เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 913
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 914
การสอบถามรายละเอียดให้ชัดเจนเพื่อที่จะให้เย่เทียนหยู่ลับไปอยู่กับหลินหว่านหรูแต่ในขณะนั้นเอง ก็มีเสียงของลูกน้องดังขึ้นอย่างเร่งรีบว่า “ท่านปู่! ท่านปู่! ด้านนอกมีบุคคลสำคัญมาเยือน! ท่านประธานตระกูลเฉินมาที่นี่ด้วย! แล้วยังมีคนอีกมากมาย!”คุณปู่ตระกูลหลินชะงักไปเล็กน้อย พวกเขาไม่มีความสัมพันธ์กับตระกูลเฉินเลย พวกเขามาที่นี่ทำไม แต่บุคคลระดับนี้เขาต้องรีบออกไปรับด้วยตนเองครอบครัวของพวกเขาไม่ทันคิดอะไรมาก รีบเดินไปที่ประตู และทันใดนั้นก็เห็นท่านประธานตระกูลเฉินเฉินฉางเหอเดินเข้ามาหลังจากที่เขาได้ทำเรื่องที่ทำให้เย่เทียนหยู่ไม่พอใจในครั้งก่อนเขารู้สึกตกใจกลัวและเป็นกังวลว่าเย่เทียนหยู่จะลงโทษเขา และตอนนี้เมื่อรู้ถึงสถานะที่น่ากลัวของเย่เทียนหยู่ เขาจึงมีโอกาสที่จะมาเยี่ยมเยียน จึงรีบมาที่นี่ทันทีเมื่อเห็นเฉินฉางเหอก้าวเข้ามา คุณปู่ตระกูลหลินก็รีบก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว โค้งตัวอย่างระมัดระวังแล้วกล่าวว่า "ท่านประธานตระกูลเฉิน ท่านมาเยี่ยมเยียนที่บ้านนี้ทำไม?" "ท่านคุณปู่ตระกูลหลิน ให้เกียรติมากเลย ผมมาที่นี่โดยเฉพาะเพื่อเยี่ยมเยียนท่านราชามังกรครับ""มาคนครับ ช่วยนำของขวัญ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 915
"ฮ่าๆ ถือว่าจริงนะ" เฉินฉางเหอรู้สึกพอใจมาก ตอนแรกที่เตรียมของก็รู้สึกเจ็บใจอยู่บ้าง แต่เมื่อคิดถึงประโยชน์ที่ตามมาก็ขบฟันแน่นแต่ไม่คิดเลยว่าคนเหล่านี้ทุกคนไม่ธรรมดาเลยแม้แต่น้อย โชคดีที่สิ่งที่เตรียมมานั้นมีมูลค่าสูง ตอนนี้เขารู้สึกโชคดีมากไม่เช่นนั้นถ้าไม่ได้รับการยอมรับในที่สุด ความประทับใจก็คงไม่แข็งแกร่งเท่าไร ในขณะนั้นเอง ก็มีเสียงอีกเสียงดังขึ้น "ท่านประธานตระกูลซ่ง ซ่งเหวินป๋อ มาที่นี่เพื่อเยี่ยมเยียนราชามังกร ขอเสนอของเล็กน้อยให้ท่านรับไว้""นี่คือผลิตภัณฑ์จากบริษัทอัญมณีที่ชื่อหลงซีและโรงงานฟางซิงของตระกูลซ่ง โดยเฉพาะเพื่อมอบให้ราชามังกร""ว้าว การที่ตระกูลซ่งจัดการมานี้ก็ไม่ธรรมดาจริงๆ โรงงานทั้งสองนี่เป็นโรงงานหลักของพวกเขา มูลค่าไม่น่าจะต่ำกว่า 1พันล้าน""นั่นน่ะสินะ นี่ไม่ใช่แค่ว่าจะได้ข้อเสนอที่มีมูลค่าเยอะ แต่ที่สำคัญคือ เป็นอุตสาหกรรมหลักของพวกเขา มันเหมือนการมอบส่วนหนึ่งของอุตสาหกรรมหลักให้กับคู่แข่ง""ใช่ไหม? นี่มันทำลายอนาคตตัวเองชัดๆ จริงๆ ตระกูลซ่ง ผู้คนใจกล้าจริงๆ"ซ่งเหวินป๋อได้ยินคำพูดเหล่านี้ แต่เมื่อคิดถึงเย่เทียนหยู่ที่ช่วยชีวิตตระกูลซ่ง และเมื่อไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 916
หลายร้อยล้านจะเอาพาไปไหนได้ล่ะด้วยความที่คนมากมายเดินเข้ามา จนแทบจะทำให้ทั้งหมู่บ้านแน่นขนัดคุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่นๆ ยืนอึ้งอยู่แล้ว พวกเขาไม่รู้จะต้อนรับอย่างไร และตระกูลหลินก็ไม่สามารถจัดการกับจำนวนคนมากมายแบบนี้ได้หลินหว่านหรูเองก็ออกมาจากห้อง เพราะเสียงด้านนอกมันดังมาก เธอได้ยินเสียงระเบิดๆ ที่ประตู จึงตกใจและไม่รู้จะทำอย่างไรแท้จริงแล้ว พลังในการดึงดูดของเขาช่างมีมากมายเพียงแค่การเปิดเผยสถานะ ก็ทำให้บุคคลสำคัญหลายคนมาที่นี่อย่างตั้งใจ โดยเฉพาะของขวัญที่พวกเขานำมาทั้งหมดนั้นเกินกว่าที่พวกเขาจะจินตนาการได้โดยเฉพาะแม่หลิน เธอสั่นไปทั้งตัวเธอเคยคิดว่าเย่เทียนหยู่มีสถานะที่สูงส่ง แต่ไม่เคยคิดว่าจะน่ากลัวขนาดนี้ ขนาดทำให้คนจำนวนมากตื่นเต้นได้ขนาดนี้ไปตายเถอะ เย่เซวียน! มีราชามังกรเป็นลูกเขย ไม่ต้องการเย่เซวียนก็ได้!ของขวัญพวกนี้ เธอจะต้องเอาทั้งหมด ไม่มีลดน้อยลง!“อ้อ ท่านคุณปู่ตระกูลหลิน ราชามังกรอยู่ข้างในไหม? เราจะเข้าไปเยี่ยมท่านได้หรือไม่?” หยางต้าฝู มองไปที่คุณปู่ตระกูลหลินที่ยืนอยู่อย่างเหม่อลอยแสดงสีหน้าหมดหนทางผู้เฒ่าคนนี้ไม่เข้าใจหรือไง? คนจำนวนมากมา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 917
เมื่อทุกสายตาจ้องไปที่คุณปู่ตระกูลหลิน เขาก็รู้สึกเหงื่อไหลเยิ้มถ้าบรรดาประธานตระกูลเหล่านี้รู้ว่าเมื่อก่อนตระกูลหลินปฏิบัติต่อเย่เทียนหยู่อย่างไร ยังไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถึงแม้ว่าจะไม่รู้ แต่ถ้ารู้ว่าเย่เทียนหยู่กับหลินหว่านหรูหย่ากันแล้วและได้ออกจากบ้านหลิน ผลลัพธ์ก็คงจะเหมือนเดิมจะทำยังไงดี!ตอนนี้จะทำยังไง?หยางต้าฝู เห็นความผิดปกติของคุณปู่ตระกูลหลินแล้วรู้สึกชะงักเล็กน้อย "ไม่ใช่เถอะ นี่ไม่ได้หมายความว่า ผมเดาผิดหรือ? ราชามังกรไม่ได้คิดที่จะคืนดีกับเธอหรือ?"เพราะถ้าไม่ใช่ เช่นนั้นทำไมถึงได้มีอาการตึงเครียดอยู่ด้วยในขณะที่คนอื่นในตระกูลหลินต่างก็ดูแปลกไปอย่างชัดเจนแล้วทำไมสถานะของราชามังกรถึงสามารถกระจายข่าวได้อย่างรวดเร็ว และทำไมทุกคนถึงมารวมตัวกันที่บ้านหลินในเวลาเดียวกัน ถ้าผู้ที่อยู่เบื้องหลังไม่ใช่ราชามังกร?โชคดีที่ในขณะนี้ เฉินฉางเหอก็หัวเราะแล้วพูดว่า "ราชามังกรคือบุคคลระดับไหน เราทุกคนมายืนรอตรงนี้ก็เป็นเรื่องสมควร"“แต่ท่านประธานถาน คุณกลับดูไม่เหมือนคนพิเศษเลย ดูเหมือนมือจะว่างเปล่าไม่ได้นำอะไรมาเสนอต่อราชามังกรเลย ไม่มีการเตรียมอะไรเลยหรือ?”คำถามนี้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 918
เพราะพวกเขาอยู่ห่างออกไปนิดหน่อย จึงไม่สามารถได้ยินการสนทนาของถานล่างกับคนอื่น ๆ แม้ว่าคำพูดของพวกเขาจะดัง แต่ก็มีเพียงคนใกล้เคียงที่ได้ยินชัดเจน"ใครบอกว่าราชามังกรเป็นผู้สูงอายุ" หวังชิ่งส่ายหัว "ลองคิดให้ดีอีกที เขายังหนุ่ม มีความสามารถ และก็ทรงพลังมากด้วย""อะไรนะ ประธานหวัง คุณอย่าเล่นตลกเลย" โจวม่านพูดด้วยน้ำเสียงหมดหวังในช่วงเวลาที่ผ่านมา แม้ว่าเป็นคนที่ทำงานอย่างเด็ดขาด แต่หวังชิ่งก็มีอัธยาศัยดีมาก ทำให้การทำงานร่วมกันเป็นไปอย่างราบรื่น จริงๆ แล้วนี่คือความรู้ที่หวังชิ่งมีต่อคนที่เขาทำงานด้วย เขารู้ว่าเย่เทียนหยู่ชอบผู้หญิงประเภทไหน โดยเฉพาะสองคนนี้ที่เป็นสาวสวยที่น่าดึงดูดโดยเฉพาะจางฉี ที่มีใบหน้าสวยสมบูรณ์แบบ รูปร่างดี และยิ้มอ่อนหวาน ที่สามารถดึงดูดใจผู้ชายได้มากจริงๆเขาจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกใจเต้น แต่ก็รู้ว่า มีบางคนที่ไม่ใช่เขาจะต้องคิดมากนักอย่างเช่นจางฉี ที่จะต้องกลายเป็นคนของราชามังกรในสักวันหนึ่งหวังชิ่งหัวเราะเบาๆ แล้วกำลังจะพูด แต่จางฉีดูเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้จึงพูดอย่างตกใจว่า "ท่านประธาน คุณไม่ใช่หมายถึงคุณเย่ใช่ไหม?""ใช่แล้ว ไม่คิดเลยว่าคุณจะเด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 919
หลินหงก็ดูเหมือนจะไม่ดีไปกว่ากันเท่าไหร่ เขาตกตะลึงจนแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง เกือบไม่สามารถเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าได้หลังจากผ่านไปสักพัก ในใจก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นอย่างล้นพ้นทุกสิ่งทุกอย่างนี้ จะกลายเป็นของพวกเขา เป็นของเขาในฐานะพ่อแม่ของหลินหว่านหรูหลินหงเชื่อมั่นในใจเสมอว่า เย่เทียนหยู่คงตั้งใจทำแบบนั้นเพื่อสั่งสอนพวกเขาเท่านั้นจากสถานการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น แม้กระทั่งเมื่อคืนนี้ เย่เทียนหยู่ก็ยังคงรักและทะนุถนอมหว่านหรูเป็นพิเศษ เขาไม่มีทางจากไปกะทันหันแบบนี้ได้ขอเพียงแค่พวกเขารีบคว้าโอกาสนี้ไว้ รีบขอโทษเขาแม้ต้องก้มหัวอ้อนวอน เย่เทียนหยู่ก็ต้องกลับมาแน่นอนในขณะเดียวกัน รอบๆ ก็เริ่มวุ่นวายไปหมด ชัดเจนว่าคำพูดของถานล่างทำให้ทุกคนตกตะลึง แต่ละคนสงสัยว่าตัวเองกำลังเห็นภาพหลอนหรือหูมีปัญหาไปแล้ว"โอ้โห!""ประธานถานพูดอะไรน่ะ เขาจะมอบบริษัทเทียนมู่กรุ๊ปทั้งหมดเป็นของขวัญทักทายงั้นเหรอ?""จริงหรือเปล่า ผมไม่เชื่อเท่าไหร่เลย ตามที่ผมรู้มา ตอนนี้บริษัทเทียนมู่กรุ๊ปมีมูลค่าหลายแสนล้านนะ และโดยทั่วไปบริษัทแบบนี้ มักจะมีเจ้าของหลายคนอยู่เบื้องหลัง ถานล่างคนเดียวจะตัดสินใจ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 920
ถ้าเป็นเช่นนั้น เกียรติยศอันยิ่งใหญ่นี้ก็ยังคงเป็นของตระกูลหลินของพวกเขาอยู่เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ คุณปู่ตระกูลหลินก็รู้สึกผ่อนคลายลงมาก และกำลังจะเชิญทุกคนเข้าไปนั่งข้างในทันใดนั้น ก็มีเสียงดังมาจากด้านนอก ร้องอุทานว่า "นั่นไม่ใช่รัฐมนตรีหวงของเมืองเทียนไห่ของเราหรอกหรือ แม้แต่รัฐมนตรีหวงก็มาด้วย"ท่ามกลางผู้คนที่เปิดทางให้ หวงหงเจี้ยนค่อยๆ เดินมาด้านหน้า เขาก็เห็นเหล่าผู้มีอิทธิพลของเมืองเทียนไห่ที่ยืนอยู่ที่นี่คนเหล่านี้ในเมืองเทียนไห่ แค่ขยับตัวนิดหน่อย เศรษฐกิจทั้งเมืองเทียนไห่ก็จะได้รับผลกระทบอย่างมหาศาล ไม่คิดว่าวันนี้จะมารวมตัวกันที่นี่เพราะคนๆ เดียวหวงหงเจี้ยนก็ไม่คิดเลยว่า เย่เทียนหยู่จะเป็นราชามังกรที่เล่าลือกัน ในเมื่อเป็นราชามังกร การที่เขามาเยี่ยมที่นี่ก็ไม่มีปัญหาอะไรเลยโดยปกติแล้วตัวเขาเองก็มีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับเทพเซียนเย่ การไม่ปรากฏตัวในงานใหญ่เช่นนี้จะดูไม่เหมาะสม แต่เมื่อคิดถึงตำแหน่งของตัวเอง ก็ยังมีความกังวลอยู่บ้างแต่เมื่อเทพเซียนเย่เป็นราชามังกร ทุกอย่างก็ไม่มีปัญหาใดๆ เลยเพราะราชามังกรนั้นมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่มากในแวดวงราชการ ซึ่งเรื่องนี
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 921
เมื่อสายเชื่อมต่อแล้ว หยางเฉียนเฉียนก็รีบถามทันทีว่า "พ่อ ตอนนี้พ่อว่างไหม?"ไม่ว่าจะเป็นการแสดงหรือของจริง เรื่องนี้จำเป็นต้องปรึกษากับพ่อก่อน ดังนั้นเย่เทียนหยู่จึงให้เขามาที่วิลล่าตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้ เย่เทียนหยู่อยู่ที่วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่งตลอด ไม่ได้ออกไปไหนเลย จึงไม่รู้ความเคลื่อนไหวภายนอกหยางต้าฝูเมื่อได้ยินก็ส่ายหน้าพูดว่า "มีอะไรกัน ตอนนี้คงไม่ได้หรอก ผมกำลังเยี่ยมคารวะราชามังกรที่บ้านตระกูลหลิน ยังไม่รู้ว่าจะว่างเมื่อไหร่""อะไรนะ?""เยี่ยมคารวะราชามังกร?"หยางเฉียนเฉียนตกใจ เธอรู้อยู่แล้วว่าเย่เทียนหยู่คือราชามังกร แปลกใจที่พี่เย่อยู่กับเธอ ทำไมพ่อต้องไปบ้านตระกูลหลิน"ใช่ ดังนั้นผมไปไหนไม่ได้จริง ๆ เพราะเราจะไม่ละเลยราชามังกรไม่ได้" หยางต้าฝูพูด"ที่พ่อพูดฉันเห็นด้วย แต่ปัญหาคือพี่เย่อยู่กับฉันที่วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่ง" หยางเฉียนเฉียนสงสัย"อะไรนะ ลูกไม่ได้หลอกพ่อใช่ไหม?"หยางต้าฝูงงงันถามว่า "ตอนนี้บ้านตระกูลหลินครึกครื้นจริง ๆ ท่านรัฐมนตรีหวง ท่านประธานตระกูลทั้งสี่ แล้วยังมีบุคคลสำคัญในเมืองเทียนไห่""พวกเขาไปทำอะไรที่นั่น?" เย่เทียนหยู่ขมวด
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1255
แม้ว่าจะเป็นเพียงกระบวนท่าเดียว แต่ก็สามารถทำให้เห็นถึงความแข็งแกร่งที่น่ากลัวของเย่เทียนหยู่ได้ ประมุกสำนักดอกไม้อย่างเยว่เหลียนหานและศิษย์ในสำนักนอกจากรู้สึกตกใจกับความแข็งแกร่งของเย่เทียนหยู่แล้ว ยังรู้สึกอับอายในใจอีกด้วยตอนแรกพวกเธอต่างพากันดูถูกอีกฝ่ายแทบจะตลอดเวลา กระทั่งยังคิดว่าอีกฝ่ายเป็นแค่เด็กไม่รู้จักโตด้วยซ้ำแม้จะสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงก่อนจะลงไปต่อสู้กับเจวี๋ยเทียน แต่ในใจลึก ๆ ก็ยังรู้สึกว่าไม่น่าเชื่อถืออยู่ดี โชคดีที่ไม่ได้พูดออกไปจริง ๆ ไม่เช่นนั้นคงจะรู้สึกอายมากกว่านี้เป็นแน่ในเวลานี้ เมื่อเห็นท่าทีสง่างามและดูมั่นใจของเย่เทียนหยู่แล้ว ดวงตาของสองพี่น้องเยว่เหลียนหานและเยว่เหลียนเวยต่างก็แสดงออกถึงความชื่นชมอย่างลึกซึ้งออกมาคนที่มีความสง่างามและทรงพลังเช่นนี้ ช่างทำให้ผู้คนรู้สึกสบายใจและรู้สึกชอบได้จริง ๆเพียงแต่น่าเสียดาย ที่หน้าตาอาจจะบกพร่องไปนิดหน่อยเพราะไม่อย่างนั้น ป่านนี้คงทำให้ผู้หญิงนับหมื่นหลงใหลได้แน่ ต่อให้เป็นพวกเธอสองพี่น้องก็อาจจะตกหลุมรักได้เช่นกันหลินเจวี๋ยตาเบิกกว้าง ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเจ้าตำหนักถึงไม่ต้องการให้เขาช่วย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1254
“งั้นก็เข้ามาเลย!”สีหน้าเจวี๋ยเทียนดูเย็นชา เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลอีก ไม่แน่ว่าอีกฝ่ายอาจจะแค่ขู่เฉย ๆ ก็ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ตนยังมีเวทอาคมที่เตรียมเอาไว้อยู่ในมือ ใครหน้าไหนจะสู้กับตนได้กัน?เสียงพูดยังไม่ทันจะจบ เขาก็เคลื่อนที่ด้วยความรวดเร็วราวกับภูตผี ก่อนจะไปหยุดยืนอยู่ตรงตำแหน่งจุดศูนย์กลางของลานประลองทันทีเย่เทียนหยู่เองก็เช่นกัน เขาเคลื่อนไหวแทบจะในทันที ก่อนจะมายืนอยู่ตรงข้ามกับเจวี๋ยเทียนเพียงแต่ว่า พลังที่ทั้งสองแสดงออกมานั้นไม่ได้ชัดเจนสักเท่าไหร่ จึงยากที่จะบอกได้ว่าใครแข็งแกร่งกว่ากันโดยเฉพาะเย่เทียนหยู่ ดูเหมือนว่าพลังของเขานั้นจะถูกควบคุมเอาไว้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ ราวกับน้ำในบ่อที่นิ่งสงบ ซึ่งทำให้เขาดูไม่เหมือนปรมาจารย์ผู้ทรงพลังเลยแม้แต่น้อยแต่ยิ่งมันเป็นแบบนี้ เจวี๋ยเทียนก็ยิ่งไม่กล้าที่จะประมาท เขามองตรงไปข้างหน้า ก่อนจะพูดอย่างเย็นชาออกไปว่า “เจ้าตำหนักหยู่ ผมจะลงมือแล้วนะ รับเอาไว้ให้ดีก็แล้วกัน!”“เริ่มเลยเถอะ!”เย่เทียนหยู่พูดอย่างใจเย็น ท่าทีดูไม่รีบร้อนแต่อย่างใดเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายดูถูกตนแบบนี้ นั่นจึงทำให้เจวี๋ยเทียนรู้สึกโ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1253
“ครับ เจ้านาย!”เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เทียนหยู่ หยางผั่วจวินก็กลับไม่โต้แย้งเลยแม้แต่คำเดียว เขาเพียงก้มตัวและโน้มศีรษะด้วยท่าทีเคารพเท่านั้น ก่อนจะถอยกลับไปฉากนี้ ทำให้ทุกคนรู้สึกตกตะลึงอีกครั้งอย่างอธิบายไม่ได้เมื่อกี้ท่าทีของหยางผั่วจวินดูหยิ่งยโสอย่างมาก แทบจะไม่มีใครสามารถเทียบเคียงเขาได้เลย แต่เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับเจ้าตำหนักหยู่ กลับแสดงท่าทีเคารพออกมาเสียอย่างนั้น ให้เกียรติมากถึงขั้นเรียกว่าเจ้านายเลยด้วยที่สำคัญเลยก็คือ ดูเหมือนว่าเขาจะทำเพราะความเต็มใจเสียด้วยซ้ำนี่จึงยิ่งทำให้ในใจของเจวี๋ยเทียนเกิดความมืดมนขึ้นมานิดหน่อย แต่เมื่อลองนึกดูอีกที ต่อให้เจ้าตำหนักหยู่จะแข็งแกร่งมากแค่ไหน ก็คงไม่มีทางแข็งแกร่งถึงขั้นนั้นแน่นอนเว้นเสียแต่ว่า เขาจะเลื่อนขั้นถึงระดับเทพยดาแดนดินแล้วแต่นั่นก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ในวัยแค่นี้ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันก็ยังไม่มีใครสามารถทำได้ส่วนหยางผั่วจวิน เจ้าเด็กนั่นมีร่างกายที่แปลกประหลาด เขามีพรสวรรค์ที่โดดเด่น แตกต่างจากคนทั่วไปอย่างสิ้นเชิง นั่นจึงไม่อาจมองเขาเป็นแค่คนธรรมดาได้เพราะด้วยเหตุนี้ เจวี๋ยเทียนจึงคิดว่าเย่เทียนห
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1252
แต่สีหน้าของเจวี๋ยซินกลับเริ่มเจ็บปวดมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาถึงขั้นยอมสละทุกอย่างออกไปจนหมดแล้วแท้ ๆ แต่กลับทำอะไรอีกฝ่ายได้เลยไม่มีกระทั่งบาดแผลเลยแม้แต่น้อย!เป็นไปได้ยังไง ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้!ทันใดนั้นเลือดก็พุ่งออกจากปาก ก่อนจะสลบไปในทันที“เจวี๋ยซิน!”เจวี๋ยเทียนตกใจมาก เขาจึงรีบตรวจสอบร่างกายของเขาโชคดี ที่มันเป็นแค่ผลข้างเคียงจากการใช้ยาจนร่างกายอ่อนแอลงก็เท่านั้น ก่อนจะนำยาสองสามเม็ดให้เขากิน จากนั้นจึงเรียกให้ยอดฝีมือคนอื่นพาไปดูแลต่อเมื่อเห็นเจวี๋ยซินกำลังถูกยกลงไปจากสนาม แววตาของหยางผั่วจวินก็เป็นประกาย ก่อนจะพูดว่า “เจวี๋ยเทียน เจวี๋ยซินถูกฉันจัดการจนอยู่ในสภาพนี้แล้ว มันกลายเป็นสวะไปแล้ว งั้นแกก็รีบขึ้นมาแก้แค้นแทนเขาเถอะ มาจัดการฉันซะสิ?”“......”คนอื่น ๆ ต่างก็หมดคำจะพูด หยางผั่วจวินคนนี้ต้องการจะทำให้เจวี๋ยเทียนโกรธจนตายเลยรึไง อวดดีเกินไปแล้วพวกเขาคิดแค่ว่าหยางผั่วจวินกำลังตั้งใจจะดูถูกเจวี๋ยเทียน แต่จริง ๆ แล้วหยางผั่วจวินแค่ต้องการต่อสู้เท่านั้นทุกคนต่างก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองเจวี๋ยเทียน เพื่อดูว่าจะรับมือกับอีกฝ่ายอย่างไรหากเขาปฏิเสธ นั่นก็เท่ากับ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1251
เจวี๋ยซินส่งเสียงคำรามออกมาเสียงดัง ร่างกายของเขากลับมามีพลังที่เพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง ทำให้ท่าทีของเขาดูเหมือนคนบ้ายิ่งกว่าเดิม ดวงตาของเขาแดงก่ำสีหน้าของหยางผั่วจวินดูมืดลง เขารู้ ว่าอีกฝ่ายกำลังจะใช้ท่าไม้ตายแล้วหลังจากท่านี้ถูกปล่อยออกมา อีกฝ่ายจะไม่สามารถต่อสู้ได้อีกแน่นอนตัวเขาเองก็ทำการรวบรวมกำลังภายในของตนด้วยเช่นกัน ความน่าสะพรึงกลัวของชี่แท้ถูกหลอมรวมเอาไว้ที่หมัดทั้งสองข้างทันที เพื่อเตรียมพร้อมรับการโจมตีที่ดีที่สุดทุกคนต่างจ้องมองฉากตรงหน้าด้วยความตั้งใจ เพราะพวกเขารู้ดีว่าหลังจากทำการปล่อยท่านี้ออกไป ผลแพ้ชนะของทั้งสองก็จะปรากฏออกมาแล้วเป็นอย่างที่คิด เวลาหลังจากนั้นผ่านไปเพียงชั่วขณะ ความแข็งแกร่งอันทรงพลังทั้งสองก็เข้าปะทะกันอย่างรุนแรงทันใดนั้น บรรยากาศรอบ ๆ ราวกับฟ้าถล่มดินทลาย เสียงระเบิดที่น่ากลัวดังขึ้นซ้อนกันเป็นระยะ ๆ ทั่วทั้งพื้นที่โดยรอบมีเพียงกระแสของกำลังภายในที่น่าทึ่งลอยเต็มไปหมดพื้นที่ทั้งหมดถูกฉีกขาดอย่างสมบูรณ์ กลายเป็นพายุหมุนที่พัดผ่านไปมาทั้งสองคนติดอยู่ด้านในกับสถานการณ์ที่ไม่อาจมองเห็นได้อย่างชัดเจนผลกระทบที่เกิดจากพลังอันน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1250
“สายเกินว่าที่แกจะเข้าไปขวางแล้วล่ะ”“ก็แล้วแต่แกจะคิด เสร็จรึยัง ฉันแทบรอไม่ไหวแล้วเนี่ย” หยางผั่วจวินพูดด้วยความตื่นเต้น รู้สึกราวกับว่าคนตรงหน้าคือสาวงามที่หาใดเปรียบแทบอยากกระโจนเข้าไปกระชากเสื้อผ้าออกจนเกลี้ยงเขาแทบรอไม่ไหวแล้วจริง ๆคนอื่น ๆ ต่างมองฉากนี้ด้วยความงงงวย และหมดคำจะพูดไปโดยสิ้นเชิงบางครั้งพวกเขาก็อยากจะพูดออกไปว่า เจ้าเด็กนี่กำลังรนหาที่ตายอยู่รึไง ในตอนแรกพวกเขาอาจจะคิดแบบนี้ แต่ผลที่ได้กลับกลายเป็นว่าหมัดที่ทรงพลังนั้นได้ตอบคำถามทั้งหมดกับพวกเขาครั้งแล้วครั้งเล่าพวกเขาคิดผิด กระทั่งผิดจนไม่อาจให้อภัยได้เลยทีเดียวแต่คำพูดนี้ กลับทำให้เจวี๋ยซินโกรธจัดทันทีเห็นเพียงกำลังภายในของเจวี๋ยซินที่กำลังพุ่งสูงขึ้นจนถึงจุดที่น่ากลัว ดวงตาสองข้างแดงก่ำ จ้องมองไปทางหยางผั่วจวินอย่างโหดเหี้ยม ก่อนจะพูดด้วยความโกรธออกไปว่า “เจ้าหนู แกตายซะเถอะ!”หลังจากที่เขาพูดจบ เจวี๋ยซินก็พุ่งตรงเข้าหาหยางผั่วจวินทันที พร้อมกับพลังที่เพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง ความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวจนน่าตกใจ“เข้ามาเลย!”หยางผั่วจวินเองก็ตรงเข้าไปเผชิญหน้าโดยตรงเช่นกัน เมื่อเขาเห็นพลังที่เพิ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1249
เมื่อเห็นว่าหยางผั่วจวินไม่ได้รับบาดแผลเลยแม้แต่น้อย แถมยังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ อีกต่างหาก เจวี๋ยซินกลับแทบพังทลายอยู่รอมร่อ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เป็นคนที่ภูมิใจในตัวเองมาโดยตลอด จะให้ทนอับอายอยู่แบบนี้ได้อย่างไรเมื่อเจวี๋ยเทียนเห็นฉากนี้ สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยแย่แล้ว! สถานการณ์แบบนี้เขาไม่มีทางยอมแพ้แน่ เกรงว่าเขาคงจะเปิดใช้เวทอาคมเป็นแน่ จะทำอย่างไรดีเป็นอย่างที่คิด เห็นเพียงแววตาแดงก่ำของเจวี๋ยซิน เขาบ่นพึมพำขึ้นมาว่า “เวรเอ้ย ฉันไม่มีทางยอมแพ้ให้กับเด็กเมื่อวานซืนอย่างแกแน่!”ทันทีที่เขาพูดจบ มือขวาของเขาก็ยาเม็ดหนึ่งออดมา ก่อนจะกลืนมันลงไปทันทีสีหน้าเจวี๋ยเทียนเปลี่ยนไปอย่างมาก คนอื่นอาจจะยังไม่รู้ แต่เขากลับรู้ดีว่าเจวี๋ยซินคิดจะทำอะไรเขาต้องการที่จะหยุดยั้งเอาไว้ แต่สุดท้ายก็ยังไม่ทันแม้แต่จะได้เอ่ยปาก เพราะนอกจากสิ่งนี้ ก็แทบจะไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้อีกแล้วทุกคนต่างพากันชะงักไปชั่วขณะ การที่เลือกกินยารักษาบาดแผลในเวลานี้ เกรงว่าคงจะไม่ช่วยอะไรมากนักแต่ในเวลาต่อมา เจวี๋ยซินก็ได้เริ่มทำการใช้วิชามารที่คนทั่วไปไม่สามารถใช้ได้อย่าง วิชามหาเวทสลายชีพจรทันที ผ่านไป
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1248
“เข้ามาเลย!”สีหน้าหยางผั่วจวินเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เขาเองก็เริ่มด้วยเช่นกันในชั่วพริบตา ทั้งสองต่างก็นำพาพลังอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งเข้าปะทะกันอย่างรุนแรง ในเวลาอันสั้น ทั้งสองกลับมีการแลกกระบวนท่ากันไปแล้วกว่าสิบกระบวนท่าภายใต้การโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่า ก็ได้มีการปลดปล่อยพลังที่น่ากลัวออกมาเรื่อย ๆ ทำให้ผู้ชมต้องตกตะลึงไปกับความตื่นตาตื่นใจทุกคนต่างจ้องมองการต่อสู้บนสนามโดยไม่ละสายตาหลัก ๆ แล้วการต่อสู้ของทั้งสองนั้นน่ากลัวและแข็งแกร่งมาก ทั้งชีวิตนี้ เกรงว่าคงไม่มีโอกาสได้เห็นการต่อสู้แบบนี้อีกแล้วนอกจากนี้ พวกเขาต่างก็มีผู้สนับสนุนของตนเองเวลาผ่านไปนานพอสมควร ทั้งสองถึงได้แยกออกจากกันหลังจากการเข้าปะทะกันอย่างรุนแรง หยางผั่วจวินหัวเราะออกมาเสียงดัง ก่อนจะพูดอย่างมีความสุขออกไปว่า “สะใจ นี่สิ ถึงจะเรียกว่าการต่อสู้!”“คนเมื่อกี้ มารโลหิตอะไรนั่นก็เป็นได้แค่ขยะเท่านั้นแหละ!”“......”ทุกคนที่กำลังตั้งใจดูการต่อสู้ จู่ ๆ พูดแบบนี้ขึ้นมา เสียมารยาทเกินไปไหมถ้าบอกว่ามารโลหิตคือขยะ เช่นนั้นพวกเราล่ะ?สีหน้าเจวี๋ยซินดูเคร่งเครียด แม้จะเป็นเพียงระยะเวลาสั้น ๆ เขาก็แทบจะใช
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1247
ฉากนี้ทำให้ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์พากันตกตะลึงไปตาม ๆ กันทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วจนพวกเขาไม่มีเวลาให้ได้ตอบสนองเลยด้วยซ้ำในเวลาอันสั้น เพียงแค่ไม่กี่ลมหายใจ สถานการณ์ในสนามก็เปลี่ยนแปลงอย่างมาก มารโลหิตถูกสังหารในทันทีไม่ว่าใครก็คาดไม่ถึงว่าหยางผั่วจวินจะลงมือได้อย่างรวดเร็ว คาดไม่ถึงว่าเขาจะมีความแข็งแกร่งที่น่ากลัวขนาดนี้ แถมยังลงมือได้อย่างโหดเหี้ยมอีกต่างหากบอกได้เลยว่า ในตอนนั้นมารโลหิตเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน ว่าตนจะต้องมาพบกับชะตากรรมเช่นนี้ในใจของตู๋เปียนฝูและบรรพจารย์หวงเฉวียนต่างก็อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน พลังของพวกเขาต่างจากมารโลหิตก็จริง กระทั่งยังแข็งแกร่งกว่านิดหน่อยด้วยซ้ำ แต่เมื่ออยู่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หากพวกเขาบุกเข้าไป ก็มีเพียงความตายเท่านั้นที่รอพวกเขาอยู่ในเวลานี้ พวกเขารู้สึกโชคดีมากจริง ๆโดยเฉพาะตู๋เปียนฝู เมื่อกี้เขาเองก็กำลังคิดที่จะลงมือเช่นกันถ้าหากเขาลงมือจริง ๆ ตอนนี้คนที่นอนกองอยู่บนพื้นก็คงเป็นเขาไปแล้วปรมาจารย์ที่แท้จริง น่ากลัวขนาดนี้เชียวเหรอ?พวกเขาเองก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าระดับปรมาจารย์ที่ตนมีอยู่ตอนนี้จะเป็นของปลอมรึเปล่าเย
