ไอ้งั่งที่ยากจนเหมือนที่เธอคิดว่าฉันเป็น และได้รู้ว่าฉันร่ำรวยโคตร ๆ ? เธอจะทำอย่างไร?”“และพวกคุณทั้งหมดที่เกลียดคนยาก
เขาไม่ได้ตำหนิปฏิกิริยาของพวกเขา“ฮ่าฮ่าฮ่า! เจอรัลด์ ฉันไม่รู้ว่านายเป็นคนแบบนี้ ทำไมนายไม่หาของเล่นที่ดูสมจริงกว่าอันนี้ล่ะ?”“ฉันไม่อยากพูดถึงคน ๆ นี้อีกต่อไปแล้วจริง ๆ คริสเตียน ไปกันเถอะ พวกเราจะไปที่เวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นด้วยรถมาเซราติของเธอ! ไปกันเถอะ เจน!”“จากวันนี้เป็นต้นไป นายจะเป็นบุคคลที่น่ารังเกียจที่สุดในภาควิชาของเรา เจอรัลด์! โปรดช่วยฉันโดยการไสหัวไปซะตอนนี้ได้ไหม!” วิตนีย์ปากุญแจรถแลมบอร์กินีลงบนพื้นเจนไม่กล้าจะขัดเจตจำนงของเจอรัลด์ และเธอก็ไปกับพวกเขา“คุณซาร่าครับ คุณอยากจะไปดูรถคันใหม่ของคริสเตียนไหม?” พ่อของคริสเตียนถาม“แน่นอนสิค่ะ! ไปดูกันสักหน่อยเถอะค่ะ! ส่วนเธอ โปรดออดไปจากที่นี่ซะ!” แม่ของเจนเดินไปข้าง ๆ เจอรัลด์และผลักเขาเจอรัลด์สูดหายใจลึกและหยิบกุญแจรถของเขาขึ้นมา เขาตามพวกเขาออกไปพวกเขากำลังยืนล้อมรอบรถแลมบอร์กินีรีเวนตัน และพูดคุยเกี่ยวกับรถนั้นอยู่“นี่คือรถคันที่ฉันพูดถึงไง คริสเตียน มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่ร่ำรวยโคตร ๆ ในโรงเรียนของเรา และเขาต้องกำลังทานอาหารที่ร้านนี้แน่!” วิตนีย์ตื่นเต้นเมื่อได้เห็นรถคันนี้เธออยากจะเป็นเพื่อนกับ
แม้แต่พ่อแม่ของเจนก็ตกตะลึงด้วยพวกเขายังขอให้เขาเลิกยุ่งกับลูกสาวของเขาอีกด้วย ไม่ต้องสงสัยเลยที่เขาได้พูดว่าพวกเขาเป็นคนโง่ที่ยากจนในสายตาของเขา!มันเป็นไปได้อย่างไรกัน!เจอรัลด์บีบแตรรถขณะที่เขาขับรถออกจากที่จอดรถชั้นใต้ดินเมื่อเขาขับผ่านวิตนีย์ เธอหวังว่าเจอรัลด์จะสังเกตุเห็นเธอจริง ๆ แม้ว่าจะหมายถึงการด่าว่าเธอหรือตบหน้าเธอก็ตาม แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้ทำแบบนั้น เขาเพียงแค่เมินต่อเธอและจากไปสำหรับเจน เขาได้ช่วยเหลือเธอมากพอแล้วเขาเหยียบคันเร่งและขับออกไปจากที่จอดรถชั้นใต้ดินเจอรัลด์รู้ว่าสิ่งนี้จะเจ็บช้ำอย่างหนักกว่าการโอ้อวดเฉย ๆ เขาขี้เกียจจะอะไรกับการแสดงออกของพวกเขาด้วยซ้ำไป“เขาเป็นใครกัน?” คริสเตียนกลืนน้ำลายวิตนีย์ก็สับสนและทำอะไรไม่ถูก เธอไม่รู้แม้แต่จะตอบคำนั้นได้ด้วยซ้ำ วิตนีย์คิดที่จะขอโทษเขาจริง ๆ หลังจากสิ่งที่เธอได้ทำไปกับเขาหลังจากได้รู้ว่าเขาร่ำรวยจริง ๆ เขาดูน่าดึงดูดใจมากตอนที่เขาก้าวเข้าไปในรถ!เธอยังคิดที่จะถ่ายรูปของเจอรัลด์ และรถของเขาด้วยเพื่อให้ทั้งโรงเรียนได้รู้ เช่นเดียวกับที่เธอมักจะโอ้อวดวิตนีย์สงบจิตสงบใจ ถ้าทุกคนในโรงเรียนได้รู้
มีคนรวยมากมายเดินเล่นไปรอบ ๆ เจอรัลด์มาถึงประตูทางเข้าหลักและเฝ้าดูจากด้านนอกเขาไปที่ประตูหลังและเข้าไปจากที่นั่น เมื่อเขามาถึงห้องประชุมส่วนตัวของตัวเอง แซคก็ยืนอยู่ที่นั่นพร้อมกับชายวัยกลางคนอีกคนมีพวกเขาสองคนเท่านั้น ดังนั้นอีกคนต้องเป็นไมเคิล ซีคแน่นอน เขาดูเป็นผู้ใหญ่และน่าเชื่อถือ แต่จากสายตาของเขา เจอรัลด์บอกได้เลยว่าเขาน่าจะเป็นคนดุดันคนหนึ่ง“คุณคลอฟอร์ด!” แซคตะโกนขึ้นมา“ไมเคิล ซีค ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณคลอฟอร์ด!” ไมเคิลโค้งคำนับ“ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันครับ ผู้อำนวยการซีค โปรดทำตัวตามสบาย พวกเราจะพูดคุยกันให้มากขึ้นด้านใน!” เจอรัลด์ยิ้มให้อย่างสุภาพไมเคิลเพียงแค่แนะนำตัวเองและจากนั้นก็คุยเกี่ยวกับแผนในอนาคตที่เขามีสำหรับบริษัทเมย์เบอร์รี่ จำกัดความคิดของเขานั้นสร้างสรรค์และแข่งแกร่งมาก มันแตกต่างอย่างมากกับวิธีที่แซคมักจะจัดการสิ่งต่าง ๆ ไมเคิลเป็นคนตรงไปตรงมาและอุกอาจมากเมื่อเป็นเรื่องของการทำงาน“ยังไงก็ตาม ผมได้ยินจากแซคมาว่าไม่นานมานี้คุณเพิ่งซื้อบังกะโลบนยอดเขา คุณได้ทำการปรับปรุงมันหรือยัง?”เจอรัลด์พยักหน้า“อืม ก่อนที่ผมจะออกไปทำงาน ผมเคยเรียนออกแ
เจอรัลด์คิดวิธีที่จะใช้จ่ายเงินสองล้านดอลลาห์นี้ออกแล้ว ไม่กี่วันก่อนตอนที่เขาคุยกับเควต้า เขาก็ตระหนักได้ว่าเธอมีเพียงรูปถ่ายเดียวในโปรไฟล์โซเชี่ยลมีเดียของเธอเท่านั้นฉากหลังเป็นภูเขา และภูเขานั้นถูกปกคลุมไปด้วยต้นไปต่าง ๆ มันเป็นภาพทิวทัศน์ที่สวยงามมากตอนนั้น เควต้าได้เล่าเรื่องราวให้เจอรัลด์ฟังเกี่ยวกับสถานที่นั้น หลังจากที่เธอถูกอุปการะออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอก็ได้ติดตามพ่อแม่บุญธรรมของเธอไปอยู่บนเนินเขา หลังจากพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถยนต์ เธอก็ออกจากสถานที่นั้นไปเมื่อเจอรัลด์จำเรื่องราวนี้ได้ เขาก็คิดที่จะลงทุนในภูเขาแห่งนั้นและสร้างสถานบันเทิงอีกแห่งที่นั่นเจอรัลด์รีบโทรหาเควต้าทันที เธอถึงกับตกใจในตอนแรกเมื่อเธอได้ยินข่าวนี้ แต่เธอก็ยืนยันว่าทิวทัศน์บนนั้นน่าตกตะลึงอย่างแท้จริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนจุดสูงสุดบนยอดเขา เจอรัลด์ตื่นเต้นที่จะไปชมดูจริง ๆ และขอให้เควต้าพาพวกเขาสองคนไปที่นั่นในวันพรุ่งนี้เพื่อไปชมดูหลังจากนั่น เจอรัลด์ก็โทรหาแซคเพื่อเตรียมข้อเสนอและสัญญาสำหรับการลงทุนนั้นโดยเร็วที่สุดนี่เป็นโครงการที่มีความหมายครั้งแรกที่เจอรัลด์กังวลมากจริ
อลิซาเบธเกือบจะดำเนินต่อไปโดยไม่รีรอและปลดบิกินีของเธอ“ว้า! ผมทนต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว!”มีเสียงหนึ่งออกมาจากน่านน้ำขณะที่เจอรัลด์ยืนขึ้นจากน้ำและสูดหายใจเข้าลึก ๆ “อ่า!” ผู้หญิงสองคนกรีดร้อง และตกใจเจอรัลด์เห็นอลิซาเบธในน้ำตอนที่เขาดำลงไปในน้ำเหมือนกัน แต่บิกินีของเธอนั้นตัวเล็กมากจนเจอรัลด์คิดว่าเธอไม่ได้สวมใส่อะไรเลยและไม่กล้าจะเงยหัวขึ้นมา จึงมีครึ่งหัวของเขาที่โผล่พ้นน้ำ และเขาก็ได้ฟังบทสนทนาของเธอจากนั้นเขาก็รู้ว่าเธอเป็นนักแสดงหญิงที่มีชื่อเสียงมากในตอนนี้ อลิซาเบธ! เธอมาที่นี่เพื่อการจัดแสดงเจอรัลด์ต้องการจะรอจนกว่าพวกเธอจะจากไปก่อนจะขึ้นมาจากน้ำ แต่เธอก็เกือบจะเปลื้องผ้าและดำลงไปในบ่อน้ำพุร้อน เขากลัวว่าจะมีการเข้าใจผิดและเช่นนั้น เขาจึงยืนขึ้น“เห้ยอะไรเนี่ย! คุณอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่?!” อลิซาเบธรีบปิดสาวนล่างของเธอทันทีเพราะเธอเกือบจะถอดมันออกแล้ว และตอนนี้ เธอรู้สึกอึดอัดจริง ๆ “โอ้ตายแล้ว! ฉันบอกคุณแล้วว่าให้ระวัง อลิซาเบธ แล้วดูตอนนี้สิ เขาต้องเป็นคนวิตถารที่มาที่นี่เพื่อถ่ายภาพของคุณแน่!” มาดามเรดกระวนกระวายใจเธอใช้ชุดคลุมเพื่อปกปิดตัวอลิซาเบธ“คุณ! ขึ้น