บทที่ 1181

“บ้าจริง! นายรนหาที่ตายซะแล้ว! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ”

หญิงสาวรู้สึกฉุนเฉียวทันทีที่เธอถูกใครบางคนดึงผม

เธอเริ่มแกว่งกระเป๋าในมือไปมา และพยายามจะตีคนที่กำลังดึงผมเธออยู่

แต่ก่อนที่เธอจะได้ทำอะไรไปมากกว่านั้น เธอก็ถูกตบเข้าที่ใบหน้าอย่างแรง

เสียงตบนั้นดังสนั่นหวั่นไหว

หญิงสาวรู้สึกเหมือนโลกกำลังหมุน และเธอก็รู้สึกมึนงงเป็นอย่างมาก เธอเดินเซเข้าไปหาร้านขายขนมปังที่อยู่ไม่ไกล จากนั้นเธอก็ล้มลงพร้อมกับกวาดเอาขนมปังที่อยู่บนแผงขายลงพื้นจนหมด

คนที่เพิ่งจะตบหน้าเธอคงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเจอรัลด์

หลังจากที่เขาได้เห็นภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นทั้งหมด เขาก็ไม่สามารถระงับความรู้สึกโมโหไว้ได้อีกต่อไป

เขาเคยพบเจอคนที่ชอบข่มเหงรังแกคนอื่นมามากมายในชีวิต แต่เขาไม่เคยเจอใครที่โอหังเท่าเธอมาก่อน

ผู้หญิงคนนี้หาความบันเทิงและความตื่นเต้นจากความทุกข์ยากของคนอื่น แล้วเขายังจะปล่อยผู้หญิงที่โหดร้ายเช่นนี้ให้เที่ยวไประรานใครต่อใครได้ตามอำเภอใจอยู่อีกเหรอ?!

“โธ่เอ๊ย! ยูมิ!”

ชายหนุ่มผู้ร่ำรวยรู้สึกสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไปจนเขายังไม่ทันได้ตั้งตัว

ผู