แชร์
บทที่ 1755
บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1756
“ฟังนะ ผมไม่ได้ออกจากที่พักด้วยซ้ำ! แล้วจะฆ่าเขาได้ยังไง” เจอรัลด์อธิบาย ถึงสิ่งที่เขาพูดจะเป็นความจริง แต่เขาก็รู้ดีว่าชาวบ้านจะจะไม่ยอมเชื่อมันง่าย ๆ เพราะเหตุนี้วิธีที่ดีที่สุดในการแก้ต่างในสิ่งที่เกิดขึ้น ก็คือการตรวจสอบให้พบสาเหตุการเสียชีวิตที่แท้จริงของเฟน ถึงกระนั้น การเสียชีวิตของเฟนก็สามารถอธิบายได้อย่างชัดเจนว่าเหตุใดเมื่อคืนนี้เขาและพรรคพวกไม่ได้มาก่อกวนเจอรัลด์และพรรคพวกของเขา แม้ว่าคนอย่างเฟนไม่ช้าก็เร็วก็สมควรจะต้องถูกเอาคืน แต่เจอรัลด์ก็ต้องยอมรับว่าเขาตายเร็วเกินไปสักหน่อย เจอรัลด์กล่าวเสริมขึ้นว่า “...ฟังนะ ก่อนจะมาปรักปรำกัน เรามาเอาศพเขาขึ้นมาดูเพื่อหาสาเหตุการตายที่แท้จริงของเขาดีกว่า!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชาวบ้านก็ไม่สามารถโต้เถียงกับตรรกะของเจอรัลด์ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มดึงศพของเขาขึ้นมา วินาทีที่ศพอ้วน ๆ ออกมาอยู่ในที่โล่ง ทุกคนก็ได้เห็นว่าใบหน้าของเขาเสียรูปไปหมด ด้วยสภาพของใบหน้าในปัจจุบันเฟนแทบจะไม่เห็นถึงส่วนต่าง ๆ บนใบหน้าของเขาเลย ขณะที่นั่งยอง ๆ เพื่อดูศพของเฟนอย่างละเอียด ในที่สุด เจอรัลด์ก็พบบาดแผลลึกที่คอของเฟน เจอรัลด์จึงอนุมานได้ว่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1757
ไม่นานทั้งสามก็เดินทางมาถึงบ่อน้ำ เจอรัลด์ชี้ไปที่ศพของเฟนซึ่งตอนนี้นอนอยู่บนพื้นแล้วพูดว่า "โปรดตรวจสอบศพนี้หน่อย ผู้เฒ่าฟลินท์! มีบางอย่างโจมตีเขาเมื่อคืนนี้ก่อนจะโยนเขาลงบ่อ!” เมื่อเห็นศพ เรย์ที่ตกตะลึงก็ตะโกนด้วยความไม่เชื่อ “…พี่คลอฟอร์ด นั่นมันเฟนไม่ใช่หรือ? เราเพิ่งเจอเขาเมื่อวานนี้เอง! จู่ๆเขามาตายแบบนี้ได้ยังไง?” เจอรัลด์ไม่แม้แต่จะตอบคำถามของเรย์ แต่ยังคงจ้องมองไปที่ผู้เฒ่าฟลินท์ ผู้เฒ่าฟลินท์เองก็จ้องมองไปที่ศพและตรวจสอบมันอย่างหนัก หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ เขาก็พูดขึ้นว่า “…นี่คือฝีมือของแวมไพร์กระหายเลือด!” “แวมไพร์กระหายเลือด?” เจอรัลด์พูดซ้ำด้วยความประหลาดใจกับคำตอบของผู้เฒ่าฟลินท์ "ใช่แล้ว มีเพียงเผ่าพันธุ์ของพวกเขาเท่านั้นที่จะมีกรงเล็บอันแหลมคมที่สามารถทำการฆ่าได้ง่ายแบบนี้ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้านายลองดูให้ละเอียดขึ้นกว่าเดิม นายจะเห็นรอยกัดที่คอของเขา! ซึ่งก็แปลว่าเขาถูกดูดเลือดไปแล้ว!” ผู้เฒ่าฟลินท์อธิบาย “นี่คุณกำลังจะหมายความว่ามีแวมไพร์กระหายเลือดอยู่ในป่าแถวนี้งั้นหรือ? แล้วทำไมเมื่อคืนนี้เราไม่ถูกโจมตีเลยล่ะ?” เจอรัลด์ถาม เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์ค่อนข้างสง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1758
“…พวกนี้เป็นใครกัน พี่คลอฟอร์ด” เรย์กระซิบในขณะที่เจอรัลด์ส่ายหน้า เขาขมวดคิ้วมุ่นอย่างเปิดเผยเขาไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใครเช่นกัน หลังจากนั้น ชายผู้มีใบหน้าบึ้งตึงก้าวออกมาข้างหน้า จ้องเขม็งมาที่เจอรัลด์และกลุ่มของเขาก่อนจะถาม “พวกคุณเป็นใคร?” “ท่านผู้กรุณา พวกเราเป็นเพียงพ่อค้าที่มาที่นี่โดยบังเอิญเท่านั้น!” เจอรัลด์ตอบ “…คุณบอกว่าคุณเป็นพ่อค้างั้นเหรอ? มาถึงที่ทุรกันดารแบบนี้เนี่ยนะ? คิดว่าจะหลอกพวกเราได้หรือไง?” ชายคนนั้นโต้กลับขณะที่เขาจ้องมองมายังเจอรัลด์ “ไม่เชื่อกันก็ไม่เป็นไร ว่าแต่คุณกับคนของคุณมาทำอะไรที่นี่?” เจอรัลด์ตอบ “เรามาที่นี่เพื่อค้นหาดินแดนของแวมไพร์!” ชายผู้มีทรงผมแบบไถเกรียนประกาศออกมาอย่างไม่คิดจะโกหก "…โอ้? พวกคุณเองก็มาที่นี่เพื่อค้นหาดินแดนของพวกเขาด้วยงั้นเหรอ?” เจอรัลด์ตอบด้วยความประหลาดใจ ไม่นึกเลยว่าคนพวกนี้มีเป้าหมายเดียวกับเขา! "หืม? นี่คุณกำลังจะบอกว่าพวกเรามีเป้าหมายเดียวกันงั้นสิ?” ชายคนนั้นพูดขณะที่ส่งสัญญาณให้คนที่เหลือลดอาวุธลง “ถ้าอย่างนั้น ให้ผมแนะนำตัวเองก่อนก็แล้วกัน! ผมชื่อเลค ซัค และเป็นผู้นำทีม!” เลคพูดขณะที่เขายื่นมือออก เมื
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1759
ด้วยเหตุนี้ เลคและเพื่อนร่วมทีมจึงนำพลั่วของตนออกมา พร้อมกับอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้อง ก่อนที่จะเริ่มขุดดินเบื้องหน้า “ตอนเรากำลังขุดพวกคุณก็จับตาดูสถานการณ์รอบ ๆ ให้ด้วยแล้วกัน! ข้ามไปอีกฝั่งได้เมื่อไหร่เราจะได้พักกันให้เต็มที่!” เลคกล่าว เมื่อรู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะขุดทางเดินและต้องใช้เวลาสักระยะก่อนที่เลคและคนของเขาจะเสร็จ เจอรัลด์จึงไม่มีข้อโต้แย้งใด ๆ หลังจากพยักหน้าเห็นด้วยแล้ว เขาก็กลับไปที่ปาร์ตี้ของตัวเองเพื่อเริ่มเฝ้าดู เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์กลับมาแล้ว เรย์ก็ถามด้วยน้ำเสียงกังวลเล็กน้อยว่า “…คุณเชื่อใจคนเหล่านี้ไหม พี่คลอฟอร์ด…?” เมื่อเข้าใจว่าเรย์เติบโตมาอย่างไร เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันรู้สึกได้ว่าเขาเป็นคนชอบธรรมดีทีเดียว!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น ความกังวลของเรย์ก็บรรเทาลงอย่างรวดเร็ว ท้ายที่สุดแล้ว เขาเชื่อในการตัดสินใจของเจอรัลด์ “แล้วคุณล่ะ ผู้เฒ่าฟลินท์? คุณคิดยังไงกับเลคและคนของเขา” เจอรัลด์ถามขณะหันไปมองชายชราที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ พวกเขา ตลอดการเดินทางผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงเงียบสงบอย่างน่าประหลาด... ทว่าชายชรากลับตอบเพียงว่า “เราจะได้ความช่วยเหลือเพิ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1760
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ประหลาดใจมาก หลังจากผ่านความพยายามมามากมาย ในที่สุดพวกเขาก็เข้าสู่ดินแดนของแวมไพร์ได้! “…แต่จากความจริงที่ได้พบกับศพที่ตายลงไปเช่นนั้น… ก็หมายความว่าแวมไพร์บางตัวยังมีชีวิตอยู่! พวกนั้นเป็นศัตรูที่อันตรายเหลือเชื่อเลยล่ะ เพราะฉะนั้นทุกคนต้องระวังตัวไว้ให้ดีด้วย” ผู้เฒ่าฟลินท์เสริม โดยทั่วไปแล้วแวมไพร์เป็นเผ่าพันธุ์อิสระที่แทบไม่เคยติดต่อกับผู้คนจากโลกภายนอกเลย มันอธิบายได้อย่างชัดเจนว่าทำไมพวกเขาถึงได้คับแค้นคนจากโลกภายนอกถึงขนาดนั้น นี่เป็นเหตุที่ทำให้พวกเขาโจมตีสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่แวมไพร์ทันทีที่ได้พบ และช่วยไม่ได้ที่แวมไพร์โดยปกติแล้วจะรวดเร็วมากและยังสามารถฆ่าคนที่พวกเขาต้องการได้อย่างง่ายดายด้วย “ไม่ต้องห่วงครับท่าน! พวกเราทุกคนต่างก็เชี่ยวชาญในการต่อสู้ ดังนั้นพวกเราก็จะไม่ออมมือให้กับพวกมันเช่นกัน! ด้วยเหตุนี้ ผมเชื่อว่าพวกแวมไพร์จะไม่กล้าทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าแน่!” เลคตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ไม่ตอบอะไรกลับไป… หลังจากเดินต่อไปประมาณสิบนาที ในที่สุดทุกคนก็พ้นจากทางเดินที่ทอดยาวอย่างน้อยสองสามร้อ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1761
หลังจากนั้นไม่นานสถานที่นี่ก็เงียบลงอีกครั้ง... เนื่องจากไม่มีลูกธนูถูกยิงออกมาอีกแล้ว จึงสามารถสรุปได้ว่าในที่สุดกลไกอันน่าสะพรึงกลัวก็สิ้นสุดลงสักที… เลคถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดอย่างหวาดกลัวว่า “ไม่นึกเลยว่าที่นี่จะมีกับดักแห่งความตายอยู่ทุกหนทุกแห่งแบบนี้ คุณคลอฟอร์ด…!” ไม่มีใครคาดการณ์ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้เลย… แต่ทว่านั่นไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้มีสาเหตุมาจากการที่คนของเลคหาเรื่องถูกฆ่าด้วยลูกธนูหลายสิบลูกเช่นนั้น และตอนนี้ชายคนนั้นก็กำลังนอนบนกองเลือดที่ค่อย ๆ ไหลซึมไปทั่ว… ช่างเป็นความตายที่เลวร้ายเสียจริง… แต่นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นหากมีใครสัมผัสสิ่งต่าง ๆ ที่ตั้งอยู่ที่นี่โดยพละการ ด้วยเหตุนี้เลคจึงจ้องมองไปที่คนของเขาก่อนจะตะโกนว่า "ทุกคนจงฟัง! พวกนายที่เหลือไม่ได้รับอนุญาตให้เคลื่อนไหวจนกว่าจะมีคำสั่งจากฉัน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น คนของเลคทั้งหมดก็พยักหน้าและยังคงยืนอยู่ในจุดที่พวกเขาอยู่ในปัจจุบัน… ไม่มีพวกเขาคนใดกล้าพอที่จะสัมผัสอะไรอีกแล้ว นั่นเพราะพวกเขาไม่อาจรู้ได้เลยว่าจะเผลอไปเปิดกลไกอะไรตรงไหนอีก กับดักต่อไปที่พวกเขาหาเรื่องใส่ตัวนั้น
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1762
“บ้าเอ้ย! ไม่คิดเลยว่าจะมีประสาทอีกแห่งข้างล่างนี้! อันที่จริงที่นี่ดูใหญ่กว่าก่อนหน้านี้ไม่น้อยเลย!” เรย์อุทาน “ทุกคนโปรดระวัง! แล้วก็อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!” เจอรัลด์เตือนโดยหวังว่าทุกคนจะได้บทเรียนเรื่องจับของแบบสุ่มสี่สุ่มห้า “รับทราบ! ว่าก็ว่าเถอะนี่มันเรื่องอะไรกัน พี่คลอฟอร์ด…? ของพวกนี้ดูหรูหรามากจริง ๆ!” เรย์เอ่ยถามขณะที่เขาเดินไปที่แท่นเพื่อมองดูมันใกล้ๆ “นั่นคือ แท่นบูชามหาสมบัติ พวกมันมีหน้าที่พิเศษเพื่อใช้ในการจุดเทียนในพิธีกรรมบูชายัญ ไฟในนั้นจะคงอยู่ตลอดไป!” ผู้เฒ่าฟลินท์อธิบายเมื่อเขาเห็นว่าเจอรัลด์ไม่ได้พยายามที่จะตอบ เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็ตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อได้พบว่าโลกนี้มีของวิเศษเช่นนั้นอยู่ด้วย… ความหวาดกลัวของเขาต้องจบลงเมื่อจู่ ๆ ทุกคนก็ได้ยินหนึ่งในคนของเลคกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด! เมื่อพวกเขาหันไปมอง ร่างกายของชายคนนั้นก็ถูกเผาไหม้ไปแล้ว! ผิวหนังของเขาไหม้เกรียมและดวงตาปูดโปนอย่างน่าขนลุก ไม่นานสิ่งที่เหลืออยู่ของชายผู้นั้นก็มีเพียงกองเลือดที่นองอยู่บนพื้น! ด้วยความที่เขาเสียชีวิตลงอย่างน่าสยดสยอง ทุกคนจึงรู้สึกหวาดกลัวเป็นธรรมดา แม้ว่าพวกเขาจ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1763
“…ขอบคุณพระเจ้าที่คุณพาผู้หญิงคนนี้มาด้วย เจอรัลด์…! ไม่งั้นวันนี้เราได้กลับบ้านเก่ากันหมดแน่…!” เลคพึมพำโดยที่ยังหวาดกลัว ขณะที่เขาแสดงความขอบคุณต่อทั้งจูโน่และเจอรัลด์ หากจูโน่ไม่นำยาฆ่าแมลงกระป๋องนั้นไปด้วย วันนี้คงเป็นคราวตายของพวกเขา... หลังจากนั้น เจอรัลด์ก็เปิดกระป๋องออกก่อนที่จะถูของเหลวที่อยู่ภายในกับเสื้อผ้าของเขา “ทามันบนเสื้อผ้าของพวกคุณซะ! หากโชคดี มันน่าจะช่วยไล่แมงมุมให้เราได้!” เจอรัลด์เอ่ยปาก เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนก็เริ่มทำแบบนั้นอย่างรวดเร็วโดยต้องทำให้แน่ใจว่าได้ป้ายยาฆ่าแมลงลงบนเสื้อผ้าและรองเท้าให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ หวังว่านี่จะช่วยกันแมงมุมได้จริง ๆ... ตอนนี้วิกฤตสิ้นสุดลงแล้ว ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยขึ้นว่า"...ฉันเดาว่าพวกแวมไพร์เลี้ยงแมงมุมพวกนี้ไว้ หากฉันวิเคราะห์ไม่ผิด หยดเลือดที่แมงมุมดูดกลืนไปสามารถถูกแวมไพร์ดึงกลับไปใช้ดื่มกินได้ด้วย…” “ช่างน่ารังเกียจจริง ๆ! ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพวกเขาจะเลี้ยงสัตว์ที่น่ากลัวแบบนี้เอาไว้!” เจอรัลด์หน้าบึ้ง แต่คิดไปแล้วก็ฟังดูสมเหตุสมผล มีเพียงแวมไพร์เท่านั้นที่จะสามารถคิดกลยุทธ์ชั่วร้ายเช่นนี้ได้... หลังจาก
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
