วินาทีที่เขาหันไปมองหญิงสาวอีกคนหนึ่ง เปลือกตาของเจอรัลด์ก็กระตุกทันที ท้ายที่สุดแล้ว ถึงแม้ก่อนหน้านี้เขาจะเคยพบกับสาวงามมากมายตลอดช่วงชีวิตของเขา เขายังคงรู้สึกทึ่งกับความงามของหญิงสาวผู้นี้ ผู้หญิงอีกคนสวมชุดกระโปรงยาวที่ดูสง่างาม เธอมีใบหน้าที่สวยงามและรูปร่างที่ดึงดูดเป็นอย่างยิ่ง แม้ว่าเธอจะสะดุดตา แต่เธอก็ทำตัวค่อนข้างดูห่างเหินเมื่อเทียบกับผู้หญิงที่ไว้ผมหางม้า หญิงงามผู้นี้ปล่อยผมตรงที่ยาวและปลิวไสวไปทั่วทั้งสถานที่เพราะลมทะเล เธอมองเจอรัลด์ตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เธอก็เบือนหน้าหนี เพราะเธอคิดว่าเขาไม่มีอะไรน่าสนใจ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าเจอรัลด์จะไม่ได้ใส่ใจเรื่องนั้นมากนัก เนื่องจากเขายังไม่ฟื้นจากความเศร้าโศกก่อนหน้านี้ จากนั้นเขาก็ถามอย่างเป็นกันเองว่า “…ใช่? มีอะไรให้ผมช่วยเหรอ?” “ฉันแอบมองคุณมาสักพักแล้ว และดูเหมือนคุณกำลังรู้สึกเศร้าหมอง คุณเป็นคนที่หล่อมาก ฉันเลยสงสัยว่าทำไมคุณถึงมีปัญหาในใจมากมาย คุณรู้หรือไม่ว่าเรือของเรากำลังจะแล่นผ่านเกาะแห่งหนึ่งในยานัมในไม่ช้านี้? เมื่อถึงเกาะแล้ว ฉันกับเพื่อนจะแวะที่นั่นกันเพื่อเข้าร่วมงานปาร์ตี้ที่ก
ชายหนุ่มคนนี้มีชื่อว่า โบ มาบาร์ท เขาเป็นทายาทเศรษฐีหนุ่มที่มีนิสัยเป็นสุภาพบุรุษ ครอบครัวมาบาร์ทเองก็เป็นหนึ่งในตระกูลที่ทรงเกียรติของเมืองเจนน่า และพวกเขาเป็นเจ้าของสินทรัพย์ที่มีมูลค่าอย่างน้อยหนึ่งพันห้าร้อยล้านดอลลาร์ ด้วยเหตุนี้ จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่โบจะจบการศึกษาจากต่างประเทศ เช่น สหราชอาณาจักรและฝรั่งเศส ถึงกระนั้น ตระกูลมาบาร์ทก็ยังถือว่าด้อยกว่าเมื่อเทียบกับตระกูลล็อค ซึ่งเป็นเจ้าของหน่วยมังกร ด้วยเหตุนี้ โบจึงขึ้นเรือโดยสารขนาดเล็กเพื่อเดินทางมาที่นี่ ท้ายที่สุดแล้ว เฉพาะผู้ที่มีชื่อเสียงสูงสุดเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นเรือหลักของกองเรือ ทั้งนี้ทั้งนั้น ทุกคนที่รู้จักเขาต่างก็ทราบดีถึงความหลงใหลของโบที่มีต่อเฟีย ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงเริ่มสำรวจเจอรัลด์เช่นกัน เมื่อได้ยินคำถามของโบ โดยพวกเขาหวังว่าจะเยาะเย้ยโบหากเจอรัลด์เป็นคู่รักของเฟียขึ้นมาจริง ๆ “ฉันไม่รู้จักเขาหรอก… เซียร์เป็นคนชวนเขามาร่วมงานปาร์ตี้ที่เกาะไชรน์ด้วยกัน!” เฟียตอบพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย ในฐานะหญิงสาวจากตระกูลที่สูงส่ง ความหยิ่งยโสของเฟียทำให้เธอเกลียดความรู้สึกที่เหมือนถูกคนอื่นบงการมากที่สุด
เฟียเป็นคนที่มีพื้นฐานครอบครัวที่ดีมาก เธอจึงมีความรู้สึกว่าตัวเองเหนือกว่าคนทั่วไปอยู่เสมอ อย่างไรก็ตาม หลังจากได้ยินเกี่ยวกับภูมิหลังครอบครัวของโยเซฟแล้ว ดวงตาของเธอก็สว่างขึ้นทันที และเธอก็แอบมองเขาอยู่เป็นพัก ๆ หลังจากที่ได้พูดคุยทักทายกันแล้ว โยเซฟก็ถามว่า “ว่าแต่ว่า โบ นายใช้เวลาเดินทางนานขนาดนั้นเลยเหรอ? ไหนนายบอกกับฉันว่าจะมาถึงเมื่อสองสามวันก่อนไม่ใช่เหรอ?” “อา อย่าให้ผมต้องพูดถึงเรื่องนั้นเลย… คุณเห็นไหมว่าตลอดเวลาที่ผมไม่อยู่ มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่และค่อนข้างรุนแรงเกิดขึ้นภายในเมืองเจนน่า เช่นเดียวกับโครงสร้างใต้ดินของเวสตัน ด้วยเหตุนี้ ผมจึงต้องช่วยพ่อจัดการกับสถานการณ์นี้มาตลอด!” โบตอบ “ฉันคิดว่าฉันก็เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้มาบ้างเหมือนกัน… นิกายพระราชวังซาคราโซลิสใช่ไหม? กองกำลังขนาดใหญ่นั้นมาจากไหนกันแน่? ตามที่พ่อของฉันเคยเล่าให้ฟัง ตระกูลอันทรงเกียรติหลายตระกูล และแม้แต่กองกำลังใต้ดินที่มีอำนาจในยานัมยังต้องยอมจำนนให้กับพวกเขา! ฉันยังได้ยินมาอีกว่าประมุขแห่งพระราชวังซาคราโซลิสเป็นบุคคลที่ชั่วร้าย แต่ก็มีข่าวลือว่าใครก็ตามที่ยอมจำนนต่อเขาแล้ว ครอบครัวของคนคน
เมื่อหญิงสาวทั้งสองเข้าใกล้ฝูงชนมากขึ้น ทั้งคู่ก็ได้ยินโยเซฟพูดว่า “อย่างที่ทราบกันดีอยู่แล้ว ครอบครัวเทิร์นบูลล์เป็นครอบครัวที่ยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งมาก พวกเขาอาศัยอยู่ในยานัมมาอย่างน้อยสองสามร้อยปีแล้ว อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกคุณอาจจะไม่รู้ก็คือ ความจริงที่ว่าปาร์ตี้นี้ถูกนำเสนอโดยนายน้อย เบลไฟร์ เทิร์นบูล เอง! ด้วยเหตุนี้ งานเลี้ยงใด ๆ ก็ตามที่เขาจัดขึ้นจะต้องดึงดูดคนดัง และบุคคลที่มีชื่อเสียงทุกประเภทจากทั่วประเทศอย่างแน่นอน!” ตลอดการแนะนำตัวอย่างมั่นใจ ซึ่งสร้างความตื่นเต้นในหมู่ผู้ฟัง โยเซฟก็ชำเลืองตามองหญิงสาวสวยที่ปรากฏตัวต่อหน้าเขาทีละคนอย่างละเอียดถี่ถ้วน และหญิงสาวเหล่านั้นก็มีสีหน้าที่พึงพอใจเมื่อเห็นเขาชำเลืองมอง เนื่องจากเฟียเป็นหญิงสาวที่สวยที่สุดในบรรดาผู้หญิงในกลุ่มทั้งหมด โยเซฟจึงต้องชำเลืองมองเธอให้นานเป็นพิเศษ ซึ่งโบที่ยืนอยู่ด้านข้างก็สังเกตเห็นพฤติกรรมของเขาด้วย เมื่อตระหนักเช่นนั้น โบก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย ท้ายที่สุดแล้ว สถานะของเขาย่อมต่ำต้อยกว่ามากเมื่อเทียบกับโยเซฟ และเขารู้ดีว่าโยเซฟเป็นคนที่อยู่ในโลกเดียวกับเฟีย ด้วยเหตุนี้ โบจึงรีบเปลี่ยนหั
อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เธอไม่ใช่ผู้หญิงไม่ดีเลย และแม้ว่าคำพูดของเธอจะไม่ได้ฟังดูหรูหรา แต่ก็ทำให้เจอรัลด์รู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก 'หายากจังที่จะเจอผู้หญิงใจดีแบบนี้ในทุกวันนี้... ฉันชักจะสงสัยแล้วว่าโชคชะตากำหนดให้เรามารู้จักกันหรือเปล่า...' ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงรู้สึกว่าเขาอาจจะต้องใช้โอกาสนี้เพื่อทำให้สิ่งที่เธอปรารถนากลายเป็นจริงขึ้นมาให้เธอสักหนึ่งหรือสองข้อ ท้ายที่สุดแล้ว เงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขาเลยสักนิด และเขาก็ไม่รังเกียจที่จะจ่ายเงินก้อนโต ตราบเท่าที่เธอได้รับในสิ่งที่เธอต้องการ หรือให้สิทธิ์ในการเข้าถึงทักษะที่เธอต้องการที่จะเรียนรู้ในทางใดทางหนึ่ง นี่เป็นวิธีของเขาจะใช้ตอบแทนความเมตตาของเธอที่มีต่อเขาตลอดเวลานี้ ความคิดของเขาหยุดชะงักลงเมื่อนายน้อยเทิร์นบูลพูด ซึ่งยังคงอยู่บนเวทีจับไมโครโฟนก่อนจะพูดว่า “ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี! กรุณาเงียบเสียงลงก่อนนะครับ!" เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนก็เงียบเสียงลงทันที มันเงียบมากจนเกือบจะรู้สึกเหมือนฉากที่ใช้ในการซ้อมบทละคร เมื่อทุกคนหยุดพูดและหันมาสนใจเขา เบลไฟร์ก็หรี่ตาก่อนจะพูดว่า “ตอนนี
กล่องไม้นั้นถูกห่อมาอย่างแน่นหนา ถึงกระนั้นคนอื่น ๆ ก็ยังมองเห็นรูปร่างที่เลือนรางของหญิงสาวผมยาวที่ขดตัวเป็นลูกบอลอยู่ข้างในได้ “ช่างน่าสนใจจริง ๆ! ดูเหมือนว่านายน้อยเทิร์นบูลจะกล้านำหญิงสาวมาประมูลจริง ๆ ด้วย!” เซียร์คำรามด้วยความโกรธเล็กน้อย เธอไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกเช่นนั้น บางคนอาจต้องการทรัพย์สินเงินทองและอำนาจต่าง ๆ แต่หญิงสาวหลายคนที่อยู่ที่นี่ก็รู้จักพอ และพวกเธอก็ไม่เต็มใจที่จะยอมรับความจริงที่ว่า หนึ่งในเพศเดียวกันกับเธอถูกประมูลไปแบบนั้น! ความโกรธและความไม่พอใจของพวกเธอเกิดขึ้นอย่างสมเหตุสมผลที่สุด เพราะไม่ว่าอย่างไรพวกเธอก็ไม่มีทางรู้สึกเป็นอื่นเมื่อได้เห็นคนเพศเดียวกันถูกวางโชว์เพื่อขายราวกับเป็นสิ่งของ แม้ว่าหญิงสาวส่วนใหญ่จะโกรธอย่างไม่เก็บอาการ แต่บางคนก็ดูเหมือนจะมีความคิดเห็นที่ต่างออกไปด้วย นั่นคือเฟียที่กำลังพึมพำออกมาเบา ๆ “เธอจะไปรู้อะไร? สำหรับหนุ่มทายาทเศรษฐีแล้ว การลิดรอนสิทธิมนุษยชนคนอื่นไปก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสำหรับเขาเลย! ลองพิจารณาสถานการณ์นี้จากมุมมองของนายน้อยเทิร์นบูลดูสิ แบบนั้นแล้ว ฉันแน่ใจว่าเธอจะเข้าใจสถานการณ์จากมุมมองของเขาได้!” เมื่อไ
‘…นี่… ฉันได้ยินผิดไปหรือเปล่า…? เป็นไปไม่ได้หรอกใช่ไหม…?’ กีย่ารำพึงรำพันกับตัวเอง ขณะที่เธอค่อย ๆ มองไปรอบ ๆ อย่างไม่เชื่อสายตา เธอพยายามมองหาที่มาของเสียงตะโกนนั้น อย่างไรก็ตาม วินาทีที่เธอเห็นเขา เธอก็ตกใจมาก จนนึกไปว่าเธออาจจะกำลังฝันอยู่! เธอต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง ไม่ว่าจะคำไหนก็ได้ แต่กลับรู้สึกเหมือนมีก้อนจุกอยู่ในคอ ซึ่งทำให้เธอพูดอะไรไม่ออก... สำหรับเซียร์ เธอหันไปมองเจอรัลด์ซึ่งกำลังเดินไปที่เวที ก่อนจะตะโกนด้วยความประหลาดใจ “เอ๋? คุณ… รู้จักผู้หญิงคนนั้นงั้นเหรอ เจอรัลด์?” “ฮ่า! ฉันเดาว่าไอ้ขี้แพ้นั่นคงหลงเสน่ห์ผู้หญิงคนนั้นจนเขาอดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปหา! ดูจากท่าทางของเขาแล้ว เขาดูไม่ใช่คนประเภทที่จะมีเงินซื้อเธอผ่านการประมูลเลยสักนิด!” โบเย้ยหยัน “หมอนั่นใครน่ะ? หยาบคายจริง ๆ! ถ้าเขาไปล่วงเกินนายน้อยเทิร์นบูลเข้า เขาได้จบเห่แน่! เพราะงั้นเราก็อยู่ให้ห่างจากเขาเอาไว้จะดีกว่า!” โยเซฟพึมพำทั้งยังขมวดคิ้ว แม้ว่าเซียร์จะพยายามห้ามเจอรัลด์ที่กำลังเดือดดาล แต่เขาก็ก้าวขึ้นไปบนเวทีได้สำเร็จ ขณะที่ทุกคนกำลังกลั้นหายใจด้วยความไม่แน่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น กีย่าก็น้ำตาไห
ด้วยสายตาเหยียดหยามบนใบหน้าของพวกเขา ชายทั้งเจ็ดจึงเริ่มโน้มตัวลง ท่าทางคล้ายหมาป่าดุร้ายที่วางแผนจะกระโจนใส่เจอรัลด์! ท่าทางของพวกเขาน่ากลัวมาก จนทุกคนแทบลืมหายใจ! “โอ้พระเจ้า ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังพร้อมที่จะซัดพ่อหนุ่มไร้สมองคนนี้ให้เป็นชิ้น ๆ เชียวล่ะ!” "ฮึ! เขาผิดเองที่หาเรื่องตาย! แต่ฉันก็ยังนึกสงสัยว่าเขาไม่ได้ล่วงรู้ถึงอำนาจที่ตระกูลเทิร์นบูลส์มีในยานัมเลยหรือไง เขากล้าที่จะหาเรื่องนายน้อยเทิร์นบูลเชียวนะ! ไม่ว่าจะยังไง หลังจากที่เขาถูกจัดการ สมาชิกตระกูลของเขาจะเป็นรายต่อไปอย่างแน่นอน!” แม้ว่าคนส่วนใหญ่ที่อยู่ด้านล่างของเวทีจะเย้ยหยันเจอรัลด์ แต่เซียร์กลับรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก จากนั้นเธอก็หันมามองด้านข้างของเธอ แล้วเอ่ยปากอ้อนวอน “นายน้อยเจงค์! เฟีย! รีบหาทางช่วยเขาเถอะ! ใช้อำนาจของตระกูลหรืออะไรสักอย่างก็ได้! เขาแค่อยากช่วยเหลือผู้หญิงคนนั้นมากเกินไปก็เท่านั้นเอง…!” อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่กลับทำสีหน้าเย็นชาใส่เธอ “เซียร์ พอได้แล้ว! ไอ้ขี้แพ้นั้นตายไปแล้วจะยังไงล่ะ? เรื่องมากจริง! รีบตั้งสติให้ดีสิ เขาก็เป็นแค่คนแปลกหน้าที่มาพบกับเราโดยบังเอิญก็เท่านั้น! พูดถึงขนาด