แชร์
บทที่ 1763
บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1764
ทว่าหลังจากนั้นไม่นาน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็สังเกตเห็นปัญหาหนึ่ง นั่นคือความจริงที่ว่าประตูบานใหญ่ของสิ่งปลูกสร้างตรงหน้าถูกล็อค เมื่อเห็นอย่างนั้น เลคก็ออกคำสั่งทันที “พวกนายมาปลดล็อกประตู!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น ยอดฝีมือจากทีมของเลคก็หยิบเครื่องมือสองสามอย่างออกมาจากกระเป๋าคาดเอวของเขาอย่างรวดเร็วและเริ่มลงมือ... ไม่นานหลังจากนั้น ก็ได้ยินเสียงก๊อกแก๊กดังขึ้น แสดงว่าก็สามารถปลดล็อคประตูได้สำเร็จ! จากนั้นเลคก็ผลักประตูให้เปิดออก และคนอื่น ๆ ก็พยายามตามเขาไป เมื่อเข้าไปที่ด้านใน พวกเขาก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าข้างในนั้นส่วนใหญ่ล้วนรกร้างว่างเปล่า แต่มีรูปวงกลมขนาดใหญ่ปรากฏอยู่ตรงกลางทั้งยังถูกล้อมรอบด้วยเสาสี่ต้น… “แล้วทีนี้อะไรอีกล่ะ…” เจอรัลด์พึมพำด้วยความสงสัยเล็กน้อย เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็พูดว่า "...นี่น่าจะเป็นสถานที่ที่แวมไพร์ใช้บ่มเพาะตัวเอง ดูจากวงกลมนี่แล้ว ฉันเดาว่าคงมีเพียงผู้นำของแวมไพร์เท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้นั่งอยู่ที่นั่น!” ขณะที่เจอรัลด์พยักหน้าอย่างเข้าใจ เลคเองก็ขมวดคิ้วขณะที่เขาถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “…ถึงอย่างไรก็เถอะ ที่นี่ไม่มีอะไรเลย
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1765
เจอรัลด์ย้ำคำของผู้เฒ่าฟลินท์เพียงเพื่อเน้นย้ำว่าการเข้าไปยุ่งย่ามกับสิ่งของล้ำค่าในสถานที่แห่งนี้นั้นอันตรายเพียงใด ในขณะที่ความโลภของมนุษย์คล้ายจะไม่มีที่สิ้นสุด การควบคุมตนเองเป็นกุญแจสำคัญในการเอาชีวิตรอด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ปัจจุบันที่พวกเขากำลังเผชิญอยู่... หลังจากใช้เวลาในการขนย้ายสิ่งของล้ำค่าออกจากสถานที่นั้นเกือบครึ่งชั่วโมง เลคและคนของเขาก็ได้รวบรวมทรัพย์สินมีค่ามากพอที่จะใส่ลงไปในรถยนต์ขนาดใหญ่อย่างน้อยสองคัน… เมื่อได้เห็นปริมาณของทรัพย์สมบัติแล้ว จึงไม่แปลกใจเลยที่เลคและคนของเขาถูกดึงดูดให้มายังสถานที่แห่งนี้... หลังจากที่เลคออกจากห้องลับแห่งนั้นเป็นครั้งสุดท้าย เขาก็เดินไปหาเจอรัลด์ก่อนที่จะยิ้มขณะที่เขาพูดว่า "นี่คือสมบัติที่เราได้รับจากห้องลับนั้น เจอรัลด์! เนื่องจากพวกเราทั้งสองฝ่ายร่วมแรงร่วมใจกันจนทำให้มาได้ไกลถึงขนาดนี้ ผมก็ยินดีที่จะแบ่งปันทรัพย์สินบางส่วนที่ได้มากับพวกคุณ!” เจอรัลด์ยิ้มตอบก่อนพูดขึ้นว่า “ผมซาบซึ้งในน้ำใจของคุณนะ คุณซัค แต่เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อตามล่าสมบัติของแวมไพร์ เพราะงั้นพวกคุณเก็บทรัพย์สมบัติเหล่านั้นไว้กับตัวเองเถอะ!” เมื่อได
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1766
“นี่คุณกำลังจะบอกว่าคนที่ถูกแมงมุมโจมตีคือคนที่สัมผัสกับสมบัติพวกนั้นอย่างนั้นหรือ?” เจอรัลด์ถาม เมื่อเห็นผู้เฒ่าฟลินท์พยักหน้า เจอรัลด์และพรรคพวกก็ตกตะลึงทันที ไม่นึกเลยว่าแมงมุมจะเลือกเหยื่อจริง ๆ... ในขณะเดียวกัน เลคและสมาชิกในทีมที่เหลือก็ถูกแมงมุมยักษ์จับกินทั้งเป็น! มันเป็นภาพที่น่าสยดสยองอย่างที่สุด… เมื่อมองไปที่เจอรัลด์ซึ่งยังคงยืนอยู่ข้างประตู เลคผู้น่าสงสารที่กำลังถูกกินก็ทำได้เพียงอ้อนวอนว่า “คุณ…คลอฟอร์ด…! ได้โปรดช่วยพวกเราด้วย…!” “ช...ช่วยด้วย! ได้โปรด…!" สมาชิกคนอื่น ๆ ในทีมของเลคต่างก็กรีดร้องเช่นกัน ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็ทำอะไรไม่ได้ พวกเขาทั้งหมดได้ยึดเอาสมบัติต้องสาปไปเพราะความโลภบังตา หรือเรียกอีกอย่างว่า พวกเขาหาเรื่องใส่ตัวกันเอง ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างช่วยอะไรไม่ได้ ขณะที่พวกเขากรีดร้องและถูกกินไปต่อหน้าต่อตา... เลคเองก็ถูกฉีกออกขาดครึ่งก่อนที่จะถูกโยนลงไปในเหว... สำหรับสมาชิกในทีมที่เหลือ พวกเขาถูกแมงมุมตัวเล็กกลืนกินจนไม่เหลืออะไร และสิ่งที่เหลืออยู่ตอนนี้ก็มีเพียงกองเลือด... ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้นก่อนที่เลคและกลุ่มขอ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1767
หลังจากนั้นไม่นาน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็กลับมาที่ห้องอีกครั้ง...อย่างไรก็ตาม เมื่อเข้าไปข้างใน จู่ ๆ พวกเขาก็ได้รับการต้อนรับด้วยเสียงเคาะแปลก ๆ...ตอนนี้ทุกคนรู้สึกระแวดระวัง เรย์อดไม่ได้ที่จะมองไปที่เจอรัลด์แล้วถามว่า “…คุณได้ยินไหมพี่เจอรัลด์?”เจอรัลด์พยักหน้าแล้วตอบว่า “ได้ยิน” ด้วยเหตุนี้ พวกเขาทั้งห้าจึงเริ่มมองหาแหล่งที่มาของเสียงดังกล่าวทันที… จนกระทั่งในที่สุด เจอรัลด์ก็ตระหนักว่ามันมาจากจุดศูนย์กลางของลานทรงกลมในห้องนั้น… “…เสียงมาจากทางนั้น!” เจอรัลด์พูดขณะที่เขาชี้ไปที่ลานดังกล่าว เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนก็รีบรวมตัวกันรอบ ๆ แท่นก่อนที่จะแนบหูของพวกเขาลงไป… จริงอยู่ เมื่อหูของพวกเขาแนบสนิทอยู่บนพื้นแล้ว เสียงเคาะอย่างต่อเนื่องก็ยิ่งชัดเจนขึ้น! เมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิด ก็พบว่าเสียงเคาะดังกล่าวดังเกือบจะเป็นจังหวะเลยทีเดียว “…คุณคิดว่ามีคนติดข้างในหรือเปล่า พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถาม “…ดูจากจังหวะการเคาะแล้ว อาจจะเป็นอย่างนั้น!” เจอรัลด์ตอบ เขารู้สึกได้ว่ามีเพียงสิ่งมีชีวิตเท่านั้นที่สามารถทำการเคาะเป็นจังหวะเช่นนี้ได้ หลังจากเสียงเคราะหยุดไปเล็กน้อย เจอรัลด์ก็สั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1768
สิ่งลึกลับที่ถูกกักขังอยู่เบื้องล่าง ดูคล้ายจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่ง ผมยาว เป็นสิ่งมีชีวิตคล้ายลิง... “…ข้างใต้มีอะไรอยู่หรือ พี่เจอรัลด์?” เรย์กระซิบถาม เจอรัลด์ส่งสัญญาณให้พวกเขาเงียบ ก่อนจะส่งสัญญาณเรียกให้พวกเขามาดูด้วยตาตัวเอง เมื่อเห็นเช่นนั้น สมาชิกคนอื่น ๆ ในทีมของเจอรัลด์ก็ค่อย ๆ ย่องใกล้เข้ามา เจอรัลด์มองไปที่ผู้เฒ่าฟลินท์ แล้วเอ่ยถามว่า “…ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณรู้ไหมว่านี่คืออะไร…?” หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ตอบว่า "...ถ้าตาของฉันดูไม่ผิด นั่นน่าจะเป็นชะนีดำ ฉันพอจำได้ว่ามีแวมไพร์ที่เลี้ยงชะนีดำและใช้มันเป็นตัวช่วยในการจับมนุษย์… บางทีเจ้าตัวนี้อาจมีหน้าที่เช่นนั้น!” เมื่อได้ยินดังนั้นดวงตาของเจอรัลด์ก็เบิกกว้าง เรย์ก็รีบพูดขึ้นว่า “ถ้าอย่างนั้น… ชะนีดำตัวนี้ต้องเป็นสัตว์ร้ายแน่นอน! และเราควรขังมันไว้ที่นี่จะดีที่สุด!” จริงอยู่ ชะนีดำที่ดุร้ายเช่นนี้ไม่อาจปล่อยให้หลุดออกไปเป็นอิสระได้ ไม่อย่างนั้นมันจะต้องสร้างปัญหาอย่างแน่นอน! แต่น่าเสียดายที่เรย์พูดช้าเกินไป นั่นก็เพราะสัตว์ร้ายตัวนี้หลุดจากโซ่ที่มันพันธนาการร่างของมันไปนานแล้ว มันถูกขังอยู่ที่น
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1769
"แน่นอน มีผู้คนนับไม่ถ้วนพยายามค้นหาโลงศพของบรรพบุรุษแวมไพร์ตนแรกเพื่อที่จะได้ครอบครองไข่มุกแวมไพร์ที่อยู่ภายในนั้น…” ผู้เฒ่าฟลินท์ตอบพร้อมกับพยักหน้า “ไข่มุกแวมไพร์? คุณมาที่นี่เพื่อตามหาสิ่งนั้นใช่ไหม?” เจอรัลด์ถาม "ใช่แล้ว ไข่มุกแวมไพร์เป็นสิ่งที่จะทำให้ฉันได้ร่างใหม่!” ผู้เฒ่าฟลินท์อธิบาย เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็แค่พยักหน้า แม้ว่าสมบัติดังกล่าวจะฟังดูน่าสนใจ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจมันมากนัก นั่นก็เพราะเขามาที่นี่เพียงแค่ช่วยเหลือผู้เฒ่าฟลินท์เท่านั้น แต่หลังจากตรวจสอบอย่างพิถีพิถันแล้ว เจอรัลด์ก็พูดขึ้นว่า “…ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรอันตราย เรามาเปิดโลงศพกันเถอะ!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็พยักหน้า เขาอยากที่จะได้ครอบครองไข่มุกแวมไพร์เป็นอย่างมาก เมื่อไม่เห็นว่าผู้เฒ่าฟลินท์คัดค้าน เจอรัลด์จึงหันไปมองจูโน่และโนริก่อนจะพูดว่า “พวกคุณสองคน อยู่อยู่ให้ห่างจากเราหน่อย! ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็หนีไปเลย เข้าใจไหม” แน่นอนว่าจูโน่และโนริเชื่อฟังแต่โดยดี พวกเธอเดินไปที่ปากทางเข้าอย่างรวดเร็ว ก่อนจะยืนนิ่งไม่กล้าขยับเขยื้อนไปไหน ขณะที่รอให้เจอรัลด์และอีกสองคนเริ่มเปิดโลงศพ...
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1770
แน่นอนว่าโนริ จูโน่ และเรย์ก็ตอบตกลงโดยไม่ต้องคิด ขณะที่พวกเขากำลังเก็บข้าวของอย่างรวดเร็วเพื่อเตรียมออกเดินทาง เรย์ก็อดไม่ได้ที่จะสังเกตเห็นว่าผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงยืนอยู่ที่มุมเดิม แม้ว่าตอนนี้ร่างของเขาจะสั่นเทิ้มอย่างไม่มีเหตุผลก็ตาม... เมื่อพบถึงความผิดปกติเล็ก ๆ นี้ เรย์จึงตะโกนออกไปว่า “ผู้เฒ่าฟลินท์ พวกเรากำลังจะไปกันแล้ว!” แต่ทว่าวินาทีที่เขาพูดจบ ดวงตาของเรย์ก็เบิกกว้างขึ้นเมื่อเห็นว่าผู้เฒ่าฟลินท์หันกลับมาจ้องมองเขา ด้วยดวงตาสีแดงเลือด... เรย์ตะโกนออกไปด้วยความกลัวจนตัวสั่น “เอ่อ จ…เจอรัลด์? ดูเหมือนจะมีบางอย่างผิดปกติกับผู้เฒ่าฟลินท์…!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันไปมองชายชราและแล้วก็พบว่าเขาต้องตกใจอย่างหนักเมื่อเห็นว่าสภาพของผู้เฒ่าฟลินท์ไม่ต่างไปจากเรย์ “…ผู้เฒ่าฟลินท์…? เป็นอะไรไหม?” เจอรัลด์ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง คิ้วของเขาขมวดมุ่น แต่น่าเสียดาย นี่ไม่ใช่ผู้เฒ่าฟลินท์ที่พวกเขาเคยรู้จักอีกต่อไป แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของเขาจะยังคงเดิม แต่ดวงตาสีแดงที่อยู่เบื้องหน้าพวกเขาในตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากปีศาจกระหายเลือด… “เจอรัลด์ ดูที่คอของเขาสิ! มีแสงอยู่ในนั้นด้วย!” เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1771
“…อย่าบอกนะ…ว่าคุณจำอะไรไม่ได้เลย?” เจอรัลด์ตอบ อีกฝ่ายส่ายหน้าด้วยความสับสนเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเขาจำเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่ได้จริง ๆ “…งั้นบอกผมมาหน่อยสิ ทำไมคุณถึงได้กลืนไข่มุกแวมไพร์ลงคอไป?” เจอรัลด์ถาม ท้ายที่สุดหากชายชราไม่กลืนมันลงไป เขาคงไม่ตกอยู่ในสภาวะคลุ้มคลั่งแบบนั้น “เดี๋ยว… ว่าไงนะ? ฉัน… กลืนมันลงไป…?!” ผู้เฒ่าฟลินท์ตอบ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อในขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจอรัลด์ “ก็ใช่น่ะสิ! หลังจากกลืนมันเข้าไป คุณก็เริ่มเสียสติและเริ่มโจมตีพวกเรา!” เจอรัลด์อธิบาย หลังจากได้ยินทุกสิ่งที่เกิดขึ้นจากเจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ก็อดไม่ได้ที่จะมองไข่มุกซึ่งยังอยู่บนพื้น ในขณะที่เขาพึมพำด้วยความงุนงง “…สิ่ง… สิ่งสุดท้ายที่ฉันจำได้ไม่ใช่การที่นายมอบไข่มุกให้กับฉัน… ฉันไม่รู้ว่าจะทำอะไรแบบนั้นด้วย!” เมื่อมองไปที่ชายชรา เจอรัลด์ก็รู้สึกว่าเขาไม่ได้โกหก สัญชาตญาณบอกกับเขาแบบนั้น เจอรัลด์จึงเลือกที่จะเชื่อคำพูดของผู้เฒ่าฟลินท์ แต่ทว่าหากผู้เฒ่าฟลินท์ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อย่างแท้จริงจนถึงกับเริ่มโจมตีพวกเขา นั่นหมายความว่าเป็นที่แน่นอนแล้วว่าไข่มุกแวมไพร์คือสาเห
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
