แชร์

บทที่ 906

“ผมคิดว่าโอกาสในการชนะน่าจะสูงทีเดียว พูดได้ว่าเป็น 100% เลย” เย่เทียนหยู่พูดอย่างแผ่วเบาและมั่นใจ

ทุกคนรอบตัวเขาพูดไม่ออกเมื่อได้ยินแบบนั้น

เขาพูดอะไร เขากล้าพูดว่าเขาสามารถเป็นเทพแห่งสงครามเสือขาวได้ 100%

เย่เฮ่าตกตะลึงมากจนไม่รู้จะกลับไปยังไง เด็กคนนี้บ้าไปแล้ว ดูเหมือนว่าเขาไม่เคยเห็นมาก่อนว่าปรมาจารย์ในระยะหลัง ๆ ของปรมาจารย์จะน่ากลัวเพียงใด

ไม่ต้องพูดถึงความหมายของการเป็นปรมาจารย์ ฉันเกรงว่าเขาจะไม่ฟังด้วยซ้ำ

มิฉะนั้นเขาจะโง่เขลาขนาดนี้ได้ยังไง

“แล้วคุณขอให้เทพสงครามพยัคฆ์ขาวมาลองดูมั้ย” เย่เทียนหยู่พูดอย่างใจเย็น

“ช่างอวดดีเสียนี่กระไร เย่เทียนหยู่ คุณกำลังล้อเล่นเทพสงครามพยัคฆ์ขาวแบบนี้ ฉันคิดว่าคุณกำลังขุดหลุมศพของตัวเอง” เย่เฮ่าโกรธเพราะเขาไม่สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ ไม่อย่างนั้นละก็คู่ต่อสู้คงพ่ายแพ้ไปนานแล้ว

“เป็นครอบครัวเย่ของคุณที่ขุดหลุมศพของคุณเอง”

เย่เทียนหยู่ คิดถึงสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอีกครั้ง และพูดอย่างเย็นชาและโกรธ "ฉันไม่คิดว่าจำเป็นต้องมีครอบครัวที่ดุร้ายและเลวทรามที่ไม่แยกแยะระหว่างถูกและผิด"

“รนหาที่ตาย!”

เย่เฮ่าโกรธมากและพูดเสียงดัง "ทุกคนอยู่ที่นี่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
ศักรินทร์ ดาวร้าย
รอจนต้องเติมเเล้ว
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status