Share

บทที่ 7

Author: สาวฉกรรจ์จอมต๊อง
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
ทุกคนตกใจมาก

หลินหว่านหรูก็ตกตะลึงเช่นกัน หรือคนที่ดูโลโซบ้าน ๆ แบบเขาจะเป็นผู้มีอำนาจมหาศาลจริง ๆ?

แต่ในตอนนั้นเอง หลิวเจี๋ยได้รับข่าวและต้องประหลาดใจอีกครั้ง “คุณหนูตระกูลหยางล้มป่วยกะทันหันและอาการสาหัสมาก”

“อะไรนะ นี่มันเรื่องใหญ่เลยนะ”

“ใช่ ฉันได้ยินมาว่าประธานหยางรักหลานสาวคนนี้มากและคอยปกป้องเธออยู่เสมอ นอกจากญาติและเพื่อนแล้วไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าเธอหน้าตาเป็นยังไง”

“ก็นั่นน่ะสิ ฉันได้ยินมาว่าเธอสวยมากเทียบได้กับนางฟ้านางสวรรค์เลยล่ะ”

“ผมเข้าใจแล้ว” หลิวเจี๋ยตระหนักทันที: “ประธานหยางคงยกเลิกงานเลี้ยงอาหารค่ำต้องเป็นเพราะลูกสาวของเขาป่วยแน่”

“ใช่ ๆ ประธานหยางรักลูกสาวคนนี้มาก ต้องเป็นแบบนั้นแน่!”

“ฉันว่าแล้วเชียว ว่าอย่างหมอนี่จะไปกำหนดเรื่องของประธานหยางได้ยังไง”

“ก็นั่นสินะ แค่เรื่องบังเอิญแท้ ๆ เกือบโดนมันทำตัวเก๊กสำเร็จแล้วเชียว”

“ไร้ยางอายชะมัดเลย”

ในตอนนั้นเอง เย่เทียนหยู่ได้รับโทรศัพท์ ซึ่งเป็นข้อความขอความช่วยเหลือจากหยางต้าฝู

เขาขอที่อยู่และเตรียมไปที่นั่นทันที

เดิมทีหลินหว่านหรูรู้สึกว่าเย่เทียนหยู่ไม่มีทางเป็นผู้มีอำนาจได้แน่ เมื่อเธอได้ยินคำพูดของหลิวเจี๋ยแล้วก็ทำให้เธอรู้สึกว่าปกติ

เมื่อคิดว่าเธอเกือบจะเชื่อคำโกหกของเขา เธอก็จ้องมองเย่เทียนหยู่ด้วยความโกรธและพูดว่า “เป็นผู้ชายจะไร้ความสามารถก็ไม่เป็นไรหรอก แต่ต้องรู้จักซื่อสัตย์ อย่าเอาแต่โม้โอ้อวดเรื่องไม่เป็นเรื่องไปวัน ๆ”

เย่เทียนหยู่ไม่มีเวลาสนใจเธอ “ผมมีธุระ ผมจะไปก่อน” เขาพูดตอบ

“จะไปอะไรกัน บ่นนายแค่นี้ก็รับไม่ได้แล้วเหรอ หว่านหรูพูดผิดหรือไง ถึงต้องทำขนาดนี้?” ซูถิงพูดอย่างไม่พอใจ

“มีธุระจริง ๆ”

“ไร้สาระ นายเพิ่งมาถึงเมืองเทียนไห่จะไปมีธุระอะไร ฉันว่านายก็แค่อับอายเท่านั้นล่ะ ถ้ามียางอายก็จงอยู่ห่างจากหว่านหรูซะสิ”

“ช่างเถอะ ถ้าเขาอยากไปเที่ยวเล่นคนเดียวก็ให้เขาไปเถอะ” หลินหว่านหรูหยิบบัตรธนาคารออกมาแล้วพูดว่า “ในบัตรใบนี้มีเงินห้าหมื่นบาท พอนายสนุกพอแล้ว นายก็หาที่อยู่ข้างนอก”

“ไม่ ผมมีที่อยู่แล้ว” เย่เทียนหยู่ฟังออกว่าเธอไม่อยากให้เขากลับไปบ้านตระกูลหลิน

“แน่ใจเหรอ? ถึงตอนนั้นอย่าไปบ่นกับคุณปู่ว่าฉันไม่ดูแลนายให้ดีล่ะ” หลินว่านหรูพูดด้วยความโกรธ เธอมีเจตนาดีแท้ ๆ แต่เขากลับไม่รับมัน

“ไม่หรอกครับ”

เย่เทียนหยู่ทิ้งคำพูดไว้แล้วจากไป

“เขายังอารมณ์ไม่ดีด้วยล่ะ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาซะเลยนะ อย่างเขาเนี่ยนะมีที่อยู่ ฉันว่านะนอนข้างถนนก็พอแล้ว” ซูถิงพูดอย่างเย็นชา

“ไปได้ก็ดี เราเป็นชนชั้นสูงนะ ฉันล่ะรู้สึกอึดอัดใจที่มีคนแปลกแยกแบบเขามานั่งด้วยจริง ๆ”

“นั่นสิ โง่เขลาไร้มารยาทก็มากพอแล้ว ยังเล่นกลอุบายสกปรกด้วย น่าขยะแขยงมากเลยนะที่ต้องมาเจอคนแบบนี้”

“...”

เมื่อฟังคำพูดของพวกเขาและสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ หลินหว่านหรูก็ดูถูกเย่เทียนหยู่มากยิ่งขึ้น

ใช้เวลาไม่นาน เย่เทียนหยู่ก็มาถึงคฤหาสน์ตระกูลหยาง และมีคนมารอต้อนรับเขาที่ประตูแล้ว

เย่เทียนหยู่ตามอีกฝ่ายเข้าไปในคฤหาสน์ และในไม่ช้าเขาก็เห็นหยางเฉียนเฉียนนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล ก่อนที่ความประหลาดใจจะวูบไหวขึ้นในดวงตาของเขา

ใบหน้าละเอียดอ่อนไร้ที่ติและร่างกายที่บอบบางทำให้ผู้คนอดมองชื่นชมไม่ได้ แต่สิ่งที่น่าทึ่งที่สุดคือความบริสุทธิ์ของเธอที่บริสุทธิ์ราวกับดอกบัวหิมะบนภูเขาเทียนซานไม่มีผิด

ความงดงามอันเย็นยะเยือกของหลินหว่านหรูทำให้เขาประหลาดใจแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าความบริสุทธิ์และความงามชดช้อยของหยางเฉียนเฉียนจะไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน

น่าเสียดายที่ใบหน้าของเธอซีดเผือด ริมฝีปากของเธอเป็นสีม่วงและตัวของเธอก็สั่นเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าการหายใจของเธออ่อนมากและอาจตายได้ทุกเมื่อ

ถัดไปเป็น หวังอวิ๋น แม่ของหยางเฉียนเฉียนที่กำลังมองดูลูกสาวของเธออย่างประหม่า

หลังจากรู้ตัวตนของเย่เทียนหยู่แล้ว หยางปินที่อยู่ด้านข้างก็ดูประหลาดใจและถามว่า “นายก็คือแพทย์เซียนเย่ที่พ่อของผมพูดถึงเหรอ?”

Related chapters

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 8

    “ใช่ครับ”เย่เทียนหยู่พยักหน้า ก่อนจะหยิบกล่องออกมาแล้วนั่งลงและเตรียมทำการฝังเข็ม“เดี๋ยวก่อน แกกำลังจะทำอะไร!” หยางปินดุเขา“รักษาไงครับ!”“ใครให้แกรักษา ฉันจะบอกแกไว้นะ ว่าฉันได้เชิญแพทย์เซียนหลี่ต้าเซียนแห่งเมืองจิงเฉิงมาแล้ว เขาใกล้ถึงแล้วด้วย แกรีบไสหัวออกไปซะ”หยางปินทั้งดุทั้งพึมพำ นี่พ่อเลอะเลือนรึไง อย่างไอ้เด็กหนุ่มนี่เนี่ยนะแพทย์เซียน มองดูก็รู้แล้วว่าเป็นมิจฉาชีพหวังอวิ๋นยังคงนิ่งเงียบ เห็นได้ชัดว่าเธอยอมรับแนวทางของลูกชายของเธอเย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วในตอนนั้นเอง ก็มีร่างของคนสองคนปรากฏตัวที่ประตู หนึ่งในนั้นคือชายชรามีหนวดเคราสีขาวมาพร้อมกับกล่องยาเมื่อหยางปินเห็น เขาก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างมีความสุขทันทีและพูดว่า “แพทย์เซียนหลี่ ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้ว รีบมาตรวจดูน้องสาวของผมเถอะครับ”“ได้!” แพทย์เซียนหลี่พยักหน้าอย่างภาคภูมิใจ“มัวยืนบื้ออะไรอยู่ ทำไมยังไม่ออกไปจากที่นี่ล่ะ ถ้าแกมาขัดขวางการรักษาน้องสาวล่ะก็ สิบชีวิตของแกก็ไม่พอให้ชดใช้หรอก” หยางปินสาปแช่งเย่เทียนหยู่เย่เทียนหยู่ส่ายหัวแล้วหลบไปด้านข้างถ้าไม่ใช่เพราะชีวิตมนุษย์ เขาก็คงจะจากไปแล้วแพทย์เซียน

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 9

    “แม่งเอ้ย มึงไม่รู้แล้วใครจะรู้วะ มึงเป็นแพทย์เซียนนะ”หยางปินคำรามด้วยความโกรธ ยังนึกว่าตนจะได้ทำประโยชน์ครั้งใหญ่แต่กลับกลายเป็นเช่นนี้หากมีอะไรเกิดขึ้นกับเฉียนเฉียน พ่อของเธอจะต้องถลกหนังเขาแน่ในตอนนั้นเอง อาการสั่นของหยางเฉียนเฉียนยิ่งน้อยลงเรื่อย ๆ โดยแทบไม่มีการเคลื่อนไหวเลย ราวกัยเธอได้ตายไปแล้วใบหน้าของหยางปินเริ่มย่ำแย่มากขึ้นเรื่อย ๆ เขานึกถึงคำพูดของเย่เทียนหยู่ขึ้นมา มันแม่นยำมาก และตอนนี้เขาอาจทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในขณะนี้ เขาคิดถึงคำพูดของเย่เทียนหยูที่บอกว่าเขาจะต้องเสียใจและตอนนี้เขาเสียใจจริง ๆในตอนนั้นเอง ในที่สุดหยางต้าฝูก็กลับมา ทันทีที่เขาเข้ามาและเห็นเย่เทียนหยู่เขาก็ถามอย่างกังวล: “ท่าราชามั…คุณชายเย่ เฉียนเฉียนเป็นยังไงบ้างครับ?”เย่เทียนหยู่ส่ายหัวมองดูหยางปินแล้วพูดว่า “ถามเขาสิ!”หยางต้าฝูมองไปที่ผู้คนที่ตื่นตระหนก แล้วเห็นแพทย์เซียนหลี่ยืนถือเข็มอยู่ข้างเขา เขาคาดเดาความเป็นไปได้คร่าว ๆ และพูดด้วยความโกรธว่า “หยางปิน เกิดอะไรขึ้น!”หยางปินถูกพ่อของเขาดุด้วยความโกรธและหวาดกลัวจนแทบสิ้นสติใบหน้าของแพทย์เซียนหลี่ซีดลงและเขาพูดอย่างขมขื่น: “ประธาน

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 10

    มันเหมือนกับการแก้ปัญหาเล็กน้อยเท่านั้น อันที่จริงพิษเย็นในร่างกายของ หยางเฉียนเฉียนนั้นไม่ธรรมดาและเขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากทุกคนตกตะลึง แม้แต่หยางต้าฝูก็ตกใจและพูดอย่างตื่นเต้น: “ขอบคุณคุณชายเย่!”เพราะถึงยังไง เขาก็รู้สถานการณ์ของลูกสาวเธอเป็นอย่างดี แพทย์หลายคนทำอะไรไม่ได้เลย แต่กลับถูกราชามังกรก็รักษาได้อย่างง่ายดาย“ทักษะการรักษาท่านแพทย์เซียนเย่นั้นช่างน่าทึ่งจริง ๆ”“เมื่อกี้ข้าตาบอดมีตาหามีแววไม่ ได้โปรดยกโทษให้ข้าด้วย”ในตอนแรก แพทย์เซียนหลี่ตกใจมาก แต่หลังจากนั้นก็ขอโทษด้วยความตื่นใจ“ไม่เป็นไร” เย่เทียนหยู่กล่าวอย่างสุภาพเพราะเห็นว่าอีกฝ่ายยังพอมีทักษะอยู่บ้าง“ถ้าอย่างนั้นคุณชาย ท่านรับข้าเป็นศิษย์ของท่านได้หรือไม่? เพื่อจะได้ฝึกฝนทักษะทางการแพทย์ร่วมกับท่าน”แพทย์เซียนหลี่ก้มลงทันทีเพื่อวิงวอนด้วยความตื่นเต้นที่มากยิ่งขึ้นไปอีกท่าทางราวกับ รีบร้อนก้มหัวขอเป็นศิษย์ของเขานั้นเมื่อยางปินเห็นหก็ต้องตกใจ แพทย์เซียนหลี่เป็นถึงผู้นำด้านการแพทย์แผนจีนซึ่งมีชื่อเสียงและสถานะสูงส่ง แต่กลับมีท่าทางเช่นนี้ต่อชายหนุ่มแต่แล้ว เย่เทียนหยู่ส่ายหัวและปฏิเสธ: “ผมไม่มีเวลา

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 11

    หลังจากดื่มไวน์และทานอาหารไปจนอิ่มหนำสำราญแล้ว หยางต้าฝูไม่เพียงแต่มอบของขวัญให้เขาเท่านั้น แต่ยังส่งเย่เทียนหยู่ไปที่วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่งซึ่งอยู่บริเวณครึ่งทางขึ้นภูเขาเป็นการส่วนตัวด้วยแพทย์เซียนหลี่เฝ้าดูร่างที่จากไปของเย่เทียนหยู่อย่างเงียบ ๆ ด้วยความรู้สึกอาลัยอาวรร์เป็นพิเศษหากเขาทำได้ เขาคงแทบรอไม่ไหวที่จะติดตามเย่เทียนหยู่กลับบ้านไปด้วย“ที่นี่สวยมาก เมื่อไหร่จะมีวิลล่าแบบนี้บ้างคะ?”ในขณะเดียวกัน ซูถิงซึ่งกำลังเดินอยู่ในวิลล่าสกายพาเลซหมายเต็มไปด้วยความอิจฉา“นี่จะไปนับประสาะไร วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่งตรงทางขึ้นไปบนภูเขานั่นน่าทึ่งจริงๆ แต่อให้มีเงินแต่ก็ไม่สามารถซื้อได้หรอก” หลิวเจี๋ยที่อยู่ด้านข้างพูดขึ้น“ตระกูลก็ไม่ได้เหรอคะ?”“ไม่ได้หรอก” หลิวเจี๋ยส่ายหัว ครั้งนี้เขาไม่ได้คุยโม้“ให้ตายสิ ตระกูลหลิวของคุณน่ะสุดยอดมากยังไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นต้องเป็นผู้ทรงอำนาจแบบไหนกันนะ อยากรู้จักจริง ๆ ”“หยุดฝันซะเถอะ คนแบบนั้นน่ะ ทั้งชีวิตนี้คุณอาจไม่มีทางได้เจอเลยด้วยซ้ำไป”“นั่นสินะ!” ซูถิงพยักหน้าและทันใดนั้นก็พูดด้วยความประหลาดใจ: “เฮ้ นั่นรถของประธานหยางไม่ใช่เห

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 12

    “ทำไมคุณถึงหน้าแดง? หรือเพราะคุณปู่อยากให้เรานอนห้องเดียวกันคืนนี้?”เย่เทียนหยู่นึกถึงสิ่งที่ชายชราพูดทางโทรศัพท์แล้วเดาดู“ก็ ก็ประมาณนั้นล่ะ” หลินหว่านหรูรู้สึกประหม่าเล็กน้อยเมื่อเย่เทียนหยู่ได้ยินแบบนี้ เขาก็ส่ายหัวทันทีและพูดว่า “ไม่ได้หรอก หรือว่าตัวคุณมีราคาแค่ห้าแสนกันล่ะ?”“นายพูดเหลวไหลอะไรอยู่ยะ!”หลินหว่านหรูรู้สึกละอายใจและรำคาญ เธอจึงพูดอย่างรุนแรง: “ต่อให้นายตกลงไปแล้ว ฉันก็จะไม่ปล่อยให้นายได้รับสิ่งที่นายต้องการหรอก ในทางกลับกัน ถ้านายปฏิเสธ ฉันสามารถให้เงินนายได้”“ตกลง” เย่เทียนหยู่เห็นด้วย“คุณเห็นด้วยเหรอ?”“อือ แต่ว่าห้าแสนไม่พอหรอกครับ ผมต้องการห้าล้าน”หลินหว่านหรูแอบสาปแช่งเขา แต่เธอก็ตอบตกลง: “เอาล่ะ” ขณะที่เธอพูด เธอก็หยิบเช็คที่มีข้อความห้าล้านเขียนไว้ออกมาแล้วมอบให้เย่เทียนหยู่ทั้งสองเดินเข้าไปข้างใน มีเพียงสองสามีภรรยาตระกูลหลินอยู่ในห้องนั่งเล่นเมื่อเห็นเย่เทียนหยู่เข้ามาใกล้ หลิวอวิ๋นซิ่วก็พูดโดยตรงโดยไม่รอให้เขาพูด: “เย่เทียนหยู่ ฉันขอเตือนให้แกล้มเลิกความฝันลม ๆ แล้ง ๆ ของแกไปซะ”“ตระกูลหลินไม่ใช่ตระกูลที่คนบ้านนอกแบบแกจะล้อเล่นด้วยได้หร

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 13

    แต่ว่าก่อนหลินหว่านหรูจะคิดว่าจะปฏิเสธยังไง เย่เทียนหยู่ก็พูด: “คุณปู่ ผมยอมรับข้อเสนอครับ แต่ผมยังไม่อยากไปทำงานในบริษัทตอนนี้”เมื่อหลิวอวิ๋นซิ่วได้ยินแบบนี้ เขาก็เยาะเย้ยทันที: “ไม่อยากไปทำงานเหรอ อะไร แกอยากนอนอยู่ที่บ้านและกินและดื่มฟรีเหรอ?”“ไม่ครับ ผมแค่ไม่ร้อนเงิน” เย่เทียนหยู่พูดเบา ๆบอกว่าไม่ร้อนเงิน ถ้าไม่ร้อนเงินจะมาอยู่ในบ้านเราเหรอ?แล้วแก คนบ้านนอกที่เพิ่งลงมาจากภูเขา แกได้เงินมาจากไหน?แต่หลินหงหยุดห้ามหลิวอวิ๋นซิ่ว เรื่องคิดจะทำให้เขาอับอายน่ะทำได้ แต่ไม่สามารถบังคับให้เขาทำงานในบริษัทได้ ไม่อย่างนั้นไม่เท่ากับว่าเป็นการทำลายชื่อเสียงวงศ์ตระกูลของเขาเหรอ?หลิวอวิ๋นซิ่วก็คิดถึงเรื่องนี้เช่นกันและรีบหุบปากหลินหว่านหรูนึกถึงเงินห้าล้านบาทนั่น ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความเยาะเย้ยตาคนไร้ความสามารถคนนี้ต้องคิดว่าด้วยเงินห้าล้านบาทนั่นเขาคงจะใช้ชีวิตได้อย่างไร้ความกังวลได้มากเท่าที่ต้องการแล้วสินะท่านปู่คิดว่าเย่เทียนหยู่เพิ่งลงมาจากภูเขา ดังนั้นเขาจึงขอให้เขาเที่ยวเล่นต่อไปอีกหน่อย เขาหันกลับไปและถามว่า “หว่านหรู ความคืบหน้าในการเข้าร่วมหอการค้าหลงเถิงเป็นยังไงบ้าง”

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 14

    “เอาล่ะ ผมมีอย่างอื่นต้องทำและผมไม่มีเวลาคุยกับคุณ”เย่เทียนหยู่ผลักหลินหงออกไปและปิดประตูหลินหงตกตะลึงทันทีที่แท้เขาคือตัวตลกหลังจากกลับมาถึงบ้านเขาก็เล่าให้ภรรยาฟังทั้งคู่โกรธมากจนแทบจะหักเตียงเป็นชิ้น ๆตอนเที่ยงเย่เทียนหยู่เพิ่งเดินไปที่ห้องนั่งเล่นและสองสามีภรรยาตระกูลหลินกับอีกหนึ่งหนุ่มคุยกัน“พ่อ แม่ รอดูเถอะ เขามันก็แค่คนบ้านนอก ดูสิว่าอีกสักพักผมจะจัดการกับเขายังไง ผมมั่นใจว่าเขาจะต้องกลัวตายแน่”“เอาล่ะ จื่อตงก็ขึ้นอยู่กับพ่อแม่ของคุณ”“ไม่ต้องกังวล ลูกพวกคุณเป็นใครกันครับ? เป็นเผด็จการอันดับหนึ่งในเมืองเทียนไห่ การจัดการกับเขาจะใช้เวลาไม่กี่นาที”“เขาจะเชื่อฟังแน่ ขอตบเขาเพียงไม่กี่ครั้ง ไม่อย่างนั้นผมจะให้เขาเดินไปมาโดยไม่มีอาหารกินระหว่างทางซะ”“เขามาแล้ว” หลิวอวิ๋นซิ่วกล่าวเมื่อหลินจื่อตงได้ยินแบบนี้ เขาก็หันกลับมาและเห็นเย่เทียนหยู่ เขายืนขึ้นและก้าวไปข้างหน้าอย่างภาคภูมิใจพูดว่า “เจ้าหนู แกเป็นคนที่คอยรบกวนน้องสาวของฉันหรือเปล่า”เย่เทียนหยู่มีการได้ยินที่ไม่ธรรมดาและได้ยินการสนทนาของพวกเขาเมื่อนานมาแล้ว และพูดด้วยรอยยิ้ม: “ถูกต้อง เด็กดี ลองเรียกผมว

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 15

    สีหน้าของท่านปู่เปลี่ยนไปทันที เขายังคงนิสัยหลานชายเป็นอย่างดี เขาหันไปมองเขา หวังว่าจะเป็นแค่ความเข้าใจผิดแต่เมื่อเห็นร่างกายของ หลินจื่อตงสั่นเทา ก็ยากที่จะพูด “ผม ผมไม่รู้ ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงของเพื่อนคุณชายเป้า...”“แกไอ้หลานเลว!”ท่านปู่โกรธมากจนตบเขาอย่างแรงหลินหงและภรรยาของเขาก็หน้าซีดเช่นกัน พวกเขาไม่คุ้นเคยกับคุณชายเป้าแต่พวกเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่ของคุณชายเป้าพวกเขาจะไม่กลัวได้ยังไงไม่ว่ายังไง หลานชายก็ไม่สามารถเพิกเฉยได้ท่านปู่ก้าวไปข้างหน้าแสร้งทำเป็นสงบแล้วพูดว่า: “คุณชายเป้า คราวนี้เป็นความผิดของหลานชายของข้าเอง แต่เราไม่อาจโทษคนไม่รู้เรื่องได้ ข้าขอให้คุณมีเกียรติและปล่อยเขาไปสักครั้ง ““ไม่ต้องกังวล เราจะชดเชยให้แน่นอน”“เอาล่ะ เพื่อเห็นแก่ผู้เฒ่า ห้าร้อยล้าน แล้วเราจะปล่อยไป”อะไรนะ ห้าร้อยล้าน!ครอบครัวของหลินหงเริ่มวิตกกังวลทันที ทรัพย์สินของตระกูลหลินทั้งหมดมีเพียงประมาณหนึ่งพันล้านเท่านั้น ในช่วงเวลาที่ยากลำบากเช่นนี้ หากถอนเงินสดออกไปห้าร้อยล้าน เงินทุนหมุนเวียนก็จะมีปัญหาอย่างแน่นอน“อะไรนะ ไม่อยากเหรอ?”“ถ้าเจ้าไม่ต้องการ ข

Latest chapter

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 966

    “แต่เธอจะมาที่นี่เร็วๆ นี้”“โอเค ถ้างั้นผมจะรอ”ตอนนี้ ขอแค่แม่ของเขาสบายดีแล้ว เย่เทียนหยู่ก็รู้สึกโล่งใจมากขึ้น แต่เขากังวลว่าตอนนี้แม่ของเขาเป็นอิสระแล้วจริง ๆ หรือเปล่า“ผมขอยืนยันอีกที พวกคุณไม่ขอให้ผมจดทะเบียนกับหยางเฉียนเฉียนแล้วใช่มั้ย” เย่เทียนหยู่ถามย้ำ“ใช่!”“โอเค ถ้างั้นผมไปละ!”เย่เทียนหยู่จากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ แม้ว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาจะมีเสน่ห์มากและดูเหมือนเธอจะไม่ได้ต่อต้านการการลุกล้ำของเขาเลยด้วยซ้ำจูเก่อหลิวหลีตกอยู่ในอาการมึนงง นี่เขา ออกไปแล้วเหรอตัวเธอมีเสน่ห์ไม่พอเลยหรือไงนี่เป็นครั้งแรกที่เธอสงสัยในความสวยของตัวเอง!เธอรู้สึกมาโดยตลอดว่าถ้าเธอเต็มใจ ก็คงไม่มีใครต้านทานเสน่ห์ของเธอได้ขณะที่เธอกำลังคิดอยู่ โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น ท่านผู้หญิงของเธอโทรมา“ท่านผู้หญิง ฉันขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน” จูเก่อหลิวหลีรับสายและพูดทันที“ไม่เป็นไร!”“ฉันเพิ่งรู้ว่าเทียนหยู่ได้รับพลังลมปราณซวนหมิงของหยางเฉียนเฉียนมาแล้ว เพราะงั้นเขาจะอยู่กับหยางเฉียนเฉียนหรือไม่ก็ไม่สำคัญ”ท่านผู้หญิงตอบ“พลังลมปราณซวนหมิงนั่นคืออะไรคะ” จูเก่อหลิวหลีไม่เคยรู้

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 965

    “ฉัน…”จูเก่อหลิวหลีเกือบจะหลุเบอกความจริง แต่เมื่อนึกถึงคำเตือนของท่านผู้หญิง ที่ว่าห้ามให้เย่เทียนหยู่รู้เกี่ยวกับการเข้าพักของท่านผู้หญิงในเมืองเทียนไห่เด็ดขาดเธอไม่สนใจอะไรอีกต่อไปและพูดว่า “คุณไม่เชื่อฉันก็หมดหนทางจะพูด อยากทำอะไรก็ทำเถอะ”“พูดจริงเหรอ ถึงผมจะไม่ชอบคุณ แต่ด้วยความสวยของคุณ คนรอบตัวผม…”“กล้าเหรอ!”จูเก่อหลิวหลีรู้สึกอับอาย แต่เสียใจมากกว่า เธอขัดจังหวะและพูดด้วยความโกรธ “ถ้าคุณกล้าทำแบบนั้น ฉันจะไม่ปล่อยคุณไปแน่ ต่อให้ฉันต้องตายไปเป็นผีก็ตาม!”ขณะที่เธอพูดน้ำตาของเธอก็ไหลไม่หยุดคราวนี้ ทำเอาเย่เทียนหยู่รู้สึกสับสนโดยเฉพาะตอนที่เห็นอีกฝ่ายทั้งเสียใจและโกรธมากจนน่าสงสาร เขาก็รู้สึกสงสารเขาเหมือนเป็นคนเลวทรามเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายน่าสงสารเพียงใด โดยเฉพาะอย่างยิ่งว่าเขาน่าสงสารเพียงใด เย่เทียนหยู่ก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวใด ๆ ได้และพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ก็ได้ ถ้าคุณไม่พูดก็ช่างมันเถอะ แต่ในเมื่อคุณเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องนี้ ตอนนี้คุณคงยอมปล่อยเรื่องนี้ไปได้แล้วใช่มั้ย”ถึงยังไงมันไม่ก่ออันตรายใด ๆ กับเขา หากปัญหานี้ได้รับการแก้ไข และเขาไม่ตามเอาความทุกอย่างก็จบจ

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 964

    จูเก่อหลิวหลีตกใจมาก นายน้อยคนนี้เก่งเชื่อมโยงเกินไปแล้ว อุตส่าห์เดาถูกเสียหมด แต่เธอรีบตอบทันทีว่า “เธอเป็นแค่หุ้นส่วนของฉัน คุณคงไม่คิดว่าเธอเป็นแม่ของคุณหรอกนะคะ”“คุณคิดมากไป ถ้าเธอเป็นแม่ของคุณจริง ๆ เธอคงออกมาพบคุณนานแล้ว”“ก็ใช่นะ”เย่เทียนหยู่พยักหน้าเห็นด้วย แต่เขาก็พูดต่อทันที “แต่ไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างนั้นหรอก ตามที่คุณพูด แม่ของผมยังมีชีวิตอยู่ แต่เธอไม่มาเจอผมด้วยตัวเองเลย บางทีเธออาจมีเหตุผลบางอย่าง”“…”จูเก่อหลิวหลียิ้มอย่างขมขื่น นายน้อยคนนี้สมองเร็วเสียจรงิ “ถ้าคุณอยากจะคิดแบบนั้นก็ตามใจ” เธอตอบอย่างเป็นหลาง“เอาล่ะ ถ้างั้น ผมขอถามคุณ ว่าตอนนี้แม่ของผมเป็นยังไงบ้าง”“ไม่ต้องห่วง เธอสบายดี เธอแค่ยุ่งอยู่กับเรื่องใหญ่ เมื่อเสร็จแล้ว เธอจะมาที่เมืองเทียนไห่เพื่อตามหาคุณเอง”“จริงเหรอ” เย่เทียนหยู่รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ไม่มีข่าวเกี่ยวกับแม่ของเขา ตอนนี้เขารู้ว่าเธอปลอดภัย เขาก็ย่อมมีความสุข“จริงแท้แน่นอนค่ะ”“คุณคือคนที่คอยจัดการให้ผมหย่ากับหลินหว่านหรูแล้วแต่งงานกับหยางเฉียนเฉียนเหรอ” เย่เทียนหยู่ถาม“ถูกต้อง!”จูเก่อหลิวหลียืนยัน“เพร

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 963

    “ถ้าคุณจูเก่อชอบก็ทำตามที่ชอบเถอะครับ!” เย่เทียนหยู่กล่าวเสียงเรียบจูเก่อหลิวหลีเริ่มโกรธเล็กน้อยและพูดว่า “คุณเย่ คุณต้องการอะไร”“บอกผมมา ผู้หญิงที่อยู่กับคุณคือใคร ทำไมคุณถึงไม่อยากให้ฉันอยู่กับ หลินหว่านหรูและอยากให้ฉันแต่งงานกับหยางเฉียนเฉียน” เย่เทียนหยู่กล่าว“ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร!”“ดูเหมือนว่าคุณจะหลั่งน้ำตาไม่ได้จริง ๆ จนกว่าคุณจะเห็นโลงศพ” เย่เทียนหยู่รู้สึกหงุดหงิด ลุกขึ้นยืนตรง ก้าวไปข้างหน้า และจู่ๆ ก็ดึงจูเก่อหลิวหลีตรงหน้าเขาจูเก่อหลิวหลีสะดุ้ง และสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย“คุณ คุณจะทำอะไร”“ทำอะไรเหรอ คุณคิดว่าผู้ชายจะทำยังไง เวลาเผชิญหน้ากับผู้หญิงสวยแบบคุณน่ะ” เย่เทียนหยู่พูดอย่างจงใจแต่เมื่อเขาหรี่ตาลง เขาเห็นจูเก่อหลิวหลีสีขาวจาง ๆ ซึ่งสูงและสมบูรณ์แบบมากจนแทบจะกระโดดออกจากผ้าเช็ดตัวผิวโดยรอบเป็นสีขาวพราว และดวงตากลมโตที่สดใสเหล่านั้นปรากฏให้เห็นอารมณ์แสนซับซ้อน รวมถึงความเขินอาย ความกังวลใจ และแม้แต่ความหลงใหลเย่เทียนหยู่ไม่สามารถจัดการมันได้ในทันทีทั้งที่ถูกเขารุกขนาดนี้แล้ว แต่เธอยังมองเขาด้วยสายตาร้อนแรงแบบนั้นหมายความว่ายังไงจู

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 962

    เธอพยักหน้าทันทีและพูดว่า “ค่ะ ท่านผู้หญิง ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่เปิดเผยเรื่องนี้อีกแม้แต่คำเดียว”“ลองดูสถานการณ์ก่อนเถอะ”“พวกเขาไม่ใช่ศัตรู เธอสามารถตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง คำขอเดียวคืออย่าให้เขารู้ว่าฉันอยู่ในเมืองเทียนไห่”อีกฝ่ายทิ้งคำพูดไว้ แล้วรีบเก็บข้าวของพอประมาณ ก่อนจะออกจากโรงแรมไปพร้อมกับคนของเธอเธอเดินเร็วมากและไม่แม้แต่จะใช้ลิฟต์ แต่เลือกใช้บันไดเพื่อเลี่ยงกล่องวงจรปิดทั้งหมด และเดินย่างไร้เสียงทันทีที่เธอออกจากรถ รถของเย่เทียนหยู่ก็เข้ามาใกล้ เขาได้สอบถามและรู้ว่าจูเก่อหลิวหลีอาศัยอยู่ในห้องไหน เขาจึงเดินเข้าไปเมื่อมาถึงหน้าประตูห้องของจูเก่อหลิวหลีเขาก็เคาะเบา ๆจูเก่อหลิวหลีเปิดประตูเย่เทียนหยู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งเพราะในเวลานี้ จูเก่อหลิวหลีเพิ่งอาบน้ำเสร็จ และเธอยังสวมเสื้อคลุมอาบน้ำอยู่ ขาของเธอเรียวยาว ใบหน้างดงามราวดอกบัวที่เพิ่งบานทำให้หัวใจของคนที่เห็นเต้นผิดจังหวะผิวพรรณที่เผยออกมาเล็กน้อยของเธอขาวโดดเด่น ทำให้ใครเห็นก็ไม่อาจกระพริบตา“คุณเย่เหรอคะ” จูเก่อหลิวหลีพูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ“ผมเอง คุณจูเก่อจะนอนแล้วเหรอ”“ใช่ คุณเย่ เจอที่นี่ได้ยังไ

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 961

    ที่แท้แล้วทันทีที่เย่เทียนหยู่เห็นรถของจูเก่อหลิวหลีเร่งความเร็ว เขาก็รู้ว่าเธอรู้ตัวแล้วว่าถูกเขาตามสาวน้อยคนนี้ตื่นตัวใช้ได้เลยปฏิกิริยาแรกของเขาคือการเหยียบคันเร่งเตรียมพร้อมที่จะตามไปหากเขาต้องการไล่ตาม ต่อให้อีกฝ่ายมีสามหัวหกแขนก็คงสลัดเขาไม่พ้น ต่อให้สมรรถนะของรถของเขาจะด้อยกว่าอีกฝ่ายมากก็ตามแต่สุดท้ายเย่เทียนหยู่ก็ยอมแพ้ เพราะถึงยังไง ทั้งสองฝ่ายก็ยังไม่มีอะไรขัดแย้งกัน ถ้าเขาตามเธอไปแบบนี้ ต่อให้เขาตามทันแล้วจะได้อะไรจะบอกว่าหน้าตาเธอดูไม่เหมือนคนดี ผมจะลงทัณฑ์คุณคงไม่ได้ยังไงซะเขาก็จัดคนไปตรวจสอบแล้ว ไปหาข้อมูลที่ต้นตอเลยไม่ดีกว่ากันเหรอในที่สุด เย่เทียนหยู่ก็เลิกไล่ล่า และให้คนอื่นดูว่าพวกเขาสามารถหาโรงแรมของจูเก่อหลิวหลีได้หรือไม่ไม่คิดเลยจริง ๆ ว่าจะตรวจสอบพบผู้หญิงคนนั้นใช้ชื่อจริงของเธอจริง ๆ เขานึกว่าอีกฝ่ายจะใช้นามแฝงเสียอีก เพราะอย่างนั้นเมื่อครู่ เขาเลยพยายามหลอกล่อเธอผ่านตระกูลจูเก่อไม่นึกว่าจะเป็นเรื่องจริงหลังจากได้รับข้อมูลที่เกี่ยวข้องแล้ว เย่เทียนหยู่ก็ขับรถไปที่โรงแรมด้วยตัวเอง ในด้านหนึ่ง เขาขอให้ผู้คนตรวจสอบต่อไปทันทีและดูว่าใครอยู่กับจ

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 960

    เขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีจุดประสงค์อะไร เขาไม่เข้าใจจริง ๆ บางทีการค้นหาบุคคลที่อยู่เบื้องหลังเท่านั้นที่จะทำให้เข้าใจได้ว่า พวกเขามีแผนการอะไรกันแน่“ไม่ต้องหรอกค่ะ!”“ขอบคุณนะคะคุณเย่ แต่ฉันขับรถมาน่ะ”ขณะที่จูเก่อหลิวหลีพูด เขาก็เดินไปที่รถสปอร์ตเฟอร์รารี่ จากนั้นสตาร์ทรถและจากไปทันทีเมื่อรถออกไป เย่เทียนหยู่ก็สตาร์ทรถอย่างรวดเร็วและไล่ตามเธอไปขณะเดียวกัน เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดหมายเลขหน่วยพิทักษ์ความลับหลงเหมิน และสั่ง “ตรวจสอบหมายเลขทะเบียนของเฟอร์รารีให้ผมหน่อย ดูว่าใครซื้อรถ ใครใช้ โดยเฉพาะระยะนี้”“ตรวจสอบจูเก่อหลิวหลีด้วย ผมอยากรู้ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับเธอ”หลังจากวางสายโทรศัพท์ เย่เทียนหยู่ก็ทิ้งความรักหรือความชื่นชมในสายตาของเขาเหลือเพียงความเย็นชาเท่านั้นหลังจากการสังเกตอยู่สักพัก รวมกับสัญชาตญาณของตัวเอง เขาก็บอกเขาว่าจูเก่อหลิวหลีรู้จักเขามาเป็นเวลานาน และอาจต้องการบางอย่างจากเขาด้วยหวังว่าเธอจะไม่ใช่คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี่ เพราะใครก็ห้ามทำร้ายผู้หญิงของเขาไม่อย่างนั้นต่อให้อีกฝ่ายเป็นเทพเซียน เขาก็จะไม่เมตตาเมื่อถึงเวลา อย่าโทษที่เขาต้

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 959

    “คนสวย ดูเหมือนคุณได้ยินเรื่องที่ผมพูดแล้วจะอารมณ์ดีนะ หรือคุณคนสวยคิดจะดึงดูดผมอยู่เหรอ” เย่เทียนหยู่ถามอย่างจงใจเมื่อหญิงสาวได้ยินแบบนั้น เธอก็รีบควบคุมอารมณ์อย่างรวดเร็ว ปกติแล้วเธอจะสงบมาก แต่วันนี้เธอตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย เพราะเพียงไม่กี่คำของนายน้อยเธอสงบสติอารมณ์อย่างรวดเร็วและถามว่า “คุณทำกับผู้หญิงทุกคนแบบนี้หรือเปล่าคะ”“ฮ่าฮ่า แน่นอนว่าไม่ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมพูดติดตลกแบบนี้นะ”“ผมชื่อเย่เทียนหยู่ ไหน ๆ เราก็ถูกกำหนดให้มารู้จักกันอยู่แล้ว ผมขอถามชื่อคุณบ้างได้มั้ย” เย่เทียนหยู่ถาม“จูเก่อหลิวหลี!”หญิงสาวตอบกลับพร้อมรอยยิ้มกับท่าทีไม่ถือสา“จูเก่อหลิวหลีช่างเป็นชื่อที่ดีจริง ๆ บนโลกมีคนสกุลจูเก่อน้อยมาก คุณมาจากตระกูลจูเก่อเหรอครับ” เย่เทียนหยู่ถามอย่างไม่มั่นใจด้วยรอยยิ้มยกเว้นกลุ่มคนชั้นบน ในโลกปัจจุบันมีคนน้อยมากที่จะรู้ว่า ตำนานของตระกูลจูเก่อยังคงแพร่สะพัดอยู่เพียงแต่พวกเขาแตกต่างจากนักรบทหารที่วางแผนกลยุทธ์ออกรบในสมัยโบราณ ตอนนี้พวกเขามีความสามารถและความสำเร็จอันน่าทึ่งในการทำธุรกิจที่น่าฉงนกว่านั้นคือ พวกเขาไม่เคยทำเพื่อตัวเองเลย ล้วนแต่เป็นสาวกของกษ

  • ภูพาจุติราชามังกร   บทที่ 958

    คราวหน้ายังมีโอกาส ค่อย ๆ ถามไปก็แล้วกันหลงเจี๋ยออกจากที่นี่และกลับไปที่สำนักงานตำรวจหลังจากที่ได้พบกับสารวัตจาง เธอก็ลืมคำสัญญาของเธอกับเย่เทียนหยู่ไปโดยสิ้นเชิง และพูดอย่างภาคภูมิใจ “ลุงจาง คุณคิดว่าฉันจะไม่รู้จักตัวตนของเย่เทียนหยู่ด้วยตัวเองถ้าคุณไม่บอกฉันหรือเปล่า”จางเจิ้งตกใจเล็กน้อยและพูดว่า “เธอรู้แล้วเหรอ”เขาเองก็เพิ่งรู้เรื่องนี้ไม่นาน คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าเย่เทียนหยู่ก็คือราชามังกรในตำนานคนนั้นไม่น่าแปลกใจเลยที่เขามีความสามารถมากมายและทำตัวมีอำนาจเหนือกว่าเขากลายเป็นราชามังกรแห่งพรรคมังกรในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมรัฐมนตรีหวงจึงให้ความสำคัญกับเขามากเมื่อหลงเจี๋ยได้ยินแบบนั้น เขาคิดกับตัวเองว่าลุงจางรู้เรื่องนี้จริง ๆ ในเมื่อเขารู้ มันไม่สำคัญว่าเขาจะพูดออกไปหรือไม่ เขาก็กระซิบทันที “แน่นอน เขาเป็นตัวแทน แม้ว่านี่จะเป็นความลับก็ตาม ลุงจางไม่จำเป็นต้องซ่อนมันจากฉัน”“อะไรนะ”“สายลับ”จางเจิ้งนึกว่าตัวเองฟังผิด“ใช่ มีอะไรผิดปกติเหรอคะ”“เปล่าหรอก เธอโอเคก็ดีแล้วละ เราไปประชุมกันเถอะ”จางเจิ้งพูดไม่ออก เธอคนนี้คงถูกราชามังกรเย่เทียนหยู่หลอกมาแน่นอนแต่ราชามังก

DMCA.com Protection Status