เมื่อรวบรวมพลังทั้งหมดของเขาเป็นการโจมตีในครั้งเดียว ก็สามารถได้ยินเสียงระเบิดดังออกมา ขณะที่คริสโตเฟอร์โถมตัวเข้าใส่เจอรัลด์ด้วยการโจมตีที่มุ่งเป้าไปที่หน้าอกของคนหนุ่มคนนั้น! ไม่กี่วินาทีก่อนที่การโจมตีของเขาจะปะทะกับเจอรัลด์ ก็ได้ยินเสียงหึ่ง ๆ อย่างดังได้ดังขึ้นมา เป็นตอนที่กำปั้นของเขามาถึงตรงหน้าเป้าหมายไม่กี่นิ้วเท่านั้นที่คริสโตเฟอร์ตระหนักได้ว่าสายมากเกินไปแล้ว ในเสี้ยววินาทีที่กำลังทั้งหมดของเขาถูกระบายออกไปฉับพลันโดยพลังลึกลับบางอย่าง เมื่อรู้ว่าเขาจะไม่สามารถหยุดกำลังหมัดของเขาได้ทันเวลา คริสโตเฟอร์จึงพยายามที่จะเพิ่มกำลังของเขาอีกครั้งในทันที เมื่อกำปั้นของเขาปะทะกับหน้าอกของเจอรัลด์ในที่สุด อย่างไรก็ตาม เขาก็ตระหนักได้โดยเร็วว่าปริมาณพลังที่เขากำลังใช้นั่นลงเอยเทียบได้กับของเด็กน้อยแรกเกิดเท่านั้น ราวกับว่านั่นยังไม่น่างงงวยพอ คริสโตเฟอร์พบว่าตัวเองกำลังบินปลิวไปข้างหลัง โดยไม่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวของเขาได้อีก! มันรู้สึกคล้ายกับการล้มคะมำลงภูเขาที่สูงชัน และก่อนที่ชายชราจะทันได้รู้ตัว เขาก็ล้มลงกับพื้นอย่างรุนแรงแรงไปแล้ว! “น นี่…นี่จะเป็นไปได้ยังไงกัน?!”
หลังจากพูดไปแบบนั้น เจอรัลด์ก็ค่อย ๆ ยกมือขึ้น…ด้วยพลังของกำลังภายในของเขาเพียงอย่างเดียว เจอรัลด์ค่อย ๆ ยกชายชราขึ้นจากพื้น คริสโตเฟอร์ไม่สามารถแม้แต่จะพยายามสู้กลับได้ด้วยซ้ำ เนื่องจากมีกำลังที่มองไม่เห็นบางอย่างกำลังจับทั้งร่างของเขาเอาไว้ “ป โปรดอย่าฆ่าฉัน เจอรัลด์! ก การปฏิญาณน้ำศักดิ์สิทธิ์จะมาถึงเร็ว ๆ นี้! ฉันยังคงมีประโยชน์สำหรับนายอยู่ ดังนั้นได้โปรดอย่าเพิ่งจบชีวิตฉัน! ฉ ฉันรู้ความลับสำคัญนายรู้ไหม?!” คริสโตเฟอร์ตะโกนขึ้นด้วยทั้งความตื่นตกใจและหวาดกลัว ขณะที่เส้นเลือดเขียว ๆ เริ่มนูนออกมาจากหน้าผากของเขา “ความลับอะไร?” เจอรัลด์ถามอย่างเย็นชา “ฉ ฉันรู้ว่าครอบครัวของนายได้ตามหาความจริงเรื่องสหพันธ์ดวงอาทิตย์มาได้สักพักแล้วในตอนนี้ ฉันจะซื่อตรงกับนายและบอกว่ารวมถึงโมลเดล สมาคมลับใหญ่อื่น ๆ ทั้งหมด เช่นแน็ปล็อคและเฟอร์กูสัน ก็ไม่เคยล้มเลิกในการสืบสวนเรื่องสหพันธ์ดวงอาทิตย์เลยจริง ๆ แม้หลังจากหลายปีผ่านไป…ฉ ฉันมีเบาะแสสำคัญที่จะแบ่งปันกับนาย ดังนั้นขอร้องล่ะ โปรดไว้ชีวิตฉันด้วย…! มันไม่ง่ายเลยที่ฉันจะมาถึงระดับของการฝึกฝนนี้ ดังนั้นแม้ว่านายยังคงอยากจะจบชีวิตฉันอยู่ ก็โปรดท
“ทั้งชีวิตของเขา พ่อของฉันคือวีรบุรุษสำหรับหลาย ๆ คน รวมถึงฉันด้วย…นายสามารถจินตนาการได้เลยว่าฉันตกใจสุดขีดแค่ไหน เมื่อฉันรู้ว่าแทนที่จะเป็นชายทรงพลังที่ฉันมักจะมองว่าเขาเป็นอยู่เสมอ แต่ความเป็นจริงแล้วเขาคือหนึ่งในผู้ที่อ่อนแอมากที่สุด ฉันไม่เคยเห็นเขาร้องไห้ออกมาด้วยความหวาดกลัวแบบที่เขาทำในคืนนั้นเลย…แต่เมื่อฉันรู้แล้ว ฉันก็เริ่มลังเลอยู่เล็กน้อย พ่อของฉันประสบกับอะไรมากันแน่จนเขาต้องลงเอยหวาดกลัวขนาดนั้น? เกิดบ้าอะไรขึ้นในระหว่างการปฏิญาณน้ำศักดิ์สิทธิ์? คำถามเหล่านี้ทำให้ฉันแน่วแน่เกี่ยวกับการตามหาความจริงเรื่องการปฏิญาณนี้! ความกลัวในการล้มเหลวคือเหตุผลที่ทำไมฉันถึงต้องพัฒนาความแข็งแกร่งของฉันให้ดีขึ้นต่อไป!” คริสโตเฟอร์กล่าวเสริม ตอนนี้สายตาของเขาแดงก่ำ “…เช่นนั้นสิ่งที่คุณกำลังจะพูด ตามคำของพ่อของคุณ คนเหล่านั้นที่ไม่กลับมาก็ไม่ได้ตายใช่ไหม? คุณกำลังจะบอกว่าพวกเขาถูกพาไปยังที่อื่นแทนหรือเปล่า?” เจอรัลด์ถาม รู้สึกงุนงง เหตุการณ์นั้นคล้ายกับการหายตัวไปของมีล่า ท้ายที่สุดแล้ว ผู้เคราะห์ร้ายของทั้งสองเหตุการณ์ก็ได้รับสิ่งของบางอย่างคือ เหรียญแห่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ ในกรณีนี้ก่อนที่
“ทันทีที่ผู้หญิงคนนั้นเห็นเขา เธอก็น้ำตารื้อขึ้นมาทันที ขณะที่เธอตะโกนขึ้น “เจอรัลด์! ฉันดีใจมากที่ได้พบนายอีกครั้ง!” “ทำไมถึงยังอยู่ที่นี่ล่ะ กีย่า? แล้วอีกครั้งนะ ผมบอกคุณแล้วว่าผมไม่ได้ชื่อเจอรัลด์! ผมคือซาเดรียน!” เจอรัลด์ตอบกลับ เอาตามตรงรู้สึกโล่งอกที่เธอยังปลอดภัยดี แต่กระนั้นมันก็ค่อนข้างคาดไม่ถึงที่เธอเลือกที่จะอยู่ต่อที่นี่ “นายยังคงพยายามจะโกหกฉันอยู่เหรอ? เลิกซะเถอะ ฉันรู้แล้วว่านายคือเจอรัลด์! นายอาจเปลี่ยนรูปร่างและอารมณ์นิสัยของนายได้สำเร็จ แต่นายจะไม่มีทางเปลี่ยนสายตาคู่นั้นของนายได้หรอก! นายคือเจอรัลด์ตามนั้นแหละ!” กีย่าตอบกลับ ขณะที่เธอวางจานที่เธอกำลังถืออยู่ลงก่อนจะวิ่งไปหาเจอรัลด์ เจอรัลด์เองเหลือบมองไปที่จานชั่วครู่ก่อนจะละสายตาไปจากกีย่า ขณะที่เขากล่าวขึ้น “ทำไมคุณถึงเลือกที่จะเป็นพนักงานเสริฟอยู่ที่นี่ แทนที่จะอยู่ต่อกับทีมวิจัยล่ะ? ผมค่อนข้างมั่นใจว่าการอยู่กับพวกเขาจะดีกว่าสิ่งนี้มาก…” “ฉันไม่สนเกี่ยวกับเรื่องนั้นอีกต่อไปแล้ว…การเฝ้ารอให้นายกลับมาคือสิ่งสำคัญมากกว่า แม้ว่านายจะใช้เวลาหลายวันหรือแม้แต่หลายปีก็ตาม ฉันก็จะรอนายอยู่ที่นี่ต่อไป! ฉันแค่ต้อง
“เป็นอะไรไป คนสวย? คุณไม่มีเงินติดตัวเลยเหรอ?” คนไม่เอาไหนคนหนึ่งพูดขึ้น ขณะที่เขาและคนอื่นสองสามคนเริ่มเดินมาหาเธอ เมื่อหนึ่งในพวกเขาพยายามที่จะแตะคางของกีย่า เธอจึงเบี่ยงหลบทันทีเมื่อเห็นแบบนั้น คนอื่น ๆ จึงคว้าแขนของกีย่าไว้ทันที โดยตั้งใจที่จะลวนลามเธอ เมื่อตระหนักได้ว่าการดิ้นรนจะไม่เป็นผลสำเร็จ กีย่าจึงพบโอกาสที่จะกัดนิ้วของหนึ่งในคนเหล่านี้อย่างแรง! ได้ยินเสียงตะโกนของความเจ็บปวดขณะที่คนไม่เอาไหนคนที่ถูกกัดจับนิ้วที่ได้บาดเจ็บอย่างรุนแรงของเขาเอาไว้ เมื่อเห็นแบบนั้น จึงไม่มีใครกล้าที่จะทำเรื่องอันใดกับเธอ นี่เป็นเพราะพวกเขาทั้งหมดเห็นเจตนาฆ่าในสายตาของเธอ แต่เนื่องจากความอ่อนเพลียก่อนหน้านี้ของเธอและการพุ่งพล่านของอะดรีนาลีนอย่างฉับพลัน ตอนนี้กีย่ารู้สึกมึนหัวอย่างมาก เป็นผลให้ในไม่ช้าเธอจึงลงเอยด้วยการล้มลงกับพื้นเกือบจะหมดสติอยู่แล้ว เมื่อเข้าใจว่ากีย่าแทบจะไม่มีพละกำลังใด ๆ เหลืออยู่เพื่อลุกขึ้นได้ด้วยซ้ำ คนไม่เอาไหนเหล่านั้นจึงหันหลังกลับไปมองบุคคลหนึ่งที่ตอนนี้กำลังเดินมาหาพวกเขา จากนั้นหนึ่งในพวกเขาก็บ่นขึ้นมา “นี่ไม่โหดร้ายมากเกินไปหน่อยเหรอ บอส? คุณไม่ได้เตื
คำถามนั้นมาจากกีย่า “…เรื่องมันยาว ยังไงซะ แค่พักผ่อนให้สบายและมุ่งเน้นไปที่การรักษาก่อนในตอนนี้…ฉันจะบอกเธอเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ในอนาคต…” ตอนนี้ที่เขาค้นหาโลงศพนิรันดร์พบแล้ว มันจึงสมเหตุสมผลที่เจอรัลด์จะกลับไปหาครอบครัวของเขาทันทีที่เขาสามารถทำได้ อย่าลืมว่ายังคงมีเรื่องลึกลับมากมายที่ยังไม่ได้รับการไขปริศนา มันคือเหตุผลที่สองที่ทำไมเขาถึงเรียกเฮลิคอปเตอร์มา แน่นอน เหตุผลหลักเป็นเพราะเขากังวลอย่างมากเกี่ยวกับอาการของกีย่า “พวกเราใกล้จะถึงเกาะแล้วครับตอนนี้ คุณคลอฟอร์ด แต่ดูเหมือนว่ามีบางอย่างกำลังเกิดขึ้นตรงปากทางเข้าเกาะนะครับ ในเวลานี้มีผู้คนค่อนข้างมากลงมาที่นั่นกัน…” หนึ่งในบอดี้การ์ดของคลอฟอร์ดที่อยู่ในเฮลิคอปเตอร์กล่าว “…หืมม?” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาลุกขึ้นยืนทันทีและมองออกไปนอกหน้าต่างของเฮลิคอปเตอร์ ก็เหมือนกับที่บอดี้การ์ดพูด ปู่ของเขาและคนอื่นมากมายสามารถเห็นได้ว่ากำลังยืนอยู่ตรงปากทางของเกาะ อย่างไรก็ดี พวกเขาดูเหมือนกำลังคุยเรื่องบางอย่างกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาจำไม่ค่อยได้แล้ว อย่างน้อยก็จากส่วนสูงปัจจุบันของเขา เป็นผลให้ เขามั่นใจว่าพวกเขาไม่ได้ยืนอยู
“…ไม่ นี่มันบังเอิญมากเกินไปแล้ว! ฉันไม่มั่นใจว่าอลิซจะใช้เล่ห์เหลี่ยมแบบไหนตอนนี้ แต่ทั้งหมดที่ฉันจำได้ก็คือฉันให้เงินเธอไปสองสามแสนดอลลาร์เพื่อให้เธอใช้ชีวิตตามที่เธอปรารถนา!” เจอรัลด์พึมพำกับตัวเอง ขณะที่เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย เหตุการณ์พลิกผันอย่างฉับพลันนี้ค่อนข้างแปลกสำหรับเขาจริง ๆ ท้ายที่สุดแล้ว นับตั้งแต่เขาพัวพันกับการโต้แย้งของโมลเดล เขาก็มุ่งความสนใจส่วนใหญ่ในชีวิตของเขาไปที่การฝึกฝน โดยแทบจะไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับชีวิตในเมืองเลย เมื่อคิดว่าเหตุการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้นไม่นานหลังจากเขากลับมาใช้ชีวิตเดิมของเขาได้ในท้ายที่สุด…แม้มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาอยู่แล้วที่จะยอมรับความจริงว่าตอนนี้เขามีลูกสาว แต่มันยิ่งยากกว่าขึ้นอีกที่จะเชื่อว่าคนเป็นแม่คืออลิซ! เมื่อรู้ว่าทั้งกีย่าและไวร่าจะทราบเรื่องนี้ในไม่ช้าเช่นกัน เจอรัลด์จึงพบว่าตัวเองถูกต้อนจนมุมให้อยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากมากขึ้น ‘…เฮอะ! ไม่มีประโยชน์ที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้! ฉันจะแค่รอผลตรวจดีเอ็นเอแล้วกัน!’ ด้วยเหตุนั้น เจอรัลด์จึงเข้าไปในคฤหาสน์และรออยู่นอกประตู ซึ่งเป็นสถานที่ทดสอบด้วยกันกับปู่และพ่อของเขา อลิซเ
“ยังไม่เต็มใจที่จะบอกความจริงใช่ไหม? แม้ฉันไม่รู้ว่าเธอปรับเปลี่ยนผลของเครื่องมือการตรวจพิสูจน์ดีเอ็นเอยังไง แต่ฉันรู้ว่าข้อเท็จจริงว่าเธอไม่ได้เป็นคนที่ให้กำเนิดเด็กด้วยซ้ำ ฟังนะ เนื่องจากพวกเราเป็นอดีตเพื่อนร่วมชั้นกัน ฉันก็เต็มใจจะปล่อยเธอไป ถ้าเธอบอกความจริงฉัน” เจอรัลด์กล่าวอย่างเย็นชา เมื่อได้ยินแบบนั้น อลิซจึงกลายเป็นมึนงงทันที ความหวาดกลัวสะท้อนในสายตาของเธอ ขณะที่เธอคิด ‘เจอรัลด์แข็งแกร่งขนาดนี้เมื่อไหร่กัน…?’ “ตอนนี้ที่ฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธออาจทำเรื่องทั้งหมดนี้เพราะเธอมีแรงจูงใจบางอย่างหรือเปล่า?” เจอรัลด์ถาม เพราะเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องการทำนายความตายมาตลอดการเดินทางกลับบ้านของเขา เขาจึงอดไม่ได้ที่จะระมัดระวังมาเป็นพิเศษ “ฉัน…ฉันไม่รู้ว่านายกำลังพูดถึงอะไรอยู่! ปล่อยฉันนะ!” อลิซปฏิเสธ “ยังคงไม่เต็มใจที่จะบอกความจริง ใช่ไหม? ได้ ถ้างั้น! ฉันจะปฏิบัติต่อเด็กคนนี้เหมือนลูกของฉันและเลี้ยงเธอเอง…แต่ฉันจะโยนเธอลงไปในมหาสมุทรเพื่อเป็นอาหารให้ปลาซะ!” เจอรัลด์ประกาศ ขณะที่เขายกเธอขึ้นในทันที ตอนนี้อลิซหวาดกลัวมาก ท้ายที่สุดแล้ว เจอรัลด์คนที่เธอเคยรู้จักนั้นทั้งขี้ขลา